ေမာင္ေမာင္စုိး - ကခ်င္တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္စစ္သည္မ်ား၏ ေကာက္ေၾကာင္း - အပိုင္း (၄)

● KIA ၏ အားသာခ်က္ႏွင့္ အားနည္းခ်က္
ဤက့ဲသုိ႔ KIA အေနႏွင့္အင္အားစုေဆာင္း၍ ၾကီးထြားလာျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ KIA တုိ႔အေနႏွင့္ တပ္သားသစ္မ်ား အတင္း အၾကပ္ဖမ္းဆီး၍KIA တပ္ထဲဝင္ခိုင္းသည္ဟူသည့္ စြပ္စြဲခ်က္မ်ားရွိသည္။ အမွန္လည္း မဝင္မေနရ စစ္မႈထမ္းစနစ္ကို KIA တုိ႔က်င့္သုံးခ့ဲၾကသည္။ အေစာပိုင္းကာလတြင္ ကခ်င္ပညာတတ္မ်ား ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္၍ KIA တြင္ အမႈထမ္းခိုင္းသည္ လည္းရွိသည္။ အ့ံၾသစရာေကာင္းသည္ကေတာ့ ထိုသူအမ်ားစုသည္ ထြက္ေျပးျခင္းမျပဳဘဲ KIA တြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ သြားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ မည္သုိ႔ဆိုေစ KIA အတြက္ေတာ့ အျငင္းပြားစရာအခ်က္ျဖစ္ခ့ဲသည္။

ဤသုိ႔ KIA တြင္းသုိ႔ ကခ်င္လူငယ္အမ်ားအ ျပားဝင္ေရာက္လာသည့္အတြက္ KIA အတြက္ အလိုအေလ်ာက္ရလာသည့္ အားသာခ်က္မွာ ကခ်င္လူထုက KIA အား မိမိေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းမ်ား၏တပ္အျဖစ္ အကာအကြယ္ေပးလာျခင္းျဖစ္ေပသည္။ KIA တပ္အတြင္းသုိ႔ေရာက္ရွိေနသည့္ KIA စသ္သည္မ်ားမွာ သူတုိ႔၏ သားသမီးမ်ားညီေနာင္မ်ား သားခ်င္းမ်ား ျဖစ္ေနၾက သည္မဟုတ္ပါေလာ။

CPB ႏွင့္ KIA ပူးတြဲလႈပ္ရွားစဥ္ကာလက နမ့္ခမ္း မူစယ္ နန္႔ဖတ္ကာၾကား ဂြင္ထဲရွိ ေတာင္ေပၚကခ်င္ရြာတစ္ရြာသုိ႔ အင္အား ၇၀ ခန္႔ရွိ ဗကပတပ္ခြဲ ၁ ခြဲ ဝင္ေရာက္လာခ့ဲသည္။ ရြာအတြင္း တပ္ျဖန္႔ေနရာယူျပီးေနာက္ ရြာေစာင့္ကိုေခၚရသည္။ ၎ နယ္ေျမသည္ KIA စုိးမိုးေဒသျဖစ္၍ KIA နယ္ေျမတာဝန္ခံကို ဆက္သြယ္ေပးရန္ အေၾကာင္းၾကားရသည္။ ရိကၡာကိစၥ လမ္း ေၾကာင္းကိစၥမ်ားကို အေၾကာင္းၾကားရမည္။ အစိုးရတပ္ လႈပ္ရွားမႈသတင္းမ်ားကို ညိႇႏႈိင္းရမည္ျဖစ္သည္။ KIA စခန္းေတြက ေတာပုန္းစခန္းေတြမို႔ ရြာႏွင့္အေတာ္လွမ္းပုံရသည္။ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ေပၚမလာ။ အိမ္ေျခ သုံးဆယ္ခန္႔ရွိေသာ ရြာကေလးသည္ တိတ္ဆိတ္ေနသည္။ ရြာအတြင္းတြင္ လူသူလႈပ္ ရွားမႈမေတြ႕ရ။ ေန႔လည္ခင္းမို႔ ေတာင္ယာအတြင္း အလုပ္ဆင္းေနပုံရသည္ဟု ယူဆရသည္။

