 |
| ေမေမ အပ်ိဳဘ၀က |
လွေက်ာ္ေဇာ - ငယ္ကအခ်စ္
(မိုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၇၊ ၂၀၁၅
ပဲခူးစံျပတပ္ရင္းမွာ ေဖေဖတပ္ရင္းမွဴးအျဖစ္ေရာ၊ စံျပေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းရဲ‹ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးအျဖစ္ေရာ တာဝန္ယူ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ ၁၉၄၃-၄၄ ကာလအတြင္းမွာ ေဖေဖ့ဘဝအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။
ပထမအေျပာင္းအလဲကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအရ၊ အေတြးအေခၚအရ အေျပာင္းအလဲပါ။
၁၉၄၄ ခုႏွစ္၊ ႏွစ္လယ္ေလာက္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ေဖေဖကိုေခၚၿပီး ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ဖို‹၊ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ ညိွႏႈိင္းဖို႔ ေဒးဒရဲမွာ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ လွ်ဳိ‹ဝွက္လႈပ္ရွားၿပီး ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းေတြေပးေနတဲ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ သခင္စိုးကို လွ်ဳိ႔ဝွက္ သြားေရာက္ေခၚေဆာင္ဖို႔ တာဝန္ေပးပါတယ္။ အဲဒီကိစၥ အေသးစိတ္ေတြကိုေတာ့ ေဖေဖက သူ႔ စာအုပ္မွာ ေရးထားၿပီးပါၿပီ။ သခင္စိုးက သူ႔ လာေခၚတဲ့ ေဖေဖနဲ႔ သူ႔ ရဲေဘာ္ေတြကို ဆီးၿပီး ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းေတြေပးပါတယ္။ ေဖေဖက ဂ်ပန္မွာေနတုန္းကတည္းက ဗိုလ္ရန္ေအာင္က “ခင္ဗ်ား ဗမာျပည္ျပန္ေရာက္ရင္ ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းတက္ပါဗ်ာ”လို႔ တုိက္တြန္းဖူးတယ္တဲ့။ ေဖေဖတို႔ က ေက်ာင္းသားဘဝက လိုက္လာရတာျဖစ္ေလေတာ့ ဗမာျပည္ျပန္ေရာက္လို႔ ဗမာျပည္ႀကီး လြတ္လပ္ေရးရၿပီးရင္ ေက်ာင္းျပန္ေနမယ္လို႔ ပဲ စိတ္ကူးထားတာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရး သင္တန္းတက္ေရးဆိုတာလည္း သိပ္နား မလည္ သေဘာမေပါက္မိဘူးဆိုပဲ။ သခင္စိုးရဲ့ ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းေတြ တက္ရေတာ့မွပဲ ဘာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးသင္တန္း လိုအပ္တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္မိတယ္တဲ့။
အဲဒီသင္တန္းက ေဖေဖ့ကို သာမန္မ်ဳိးခ်စ္စစ္သားေလးဘဝကေနၿပီး ရာသက္ပန္ လူတန္းစား လြတ္ေျမာက္ေရးတိုက္ပြဲဝင္ ေတာ္လွန္ေရးသမား ႏိုင္ငံေရးသမားဘဝကို ေျပာင္းလဲေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီႏိုင္ငံေရးသင္တန္းေတြ အၿပီးမွာ ေဖေဖနဲ႔ သူ႔ ရဲေဘာ္တသိုက္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝင္မ်ား ျဖစ္သြားပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ေဖေဖက သခင္စိုးကို “ကြၽန္ေတာ့္ကို ခိုင္မာတဲ့ ကြန္ျမဴနစ္တေယာက္ျဖစ္ေအာင္ ကူညီခဲ့သူ ပထမပုဂၢိဳလ္”လို႔ သူ႔ စာအုပ္ထဲမွာ ေရးသားခဲ့တာပါ။
