ေမာင္ေမာင္စုိး - တအန္း ပေလာင္ႏွင့္ TNLA - အပိုင္း (၉)
(မုိးမခ) မတ္လ ၂၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) မတ္လ ၂၊ ၂၀၁၆
● TNLA ႏွင့္ RCSS တုိ႔၏တိုက္ပြဲမ်ား
ဤသုိ႔ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းႏွင့္ ေတာင္ပိုင္းတြင္ရွမ္းလက္နက္ကိုင္ ၂ ဖြဲ႕ရွိရာတြင္ ရွမ္းေျမာက္ရွိ စဝ္ေဆထင္စဝ္ပန္ဖ တုိ႔ ဦးစီးသည့္ SSPP/SSA သည္ UNFC အဖြဲ႕ဝင္ျဖစ္ၿပီး TNLA ႏွင့္ မဟာမိတ္ျဖစ္သည္။ တကယ္တမ္း TNLA ႏွင့္ နယ္နမိတ္ ခ်င္းဆက္စပ္ေနသည္မွာ SSPP/SSA ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ထိုSSPP/SSA ရွမ္းအဖြဲ႕ႏွင့္ TNLA ပေလာင္အဖြဲ႕တုိ႔သည္ မဟာ မိတ္မ်ားျဖစ္ၿပီးအခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ကူညီေနလာခ့ဲၾကသည္။ တစုံတရာ ျပႆနာၾကီးၾကီးမားမားရွိသည္ကို မေတြ႕ခ့ဲရ ေပ။
RCSS သည္ UNFC အဖြဲ႕ဝင္မဟုတ္သက့ဲသုိ့တိုင္းရင္းသားညီလာခံမ်ားတြင္ ပါဝင္သည့္အဖြဲ႕မဟုတ္သည့္အတြက္ TNLA ႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာ ဆက္ဆံေရး မဟာမိတ္ဆက္ဆံေရးမရွိေပ။ ထုိ႔ျပင္လက္ရွိျပႆနာျဖစ္ပြားေနေသာ ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းဂြင္သုိ႔ ဝင္ေရာက္ျခင္းမျပဳရန္ UNFC ႏွင့္ေျပာဆိုေဆြးေႏြးၿပီးျဖစ္သည့္ ကိစၥျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။ မည္သည့္တပ္ေပါင္းစုတြင္မပါဘဲ တကိုယ္ေတာ္ရပ္တည္သည့္ RCSS သည္ ထိုအခ်က္ကိုလက္မခံဘဲ ေရႊလီခ်ဳိင့္ဝွမ္းဂြင္အတြင္း ဝင္ေရာက္လာရာမွလက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡမ်ားျဖစ္ပြားေတာ့သည္။
၂၀၁၅ ေအာက္တိုဘာႏွင့္ နိုဝင္ဘာလအတြင္း RCSS တပ္မ်ား ေရႊလီခ်ိဳင့္ဝွမ္းဂြင္သုိ႔ဝင္ေရာက္လာရာ ေက်ာက္မဲၿမိဳ႕နယ္ ေတာ့ဆန္ ေညာင္ေမာင္းတဝိုက္တြင္ အင္အား ၃၀၀ ခန္႔ နမ့္ဆန္ ပန္နင္း ဟိုနမ့္ တဝိုက္တြင္ အင္အား ၂၀၀ ခန္႔ နမ့္ခမ္း ၿမိဳ႕နယ္ေလာ့ေနာ္ ပိန္းကိုင္တဝိုက္တြင္ အင္အား ၃၀၀ခန္႔ေရာက္ရွိလာၿပီး ၂၀၁၅ နိုဝင္ဘာ ၂၇ ရက္မွစ ၿပီး TNLA ႏွင့္ RCSS တပ္ဖြဲ႕မ်ားၾကား တိုက္ပြဲမ်ားျပင္းထန္စြာျဖစ္ပြားေတာ့သည္။
ထိုမွစ၍ တိုက္ပြဲမ်ားသည္ တစတစ ျပင္းထန္ လာရာ၂၀၁၆ ေဖဖဝါရီလဆန္းပိုင္းတြင္ေက်ာက္မဲမွ မိုင္ ၃၀ ေက်ာ္ေဝးသည့္ ေတာ့ဆန္ ေညာင္ ေမာင္းတဝိုက္တြင္၎ နမ္ခမ္းအနီး ေလာ့ေနာ္တဝိုက္တြင္၎ တိုက္ပြဲမ်ားျပင္းထန္စြာျဖစ္ပြားၾကသည္။ ေက်ာက္မဲသုိ႔လည္းေကာင္း၊ နမ့္ခမ္းသုိ႔လည္းေကာင္း စစ္ေဘးဒုကၡသည္ ေထာင္ႏွင့္ခ်ီ၍ ထြက္ေျပးေရာက္ရွိ လာသည္ဟု ဆိုပါသည္။
