 |
| Illustration - Htain Thar |
ေဂ်ာ္ဒီး - “မဲညစ္ၾကီးလဲ ေမာင္းထုမွာ။ မဲသူခိုးၾကီးမ်ားလဲ ေတာထုတ္မွာ”
(မိုုးမခ) ႏိုု၀င္ဘာ ၈၊ ၂၀၁၅
မိုးမခရြာသားကေလးငယ္မ်ား အလြန္ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကသည္။ အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္၂၀၁၅ ကား သူတို႔အတြက္ အလြန္ထူးျခားသည္ ႔ႏွစ္တႏွစ္ ျဖစ္ေလသည္။ မိုးမခရြာေထာင္စုေ ရြးေကာက္ပြဲၾကီးက်င္းပမည္႔ႏွစ္ ျဖစ္ေလရာ ပါတီအသီးသီး၏ မဲဆြယ္စည္းရံုးပြဲမ်ားျဖင္႔ တရြာလံုး အံုးအံုးၾကြက္ၾကြက္ စည္ကား ဆူညံေနခဲ႔ေလသည္။ ကေလးမ်ားအတြက္ေတာ့ေ ပ်ာ္စရာပြဲေတာ္ၾကီးပင္တည္း။ သို႔ေသာ္ နက္ဖန္တြင္
ေရြးေကာက္ပြဲ စတင္ေတာ႔မည္ျဖစ္ရာ ပါတီအသီးသီး၏ မဲဆြယ္ေဖ်ာ္ေျဖသံမ်ား ေရြးေကာက္ပြဲအၾကိဳေန႔တြင္ တိတ္ဆိတ္သြားေလသည္။ ကေလးမ်ားမွာ မေနတတ္မထိုင္တတ္ျဖစ္ကာ သူတို႔ဆံုေနက် မိုးမခပင္ၾကီးေအာက္တြင္ စုရံုးေရာက္ရွိေနၾကျပီး မဲဆြယ္ပြဲမ်ားမွ ေဖ်ာ္ေျဖမွဳမ်ားကို ျပန္လည္စျမံဳ ႔ျပန္ေနၾကေလသည္..။
“ေမာ္ဒယ္ေတြ အဆိုေတာ္ေတြ၊ ဓါတ္ရွင္ မင္းသားမင္းသမီးေတြကို ခုမွပဲအရွင္လတ္လတ္ ျမင္ရသကြာ”
ရန္ေနာင္က သူ႔ကိုယ္လံုးေသးေသးေလးကို စည္းခ်က္က်က် လွဳပ္ရမ္းယိမ္းႏြဲ႔ရင္း အားရပါးရ ေျပာလိုက္သည္။
ဇာနည္၀င္းကေတာ့ မ်က္ႏွာကို ခပ္တင္းတင္းေမာ႔လိုက္ရင္း ဂုဏ္ယူ၀င္႔ၾကြားလိုက္သည္။
“ေဟ႔…ဟိုအစိမ္းသရဲပါတီၾကီးရဲ ႔ မဲဆြယ္ပြဲေတြမွာ ပါတီမူ၀ါဒေတြကို ပြင္႔လင္းျမင္သာဖြင္႔ခ်ျပတဲ႔ “ပြင္႔လင္းျမင္သာ ဇာ ႏွစ္ ဇာ” ဆိုတဲ႔ ေမာ္ဒယ္ႏွစ္ေယာက္က ငါတို႔အမ်ိဳး “ဇာ” မ်ိဳးႏြယ္ေတြကြ။ သိလား”
ခ်မ္းျမက ေျမၾကီးေပၚတြင္ တုတ္တေခ်ာင္းႏွင္႔ ဟိုဟိုဒီဒီ ျခစ္ရင္း ..