အဲဒီသင္တန္းေတြမွာ ဆိုဗီယက္ယူနီယံ အစိုးရအေၾကာင္းေတြ ၾကားရေတာ့ ဒီေလာက္ေကာင္းတဲ့ အစိုးရမ်ဳိး ကမာၻေပၚမွာ ရွိရဲ့လားလို႔ တအံ့တၾသျဖစ္ၾကၿပီး ျပည္သူေတြ တေန႔ ေတာ့ လြတ္ေျမာက္မွာ၊ ဒီလိုလြတ္ေျမာက္ဖို႔ လည္း အမ်ားႀကီးႀကိဳးစားရဦးမယ္။ ေရရွည္ ဇြဲနပဲနဲ႔ လုပ္ရမွာဆိုတာ သေဘာေပါက္မိလာတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ေဖေဖက အဲဒီသင္တန္းတက္စဥ္က အေၾကာင္းေတြေျပာရင္းနဲ႔ အဲဒီမွာ သူေတြ႔ ခဲ့တဲ့ သခင္စိုးရဲ႕ ညာလက္ရုံး သခင္တင္ျမအေၾကာင္းလည္း ေျပာျပပါတယ္။ သခင္တင္ျမဟာ အလြန္လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရွိၿပီး သခင္စိုးရဲ႕ လက္က သံုးေတာင္ေဝွးျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း၊ အလြန္ အႏၱရာယ္ႀကီးလွတဲ့ ဂ်ပန္ေတြရဲ့ မ်က္ခံုးေပၚေလွ်ာက္ ေျမေအာက္လုပ္ခဲ့ သူျဖစ္ ေၾကာင္း၊ သခင္စိုးရဲ့ ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းတက္ဖို႕ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို သူပဲ စုေဆာင္းေပးခဲ့ေၾကာင္း စတာေတြ ေျပာျပဖူးပါတယ္။ သခင္တင္ျမကလည္း ဒါေတြကို “ဘုံဘဝမွာျဖင့္”စာအုပ္မွာ အေတာ္ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးထားၿပီးပါၿပီ။
ေဖေဖဆက္ေျပာျပတာကေတာ့ ဒီလူဒီေလာက္ လုပ္ကိုင္ေနေပမယ့္ သူ႔ မွာ အားနည္းခ်က္တခု ရွိတယ္တဲ့။ သူက ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒကို (သခင္စိုးရဲ့ တပည့္ရင္းပီပီ) ေစာေစာထိေတြ႔ ခဲ့ရေလေတာ့ ေနာက္မွ သင္တန္းတက္ရသူေတြ၊ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒနဲ႔ စိမ္းေနသူေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးအရ မရင့္က်က္ေသးသူမ်ားအေပၚ အထင္ေသးတတ္ၿပီး ေလွာင္သလို၊ ေျပာင္သလို၊ ရယ္သလို၊ ေမာသလို လုပ္တတ္တယ္တဲ့။ ဒါေတြကို လူေတြက မုန္းၿပီး သူ႔ ကို ၁၉၄၅ ဇူလုိင္မွာက်င္းပတဲ့ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီရဲ့ ဒုတိယကြန္ဂရက္မွာ ဗဟိုေကာ္မတီအျဖစ္ မေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတာပဲတဲ့။ (ကြန္ဂရက္အၿပီး သခင္တင္ျမကို လုပ္ငန္းလို အပ္ခ်က္အရဆိုၿပီး သခင္သန္းထြန္းက ဗဟုိစည္းရုံးေရးေကာ္မတီပဲ ခန္႔ အပ္ခဲ့ရပါတယ္။)
အဲဒီ ေဒးဒရဲ ဂြကေလးရြာမွာ သခင္စိုးရဲ့ ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းတက္ရင္း ေဖေဖေတြ႔ ခဲ့ရတဲ့ ေနာက္တဦးကေတာ့ ေဖေဖတို႔ တည္းခိုသင္တန္းတက္ခဲ့တဲ့ အိမ္ပိုင္ရွင္ ဦးေမာင္တင္ရဲ့ဇနီး ေဒၚေငြစံပါ။ ေဖေဖတို႔ က သူတို႔ အိမ္က ထပ္ခိုးေလးေပၚမွာ သင္တန္းတက္ရတာပါ။ အဲသလို သင္တန္းတက္ေနတုန္း ဂ်ပန္အဖြဲ႔ တဖြဲ႔ က စက္ေလွတစီးနဲ႔ ရြာကို ေရာက္လာၿပီး ရြာမွ ရြာသားေတြစု ေဟာေျပာ၊ အဲဒီအိမ္မွာပဲ ထမင္းစားနဲ႔ တေန႔ လယ္ေနသြားပါတယ္။