● နယ္ေျမအျငင္းပြားမႈျပႆနာ
RCSS အေနႏွင့္ ယခင္ထုတ္ျပန္မႈေရာ ၂၀၁၆ ေဖဖဝါရီ ၁၁ ရက္ေန႔ထုတ္ျပန္မႈအရပါ RCSS ၇၀၁ စစ္ေဒသတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ား လြယ္တိုင္းလ်ံဌာနခ်ဳပ္တြင္ NCA သင္တန္းတက္ၿပီးအျပန္တြင္TNLA ၏စတင္တိုက္ခိုက္၍ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားရသည္ဟုဆိုသည္။
လက္ေတြ႕တြင္ RCSS ၏ထုတ္ျပန္ခ်က္သည္ ပကတိအေျခအေနနွင့္မကိုက္ဟု ဆိုရေပမည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ RCSS ၇၀၁ စစ္ေဒသဆိုသည္မွာ ယခင္က မရွိခ့ဲဘူး၍ ျဖစ္သည္။ ၂၀၀၆ခုႏွစ္က ABSDF မွ RCSS သုိ႔ ကူးေျပာင္းသြားသည့္ သံေခ်ာင္းေခၚ စဝ္ခြန္ေက်ာ္ဦးစီးသည့္ ရင္း၇၀၁ သည္ နမ့္ခမ္းမုန္းဝီးေဒသသုိ႔ ဝင္ေရာက္လာစဥ္ ျမန္မာစစ္၏ဝိုင္းဝန္းေခ်မႈန္း မႈခံခ့ဲရသည္။ မရပ္တည္နိုင္ခ့ဲေပ။
ဤသုိ႔ျပိဳကြဲၿပီးေနာက္ လြယ္တိုင္းလ်ံတြင္ ေလ့က်င့္လာေသာ RCSS အင္အား ၅၀ ခန္႔သည္ နမ့္ခမ္းတဖက္ကမ္း မန္ဟီးရိုး ေဒသ ေနာင္မတြင္ အျချပဳ၍ စည္းရံုးလႈပ္ရွားခ့ဲေသာ္လည္း ၂၀၁၃ တြင္ ျမန္မာစစ္ဖက္၏တိုက္ခိုက္မႈေၾကာင့္ျပိဳကြဲသြားခ့ဲ သည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ RCSS အေနႏွင့္ ထိုေဒသတြင္စစ္ေဒသအဆင့္ အင္အားအမ်ားအျပား ရပ္တည္နိုင္ခ့ဲျခင္းလုံးဝမရွိခ့ဲသည္ မွာေတာ့ ျဖစ္ရပ္မွန္ျဖစ္ေပသည္။
ျဖစ္ရပ္မွန္မွာယခုမွ RCSS အေနႏွင့္အင္အားအလုံးအရင္းျဖင့္ နယ္ေျမတိုးခ်ဲ႕ဝင္ေရာက္လာျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ထုိ႔ျပင္ ရွမ္း ျပည္ေတာင္ပိုင္း ထိုင္းနယ္စပ္ လြယ္တိုင္းလ်ံမွ အင္အားအမ်ားအျပား ရွမ္းေျမာက္နယ္စပ္သုိ႔ေရာက္ရွိလာရာတြင္ အစိုးရတပ္ ႏွင့္ သေဘာတူညီခ်က္ ရယူျခင္းမရွိဘဲမျဖစ္ႏိုင္ဟု တညီတညာတည္းယူဆၾကသည္။ ထိုင္းနယ္စပ္ရွိ RCSS တပ္မ်ားကို ျမန္မာစစ္ဖက္က ကားမ်ားစီစဥ္၍ ပို႔ေပးခ့ဲသည္ဟု ဘန္ေကာက္ပို႔စ္သတင္းစာက ေဖၚျပပါသည္။
သုိ့ျဖစ္ရာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕ခ်င္းနယ္ေျမဆိုင္ရာျပႆနာသက္သက္အရေျပာလွ်င္ RCSS အလြန္ျဖစ္သည္။ RCSS တပ္ဖြဲ႕မွ TNLA ထိမ္းခ်ဳပ္ရာေဒသမ်ားသုိ႔ ထိုးေဖါက္ဝင္ေရာက္ျခင္းေၾကာင့္ တိုက္ပြဲျဖစ္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ထပ္မံရွင္း လင္းစြာေျပာရလွ်င္ RCSS ထိမ္းခ်ဳပ္ရာ ေဒသသုိ႔ TNLA တပ္ဖြဲ႕မ်ားဝင္ေရာက္သြား၍ တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားျခင္းမဟုတ္ဘဲ TNLA ထိမ္းခ်ဳပ္ရာေဒသသုိ႔ RCSS ကဝင္ေရာက္စုိးမိုးရန္ၾကိဳးစားသျဖင့္ တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြားျခင္းျဖစ္ရာ ၎တိုက္ပြဲမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ RCSS တြင္တာဝန္ရွိသည္ဟုဆိုရပါ မည္။ RCSS ၇၀၁ စစ္ေဒသဆိုသည္မွာ ယခင္အ ခါက မရွိဘူးခ့ဲသည္မွာလည္း ျဖစ္ရပ္မွန္ျဖစ္သည္။TNLA မွ ၎တုိ႔စိုးမိုးရာေဒသတြင္းသုိ႔ဝင္မလာရန္တားေသာ္လည္း လက္မခံဘဲဝင္ေရာက္လာသည့္ RCSS တြင္သာ တာဝန္ရွိေပလိမ့္မည္။ အလားတူပင္RCSS ထိမ္းခ်ဳပ္နယ္ေျမထဲသုိ႔ အျခားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ား ဝင္ ေရာက္လာပါကလည္း RCSS တုိ႔လက္သင့္ခံႏိုင္မည္မဟုတ္။ TNLA ကဲ့သုိ႔ပင္ တုန္႔ျပန္မည္မွာအေသအခ်ာပင္ျဖစ္သည္။
● ကြဲျပားေသာတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားျပႆနာ
လက္ရွိ RCSS ႏွင့္ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားရာေဒသအပါရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားေရာေႏွာေနသည္က အမွန္ ပင္ျဖစ္သည္။ ေတာင္ၾကားကြင္းငယ္မ်ားတြင္ ရွမ္းရြာမ်ားရိွသက့ဲ့သုိ႔ ေတာင္ေက်ာမ်ားေပၚတြင္ ပေလာင္ရြာ၊ ကခ်င္ရြာမ်ား တည္ရွိေနသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။ ထိုေဒသတြင္ TNLA ကစိုးမိုးေနသျဖင့္ မိမိရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ားေနထိုင္ရာေက်းရြာမ်ားကို ကာကြယ္ရန္လိုအပ္ပါသည္ဟု ဆိုေစကာမူ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ခ်င္းညိႇႏႈိင္းလႈပ္ရွားျခင္းျဖစ္သာ ေျဖရွင္းႏိုင္ေပမည္။ SSPP/SSA ေျမာက္ပိုင္းတပ္ဖြဲ႕မ်ားသည္ ထိုျပႆနာကို ညိႇႏႈိင္းေျဖရွင္းရန္ ၾကိဳးစားေနသည့္အခ်ိန္တြင္ RCSS ကေတာ့ ျမန္မာစစ္ဖက္၏ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳမႈျဖင့္ အင္အားသုံးဝင္သည္ကိုေတြ႕ရသည္။
ထိုေဒသပတ္လည္ရွိ နမ့္ခမ္း မူစယ္ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ ရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ားအမ်ားအျပားေနထိုင္ၾကရာပေလာင္လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕အင္အားၾကီးလာျခင္းေၾကာင့္ ရွမ္းအခ်ဳိ႕၏ စိတ္တြင္ မိမိလူမ်ဳိးအခြင့္ေနရာ အတြက္ စိုးရိမ္မကင္းျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ထိုသည္မ်ားမွာလည္း မီးေလာင္ရာေလပင့္သက့ဲသုိ႔ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
