လွေက်ာ္ေဇာ္ - ဗိုလ္စႀကၤာ
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၅၊ ၂၀၁၅
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၅၊ ၂၀၁၅
ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္မ်ားအၾကား အခ်င္းခ်င္း ဆက္ဆံေရးမ်ားကို ေဖေဖက ကြၽန္မတို႔ကို မၾကာခဏ ေျပာျပတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူနဲ႔ အေတာ္ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ေတြကို ကြၽန္မတို႔က သိရွိေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ဘဝကေရာ ေနာက္ပိုင္း အေစာပိုင္းကာလမ်ားမွာေရာ သူနဲ႔အေတာ္ရင္းႏွီးခဲ့ေပမယ့္ ဘယ္ေတာ့မွ ကြၽန္မတို႔ကိုေရာ သူေရး သားခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေဆာင္းပါးအမ်ဳိးမ်ဳိးမွာေရာ ထည့္မေရးခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ တဦးရွိခဲ့ပါတယ္။ သူကေတာ့ ဗိုလ္စၾကာပါ။
ေဖေဖတို႔ကို ဂ်ပန္ကို တသုတ္ၿပီးတသုတ္လႊတ္ရာမွာ ပထမ ၃ သုတ္ဟာ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း သခင္အဖြဲ႔က ျဖစ္ပါတယ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ လက္ဝဲႏြယ္ေတြေပါ့။ ဒီေတာ့ ေနာက္ဆံုးအသုတ္ျဖစ္တဲ့ စတုတၳသုတ္ကို သခင္ဗစိန္။ သခင္ထြန္းအုပ္အဖြဲ႔က ေရြးလႊတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႔မွာ သခင္ထြန္းအုပ္က ပထမေခါင္းေဆာင္၊ ဗိုလ္စၾကာက ဒုတိယေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ဦးစီးလာခဲ့ၾကပါတယ္။ (အဲဒီ စတုတၴအသုတ္ ဟိုန္နန္ကြၽန္းကို ေရာက္လာေတာ့ သခင္ထြန္းအုပ္က ႏိုင္ငံေရးသင္တန္းတက္ဖို႔ တိုက်ိဳမွာေနခဲ့ၿပီး ဗိုလ္စၾကာကလည္း စစ္သင္တန္းတက္ေပမယ့္ စစ္ေလ့က်င့္ေရးေတြ သိပ္စိတ္မပါလို႔ သူတို႔အဖြဲ႔မွာ ဗိုလ္ေနဝင္းက ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာတာပါ။)
အဲဒီအဖြဲ႔ဟာ ေဖေဖတို႔အသုတ္ေတြထက္ ရက္သတၲပတ္ အနည္းငယ္ ေနာက္က်ေနလို႔ အမီလိုက္ဖို႔ အျပင္းအထန္ ေလ့က်င့္ရပါတယ္။ သူတို႔ခမ်ာ အေတာ္ပင္ပန္းၾကတယ္လို႔ ေဖေဖက ေျပာျပပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္မယ္လို႔ ၾကိဳတင္မွန္းဆ ထားတဲ့အတြက္ ေဖေဖတို႔အားလံုး မညည္းညဴစတမ္း ည‡ိထားၾကတယ္ဆိုပဲ။ ဒီလို ညႇဳိးထားတဲ့ၾကားကပဲ တေန႔မွာ (ဘီအိုင္ေအ ဝင္လာစဥ္က ဖာပြန္အနီး က်ဆံုးသြားခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ဉာဏ)ကိုေမာင္ေမာင္က မခံမရပ္ ႏိုင္လြန္းလို႔ ထမင္းစားေနရာက ျဗဳန္းခနဲထၿပီး “ေဟ့ ပင္ပန္းလွခ်ည္လား၊ ဒီလိိုဆိုရင္ျဖင့္ ေပါကၠံျပည္ ၾကာရွည္မွ နန္းစံႏိုင္ပါ့မလား”လို႔ ဂ်ပန္ေတြေရွ႕မွာ တခုခု ေအာ္ေျပာသလို ခပ္တည္တည္ ေျပာလိုက္လို႔ က်န္လူေတြက မခ်ိၿပံဳးေလးေတြနဲ႔ လိုက္ၿပံဳးႏိုင္ခဲ့တယ္လို႔ ေဖေဖက သူ႔ေဆာင္းပါး တေစာင္မွာ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။