အတန္ၾကာမွ KIA နယ္ခံဒိုင္နယ္မွဴးႏွင့္တပ္စိတ္တစ္စိတ္ဝင္လာသည္။ ထိုသုိ႔ KUA တပ္စိတ္ ရြာထဲဝင္လာမွ တရြာလုံးလွဳပ္လပ္ခတ္ခတ္ျဖစ္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။အိမ္တိုင္းလိုလိုမွ ကခ်င္လုံမပ်ိဳေလးမ်ား ထြက္လာၾကသည္။ ေရထည့္ထားေသာ ဝါးက်ည္ေတာက္ မ်ားျဖင့္ KIA စစ္သည္မ်ားအား ေရထြက္တိုက္ၾကသည္။ ထိုအခါ တရြာလုံးတိတ္ဆိတ္ေန၍ ပ်င္းရိၿငီး ေငြ႕ေနေသာ CPB ရဲေဘာ္မ်ားျပဴးျပဴးျပာျပာထ၍ ကခ်င္လုံမငယ္မ်ားကို ထ၍ ေငးေမာၾကရသည္။ သူတုိ႔ဝင္လာစဥ္ တဦး တေလမွ အရိပ္အေယာင္ေတာင္မျမင္ရေပမဲ့ ယခု KIA စစ္သည္မ်ား ဝင္လာမွ အေျခအေနကေျပာင္းသြားသည္။ သူမတုိ႔ အတြက္ KIA စစ္သည္မ်ားသည္ သူမတုိ႔၏ ေသြးခ်င္းမ်ားျဖစ္ေနသည္မဟုတ္ပါေလာ။

ဤသည္မွာ နယ္ေျမအျပားတြင္ KIA စစ္သည္မ်ား တပ္ျဖန္႔ေနနိုင္သည့္ အားသာခ်က္ျဖစ္သည္။ KIA အေနႏွင့္ တပ္မဟာ တပ္ရင္းမ်ားဖြဲ႕စည္းထားသည္ဆိုေသာ္လည္း ပုံမွန္အားျဖင့္ အမ်ားဆုံးအခ်ိန္မ်ားတြင္ တပ္စိတ္အထိ တပ္ျဖန့္ခြဲထားေလ့ရွိ သည္။ ဤသုိ႔တပ္ျဖန္႔ခြဲထားျခင္း၏အားသာခ်က္မွာ က်ယ္ျပန္႔ေသာေျမအားစုိးမိုးနိုင္ျခင္း၊ အစိုးရစစ္တပ္၏သတင္းအား အ လြယ္တကူရနိုင္ျခင္း၊ လူနည္း၍ ရိကၡာျပႆနာကို အလြယ္တကူေျဖရွင္းနိုင္ျခင္း လူအင္အားအနည္းငယ္ျဖင့္ ေျပာက္က်ား တိုက္ခိုက္ျခင္းပစ္ေျပးျခင္းကို ေပါ့ပါးသြက္လက္စြာလုပ္နိုင္ျခင္းတုိ႔ျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္သည္ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္နည္းပါးသည့္ ျပႆနာကိုလည္း ေျဖရွင္းျပီးျဖစ္သည္။ စစ္သည္တစ္ေယာက္ကို က်ည္ဆယ္ေတာင့္ေလာက္သုံးျပီး ေႏွာက္ယွက္ပစ္ခတ္ျခင္း အမွည့္ေခြၽျခင္းမ်ိဳးျပဳလုပ္နိုင္ေပသည္။

KIA တုိ႔အေနႏွင့္ တိုက္ပြဲတခုေဖၚမွ စစ္ဆင္ေရးတစ္ခုလုပ္မွသာ အင္အားစုစည္းေလ့ရွိသည္။ KIA တို့၏အေစာပိုင္းကာလ မ်ားသည္ ခဲယမ္းမီး ေက်ာက္ေခြၽတာရသည္ျဖစ္ရာ တပ္စုစည္း၍ တိုက္္ပြဲၾကီးမ်ားတိုက္သည္ထက္ ျဖန္႔ခြဲ၍ ေျပာက္က်ားစနစ္ လႈပ္ရွားသည္က ပိုမ်ားသည္ဟုဆိုရမည္။ ေတာေတာင္ထူထပ္သည့္ ေနရာမ်ားတြင္တိုက္ပြဲၾကီးတခု ဆင္ႏႊဲလိုသည့္ သူပုန္ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားအဖို႔ ခဲယမ္းမီးေက်ာက္စုေဆာင္းရန္သာမက စုုစည္းသည့္အင္အားေပၚမူတည္၍ ရိကၡာစုေဆာင္း ရန္လည္း လိုအပ္ေပသည္။ တခါတရံ ရိကၡာေပၚမူတည္၍ အင္အားကိုစုစည္းရသည္မ်ားလည္းရွိေပသည္။