လက္ရွိ TNLA ႏွင့္ RCSS ျပႆနာသည္္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕ခ်င္း နယ္ေျမစုိးမိုးမႈအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္သည့္ျပႆ နာျဖစ္သည္။ ရွမ္းႏွင့္ပေလာင္ၾကားမွ လူမ်ဳိးေရးျပႆနာမဟုတ္ေပ။ သုိ႔ေသာ္ ယခု လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕အခ်င္းခ်င္းျဖစ္ပြားသည့္တိုက္ပြဲမ်ားၾကား ရွမ္းလူထုေရာ ပေလာင္လူထုပါ စစ္ဒဏ္ခံရသည္သာျဖစ္ေသာ္လည္း တဖက္ႏွင့္တဖက္ လူမ်ဳိးေရးမုန္း တီးမႈ လႈံ႔ေဆာ္သည့္ သတင္းမွားမ်ားေျပာဆိုမ်ားသည္ မီးေလာင္ရာေလပင့္သက့ဲသုိ႔ ျဖစ္ေနသည္ဟု ဆိုရမည္။
တကယ္ေတာ စစ္ေျမျပင္အတြင္းအျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍လည္းေကာင္း၊ လူမ်ဳိးေရးျပႆနာျဖစ္ပြားနိုင္သည့္သ တင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍လည္းေကာင္း၊ သတိထား၍ ေျပာဆိုၾကရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း သတိ လက္လြတ္စပယ္ေျပာဆိုၾကသူမ်ား လူမ်ဳိးေရးအမုန္းပြားေစရန္ တမင္လႈံ႕ေဆာ္မႈမ်ားေၾကာင့္ အျပန္အလွန္စြပ္စြဲမႈမ်ား အျပန္အလွန္ေျဖရွင္းမႈေတြ႕ျမင္ေနရၿပီး လိုအပ္သည္ထက္ ပိုမိုရႈပ္ေထြးမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
RCSS သည္ ၂၀၁၄ ခန္႔ကလည္း PNLO အဖြဲ႕စိုးမိုးနယ္ေျမျဖစ္သည့္ ေမာက္မယ္နယ္အားဝင္ေရာက္နယ္ေျမလုသျဖင့္ တိုက္ ပြဲမ်ားျဖစ္ေပၚခ့ဲေသးသည္။ ထိုစဥ္ UNFC ႏွင့္ ဝင္ေရာက္ညိႇႏႈိင္းေပးမႈေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ PNLO သည္လည္း NCA လက္မွတ္ထိုးရာတြင္ပါဝင္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ေနာက္ပိုင္းျပႆနာၿပီးသြားခ့ဲသည္။ သုိ႔ေသာ္ ယခုအခါတြင္ေတာ့ NCA လက္မွတ္မထိုး၍ ျမန္မာစစ္ဖက္ႏွင့္တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ေနသည့္ TNLA လႈပ္ရွားရာေဒသသုိ႔ဝင္ေရာက္လာျခင္းသည္ ထိုေဒသရွိ ရွမ္းလူမ်ဳိးမ်ား အက်ိဳးအတြက္ဆိုသည္ထက္ ျမန္မာစစ္ဖက္ႏွင့္ညိႇႏႈိင္းၿပီး ဝင္ေရာက္ေနရာဦးကာ ျမန္မာစစ္ဖက္အစား TNLA ကိုစစ္မ်က္ႏွာဖြင့္လိုက္ျဖစ္သည္ဟု အမ်ားကယူဆၾကပါသည္။
မည္သုိ့ဆိုေစ လက္ရွိ TNLA ႏွင့္ RCSS ၾကားရွိဟလက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡသည္ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕ ၂ ခုနယ္ေျမလုသည့္ ျပႆနာသာ ျဖစ္သည္။ ရွမ္းႏွင့္ပေလာင္ၾကားက အမုန္းပြားသည့္ပဋိပကၡေတာ့မဟုတ္ေပ။