ေဒၚေငြစံဟာ အဲဒီဂ်ပန္ေတြကို အိေျႏၵမပ်က္ ဧည့္ခံစကားေျပာ၊ ထမင္းေကြၽးေမြးၿပီး မွင္ေမာင္းေသေသနဲ႔ ေနသြားလိုက္တာ၊ ထပ္ခိုးေလးထဲမွာ ပုန္းခိုၿပီးေနရတဲ့ ေဖေဖတို႔ တေတြက သူ႔ ရဲ႔ တည္ၿငိမ္မႈနဲ႔ ရဲရင့္မႈကိုေတြ႔ ရၿပီး ေလးစားမဆံုး၊ ေျပာမဆံုး ျဖစ္ခဲ့ရတယ္ဆိုပဲ။ ဒါ့အျပင္ မေတာ္တဆ ဂ်ပန္ေတြက ေဖေဖတို႔ ရွိတာ ရိပ္မိသိရွိသြားၿပီး ဖမ္းဆီးဖို႔ လုပ္လာရင္ ပစ္ခတ္ တိုက္ခိုက္ဖို႔ လည္း ျပင္ဆင္ထားရေလေတာ့ ၾကားထဲမွာ ေဒၚေငြစံေတာ့ ထိခိုက္မိေတာ့မွာပဲဆိုၿပီး ေဖေဖတို႔ တေတြ အေတာ္စိုးရိမ္ပူပန္ခဲ့ၾကရတယ္လို႔ ေျပာျပဖူးပါတယ္။
၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးဖို႔ ေတာတြင္းအဖြဲ႔ ေတြ ၿမိဳ့တက္လာေတာ့ အလံနီအဖြဲ႔ မွာ ေဒၚေငြစံကို သခင္စိုးဇနီးအျဖစ္ ပါလာတာ ေတြ႔ ရပါတယ္။ သခင္စိုးက ေဒၚေငြစံကို ယူလိုက္တာကို ေဖေဖက “ေတာ္ေတာ္စည္းကမ္း မရွိတဲ့လူႀကီး”လို႔ ဆိုခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း သခင္စိုးရဲ့ ေျမေပၚလက္နက္ခ်ေရာက္လာၿပီး လုပ္ေဆာင္ခ်က္ အရပ္ရပ္ေတြကို သိရၾကားရၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေဖေဖက “သခင္စိုးဟာ ကြန္ျမဴနစ္သ႐ုပ္ကို ရက္ရက္စက္စက္ ဖ်က္ဆီးပစ္တဲ့လူပဲ”လို႔ မွတ္ခ်က္ခ်ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။
ဒါကေတာ့ ေဖေဖရဲ့ ႏိုင္ငံေရးအရ အေျပာင္းအလဲျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ အဲဒီကာလက အျဖစ္အပ်က္တခ်ဳိ႕ပါ။
ဒုတိယအေျပာင္းအလဲကေတာ့ ပုဂၢိဳလ္ေရးကိစၥပါ။ ေဖေဖတို႔ ဂ်ပန္ျပန္ တပ္မွဴးအုပ္ဟာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးရမွ အိမ္ေထာင္ျပဳ ၾကမယ္လို႔ သႏၷိ႒ာန္ခ်ထားတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ေဖေဖက သခင္စိုးရဲ့ ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းတက္ၿပီးေနာက္ ျပည္သူေတြ တကယ္လြတ္ေျမာက္ဖို႔ ဆိုရင္ လြတ္လပ္ေရးရ႐ံုနဲ႔ မၿပီးေသးဘူး။ ဆက္လုပ္ေဆာင္စရာေတြ ရွိေသးတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္သြားၿပီးေတာ့ အိမ္ေထာင္ျပဳေရးကို စ စဥ္းစားမိတယ္တဲ့။ ဒီၾကားထဲ သခင္စိုးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ေဆြးေႏြးဖို႔ ေဖေဖ့ပဲခူးကအိမ္မွာေနရင္း ေဖေဖနဲ႔အာလာပသလႅာပေျပာဆိုရင္း အိမ္ေထာင္ျပဳဖို႕ တိုက္တြန္းတယ္လို႔ ဆိုပဲ။ ဒါနဲ႔ ေဖေဖက အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး သူ႔ ငယ္ရည္စားေမေမကို လွမ္းဆက္သြယ္ၿပီး ေမးျမန္းစုံစမ္းတာေတြ လုပ္ရပါေတာ့ တယ္။
