တူေမာင္ညဳိ ● “ဝါဒျဖန္႔ႏုိင္ငံေရး” အေပၚ ေဝဖန္ခ်က္
(မုိးမခ) ေမ ၄၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) ေမ ၄၊ ၂၀၁၆
ဧၿပီ ၂၈ ရက္ေန႔က (VOA) ျမန္မာပုိင္း အစီအစဥ္တစ္ခုမွာ “ဝါဒျဖန္႔ႏုိင္ငံေရး” ဆုိတဲ့ သံုးသပ္ခ်က္တစ္ခုၾကားရပါတယ္။
ဒီအစီအစဥ္မွာ တင္ဆက္သူ ဦးေအာင္ခင္က ေျပာၾကားသြားရာမွာ ေအာက္ပါအခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ကို သတိျပဳမိလိုက္ပါတယ္။
ပထမအခ်က္က - “သမိုင္းကို အေသအခ်ာ မေလ့လာရင္ ဗမာတပ္က ေတာ္လွန္လို႔ ဂ်ပန္စစ္ရႈံးၿပီး လြတ္လပ္ေရးရသလိုလို ထင္ေယာင္ ထင္မွား ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ဒုတိယကမာၻစစ္ အေစာပိုင္းမွာ ဗမာတပ္ဖြဲ႔ဟာ ဂ်ပန္နဲ႔ လက္တြဲၿပီး အဂၤလိပ္ကို တိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း အဂၤလိပ္က စစ္ႏိုင္တဲ့အခါမွာ အဂၤလိပ္နဲ႔တြဲၿပီး ဂ်ပန္ကို ျပန္တုိက္ပါတယ္။ ဗမာတပ္ဖြဲ႔ဟာ အျဖည့္ခံအေနနဲ႔ပါဝင္တာျဖစ္လို႔ စစ္ၿပီးတဲ့အခါ အဂၤလိပ္တပ္ေအာက္ကို ေရာက္သြားပါတယ္။ ဗမာစစ္တပ္မရွိလည္း အိႏိၵယႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးရသလို ဗမာလည္းရမွာ ေသခ်ာပါတယ္”
ဒုတိယအခ်က္က - “ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔တပ္မေတာ္အခန္းက႑ကို ပံုႀကီးခ်ဲၿပီးဝါဒျဖန္႔တာ ႏွစ္ေပါင္းၾကာတဲ့အခါမွာ တိုင္းရင္းသားေတြက ေတာ့ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးမွာ မပါသလို ျဖစ္ေနပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဗမာစစ္တပ္ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္နဲ႔ လက္တြဲေနစဥ္ကတည္း က ဖက္ဆစ္ကိုတိုက္ခိုက္တာ ကရင္နဲ႔ခ်င္းအမ်ဳိးသားေတြပါ။ အဂၤလိပ္ဗိုလ္မွဴး - Seagrim ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ကရင္ေျပာက္က်ား တပ္ဖြဲ႔ က ဂ်ပန္တပ္ကို ပထမဦးဆံုး ေတာ္လွန္တာပါ။ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ ေဆာင္းဦးရာသီ ကေလးၿမိဳ႕ကို ဂ်ပန္သိမ္းပိုက္ထားစဥ္မွာ ကင္းလွည့္တဲ့ ဂ်ပန္ စစ္သားကို ခ်င္းျပည္သူစစ္က စတင္တိုက္ခိုက္ခ်ိန္ကစၿပီး ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး စတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ၁၉၄၂ ဒီဇင္ဘာလ (၂၃) ရက္ေန႔မွာ ဂ်ပန္တပ္ဖြဲ႔ကိုခ်င္းျပည္သ႔ူစစ္က လွ်ပ္တျပတ္ဝင္တိုက္လို႔ ဂ်ပန္ (၁၂)ဦး က်ဆံုးတာကို (၂၆) ရက္ေန႔မွာ ဘီဘီစီ အဂၤလိပ္ သတင္းက ေၾကညာပါတယ္”
ၿခံဳငံုေျပာရရင္ အထက္ပါေျပာဆိုခ်က္ေတြ၊အျမင္ေတြဟာ “သာကူးသမုိင္းအျမင္”နဲ႔ ေၾကာင္းတူသံကြဲ အျမင္ေတြမွ်သာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဒီလိုေျပာဆိုခ်က္ေတြရဲ႕အႏွစ္သာရက ဗမာျပည္လူမ်ိဳးေပါင္းစံုျပည္သူေတြရဲ႕“ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရး”ကို ေသးသိမ္ေအာင္ သရုပ္ဖ်က္တာပါပဲ။