သုိ႔ျဖစ္ရာ KIA ၏အေစာပိုင္းကာလမ်ားသည္ တပ္အင္အားစုစည္းတိုက္ခိုက္ျခင္းအတြက္ အကန္႔အသတ္ရွိေနရာ တိုက္ပြဲ ႀကီး တိုက္နိုင္ျခင္း၊ ထိုမွတဆင့္နယ္ေျမေဒသမ်ားကို လြတ္ေျမာက္ေဒသအျဖစ္ ထိန္းခ်ဳပ္ျခင္းတုိ႔ကို လုပ္ေဆာင္ရာတြင္ အား နည္းခ်က္ရွိသည္ဟု ဆိုရမည္။ KIA လႈပ္ရွားစုိးမိုးရာေဒသအမ်ားစုသည္ အစိုးရတပ္ေရာ KIA ပါေရာေထြးယွက္တင္ လႈပ္ရွားသည့္ ေျပာက္က်ားေဒသကပိုမ်ားသည္ဟု ဆိုရေပမည္။ ဤသုိ႔ အားနည္းခ်က္ အားသာခ်က္မ်ားၾကားတြင္ KIA တို႔ ရုန္းကန္ ျဖတ္သန္းလာရသည္ဟုဆိုရမည္။

KIA အေနႏွင့္ တပ္အင္အားစုျပီး တိုက္ပြဲႀကီးမ်ားတိုက္ကာ အေျခခံေဒသမ်ားမတည္ေဆာက္နိုင္ခ့ဲေသာ္လည္း နယ္ေျမအေျခ အေန ေတာေတာင္ထူထပ္၍ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရးည့ံဖ်င္းသည့္အေပၚအေျခခံ၍ သူတို၏အေျခခံေဒသမ်ားတည္ေဆာက္နိုင္ခ့ဲသည္ဟုဆိုရမည္။ သူတုိ႔တည္ ေဆာက္ပုံမွာ ေတာေတာင္ထူထပ္၍ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရးခက္ခဲသည့္ေနရာမ်ားတြင္ ရြာပုန္းမ်ား တည္ေဆာက္စည္းရံုးထားျခင္းျဖစ္သည္။ အစိုးရတပ္မ်ားကလည္း ေတာင္ေပၚရွိ ကခ်င္ရြာမ်ားအား သူတုိ႔ လက္လွမ္းမွီသည့္ ေနရာမ်ားတြင္ စုစည္းရြာမ်ားအျဖစ္စုစည္းကာ KIA ႏွင့္ အဆက္၏ျဖတ္ရန္ ၾကိဳးစာလာသည့္အခ်ိန္တြင္ KIA ကလည္း အစိုးရစစ္တပ္မ်ား လက္လွမ္းမမွီသည့္ေတာင္တန္းမ်ားေပၚတြင္ သူတုိ႔၏ အေျခခံရြာမ်ားကိုတည္ေဆာက္ ခ့ဲသည္။

KIA ၏ ဤသုိ႔ေဆာင္ရြက္ျခင္းသည္ ျမစ္ဆုံအေပၚပိုင္း ေမခ မလိခ ျမစ္ရိုးတေလ်ာက္ ဆြမ္ပရာဘြမ္ေဒသမ်ားတြင္ ထိေရာက္ သည္ဟု ဆိုနိုင္ပါသည္။ ၎ေဒသမ်ားသည္ အစိုးရတပ္မ်ားလႈပ္ရွားသြားလာရန္ခက္ခဲသည့္အားေလ်ာ္စြာ KIA တုိ႔၏ အစိုးရ စစ္တပ္လက္လွမ္းမမွီသည့္ ရြာပုန္းမ်ားတည္ေဆာက္ျခင္းသည္ အလုပ္ျဖစ္ခ့ဲသည္ဟုဆိုရေပမည္။

