 |
| Cartoon Saw Ngo -2010 |
(မိုးမခ) ဇူလိုင္ ၁၅၊ ၂၀၁၅
ခင္ဗ်ား သိသလား၊ မသိ ဘူးလားေတာ႔ မသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ဘူးတာ တစ္ခု ရိွတယ္ဗ်။ အဲဒါကေတာ႔ ကၽြန္းတစ္ကၽြန္းေပၚက လူမ်ိဳးစု တစ္ခုဟာ သစ္ၾကီး၊ ၀ါးၾကီးေတြကို ေျမေနရာကြက္လပ္အတြက္ ရွင္းလင္းခ်င္ၿပီဆိုရင္ အဲဒီ သစ္ပင္ၾကီးကို လူေတြ အမ်ားၾကီး ပါတ္ခ်ာလည္၀ိုင္းၿပီးေတာ႔ က်ိန္ဆဲၾကတယ္။ အျပစ္တင္ၾကတယ္။ အမ်ိဳးမ်ိဳး လွည္႔ပါတ္ၿပီး ရစရာ မရိွေအာင္ ရိသဲ႔သဲ႔ေျပာတယ္။ ငယ္က်ိဳး ငယ္နာေတြ ေဖာ္ၿပီး မခံခ်င္ေအာင္ ေျပာတယ္တဲ႔။ သစ္ပင္ကို ဘယ္လို ငယ္က်ိဳး ငယ္နာ ေဖာ္သလဲေတာ႔လဲ အတိအက်ေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိဘူးေပါ႔ဗ်ာ။ ထားပါေတာ႔။ အဲဒီလို ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ လုပ္လာေတာ႔ ၾကာတဲ႔ အခါ အဲဒီသစ္ပင္ၾကီးဟာ အရြက္ေတြ ေျခာက္လာတယ္တဲ႔။ သစ္ပင္ တစ္ပင္မွာ ရိွသင္႔တဲ႔ အကိုင္း၊ အခက္၊ အရြက္၊ အလက္၊ အပြင္႔ေတြဟာ လူလိုေျပာရင္ မိွဳင္သလိုလိုမ်ိဳး ျဖစ္လာတယ္တဲ႔။ ေနာက္ေတာ႔ တစ္ပင္လံုး ေျခာက္ခန္းၿပီး ေသေရာေတာ႔။ အဲဒီက်ေတာ႔မွ အဲဒီမ်ိဳးႏြယ္စုဟာ သစ္ပင္ၾကီးကို ျဖတ္သင္႔တာ ျဖတ္၊ ေတာက္သင္႔တာ ေတာက္၊ ခုတ္သင္႔တာ ခုတ္၊ တူးသင္႔တာ တူးၿပီး ေျမကြက္လပ္ရေအာင္ လုပ္သတဲ႔။
ေနစမ္းပါအံုး ခင္ဗ်ားကလည္း။ ခင္ဗ်ား ေမးမယ္႔ ေမးခြန္းမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတြးမိပါတယ္။ ဒါမ်ား တစ္ခါတည္း ခုတ္၊ ထစ္၊ တူးျပစ္လိုက္ရတာဘဲ။ သက္သက္မယ္႔ အကုသိုလ္ အမ်ားခံေနတယ္လုိ႔ ေတြးမိပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္တာ ႏွစ္ခ်က္ရိွတယ္။ သူတို႔ မ်ိဳးႏြယ္စုအတြက္ အေလ႔အက်င္႔လို ျဖစ္ေနတာလဲ ျဖစ္ႏိုင္တာဘဲ။ ဆိုလိုတာက သစ္ၾကီး၊ ၀ါးၾကီးေတြကို သတ္ေတာ႔မယ္ဆိုရင္ က်ိန္ကို က်ိန္ဆဲရမယ္လို႔ လက္ဆင္႔ကမ္းလာတဲ႔ အက်င္႔ၾကီး ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ လက္ေတြ႔မွာလဲ သစ္ပင္ၾကီးေတြက ေသေသသြားတာ ေတြ႕ရေတာ႔ အားရပါးရ ဆဲၾကတာလဲ ပါမွာေပါ႔။
ေနာက္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ် တစ္ခ်က္က အဲဒီမ်ိဳးႏြယ္စုဟာ ဆဲရတာကို ၀ါသနာ ပါတဲ႔ လူမ်ိဳးမို႔လို႔လဲ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မွာေပါ႔။ မေက်နပ္ခ်က္ေတြ၊ အဆင္မေျပမွဳေတြ၊ အစိုင္အခဲေတြကို လူအစုအေ၀းၾကီးနဲ႔ ကေလာ္တုပ္ရ၊ ရိသဲ႔သဲ႔ ေျပာရ၊ ခ်က္နဲ႔ လက္နဲ႔ ေျပာရင္း သာယာေနတာလဲ ျဖစ္ႏိုင္တာဘဲ။ ဒါက ကၽြန္ေတာ္ေတြးမိတာ ေျပာတာပါ။ ဟုတ္ခ်င္ မွလဲ ဟုတ္မွာေပါ႔။ ဟုတ္ဘူးလား။
