ဖုိးထက္ - My skin စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၁၉၊ ၂၀၁၅
(မုိးမခ) ဇူလုိင္ ၁၉၊ ၂၀၁၅
အေရွ႕အလယ္ပိုင္းႏိုင္ငံတစ္ခုမွာ ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္ လုပ္စဥ္က သူေဌး၏အခန္းမွာ သူ႔ဘီယာေသာက္ၿပီး သူ႔ကို စသလိုလို ေနာက္သလိုလိုျဖင့္ ေ၀ဖန္အေရးဆိုေတာ့ My skin so thick. လုိ႔ ေျပာဖူးတာ တခါတရံ ကြၽန္ေတာ္ သတိရတတ္သည္။ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်စ္ခင္ေသာ သူမ်ား၊ သံေယာဇဥ္ရိွေသာ သူမ်ား၊ ေျပာမနာ ဆိုမနာမ်ားက အထိမခံ ေရႊပန္းကန္ၾကီး၊ ဆတ္ ဆတ္ထိမခံႀကီး၊ အေရျပားပါးလြန္းသူၾကီးလုိ႔ မၾကာခဏ ေ၀ဖန္ၾကသည္။ သူတုိ႔ မွန္လဲ မွန္သလို၊ မွားလဲ မွားပါသည္။
သူတုိ႔ကို ကြၽန္ေတာ္က ရင္ဘတ္ၾကီးျဖင့္ ခံစား၊ စိတ္ေရာ လူပါ ႏွစ္ၿပီး ကူညီ၊ ပံုႏွစ္ၿပီး ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေပမယ့္ မထံုတက္ ေသး အမူအရာမ်ား၊ တန္ဖိုးမထားသည့္ တုန္႔ျပန္မႈမ်ား၊ မခန္႔ေလးစား အမူအရာမ်ားကို သိ၊ ျမင္၊ ခံစားလိုက္ရလွ်င္ စိတ္ထဲက အစိုင္အခဲၾကီးျဖစ္သြားၿပီး အေရျပားပါးတယ္ဟု သမုတ္ခံရေတာ့သည္။ ဒါလဲ ရေသးသည္။ စိတ္ဆိုးစရာမဟုတ္။ စိတ္ခုစရာ မဟုတ္ေသး။ သူတုိ႔၏အျပဳအမူအတြက္ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္မေက်နပ္ေၾကာင္းေလးကိုေျပာျပၿပီး ဂ်ီက်လိုက္ရလွ်င္ ၿပီးသည္။ တခ်ိဳ႕က အဲဒီလို မဟုတ္ေသးဘဲ အေရျပား သိပ္ပါးသကိုး၊ လူမႈဆက္ဆံေရးမွာ ခင္ဗ်ားက ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေနသလဲ၊ ဘာညာဟုဆိုကာ ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိကတုိ႔၊ ေဒးလ္ကာနယ္ဂ်ီတုိ႔ကို ထုတ္ျပေ၀ဖန္သည့္အခါ စိတ္ဆိုး၊ စိတ္ခုအဆင့္မွ တက္ၿပီး မတိမ္းမေစာင္း ဗိန္းေဗာင္းတီးကာ သတ္ၾကရတတ္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ့္ အေရျပားေတြ သိပ္ၿပီးမ်ား ထူလျပစ္ၾကီးျဖစ္ေနသလားလုိ႔ ထင္ရတတ္သည့္ကိစၥမ်ားလဲ ရိွပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံအေရးကိစၥမ်ားအတြက္ ေတာင္မေရာက္ ေျမာက္မေရာက္စာမ်ားအတြက္ ေ၀ဖန္သည့္ကိစၥမ်ား။ ကြၽန္ ေတာ္ အေရသိပ္ထူပါသည္။ ဥပမာ ထုတ္ျပခ်င္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အဘြားႀကီးဟု မၾကာခဏ ကြၽန္ေတာ္ နာမ္စားသံုးသည့္ကိစၥ။ အ ဂါရ၀သေဘာျဖင့္ ဘြား ေတာ္ႀကီး၊ အဖြားႀကီးလုိ႔ ေခၚတာမဟုတ္။ စစ္အာဏာရွင္တုိ႔၏ ေလသံကိုလိုက္ၿပီး နာမ္ႏိွမ္ခ်င္၊ ႏိွမ့္ခ်ခ်င္သည့္သေဘာျဖင့္လဲ အဖြားၾကီးလုိ႔ ေခၚတာမဟုတ္။ ကြၽန္ေတာ့္ ေမြးသမိခင္ အေမ အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ပါၿပီ။ အေမ့ကြယ္ရာဆိုလွ်င္ ကိုယ့္ဘ၀ လမ္းေၾကာင္းေပၚ ကိုယ္တိုင္ မားမားမတ္မတ္ေလွ်ာက္ႏိုင္ေနၾကၿပီျဖစ္သည့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ေမာင္ႏွမေတြက မာမီႀကီး သြား ခ်င္ရင္ လိုက္ပို႔လိုက္။ ဘြားေတာ္စားခ်င္ရင္ ၀ယ္သြားေပးလိုက္။ အဖြားႀကီးဆဲရင္ နင္တုိ႔ခံေနာ္။ ငါကေတာ့ မပါဘူးဟု ေျပာ ၾကသည္။ မိုက္ရိုင္းတာမဟုတ္။ မိ မဆံုးမ ဘ မဆံုးမ သေဘာမဟုတ္။ ခ်စ္စႏိုးျဖင့္ အေမ့ကို မာမီႀကီး၊ ဘြားေတာ္ႀကီး၊ အဖြားႀကီးလုိ႔ နာမ္စားေတြ အသံုးျပဳျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ သူ႔အာဏာစက္၊ သူ႔ေစတနာ ေမတၱာေတြကို အရြယ္ေရာက္ၿပီး သား ႀကီး၊ သမီးႀကီးေတြက အသိအမွတ္ျပဳသည့္ အေခၚအေ၀ၚမွ်သာ။
ေဒၚစုကိုလဲ ကြၽန္ေတာ္က ကြယ္ရာမွာ ခ်စ္စႏိုးျဖင့္ အဖြားႀကီးဟုေခၚသည့္သေဘာ အာလုပ္ျပဳေသာအခါ မိဘ ဆိုဆံုးမမႈ အားနည္းတယ္ထင္ပါရဲ႕ဟု လည္းေကာင္း၊ အဘေတြရဲ႕ ဟိုဒင္း ဟိုဟာ မေနသူေနမွာေပါ့ဟုလည္းေကာင္း၊ နင့္အေမသာ ခါနီးၾကီးသာ ဘြားေတာ္လုိ႔ေခၚ၊ ငါတုိ႔ ေမစုကို အဖြားႀကီးလုိ႔မေခၚနဲ႔ဟု ျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ေ၀ဖန္သည္မ်ား ျပန္ၾကား ရတတ္ပါ သည္။ ထိုအခါမ်ားမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ သူေဌး ေျပာဘူးသလို My skin so thick လုိ႔ ကိုယ့္ ကိုယ္ ကိုယ္ ျပန္ေျပာပါသည္။ သူတုိ႔ ထင္သလိုမ်ိဳး အေရာင္အေသြးပါသည့္ အဖြားႀကီးနာမ္စားကို ကြၽန္ေတာ္သံုးတာ မဟုတ္တာ။ ထို႔ေၾကာင့္ My butterfly is clean. My skin so thick. လုိ႔ ေနာက္ေတာက္ေတာက္ လုပ္ပစ္တတ္ပါသည္။