“ငါ့ပံုေတြေတာ႔ အင္တာနက္မွာ ပ်ံ ႔ေနတယ္တဲ႔ကြာ။ ငါက ကေလးဆိုေတာ႔ အနီေရာင္ၾကိဳက္တယ္ေလ။
အဲဒါေၾကာင္႔ အနီေရာင္ေခါင္းစည္း၀တ္။ တကိုယ္လံုး အနီေရာင္စတစ္ကာေတြ ကပ္လိုက္တာ။
အ၀တ္အစားေတာင္ ၀တ္စရာမလိုေတာ႔ဘူးကြ။ အဲဒါကိုကြာ မိုးမခအေထာက္ေတာ္ ေဂ်ာ္ဒီးက ငါ႔ပံုကို
ဓါတ္ပံုရိုက္ျပီး မိုးမခအင္တာနက္စာမ်က္ႏွာကေန “အနီေရာင္ရင္ခြင္ပိုက္ သမၼတ အေလာင္းကေလး” ဆိုျပီး
တင္လိုက္တယ္တဲ႔ကြာ။ ငါ႔ကို ခြင္႔ျပဳခ်က္ေတာင္ မေတာင္းဘူးကြ။ ကေလးအခြင္႔အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မွဳနဲ႔
တရားစြဲရေကာင္းမလား စဥ္းစားေနတယ္။”
ထိုစဥ္ ေစ်းျခင္းေတာင္းၾကီးကို လက္မွာခ်ိတ္ရင္း ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်ကာ လမ္းေလွ်ာက္လာေသာ ဂ်ီးေဒၚကို သူတို႔အားလံုး ေတြ ႔လိုက္ရေလသည္။ ဂ်ီးေဒၚကား မ်က္စိမ်က္ႏွာမေကာင္း။ သူ႔လက္ထဲက ေစ်းျခင္းေတာင္းတြင္လည္း ပါေနက်ကန္စြန္းရြက္စည္းေလးေတာင္ မေတြ႔ရ။
“ဂ်ီးေဒၚ.. ဂ်ီးေဒၚ.. ဂ်ီးေဒၚ ” ေက်ာ္ဟုန္းက အနားကပ္ေခၚေသာ္လည္း ဂ်ီးေဒၚကား ေခၚမၾကား ေအာ္မၾကား။
ဂ်ီးေဒၚေနာက္နားတြင္ လမ္းေလွ်ာက္လာေသာ တူေတာ္ေမာင္သာဂိက
“ကေလးတို႔ မင္းတို႔ ဂ်ီးေဒၚကို အထင္မလြဲၾကပါနဲ႔။ သူက ေသြးၾကီးလို႔ျ ပန္မထူးတာ မဟုတ္ပါဘူးကြယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ မဲဆြယ္ပြဲေတြက ေဆာင္းေဘာက္စ္ေတြ ေလာ္စပီကာေတြ မတရားဖြင္႔လို႔ သူ႔ခမ်ာ နားေလးသြားရွာတာပါ”
“ဘာ သာဂိ။ ဘာေျပာတယ္။ နင္တို႔က ေျပာင္းလဲခ်ိန္ တန္ျပီ၊ ေျပာင္းလဲခ်ိန္ တန္ျပီ ... ဆို။ အခုေလာေလာဆယ္တာ့ ေျပာင္းလဲခ်ိန္ မေရာက္ခင္၊ ကုန္ေစ်းႏွဳန္းေတြ ေျပာင္းလဲကုန္ျပီသိလား။ တာ၀တိ ံသာ ေရာက္ကုန္ျပီ။ အခု ငါ၀ယ္ေနက် ကန္စြန္းရြက္ေတာင္ မ၀ယ္နိုင္ခဲ႔ဘူး။ စိတ္နာတယ္။ ဒါေၾကာင္႔ နင္တို႔ ေရြးေကာက္ပြဲလဲ စိတ္မ၀င္စားဘူး။ မဲလဲသြားမထည္႔ဘူး။”
ဂ်ီးေဒၚကား အေတာ္ နားေလးသြားရွာေလျပီ။ သူမ်ားေျပာတာက တျခား။ သူၾကားတာက တလြဲ။ ေျပာခ်င္ရာ ေျပာကာ ေဒါပြေနေလသည္။
သာဂိ။ ။ ဂ်ီးေဒၚရယ္ မဲမထည္႔ပဲေတာ့ မေနပါနဲ႔။ နိုင္ငံသားအခြင္႔အေရးေတြ ဆံုးရွံဳးမွာ စိုးလို႔ပါ။
ဂ်ီးေဒၚ။ ။ ယုန္သားစားခ်င္တယ္၊ ဟုတ္လား။ ကန္စြန္းရြက္ေတာင္ မ၀ယ္နိုင္တာ။ ေနာက္ျပီး နင့္ယုန္က ဘယ္က ရမွာလဲဟဲ့။ ယုန္ေတြေနဖို႔ ေတာစပ္မေျပာနဲ႔ ျခံဳဖုတ္ေလးေတာင္ မရွိေတာ႔ဘူး။ သိရဲ့လား။ တရုတ္ျပည္ကို အကုန္ေရာင္းပစ္လိုက္တာ ... နင္႔အဘ အစိမ္းသရဲေတြက ...”
