သမတႀကီးရဲ႕ေျမး ႏိုုင္ငံသား ကေလးငယ္ေလးေတြ
(မိုုးမခ) ဧျပီ ၂၅၊ ၂၀၁၆
မိတၳိလာေရာက္ေတာ့ ညစာစားဖို႔ နာရီဝက္ခန္႔ ကားနားပါမယ္လို႔ စပယ္ယာေလးက ေအာ္သည္။
Famous ဆိုင္မွာ ဝင္သည္။ Famous က ႏွစ္ဆိုင္။ ဆိုင္းဘုတ္မီးေရာင္ဘဲ ကြာသည္။ ဆိုင္ေရွ႕ကြင္းျပင္မွာ အသားထိုင္ခုံတုမ်ား ခင္းထားေသာဆိုင္မွာ ထိုင္ၾကသည္။ လဟာျပင္အရသာခံရင္း စားမည္။
စားပြဲထိုးမေလးေတြ အရြယ္စုံ ဥဒဟို သြားလာေနၾကသည္။ ဖြင့္ထားေသာ သီခ်င္းသံျမဴးႂကြႂကြႏွင့္ အလိုက္သင့္ လူပ္ရွားေနၾကသည္။ စားပြဲထိုးမေလးကို မွာထားတုန္း စားပြဲထိုးကေလးေလး ေရာက္လာၿပီး ေရေႏြးခြက္ခ်ေပးရင္း ဘာ မွာမလဲ ေမးသည္။ စားရင္း ေသာက္ရင္း စကားေျပာရင္း မလွမ္းမကမ္းမွာ ရပ္ေနေသာ ယင္းကေလးကို ေခၚၿပီး ေမးၾကည့္ရေအာင္ဆိုကာ ကေလးငယ္ကို ေခၚလိုက္သည္။
"သား၊ ဒီဆိုင္မွာ စားပြဲထိုး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ရွိသလဲ"
"၇၀-ေလာက္ ရွိတယ္ဗ်"
"ဘယ္ႏွစ္ဆိုင္း ခြဲသလဲ"
"ႏွစ္ဆိုင္း"
"သားက ညဆိုင္းလား၊ ဘယ္လိုခြဲလဲ"
"မနက္ ၆-နာရီကေန ေန႔လည္ ၁-နာရီထိလုပ္၊ ပီးရင္ အိပ္။ ညေန ၆-နာရီကေန ည ၁-နာရီထိ ျပန္ဆင္း"
"ဒါဆို သားက ၂-ခါဆင္းရတာေပါ့"
"ဟုတ္တယ္"
"သား အသက္ ဘယ္ေလာက္ရွိပလဲ"
"၁၃-ႏွစ္"
"သား ဒီမိတၳီလာကလား"
"မဟုတ္ဖူး၊ ဧရာဝတီဘက္က"
"ဘယ္ၿမိဳ႕ကလဲ"
"အိမ္မဲၿမိဳ႕"
"သား ေက်ာင္းမေနဘူးလား"
"ေနတယ္ဗ်၊ ၇-တန္း၊ ေက်ာင္းဖြင့္ခါနီးရင္ ျပန္မွာ"
"လစာ ဘယ္ေလာက္ရလဲ"
"ငါးေသာင္း"
"၇၀-ေလာက္ ရွိတယ္ဗ်"
"ဘယ္ႏွစ္ဆိုင္း ခြဲသလဲ"
"ႏွစ္ဆိုင္း"
"သားက ညဆိုင္းလား၊ ဘယ္လိုခြဲလဲ"
"မနက္ ၆-နာရီကေန ေန႔လည္ ၁-နာရီထိလုပ္၊ ပီးရင္ အိပ္။ ညေန ၆-နာရီကေန ည ၁-နာရီထိ ျပန္ဆင္း"
"ဒါဆို သားက ၂-ခါဆင္းရတာေပါ့"
"ဟုတ္တယ္"
"သား အသက္ ဘယ္ေလာက္ရွိပလဲ"
"၁၃-ႏွစ္"
"သား ဒီမိတၳီလာကလား"
"မဟုတ္ဖူး၊ ဧရာဝတီဘက္က"
"ဘယ္ၿမိဳ႕ကလဲ"
"အိမ္မဲၿမိဳ႕"
"သား ေက်ာင္းမေနဘူးလား"
"ေနတယ္ဗ်၊ ၇-တန္း၊ ေက်ာင္းဖြင့္ခါနီးရင္ ျပန္မွာ"
"လစာ ဘယ္ေလာက္ရလဲ"
"ငါးေသာင္း"
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကေလးရဲ႕ အလုပ္ခ်ိန္ တရက္ ၁၄-နာရီရွိတဲ့အေၾကာင္း၊ လူႀကီးအလုပ္ခ်ိန္ထက္ပင္ မ်ားေနေၾကာင္း၊ ကေလးေတြကို စက္႐ုပ္ဆန္ဆန္ ခိုင္းေနေၾကာင္း၊ ကေလးလုပ္သား ပေပ်ာက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ခ်ိဳင္းလ္ ေလဘာ ေလာ အသက္ဝင္ဖို႔ အေရးႀကီးေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ၾကသည္။
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ ကေလးလုပ္သား အေရးပါကလား။
ယင္းသို႔ ကေလးလုပ္အားမ်ားအေပၚ ေခါင္းပုံျဖတ္ေနမႈသည္ ႏိုင္ငံေတာ္တြင္ လုံးလုံးတာဝန္ရွိေလသည္တကား။
ေမာင္လူေရး