သြန္းခ - ၆ဝ၊ ၆၄
( မိုးမခ) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၊၂ဝ၁၆
ဟုတ္ပါတယ္။ (ကို)ခိုင္ထူး အသက္ က၆ဝ၊ (ကို)ေဂ်ေမာင္ေမာင့္ အသက္ ၆၄ ႏွစ္ ကိုယ္စီ ရွိေနၾကျပီျဖစ္တဲ့ ႏွစ္ေယာက္တြဲ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲ ကို ရန္ကုန္က ျပည္သူ႕ရင္ျပင္ မွာ ဇန္နဝါရီလ ၃ဝရက္ေန႔ ည ၈ နာရီက စခဲ့တာပါ။
ပရိသတ္အသက္အရြယ္ေတြဟာ အမ်ားစု ၄ဝ တန္း အနိမ့္ဆံုး ျဖစ္မယ္ လို႔ ခန္႔မွန္းရပါတယ္။ လူငယ္ပိုင္းေတြ လာအားေပးတာေတြ႕ရေတာ့လည္း ၾကည္ႏူးရပါတယ္။ ပြဲထဲကို ၁ နာရီ ေလာက္ ေနာက္က် မွ ေရာက္ခဲ့တာမို႔ ေရွ႕ပိုင္း ၄၊ ၅ ပုဒ္ေလာက္ လြတ္သြားပါေသးတယ္။
ပြဲၾကည့္ ပရိသတ္ ေတြ ပြဲရွိန္တက္ ေနတဲ့ အခ်ိန္ ေရာက္သြားတယ္လို႔ေျပာရပါမယ္။ အဆိုေတာ္ ၂ ေယာက္ လံုးဟာ တစ္ေယာက္ဆိုေနလည္း ေနာက္တစ္ေယာက္က ကူဆိုေပး၊ ကူတီးေပးနဲ႔ အင္မတန္ လက္ညီညီ၊ အဆို ညီညီ နဲ႔ ဆိုသြားခဲ့ၾကတာပါ။ Drum စိုင္းသာေဌး၊ Bass ကိုျမတ္မိုး တို႔လည္း ဟာမိုနီ အားျဖည့္ ေပးခဲ့ၾကပါ တယ္။
ပြဲကို DM-4 Entertainment (Event Solution Myanmar Co.Ltd) ကစီစဥ္ခဲ့တဲ့ပြဲလို႔သိရျပီး၊ Shwe Bank၊ Shwe FM၊ Sky Net ၊ mntv တို႔က ပံ့ပိုးေပးထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ စင္ျမင့္ အျပင္အဆင္၊ မီးသံုးတဲ့စနစ္၊ အသံပိုင္းဆိုင္ရာ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေတြ နဲ႔ ေနာက္ခံ ျပကြက္ေတြ ေၾကာင့္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္စီ ရဲ႕ အဓိပါၸယ္ေဖာ္ေဆာင္မႈ အားေကာင္းေစခဲ့တယ္ လို႔ခံစားရပါတယ္။
၄ တန္းေက်ာင္းသားေလး ဘံုးဘံု ရဲ႕ Drum တီးခ်က္ ကိုေတာ့ ပရိသတ္ လက္ခုပ္သံ ေတြက ဆံုးျဖတ္အား ေပးခဲ့တာပါ။ လက္ခုပ္သံ ဆိုလို႔ ဘံုးဘံုေလး ကို ၾကိဳဆိုေပးပါဦး ဆိုတဲ့ ေဂ်ေမာင္ေမာင့္ မိတ္ဆက္စကားတစ္ခါ သာၾကားခဲ့ရျပီး လက္ခုပ္ကေလးခ်ီးျမွင့္ေပးပါဦး ဆိုတဲ့ ေမတၱာရပ္ခံ၊ ေတာင္းခံတာေတြ တစ္ပြဲလံုး မၾကားရပါ ဘူး။ ေကာင္းရင္ ေကာင္းသလို လက္ခုပ္သံ ဆိုတာ ျမည္လာတာပါပဲ။
အကယ္ဒမီ (ဦး) ခင္ေမာင္ၾကီး ရဲ႕ေျမးကေလး၊ Lead ကိုေအာင္သူ ရဲ႕သားေလး ဟာ မ်ိဳးနဲ႔ရိုး နဲ႔ပါဆိုတာျပလိုက္ တဲ့ ပြဲ ပါပဲခင္ဗ်ာ။
နားေထာင္လိုက္ရသေလာက္ သီခ်င္းေတြဟာ တစ္ေခတ္၊ တစ္ခါ က အနက္ အဓိပါၸယ္ အျပည့္နဲ႔ ေရးခဲ့၊ ဆိုခဲ့ တာေတြေၾကာင့္ သက္ၾကီးပိုင္း ေတြအားလံုးေလာက္နီးနီး လိုက္ဆို၊ ခံစားျဖစ္ခဲ့ၾကတာ သတိထားမိပါရဲ႕။
မတရားမႈေတြ၊ အတၱေတြ၊ နာက်ည္းစရာေတြ၊ ခံျပင္းစရာေတြ၊ စစ္ပြဲ ေတြ၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေတြနဲ႔ ပတ္သက္တာ ေတြပါသလို အခ်စ္ သန္႔သန္႔ သီဖြဲ႕ ထားခဲ့တဲ့ ေတးေရးေတြရဲ႕ အစြမ္းကို တစ္ေနရာတည္းမွာ စုျပံဳခံစားလိုက္ ၾကရတာပါ။