သာဂိ။ ။အင္း ... ဒါ႔ေၾကာင့္ ဟိုကိုယ္ေတာ္ၾကီးေတြ ယုန္ေထာင္ေၾကာင္မိသြားရရွာတာကိုး။ ဟဲ..ဟဲ..ဟဲ”
သာဂိႏွင့္ ဂ်ီးေဒၚ အခ်ီအခ်ေျပာေနစဥ္၊ မိုးမခပင္ေအာက္မွ ကေလးမ်ားကား ခုရက္ပိုင္းအတြင္း သူတို႔နားရည္၀ေနေသာ သီခ်င္းမ်ားကို ေအာ္ဟစ္ သီဆိုေနၾကေလသည္။
ခင္လြန္း၊မင္းညြန္႔လွိဳင္တို႔ကား ကာရံနေဘ အသံေနအသံထားျဖင့္ ဆိုရမည္ဆိုလွ်င္ နံပါတ္၀မ္းပင္တည္း။
“ေမေမနိုင္မွ ျဖစ္မယ္။ ေမေမနိုင္မွ ျဖစ္မွာပါ”
“ဖြါးဖြါးအတြက္ မဲေပးပါ။ ဖြါးဖြါးအတြက္ မဲေပးပါ”
ထိုစဥ္ မိုးမခရြာသားေလး ေမာင္ေမာင္ေဘာပင္တေယာက္ ဖေနာင္႔ႏွင္႔ တင္ပါး၊ တသားတည္းက်ေအာင္ ေျပးရင္း တုန္တုန္ရီရီ ေရာက္လာေလသည္။ ေနာက္ကို လွည္႔ၾကည္႔ရင္း ခ်က္ျခင္းစကားမေျပာနိုင္။ ျပဴးေနေသာ မ်က္လံုးကား ပိုမိုျပဴးက်ယ္ကာ၊ ေျပာင္ေနေသာ နဖူးေပၚတြင္ေ ခၽြးသီးေခၽြးေပါက္တို႔က တလက္လက္။
ေမာင္ရစ္က အနီးရွိအင္ဖက္တရြက္ကို ေကာက္ကာ၊ ယပ္ခတ္ေပးရင္း စပ္စုသည္။
ေမာင္ေမာင္ေဘာပင္ကား မနဲအားယူကာ ...