ကမၻာ့ဖက္ဆစ္ဝါဒကို မဟာမိတ္ေတြနဲ႔တြဲၿပီးတိုက္ဖ်က္ကာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးအရယူဖုိ႔ဆိုတာကို သခင္စုိး၊ သခင္သန္းထြန္း စတဲ့ ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြက ဗမာ့ႏုိင္ငံေရးသမုိင္းမွာ အေရးပါတဲ့ “အင္းစိန္စစ္တမ္း (၁၉၄၁) ” ကေန တင္ျပေနၾက ၿပီး လည္း ျဖစ္တယ္။ ဒီအျမင္သေဘာထားအေျခခံေပၚကေန ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကို အင္အားစုအသီးသီးက ပါဝင္ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကတာပါ။
ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္ရဲ႕ မူလရည္ရြယ္ခ်က္က အဂၤလိပ္ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕သမားကို လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ဖို႔ တရုတ္ျပည္ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီရဲ႕အကူအညီရယူဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ဗိုလ္ရန္ေအာင္တုိ႔တရုတ္ျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ဆက္သြယ္ဖုိ႔သြားတာ(၁၉၄၀) မွာ ပါသမွ်ေငြကုန္ၿပီး အမိြဳင္မွာေသာင္တင္ေနပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ အမြိဳင္မွာေရာက္ေနတာကို ေဒါက္တာသိန္းေမာင္(ဂ်ပန္ လိုလားသူ) ရဲ႕ ေကာင္းမႈနဲ႔ ဂ်ပန္ကသိသြားၿပီး ဂ်ပန္ေရာက္သြားရတာပါ။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးအေၾကာင္းေျပာၾကတဲ့အခါ ဦးသိန္းေဖျမင့္နဲ႔ ေလထီးဆင္း ရဲေဘာ္မ်ားရဲ႕အခန္းကိုလည္း မပ်က္ မကြက္ထည့္သြင္းေျပာဆိုမွသာျပည့္စံုမွာပါ။ အိႏၵိယႏုိင္ငံကာလကတၱားၿမိဳ႕အနီးကဦးသိန္းေဖျမင့္ရဲ႕ ဘီဟာလာစခန္းကို သခင္သန္းထြန္း ပို႔တဲ့လူခ်ည္း ၃၃ ေယာက္ရွိၿပီး ရခိုင္ဘက္က ဝင္ေရာက္လာသူေတြနဲ႔ေပါင္းရင္ အနည္းဆံုး ၇၂ ေယာက္ရွိတယ္လို႔ ကြန္ျမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္ သခင္တင္ေရႊရဲ႕ဇနီး (ေဒၚျမရီ- ေက်ာက္ဆည္) က စာရင္းျပဳစုထားတာရွိတယ္လုိ႔ ဆရာ ေမာင္စြမ္းရည္ရဲ႕ ေဆာင္းပါး ထဲမွာ ဖတ္လိုက္၊ မွတ္လိုက္ရဖူးပါတယ္။ ေဒၚျမရီဟာ ဘီဟာလာစခန္းကိုေရာက္ရွိသြားတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ အမ်ိဳးသမီးရဲေဘာ္ျဖစ္ပါ တယ္။
ဒီအခ်က္ေတြကို ေဖာ္ျပေနတာဟာ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးနဲ႔ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကို ဘယ္လုိအေျမာ္အျမင္၊ ဘယ္လို လက္ေတြ႔အားထုတ္မႈေတြနဲ႔ လုပ္ေဆာင္ၾကရခဲ့တာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကိုေဖာ္ျပခ်င္လို႔ပါ။
ဦးေအာင္ခင္ ေျပာတဲ့အထဲမွာပါသလို “ဗမာတပ္” တဖြဲ႔ထဲက ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ခဲ့တာမဟုတ္သလို၊ “အျဖည့္ခံ ” အေနနဲ႔ ပါဝင္ခဲ့တာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုေျပာတာေတြဟာ တမင္သက္သက္ ခ်ိဳးခ်ိဳးႏွိမ္ႏွိမ္ေျပာတာပါ။