သုိ႔ေသာ္ KIA တုိ႔ အခက္ၾကံဳရသည့္ ကာလတခုရွိခ့ဲသည္။ ၎ကာလမွာ အစိုးရစစ္တပ္၏ ထိုးစစ္ေၾကာင့္မဟုတ္ဘဲ သဘာဝ ေဘးအႏၲရာယ္ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ၁၉၇၇ သုိ႔မဟုတ္ ၁၉၇၈ ကာလေလာက္ကျဖစ္သည္။ ျမစ္ဆုံအထက္ ျမစ္ဖ်ားေဒသတြင္ ႂကြက္ေဘးက်သည္။ ႂကြက္ေဘးက်သည္ဆိုသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာအတြင္း တခါတရံမွမွ က်တတ္ေသာကပ္ေဘးျဖစ္ သည္။

ေဒသခံမ်ား၏အဆိုအရ ဝါးမ်ားအသီးသီးကာ ဝါးေတာမ်ားသုန္းသည့္ႏွစ္တြင္ ေပၚတတ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ မွ ၆၀ အတြင္း တႀကိမ္က်တတ္သည္ဟုဆိုသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အစာေရစာငတ္ျပတ္ေနေသာ အေရအတြက္ေဖၚျပျခင္းငွာ မစြမ္းနိုင္ေသာ ႂကြက္အုပ္ၾကီးသည္ လႈိင္းလုံးၾကီးလိုေပၚထြက္လာျပီး စားေသာက္၍ရေသာ ေတာေတာင္တြင္းအေလ့က်ေပါက္ ေသာအပင္မ်ားျဖစ္ေစ၊ လူတုိ႔စိုက္ထားေသာအပင္မ်ားျဖစ္ေစ အားလုံးစားေသာက္ၾကေပေတာ့သည္။ လႈိင္းလုံးလို အ ေျမာက္အမ်ား တရစပ္ဝင္လာေသာ ႂကြက္အုပ္ႀကီး ကိုက္ျဖတ္စားေသာက္သြားျပီးေနာက္ လူတို႔ စားစရာ အသီးအႏွံ ဘာမွ် မက်န္သည္အထိ ျဖစ္ခဲ့ရသည္ဟုဆိုပါသည္။

ထိုကာလက အဆိုပါႂကြက္ေဘးသည္ KIA အေျခစိုက္ရာ ျမစ္ဆုံအထက္ ျမစ္ဖ်ားေဒသတြင္လည္းေကာင္း၊ ဗကပတုိ႔ အေျခစိုက္ရာ ဝ နယ္ေျမာက္ပိုင္းတြင္လည္းေကာင္း မေရွးမေႏွာင္းျဖစ္ခ့ဲသည္။ ဗကပတုိ႔အဖို႔ တရုတ္တုိ႔၏ အကူအညီရသျဖင့္ အဖတ္ဆယ္နိုင္ခ့ဲေသာ္လည္း KIA တုိ႔အဖို႔ ေဒသခံရြာပုန္းမ်ားမွ လူထု၏ အငတ္ေဘးကို ေျဖရွင္းရန္ ခက္ခဲေပရာ ထိုေဒသ ရြာပုန္းမ်ားရွိ လူထုအား ျမစ္ၾကီးနားဘက္ဆီသုိ႔ ဆင္းခြင့္ေပးခ့ဲရသည္ဟု ဆိုပါသည္။သုိ႔ေသာ္ အခ်ဳိ႕ရြာမ်ားကိုေတာ့ ယခုတိုင္ ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္ပုံရေသးသည္ဟုဆိုပါသည္။

● KIA ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအေျပာင္းအလဲ
၁၉၇၅ ၾသဂုတ္လတြင္ KIA ဥကၠဌ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္း ဒုဥကၠဌ လေထာ္ေဇာ္တူးႏွင့္ အတြင္းေရးမွဴး ပုန္ေရႊေဇာ္ဆိုင္းတုိ႔သည္ ထိုင္းနိုင္ငံနယ္စပ္ ထန္ေငါ့တြင္ရွိေနစဥ္ လက္ေအာက္အရာရွိတစ္ဦးျဖစ္သူ မရန္ဆိုင္းတူႏွင့္အဖြဲဲ႕၏ လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္မႈကို ခံလိုက္ရသည္။ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္း၏ ညီအငယ္ျဖစ္သည့္ KIA တပ္မဟာ ၄ မွဴး လေထာ္ေဇာ္ဒန္မွာလည္း CPB ႏွင့္တိုက္ ပြဲတြင္ က်ဆုံးခ့ဲေပရာ လေထာ္ေဇာ္ဆိုင္းတုိ႔ညီအကိုမ်ား ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ခ့ဲေသာႏွစ္ဟုဆိုရေပမည္။

