ေမာင္ေမာင္လတ္ (ေရႊအင္းေလးစာေပ) - လိုက္ခဲ့မွာလား .. ေနရစ္ခဲ့မွာလား ....

ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးျခင္းဆုိတဲ့ စကားရပ္အေပၚ ျပည္သူေတြအဖုိ႔ ရင္တဖုိဖုိ ေမွ်ာ္တလင့္လင့္ အေကာင္းျမင္အေတြးေတြနဲ႔ ျဖည့္ေတြး ေဖာ့ေတြးထားသမွ် ေရဆုံေမွ်ာခဲ့ရၿပီလုိ႔ ေကာက္ခ်က္မခ်ႏုိင္ေသး။ မ်က္ေစ့တမွတ္ လွ်ပ္တၿပိဳက္ ေျပာင္းလဲႏုိင္ တဲ့သေဘာအရ အခ်ိန္ရွိေသး အခ်ိန္မီႏုိင္ပါေသးတယ္ေလ။ ေနာက္ဆုံး သေဘာၤ ဥၾသသံၾကားရတဲ့အခ်ိန္ထိ ဆုိပါစုိ႔လား။ လုိက္မယ္ မလုိက္ဘူးဆုိတာ အေျဖေပးရမွာက တေယာက္ထဲပါေလ။

အရင့္အရင္လို  အုတ္ေရာေရာ ေက်ာက္ေရာေရာအေနအထား  လူလူသူသူ မကြဲျပားေနတာ၊ ေရာေထြးေနတာမဟုတ္ေတာ့။ ၃ ႀကိမ္ ၃ ခါ တိုင္တိုင္ ေတြ႕ဆံုၿပီးတဲ့ေနာက္  ျမင္သာထင္သာတဲ့လုပ္ရပ္ေတြ၊  ဖြင္႔ဟေျပာထြက္စကားေတြက   အနာဂတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ လူတဦး လူတစုက  ခ်ဳပ္ထားတဲ့တပ္မေတာ္က သပ္သပ္၊ ဖယ္ဒရယ္ၿပည္ေထာင္စုသစ္ႀကီးကို အတူတူ ပူးေပါင္းသြားၾကမယ့္ တိုင္းရင္းသားျပည္သူအေပါင္းတို႔ကသပ္သပ္ တသီးတသန္႔ႀကီး ကြဲျပားျခားနားသြားပါၿပီ။

ဟုတ္ႏုိးႏုိး ရင္တေမာေမာနဲ႔ သမုိင္း၀င္ညႀကီးကုိ တပင္တပန္းျဖတ္ေက်ာ္ၿပီးေနာက္ မနက္ေရာင္ျခည္ေတာက္ခ်ိန္ ပထမဆုံး ေတြ႕လုိက္ရတာက အျပံဳးကုိယ္စီမုိ႔ ျပည္သူအားလုံးလည္း တျပံဳးျပံဳး၊ ႏုပ်ဳိလတ္ဆတ္တဲ့ အျပံံဳး၊ သြက္လက္ခ်က္ ခ်ာတဲ့ အမူအရာေတြက ဒုတိယအႀကိမ္ေတြ႔ဆုံၿပီးတဲ့အထိေအာင္ ျပည္သူတရပ္လုံးရင္ခုန္သံကုိဆြဲယူ ဆုပ္ကုိင္ထားႏုိင္တုန္း၊ အိပ္မက္ေတြကုိ အသစ္အသစ္ျဖစ္ေစေနတုန္း၊ အႏွစ္ႏွစ္အလလ ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနတဲ့ဆႏၵေတြက မရပ္မနား အေရွ႕ကုိ တုိးလာေနသလုိ သတ္မွတ္ကုန္ဆုံးရက္နီးလာခ်ိန္ ေတြ႕ဆုံခဲ့တဲ့ တတိယေျမာက္မွာေတာ့ အျပံဳးေတြက ၿပိဳင္တူမဟုတ္ေတာ့။  လုိခ်င္သူက အျပံဳးနဲ႔ ေတာင္းဆုိေနေပမယ့္ အခြင့္အေရးနဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာ မလွဲႏုိင္သူအဖုိ႔ ဟန္ေဆာင္အျပံဳးေတြကုိ မတုန္႔ ျပန္လုိက္မိေတာ့ ေမာင္ဘုိေနျမဲ က်ာေးနျမဲ အျဖစ္အပ်က္က စိတ္မခ်မ္းသာစရာ။