ေနာက္ထပ္ ဥပမာတခုထုတ္ျပရလွ်င္ စကားေျပာ သီခ်င္းဆိုနည္းျဖင့္ နာမည္ၾကီးလာသည့္ ႏိုင္ငံေက်ာ္ လူငယ္အဆိုေတာ္ တဦးက အဖြားႀကီးကို (အဖြားၾကီးလုိ႔သံုးျပန္ပလား မလုပ္နဲ႔ဗ်။ My skin so thick. My butterfly is clean. My head so hard ဗ်) ပိုင္ဆိုင္မႈျပပါ ဘာညာဆိုၿပီး ေျပာသည္။ ဒီဘဲေလး ဘာသေဘာနဲ႔ ေျပာသလဲ။ ဘာေၾကာင့္ ေျပာသလဲ။ သက္သက္မဲ့ ဖြခ်င္လုိ႔မ်ား ေျပာေလသလား။ လူေတြ ေဒါသထြက္တာကို ၾကည့္ၿပီး ကြယ္ရာမွာ တခိြခြိလုပ္ခ်င္သည့္ လူငယ္တုိ႔ ဉာဥ္ျဖင့္မ်ား ေျပာေလသေလာ။ သူ႔ဘာသာ ဘာသေဘာနဲ႔ ေျပာေျပာ။ စိတ္ဆိုးသူမ်ား စိတ္အဆိုးႀကီး ဆိုးၾကသည္။ တခ်ိဳ႕က သူ႔အဘ ေတြ သြားေမးပါ့လားဟု ေထာက္ျပေ၀ဖန္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ သူ႔အဘေတြၾကေတာ့ မေျပာရဲဘဲနဲ႔ဟု တြက္ကပ္ျပၾကသည္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဟိုဒင္းကို ဟိုဟာနဲ႔ အ၀ွာျပဳထားၿပီးဟု ဆဲသူမ်ားလဲ ရိွသည္။ မည္သို႔ပင္ ဆိုေစ။ အေတာ္ပူသည့္ အစ္႐ွဴးတစ္ခု ျဖစ္သြားခဲ့သည္။
သူ႔ေမးခြန္းကို ကြၽန္ေတာ္လဲ မၾကိဳက္တာေတာ့ အမွန္။ အမ်ား တြက္ကပ္ၾကသလို ဟို ဘဘႀကီးေတြၾကေတာ့ မေမးဘဲနဲ႔လုိ႔ စိတ္ခုသည္။ တဖက္က ျပန္ေတြးျပန္ေတာ့လဲ ဟိုလူႀကီးေတြက သိၾကားမင္းဆင္းလာၿပီး သူတုိ႔ မိန္းမေတြအကုန္လံုး နတ္ ျပည္ေခၚ တစ္ဖက္ ငါးရာထဲ ထည့္ပစ္လိုက္မယ္ဟု ျခိမ္းေျခာက္ေမးေသာ္မွ ေျဖမည့္သူေတြမဟုတ္။ အဖြားႀကီးကေတာ့ (ခြင့္ လႊတ္ေတာ့ဗ်ာ) အေျပာနဲ႔အလုပ္ အျမဲညီခဲ့သူပီပီ သူမ်ားမေမးေသာ္မွ သူ႔မွာ အစီအစဥ္ရိွၿပီးသားဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ ယံုၾကည္ သည္။ ငါေျပာသလိုလုပ္ ငါလုပ္သလို မလုပ္နဲ႔ဆိုသည့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးမဟုတ္။ ဒီေတာ့ ဒီဘဲေလး၏ အေႏွာင့္ မလြတ္ အ သြားမလြတ္ ေရႊခက္ရင္း ပါးစပ္က ကန္႔လန္႔ကိုက္ၿပီးေမြးလာသည့္ လူစကားကို အရမ္းႀကီး စိတ္ဆိုး၊ စိတ္ခုေနဖို႔ မလိုဘူး ထင္ပါသည္။