ဤသုိ႔ျဖင့္ ၁၉၇၆ ႏွစ္ဆန္းတြင္ မရန္ဘရန္ဆိုင္း ဥကၠဌအျဖစ္ေဆာင္ရြက္သည့္ KIO/KIC/KIA ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းကို ျပန္လည္ ဖြဲ႕စည္းခ့ဲသည္။ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းေသာ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းတြင္ မရန္ဘရန္ဆိုင္းႏွွင့္အတူ လေယာ္ေဇာင္းဟရာ လမုန္တူးဂ်ိဳင္ ႏွင့္ ေဇာ္မိုင္တို႔ပါဝင္ၾကသည္။ လေယာ္ေဇာင္းဟရာက KIO အတြင္းေရးမွဴးတာဝန္ယူခ့ဲျပီး လမုန္တူးဂ်ိဳင္ႏွင့္ ဗိုလ္ေဇာ္မိုင္တုိ႔က တပ္ကိုတာဝန္ယူခ့ဲသည္။

မရန္ဘရန္ဆိုင္း ဥကၠဌျဖစ္လာျပီးေနာက္ ပထမဦးဆံုးေျဖရွင္းသည့္ျပႆနာမွာ CPB ေခၚ ဗကပႏွင့္ျပႆနာျဖစ္သည္။ ပထ မအခ်က္က CPB ႏွင့္ အပစ္ခတ္ရပ္ေရးျဖစ္ျပီး ဒုတိယအခ်က္က CPB ႏွင့္ မဟာမိတ္တပ္ေပါင္းစုဖြဲ႕ေရးျဖစ္သည္။ တတိယ အခ်က္ကေတာ့ CPB မွ လက္နက္ခဲယမ္းအကူအညီ ရရွိေရးျဖစ္သည္။ ဤအခ်က္မ်ားကို အေလးထား ကိုင္တြယ္ခ့ဲသည့္ အတြက္ KIA အေနႏွင့္စစ္မ်က္ႏွာ ၂ ဖက္ဖြင့္တိုက္ေနရာမွ စစ္မ်က္ႏွာတဖက္ထဲ ျဖစ္သြားသည္။ ထိုစဥ္ အေရွ႕ေျမာက္တြင္ အင္အားအေကာင္းဆုံးျဖစ္ေနသည့္ CPB ႏွင့္လက္တြဲလိုက္၍ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံတခုရသြားသည္။ ထို႔ျပင္ CPB ထံမွ လက္နက္ခဲယမ္းရုပ္ဝတၳဳအကူအညီရခ့ဲသည္။

တစ္ခ်က္ခုတ္သုံးခ်က္ျပတ္ျဖစ္သည္။ KIA တည္ေထာင္လာခဲ့သူ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားက်ဆံုးခ်ိန္တြင္ ျဖစ္ေပၚလာနိုင္ သည့္ အၾကပ္အတည္းမ်ားကိုေက်ာ္လႊားခ့ဲသည္ဟုဆိုနိုင္သည္။ ခရစ္ယန္ဘာသာဝင္ျဖစ္ျပီး ဘာသာေရးကိုင္း႐ႈိင္းသည့္ မရန္ဘရန္ဆိုင္းသည္ ကြန္ျမဴနစ္ ဝါဒအားသက္ဝင္ ယုံၾကည္ရန္မျဖစ္နိုင္ေပ။ သုိ႔ေသာ္ သူဦးေဆာင္ရ မည့္အဖြဲ႕အစည္းအတြက္ အသက္႐ွဴေခ်ာင္မည့္ သင့္ေတာ္သည့္လမ္းကို ဆုံးျဖတ္ေရြးခ်ယ္နိုင္ခ့ဲသည္ဟု ဆိုရေပမည္။

ဤသုိ႔ျဖင့္ KIA စတင္တည္ေထာင္ေသာေခါင္းေဆာင္မ်ား က်ဆုံးသြားေသာ္လည္း ဥကၠဌဘရန္ဆိုင္း၏ ေခါင္းေဆာင္မႈ ေအာက္တြင္ KIA သည္ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ႏွင့္ ဆက္လက္ရပ္တည္နိုင္ခ့ဲသည္ဟု ဆိုရေပမည္။

ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္။

photo.credit Mungdanla Wawhkyung

အပုိင္း (၁)
အပုိင္း (၂)
အပုိင္း (၃)