ခင္ဗ်ားလဲ သိတာဘဲ။ သစ္ပင္ကို အသက္ရိွတယ္လို႔ ဆိုၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ ဆိုရင္ သစ္ပင္ၾကီးေတြတိုင္း နတ္စင္ေလး ေသးေသး တစ္ခုေတာ႔ ရိွတတ္တယ္ မို႔လား။ အနည္းဆံုးေတာ႔ ျမင္းျဖဴရွင္၊ ခိုင္ေရႊ၀ါ ေမာင္ႏွမ စတဲ႔ ၃၇ မင္းထဲေတာင္ မပါတဲ႔ ဘယ္က နတ္ေတြမွန္း မသိတဲ႔ နတ္ေတြ နာမည္တပ္ အပိုင္စားေပးထား တတ္ေသးတာဘဲဆိုတာ ခင္ဗ်ားလဲ သိတာဘဲ။ အနည္းဆံုးေတာ႔ သစ္ပင္ကို ကပ္ၿပီး အေပါ႔အပါးသြားဖို႔ စိတ္ထဲေတာ႔ တြန္႔သြားတာေတာ႔ အမွန္ဘဲ မို႔လား။ ဒါေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ ဘာသာေရးနဲ ႔ဆက္ႏြယ္ေနတဲ ႔ယံုၾကည္မွဳပါ။ သိပ္ၿပီး အေရးၾကီးတဲ႔ ကိစၥေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။
သစ္ပင္တစ္ပင္ကို သိပၸံနည္းက် ေလ႔လာရင္ ဦးေဏွာက္မရိွတဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသက္ရွင္မွဳနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ဘဲ မို႔လား။ ေနေရာင္ျခည္ကို စုပ္ယူမယ္။ ကာဗြန္ဒိုင္ ေအာက္ဆိုဒ္ေတြကို စုပ္ယူမယ္။ အစာခ်က္မယ္။ ၿပီးရင္ ေအာင္ဆီဂ်င္ ျပန္ထုတ္မယ္။ အပြင္႔၊ အသီး ေျပာင္းမယ္။ တကယ္႔ ျပည္႔စံု လံုေလာက္တဲ႔ သက္ရိွ သံသရာ တစ္ခုဘဲဗ်။ ဒီလို အျပည္႔အ၀ အသက္ရိွပါတယ္လုိ႔ ေျပာလို႔မရတဲ႔ သစ္ပင္ေသာ္မွ က်ိန္ဆဲခံရ၊ အျပစ္ေျပာခံရလို႔ ေျခာက္ေသြ႔ၿပီး ေသေသးရင္…
ခင္ဗ်ားတို႔က လူဘဲ ဥစၥာ။ ခင္ဗ်ားတို႔ကို လူေတြ အကုန္လံုးက ၀ိုင္းၿပီး က်ိန္ဆဲၾက။ ရိသဲ႔သဲ႔ ေျပာၾက။ ဆဲၾက၊ ဆိုၾက။ အားနည္းခ်က္ကို ဖိနင္းေျပာၾက။ ဆိုင္ဆိုင္ မဆိုင္ဆိုင္ သူ႔အီး နင္ရွဳဖို႔ ေကာင္းတယ္ေတြ ဘာေတြ လုပ္ၾကေတာ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္ခံခ်င္မလဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔က သစ္ပင္လို အသက္ရိွဆိုေပမယ္႔ ခင္ဗ်ားတို႔မွာ သစ္ပင္မွာ မရိွတဲ႔ ဦးေဏွာက္ရိွတယ္။ ႏွလံုးသား ရိွတယ္။ အဲဒီႏွစ္ခုေပါင္းၿပီး ခံစားခ်က္ရိွမယ္။ ကၽြန္းေပၚက လူမ်ိဳးစုေတြက ၀ိုင္း၀န္း ႀသဘာ ေပးၾကေတာ႔ ေသသြားၾကတဲ႔ သစ္ပင္ေတြနဲ႔ ဒီကမာၻေပၚမွာ အျမင္႔ဆံုး သက္ရိွ သတၱ၀ါ ျဖစ္တဲ႔ လူျဖစ္တဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ မတူူဘူးဆိုတာ ဆဲတဲ႔ လူေတြထဲ သိပ္မပါခ်င္တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က သိပါတယ္။