“ သ သ သ သရဲေတြ - သရဲေတြ”
ကေလးမ်ားအားလံုး … သရဲဆိုသည္ႏွင့္ သရဲအရွင္လတ္လတ္ျမင္ခဲ႔သူ ေမာင္ေမာင္ေဘာပင္အနီး သို႔
ေျပးကပ္ကာ၊ တေယာက္တေပါက္ စိတ္၀င္တစား ေမးၾကေလသည္။
“နက္ျဖန္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲထည္႔ဖို႔တဲ့ ... သခ်ၤ ိဳင္းကုန္းထဲက ထ လာၾကတာ။”
“ဟင္ ... သရဲေတြကလည္း မဲေပးရတယ္လား”
“သူတို႔ ေသျပီးသားလူေတြလဲ မဲစာရင္းထဲ ပါတယ္တဲ့။”
ကေလးမ်ား အခ်ီအခ်ေျပာသံကို နားေထာင္ရင္း၊ သာဂိက ဂ်ီးေတာ္ၾကားေအာင္ အသံကုန္ေအာ္ ေျပာလိုက္သည္။
“ကဲ - ဂ်ီးေဒၚ။ အဲဒါသာၾကည္႔ နက္ဖန္က်င္းပမဲ႔ မိုးမခရြာလံုးကၽြတ္ေရြးေကာက္ပြဲၾကီးမွာ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးမဲ႔ ရြာလူၾကီးေတြနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္လူၾကီးေတြ ညစ္ပတ္ခ်က္ကေတာ့ ကမ္းကုန္ေရာဗ်ာ။ ဒါတခုပဲ ရွိေသးတယ္။ ညစ္တာေတြကေတာ႔ မ်ိဳးစံုဗ်၊ ေျပာမကုန္ပါဘူးဗ်ာ”
“ေအး ... အဲဒီလို ညစ္ပတ္မွန္းသိလို႔၊ နင္တို႔ တရြရြလုပ္ေနတဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲၾကီးကို ငါ အယံုအၾကည္မရွိတာ။ အဲဒါေၾကာင္႔ မဲမထည္႔တာ။ ဒါေပမဲ႔ ဒင္းတို႔ ဘယ္ေလာက္ညစ္ညစ္၊ အရွံဳးအနိုင္ကေတာ႔ သိသာေနပါျပီ။ တရြာလံုးက အနီေရာင္ေတြ လႊမ္းေနတာ ကေလးသိ၊ ေခြးသိ ...”
သာဂိ။ ။“အဲဒါေၾကာင္႔ ဂ်ီးေဒၚကို ေျပာတာေပါ့ဗ်။ ဂ်ီးေဒၚတို႔၊ က်ေနာ္တို႔ ခုလိုကန္စြန္းရြက္ေရ
လံုျပဳတ္ေတာင္ နပ္မမွန္တဲ႔ ဘ၀မွာ ေနခ်င္ေသးလား”
နားေလးေနရွာေသာ ဂ်ီးေဒၚကား ၾကားဟန္မတူ။ နားေထာင္ေနေသာ ကေလးမ်ားက ေရာင္းသူ ၀ယ္သူအသံတူစြာ သံကုန္ဟစ္ကာ ေျဖေလသည္။
“ေနခ်င္ဘူး”
သာဂိက နားေလးေနေသာ ဂ်ီးေဒၚၾကားေအာင္ အသံကုိထပ္ျမွင္႔ကာ ...
