ေအာင္သဇင္ - ေသခါနီး မီးထေတာက္တာလား

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၈ ရက္မွာၿပီးသြားတဲ့ မင္းေအာင္လႈိင္တို႔ ေလးလပတ္အစည္းအေဝးဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ တပ္ အေရႊ႕အေျပာင္းကို မႏၱေလးယာဥ္သိုေလွာင္ေရးတပ္က ကားအစီး ၅၀၀ နဲ႔၊ အေကာင္ေရမသိတဲ့ ျမင္း-လား ဝန္တင္ေတြနဲ႔ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၃ မွာ စလုပ္ခဲ့တယ္။ ကား ၅၀၀ ဆိုေတာ့ တပ္မ ၈ ခု-၁၀ ခုစာ ျဖစ္တယ္။ ဒါဟာ ဗမာျပည္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ စစ္သမိုင္းမွာ မေတြ႔ဖူးေသးတဲ့ ဧရာမတပ္လႈပ္ျဖစ္ေနတယ္။ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္လဲ။ အက်ဳိးအျမတ္ ဘယ္ေလာက္ရွိသလဲ။

တကယ္ေတာ့ ေရွ႕တန္းမွာႏွစ္ေပါက္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ တပ္ေတြကို ေနာက္တန္း ဒါ႐ိုက္မျပန္ခိုင္းဘဲ သမတေရြးမယ့္အခ်ိန္၊ အာ ဏာလႊဲရမယ့္အခ်ိန္မွာ လူမ်ဳိးစုေတြရဲ႕မညီၫြတ္မႈကို ေကာင္းေကာင္းအသံုးခ်ၿပီး ယြက္စစ္နဲ႔ညႇိ ဇာတ္ထုပ္ခင္း ေပရွည္ေန တာျဖစ္တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲအလြန္ အာဏာလႊဲကာလမွာ တခြင္တျပင္လံုး ေသနတ္သံ ႀကိဳးၾကားျမည္ေနေရးအျပင္ ၂၀၀၅ တံုးက လံုးဝလက္နက္ခ်ခဲ့ၿပီးမွ အခုႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း အင္အား အဆရာေထာင္ျပန္တိုးလာတဲ့ ပေလာင္ကို ေကာင္း ေကာင္းႀကီးဆံုးမဖို႔လဲ ရည္ရြယ္တာျဖစ္တယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ဦးတည္ရန္သူေတြျဖစ္တဲ့ TNLA နဲ႔ KIA တပ္မဟာ ၄+၆ ကို အစိုးရသစ္မတက္ခင္ ေနာက္ဆံုး အစြမ္းျပခ်က္အျဖစ္ ထိုးစစ္ႀကီးဆင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ျမင္းလားေတြပါတဲ့အတြက္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး ခက္ခဲ အလွမ္းေဝးတဲ့ အတြင္းပိုင္းနယ္စြန္နယ္ဖ်ားေတြအထိ စစ္ဆင္ေရးလုပ္မယ့္သေဘာ ျဖစ္တယ္။ အေျမာက္ႀကီးေတြလဲ ပါေနၿပီး နမ့္ဆန္မွာ ၁၀၅မမ ေဟာင္ဝစ္ဇာ ၂ လက္နဲ႔ ၁၂၀မမ ေမာ္တာ ၂ လက္ တင္ ထားတယ္လို႔ဆိုတယ္။ TNLA ဆိုတာ ေပ်ာက္က်ားတပ္ျဖစ္ေတာ့ MNDAA ေလာက္ေတာင္ စခန္းခိုင္ခိုင္ ခန္႔ခန္႔မရွိလို႔ TNLA အေပၚထိေရာက္မွာမဟုတ္ေပမဲ့ ပေလာင္လူထု ေျခာက္ျခား ေၾကာက္လန္႔ေအာင္ ပေလာင္ရြာေတြကို အရမ္းေလွ်ာက္ပစ္မယ့္သေဘာ၊ တခ်ိန္ကနာမယ္ဆိုးလြန္းခဲ့တဲ့ ျဖတ္ေလးျဖတ္ပံုစံ မ်ဳိး လူထုဖိႏွိပ္ေရးအကြက္ေတြခင္းမယ့္ပံုစံ ေတြ႔ရတယ္။ (တကယ္ေတာ့ ေတာင္တန္းေဒသ တိုင္းရင္းသားနယ္ ေျမေတြမွာ ျဖတ္ေလးျဖတ္ မထိေရာက္ေၾကာင္း ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း ပအိုဝ္းနယ္ေျမနဲ႔ ကယန္းနယ္ေျမ၊ ကရင္ျပည္ေျမာက္ျခမ္းနဲ႔ ကရင္ နီျပည္ေတြမွာ သက္ေသျပခဲ့ၿပီးျဖစ္တယ္။)

