 |
| ဦးညီညီဦး- ႏိုဝင္ဘာ ၈ ရက္ ေရြးေကာက္ပြဲေအာင္ႏိုင္ေရး၊ ေကာ့မွဴးၿမိဳ႕နယ္ |
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး - ဘယ္သူေတြ ရင္ၾကားေစ့ရမွာလဲ
(မိုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၅
(မိုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၅
အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ အတိတ္ကို မတူးဆြေရး၊ အနာေဟာင္းေတြ မေဖာ္ထုတ္ေရး အသံေတြညံေနခ်ိန္မွာပဲ သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္ရံု ဗံုးခြဲမႈနဲ႔ မတရားစြပ္စြဲခံရၿပီး ေထာင္ထဲမွာ လူငယ္ဘဝ တခုလံုး အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ေက်ာ္ ျဖတ္သန္း ခဲ့ရတဲ့ ဦးညီညီဦးဆံုးတဲ့သတင္း ဒီမနက္ၾကားရတယ္။ သူဟာ NLD ပါတီဝင္ထဲမွာ ေထာင္သက္ အရွည္ဆံုးလို႔ ေျပာလို႔ရ တယ္။
ေထာင္ႏွစ္ရွည္ အညတရ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသမားေဟာင္းေတြ၊ ေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ အသက္ မရွည္ႏိုင္ဘူး ဆိုတာ ေရွ႕မွာ သာဓက မ်ားစြာ ရွိခဲ့ေပမဲ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရမႈကို မတားဆီးႏိုင္ဘူး။
ဦးညီညီဦး နဲ႔ေတြ႕ဆံုး စကားေျပာျဖစ္ခဲ့ၿပီး သူ႔အေၾကာင္းေတြ သူကိုယ္တိုင္ေရးဖို႔၊ မိုးမခ မွာ မွတ္တမ္းျပဳဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ သူက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေရြးေကာက္ပြဲ ေအာင္ႏိုင္ေရး အဖြဲ႕အေနနဲ႔ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းကလိုပဲ ေကာ့မွဴး ခရီးစဥ္ ထြက္သြားလို႔ ထပ္ မေတြ႔ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲ ၿပီးခ်ိန္လည္း ေအးေအးေဆးေဆး နားပါေစဦး ဆိုၿပီး သြား မေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ဘူး။ အခုေတာ့ ေနာင္တရမိတယ္။
က်ေနာ္တို႔က အခု ျဖစ္ေပၚတိုးတက္ေျပာင္းလဲေနတဲ့ ဒီလိႈင္း၊ ဒီအေရြ႕ကို အသာခိုစီးႏိုင္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ သာသာယာ ယာေနႏိုင္တယ္၊ ႏိုင္ငံျခား ေခ်ာင္းေပါက္မတတ္သြားရတဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို ယူႏိုင္တယ္၊ ဟိုတယ္ အေအးခန္း ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာ ေခၽြးမထြက္ဘဲ ႏိုင္ငံအတြက္ဆိုၿပီး ပါးစပ္နဲ႔ မဆန္႔တဲ့ စကားႀကီး စကားက်ယ္ေတြ ေျပာႏိုင္တယ္၊ အရွက္သာမရွိရင္ လူအထင္ႀကီးခံရေအာင္ ေနခြင့္သာတယ္။ လူၿပိန္းႀကိဳက္ေတြ အတြင္တြင္ ေရးႏိုင္၊ ေျပာႏိုင္တယ္။ လုပ္စားခြင့္သာပါတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးဆိုၿပီး အမ်ားႀကိဳက္ လိႈင္းစီး၊ ဘီယာေသာက္ အေခ်ာင္ခို ႏိုင္ခြင့္ ရွိပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ဒီမိုကေရစီခရီးၾကမ္းမွာ စေတးခဲ့ရသူ လူသာမန္ အမ်ားစုဘဝေတြက ဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး။ ဟိုတပတ္က ေတာ္လွန္ ေရးသမား ကဗ်ာဆရာ ကမာပုလဲ ဆံုးတယ္။ လူခ်င္းမရင္းေပမဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္တူသူခ်င္း အြန္လိုင္း ခင္ခဲ့တယ္။ မိုးမခ ပံုႏွိပ္ထုတ္ခ်ိန္မွာ ကမာပုလဲရဲ႕ ကဗ်ာစခန္းရပ္ခ်ိန္ျဖစ္လို႔ ထည့္ခြင့္ အမ်ားႀကီးမရလို႔ ဆံုးခ်ိန္က်မွသာ ရွက္ရြံ႕အားနာစြာနဲ႔ အမွတ္တရ လုပ္ခဲ့ရတယ္။