ဦးေအာင္ခင္က အေျပာေတြက အဂၤလိပ္ကိုလိုနီသမားရဲ႕ အညွိဳးအေတးေတြကို ျပန္လည္ပဲ့တင္ထပ္ေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕သမားရဲ႕ ေဆြးေျမ့ေနၿပီျဖစ္တဲ့ အာေဘာ္ကို ေဖာ္ထုတ္တာပဲျဖစ္ပါတယ္။
ပထမတစ္ခ်က္က “ ဗမာစစ္တပ္မရွိလည္း အိႏိၵယႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးရသလို ဗမာလည္းရမွာ ေသခ်ာပါတယ္”
အဂၤလိပ္က ဗမာျပည္လြတ္လပ္ေရးကိုလြယ္လြယ္ေပးခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။ အိႏၵိယျပည္ႀကီးကိုလြတ္လပ္ေရးေပးရာမွာလည္း ဟိႏၵိဴ - မူဆလင္ပဋိပကၡ ဖန္တီးၿပီးမွ အိႏၵိယကိုလြတ္လပ္ေရးေပးခဲ့တာပါ။ ၿဗိတိသွ်ေတြ အိႏၵိယတိုက္ငယ္ကို ကၽြန္ျပဳထားစဥ္က တစ္စု တစည္းထဲထားခဲ့ေပမယ့္ မတတ္သာလို႔လြတ္လပ္ေရးေပးရတဲ့အခါမွာ မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ႔ပက္ဆုိတာလုိ အိႏၵိယနဲ႔ပါကစၥတန္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ ကြဲထြက္သြားေအာင္ သပ္ရိႈၿဖိဳခြဲခဲ့တာပါ။ ၿဗိတိသွ်တို႔ဖန္တီးခဲ့တဲ့ ဒီပဋိပကၡႀကီးမွာ သန္းနဲ႔ခ်ီတဲ့လူေတြ ေသေၾကခဲ့ၾကရတာပါ။
ဗမာျပည္ကိုလြတ္လပ္ေရးေပးေတာ့လည္း အလြယ္ေပးခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး။ မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ႔ပက္ခဲ့တာပါပဲ။
ပထမဦးစြာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ေသြးစည္းညီညြတ္ေနတဲ့ (ဖဆပလ) အဖြဲ႔ႀကီးကို ၿဖိဳခြဲတာပါပဲ။ လက္ေတြ႔ရလဒ္က ထဲက အဓိကႏိုင္ငံေရးအင္အားစုႀကီး တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို (ဖဆပလ)ထဲကေနထုတ္ပယ္တဲ့ ေသြးကြဲမႈကိုျဖစ္ေပၚေစခဲ့ပါ တယ္။ (၁၉၄၆- ေအာက္တိုဘာ ၁၀)
ဒုတိယေျခလွမ္းကေတာ့ “လံုးဝလြတ္လပ္ေရးသုိ႔” ခ်ီတက္ရာမွာ (ဖဆပလ) - ကြန္ျမဴနစ္ညီညြတ္ေရးဟာ အခရာပဲလို႔ နား လည္သေဘာေပါက္ၿပီး (ဖဆပလ) - ကြန္ျမဴနစ္ညီညြတ္ေရးကို လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္လာတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို နယ္ခ်ဲ႕သမား ဟာ သူ႔ရဲ႕လက္ကုိင္ဒုတ္ ဂဠဳန္ဦးေစာ ကို အသံုးခ်ၿပီးလုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ေစလုိက္တာပါပဲ (၁၉၄၇ ဇူလုိင္ ၁၉ ) ။
ဒီလို ယုတ္မာပက္စက္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကို လုပ္ေဆာင္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွသာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး ကို “ႏု-အက္တလီစာခ်ဳပ္၊ လက္်ာ -ဖရီးမင္းစာခ်ဳပ္ ၊ ျမ-ကရြန္ဘီစာခ်ဳပ္” စတဲ့ စာခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ ေပးခဲ့တာပါ။ (၁၉၄၈ ဇန္နဝါရီ ၄ )