စစ္ႀကီးအတြင္း စစ္သားတေယာက္နဲ႔ ေပးစားရမွာကို သေဘာမတူႏိုင္တဲ့ ေမေမ့မိဘမ်ားေၾကာင့္ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ အိမ္ေထာင္ျပဳေရးဟာ အခက္အခဲနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ ရေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ေဖေဖနဲ႔႔ ေမေမ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၁၅ ရက္ေန႔ မွာ လက္ထပ္ႏိုင္ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။
အဲဒီေန႔ ကစလို႔ ေမေမကြယ္လြန္တဲ့ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၄ ရက္ေန႔ အထိ၊ ေဖေဖတို႔ ေမေမတို႔ ႏွစ္ေပါင္း ၅၄ ႏွစ္ေက်ာ္ ေပါင္းသင္းခဲ့ၾကရာမွာ ကြၽန္မတို႔ သားအဖတေတြ ၁၉၇၆ ခု ေတာထဲထြက္လာၿပီး ေမေမေနာက္က လိုက္ခဲ့တဲ့ ၁၉၈ဝ ခုႏွစ္ကာလအထိ ၄ ႏွစ္ၾကာကာလမွာပဲ ကြဲကြာေနထိုင္ခဲ့ၾကတာပါ။ ေမေမဟာ ေဖေဖနဲ႔ ေအးအတူပူအမွ် ေျပာင္းေရႊ႕ေလရာ ေဒသအရပ္ရပ္ကို ေနာက္က တေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ပါခဲ့သူျဖစ္ၿပီး မွတ္ဉာဏ္ကလည္း အလြန္ေကာင္းေလေတာ့ အိမ္ေထာင္သက္ ဘဝတေလွ်ာက္ ႀကံဳေတြ‹ခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းအရာအမ်ဳိးမ်ဳိး လူပုဂၢိဳလ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို မွတ္မိသတိရေန တတ္ပါတယ္။ ေဖေဖက တခ်ဳိ႕ေမ့ေနတာေတြကို ေမေမ့ကို ေမးရတတ္ပါတယ္။
ေမေမကြယ္လြန္ၿပီးမွ ကုိယ္ကုိယ္တိုင္လည္း အသက္ ၈ဝ ေက်ာ္မွ ေဖေဖက သူ႔အတၳဳပၸတၱိ စာအုပ္ကို စေရးေလေတာ့၊ တခ်ဳိ႕အျဖစ္အပ်က္ေတြကို အတိအက် မမွတ္မိေတာ့တာေတြ ႀကံဳရပါေတာ့တယ္။ အေၾကာင္းအရာတခ်ိဳ႔ကုိ ခ်န္ထားခဲ့ရပါ ေတာ့တယ္။ ေဖေဖစာအုပ္ထြက္လာေတာ့ ေဖေဖအရင္က ပါးစပ္နဲ႔ေျပာဖူးထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ၾကားဖူးထားတဲ့ သူအမ်ားက ေမးျမန္းလာပါေတာ့တယ္။
ေဖေဖလည္း သူ႔ စာအုပ္ကို အားမလိုအားမရျဖစ္ၿပီး ေၾသာ္ - သူရွိတုန္းကသာ ေရးျဖစ္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ ညည္း တြားၿပီး ေမေမ့ကို တမ္းတတတ္ပါတယ္။
ေဖေဖရဲ့ ဒီအေျပာင္းအလဲႀကီးႏွစ္ခု (ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေရး)ဟာ သူ႔ အတြက္ ရာသက္ပန္ စြဲၿမဲခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာႀကီးႏွစ္ရပ္ျဖစ္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။
“ငယ္ကအခ်စ္ အႏွစ္တရာမေမ့သာ” လုိ႔ ဆို႐ိုးရွိမဟုတ္လား။
၁၂- ဧျပီ -၂ဝ၁ဝ။
မွတ္ခ်က္ -
၁။ ကၽြန္မဆက္၍ေရးခ်င္ေသာ ေဖေဖအေၾကာင္းမ်ား။ ေဆာင္းပါးေပါင္းခ်ဳပ္ အတြဲ(၁)။ ျဖိဴးေမာက္သာ စာေပ။
ေဆာင္းပါးအမွတ္ (၁၃) ကို ျပန္လည္ေဖၚျပပါတယ္။
၂။ ၁၅- ဒီဇင္ဘာ - ၂၀၁၅ မွာက်ေရာက္တဲ့ (ကြယ္လြန္သူ) ေမေမရဲ႕အသက္(၉၄) ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔
အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ တင္တာပါ။
လွေက်ာ္ေဇာ။(၁၅-၁၂-၂၀၁၅)။