ဗမာစစ္တပ္က RCSS နဲ႔ TNLA ႏွစ္ဖြဲ႔စလံုး ျပႆနာေနရာကထြက္ဖုိ႔ေျပာတာကို ယြက္စစ္က မဆုတ္ႏိုင္ဘူးလို႔ ဝူးဝါး ဝူးဝါးျပန္လုပ္ခဲ့ေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေျပာတာနားမေထာင္တဲ့ ႏွစ္ဖြဲ႔စလံုးကို "ျပည္သူလူထုရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္အရ"အျပတ္ ရွင္းမယ္လို႔ စစ္တပ္ကေျပာခဲ့တယ္၊ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ RCSS ကလိမၼာတယ္၊ စကားနားေထာင္ၿပီး ေက်ာက္မဲနယ္ ေနရာ တခ်ဳိ႕က ဆုတ္ေပးလိုက္တယ္လို႔ ဗမာတပ္ကဆိုျပန္တယ္။ (တကယ္ေတာ့ RCSS က သူတုိ႔လာခဲ့တဲ့ ေတာင္ဘက္ လြယ္ တိုင္းလ်န္အထိ ျပန္မဆုတ္ပါ။ မဆုတ္တဲ့အျပင္ ေနာက္ထပ္တပ္မဟာတခုကုိ ထိုင္းနယ္စပ္ လြယ္တိုင္းလ်ံကေန ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၆ ရက္မွာ ကား လမ္းမႀကီးေတြအတိုင္း ေျမာက္ဖက္ သီေပါနယ္ထဲက SSPP ဗဟိုေနရာေဟာင္း၊ လက္ရွိ SSPP တပ္မဟာ ၃ တျဖစ္လဲ စိန္ေက်ာ့ျပည္သူ႔စစ္နယ္ေျမ မန္ပန္းကိုထပ္လႊတ္လိုက္ေသးတယ္၊ အရင္တေခါက္လို ဗမာ စစ္တပ္ကားႀကီးေတြနဲ႔ဲ ပို႔ေပးတာမဟုတ္ဘဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ကားေခ်ာဆြဲလာတာ ျဖစ္တယ္။)

TNLA ဟာ နမ္းခမ္း၊ ေက်ာက္မဲ စတဲ့ ပေလာင္နယ္ေျမအစပ္က ရွမ္းလူမ်ဳိးေနထိုင္ရာနယ္ေျမေတြမွာ စည္း ႐ံုးလႈပ္ရွားေနခဲ့တာ ၃ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ ရွမ္းလူထုေတြကို ႏွိပ္စက္တယ္၊ သတ္တယ္ ျဖတ္တယ္ ဆိုတဲ့သတင္းထြက္တာ တခါမွမရွိခဲ့ဘဲ အခု RCSS ေရာက္လာေတာ့မွ ပေလာင္က ရွမ္းေတြကိုသတ္တယ္၊ ရွမ္းကပေလာင္ကိုသတ္တယ္ ဘာညာဆိုၿပီး သတင္း ေတြထြက္လာတာ၊ လူမ်ဳိးခ်င္းပဋိပကၡလိုလိုျဖစ္လာ တာ ျဖစ္တယ္။ အခုေတာ့ TNLA လဲမသတ္၊ RCSS လဲမသတ္ဘဲ ရွမ္းရြာသားေတြ၊ ပေလာင္ရြာသားေတြ ဘယ္သူသတ္မွန္းမသိ ေသၾကတာလဲ ရွိေနတယ္။