လြတ္လပ္ေရးေပးၿပီးတဲ့အခါ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္လာလိမ့္မယ္ဆုိတာကိုလည္း အံခြေနတဲ့၊ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲတဲ့ေနရာမွာ ဗိုလ္စြဲတဲ့ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕ထိပ္သီးေတြသိပါတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ကို အာဏာရအုပ္စုိးသူက နယ္ခ်ဲ႕သမားအားကိုးနဲ႔ တုိက္တာ ပါ။
မေလးယားရဲ႕အေတြ႔အႀကံဳအရဆိုရင္လည္း ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကိုေတာ္လွန္ၿပီးတဲ့ေနာက္ မေလးယားကြန္ျမဴနစ္ပါတီဟာ အဂၤလိပ္ ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕သမားကို ဆက္ၿပီး လက္ကုိင္ေတာ္လွန္မွသာ လြတ္လပ္ေရးရတာပါ။
ဒါေၾကာင့္ “ဗမာစစ္တပ္မရွိလည္း အိႏိၵယႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရးရသလို ဗမာလည္းရမွာ ေသခ်ာပါတယ္” တယ္ဆုိတဲ့ စကားဟာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးလႈပ္ရွားမႈသမုိင္းနဲ႔ ျပည္သူလူထုႀကီးကို အခ်က္လက္မဲ့ေစာ္ကားတဲ့ စကားသာျဖစ္ပါတယ္။
ျပည္သူလူထုရဲ႕တြန္းလွန္တိုက္ခုိက္မႈမရိွရင္ လြတ္လပ္ေရးကို လြယ္လြယ္နဲ႔ မရႏုိင္ပါဘူး။
နယ္ခ်ဲ႕သမားက မတတ္သာလုိ႔လြတ္လပ္ေရးေပးတဲ့အခါ “ အမ်ိဳးသားညီညြတ္ေရးကိုၿဖိဳခြဲ၊ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ကိုလုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္ၿပီး” မွ ေပးခဲ့တာ သမုိင္းလက္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္ပဲ မဟုတ္ပါလား။
ဒုတိယအခ်က္က နယ္ခ်ဲ႕သမားနဲ႔ နယ္ခ်ဲ႕စစ္တပ္ စစ္ဗိုလ္စစ္သားက “ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး” လုပ္သတဲ့လား
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကို ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီ၊ ဗမာ့တပ္မေတာ္တို႔ဟာ တုိင္းရင္းသားျပည္သူ တစ္ရပ္လံုးကို စည္းရံုးၿပီး ဆင္ႏႊဲခ့ဲၾကတာပါ။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီ၊ ဗမာ့တပ္မေတာ္နဲ႔ ရဲေခါင္ေပ်ာက္ၾကားေတြက ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကို တိုက္ခုိက္တာနဲ႔ အဂၤလိပ္စစ္တပ္ထဲက စစ္ဗိုလ္စစ္သားေတြက ဂ်ပန္စစ္တပ္ကို တုိက္ခုိက္တာကို တန္းတူ ထားၿပီး ၾကည့္ျမင္အကဲျဖတ္လုိ႔ ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
ဂ်ပန္ကို ဦးတည္ၿပီး တုိက္ခုိက္ၾကတာမွန္ေပမယ့္၊ စစ္တုိက္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္ခ်င္းက မုိးနဲ႔ေျမလုိ ကြဲျပားျခားနားလွပါ တယ္။
ဒါေၾကာင့္ ခြဲျခားမႈမရွိဘဲ၊ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ဦးတည္တုိက္တာပဲ ဆုိတဲ့ တဖက္သတ္တေၾကာင္းတုိက္အျမင္နဲ႔ အတူတူပဲလို႔ ၾကည့္ ျမင္သံုးသပ္မယ္၊ သေဘာထားမယ္ဆုိရင္ အဲဒီလုိ ၾကည့္တဲ့အျမင္နဲ႔သေဘာထားဟာ နလဗိန္းတံုး အျမင္နဲ႔သေဘာထား ပဲျဖစ္ပါတယ္။