TNLA ႏွင္ RCSS ျဖစ္ပြားသည့္ ပဋိပကၡတြင္ လူမ်ဳိးေရးအမုန္းတရားလႈံ႔ေဆာ္သူမ်ား ထည့္သြင္းေဖၚျပသည့္အခ်က္မွာ ပေလာင္အဖြဲ႕၏ မတရားမႈကို ေျမာက္ပိုင္း SSPP/SSA မွ လက္ပိုက္ၾကည့္မေနဘဲ RCSS ဘက္မွ ဝင္ေရာက္ကူညီရန္ ေျပာ ဆိုသည့္ခ်က္ျဖစ္သည္။ ၂၀၁၅ ေအာက္တိုဘာလဆန္းမွစ၍ ဒီဇင္ဘာလဆန္းအထိ ရွမ္းေျမာက္ရွိ SSPP/SSA တပ္ဖြဲ႕မ်ား ဝမ္ဟိုင္းေဒသတြင္ ျပင္းထန္စြာတိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားခ့ဲသည္။ ျမန္မာစစ္ဖက္မွေလေၾကာင္းစစ္ကူမ်ားစြာသုံးခ့ဲသည္။ စစ္ေဘး ဒုကၡသည္ ေသာင္းခ်ီခ့ဲသည္။ ထိုစဥ္ကRCSS အသံတိတ္ေနသည္ကို မေျပာၾက။ RCSS သည္လည္း ေျမာက္ပိုင္း SSPP/SSA အား ကူညီမႈမရွိခ့ဲ။ သုိ႔ေသာ္ ယခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ လူမ်ဳိးေရးအမုန္းတရားမ်ားေစ့ေစာ္ၿပီး TNLA အားတိုက္ရန္ SSPP အား လႈံ႔ေဆာ္ေနသည္ကို ေတြ႕ေနရသည္။ သိသာလြန္းေသာ လူမ်ဳိးေရးအမုန္းတရားလႈံ႔ေဆာ္မႈမ်ားေတြ႕ေနရသည္ဟု ဆိုရ မည္။
တကယ္ေတာ့ ထိုေဒသသည္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားေရာယွက္ေနသည္။ လြယ္ကူထင္ရွားစြာျပရလ်င္ မူစယ္ နမ့္ခမ္း နန္႔ ဖတ္ကာ သုံးပြင့္ဆိုင္ၾကားကိုၾကည့္လွ်င္ နမ့္ခမ္း မူစယ္ ကားလမ္း မူစယ္ နန္ဖတ္ကားလမ္း ေပၚရွိ ေတာင္ၾကားေျမျပန္႔တြင္ ရွမ္းရြာ ကခ်င္ရြာမ်ားကိုေတြ႕ရသည္။နန္႔ဖတ္ကာႏွင့္ နန္႔ခမ္းၾကားကား ဗ်ဴဟာလမ္းဟုေခၚသည့္ေတာင္ေပၚလမ္းရွိျဖစ္ရာ ရွမ္းရြာမရွိ။ ထို႔ျပင္ နန္႔ခမ္း မူစယ္ နန့္ဖတ္ကာ သုံးပြင့္ဆိုင္ၾကားေတာက္တန္းမ်ားေပၚတြင္ ရွမ္းရြာမရွိေခ်။ ကခ်င္ပေလာင္ရြာ မ်ားသာရွိသည္။ ထုိ႔ျပင္ စီးပြားေရးေကာက္းေသာ ေတာင္ၾကားေျမျပန္႔သုိ႔ ကခ်င္ပေလာင္မ်ား တေျဖးေျဖဆင္း၍ အေျခစိုက္ လာ ေသာ္လည္း ရွမ္းရြာေတြ ေတာင္ေပၚျပန္အေျခစိုက္သည္ဟူ၍မရွိေပ။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ထိုေဒသတြင္ ပေလာင္လူမ်ဳိးမ်ား လူဦးေရမ်ားလာျခင္းေသာ္လည္းေကာင္း၊ ပညာေရးေရခ်ိန္ျမင့္တက္လာမႈကိုေသာ္လည္းေကာင္း၊ အမ်ဳိးသားစိတ္ျမင့္တက္လာျခင္းကိုေသာ္လည္းေကာင္း အသိမွတ္ျပဳရန္လိုအပ္ေပသည္။
