ဖုိးထက္ - က်ိန္ၿပီးမွ ဖဲကစားရမယ့္သူေတြ
(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၁၅၊ ၂၀၁၅
ကြၽန္ေတာ္ ဖဲရိုက္တတ္ပါတယ္။
ငယ္ငယ္ကေတာ့ ကိုးမီး။ ဖဲသံုးခ်ပ္ေပါင္း အပြင့္အရည္အတြက္ယူတဲ့ ကစားနည္းေပါ့။ ကေလးေတြဆိုေတာ့ ဖဲသံုးခ်ပ္ ေပါင္းရတာ ရီလီတီဗီတီ သီအိုရီကို စကားေျပာတတ္တဲ့ ၾကက္တူေရြးတစ္ေကာင္ကို ရွင္းျပရသလိုပါဘဲ။ ကိုးဖဲ ႏွစ္ခ်ပ္နဲ႔ ခြန္ဖဲ (ခုႏွစ္) တစ္ခ်ပ္ဆိုရင္ ကိုးကို စိတ္ထဲမွတ္ထား။ လက္ကိုးေခ်ာင္းေထာင္။ လက္ကိုးေခ်ာင္းက ဖဲခ်ပ္ကိုင္ထားလုိ႔ ေထာင္လုိ႔ မျဖစ္ေတာ့ ေျခေခ်ာင္း ကိုးေခ်ာင္းကို လက္ေခ်ာင္းေတြအစား ရည္တြက္ရပါတယ္။
နည္းနည္း ဉာဏ္သြားတဲ့ အေကာင္ကေတာ့ ကိုႏွစ္လီ ဆယ့္ရွစ္။ ရွစ္နဲ႔ ခုႏွစ္နဲ႔ ထပ္ေပါင္း။ သြားၿပီ။ ႐ႈပ္ကုန္ၿပီ။ ဘယ္ႏွစ္ေပါက္ လဲဆိုတာ တစ္ေခါက္တည္း မွန္ေအာင္ေပါင္းႏိုင္သူ ရွားပါတယ္။ လူ႔ဉာဏ္ဟာ နည္းနည္းေတာ့ ဆန္းတယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ အဲဒီကတည္းက သတိထားမိခဲ့တယ္။ အတန္းထဲမွာ သခ်ၤာဆိုရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ေအာင္မွတ္မေက်ာ္တဲ့သူဟာ ဖဲ၀ိုင္းမွာ ဘယ္ႏွစ္ေပါက္ (ဘယ္ႏွစ္ပြင့္) လုိ႔ တစ္စကၠန္႔နဲ႔ အေျဖထြက္ေအာင္ တြက္တတ္တယ္။
ကြၽန္ေတာ္ အသက္ႀကီးလာေလ ဖဲကစားနည္းမ်ိဳးစံုလည္း တတ္လာေလပါဘဲ။ ဘာဆိုးမွန္းလဲ ရွာမရဘူး။ လိမ္လဲ မလိမၼာ ဘူးလုိ႔ အျမဲမွတ္ခ်က္ခ်ခံရတဲ့သူျဖစ္လုိ႔ ဗိုင္းေကာင္း ေက်ာက္ဖိ စာရင္းထဲ မပါ ပါ။ ဒီေတာ့ မူႀကီး ဖဲကစားနည္းကို ငါးတန္း ေလာက္မွာ ေကာင္းေကာင္းသိေနပါၿပီ။ ဖဲခ်ပ္ကို အရသာခံၿပီး ပြတ္ၾကည့္တတ္ပါၿပီ။ ခြၽန္းေထာက္လား။ ခြလား။ ေဘးသံုးတန္း လား။ ေဘးစိတ္လား။ ေပ်ာက္သြားသလား။ ျပည့္သြားသလား။ စတဲ့ ဖဲသမား အေခၚအေ၀ၚေတြကို ရင္ခုန္တတ္ၿပီ။ ဖဲေလး ေပါက္ဆီဆိုတာ ဘာလဲသိၿပီ။
ထပ္ၿပီး အသက္ေလးရလာေတာ့ ပိုကာေဒါင္းတတ္လာတယ္။ ဖဲ ဆယ့္သံုးခ်ပ္ကိုင္။ အေထြခင္းၿပီး ကစားရတဲ့ ကစားနည္း။ ဒါက ဦးေဏွာက္အေျခာက္ခံၿပီး ဖဲအထြက္ေတြကို စဥ္းစားသူေတြ၀ိုင္းထိုင္တဲ့ ဖဲ၀ိုင္းထဲမွာ စိတ္၀င္စားစရာေကာင္းတဲ့ ဖဲက စားနည္းပါ။ တစ္ေက်ာင္း တစ္ဂါထာ တစ္ရြာ တစ္ပုဒ္ဆန္းဆိုသလိုမ်ိဳး ဒီကစားနည္းမွာလည္း သူ႔နယ္နဲ႔ သူ႔စည္းကမ္း သတ္ မွတ္ခ်က္ေတြ ကြဲျပား၊ မ်ားျပားလွတယ္။ ဖဲ၀ိုင္းထဲမွာရိွတဲ့သူေတြအခ်င္းခ်င္း ဖဲ၀ိုင္းမစခင္ကတည္းက အေျခခံ ဥပေဒဆြဲထား ခဲ့တဲ့အတိုင္း လိုက္နာၾကရတယ္။ ႏိုင္ငံေတြရဲ့ အေျခခံဥပေဒေတြမတူညီသလို ဖဲ၀ိုင္းေတြရဲ့ စည္းကမ္း၊ ကလနားေတြကလည္း ကြဲပါတယ္။
ဒီပိုကာကစားနည္းမွာ ကိုယ့္ဖဲက ေဒါင္းႏိုင္သလား။ မေဒါင္းႏိုင္ဘူး။ က်န္တဲ့အိမ္ေတြက ေဒါင္းႏိုင္ေနၿပီဆိုရင္ ပိုက္ဆံဖဲ လိုက္ဆြဲရင္း အနာသက္သာေအာင္ လုပ္ရတယ္။ ကိုယ္လဲ ေဒါင္းႏိုင္ေနၿပီ။ ကိုယ့္ေအာက္အိမ္ကလဲ ေဒါင္းႏိုင္ေနၿပီဆိုရင္ေတာ့ ေအာက္အိမ္ ဘာဖဲပစ္ထားသလဲ ဆိုတာ ျပဴး၊ ျပဲေနေအာင္ လုိက္ၾကည့္ရတယ္။ ကိုယ့္ဘာသာ သူပစ္ထားတဲ့ ဖဲကို လိုက္ၿပီး ပစ္ေပမယ့္ ေခၚဖဲျဖစ္ေနလုိ႔ ကိုယ့္ပစ္ဖဲနဲ႔ သူေဒါင္းသြားတယ္ဆိုရင္ က်န္တဲ့သူေတြက ကိုယ့္ကိုခြင့္လႊတ္ၾကပါတယ္။ “ဘာ တတ္ႏိုင္မွာလဲ။ သူ႔ဖဲက လႊတ္ေကာင္းေနတာကိုး” လုိ႔ ႏွစ္သိမ့္တတ္ၾကတယ္။ အစိမ္းဖဲၾကီးပစ္ၿပီး ေအာက္အိမ္က စား ေဒါင္း သြားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူသတ္မႈ၊ ခိုးမႈ၊ မုဒိန္းမႈေတြ က်ဴးလြန္ထားတဲ့ တရားခံလို ၀ိုင္းၿပီး စစ္ၾက ေဆးၾကတယ္။ ဒီဖဲ ဘာလုိ႔ မပစ္တာလဲ။ ဟိုဖဲက ဘာလုိ႔ကပ္ထားသလဲဆိုတဲ့ အေတာ္ေျဖရခက္တဲ့ေမးခြန္းေတြနဲ႔ ႏိွပ္စက္တတ္ၾကပါတယ္။ ဆယ့္သံုးခ်ပ္ ပိုကာဖဲကစားနည္းဟာ သိပ္ၿပီးေကာင္းတဲ့ဖဲကစားနည္းလုိ႔ အခုအထိ ကြၽန္ေတာ္ခံယူတယ္။ ပိုကာ ေကာင္းေကာင္း ေဒါင္း တတ္တဲ့သူေတြနဲ႔ ပိုကာေဒါင္းရတာ ဦးေဏွာက္ကို အလုပ္ေပးျခင္းတစ္မ်ိဳးပါဘဲ။ ပါတ္၀န္းက်င္ကို ဂရုစုိက္တတ္၊ နားလည္ လာေအာင္ ေလ့က်င့္သင္ယူျခင္း တစ္မ်ိဳးပါဘဲ။ အပ်င္းလည္း ေျပေစတယ္။
တကၠသိုလ္တက္ေတာ့ ရွမ္းကိုးမီး။ တြမ္တီ၀မ္း။ အုန္းသီးခြဲ။ ႐ႈိး စတဲ့ ဖဲရိုက္နည္း အစံုကို ကြၽန္ေတာ္ တတ္လာတယ္။ သူ႔နည္း နဲ႔ သူ အေတာ္ေလးကစားလုိ႔ေကာင္းတဲ့ ကစားနည္းေတြပါ။ ရွမ္းကိုးမီး၊ တြမ္တီ၀မ္းတုိ႔က ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေတြအၾကားမွာ သိပ္ ေကာင္းတဲ့ကစားနည္းေပါ့။ ကိုယ့္ေဒါသနဲ႔ကိုယ္ အမအၾကီးဆံုး ေထာက္ပ့ံတဲ့ က်ဴရွင္လခ ဖဲ၀ို္င္းမွာ ႐ႈံးၿပီးကတည္းက ရင္ကြဲ နာက် ေနာင္တရတဲ့ခံစားမႈကို ထပ္ၿပီးမခံစားႏိုင္ေတာ့လုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွ အဲဒီလို ႐ႈံးေအာင္မကစားေတာ့ပါ။ အလြန္ဆံုး ႐ႈံးမွ တစ္ပတ္စာ လၻက္ရည္ဖိုးေလာက္သာ ႐ႈံးမယ့္ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေတြခ်ည္း ဖဲရိုက္ၾကတဲ့ ေၾကး၀ိုင္းမ်ိဳးသာ ထိုင္ေတာ့တယ္။ ဒါက ႐ႈံးေတာင္မွ ထမင္း ေကြၽးခိုင္းလုိ႔ရတယ္။ မုန္႔ေကြၽးခိုင္းလုိ႔ရတယ္။ ကိုယ္႐ႈံးတာထက္ ပိုၿပီးေတာ့ေတာင္ သူတုိ႔က ေကြ်းၾက ေမြးၾကပါတယ္။ “ေအး..ေအး စားကြာ..စား..စား..ဒါ မင္းတုိ႔ ပိုက္ဆံေတြကြ.ဟား..ဟား” ဆိုတဲ့ ႏိွပ္စက္တဲ့ စကား လံုးေတြ သီးခံရတာကေတာ့ ရိွတာေပါ့။ တန္တာထက္ ပိုေအာင္ အ၀အျပဲ စားၾကတာ ႐ႈံးသူေတြရဲ့ လူ့ဗီဇပါ။ ကိုယ့္ပိုက္ ဆံတံုးက လၻက္ရည္ တစ္ခြက္၀ယ္မေသာက္သူဟာ သူမ်ား ပိုက္ဆံနဲ႔ဆိုရင္ ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ပါ စားခ်င္တဲ့ အက်င့္ဆိုးလိုေပါ့။
အုန္းသီးခြဲတာကေတာ့ ပညာပါလဲ ပါသလို။ ႐ႈပ္လည္း ႐ႈပ္တယ္။ အခ်ိန္လည္း အေတာ္ျပဳန္းတီးပါတယ္။ ႐ႈိးကေတာ့ အဆိုး ဆံုး။ ကံတင္ မကေတာ့ဘူး။ မာန္ပါ ပါလာၿပီ။ ေဟာက္စား လုပ္တတ္ရတယ္။ ဖိန္႔တတ္ရတယ္။ လွ်ိဳတတ္ရတယ္။ မွင္ေသ ေသ ေနတတ္ရတယ္။ တစ္ဖက္သားရဲ့ မ်က္ႏွာရိပ္ မ်က္ႏွာကဲကို ၾကည့္ၿပီး ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အၾကီးၾကီးေတြ ခ်တတ္ရတယ္။
ဖဲကစားတာ မေကာင္းဘူးလုိ႔ ကြၽန္ေတာ္က အလ်ဥ္းမေျပာလိုပါ။ ဖဲကစားနည္းကို လူသတၱ၀ါတစ္မ်ိဳးဘဲ ကစားတတ္လုိ႔ လူ ေတြ သိသင့္တဲ့ ပညာရပ္လုိ႔ ယူဆပါ။ အလြန္အကြၽံ မျဖစ္ၿပီးေရာလုိ႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ခပ္ဆိုးဆိုး၊ ခပ္ေတေတ ေက်ာင္းသား စာရင္း၀င္ခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ ဖဲ၀ိုင္းေတြထဲက ဖဲသူခိုးေတြအေၾကာင္း ေျပာခ်င္ပါေသးတယ္။ ဖဲ၀ိုင္းထဲမွာ ဖဲခိုးတဲ့သူ (၀ါ) မရိုးမသား ဖဲရိုက္တတ္တဲ့သူပါရင္ သိပ္စိတ္ညစ္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။