လူမသိ၊ သူမသိ က်ဆံုးခဲ့ရတဲ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေနာင္ေတာ္ေတြ..၊ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ စေကာင္းဘူး။ စစ္ေၾကာေရးစခန္းေတြ၊ ခ်စ္ခင္သူေတြနဲ႔ ရွင္ကြဲ ေသကြဲ ျဖစ္ရတဲ့ ေသြးမ်က္ရည္ အျပည့္နဲ႔ နာလွတဲ့ ဇာတ္ေတြကို ရင္ဘတ္ႀကီးနဲ႔ ခံစားေနရေတာ့ မယံုၾကည္တာ မေရး၊ မေျပာ တကိုယ္ေရ ႏိုင္ငံေရး သီလနဲ႔ ေနျခင္းဆိုတာတခုတည္းနဲ႔ ႀကိဳးစား လိပ္ျပာ သန္႔ ေနရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒီလိပ္ျပာ ဘယ္သန္႔ႏိုင္ပါ့မလဲ..။
ႏိုင္ငံေရးဆိုတာ ခံစားမႈ မပါရဘူးတဲ့။ ဟုတ္သလိုလိုပါပဲ။ လူအမ်ား ခံစားေနရတဲ့ အနာေတြကို မွ်ေဝ မခံစား၊ တႏိုင္ အသံမထြက္ရင္ ဘယ္လို လူထု ႏိုင္ငံေရး ျဖစ္ေတာ့မလဲ။ လူတစုအတြက္၊ ဘိန္းဘုရင္ေတြအတြက္၊ ေငြေၾကး အျမတ္ ထုတ္သူေတြအတြက္၊ လိင္ အလုပ္သမေလးေတြ အေပၚ ေခါင္းပံု ျဖတ္ေနတဲ့ အေအးခန္းထဲက ဖာေခါင္းေတြ အတြက္၊ သူခိုး ဓားျပအႀကီစားေတြ အတြက္ ႏိုင္ငံေရး၊ ေျပာင္းလဲေရး ပဲ ျဖစ္ေတာ့မေပါ့။
ရင္ၾကားေစ့ေရးဆိုတာ ေကာင္းပါတယ္။ ဘယ္သူေတြ ရင္ၾကားေစ့ရမွာလဲ ဆိုတာကို အေျခခံက်က် ေတြးႏိုင္ရင္ ပိုေကာင္းပါ တယ္။
ရင္ၾကားေစ့ေရးဆိုတာ အာဏာ ႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္ လက္ကိုင္ယူထားတဲ့ စစ္ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ အေပါင္းအပါ၊ သားေျမး လူတစု နဲ႔ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစု (ဆိုတဲ့) ႏိုင္ငံေရး သမားမ်ား အာဏာ လုေနျခင္း သက္သက္ မဟုတ္ပါ။ အာဏာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ယူထားသူ နဲ႔ အေပါင္းအပါ လူတစု က တိုင္းျပည္ ကို ကုတ္ (ဂုတ္) ခြစီးရင္း ထင္တိုင္းၾကဲကာ အရင္းအျမစ္ အားလံုး ေသြးစုပ္ ေနျခင္း ရလဒ္ စီးပြား၊ ဥစၥာ၊ ဓန အရာရာ အလွ်ံပယ္ ျဖစ္ေနတဲ့ လူတစု ရွိသူမ်ား (Haves) နဲ႔ အစစ အရာရာ မဲ့ ေနတဲ့ မရွိသူ လူအမ်ား (Have Nots) ကြာျခားခ်က္ ႀကီးမား ေနျခင္း ရင္ၾကားကို ေစ့ရမွာသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘယ္အစိုးရ အမည္နဲ႔ တက္တက္ ဒီ ကြာဟ ေနတဲ့ လူတန္းစား ႏွစ္္ခု၊ အေျခအေန ႏွစ္ခု ကြာဟခ်က္ နည္းေအာင္၊ “ရင္ၾကားေစ့ေအာင္” အခု ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈ ပညာ က်န္းမာ ဝါဒ ေပၚလစီ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးေတြ လုပ္ဖို႔ကို တိုက္ပြဲဝင္ ေတာင္းဆိုရမွာပါ။
အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးရဲ႕ မူလဘူတ အေၾကာင္းရင္းခံဟာ တရားမွ်တမႈသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုပဲ အေျခခံရပါမယ္။ လူမႈ တရားမွ်တမႈ ရွိရပါမယ္။ တရားဥပေဒေၾကာင္းအရ တရားမွ်တမႈ ရွိရပါမယ္။ စီးပြားေရးရာ တရားမွ်တမႈ ရွိရပါမယ္။ ႏိုင္ငံေရးအရ တရားမွ်တမႈ ရွိရပါမယ္။
တရားမႈကို အေျခမခံရင္ ဘယ္အရာမွ အမ်ားအတြက္ ေရရွည္ အက်ိဳးမျဖစ္ထြန္းႏိုင္ပါ။
အမွန္တကယ္ လူထု လူတန္းစား အသီးသီးအတြက္ အေျပာင္းအလဲကို ဧကန္လိုခ်င္ရင္ ခါးသီးတဲ့ အတိတ္သမိုင္းကို ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ အမွား ဝန္ခံ၊ အမွန္ ျပင္ရံုမွ အပ အျခား မရွိပါ။
ဒါဟာ လက္စားေခ်ေရး၊ အျပစ္ေပးေရး ကို ေဇာင္းျပဳျခင္း မဟုတ္ပါ။ သင္ပုန္းေခ်ေရး၊ ခြင့္လႊတ္ေရး၊ ေက်ေအးေရး တကယ္ ေဖာ္ေဆာင္ခ်င္ရင္ ေသြးစြန္းညစ္ေထးတဲ့ ေနာက္ခံသမိုင္းကို ဗဟိုျပဳ ေဆြးေႏြး၊ သံုးသပ္၊ အေျဖရွာမွသာ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ ဆိုတာကို ေထာက္ျပျခင္းပါ။
အနည္ဆံုးေတာ့ လက္ရွိ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေန၊ ၂၀၀၈ စစ္ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ခ်ဳပ္ကိုင္မႈနဲ႔ လက္စားေခ် ဖို႔၊ တရားရံုးတင္ဖို႔၊ အျပစ္ေပးဖို႔ အခြင့္အေရး မရွိ၊ မသာဘူးဆိုတာကိုေတာ့ အေနအစားေခ်ာင္ေနသူ လူလတ္တန္းစား ပညာတတ္ဆိုသူမ်ားနဲ႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ဆီဦးေထာပတ္ ကို ေခတ္အဆက္ဆက္ မ်ိဳ႕ဆို႔ခြင့္ရတဲ့ လူ႔မလိုင္မ်ား အသိကပ္ ေစခ်င္ပါတယ္။
မတရားမႈကို မေျပာႏိုင္ မဆိုႏိုင္ မေျပာဝံ့ မဆိုဝံ့ ရင္ေတာင္ တရားမႈ ရွာလိုသူေတြကို အျပစ္မတင္ၾကပါနဲ႔။ တရားမွ်တမႈကို အေျခမခံရင္ ဒီမိုကေရစီ မဟုတ္ပါ။
ရန္သူကို မိတ္ေဆြဖြဲ႕ပါ။ ဒါေပမဲ့ ရန္သူအေၾကာင္းေနာက္ခံသမိုင္းနဲ႔ ေရွ႕လားရာကိုေတာ့ ကြယ္ဝွက္ေနာက္ပို႔ အသံေတြ တိတ္မေနခ်င္ၾကပါနဲ႔၊ အျမဲမျပတ္ ေဆြးေႏြး သံုးသပ္ အသံေတြ ထြက္ၾကပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ေၾကာက္လွတဲ့ ေနာက္ျပန္လွည့္ေရးဆိုတာကို ခင္ဗ်ားတို႔ ကိုယ္တိုင္ လမ္းေပၚထြက္ ေတာင္းဆိုဦး ဒီအေရြ႕၊ ဒီလမ္းေၾကာင္း၊ ဒီလမ္း၊ ဒီစခန္းက ေနာက္ျပန္မွာ မဟုတ္ပါ။ ဒီမိုုကေရစီ လက္နက္နဲ႔ လုပ္စားရတာဟာ က်ည္ဆန္လက္နက္တဲ့ ပိုေကာင္းေၾကာင္းကို အာဏာရွင္၊ ေျမရွင္၊ စီးပြားဥစၥာရွင္ လူတစု က်က်နန သိေန၊ အသံုးခ် ေနတာ အစိုးရသက္တမ္းတခုေတာင္ ကုန္ပါၿပီ..။
လူထု မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္ဟာ လူတစု အေလွ်ာ့အတင္း၊ အေပးအယူ လုပ္ရံုနဲ႔ ေပ်ာက္မသြားဘူး၊ ရပ္မသြားဘူးဆိုတာကို နားလည္လက္ခံ အျမင္ရွင္းေစခ်င္ေၾကာင္းပါ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
ဒီဇင္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၅
(ဆက္သြယ္ရန္ႏွင့္ ျပန္လည္ေဝဖန္ရန္ - nyeinchan81@gmail.com)