အဲသလို စစ္သင္တန္းေတြ တက္ေနရာမွာ ဗိုလ္စၾကာဟာ အသက္အရြယ္အရလည္း က်န္လူငယ္မ်ားထက္ အတန္အသင့္ ၾကီးၿပီး လူငယ္မ်ားနဲ႔လည္း လိုက္ေလ်ာညီေထြ ေနတတ္လို႔ေရာ၊ လူငယ္မ်ားကို အၾကံဉာဏ္ေပး ဆိုဆံုးမျပဳ မႈေတြလည္းရွိလို႔ က်န္လူငယ္အုပ္က သူ႔ကို “အဘ”လို႔ေခၚၿပီး ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ဆက္ဆံခဲ့ၾကတယ္။ ေလးစားသမႈလည္း ရွိခဲ့တယ္လို႔ ေဖေဖက ေျပာျပဖူးပါတယ္။ ရဲေဘာ္ေတြ အခ်င္းခ်င္းၾကား ဆက္ဆံေရးေတြမွာလည္း သူက အေတာ္ေပ်ာ့ေပ်ာင္းၿပီး ေစတနာထားလုပ္ ေဆာင္ေပးမႈေၾကာင့္ ရဲေဘာ္ေတြက သူ႔ကို အေတာ္ခ်စ္ခင္ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္း ဘီအိုင္ေအဖြဲ႔ၿပီး ဗမာျပည္တြင္း စစ္ခ်ီရာမွာ ေဖေဖဦးစီး ခ်ီတက္ခဲ့တဲ့ ဖာပြန္စစ္ေၾကာင္းမွာ ဗိုလ္စၾကာက ပါဝင္ခဲ့ပါတယ္။ လမ္းခရီးတေလွ်ာက္မွာလည္း ဘာျပႆနာပဲေပၚေပၚ ဗိုလ္စၾကာကိုပဲ အကူအညီ အၾကံဉာဏ္ေတာင္းခဲ့ရ တယ္။ ဗိုလ္စၾကာက လူမႈေရး အေတြ႔အၾကံဳေတြရွိေတာ့ အၾကံေကာင္းဉာဏ္ေကာင္းေတြ ေပးခဲ့တယ္လို႔ ေဖေဖက ဆိုပါ တယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ဘီအိုင္ေအေခတ္မွာ ဗိုလ္စၾကာဟာ သံတမန္ၾကီးတဦးအျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး၊ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးေတြ ဗမာ ျပည္မွာ ေပၚေပါက္လာေတာ့ ဂ်ပန္မွာ ေသာင္တင္ေနတဲ့ စစ္တကၠသိုလ္တက္ေနရတဲ့ ဗမာေက်ာင္းသားေတြကို ဂ်ပန္ လက္ နက္ခ်အၿပီး ဗမာျပည္ျပန္ေရာက္ေအာင္ ၾကိဳးစားေဆာင္ရြက္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ (ဗိုလ္မွဴးၾကီးေဟာင္း တင္ေမာင္ေရးတဲ့ “ဂ်ပန္ ေခတ္ စစ္ပညာသင္တဦး”မွာ ဖတ္ၾကည့္ပါ။)
ဒါေပမဲ့ ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ဖဆပလအစိုးရတက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ သူဟာ ေတာ္လွန္ေရးသမားတဦးထက္ စီးပြားေရး ဘက္ေရာက္သြားၿပီး လိုင္စင္ေခတ္ေနာက္ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္သြားခဲ့တယ္။ ေဖေဖတို႔လို လူမ်ဳိးနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း ေဝးသြားခဲ့တယ္လို႔ ေဖေဖက ေျပာျပပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဗိုလ္စၾကာဟာ သူေဌးၾကီးျဖစ္သြားၿပီး ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီး ဝင္းမင္းသန္းနဲ႔ လက္ဆက္ခဲ့ပါတယ္။
ေဖေဖတပ္က ပင္စင္ယူၿပီးေနာက္ပိုင္း ၁၉၅၀ ခုႏွစ္မ်ားအကုန္ ၆၀ ခုႏွစ္မ်ား အစမွာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ ဗိုလ္လက်ာ္က ဦးစီးၿပီး ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးေန႔မ်ား၊ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးေန႔မ်ားစတဲ့ အထိမ္းအမွတ္ေန႔မ်ားမွာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္မ်ား၊ မိသားစုဝင္မ်ား၊ တျခားေတာ္လွန္ေရး ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ား၊ မိသားစုဝင္မ်ားကို စုစည္းၿပီး သာဓုကန္နဲ႔ ေလွာ္ကားကန္တို႔ကို ေပ်ာ္ပြဲစား ထြက္တတ္ပါတယ္။ အဲဒီကာလက ဗိုလ္လက်ာ္ကိုယ္တိုင္လည္း မုတၲမကုမၸဏီကိုဖြင့္ၿပီး စီးပြားေရး အေတာ္ ေအာင္ ျမင္ ေနခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ ညစာစားပြဲေတြ ဘာေတြလည္း ဟိုတယ္ေတြမွာ လုပ္တတ္ပါေသးတယ္။