၂၀၀၀ ခုဝန္းက်င္က RCSS ကို ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ UWSA ေပါင္းတိုက္ခဲ့သလို အခုေတာ့ ဗမာစစ္တပ္နဲ႔ RCSS ေပါင္းၿပီး UWSA ရဲ႕မဟာမိတ္ TNLA ကိုတိုက္တာ တရားတယ္ဆိုတဲ့ အာေဘာ္ကလဲ ထြက္ေနတယ္။ တကယ္ေတာ့ RCSS ကို UWSA တိုက္ခဲ့တံုးက ပေလာင္လဲ မပါခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဗမာတပ္ေကာ၊ RCSS ေကာ၊ ဝ ကို တည့္တည့္သြားမတိုက္ရဲေတာ့ ဝ တပည့္ လို႔ သူတို႔ယူဆထားတဲ့ ပေလာင္အေပၚ ဗိုလ္သြားက်ႏိုင္တာကို အဟုတ္ထင္ေနပံုရတယ္ (အရင္ကေတာ့ ကခ်င္တပည့္လို႔ သတ္မွတ္ခဲ့ေသးတယ္)။

TNLA အေနနဲ႔လဲ ဗမာစစ္တပ္ကိုရင္ဆိုင္ရတာ မမႈခဲ့ေပမဲ့ ေတာလူအခ်င္းခ်င္းရင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာေတာ့ ထိခိုက္မႈေတြ ရွိလာ ခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ဝ အေနအထား၊ KIA အေျခအေန၊ SSPP အေျခအေနတို႔ကို ဆုပ္ကိုင္ လို႔ရၿပီ ထင္ေနတဲ့ မင္းေအာင္လႈိင္တို႔ဟာ TNLA အားနည္းခ်ိနဲ႔သြားၿပီလို႔ အပိုင္တြက္ၿပီး ဒီမိုကေရစီ အရပ္သားအစိုးရသစ္ အာဏာအေျခမတည္မီ တဖက္သတ္ ထိုးစစ္ႀကီးကို ဆင္ႏႊဲလိုက္တာျဖစ္တယ္။

KIA တပ္မဟာ ၆ ကလဲ ၂၀၁၅ ၉ လပိုင္းကတည္းက သတင္းေတြမွာ ပါေနခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေပမဲ့ အခု တရားဝင္ ဖြင့္ပြဲလုပ္ေတာ့မွ သေဘာတူခ်က္ ခ်ဳိးေဖာက္တယ္ ဘာညာနဲ႔ ျပႆနာရွာေနတယ္။

အခုအခ်ိန္ဟာ MNDAA တဖက္သတ္အပစ္ရပ္ထားခ်ိန္၊ TNLA နဲ႔ KIA တို႔က အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး-ၿငိမ္း ခ်မ္းေရးျဖစ္ေျမာက္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ တဖက္သတ္စစ္ရွိန္ေလွ်ာ့ထားခ်ိန္၊ သူတို႔ရဲ႕ အဓိကမဟာမိတ္ႀကီး UWSA က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အာဏာအလႊဲအေျပာင္း မထိခိုက္ေရးအတြက္ မိမိဖာသာထိန္းခ်ဳပ္မႈ က်င့္သံုး ေနခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ မင္းေအာင္လႈိင္ တို႔က ဝ ရဲ႕မဟာမိတ္ TNLA ကုိ ဗမာကိုယ္ပြားတပ္ RCSS နဲ႔ ပထမဦးစြာတိုက္ေစျခင္းျဖင့္ ဝ ကၽြံထြက္လာေအာင္ ေစာင့္ ဖမ္းခဲ့ၿပီး အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဝ ကြၽံထြက္မလာရင္လဲ တကိုယ္ေတာ္ပေလာင္ကို အပိုင္ေခ်မႈန္းႏိုင္မယ္လို႔ တြက္ခ်က္ ခဲ့တယ္။