ဖဲသူခိုးပါလာရင္ ဖဲရိုက္ရတာ အရသာမရိွပါ။ ဖဲရိုက္တာ ဘာအရသာမ်ား ရိွမွာ မို့လုိ႔လဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းရိွလာရင္ ဖဲရိုက္တတ္ ေအာင္သင္ၿပီး ဖဲကစားၾကည့္ပါလုိ႔ဘဲ ဆိုပါရေစ။ မေကာင္းမႈတိုင္းမွာ သူ႔အရသာေလးနဲ႔သူ ရိွတယ္ဆိုတာ မေကာင္းမႈ လုပ္သူတိုင္း သိၾကပါတယ္လုိ႔ လူမိုက္စကား ဆိုပါရေစေတာ့။ အေသ၀နာစ ဗာလာနံ လုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္လဲ ခံယူပါမယ္။ စိတ္ခ်ယံုၾကည္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ စိတ္ေအး လက္ေအး ဖဲ၀ိုင္းထိုင္ရတဲ့ အရသာက ဘာနဲ႔မွမတူပါ။ ဒါကို ဖဲရိုက္တတ္သူတိုင္း ခံစားသိႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။
ဒါေပမယ့္ ၀ိုင္းထဲမွာ ဖဲကို အမ်ိဳးမ်ိဳး လွည့္ၿပီး ခိုးလိုက္။ ၀ွက္လိုက္။ အလွည့္ေက်ာ္လိုက္။ ႐ူးခ်င္ေယာင္ ေဆာင္လုိက္။ ဖင္ပိတ္ ရံုတင္ မက ရိွသမွ် အေပါက္ ပိတ္ၿပီး ျငင္းလိုက္။ သူမ်ားဖဲကို ခိုးၾကည့္လိုက္။ ကိုယ္ဆြဲရမယ့္ ဖဲကို ေညာင္းလုိ႔ လွဲအိပ္သလိုလိုနဲ႔ ဘာဖဲ ျဖစ္မလဲဆိုတာ ႀကိဳသိဖို႔ အပံုထဲက ဖဲကို ခိုးၾကည့္လိုက္ လုပ္ေနတဲ့သူ ပါလာရင္ သူ႔ကို ၀ိုင္းေျပာ။ ၀ိုင္းထိန္းေနရတာနဲ႔ဘဲ ဖဲ၀ိုင္း အရသာ ပ်က္ၿပီး ရန္ပြဲျဖစ္ရတတ္ပါတယ္။ အဲဒီ ဖဲ၀ိုင္းဟာ အဲဒီ ဖဲသူခိုးကို ေစာင့္ၾကည့္ေနရတာနဲ႔ အေပ်ာ္ေတြ။ ဟာသ ေတြ၊ စိတ္အၾကည္ဓာတ္ေတြ ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ ကိုယ့္ဖဲကိုယ္ အာရံုမစိုက္ႏိုင္ ျဖစ္ရတတ္ပါတယ္။ ဖဲစိတ္ကူး ဉာဏ္ကြန္႔ ျမဴးမႈကို အဲဒီဖဲသူခိုးက ဖ်က္ဆီးပါတယ္။
အဲဒီလို ဖဲလိမ္ရိုက္သူေတြ၊ ဖဲခိုး ရိုက္သူေတြပါလာၿပီဆိုရင္ ဖဲထုပ္ၾကီးမွာပါတဲ့ ဖဲခ်ပ္ေတြ ျပည့္ရဲ့လား။ စံုရဲ့လားလုိ႔ ႏွစ္လွည့္ တစ္ခါ၊ သံုးလွည့္တစ္ခါ ဖဲစစ္ရတာ ရိုးရိုးသားသားကစားတဲ့သူေတြကို အားနာေပမယ့္ မတတ္ႏိုင္ဘဲ လုပ္ရပါတယ္။ ဒီလို စစ္လုိ႔ ဖဲခ်ပ္ေတြမျပည့္ေတာ့ရင္ ဒီေကာင္ညစ္ထားၿပီဆိုတာသိေပမယ့္ ၿပီးခဲ့ၿပီးေသာ အတိတ္ကို ျပန္ယူခ်င္လုိ႔မရသလို သူႏိုင္ၿပီးသား ေလာင္းေၾကးေငြ၊ အစားအစာ စတဲ့ ေလာင္းေၾကးကို ျပန္မရေတာ့ပါ။ အဲဒီလိုျဖစ္ၿပီဆိုရင္ သိသိၾကီးနဲ႔ အသည္း တယားယား ခံရသိပ္ခက္တဲ့ ခံစားမႈျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ဖဲလိမ္ အရိုက္ခံရသူတိုင္း နားလည္ၾကမယ္။