အဂၤလိပ္က သူ႔ကိုလုိနီစားက်က္ (ဗမာျပည္)ကို ေျဗာင္အက်ဆံုးလုယက္လာတဲ့ ဖက္ဆစ္နယ္ခ်ဲ႕(ဂ်ပန္)ကို ျပန္လည္တိုက္ ခိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို “ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရး” လုပ္တာျဖစ္တယ္လုိ႔ ဦးေႏွာက္ပံုမွန္ရွိတဲ့သူေတြက ဘယ္လိုလုပ္ အကဲျဖတ္ဝံ့ မွာလဲ။ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕သမားက ႏွစ္ေပါင္း (၁၂၀) ေက်ာ္ တစ္ကုိယ္တည္း အပုိင္စားသိမ္းပုိက္ရယူထားတ့ဲ သူ႔ကုိလိုနီ စားက်က္ (ဗမာျပည္)ကိုခုခံကာကြယ္တာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ဘာမ်ားပိုၿပီးေျပာလို႔ရမွာလဲ။ ဖက္ဆစ္နယ္ခ်ဲ႕နဲ႔ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕တို႔တုိက္ၾကတဲ့ လုယက္ ေရးစစ္ပြဲသာျဖစ္တယ္။
ဒီကေန တဆင့္ထပ္ၿပီး ေျပာႏုိင္တာက အဂၤလိပ္ကိုလိုနီစစ္တပ္မွာ စစ္သားအျဖစ္အမႈထမ္းေနၾကတဲ့ တုိင္းရင္းသားေတြ (ကခ်င္၊ ကရင္၊ခ်င္း--- စသျဖင့္)ေတြက ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္စစ္တပ္ေတြကို တိုက္ခုိက္တာကိုလည္း “ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရး” လုပ္တာ ပါလုိ႔ ကုိယ့္ပညာရပ္န႔ဲ ကုိယ့္သိကၡာ ကိုယ္ေလးစားယံုၾကည္တဲ့ ဘယ္လိုသမုိင္းသုေတသီ၊ သမုိင္းေလ့လာေရးသမား၊ သမုိင္းစိတ္ဝင္စား သူက မဆုိ အကဲျဖတ္လိမ့္မယ္ မဟုတ္ပါဘူး။
ဦးေအာင္ခင္ေျပာတဲ့အထဲမွာပါတဲ့ “အဂၤလိပ္ဗိုလ္မွဴး Seagrim ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ကရင္ေျပာက္က်ားတပ္ဖြဲ႔” က ဂ်ပန္ကိုတုိက္ ခုိက္တယ္ဆုိတာဟာ ကိုလိုနီစစ္တပ္ထဲက စစ္ဗိုလ္စစ္သားက သူ႔တို႔ ကိုလုိနီအင္ပါယာအရွင္သခင္အတြက္ တာဝန္အရ စစ္တုိက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရး လုပ္တာျဖစ္ပါတယ္လုိ႔ ဘယ္လုိလုပ္ ေျပာလုိ႔ရမွာလဲ။
ေဂၚရခါးေတြဟာ အဂၤလိပ္ကိုလုိနီနယ္ခ်ဲ႕သမားအေပၚ သစၥာရွိရာမွာ စံတင္ေလာက္တဲ့ သူေတြပါ။ သူ႔တို႔အရွင္သခင္အတြက္ တုိက္ပြဲေတြကို ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံတိုက္ခုိက္ခဲ့သူေတြပါ။ ေဂၚရခါးေတြရဲ႕အမိန္႔နာခံမႈ၊သစၥာရွိမႈနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕သမား က ဗန္းတင္ ၿပီး ဝါဒျဖန္႔တာေတြလုပ္ပါတယ္။ ဒီလုိလုပ္ရတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က သူ႔တုိ႔ရဲ႕ အျခားေသာ တုိင္းရင္းသားကိုလိုနီသစၥာခံစစ္သားေတြထဲကေန သစၥာရွိ စံျပကြၽန္ေကာင္းေမြးထုတ္ေရးဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ျဖစ္ပါတယ္။
ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီးၿပီးတဲ့ေနာက္ပုိင္း ကိုလိုုနီနယ္ေတြ လက္လႊတ္ရတဲ့အခါ သူတုိ႔အေပၚ အင္မတန္သစၥာရွိၿပီး အမိန္႔နာခံမႈ ေကာင္းလွပါတယ္ဆိုတဲ့ ေဂၚရဂါးေတြကို အဂၤလိပ္က ဘိလပ္ကိုေခၚမသြားပါဘူး။ ဗမာျပည္အႏွံ႔အျပား(ေမၿမိဳ႕၊ ျမစ္ႀကီးနား စတာ) မွာ အခုအထိ ႐ြာအလိုက္တည္႐ွိေနတဲ့ ေဂၚရခါးေတြဟာ အဲဒီေဂၚရခါးေတြပါပဲ။ ေဟာင္ေကာင္ကၽြန္းမွာ ဒီတုိင္းမ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္လုပ္ခဲ့တာနာ တတ္မယ္ဆုိရင္ အင္မတန္နာက်ည္းစရာပါ။