ပေလာင္ကို RCSS က မေခ်မႈန္းႏိုင္ခဲ့ေပမဲ့ လူမ်ဳိးေရးေခါင္းစဥ္တပ္မႈကေတာ့ တစံုတရာေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး SNLD အပါအဝင္ ရွမ္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက RCSS ကို စာနာသလို ေထာက္ခံသလို ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ဗမာစစ္အုပ္စုဟာ ယြက္စစ္ RCSS ကိုသံုးၿပီး ခြန္ထြန္းဦးတို႔ရဲ႕ SNLD နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဆထင္တို႔ရဲ႕ SSPP ကို ဆြဲယူ ဖဲ့ယူဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာကို မတ္လဆန္းက ရန္ကုန္မွာလုပ္သြားတဲ့ ရွမ္းျပည္ညီၫြတ္ေရးေကာ္မတီ ညီလာခံမွာလဲ ေတြ႔ခဲ့ရေသးတယ္။

အခုစစ္ဆင္ေရးအဆင့္ဆင့္ကိုၾကည့္ရင္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၃ ရက္မွာ ကေလးၿမိဳ႕အေျခစိုက္ စကခ ၁၀ မႏၱေလး ကေန ေလာက္ ကိုင္ကို တက္လာတယ္။ မိုင္းေနာင္အေျခစိုက္ စကခ ၂ နဲ႔ ကေလာအေျခစိုက္ တပ္မ ၅၅ တို႔လဲ မိုင္းေနာင္-ေက်းသီး-မိုင္းရယ္-လား႐ႈိး-ကြန္လံုလမ္းအတိုင္း  ေလာက္ကိုင္ကိုဝင္လာတယ္။ ၂၃ ရက္ က ၂၆ ရက္ထိကာလအတြင္း စကခ ၁၀ က တပ္မ ၁၁ ကို၊ စကခ ၂ က တပ္မ ၃၃ ကို၊ တပ္မ ၅၅ က တပ္မ ၆၆ ကို တာဝန္လဲယူလိုက္ၾကတယ္။ ဒီကာလအတြင္းမွာဘဲ သံလြင္အေနာက္ဘက္ မုန္းစီးဂြင္မွာရွိတဲ့ တပ္မ ၁၁ အထိုင္စခန္းေတြကိုလဲ တပ္မ ၉၉ က လာလဲေပးလိုက္တယ္။

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၅ ရက္မွာ မႏၱေလးက ကားအစီး ၂၀၀ ထပ္တက္လာတယ္။ ဒီထဲမွာ အစီး ၃၀ ေလာက္က အေျမာက္ ေတြတင္လာၿပီး က်န္တာက အင္အားျဖည့္စစ္သည္၊ ရိကၡာနဲ႔ခဲယမ္းေတြျဖစ္တယ္။ အစီး ၂၀၀ ထဲ က တဝက္က နမ့္စန္ကို ဝင္သြားတယ္။ က်န္တာက လား႐ႈိုး၊ ကြတ္ခိုင္နဲ႔ နမ္းခမ္းဘက္ အသီးသီးခြဲသြားၾက တယ္။

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၉ ရက္မွာ ကခ်င္ျပည္ မန္ဝိန္းႀကီးမွာရွိတဲ့ တပ္မ ၈၈ တဗ်ဴဟာနဲ႔ ၃ ရင္းကို ဗန္းေမာ္အေျခစိုက္ စကခ ၂၁ က တာဝန္လဲယူလိုက္ၿပီး အဲဒီတပ္မ ၈၈  တပ္ေတြဟာ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း နမ္းခမ္းဘက္မွာ ရွိတဲ့ တပ္မ ၈၈ တပ္ေတြဆီ လာပူးေပါင္းလိုက္တယ္။ ၂၅ ရက္မွာဘဲ လိုင္ဇာဝန္းက်င္က တပ္မ ၁၀၁ ကို မိုးေကာင္းအေျခစိုက္ စကခ ၃ ကလာလဲလိုက္ၿပီး တပ္မ ၁၀၁ ဟာ ပခုကၠဴ ေနာက္တန္းကို ျပန္သြားခဲ့ တယ္။

