ပညာေရး ႏွင့္ ဘႀကီးမိုး
(ဘႀကီးမိုး။ ကုမုျဒာသတင္းဂ်ာနယ္)၊ မိုးမခ။ ဒီဇင္ဘာလ ၂၃၊ ၂၀၁၅
ဘႀကီးမိုးတို႔ တကၠသိုလ္ေရာက္ခဲ့ေပမဲ့ ဘာဘြဲ႕မွ မရခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ စာေတြ တအားႀကီးဖတ္ၿပီး စာေရးဆရာ၊ သတင္းစာဆရာ၊ အႏုပညာသမားတေယာက္ေတာ့ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ သားႀကီးနဲ႔ သမီးလတ္ ဘြဲ႕ေတြရေပမဲ့ ဘာျဖစ္လို႔လဲ မသိဘူးခင္ဗ်၊ ဘြဲ႕ရ စာမတတ္ ျဖစ္ရရွာပါတယ္။ အႀကီးႏွစ္ေယာက္ထက္ ၁၀ ႏွစ္ငယ္တဲ့ သားငယ္ကေတာ့ စာတတ္ရွာပါတယ္။ စာဖတ္ရွာပါတယ္။ ေျမးမလည္း ဘြဲ႕ရ၊အလုပ္ရ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
ပညာေရးစနစ္ႀကီး မေကာင္းဘူး မေကာင္းဘူးလို႔ အားလံုးက ေျပာၾကတယ္။ ဘႀကီးမိုးလည္း ဥာဏ္မီွသမွ် ပညာေရးစနစ္ ဘယ္အခ်ိန္က မေကာင္းခဲ့တာလဲ၊ ဘာေၾကာင့္ မေကာင္းတာလဲဆိုတာကို စဥ္းစားၾကည့္မိပါတယ္။
အားမနာတမ္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ စစ္အာဏာရွင္မ်ားလက္ထက္ကစၿပီး ပညာေရးစနစ္ဟာ ပ်က္စီး အားနည္း ဆံုးရံႈးသြားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္တပ္ရဲ႕ သေဘာသဘာဝက အမိန္႔ေပးျခင္းနဲ႔ အမိန္႔နာခံျခင္း ႏွစ္မ်ိဳးသာ အေလ့အက်င့္လုပ္ထားခဲ့လို႔ပါပဲ။ သူတို႔ရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္ကိုပဲၾကည့္ေလ၊ ` ေရဘူးေပါက္တာမေပါက္တာ အေရးမႀကီးဘူး။ေရပါဖို႔ပဲ လိုတယ္ ´ တဲ့။ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွာ အမိန္႔ေပးစနစ္ပဲရိွတယ္။ အမိန္႔နာခံျခင္းပဲ ရိွတယ္။ အဲသည္စနစ္နဲ႔ ပညာေရးမွာ သံုးလိုက္ေတာ့ အလြတ္က်က္ ပညာေရး သင္တဲ့အတိုင္းပဲေျဖ၊ ငွက္ငါးေကာင္ဆိုရင္ ဆရာမသင္ထားတဲ့ ငွက္ငါးေကာင္ကလြဲၿပီး ေျဖရင္ အမွတ္မရဘူးဆိုတာအထိျဖစ္လာတယ္။ ဆရာ ဆရာမေတြကလည္း အလြတ္က်က္၊သင္တဲ့အတိုင္း ေျဖဆိုၿပီး လုပ္ရာက ပညာေရးစနစ္ႀကီး ပ်က္စီးသြားခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘႀကီးမိုးတို႔ ငယ္ငယ္က အထက္တန္းအထိ ဆရာ ဆရာမေတြကို teach သင္ၾကားတဲ့ Teacher ဆရာ၊ ဆရာမေတြလို႔ ေခၚရပါတယ္။ အဲ တကၠသိုလ္ေရာက္တဲ့ ဆရာ ဆရာမေတြကို လက္ခ်ာရာ လို႔ ေခၚပါတယ္။ တကၠသိုလ္က ဆရာ ဆရာမဆိုတာ သင္တာမဟုတ္ေတာ့။ စာကို ရွင္းျပတဲ့၊ လက္ခ်ာေပးတဲ့ ဆရာ ဆရာမေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တကၠသိုလ္ပညာမွာ ျပ႒ာန္းစာအုပ္သာ ဖတ္လို႔ အမွတ္မရပါဘူး။ တျခား တျခား စာအုပ္ေတြပါ ဖတ္ႏိုင္ ေလ့လာႏိုင္မွ အမွတ္ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါပညာျဖစ္ပါတယ္။