ဂီတနဲ႔ လည္းလူေတြရဲ႕စိတ္ေတြ၊ လုပ္ရပ္ အလြဲေတြကို ေထာက္ျပခဲ့တာေတာ့ အခုမွမဟုတ္ပါဘူး ဆိုတာ ျပန္လွည့္၊ ဖြင့္ျပလိုက္သလိုပါပဲ။ ေနာက္ခံ Screen မွာ သီခ်င္းေတြ အလိုက္ ရုပ္ရွင္၊ ရုပ္ျငိမ္၊ နိမိတ္ျပ ပံုေတြ နဲ႔ အင္မတန္လိုက္ဖက္ေအာင္ တင္ဆက္ ခဲ့တာပါ။
ဆက္ဆက္ဆံုမယ့္ေဆာင္း (ေတးေရးနဲ႔ သံစဥ္ ေတြက ခိုင္ထူး၊ မိုးေက်ာ္၊ ရာျပည့္ တို႔ ေရးခဲ့တာ လို႔မွတ္မိ ေနပါတယ္) သီခ်င္း ကို ဆိုေနရင္း ခိုင္ထူး မ်က္ရည္ က်သြားခဲ့တာ ပရိသတ္ က သိသြားၾကပါတယ္။ ေၾသာ္… "ေနရာေဟာင္းေလးမွာ ျပန္လည္ဆံုဆည္းၾကစို႔ကြယ္….."လို႔ဆိုသြားတာကိုး။
ခိုင္ထူး ကိုေရာ ေဂ်ေမာင္ေမာင္ ကိုေရာ မွ်မွ်တတ အားေပးခဲ့ၾကတာ သူတို႔သီခ်င္း တခ်ိဳ႕ဟာ အျပန္အလွန္ ေရးထားေပးခဲ့ၾကတာေၾကာင့္လည္း ပါလိမ့္မယ္ လို႔ ထင္ပါတယ္။
ေဂ်ေမာင္ေမာင္ အသံ ေကာင္းေနပါေသးတယ္။ ခိုင္ထူး၊ ထံုးစံ အတိုင္း လည္ပင္းေၾကာၾကီးေတြေထာင္ထ လာေအာင္ ေအာ္ခ်င္ေပမယ့္ တစ္ခ်က္၊ တစ္ခ်က္ ေပ်ာက္လုလု ျဖစ္ျဖစ္ သြားလို႔ သူ႕ကိုယ္သူ အားမလိုအား မရနဲ႔ပါ။
ေဂ်ေမာင္ေမာင္တစ္ေယာက္ မျဖစ္မေန ထုတ္သံုးသြားတဲ့ ဘာဂ်ာ ေလးကို ပရိသတ္ ကလည္း အားေပး ခဲ့ၾကပါတယ္။ နံမည္ေက်ာ္ "အခ်စ္ေရ႕"သီခ်င္း နဲ႔ သူ႔ သီခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ဟာ ဘာဂ်ာ သံေလးပါမွေပ ကိုး။
"သမီးေလးေရ၊ ေဖၾကီး ဆီ လာပါဦး"လို႔ သီရိေဂ်ေမာင္ေမာင္ ကို လွမ္းေခၚျပီး ဆိုသြားခဲ့ၾကတာ ေတးေရးဆရာ သုခမိန္လိႈင္ ရဲ႕ လက္ရာ "တစ္စံုတစ္ရာ"ပါပဲ။
အသည္းကြဲျမိဳ႕ေတာ္၊ သတိရေနတဲ့သီခ်င္း၊ ၾကီးမွဝက္သက္ေပါက္ရင္၊ ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္လဲ၊ ေနပါဦး၊ဆိုတဲ့သီခ်င္း ေတြနဲ႔ ဗဒင္ ေရးေပးခဲ့တာလို႔ မွတ္မွတ္ရရ ထုတ္ေျပာ ျပီးဆိုျပ သြားခဲ့တဲ့ "အသည္းစြဲ"၊ စီးကရက္ကိုၾကိဳက္တတ္ ရင္ လို႔ စလိုက္တဲ့ "သိပ္ခ်စ္လြန္းေတာ့လည္း"တို႔ဟာ ေဂ်ေမာင္ေမာင္ ကိုယ္တိုင္ဆိုတာမွ နားေထာင္ေကာင္း တဲ့သီခ်င္းေတြပါပဲ။
သီခ်င္း ေခါင္းစဥ္ ေတြနဲ႔ စာမ်က္ႏွာ ျဖည့္လိုက္ဖို႔ မေကာင္းတာမို႔ မရိုးႏိူင္တဲ့ ခိုင္ထူး သီခ်င္းေကာင္းေတြ နားေထာင္ လိုက္ရပါတယ္ လို႔သာေဝမွ်ပါရေစ။
အဲဒီထဲကမွ မေျပာမျဖစ္ တစ္ပုဒ္ကို မွတ္မွတ္ထင္ထင္၊ ေနာက္ဆံုး ႏႈတ္ဆက္သီခ်င္း အျဖစ္ ဆိုျပသြား ခဲ့ပါတယ္။ ဘြဲ႕ႏွင္းသဘင္ ခန္းမၾကီး ကို ေနာက္ခံထားျပခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြ ေနႏိူင္လြန္းတယ္ ဆိုတဲ့စာ သား လည္း ပါပါတယ္။
ေတးေရး ကိုေနဝင္း ရဲ႕ "ေနာက္ဆံုးအိပ္မက္"ပါပဲ။ စိမ္းျမေနတဲ့သစ္ရြက္ ေတြဘာလို႔ေၾကြကုန္တာလဲ၊ ေရာ္ရြက္ဝါ ေတြမွ မဟုတ္တာေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဆက္ျပီးဆိုတဲ့အထဲမွာ တစ္ခ်ိဳ႕ေတြ ေနႏိူင္လြန္းတယ္ ဆို တာ ပါေနတာကိုး။