ကိုးကန္႔နယ္ေျမမွာ တာဝန္လဲၿပီးသြားတဲ့ တပ္မ ၁၁၊ ၃၃ နဲ႔ ၆၆ တို႔ဟာ ေနာက္တန္းမျပန္ရဘဲ လမကုန္ခင္ သံလြင္ အေနာက္ဘက္ ကူးလာၿပီး စစ္ဆင္ေရးတာဝန္သစ္ ယူရတယ္။ တပ္မ ၁၁ က လား႐ႈိးတဝိုက္နဲ႔ လား႐ႈိး-ကြမ္းလံုလမ္းေၾကာင္း၊ ေက်ာက္မဲ-သီေပါလမ္းေၾကာင္းေတြကို ထိန္းရတယ္။ တပ္မ ၆၆ ကေတာ့ တာမုိးညဲ/မုန္းစီး-ကိုးကန္႔လမ္းေၾကာင္းကို ခ်ဳပ္ ကိုင္ ရွင္းလင္းရတယ္။ တပ္မ ၃၃ က ၾကဴကုတ္ပန္ဆိုင္း-မူဆယ္-ကိုးကန္႔လမ္းေၾကာင္းဘက္ကရွင္းလင္းရတယ္။

အခု ပေလာင္နယ္ေျမ ေျမာက္ျခမ္း နမ္းခမ္းဂြင္မွာ တပ္မ ၈၈ က ၈ ရင္းနဲ႔ တပ္မ ၃၃ က ၈ ရင္းထိုးေနၿပီး ပေလာင္နယ္ ေျမေတာင္ျခမ္း ေက်ာက္မဲဘက္ နဲ႔ အေနာက္ျခမ္း-အလယ္ျခမ္း-နမ့္စန္ဂြင္ေတြမွာေတာ့ တပ္မ ၇၇ က ၈ ရင္းနဲ႔ ေက်ာက္မဲ စကခ ၁ က ၈ ရင္း ထိုးေနတယ္။ တျခားတိုင္းတပ္ေတြ၊ RCSS တပ္ေတြနဲ႔ ပန္ေဆးေက်ာ္ျမင့္ရဲ႕ ျပည္သူ႔စစ္တပ္ေတြကလဲ လိုရင္လိုသလို ေပါင္းစပ္ပါဝင္ေပးေနၾကတယ္။ တနည္းအား ျဖင့္ ေက်ာက္မဲ-သီေပါ-လား႐ႈိုး-ကြတ္ခိုင္-မူဆယ္-နမ့္ခမ္းလမ္း အေနာက္ျခမ္းမွာ တပ္ရင္း ၅၀ ေက်ာ္နဲ႔ ထိုး ေနတယ္။

ပေလာင္နယ္ေျမအေရွ႕ဘက္ လား႐ႈိုး-ကြတ္ခိုင္-မူဆယ္-နမ့္ခမ္းကားလမ္းအေရွ႕ျခမ္း သံလြင္အေနာက္ ကမ္းက KIA တပ္မဟာ ၄၊ တပ္မဟာ ၆၊ TNLA တပ္တခ်ဳိ႕ နဲ႔ MNDAA တပ္မဟာ ၅၁၁ တို႔ကိုေတာ့ တပ္မ ၉၉၊ တပ္မ ၆၆၊ တပ္မ ၁၁၊ စကခ ၁၀ တခ်ဳိ႕အပါအဝင္ တပ္ရင္း ၂၀ ေလာက္နဲ႔ ထိုးေနတယ္။ အဲဒီနယ္ေျမမွာ အခုစစ္ဆင္ေရးမတိုင္ခင္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၈-၁၉-၂၀ တံုးက ကိုးကန္႔တပ္မဟာ ၅၁၁ နဲ႔ သံုးရက္တိုက္တာ မင္းေအာင္လႈိင္တပ္ အထိနာၿပီး ေသနတ္ ၁၂ လက္ဆံုး ထားတယ္။