အဂၤလိပ္က ဗမာျပည္ကိုကၽြန္ျပဳထားခ်ိန္မွာ ဗမာအမ်ိဳးသားကို သူတုိ႔စစ္တပ္ထဲမွာ စစ္သားအျဖစ္ လက္မခံပါဘူး။ အျခား တုိင္းရင္းသား ေတြကိုေတာ့ သူတုိ႔စစ္တပ္ထဲ ဝင္ခြင့္ျပဳပါတယ္။ ရာထူးရာခံျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒီရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ဒီလုပ္ရပ္ကို လြတ္လပ္ေရး လႈပ္ရွားမႈသမုိင္းကုိ ေလ့လာဖူးသူတုိင္း သတိျပဳမိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒီလို ကိုလိုနီစစ္တပ္ထဲမွာ အမႈထမ္းေနတဲ့ တိုင္းရင္းသားစစ္သားေတြက သူ႔ကိုလိုနီ အရွင္သခင္ရဲ႕စားက်က္ကို လုယူဖုိ႔ တုိက္ခိုက္လာတဲ့ ဖက္ဆစ္နယ္ခ်ဲ႕သမားကို ျပန္တုိက္တာ ဘာမ်ားေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္စရာရွိလို႔လဲ။
ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕စစ္တပ္ထဲက စစ္ဗိုလ္၊ စစ္သားက သူ႔ကိုလိုနီအရွင္သခင္အတြက္ အမႈေတာ္ထမ္းတဲ့ သာမန္ကိစၥပဲ။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးအတြင္း ပဲခူးရုိးမေပၚက တိုက္ပြဲေတြမွာ ကရင္တုိင္းရင္းသားေတြ ပါဝင္ခဲ့သလုိ၊ ရခုိင္ရိုးမေပၚမွာ လည္း ရခုိင္တိုင္းရင္းသားေတြပါဝင္ခဲ့ၾကတာပါပဲ။ ဒီလိုပါဝင္တုိက္ခုိက္တာနဲ႔ “အဂၤလိပ္ဗိုလ္မွဴး Seagrim ေခါင္းေဆာင္တဲ့ ကရင္ ေျပာက္က်ား တပ္ဖြဲ႔” က တုိက္တာကို တတန္းတည္းထားလို႔ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ကရင္၊ ကခ်င္၊ ရခုိင္၊ မြန္၊ ရွမ္း၊ ခ်င္း စတဲ့ တုိင္းရင္းသာေတြ ပါဝင္တုိက္ခုိက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီသမုိင္း ျဖစ္ရပ္ကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ထိန္ခ်န္ထားလုိ႔မရပါဘူး။ ခ်ံဳၿပီးေဖာ္ျပဖို႔မထိုက္သလို၊ တမင္ခ်ဲ႕ကားေနဖို႔လည္းမလိုပါဘူး အရွိ အရွိတိုင္း သမုိင္းမွာ ရွိခဲ့တဲ့အခ်က္အလက္အတိုင္း တိတိက်က်ေဖာ္ျပရမွာသာျဖစ္ပါတယ္။
တခ်ိဳ႕က တကုိယ္ရည္တကာယ ေမွ်ာ္ကိုးခ်က္တစ္ခုခုနဲ႔ “တုိင္းရင္းသား”ကို မ်က္ႏွာလုိအားရလုပ္ၿပီး မိုးလားကဲလားေတြေရး သားေနတာေတြဟာ အင္မတန္မွ ရွက္စရာပါ။
အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕သမားကေတာ့ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကို ဘယ္လို ဂုဏ္ျပဳခ်င္ပါ့မလား။ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရး ရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္က ျပည္ပက်ဴးေက်ာ္မႈကို ဆန္႔က်င္တြန္းလွန္ၿပီး လြတ္လပ္ေရးအရယူဖုိ႔နဲ႔ ကိုယ့္အမ်ိဳးသားအစိုးရထူေထာင္ဖုိ႔ေလ။ ၿပီးေတာ့ ဒီလိုေတာ္လွန္ေရးလႈပ္ရွားမႈဆိုတာ တုိင္းရင္းသားျပည္တစ္ရပ္လံုးကို လႈ႔ံေဆာ္ၿပီး တုိင္းရင္းသားျပည္သူတစ္ရပ္လံုးရဲ႕ ႏိုးၾကားမႈနဲ႔တြန္း လွန္ရတာျဖစ္တယ္။ ဒီလိုနည္းနဲ႔ ဗမာေျမေပၚက ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ကို တုိက္ရင္း တုိင္းရင္းသားျပည္သူေတြဟာ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္တဲ့ ကမၻာ့ ျပည္သူေတြနဲ႔ေသြးစည္းမႈကို အခုိင္အမာျပသခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။
