ေဇာ္ေအာင္ (မုုံရြာ) - Old Clothes Project ၊ ျမန္မာေက်ာင္းသားကေလးမ်ား နဲ႔ UNICEF ႏြားႏို႔

လြန္ခဲ႕တဲ႕ ၁၀ႏွစ္က စင္ကာပူ ရိုမင္ကာသိုလစ္ အသင္းကဦးေဆာင္ျပီး Old Cloths Project တစ္ခုမွာ ပါဝင္ခဲ႕ဖူးပါတယ္။ စင္ကာပူႏိုင္ငံသားမ်ား မဝတ္ေတာ့တဲ႕အဝတ္စား ေစာင္ ေခါင္းအံုးမ်ား အလႈခံျပီး ထိုင္းျမန္မာနယ္စပ္က မိန္းမ၊ ကေလးမ်ားအတြက္ ကြန္တိန္နာသေဘၤာနဲ႕  ပို႕ေပးခဲ႕ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕အဝတ္စားမ်ားက အသစ္အတိုင္း တံဆိပ္ေတာင္မခြာေသးတဲ႕ အဝတ္ေတြ ပါပါတယ္။

အဲဒီတုန္းက ျမန္မာျပည္ကို ပို႕ဖို႕ လံုးဝမျဖစ္ႏိုင္ပါ။ တေခါက္ကို ကြန္တိန္နာ ၅လံုးေလာက္ ၃ေခါက္ပို႕ေပးခ်ိန္ ထိုင္းအစိုးရက သိသြားျပီး အေဟာင္းေတြ ထိုင္းႏိုင္ငံပို႕တာလက္မခံေတာ့မွ Old Cloth Project ရပ္သြားပါတယ္။

အခုခ်ိန္မွာ ပုသိမ္ျမိဳ႕ အနီးနားက ရြာေတြ လိုက္ျကည့္ေတာ့ တကယ္ပါပဲ သမၼတဦးသိန္းစိန္ေျပာသလို မိသားစုလံုး တရက္ က်ပ္၂၀၀၀ နဲ႕ ရပ္တည္ေနျကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ရန္ကုန္ကလူေတြေတာ့ တရက္ က်ပ္တေသာင္းမ႐င္ မိသားစု ျပသနာျဖစ္မွာ ဆိုျကေပမဲ႕  ဆင္းရဲမြဲေတလွတဲ႕  ရြာမ်ားအဖို႕ အလုပ္မရွိ ေရခဲေခ်ာင္း၊ အခ်ိဳရည္၊ ကြမ္းယာ၊ ဓါတ္ဆီပုလင္းေရာင္း၊  အုတ္လုပ္ငန္းနဲ႕ ေဆာက္လုပ္ေရးမွာ အလုပ္ရဖို႕ေတာင္ ခက္ခဲေနျကပါတယ္။

ပုသိမ္ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံု ၅ခု ၊ မနက္ အလုပ္ဆင္းခိ်န္၊  လယ္သူမ တျဖစ္လဲ အထည္ခ်ဳပ္ အလုပ္သမ ၈၀၀၀ အလုပ္ခြင္ဝင္လာတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကေလး မရခင္ေတာ့ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ ႏိုုင္ေပမဲ႕ ကေလးအေမ ေတြကေတာ့ အလုပ္လဲမရႏိုင္၊ ပင္ပမ္းလို႔ မလုပ္ႏိုင္တာနဲ႔ ေနာက္ဆံုး - ကေလးအၾကီးက ကေလးအငယ္ျပန္ထိန္းရင္း ေက်ာင္းထုတ္ထားခံရတဲ႕ ကေလးမ်ားကို ေတြ႕ေတာ့ ရင္နာမိတယ္။ ဒါေတြက ပုသိမ္ျမိဳ႕ပတ္ဝန္က်င္ ရြာေတြပဲ ရွိေသးတယ္။ ဟိုး ... ရခိုင္၊ ခ်င္းျပည္နယ္ေတြဆိုရင္ ပိုျပီးရင္ေလးစရာပါ။