အခုစစ္ဆင္ေရးပြဲဦးထြက္မွာေတာ့ မတ္လ ၆ ရက္ေန႔က နမ္းခမ္းေတာင္ဘက္ျခမ္းကတိုက္ပြဲတပြဲမွာ တပ္မ ၃၃ က ၁၀ ေလာင္းက်န္၊ ၄ လက္ဆံုးၿပီး ခံလိုက္ရတယ္။ ၁၃ ရက္မွာလဲ နမ့္ဆန္နယ္မွာ မိုင္းပေဒသာ ေၾကာင့္ စကခ ၁ က ၃၀ ေက်ာ္ထိခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ ဗမာစစ္တပ္ကလဲ အစဥ္အလာမပ်က္ ရြာေတြကို ပစ္ မွတ္ထားမီး႐ႈိ႕၊ ရြာသားေတြလိုက္ပစ္သတ္၊ ပစၥည္းေတြလုယက္ခိုးဝွက္ လုပ္ေတာ့တာပါဘဲ။ အခုဆိုရင္ ရွမ္း ျပည္ေျမာက္ပိုင္း ပေလာင္ေဒသနဲ႔ကခ်င္ေဒသ ႏွစ္ခုစလံုးမွာ ေန႔တိုင္း တိုက္ပြဲ ၄-၅ ပြဲမက ေသနတ္သံ ထြက္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗမာတပ္ေတြဟာ တပ္ရင္းနံပတ္အရသာမ်ားၿပီး အမွန္တကယ္အင္အားအရေတာ့ တရင္းကိုအလြန္ဆံုး ၁၀၀ ေလာက္ဘဲရွိလို႔ မႏိုင္မနင္း ကသီလင္တနဲ႔ စစ္ဆင္ေရးလုပ္ေန ရရွာတယ္။

မင္းေအာင္လႈိင္ဟာ ဖဲသမားလိုဘဲ ရန္ကုန္လံုျခံဳေရးကို လႊတ္ထားၿပီး ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းစစ္ဆင္ေရးကို ပံုေအာစြန္႔စားလိုက္ တာ ျဖစ္တယ္။ ရန္ကုန္လံုျခံဳေရးအတြက္ အရံထားတဲ့ ပဲခူးကတပ္မ ၇၇၊ ျပည္-အင္းမ ကတပ္မ ၆၆၊ ရဲမြန္ကတပ္မ ၁၁ တို႔ကို ထုတ္သံုးပစ္လိုက္ၿပီး ဖူးႀကီးကစကခ ၄ ကိုလဲ ကရင္ျပည္ဘက္ လႊတ္ဖို႔ရွိတယ္ ၾကားေနရတယ္။ မႏၱေလးလံုျခံဳေရးဆိုရင္လဲ အခုမွျပန္ေရာက္လာတဲ့ တပ္မ ၁၀၁ တခုဘဲရွိ ေနတယ္။ မေကြးကတပ္မ ၈၈၊ မိတၳီလာကတပ္မ ၉၉၊ စစ္ကိုင္းကတပ္မ ၃၃ အားလံုးကိုထုတ္သံုးထား တာျဖစ္တယ္။

