ခင္ေလး - ပင္လယ္ႀကီးက အက်ယ္ဆံုး လိႈင္းေတြ တ၀ုန္း၀ုန္း

သမီးနာမည္က လံုးလံုး။ အေမကေတာ့ သမီးကို "မိလံုး"တဲ့။  ပုဇြန္လံုးေတြ အရမ္းေပါတဲ့အခ်ိန္ ေမြးလို႔ ဒီနာမည္ေပးထားတာလို႔ အေမ တခါေျပာဖူးတာ မွတ္မိတယ္။  လူေတြက သမီးကို လံုးလံုး လို႔ ေခၚၾကေပမယ့္လည္း “သမီးဟာ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈေနာက္က်တယ္” တဲ့ မေန႔ညေနက ကမ္းေျခလာတဲ့ မမလွလွေလးေတြက ေျပာတယ္။  ဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲေတာ့ နားမလည္ပါဘူး။  သူတို႔ ေျပာတဲ့ စကားလံုးေတြကို ျပန္ေျပာျပတာ......။

ေၾသာ္…. ဘယ္ကမ္းေျခလဲဆိုေတာ့ ေခ်ာင္းသာကမ္းေျခေလ….။  သမီးက အဲ့ဒီကမ္းေျခမွာ ကဏန္းေတြေရာင္းတာ။  တခ်ိဳ႕ ကမ္းေျခလာတဲ့လူေတြက သမီးတို႔ဆီက ကဏန္းေတြ၀ယ္ၿပီး ပင္လယ္ထဲ ျပန္လႊတ္ၾကတာေလ။   သမီးတို႔က အဲ့ဒီ ကဏန္း ေတြကို ျပန္ဖမ္းၿပီး ျပန္ေရာင္းတာေပါ့။

မလွလွေတြက ေျပာပါတယ္ "ငရဲႀကီးမယ္"တဲ့ေလ..။

သမီး ညေနပိုင္း ကဏန္းေရာင္းလို႔ရတဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔မွ ေစ်းထဲမွာ ဆန္၀ယ္ဖို႔ေလာက္တာလို႔ သူတို႔ကို ျပန္ေျပာျပရတယ္။  အဲလို ေျပာလို႔ သူတို႔ စိတ္ဆိုးၿပီး သမီးဆီက ကဏန္းေတြ မ၀ယ္ေတာ့မွာလည္း စိုးရိမ္မိတယ္။

သမီးလည္း အဲဒီ မမလွလွေတြလို အက်ႌလွလွေလးေတြ၀တ္ၿပီး ဓာတ္ပံုလွလွေလးေတြ ရိုက္ခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ျခင္း ထဲက ကဏန္းေတြကုန္မွ ဆန္၀ယ္လို႔ရမွာကို သူတို႔ကမွ မသိတာ…..။

ဟိုတရက္ကေတာ့ သူတို႔ေတြကို ၾကည့္ၿပီး ဓာတ္ပံုထဲမွာဆို ငါေကာ ဘယ္လိုေလး ျဖစ္ေနမွာလဲလို႔ စိတ္ကူးယဥ္မိတယ္။  အဲလို ေတြးၿပီး ေငးေနတုန္း မမလွလွေတြထဲက တေယာက္က သမီးကို ဓာတ္ပံုေခၚရိုက္တယ္ေလ။  အမေလး ေပ်ာ္လိုက္တဲ့ ျဖစ္ျခင္း…။  အိုက္တင္ေတြ စြတ္လုပ္လိုက္တာ ကဏန္းေရာင္းဖို႔ေတာင္ ေမ့သြားတယ္။  ဒါေပမယ့္ အဲဒီ မမလွလွေတြက သမီးကို မုန္႔ဖိုးေတြ ေပးသြားေတာ့ ေပ်ာ္လိုက္တာေလ။  ဓာတ္ပံုလည္းရိုက္ရ ဆန္ဖိုးလည္းရဆိုေတာ့ ျခင္းထဲက ကဏန္း ေတြကို ေရထဲ အကုန္ျပန္လႊတ္ၿပီး ကမ္းေျခမွာ ေလွ်ာက္ေျပးေဆာ့ပစ္လိုက္တယ္။  သမီး ဒီလိုေျပးလႊားမေဆာ့ရတာ ေတာ္ ေတာ္ေတာင္ ၾကာေပါ့…..။


အေမလား…..။  သူက မနက္အေစာႀကီးထၿပီး ကမ္းေျခကို ေရာက္ေအာင္သြားရတယ္။  မနက္ပိုင္း ကမ္းေျခမွာ လမ္းေလွ်ာက္ တဲ့ လူေတြရွိတဲ့ေနရာမွာ ေစ်းေရာင္းဖို႔ေပါ့။  အေမဘာေရာင္းတာလဲလို႔ သိခ်င္တာလား၊ အုန္းလက္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ ဦးထုပ္ ေလ။  အေမက အဲဒီလို ဦးထုပ္ေတြလုပ္တာ သိပ္ေတာ္တာ။  ညေနထဲကေန ဦးထုပ္ေတြထိုင္လုပ္တာ ညဘက္ ေရာက္ၿပီးဆို ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လုပ္ၿပီးသြားၿပီ။  မနက္ေစာေစာ ရြာထဲဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက အုန္းေမာင္းေခါက္ၿပီဆို ထၿပီး ကမ္းေျခကို သြားေရာင္းရတာေလ။

ဒီအလုပ္က သမီးတို႔ ပိုက္ဆံစိုက္ထားစရာ မလိုဘူးေလ။  ရြာထဲက အုန္းပင္ေတြရွိတဲ့ အိမ္ေတြကေန အေဖက အုန္းသီးခူး ေပးၿပီး အုန္းလက္ေတြပါရေတာ့ အေမက ဦးထုပ္ေတြ ထိုင္ထိုးရံုပဲ။  အဲဒါ မနက္ပိုင္း ဆန္ဖိုးရတာေပါ့။  အေဖအုန္းပင္ တက္ႏိုင္တုန္းကေတာ့ သမီးတို႔ေတြ ပုစြန္ဟင္းေတြ၊  ကဏန္းဟင္းေတြ စားႏိုင္တာေပါ့။  အေဖက ညပိုင္းဆို ကမ္းေျခ တေလွ်ာက္မွာ ပလတ္စတစ္ဘူးေတြ သံဘူးေတြလိုက္ေကာက္တယ္။  ၿပီးရင္ ညဘက္ ပုစြန္ေတြ ကဏန္းေတြရွာၿပီး ျပန္လာ၊ သမီးက မနက္ အေမေစ်းေရာင္းသြားတုန္း အဲဒါေတြကို အေမျပန္လာရင္ခ်က္ဖို႔ အဆင္သင့္ လုပ္ေပးထားတာေပါ့။ အခု ေတာ့ အေဖက ခါးနာလိုတဲ့ေလ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ဘူး။  ေခ်ာင္းေတြလည္း အရမ္းဆိုးၿပီး ဖ်ားေနေတာ့ အခု အိမ္မွာပဲ အိပ္.. အိပ္ေနရတယ္။


သမီးမွာ ညီမေလးတေယာက္ရွိတယ္။  မမလွလွတေယာက္ကေတာ့ ေျပာတယ္၊ သမီးေကာ ညီမေလးေကာက ေခ်ာတယ္ တဲ့….၊ ေပ်ာ္လိုက္တာ ဟီး ဟီး…. ။  မနက္ပိုင္း အေမျပန္လာရင္ ဟင္းခ်က္ဖို႔ သမီးလုပ္ေပးေနေတာ့ ညီမေလးက လမ္းမွာ တျခားကေလးေတြလိုပဲ ေဆာ့ေနတာေပါ့။  အီအီးေတြ ရွဴးရွဴးေတြ ခဏခဏေပါက္ခ်ေတာ့ ေအာက္ပိုင္း ဘာမွ မ၀တ္ေပး ထားတာေတာ့ဘူးေလ။ မမလွလွေတြကေတာ့ သမီးတို႔ကို ၾကည့္ၿပီး သူတို႔အခ်င္းခ်င္း တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ႔ ေျပာေနၾကေလရဲ႕။  "ဟိုင္ဂ်င္း"နဲ႔ "ရိတ္ပ္"လို႔ေတာ့ နားစြန္နားဖ်ား ၾကားလိုက္တာပဲ။  ကိုရီးယားကထဲက နာမည္ေတြထင္ပါရဲ႕…..။

"ေက်ာင္းမတက္ဘူးလားတဲ့"မမလွလွေတြထဲက တေယာက္က ေမးတယ္…။ သမီး ဘာေျဖရမလဲဟင္…..။ သမီးမွာ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ အခ်ိန္မွ မရွိတာ…။  သမီးနဲ႔ရြယ္တူ ေကာင္မေလးေတြ အျဖဴအစိမ္း ဂါ၀န္လွလွေလးေတြ၀တ္ၿပီး ေက်ာင္း တက္ေနတာ ေတြ႔ေတာ့လည္း … …. …. ….။

"အေမေစ်းေရာင္းသြားတဲ့အခ်ိန္၊ သမီးေက်ာင္းသြားတဲ့ အခ်ိန္ ညီမေလးကို ဘယ္သူ ၾကည္႔ေပးမွာလဲ၊ ေခ်ာင္းဆိုးၿပီး ကိုယ္ေတြပူေနတဲ့ အေဖ့ကို ဘယ္သူ ၾကည့္ေပးမွာလဲ…"လို႔ မမလွလွေတြကို ျပန္ေမးလိုက္ခ်င္တယ္။

ဒါေပမယ့္လည္း သမီး မေမးႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ထင္းမီးဖိုက ထြက္လာတဲ့ မီးခိုးေတြမႊန္လို႔လားမသိ၊ သမီး မ်က္လံုးေတြစပ္လာတယ္၊ မ်က္ရည္ေတြလည္း က်လာလို႔ အေ၀းကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရတယ္။

သမီးေန႔တိုင္း ေတြ႕ေနရတဲ့ အဆံုးအစမရွိတဲ့ ပင္လယ္ႀကီးက ဒီေန႔ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြၾကားမွာ မႈန္၀ါး၀ါးနဲ႔။  ေစာေစာက သမီးေဘးနားမွာရွိေနတဲ့ မမေတြ ဓာတ္ပံုရိုက္ဖို႔ ပင္လယ္ႀကီးဆီကို လွလွေလး ထြက္သြားၾကၿပီေလ။

သမီးလည္း စီးက်လာတဲ့ မ်က္ရည္ေတြသုတ္ၿပီး တ၀ုန္း၀ုန္းနဲ႔ ကမ္းေျခကို ရိုက္ခတ္ေနတဲ့ လိႈင္းသံကို အန္တုၿပီး သူတို႔ၾကားေအာင္လို႔ ေအာ္ေျပာလိုက္တယ္ … … …

"သမီးလည္း ေက်ာင္းတက္ခ်င္ပါတယ္……."။

ခင္ေလး
28-12-2015 (11:25 am.)

(Education Digest အပတ္စဥ္ ဂ်ာနယ္တြင္လည္း ေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါသည္။)