တူေမာင္ညဳိ - စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမိုကေရစီ စည္းဝုိင္းထဲက “ပင္နီေရာင္လႊတ္ေတာ္”
(မုိးမခ) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၅၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၅၊ ၂၀၁၆
ဒီလိုစီစဥ္ေနရာခ်ထားႏုိင္တာကို ဒီခ်ဳပ္ပါတီဥကၠ႒ကေတာ့ “အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးနဲ႔ ျပည္ေထာင္စုေရး အသြင္ေဆာင္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ႀကီးျဖစ္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့အလားအလာရွိတယ္” လုိ႔ အကဲျဖတ္ေနပါတယ္။ ယူဆေနပါတယ္။ ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။
“ျပည္သ႔ူအသံ - လႊတ္ေတာ္အသံ၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵ - လႊတ္ေတာ္ဆႏၵ၊ ျပည္သူတို႔ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ - လႊတ္ေတာ္ကေဖာ္ေဆာင္ရြက္” ဆိုတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံကေတာ့ ဗိုလ္ေရႊမန္း - ဗိုလ္ခင္ေအာင္ျမင့္တုိ႔ လက္ထဲမွာ ေလွာင္ေျပာင္ရယ္ေမာစရာဆုိင္းဘုတ္သာျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ တကယ့္လက္ေတြ႔မွာလည္း ပုဒ္မ ၄၃၆ ျပင္ဆင္ေရးျပည္သူ႔ဆႏၵ လက္မွတ္ ၅ သန္းနီးပါးကို ဗိုလ္ေရႊမန္း - ဗိုလ္ခင္ေအာင္ျမင့္တုိ႔ လႊတ္ေတာ္က ပစ္ပယ္လ်စ္လ်ဴရႈခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဦးဝင္းျမင့္ - မန္းဝင္းခုိင္သန္းတိ႔ုရဲ႕ “ပင္နီေရာင္လႊတ္ေတာ္”ေတြကေရာ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသံ - ဆႏၵ- ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေတြကို ဘယ္ေလာက္ေဖာ္ေဆာင္ႏုိင္မလဲ။ စြမ္းေဆာင္ရည္ ဘယ္ေလာက္ရွိမလဲဆုိတာ အကဲျဖတ္ဖို႔ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ေျပာဖုိ႔ ေစာေနဦး မယ္ထင္ပါတယ္။
ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီရဲ႕မွန္းတန္းသဘာဝအတိုင္းဆိုရင္ လႊတ္ေတာ္တြင္းအဆံုးျဖတ္မွန္သမွ်ဟာ အဲဒီလႊတ္ေတာ္ေတြမွာ အမ်ား စု ျဖစ္တဲ့ (ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏုိင္ရထားတဲ့) ပါတီကုိ ကုိုယ္စားျပဳထားတဲ့ အမတ္ေတြရဲ႕အဆံုးအျဖတ္ေပၚမွာပဲ အဓိက မူတည္တာပါ။
“၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” မွာေတာ့ အဲဒီလိုမဟုတ္ပါဘူး။
“၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ” အရဆုိရင္ေတာ့ လႊတ္ေတာ္မွာတင္သြင္းလာတဲ့ကိစၥတုိင္းရဲ႕ အဆံုးအျဖတ္ကုိ အမ်ားစုအႏုိင္ရထားတဲ့ ပါတီက အမတ္ေတြက မဆံုးျဖတ္ႏုိင္ပါဘူး။ အတည္မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
လက္ေတြ႔မွာလည္း ဒီခ်ဳပ္ပါတီက လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ရာႏႈန္းျပည့္ဆံုးျဖတ္ခြင့္မရွိဘဲ၊ (၇၅%) သာ ဆံုးျဖတ္ခြင့္ရရွိထားတာပါ။ က်န္တဲ့ (၂၅%) က “ကာခ်ဳပ္” လက္ထဲမွာ ထာဝစဥ္ရွိတာပါ။