ခင္ဗ်ားတို႔ကို ဆဲတာ ဘာမွ မခံစားရဘူး။ ဒီလူေတြက ဆဲသာ ဆဲေပး။ ဒါေတာင္ မွတ္တာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ႔ အဆိုမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ္ မယံုပါဘူးဗ်။ သစ္ပင္ေတြေတာင္ နားလည္ေသးတာဘဲ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ရင္ထဲ၊ ႏွလံုး သားထဲမွာ ဘယ္လို ခံစားရမယ္၊ ဘယ္ေလာက္ နာက်ည္းမယ္ဆိုတာ၊ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မခံခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္မယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္ခ်င္းစာေပးႏိုင္ပါတယ္။
ခက္တာက အဆဲဘဲ ခံမယ္။ အေသေတာ႔ မခံႏိုင္ဘူးဆိုတဲ႔ စိတ္ထားမ်ိဳးေတြ ခင္ဗ်ားတို႔ အသိုင္း အ၀ိုင္းမွာ ၾကီးထြားေနတာဘဲဗ်။ ဟို မ်ိဳးႏြယ္စုက လူေတြက သစ္ပင္ၾကီးကို ဆဲတယ္ဆိုတာ ေျမေနရာကြက္လပ္ရခ်င္လို႔၊ မ်ိဳးရိုး စဥ္ဆက္ က်င္႔သံုးလာတဲ႔ ထံုးတမ္းစဥ္လာေၾကာင္႔ဗ်။ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ဆဲေနတယ္ဆိုတာ အေတာ္ကို မုန္းၾကလို႔ဗ်။ ဘယ္ေလာက္ မုန္းေနၾကသလဲ ဆိုတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အသိဆံုးပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ခိုးတတ္တာကို မုန္းတယ္။ လိမ္တတ္တာကို မုန္းတယ္။ အခြက္ ေျပာင္တာကို မုန္းတယ္။ ေျခထိုးတတ္တာကို မုန္းတယ္။ ေခ်ာက္တြန္းတတ္တာကို မုန္းတယ္။ ဘယ္လို ဘုန္းရ၊ ဘတ္ရပါ႔မလဲ ဆိုတဲ႔ ငတက္ျပား အက္တီက်ဴ႕ေတြကို မုန္းတယ္။ ဘာလုပ္လုပ္ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရိွတာကို မုန္းတယ္။ ျပည္သူလူထုအေပၚ အထင္အျမင္ေသးၿပီး စိတ္ေကာင္း ေစတနာ မရိွပါဘဲ ပါးစပ္ဖ်ားေလးနဲ႔ မိဘ ျပည္သူ ပေထြးမ်ား ဆိုၿပီး လုပ္လုပ္ေနတာလဲ မုန္းတယ္။ မုန္းမွေတာ႔ ဆဲၿပီေပါ႔ဗ်ာ။ ေဆြ ခုႏွစ္ဆက္၊ မ်ိဳး ခုႏွစ္ဆက္ ပက္ပက္ဆက္ဆက္ ကေလာ္ တုပ္ခံရေတာ႔တာေပါ႔ဗ်ာ။
ေႀသာ္..ခင္ဗ်ားက ထင္အံုးမယ္။ သူလဲ ငါတို႔ကို ဆဲေနျပန္ပါၿပီလို႔ဆိုၿပီးေတာ႔ေလ။ ကၽြန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားတို႔ိကို အမ်ိဳးမ်ိဳး လွည္႔ပါတ္ဆဲ၊ ငယ္က်ဳိး ငယ္နာေဖာ္၊ ေခ်ာင္ပိတ္ရိုက္ၿပီး လက္ခုပ္သံ ျခဴခ်င္တဲ႔ လူေတြလိုမ်ိဳး မဟုတ္တာေတာ႔ ေသခ်ာပါတယ္ဗ်။
ဒါေပမယ္႔ေပါ႔ဗ်ာ…အဆဲဒီေလာက္ ခံေနရမွေတာ႔ ဟို သစ္ပင္ၾကီးေတြလို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေသၾကပါေတာ႔လား ဟင္။ အရြက္ စိမ္းစိမ္း၊ အပြင္႔ဖားဖားၾကီးေတြလဲ ေ၀မေနခ်င္ပါနဲ႔ေတာ႔။
ေရာ္…ခက္ပါလား….ကၽြန္ေတာ္ ဆဲေနတာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်။ ခင္ဗ်ားတို႔ စိတ္ပေဒသာ အပင္ၾကီးေတြ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျခာက္ေသြ႔သြားၿပီးေတာ႔ လူတိုင္း ေဆာ႔ကစားလို႔ရတဲ႔ ေျမေနရာ ကြက္လပ္ၾကီး လိုခ်င္တာ တစ္ခုတည္းပါ။