ျမင္လြယ္ေအာင္ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးမွာ တုိင္းရင္းသားေတြ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲတုိက္ခိုက္တာက “လြတ္ လပ္ ေရးရဖို႔၊ ကုိယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးႏိုင္ဖုိ႔၊ ျပည္သူ႔အစုိးရ” ဖြဲ႔စည္းႏုိင္ဖို႔ပဲ။
ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးကိုလည္း ထုိစဥ္ကရွိေနတဲ့ထူးျခားခ်က္ေတြနဲ႔အညီ စတင္ခ့ဲၾကရတာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအခ်က္ေတြပတ္သက္ၿပီး ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးမွာ ကိုယ္တိုင္ကုိယ္က်ပါဝင္ခဲ့သူ ေလထီးဦးအုန္းေမာင္ ကုိယ္တိုင္ ေရးသား မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ “ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ၾကာေသာအခါ ” စာအုပ္မွ အခ်က္အလက္အခ်ိဳ႕ကို ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပပ ါ ရေစ။
“ဆရာေတာ္ ဦးပညာသီဟ၊ဦးညိဳထြန္း၊ ဗိုလ္ၾကာလွေအာင္ ဦးေဆာင္ေသာ ရခိုင္ျပည္နယ္ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး(ဇန္နဝါရီလ ၁ ရက္)၊ ဗမာ့တပ္မေတာ္၊ အထက္ဗမာျပည္တုိင္းမွဴး ဗိုလ္မွဴးဗထူးေခါင္းေဆာင္ေသာ အထက္ဗမာျပည္ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး(မတ္လ ၈ ရက္)၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေခါင္းေဆာင္ေသာ ျပည္လံုးကၽြတ္ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး (မတ္လ ၂၇) ရက္” (စာမ်က္ႏွာ ၃၁၂)
“ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားျဖစ္ေသာ စတာလင္၊ရုစဘဲ့၊ခ်ာခ်ီတို႔၏တီဟီရန္ကြန္ဖရင့္၏ဆံုးျဖတ္ခ်က္တြင္လည္း ကမၻာ့ဖက္ ဆစ္ စနစ္ကိုတိုက္ဖ်က္ေနေသာ တိုင္းျပည္တုိင္း၏ လြတ္လပ္ေရးသည္ ဖက္ဆစ္ဝါဒကို မည္မွ် တြန္းလွန္တိုက္ခုိက္သည္ ဆုိေသာ အခ်က္ႏွင့္ အညီျဖစ္ေစရမည္ဟုဆုိထားသည္ ” (စာမ်က္ႏွာ ၃၁၃)
“ထိုဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္အညီ ဗမာျပည္ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးက ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးကိုဆင္ႏႊဲလိုက္ျခင္းသည္ ျမန္မာလူမ်ိဳး သည္ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္ထုိက္တန္ေသာ လူမ်ိဳးမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ကမၻာသုိ႔ ျပသလိုက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္” (စာမ်က္ႏွာ ၃၁၃)