ဒီေတာ့ ပုဒ္မစုစုေပါင္း (၄၅၇) ခုရွိတဲ့ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ထဲက ဘယ္ပုဒ္မကုိ မဆို ျပင္ဆင္မယ္/ပယ္ဖ်က္မယ္/ ျဖည့္ စြက္မယ္ဆိုရင္ ဒီခ်ဳပ္အမတ္ေတြအားလံုးသေဘာတူရံုနဲ႔မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ “ကာခ်ဳပ္” သေဘာတူမွသာျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါဟာလူတစ္ေယာက္၊ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ေယာက္က လူအမ်ားစုရဲ႕သေဘာထားဆႏၵကို တားဆီးႏုိင္/ပယ္ဖ်က္ႏုိင္တဲ့ အထူးအခြင့္အာဏာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအထူး အခြင့္အာဏာကို “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” က စစ္တပ္ကို ခ်ဳပ္ကုိင္ထားတဲ့ “ကာခ်ဳပ္” လက္ထဲေပးအပ္ထားပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲကို “ကာခ်ဳပ္”ေစလႊတ္ထားတဲ့ စစ္ဗိုလ္(၁၁၀+ ၅၆ = ၁၆၆) ဦးဟာ “ကာခ်ဳပ္” ရဲ႕တေသြးတသံအမိန္႔ကို နာခံရပါတယ္။ အႂကြင္းမဲ့ ကိုယ္စားျပဳရပါတယ္။ ဒါဟာ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” ရဲ႕ တကယ့္အႏွစ္သာရျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ကာခ်ဳပ္”သေဘာမတူရင္ ဘာမွ လုပ္လုိ႔မရႏုိင္ တဲ့ ဒီမုိကေရစီကို “ စည္းကမ္းျပည့္ဝေသာ ဒီမုိကေရစီ” လုိ႔ေခၚပါတယ္။
“ေရြးေကာက္ခံမဟုတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကသာ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို ျပင္သင့္/မျပင္သင့္ ဆံုးျဖတ္ပုိင္ခြင့္ရွိတဲ့ဥပေဒဟာ ဘယ္လို လုပ္ ဒီမိုကေရစီက်ႏုိင္ပါ့မလဲ ” လုိ႔ ဒီခ်ဳပ္ပါတီဥကၠ႒ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကေျပာထားတယ္ မဟုတ္လား။
ဒီလို စည္းကမ္းျပည့္ဝတဲ့ဒီမုိကေရစီ (ဝါ) ၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ ကို “ ထိန္းသိမ္းကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္၏ ဥပေဒ မ်ားကုိလည္း လိုက္နာပါ့မယ္”လုိ႔ က်မ္းက်ိန္သစၥာဆုိထားၾကရတဲ့အျဖစ္ဟာ နာက်င္ခံခက္စရာပါ။ကိုယ့္ကိုအခ်ိန္မေရြး၊ေနရာမေရြး ကုိက္ သတ္မယ့္ ေႃမြေပြးကို ခါးပုိက္ပုိက္ထားရတဲ့ အျဖစ္ဆိုးပါ။
လက္ေတြ႔ ျမင္လြယ္ထင္လြယ္ေအာင္သာဓကျပရရင္ အခန္း ၁၂၊ ပုဒ္မ ၄၃၆ (က) နဲ႔ (ခ) မွာ အခန္းလိုက္ပုဒ္မစဥ္ၿပီး ေဖာ္ျပ ထား ပုဒ္မစုစုေပါင္း (၉၅) ကို လႊတ္ေတာ္အမတ္ (၇၅%)က ဘယ္လိုပင္သေဘာတူပါေစ၊ “ကာခ်ဳပ္” သေဘာမတူဘဲ။ ျပင္ဆင္ျခင္း/ ပယ္ဖ်က္ျခင္း/ျဖည့္စြက္ျခင္းမျပဳႏုိင္ပါဘူး။
အခုတေလာ သိပ္ကို အျမွဳပ္ထေန တဲ့ “ပုဒ္မ ၅၉ (စ)” ကုိပဲၾကည့္ၾကပါစုိ႔။ ပုဒ္မ ၅၉ (စ) ဟာ ပုဒ္မ ၄၃၆ (က) နဲ႔ (ခ) မွာ စာရင္းသြင္းေဖာ္ျပထားတဲ့ ပုဒ္မေပါင္း (၉၅) ခုထဲက တစ္ခုမွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအထဲက ပုဒ္မ (၁၄) ၊ ပုဒ္မ ၂၀ (ခ) ၊ (င) ၊ (စ) တုိ႔ကို သြားထိရင္ေတာ့ မိုး မီးေလာင္မယ့္ကိန္းပါပဲ။
ပုဒ္မ ၅၉(စ) ဆုိင္းင့ံမွာလား ဆုိတဲ့ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး “ကာခ်ဳပ္” ရဲ႕ စစ္ဗိုလ္အမတ္ ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ေတာက္ထြန္း နဲ႔ ဗိုလ္တင္စန္းႏုိင္တို႔ ေျပာတာပဲၾကည့္ပါ။ ဗိုလ္ေတာက္ထြန္းေျပာတာက“အေျခခံဥပေဒအတိုင္းေဆာင္ရြက္သြားမယ္” လို႔ မူသေဘာေျပာ ၿပီး၊ ဗိုလ္တင္စန္းႏုိင္ ေျပာတာက “ပုဒ္မ ၅၉(စ) နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး NLD နဲ႔ တပ္မေတာ္ၾကားမွာ ေဆြးေႏြးမႈ မရွိ/ ဒီပုဒ္မကုိ ဆုိင္းငံ့လုိ႔ မရ/ ဒီကိစၥလႊတ္ေတာ္မွာေဆြးေႏြးၿပီးျဖစ္တဲ့အတြက္ ထပ္မံတင္သြင္းေဆြးေႏြးဖုိ႔ မသင့္ေတာ္/ ဒီပုဒ္မကို ႏုိင္ငံျခားက်ဴးေက်ာ္မႈမွ ကာကြယ္ႏုိင္ ရန္ျပ႒ာန္းထားျခင္းျဖစ္တယ္”လို႔ ရုိက္တာသတင္းဌာနကိုေျပာသြားပါတယ္။ဒီလိုေျပာတာဟာ ဗိုလ္တင္စန္းႏုိင္ရဲ႕တစ္ဦးခ်င္းသေဘာထား မဟုတ္ပါဘူး။ ကာခ်ဳပ္ရဲ႕သေဘာထားကို ဗိုလ္တင္စန္းႏုိင္ရဲ႕ ပါးစပ္ကေန ေျပာရတာပါ။