ဇနီးသည္နဲ႕ သမီး ႏွစ္ေယာက္ မဝတ္ေတာ့တဲ႕ အဝတ္စားေဟာင္းမ်ား ပုသိမ္ေက်းရြာမ်ားက ဆင္းရဲမြဲေတတဲ႕ မိန္မ၊ ကေလးငယ္မ်ား အတြက္ေတာ့ အလြန္ေတာက္ေျပာင္ သန္႕ျပန္႕လြန္းလွပါတယ္။

Old Clothes ကြန္တိန္နာ စင္ကာပူကေန ျမန္မာျပည္ပို႕ဖို႕ ဘုန္းျကီးေက်ာင္း၊ ခ်ပ္ေက်ာင္းမ်ားကို ေဝငွေပးဖို႕ လုပ္ခ်င္ပါတယ္။

ထိုင္းႏိုင္ငံက စက္ရံုေတြ ျမန္မာျပည္အျမန္ဆံုး ဝင္လာ၊ ရင္းႏွီးေစဖိုု႔ ျခစားေနတဲ့ ျမန္မာအစိုးရဝန္ထမ္းမ်ားကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္၊  NLD နဲ႕  စစ္တပ္တို႔ ဘယ္လိုေျဖရွင္းျကမလဲ ... ဆုေတာင္း၊ ေစာင့္ျကည့္ေနပါတယ္။

စားေရးက အခက္ခဲဆံုးပါပဲ။ လစာလည္း တပတ္တခါ ေပးတဲ႕ စနစ္ကို ေျပာင္းဖို႔သင့္ေနပါျပီ။ လလယ္ေလာက္ဆို ပိုက္ဆံျပတ္ျပီေလ။ လခထုတ္တဲ႕ေန႕ကစျပီး ေန႕တိုင္း အသားဟင္းခ်ည္းခ်က္၊ လလည္ေလာက္ဆို ငပိနဲ႕ပဲ စားတတ္တဲ႕ စရိုက္ဆိုးကိုလည္း ပညာေပးရပါမယ္။

ကိုယ္တိုင္ပဲ လက္မဖြာဖို႕ လက္ထဲ ပိုက္ဆံနည္းနည္းပဲ ထားဖို႕ ေလ့က်င့္ေနရတယ္။ ေပးလႈစရာေတြခ်ည္း ျမင္ေတြ ႕ေနရပါတယ္။




ႏြားႏို႕နဲ႔ ျမန္မာကေလးငယ္မ်ား၊  UNICEF

တခါက ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ - ႏြားႏို႕စက္ရံုလုပ္ဖို႕ ဒိန္းမတ္ႏိုင္ငံအကူညီကို လက္ခံရင္း အားေပး မိန္႕ခြန္းေျပာေတာ့ မီဒီယာတေလာကလံုး ဝိုင္းေလွာင္ေျပာင္တာ ခံလိုက္ရပါတယ္။ အရက္တခြက္ တန္ဖိုး က်ပ္ ၁၀၀ ထက္ ႏြားႏို႕တစ္ခြက္ က်ပ္ ၅၀၀ ျဖစ္ေနေတာ့ ဝယ္ေသာက္ဖို႕ အရမ္းခက္ခဲေနပါတယ္။ ႏြားႏို႕တစ္ခြက္ က်ပ္ ၂၀၀ ေလာက္နဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ မူလတန္းေက်ာင္းေတြမွာ အဟာရတိုက္ေကၽြးဖို႔က ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက စဥ္းစားမွာပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္ မတိုက္ေကၽြး ႏိုုင္ပါသလဲ ...။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ ငယ္စဥ္ ၁၉၇၀-၈၀ ေလာက္က ယူနီဆက္ UNICEF ႏြားႏို႕ေတြ မူလတန္းေက်ာင္းေတြမွာ တိုက္ေကၽြး ခဲ့ဖူးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕ ကေလးသူငယ္မ်ား ေတာ္ေတာ္ အငန္းမရ ေသာက္ခဲ့ရပါတယ္။ အခု လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ တစ္ခြက္ ၅၀၀ ဆိုတဲ့ႏြားႏို႕က အဟာရျပည့္ရဲ့လား မသိပါ။ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက မူလတန္းေက်ာင္းမ်ားကို တစ္ပတ္ တစ္ရက္၊ ႏွစ္ရက္ ႏြားႏို႕တိုက္ေကၽြးတဲ့ စနစ္ကို (ျခစားမႈမရွိတဲ့ အသင္းဖြဲ႕က ဦးေဆာင္ျပီး) ျပန္လည္ လုပ္ေဆာင္သင့္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ .. အနီးနားက ကေလးငယ္မ်ားကို ၾသစေၾကးလ်ားက UNICEF ႏို႕မႈန္႕ေတြ တင္သြင္းျပီး ျခစားမႈမရွိေစပဲ တျပည္လံုး မူလတန္းေက်ာင္းေတြမွာ ႏြားႏို႕ေဖ်ာ္တိုက္တဲ့စနစ္ကို ႏိုင္ငံေတာ္စီမံကိန္းတခု (ပညာေရးဘတ္ဂ်တ္ကိုသံုးျပီး) လုပ္ေဆာင္သင့္ေနပါျပီ။ ကေလးမ်ား အဟာရမရွိ အခ်ိဳရည္ေတြပဲ ေသာက္ေနၾကတဲ့၊ အက်င့္ပ်က္ အခ်ိဳရည္ကုမၼဏီမ်ားကိုလည္း ေက်ာင္းေတြမွာ မေရာင္းဖို႕ တားျမစ္ရပါမယ္။