ဗမာစစ္တပ္ဆုိတဲ့ကိစၥ
စစ္တပ္ဟာ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ အာဏာရအုပ္စုိးသူေတြရဲ႕ လက္ကုိင္ဒုတ္ဘဝ၊ ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ခါးပုိက္ေဆာင္တပ္ဘဝ တစတစေလွ်ာက်သြားရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကေန႔အထိလည္းစစ္တပ္ဟာစစ္အုပ္စုရဲ႕ခါးပုိက္ေဆာင္တပ္ဘဝက်ေရာက္ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။
စစ္တပ္ကို နာက်ည္းမုန္းတီးမႈဆုိတဲ့ အစြဲအလန္းသက္သက္နဲ႔ စစ္တပ္သမုိင္းတစ္ခုလံုးကို သိမ္းႀကံဳး အဆိုးျမင္တဲ့အျမင္နဲ႔ ျပစ္တင္ရႈံ႕ခ်ေနတာေတြဟာ သမုိင္းအရလည္းေကာင္း၊ ပကတိအေျခအေနမ်ားနဲ႔လည္းေကာင္း မကိုက္ညီတဲ့ ဆႏၵစြဲ အျမင္ေတြနဲ႔ သံုးသပ္ခ်က္ေတြပဲျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။
ကိုလိုနီ နယ္ခ်ဲ႕ ဆန္႔က်င္ေရးနဲ႔ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးအခန္းမွာ ဗမာ့တပ္မေတာ္ရဲ႕ ေတာက္ေျပာင္ခဲ့တဲ့ ခမ္းနားခဲ့တဲ့ သမုိင္းျဖစ္ရပ္ေတြကို လ်စ္လ်ဴရႈလို႔မရပါဘူး။ ဒီအခ်က္ေတြကိုသာ ကြက္ၾကည့္ၿပီး စစ္တပ္ဟာအားလံုးေကာင္းပါတယ္လုိ႔သိမ္းႀကံဳး အေကာင္းျမင္ေနတာဟာ လည္း မွားယြင္းပါတယ္။ သမုိင္းကာလ အပုိင္းအျခားအလိုက္၊ တဖြဲ႔ခ်င္း၊ တပါတီခ်င္း၊ တဦးခ်င္းလုပ္ေဆာင္မႈ ေတြ အလိုက္ခြဲျခားၾကည့္ျမင္ၿပီး အကဲျဖတ္ရမွာပါ။
စစ္အုပ္စုအေပၚ နာက်ည္းမုန္းတီးတဲ့အစြဲေၾကာင့္ “ဗမာျပည္လူမ်ိုးေပါင္းစံုျပည္သူမ်ားရဲ႕ ကိုလုိနီဆန္႔က်င္ေရး - ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရး- စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆန္႔က်င္ေရး သမုိင္း” ကို ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးလုပ္တဲ့ ႏြံထဲနစ္ကၽြံက် မသြားမိေစဖုိ႔ ၾကပ္ၾကပ္ သတိျပဳရမွာပါ။
ဗမာျပည္ႏုိင္ငံေရးသမုိင္းမွာ အင္မတန္အေရးပါလွတဲ့ “ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရး”အေၾကာင္းေျပာၾကတဲ့အခါ ဆႏၵစြဲကင္း ၿပီး ယထာဘူတက်ဖို႔ သိပ္ကိုအေရးႀကီးပါတယ္။ ဆႏၵစြဲနဲ႔ကုိယ္လုိခ်င္တာေလာက္ ျဖတ္ေတာက္၊ဖဲ့ရြဲ႕ေျပာေနမယ္ဆုိရင္ ဒီသမုိင္းဝင္လႈပ္ရွား မႈႀကီးကိုသရုပ္ဖ်က္တာ၊သေရာ္ေလွာင္ေျပာင္တာ၊ေစာ္ကားတာပဲျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ တၿပိဳင္နက္ထဲမွာ မိမိရဲ႕ နလဗိန္းတုံးအျမင္ကို ေၾကာ္ျငာ ထုိးသလိုလည္းျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။
ညြန္း
- ေလထီးဦးအုန္းေမာင္ - ႏွစ္ေပါင္း ငါးဆယ္ၾကာေသာအခါ (ရန္ေအာင္စာေပ - ဒုတိယအႀကိမ္ -၂၀၁၅)
- ေမာင္စြမ္းရည္- “ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးေန႔” (မိုးမခ) ေမ ၅ ၂၀၁၅
- ဝင္းတင့္ထြန္း - အေမွာင္ၾကားက ဗမာျပည္ (ပထမအႀကိမ္ - ၂၀၀၇ ) - သခင္တင္ျမ - ဘံုဘဝမွာျဖင့္ (ပုဂံစာအုပ္တုိက္ - ၁၉၆၄)