ပုဒ္မ ၅၉ (စ) ဆုိင္းငံ့ေရးမွာသာ စစ္တပ္သေဘာထားကို သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ေတာင္းပန္ေခ်ာ့ေမာ့ေနၾကရေသာ္လည္း ကာခ်ဳပ္နဲ႔ ဒုကာခ်ဳပ္တို႔ရဲ႕ ပင္စင္သက္ကို (၆၀) ကေန (၆၅) ႏွစ္ ေျပာင္းလုိက္တာကိုေတာ့ ဘယ္သူကမွ တားျမစ္တာကန္႔ ကြက္တာ မလုပ္လုိက္ ႏုိင္ၾကပါဘူး။
ဒါဟာ “ပုဒ္မ ၅၉ (စ)” ဆုိတဲ့ ပုဒ္မကေလး တစ္ခုကုိ “ဆုိင္းငံ့ထားဖို႔အေရး” ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔တဲ့ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး /ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲေရး၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရး/ဒီမုိကေရစီ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု တည္ ေဆာက္ေရး/၂၁ရာစုပင္လုံညီလာခံေခၚယူေရး”စတဲ့ ကိစၥႀကီးေတြသာ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အဆိုတင္လာမယ္ဆုိရင္ ဘယ္လိုရင္ဆုိင္ရမလဲ ဆုိတာ ေမွ်ာ္ေတြးၾကည့္ႏုိင္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသားရင္ၾကားေစ့ေရးအျမင္နဲ႔ လႊတ္ေတာ္ေတြဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီ။ မၾကာမီ သမၼတေရြးခ်ယ္ၿပီးေနာက္ (မတ္ ၁၇ ) ေနာက္ပုိင္း ဧၿပီလဆန္းလွ်င္ အစိုးရသစ္ေပၚလာရေတာ့မယ္။ အစိုးရသစ္ကိုလည္း ရင္ၾကားေစ့ေရးအျမင္နဲ႔ပဲ ဖြဲ႔လိမ့္မယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။ (ကာကြယ္ေရး၊ ျပည္ထဲေရး၊ နယ္စပ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာန ၃ ခု) က စစ္တပ္ရဲ႕ အေျခခံဥပေဒပါပုိင္ခြင့္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီေတာ့အျခားဝန္ႀကီး ဌာနေတြကို သင့္ျမတ္ေရးမူအရ ဘယ္လိုအေပးအယူလုပ္ႏုိင္ေသးသလဲ။ ဘယ္သူေတြပါဝင္လာဦးမလဲ။ ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ႀကီးဌာန ကို ေပးရဦးမလား။ အစုိးရအဖြဲ႔ထက္ပုိၿပီး အဆံုးအျဖတ္က်တာ (ကာလံု)ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ (ကာလံု)သစ္ဟာ ဘယ္လို အခ်ိဳးအစားနဲ႔ေပၚ ေပါက္ လာမလဲ။ မူလ အခ်ိဳးအစားအတိုင္း ( စစ္တပ္ ၆ - ဒီခ်ဳပ္ ၅ ) ျဖစ္မလား၊ သုိ႔မဟုတ္ (စစ္တပ္ ၇ - ဒီခ်ဳပ္ ၄ ) ျဖစ္မလား။
ဆႏၵ၊ စိတ္ကူး၊ အိပ္မက္ေတြ လက္ေတြ႔ျဖစ္လာဖုိ႔ဆုိတာမွာ ေခါင္းေဆာင္မႈ (လူ+မူဝါဒေပၚလစီ+လုပ္ငန္းစဥ္) နဲ႔ ျပည္သူ လူထုအင္အားက အေရးႀကီးတဲ့အခန္းမွာ ရွိေနပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္မႈ (လူ+ မူဝါဒေပၚလစီ+လုပ္ငန္းစဥ္) ဆုိတာ ဆႏၵ၊ စိတ္ကူး၊ အိပ္မက္ေတြနဲ႔လက္ေတြ႔အၾကားမွာ ကၽြမ္းက်င္ပုိင္ႏုိင္စြာ ေပါင္းကူးတံတားထုိးေပးရတဲ့အလုပ္မ်ိဳး မဟုတ္ပါလား။
မွန္ကန္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈကို ေနာက္ဆံုး အဆံုးအျဖတ္ေပးမွာကေတာ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕အင္အား စြမ္းပကားပဲျဖစ္ပါတယ္။
မၾကာမီ ေပၚထြက္လာေတာ့မယ့္ “ ဒီခ်ဳပ္အစိုးရသစ္” ရဲ႕လူ၊ မူဝါဒ၊ ေပၚလစီန႔ဲလုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာၾကပါစုိ႔ ။
photo credit www.haveeru.com.mv