ၿပီးခ့ဲေသာေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ တအန္းအမ်ဳိးသားပါတီ TNP အေနႏွင့္ တအန္းကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေဒသ နန္႔ဆန္ မန္တုန္တြင္သာမက နမ့္ခမ္းမူစယ္ ကြတ္ခိုင္ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ ဝင္ေရာက္အေရြးခံသည္ကိုလည္းေကာင္း၊ အခ်ဳိ႕ၿမိဳ႕နယ္တြင္ အေရြးခံရသည္ကိုလည္းေကာင္း ေတြ႕ရသည္။ ယခုမွမဟုတ္ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းကလည္း ကြတ္ခိုင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ပ ေလာင္ပါတီမွ အနိုင္ရသည္ကို ေတြ႕ခ့ဲရသည္။ သုိ႔ျဖစ္ရာ ရွမ္းလူထုအေနႏင့္ ေတာင္တန္းမ်ားေပၚမွပေလာင္လူဦးေရမ်ား ျပားမႈ နိုင္ငံေရးေရခ်ိန္ျမင့္မႈ အမ်ဳိးသားစိတ္ျမင့္တက္မႈကို အသိမွတ္ျပဳၿပီး အျပန္အျပန္ခ်စ္ၾကည္စြာျဖင့္ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ရမည့္နည္းလမ္းကို ရွာေဖြရန္လိုအပ္ေပမည္။
အမ်ဳိးသားစိတ္တက္ႂကြသူမ်ားအေနႏွင့္ ဝျပည္နယ္ရရွိေရး ပအုိ႔ျပည္နယ္ရရွိေရး ပေလာင္ျပည္နယ္ရရွိေရးတုိ႔က္ုိေတာင္းဆိုေနရာ မူလရွမ္းျပည္နယ္မွ ရွမ္းတုိ႔အတြက္ စိတ္ပူပန္ဘြယ္ရာ အေျခအေနသည္လည္း ရွိနိုင္ေကာင္းသည္။ သုိ႔ေသာ္ျပည္ နယ္သတ္မွတ္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း၊ ကုိယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေဒသသတ္မွတ္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း နိုင္ငံေရးနည္းအရ ေဆြးေႏြးေျဖရွင္းရမည့္ျပႆနာျဖစ္ေပသည္။ အတူေရာယွက္ေနသည့္ေနရာမ်ားကို အလြယ္တကူခြဲျခားပစ္၍မရသည္ကို အားလုံးနားလည္ သေဘာေပါက္သည္သာျဖစ္သည္။ သုိ႔ျဖစ္၍ ၎ျပႆနာသည္ လူမ်ဳိးခ်င္းအမုန္းပြားတိုက္ခိုက္၍ မရ သည္ကို ရွင္းလင္းစြာသိရန္လိုေပသည္။
လက္ရွိ RCSS ႏွင့္ TNLA ျပႆနာသည္ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ ၂ ခု၏ နယ္ေျမစိုးမိုးမႈ အျငင္းပြားမႈျပႆနာသာျဖစ္သည္။ ရွမ္း ႏွင့္ပေလာင္ၾကားျပသနာမဟုတ္။ ဤျပႆနာမွေန၍ လူမ်ဳိးေရးအမုန္းပြားဖြယ္ရာကိစၥရပ္မ်ားကို လက္လြတ္စပယ္မေျပာၾက ရန္လည္းလိုသည္။ ဟိုဘုန္းၾကီးအသတ္ခံရသည္။ ဟိုလူမ်ဳိး ေခါင္းျဖတ္အသတ္ခံရသည္ဆိုသည္မ်ားကို အေထာက္အထား မရွိ မေသခ်ာဘဲေျပာဆိုျခင္းမျပဳရန္လိုအပ္သည္။
ျဖစ္ရပ္မွန္ႏွင့္ျပႆနာ၏ဇစ္ျမစ္ကိုေသခ်ာစူးစမ္းရန္လိုအပ္သည္။ လက္ရွိအခ်ိန္တြင္ ရွမ္းကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေနသည္မွာ ပေလာင္မ ဟုတ္သက့ဲသုိ႔ ပေလာင္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္စုိးေနသည္မွာလည္း ရွမ္းမဟုတ္ေပ။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္
photo credit Mungdungla Wawhkyung