“ထမင္းတနပ္ ေလွ်ာ႔စားခိုင္း၊ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္း ေနခိုင္း၊ ဆိုက္ကားနင္း စားခိုင္း၊ တေန႔ ၂၀၀၀ နဲ႔ ေလာက္ေအာင္ သံုးခိုင္းတဲ႔သူေတြ၊ နယ္လွည့္ ပါးရိုက္တဲ႔သူေတြ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ဘ၀မွာ ဆက္ေနခ်င္ေသးလား”
ကေလးမ်ား ။ ။ ေနခ်င္ဘူး း း း း း း း း း း း း
သာဂိကား နားေလးေနေသာ ဂ်ီးေဒၚကို တရားေဟာရသည္ထက္ သြက္လက္ထက္ျမက္ေသာ
မိုးမခရြာသားကေလးမ်ားႏွင္႔ ပိုျပီးအတိုင္အေဖာက္ညီကာ၊ လက္ရွိ မိုးမခရြာေထာင္စု အာဏာရ အစိမ္းသရဲပါတီေၾကာင့္ ရြာသူရြာသားမ်ား၏ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ရြာတြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး အစစ ခၽြတ္ျခံဳက်ေနရေၾကာင္း၊ ထိုသို႔ ည႔ံဖ်င္း၊ ညစ္ပတ္လြန္းေသာ အစိမ္းသရဲပါတီကိုေ ရြးေကာက္ပြဲနည္းလမ္းျဖင္႔ ျဖဳတ္ခ်ရန္ အနီေရာင္အင္အားစုမွ ၾကိဳးပမ္းေနေၾကာင္း။ အိမ္က မိဘ ဘိုးဘြား အကိုုအမေတြကို နက္ဖန္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အနီေရာင္အင္အားစု၊ အနီေရာင္ပါတီကို မဲသြားေပးဖို႔ သတိေပးၾကဖို႔ ေလရွည္ေနေလသည္။
သာဂိ။ ။“အဲဒီေတာ့ - မင္းတို႔မိုးမခရြာသား ကေလးငယ္ေတြရဲ့ အနာဂတ္ေကာင္းဖို႔ ေခတ္ေဟာင္းစနစ္ေဟာင္းကေန ေခတ္သစ္စနစ္သစ္ကို ေျပာင္းဖို႔လိုေနျပီကြ။ ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္ျပီ ...”
မိုးမခရြာသား ကေလးငယ္မ်ားကား ေခသူမဟုတ္။ ေလာေလာလတ္လတ္ ၾကံဳေတြ ႔ထားေသာ
မဲဆြယ္စည္းရံုးပြဲၾကီးမ်ားမွ ၾကားထားသည္႔အတိုင္း အားမန္ပါပါေ ၾကြးေၾကာ္လိုက္ၾကသည္။
“ ေျပာင္းလဲခ်ိန္ တန္ျပီ..”
“စနစ္ေျပာင္းဖို႔.. အနီေရာင္ကို မဲေပးစို႔”
နားေလးေနေသာ ဂ်ီးေဒၚကား ၾကားတခ်က္၊ မၾကားတခ်က္ျဖင့္ ေျပာခ်င္ရာေျပာရင္း ေစ်းျခင္းေတာင္းၾကီးကိုဆြဲကာ ထြက္ခြါသြားေလသည္။
“ေျပာင္းလဲခ်ိန္ေတာ့ တန္တာ အမွန္ပဲ။ ခုမွ မဟုတ္ဘူး။ လြန္ခဲ႔တဲ႔ အႏွစ္(၅၀)ေလာက္ကတည္းက.
။ ခုလည္း တကယ္ေျပာင္း မေျပာင္းေတာ့ ကန္စြန္းရြက္ေစ်း၀ယ္ထြက္ရင္း ေစာင္႔ၾကည္႔ရဦးမယ္ေဟ႔”
သာဂိကလည္း -
“နက္ဖန္ေရြးေကာက္ပြဲကို ဦးဦးတို႔ေတြ တရားမွ်တမႈ ရွိမရွိ ေစာင္႔ၾကည္႔ရမွာကြ။ ကေလးတို႔လဲ တတ္နိုင္သမွ် ကူၾကေနာ္” လို႔ ေျပာရင္း ကေလးမ်ားကို ႏွဳတ္ဆက္ ထြက္ခြါေလသည္။
မိုးမခပင္ၾကီးေအာက္တြင္ကား မိုးမခရြာသားေလးမ်ားက ေအာ္ဟစ္သီဆို ကခုန္ရင္း က်န္ရစ္ေလသည္။
“ ျခေသၤ႔ကို ေမာင္းထုတ္စို႔၊ ျခေသၤ့ကို ေတာထုတ္စို႔”
“မဲညစ္ၾကီးလဲ ေမာင္းထုု မွာ။ မဲသူခိုးၾကီးမ်ားလဲ ေတာထုတ္မွာ ...”