အဲဒီကာလက ပြဲတပြဲအျပန္မွာ ေမေမက ေဖေဖ့ကို စကားနာထိုးတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခုကို ကြၽန္မမွတ္မိေနပါတယ္။
ေမေမက ေဖေဖ့ကို “ေနပါဦး။ ရွင့္အဘက ရွင့္ကိုႏႈတ္ေတာင္ မဆက္ပါလား။ အရင္တုန္းက ပါးစပ္က သား သားနဲ႔ ပါးစပ္က မခ်ခဲ့တဲ့သူက အခု မ်က္ႏ်ာခ်င္းဆိုင္ ထမင္းထိုင္စားေနတာေတာင္ ႏႈတ္မဆက္ပါလား”လို႔ ေျပာပါတယ္။ “ေၾသာ္ သူက တို႔ကို ေတာင္းႏိုးႏိုး ရမ္းႏိုးႏိုး ထင္ေနဟန္ ရွိပါတယ္ကြာ”လို႔ ေဖေဖက ခပ္ေအးေအး ျပန္ေျဖေျပာခဲ့ ဖူးပါတယ္။ “တို႔လူတခ်ိဳ႕ ကလည္း သူ႔ကို အဘ အဘနဲ႔ ဝိုင္းေတာင္းရမ္းၾကတာလည္း မ်ားတယ္ေလ”လို႔ ေျဖေျပာေလးေျပာပါတယ္။
ကြၽန္မေနာက္မွ ေမေမ့ကို ေမးၾကည့္ေတာ့ ဘီအိုင္ေအကာလက ေဖေဖ့ကို ဗိုလ္စၾကာက သား သားလို႔ေခၚခဲ့ၿပီး ေဖေဖ့အရွိန္နဲ႔ စီးပြားရွာခဲ့တယ္ဆိုပဲ။ အဲဒီကာလကတည္းက ဗိုလ္စၾကာက အေတာ္စုမိ ေဆာင္းမိေနၿပီတဲ့။ ေဖေဖကလည္း အဲဒီတုန္းက ေအာက္ဗမာျပည္ တာဝန္ခံျဖစ္တာကိုး။ အဲဒီ ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ့စကား အေခ်အတင္ေျပာတဲ့ေန႔တုန္းကေတာ့ ဗိုလ္လက်ာ္ဖိတ္တဲ့ ထမင္းစားပြဲမွာ ေဖေဖနဲ႔ တစားပြဲတည္း မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထိုင္ေနတာေတာင္ ဗိုလ္စၾကာက ေဖေဖ့ကို ႏႈတ္မဆက္ခဲ့ဘူးတဲ့။
၁၉၆၀ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေဖေဖက ၾကည့္ျမင္တိုင္ေတာင္ပိုင္းနယ္ေျမမွာ တသီးပုဂၢလ အမတ္ေလာင္းအျဖစ္ ဝင္အေရြး ခံေတာ့ ဗိုလ္စၾကၤာက ဖဆပလ (တည္ၿမဲ) အမတ္ေလာင္းအျဖစ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ မဲဆြယ္ပြဲေတြ မွာ ပုဂၢိဳလ္ေရး တိုက္ခတ္မႈေတြ လုပ္ၾကပါတယ္။ ေဖေဖ့ေရြးေကာက္ပြဲ ေအာင္ျမင္ေရးေကာ္မတီမွာ လာကူလုပ္ကိုင္ေပးေနတဲ့ ဦးမ်ဳိးညြန္႔ (အလံုၿမိဳ႕နယ္ စစ္ျပန္ရဲေဘာ္ေဟာင္းမ်ားအသင္း) က တေန႔မွာ“ဗိုလ္ခ်ဳပ္-ဗိုလ္စၾကာက တရားပြဲေတြမွာ တျခားလူ ေတြကိုသာ ေဆာ္ေနတာ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုေတာ့ တိုက္ခိုက္တာ မေတြ႔ရပါဘူး”လို႔ ေဖေဖ့ကို ေျပာေတာ့ ေဖေဖက ရယ္ေမာ ၿပီး“ဘယ္ေျပာရဲပါ့မလဲဗ်ာ၊ ကြၽန္ေတာ္ျပန္တြယ္ရင္ သူခံသြားရမွာေပါ့”လို႔ ျပန္ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။
ကြၽန္မအခု ဒီေဆာင္းပါးကို ေရးဖို႔ စီစဥ္ေတာ့ ေဖေဖ့ကို ဗိုလ္စၾကာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေဖေဖဟိုတုန္းက ေျပာဖူးတဲ့ ဗိုလ္စၾကာကို တြယ္မယ့္အေၾကာင္းအရာက ဘာလဲလို႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ ေဖေဖက“ဘာလုပ္မလို႔လဲ သမီးရယ္၊ ေသတဲ့လူေတြ လည္း ေသကုန္ၾကၿပီပဲ”လို႔ စိတ္မေကာင္းသံနဲ႔ ေျပာပါတယ္။ ၾကည့္ရတာ ေဖေဖက တခ်ိဳ႕ကိစၥေတြကို ဘယ္သူ႔အတြက္မွ အက်ိဳးမရွိ ဘူးလို႔ထင္ရင္ သူနဲ႔တပါတည္း ယူသြားဖို႔ စဥ္းစားထားပံု ရပါတယ္။ ကြယ္လြန္ၿပီျဖစ္တဲ့ သူ႔ေရာင္းရင္းေတြကိုလည္း ျပည္သူ လူထု ကို အၾကီးအက်ယ္ ဒုကၡေပးခဲ့သူမဟုတ္ရင္ သူခြင့္လႊတ္ႏိုင္ပံုရပါတယ္။
၆-၁၂-၂၀ဝ၉။
ကြၽန္မဆက္၍ေရးျခင္ေသာေဖေဖအေၾကာင္းမ်ား - ေဆာင္းပါးအမွတ္(၆)