ေက်ာင္းတံုးက ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြအၾကားမွာ အဲဒီလို ဖဲခိုးရိုက္ခ်င္တဲ့ သူပါ၀င္ကစားေတာ့မယ္ဆိုရင္ ရက္ရက္ စက္စက္ၾကီး က်ိန္ခို္င္းရပါတယ္။ “မင္းဖဲခိုးၿပီး ကလိမ္ကက်စ္ရိုက္ရင္ မင္းညီမ ငါနဲ႔ရ။ ေျခာက္လနဲ႔ကြဲ။ ဟိုေကာင္နဲ႔ပါ ဆက္ရ။ ကေလး တစ္ေယာက္ေမြး။ တစ္ႏွစ္ေနရင္ ဟိုေကာင္ေသ (ဟိုေကာင္က ၀င္ဆဲပါတယ္)။ မုဆိုးမျဖစ္။ အရက္သမား တစ္ ေကာင္နဲ႔ ထပ္ရ။ အရက္သမား ႏိွပ္စက္တာခံရၿပီး ဟိုအတန္းေရာက္ပါေစ” လုိ႔ကို မစာမနာ က်ိန္ခိုင္းရတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေျပာမနာ၊ ဆိုမနာ၊ ဆဲမနာ သူငယ္ခ်င္းေတြမုိ႔ သူ႔ကို နစ္နာေစဆိုတဲ့ စိတ္အလ်ဥ္း မရိွၾကေပမယ့္ ဒင္းကို ဖဲခိုး မရိုက္ေအာင္ တားတဲ့ ဆီးတဲ့ သေဘာပါတာေတာ့ အမွန္ဘဲ။ ခ်စ္တာက ခ်စ္တာဘဲ။ ခင္တာက ခင္တာဘဲ။ ေငြေရးေၾကးေရးကို အဓိက မထားႏိုင္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြပါ။ အေပ်ာ္ ဖဲ၀ိုင္းဆိုေပမယ့္ သူ႔ရဲ့ မရိုးမသားအျပဳအမူေတြေၾကာင့္ ဖဲ၀ိုင္းမွာ ရတတ္တဲ့ လြတ္လပ္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေပ်ာက္ဆံုးကုန္မွာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အလြန္စိုးရိမ္ ၾကတယ္။
ေနပါအံုး။ မပ်င္းပါနဲ႔။ ကြၽန္ေတာ္က ဖဲသူခိုးေတြကို ဘာေၾကာင့္ေျပာေနသလဲလုိ႔ စာဖတ္သူက ေတြးခ်င္ ေတြးမိမွာဘဲ။ ဖဲမ ရိုက္တတ္တဲ့သူေတြအတြက္ ပိုလုိ႔ေတာင္ ပ်င္းဖို႔ေကာင္းေနမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ႏိုင္ငံရဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကိစၥ၊ ၀ိစၥ ေတြကို ျမင္ေနရ၊ ၾကားေနရေတာ့ ဖဲ၀ိုင္းထဲက ဖဲသူခိုးေတြကို သြားသတိရမိလုိ႔ပါ။ အမ်ိဳးမ်ိဳးလွည့္ပတ္ၿပီး ခိုးဟဲ့။ ၀ွက္ဟဲ့။ ေျပာဟဲ့။ ဖင္ပိတ္ျငင္းဟဲ့။ မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ဟဲ့နဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲၾကီးသတင္းေတြ ၾကားရတာ ေၾကးၾကီးၾကီး ဖဲ၀ိုင္းၾကီးမွာ ဖဲလိမ္ရိုက္ေနတာနဲ႔ သိပ္တူပါတယ္။ ေၾကးၾကီး ဖဲ၀ိုင္းေတြမွာ အမွား မခံပါဘူး။ သိပ္ၿပီး စည္းကမ္းတင္းႀကပ္ လိုက္နာရပါတယ္။ ဘ၀ပ်က္သြားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေလာင္းေၾကးၾကီးတာကိုး။ အဲဒီလို ဖဲ၀ိုင္းၾကီးမွာ ဖဲလိမ္ရိုက္ေနမွန္းလည္း သိ။ ဖမ္းလုိ႔ကလဲ မမိ။ မိမ်ား မိလိုက္လုိ႔ကေတာ့ ဓားနဲ႔ ထထိုးေလာက္ေအာင္ ေဒါသ ထြက္ေနတတ္ၾကတယ္။ အခုလဲ ႏိုင္ငံရဲ့ ေရွ့ေရးအတြက္ တန္ဖိုးၾကီးတဲ့ ေရႊးေကာက္ပြဲမွာ ဖဲခိုးတာနဲ႔ တူတဲ့ မဲခိုးတာကို မိမ်ား မိၾကရင္ ဓားနဲ႔ ထထိုးခ်င္လာေလာက္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ ေဒါသထြက္ပါတယ္။ ေၾကးၾကီးတယ္မို႔လား။ ဘ၀မ်ားစြာနဲ႔ ေလာင္းေၾကးထပ္ထားၾကတာ မို႔လား။
ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြ ဖဲ၀ိုင္းကမွ “ေတာ္ၿပီ..မင္းက ဖဲခိုးတယ္။ လိမ္တယ္။ ဆက္မရိုက္ေတာ့ဘူး” လုိ႔ ေျပာၿပီး ခ်က္ခ်င္း ထထြက္လာလုိ႔ရေသးတယ္။ စိတ္ေကာက္လုိက္လုိ႔ရတယ္။ အခုဟာက ကလိမ္ကက်စ္ က်ေနမွန္း သိရဲ့နဲ႔ ေအာင့္ အီးေနရတာ လူျဖစ္ရတဲ့အရသာ ေပ်ာက္တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသားတစ္ေယာက္ျဖစ္ရတဲ့ အရသာ မဲ့တယ္။
ကြန္ျပဴတာ ေခတ္ၾကီးမွာ လုပ္ထားတဲ့ မဲစာရင္းေတြ ၾကည့္ပါ။ မွားလိုက္တာ ေသာက္ေသာက္လဲ။ ၂၁ရာစုထဲမွာ နည္းပညာ ခ်ိဳ့တဲ့လုိ႔ဆိုတဲ့ ဆင္ေျခေတြက ဖဲ၀ိုင္းထဲမွာ “ေၾသာ္..ငါ့ဖဲမွတ္လုိ႔ ယူလိုက္တာပါကြ။ မင္းကလည္း အခ်င္းခ်င္းေတြကို ဒီလို လုပ္ပါ့မလား” ဆိုတဲ့ ေျပာနည္းနဲ႔ အတူတူပါဘဲ။ သိပ္စိတ္ညစ္ရလို အရမ္းဘဲ သိကၡာမဲ့ မ်က္ႏွာေျပာင္ တိုက္လြန္းတယ္လုိ႔ ထင္တယ္။
လူဟာ တစ္ဖက္သားရဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကို သိ မေနရရင္ ေကာင္းပါတယ္။ သူ႔ဘာသာ ဘာလုပ္လုပ္၊ ဘယ္မွာေနေန၊ ဘယ္သူနဲ႔ စကားေျပာေျပာ၊ ဘယ္သူနဲ႔ ရိွရိွ မသိရရင္ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူလုပ္သမွ် ကိုယ္ ဘာမွမသိပါဘူးဆိုတ့ဲ အခ်ိဳးနဲ႔ ကိုယ့္ကို ဘာ ဘာ ဘာမွ နားမလည္ပါဘူးဆိုတဲ့ အခ်ိဳး လာခ်ိဳးရင္ အူ၊ အသဲေတြ လိပ္တက္လာေအာင္ စိတ္ခုရတတ္ပါတယ္။ ေတြ႕ကရာနဲ႔ ဆြဲကိုင္ ေဆာင့္ထုျပစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္မ်ိဳး ျဖစ္တတ္ၾကတယ္။ အခု စစ္၀တ္စံုခြၽတ္ေတြၾကီးစိုးတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ရဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ပတ္သက္တဲ့လုပ္ရပ္ေတြဟာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔သူငယ္ခ်င္းေတြ ဖဲကစားစဥ္မွာ ဖဲခိုးသူကို တစ္ ေယာက္ကခ်ဳပ္ၿပီး က်န္သူေတြက ေခါင္းအံုးေတြနဲ႔ ပါယ္ပါယ္ႏွယ္ႏွယ္ တြယ္သလို တြယ္ျပစ္ခ်င္တယ္။
သူတုိ႔ကေတာ့ လိမ္စဥ္ ဒီပြဲကို ဆက္ကစားခ်င္ၾကတယ္ ထင္တယ္။ ကစားခ်င္ရင္လဲ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ ၾကားမွာ ဖဲခိုးသူကို က်ိန္တြယ္ခိုင္းသလိုမ်ိဳး က်ိန္တြယ္ေစခ်င္တယ္။ တရားရံုးေတြမွာ အမႈမစစ္ခင္ တရားလို၊ တရားခံေတြကို က်မ္း က်ိန္ တဲ့အခါ သံုးတဲ့ က်ိန္နည္းမ်ိဳးနဲ႔ ရက္ရက္စက္စက္ က်ိန္ေစခ်င္တယ္။ တရားရံုးေတြမွာ အမႈမစစ္ခင္မွာ က်မ္းက်ိန္ခိုင္းရင္…
“မွန္တာဘဲ ေျပာမယ္။ မမွန္စကား မေျပာမိရင္ အကြၽႏု္ပ္ႏွင့္ တကြ သား၊ မယားတုိ႔ ကုန္းသြား၊ ကုန္းေဘး၊ ေရသြား၊ ေရေဘး သင့္ပါေစ။ အျခားတပါး မသြားမလာ ေနအိမ္မွာ ေနျမဲ ေနစဥ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း မုသားသံုးက က်သင့္တဲ့ ဒဏ္ က်ေရာက္ပါေစ။ ရုကၡစိုး၊ ဘုမၼစိုးတုိ႔က လည္းေကာင္း၊ ပိဋကတ္သံုးပံုကို ေစာင့္ေသာ နတ္တုိ႔က လည္းေကာင္း၊ ေတာ၊ ေတာင္ ေရေျမရိွသမွ်ကို စိုးပိုင္ေသာ နတ္တုိ႔က လည္းေကာင္း၊ ျမစ္ၾကီး၊ ျမစ္ငယ္၊ အင္းအိုင္၊ ေရတြင္း၊ ေရကန္ေစာင့္ နတ္တုိ႔ကလည္းေကာင္း၊ သစ္ၾကီး ၀ါးၾကီးတုိ႔မွ နတ္တုိ႔က လည္းေကာင္း၊ ေန လ နကၡတ္တာရာ မိုးတိမ္ ျမဴႏွင္းမက်န္ ေစာင့္ၾကပ္ေသာ ဘီလူး၊ နဂါး၊ ဂဠဳန္၊ ကုမၻဏ္၊ ရကၡ၊ ကိုယ္တြင္း ကိုယ္ပ ေစာင့္သမွ် နတ္တုိ႔က လည္းေကာင္း၊ တစ္စု တစ္ေပါင္းတည္း လာေရာက္လ်က္ ငါႏွင့္ တကြ၊ ငါ့သား၊ ငါ့မယား၊ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္း ရိွသမွ် အကုန္ကို ညွင္းဆဲ ႏိွပ္စက္ ဖ်က္ဆီးေစေသာ္၀္ ……” လုိ႔ အစခ်ီတဲ့ ေထာင့္ေစ့တဲ့ က်ိန္နည္းမ်ိဳးၾကီးကို က်ိန္ေစပါတယ္။