အာဏာမလႊဲခင္ ေနာက္ဆံုးထိုးစစ္ျဖစ္လို႔ တပ္မ ၁၁၊ ၆၆၊ ၈၈ တို႔ကိုေတာ့ မတ္လမကုန္ခင္ ေနာက္တန္း ျပန္နားေပးရမွာလဲ ရွိေနၿပီး 'ေအာင္ပြဲရ'ေရွ႕တန္းျပန္ႀကိဳဆိုေရးေတြ တပ္ရင္းလိုက္စီစဥ္ခိုင္းထားတယ္။ ဒီတပ္မေတြ ေနာက္တန္းမျပန္ရ ေသး ခ်ိန္မွာေတာ့ ေနာက္တန္းျပန္နားေနတဲ့တပ္မက ပခုကၠဴက ၁၀၁ နဲ႔ ဘားအံက ၂၂ ဘဲရွိေနတယ္။

ေလာေလာဆယ္ ကိုးကန္႔ဂြင္မွာေတာ့ တပ္မ ၅၅၊ စကခ ၂ နဲ႔ စကခ ၁၀ တို႔ရွိေနၿပီး SSPP ကိုေတာ့ မိုင္းပန္အေျခစိုက္ စကခ ၁၇ နဲ႔ဘဲထိန္းထားတယ္။ ထူးျခားခ်က္တခုက ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၃ ရက္က တပ္မ ၅၅ နဲ႔ စကခ ၂ မိုင္းေနာင္-လား႐ႈိး-ကြန္လံု လမ္းသြားဖို႔ SSPP ထံခြင့္ေတာင္းၿပီး SSPP ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႔ ကိုးကန္႔ထဲ ဝင္လာတာလို႔လဲ ထူးထူးဆန္းဆန္းၾကားရတယ္။ အခု တပ္လႈပ္ရွားမႈမွာ တခ်က္ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္အျဖစ္ အနာဂတ္ကိုးကန္႔စစ္ဆင္ေရးအတြက္ ရိကၡာ ခဲယမ္းစုပံုတာကိုလဲ လုပ္ေန တယ္။

ေအာင္မင္း-ခင္ေဇာ္ဦးတို႔ကလဲ MNDAA ဆိုရင္ လံုးဝ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမေဆြးေႏြးႏိုင္ဘူး၊ TNLA ကိုေတာ့ ပအိုဝ္း PNO လိုမ်ဳိး ပေလာင္ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသထဲမွာ ျပည္သူ႔စစ္အျဖစ္ထားေပးမယ္၊ AA လဲ ALP လက္ေအာက္ခံတပ္အျဖစ္ေနရင္ လက္ခံမယ္လို႔ အထူးအခြင့္အေရးေပးသလိုလုိနဲ႔ ပေလာင္တိုင္းရင္းသားနဲ႔ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားေတြကို ပန္းေသေအာင္ေဆး ထိုးဖို႔ ၾကံေနတယ္။ ပေလာင္သမိုင္းက မိုင္ေက်ာ္ရင္-အိုက္မုန္းတို႔လို ျဖစ္လာဖုိ႔၊ လက္နက္ခ်ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနတယ္။

တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္စစ္မ်က္ႏွာမွာ အဲသလိုျဖစ္ေနခ်ိန္ ျပည္မႏိုင္ငံေရးစစ္မ်က္ႏွာမွာလဲ တပ္မေတာ္ ကိုယ္စားျပဳ ဒုသမတဆိုၿပီး တကယ္တန္း တပ္မေတာ္ကမႀကိဳက္တဲ့ တ႐ုတ္အားကိုး အက်င့္ပ်က္ျခစား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းတေယာက္ကို စာဖတ္သူႀကီးအလိုက်တင္ေပးရလို႔ တပ္ထဲမွာေရာ၊ လူထုထဲမွာပါ အႀကီးအက်ယ္ သိကၡာက်ေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မင္းေအာင္လႈိင္စစ္တပ္ရဲ႕ စစ္ေရးနဲ႔ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနဟာ ေသခါနီးဆီမီးခြက္က မီးထေတာက္တာလား၊ ေနာက္ဆံုးအား ကုန္သံုးညႇစ္ေနရတဲ့ စျမင္းတံုးလား၊ တခု မဟုတ္တခု ျဖစ္ေနပါၿပီ။

ေအာင္သဇင္

Photo Credit : indiaexpress.com