တကယ့္ တကယ္ေတာ့ ဘႀကီးမိုးတို႔ရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာမွာ တိတိလင္းလင္း ရွင္းျပထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ သိမွတ္ထားတာေတြက သညာတဲ့၊ထိုးသြင္းသိျမင္မွ ပညာလို႔ ဆိုတာကိုး။ စဥ္းစားတာ ၊ေတြးေခၚတာ၊ ထိုးထြင္း သိျမင္တာကိုမွ ပညာလို႔ သတ္မွတ္တာေလ။ အဲသည္လို စဥ္းစားဖို႔ ၊ထိုးထြင္း သိျမင္ဖို႔ဆိုတာ ေမးျမန္းစူးစမ္းမႈ ျပဳရပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာပညာသင္ၾကားေရးမွာ ကေလးသူငယ္မ်ားရဲ႕ အရည္အေသြးတိုးတက္မႈဟာ သိလိုစိတ္၊ စူးစမ္းလိုစိတ္နဲ႔ ေမးခြန္းေမးျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘႀကီးမိုးတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပညာေရး ပ်က္စီးခဲ့ျခင္း အေၾကာင္းတရားက ေမးခြန္းေမးတာ မႀကိဳက္ဘဲ အမိန္႔ေပး အလြတ္က်က္ ပညာေရး ျဖစ္သြားလို႔ပါပဲ။ စာေမးပြဲစနစ္ အမွတ္စနစ္ကလည္း ပညာေရးကို နိမ့္က်ေစခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။တကၠသိုလ္ဝင္တန္း စာေမးပြဲ ေျဖဆိုရာမွာ ေျခာက္ဘာသာမွ ဂုဏ္ထူးမရရင္ ေဆးေက်ာင္း၊ အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္း၊ ေရေၾကာင္းတကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္ မရႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ။
ေဆးေက်ာင္းဆိုလို႔ ေျပာရဦးမယ္။ ဘႀကီးမိုးရဲ႕ မိတ္ေဆြတဦးသားဟာ ၁၀ တန္းမွာ ဘာသာစံုဂုဏ္ထူးရလို႔ ေဆးတကၠသိုလ္ကိုတက္ၿပီး ပညာသင္ၾကားေစပါတယ္။ မိဘက လူလတ္တန္းစား ျဖစ္လို႔ သားေလး ဆရာဝန္ ျဖစ္ဖို႔အေရး ႀကိဳးစားၿပီး ေဆးတကၠသိုလ္ ပို႔ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ဆရာဝန္ဘြဲ႕ရဖို႔ ခုနစ္ႏွစ္ ၾကာပါတယ္။ ဆရာဝန္ျဖစ္ၿပီးေတာ့ M.B.B.S ဘြဲ႕ရပါတယ္။ အစိုးရေဆးရံုမွာ အျပင္မွာ G.P ဆိုတဲ့ ေဆးကုခန္းဖြင့္ဖို႔ဆိုတာ မိဘတာဝန္ ျဖစ္ျပန္ေရာ။ အဲသည္လို ရပ္ငယ္ရြာငယ္ ၿမိဳ႕စြန္က ေဆးခန္းမွာလည္း လူသိပ္မလာဘူးခင္ဗ်။ ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီးမွာလည္း M.B.B.S ဆရာဝန္ဆိုတာ သံုးစားလို႔မရပါဘူး။ အထူးကုပါရဂူေဆးခန္းေတြမွာ တန္းစီေနၾကတာေလ။ သည္ေတာ့ ဆရာဝန္ေပါက္စ ျဖစ္ဖို႕အေရး ခုနစ္ႏွစ္ပညာေတြသင္ရ၊မိဘေတြ ပိုက္ဆံေတြ အမ်ားႀကီးကုန္ရ၊ ကေလးကလည္း စာကို အင္မတန္ ႀကိဳးစားခဲ့ရေပမဲ့ ဆရာဝန္ဘြဲ႕ ရလာေတာ့ ဘာမွ သံုးစားလို႔ မရတဲ့အျဖစ္နဲ႔ ႀကံဳေတြ႕ရရွာပါတယ္။
ဒါ သည္ေန႔ ပညာေရးစနစ္ပါပဲ။
ပညာေရးစနစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ဆိုရင္ အေျခခံအားျဖင့္ အလြတ္က်က္ အမိန္႔ေပး ပညာသင္ၾကားေရးစနစ္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါထက္ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အထက္တန္း ၊တကၠသိုလ္မ်ား ေရာက္ရိွၿပီး သူမ်ားကိုလည္း ေခတ္မီတဲ့ပညာေရးစနစ္နဲ႔ လိ္ုက္ေလ်ာညီေထြတဲ့ပညာေရး တိုးတက္ ျမင့္မားေရးကို လုပ္ေဆာင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ပညာေရးအေၾကာင္းကေတာ့ ေျပာစရာေတြက အမ်ားႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။
အခုတပတ္ေတာ့
ပညာေရးႏွင့္ ဘႀကီးမိုးပါ။