တကယ္ေတာ့လဲ ဆုိခဲ့ ၾကံဳခဲ့တဲ့ျဖစ္စဥ္ေတြကလည္း အထူးတလည္ အဆန္းတၾကည္မဟုတ္။ ေရၾကည္ေလးတေပါက္ကိုမွ  အငမ္းမရ ေတာင္းတေနတဲ့  ဆာေလာင္ေနဆဲျပည္သူေတြရဲ ႔ဆႏၵေတြကိုလည္း အျပစ္ဆိုမရ။ သတိမမူ ဂူမျမင္ရေအာင္လဲ   ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ  ေက်ာေကာ့ေအာင္ဒုကၡေပါင္းစံုခါးစည္းခံလာခဲ့ရတဲ့ ျပည္သူေတြရဲ ႔အျမင္က   ဒံုးမေဝးေတာ့ပါ။ ေနာက္ကြယ္ ကန္လန္႔ကာေနာက္က လူႀကီးကိုလည္း ျပတ္ျပတ္သားသားထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႕လိုက္ရပါၿပီ။ ေရွ႕ထြက္ အသံုးေတာ္ခံ    ကမား ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ကိုလည္း ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိရပါၿပီ။

အေျခအေနက ကြက္ကြက္ကြင္ကြင္း ရွင္းလင္းတဲ့အေနအထားမွာ ေမးခြန္းကလည္း တုိတုိနဲ႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေလးပါ။ အခ်ိန္ကလည္း မရွိေတာ့သလုိ အခ်ိန္ကုန္မခံႏုိင္ေတာ့ ေမးခြန္းကလည္း အတုိဆုံးေလး၊ သေဘၤာကထြက္ေတာ့မွာမုိ႔ လုိက္မယ္ မလုိက္ဘူး အေျဖဘဲ သိခ်င္ပါတယ္ေလ။

ျပည္သူတရပ္လုံးကုိလည္း အက်ဳိးမျပဳ၊ ျပည္သူကလည္း လက္မခံတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆုိးႀကီးကုိ အဓြန္ရွည္ အသက္ ဆက္ေပးေနတဲ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒႀကီးကလုိ မ်က္ေစ့စုံမွိတ္ ကာကြယ္ဖက္တြယ္ေနမယ့္အစား၊ အစဥ္ အဆက္ မျပတ္ ဦးထိပ္ပန္လာခဲ့တဲ့ ဒုိ႔တာ၀န္အေရးသုံးပါးနဲ႔ မလုံျခံဳ မလုံေလာက္ေတာ့ တပ္မေတာ္မူ (၆) ခ်က္ကုိ ဆုပ္ကုိင္ၿပီး မၿငိမ္း ခ်မ္းႏု္ိင္ေအာင္ ထုိးစစ္ႀကီးေတြ ဆင္ႏႊဲေနမယ့္အစား၊ ဧၿပီ (၁) ရက္ေန႔မွာထြက္ေတာ့မယ့္ တုိင္းရင္းသားျပည္သူတရပ္လုံးပါတဲ့ သေဘၤာႀကီးေပၚလုိက္မလား ေနရစ္ခဲ့မွာလား ဆုံးျဖတ္ဖုိ႔က တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ သေဘာဆႏၵတခုထဲပါ။

အဆုံးအျဖတ္ေမးခြန္းေမးတဲ့ ျပည္သူတရပ္လုံးရဲ႕ဆႏၵေတြကေတာ့ အေကြ႕အေကာက္၊ ပရိယာယ္မာယာမရွိ ပကတိ႐ုိးရွင္း၊  တတုိင္းျပည္လုံးရွိ တုိင္းရင္းသားအားလုံး တန္းတူညီမွ် အခြင့္အေရးညီညီမွ်မွ်နဲ႔ ေအးအတူပူအမွ် အတူတူလက္တြဲေနထုိင္ ႏုိင္မယ့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုသစ္ႀကီးဆုိတဲ့ ပန္းတုိင္းအေရာက္ လႈိင္းထန္ထန္ ေလထန္ထန္ ၾကားထဲကေန အေရာက္ခ်ီတက္ၾကမယ္ဆုိတဲ့ အဓိဌာန္ပါပဲ။

"အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြား ကာကြယ္ေရးလား ... အမ်ဳိးသားတစု အက်ဳိးစီးပြား ကာကြယ္ေရးလား ..."ဆိုတာေတာ့ တပ္ ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ အေျဖအေပၚ မူတည္ေကာက္ခ်က္ခ်ရမွေတာ့ အေသအခ်ာ။

ေမာင္ေမာင္လတ္ (ေရႊအင္းေလးစာေပ)