ႏြားႏို႕နဲ႕အရက္အေၾကာင္း မိုးမခေဆာင္းပါး ၂ေစာင္
ႏြားနုုိ႔ ႏွင့္ အရက္ -  ႏြားႏို႕လုပ္ငန္းသည္ ကုသိုလ္လဲရ၊ ဝမ္းလည္းဝေသာ သမၼာအာဇီဝ လုပ္ငန္းျဖစ္ေပမဲ့ အျမတ္နည္းလို႕ လုပ္မဲ့လူမရွိျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ လုပ္ခ်င္တဲ့ ဒိန္းမတ္ကုမၼဏီမ်ားလဲ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရဖို႕ ခက္ခဲေနေၾကာင္း ... ပထမ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါတယ္။

ႏြားနုုိ႔ႏွင့္ အရက္ (အမွတ္ ၂) WAGYUေဆာင္းပါးမွာေတာ့ ဂ်ပန္ေတြ ႏြားႏို႕ထြက္ေကာင္း၊ အသားထြက္ေကာင္းတဲ့ ဝါဂူး ကမၻာေက်ာ္ႏြားမ်ိဳးကို ျမန္မာျပည္မွာေမြးဖို႕ျဖစ္ႏိုင္မလား ..ေရးသားထားတဲ့ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါတယ္။

နိဂံုး

ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား အလြန္ဆင္းရဲမြဲေတေနခ်ိန္မွာ သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ့ ႏြားႏို ႕စက္ရံုစီမံကိန္း တင္ျပခ်က္က စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းေပမဲ့ ေဆးလိပ္၊ အရက္၊ အခ်ိဳရည္ေလာက္ အျမတ္မရ၊ ျပီးေတာ့ ဗဟိုဦးစီး ၾကိဳးနီစနစ္မ်ားေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ႏြားႏို႕စက္မႈလုပ္ငန္းလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမလာႏိုင္ေသးပါ။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ အရည္ေသြးနိမ့္ ႏို႕မႈန္႕မ်ားကို နယူးဇီလန္၊ ၾသစေၾတးလ်ား၊ ဒိန္းမတ္ေတြက ျမန္မာျပည္ကို တင္သြင္းျပီး အနံအရသာပဲ ေကာင္းလို႕ အဟာရမရွိတဲ့ ႏို႕မႈန္႕ေတြ လိမ္ညာေရာင္းခ်ေနတဲ့ ဝိသမစီးပြားေရးသမားမ်ား ရွိေနတာပါ။

မည္သို႕ပင္ျဖစ္ေစ Old Clothes Project နဲ႕ ႏြားႏို႕ UNICEF ကိုေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္က ခြင့္ျပဳ၊ဘတ္ဂ်တ္နဲ႔ ကူညီေပးသင့္ပါတယ္။

Reference
1. http://moemaka.com/archives/35888
2. http://moemaka.com/archives/36469