က်မ္းက်ိန္ျခင္းမွာ မုသား တစ္ခြန္း ပါတာနဲ႔ သံသရာ အဆက္ဆက္ ဘ၀႐ႈံးမယ့္ အျဖစ္မုိ့ နည္းနည္းလဲ ရက္စက္ရာ က် ေကာင္း က်ေနပါလိမ့္မည္။ ဒါေပမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဖဲခိုးသလို မဲခိုးၾကသူမ်ားကို မုန္းၾကတဲ့ အမုန္းက သနားၾကင္နာ ခ်စ္ ခင္ စာနာစိတ္ကို အေသသတ္ပါတယ္။
ဖဲ၀ိုင္းမွာ ဖဲခိုးၿပီး ရိုက္သူဟာ ဘယ္ေတာ့မွ မွန္မွန္ကန္ကန္ ဖဲရိုက္တတ္သူ မျဖစ္ေတာ့ပါ။ အ႐ႈံးကို လက္မခံႏိုင္ပါ။ အ႐ႈံးကို စိတ္မရွည္တတ္ပါ။ ဒီေတာ့ သူတတ္တဲ့ ဖဲခိုးနည္းကို သူ႔အရည္အခ်င္းတစ္ရပ္လုိ႔ ယံုၾကည္ၿပီး ဖဲခိုးပါေတာ့တယ္။ အဲဒီ ဖဲခိုးသူဟာ သူ႔ရဲ့စုတ္စုတ္ပဲ့ပဲ့ အရည္အခ်င္းကို ဟာသ လုပ္ခ်င္ လုပ္ျပစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ခ်င္ ေဆာင္လိုက္ႏိုင္ ပါတယ္။ ႀကိဳက္တဲ့ေကာင္ထြက္လုိ႔ လူရမ္းကားစကားလည္း ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ သူ႔ဘာသာ ဘယ္လိုလဲ လုပ္လုပ္ ဖဲခိုးသူကို ဖဲသမားတိုင္း သိၾကသလို သူပါ ၀င္ကစားေတာ့မယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ က်ိန္ခိုင္းသလို က်ိန္ခိုင္းပါ။ ဘ၀မ်ားစြာကို ထိိခိုက္ ပြန္းပဲ့မယ့္ ေလာင္းေၾကးနဲ႔ ထပ္ၿပီးကစားၾကရမယ္ဆိုရင္ အားမနာႏိုင္ပါ။ တရားရံုးေတြမွာ က်ိန္ခိုင္းသလို သူတုိ႔ကို က်ိန္ခိုင္း ၿပီးမွ ဖဲ၀ိုင္းထိုင္ပါေစ။ အဲဒီလို က်ိန္တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ မယံုပါနဲ႔။ ဖဲသူခိုးဟာ တစ္သက္လံုး ဖဲသူခိုးပါ။ မဲသူခိုးဟာ တစ္ သက္လံုး မဲသူခိုးပါ။
ဖိုးထက္
စာႂကြင္း… အခု ေနာက္ဆံုး သတင္း ဖတ္လိုက္ရေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ေရႊ႕ခ်င္ျပန္သတဲ့။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားဘ၀က အေပ်ာ္ ဖဲ၀ိုင္းေတြမွာ ႐ႈံးသူေတြက “ေဟး” လုိ႔ေအာ္…ဖဲ၀ိုင္းေအာက္က ခင္းထားတဲ့ ပုဆုိးစုတ္ကို လွန္ၿပီး ၀ိုုင္းထဲက ပိုက္ဆံ ေတြ လုေျပးၾကတာနဲ႔ အတူတူဘဲလုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုလုေျပးတာ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ ေသခ်င္း ဆိုးနဲ႔ ေသၾကပါေစလုိ႔ဘဲ က်ိန္ရေတာ့မွာဘဲ။