ေနာက္ၿပီး ဒီအဆိုေတာ္ေလး ေမးခြန္းက ႐ိုင္း႐ိုင္းစိုင္းစိုင္းလဲ မဟုတ္။ ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း ပ်ဴပ်ဴငွာငွာျဖင့္ ျပည္သူလူထု တစ္ဦးအေနနဲ႔ လူထုေခါင္းေဆာင္ကို ေမးသည့္သေဘာလုိ႔ ယူဆေသာ္လည္း ရေကာင္း၏။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ဘုရားမဟုတ္ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္တုိ႔လက္ခံရပါမည္။ untouchable သေဘာျဖင့္ စင္ျမင့္မွာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က ထားခ်င္အံုး ေတာ့ မာမီၾကီးက ေနခ်င္သည့္သူ မဟုတ္။ ဘမ်ိဳး ဘိုးတူ ျပည္သူလူထုႏွင့္ တစိတ္တည္း တ၀မ္းတည္းရိွေသာသူ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ႏွာေခါင္းမ်ားေသာ္မွ ပြပြေယာင္းေယာင္း၊ ေကာက္ေကာက္ေကြးေကြး၊ ပိပိျပားျပား၊ စုတ္စုတ္ ခြၽန္းခြၽန္း တစ္ဦး ႏွင့္ တစ္ဦး မတူၾကေသးသည္ဘဲ။ တခ်ိဳ႕က ရိသဲ့သဲ့လုပ္ရမွ ေက်နပ္သည္။ တခ်ိဳ႕က ဆရာႀကီးအထာျဖင့္ေနရမွ ေက်နပ္ သည္။ တခ်ိဳ႕က ေတာ္သည္ တတ္သည္လုိ႔ အေျပာခံရမွ တန္ဖိုးရိွေသာဆက္ဆံေရးလုိ႔ ထင္ၾကေသးသည္ဘဲ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔စကားကို ဆတ္ဆတ္ထိမခံျဖစ္ၿပီး our skin so thin ၾကလုိ႔ မျဖစ္ဘူးလုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္ပါသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အလိုရိွသည့္ ဒီမိုကေရစီသည္ အဘယ္သို႔ေသာ ဒီမိုကေရစီျဖစ္သနည္း။ ကြၽန္ေတာ္ ဉာဏ္မီွသ ေလာက္ ေတြးၾကည့္မိေတာ့ အဖြားႀကီးက အာဃာတေတြ တစ္ေထာၾကီးႏွင့္ တဦးႏွင့္ တဦး မယံုမၾကည္ျဖစ္ေနရသည့္ ဒီမို ကေရစီ အလိုမရိွ။ အတိတ္ကို ေတာက္ တေခါက္ေခါက္ျဖင့္ လွည့္ၾကည့္ၿပီး အနာဂတ္ကို တရြတ္တိုက္သြားေနသည့္ ဒီမို ကေရစီ အလိုမရိွ။ သူလိုခ်င္သည့္ ဒီမိုကေရစီက လူမွန္သမွ် (၀ါ) ပုခံုးႏွစ္ဖက္ၾကား ေခါင္းေပါက္သူ လူမွန္သမွ် သူ႔အရည္ အခ်င္းႏွင့္သူ၊ သူ႔ၾကိဳးစားမႈႏွင့္သူ တရားဥပေဒ စိုးမိုးမႈေအာက္မွာ တန္းတူ ရည္တူ အခြင့္အေရးရိွသည့္ ဒီမိုကေရစီမ်ိဳး။ ျပည္ သူလူထု ေကာင္းစားေရး၊ ျပည္သူလူထုၾကီး၏ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ အျမဲ ဦးတည္သည့္ ေခါင္းေဆာင္၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြကို ျပည္သူလူထုက ႀကိဳက္သည့္ အခ်ိန္၊ ႀကိဳက္သလို စီမံ ခ်ယ္လွယ္ ျဖဳတ္ခ်၊ ခန္႔အပ္လုိ႔ ရသည့္ ဒီမိုကေရစီမ်ိဳး။ ျပည္သူလူထု စည္းစိမ္ဥစၥာကို ဘိုးဘြားပိုင္လို ခိုးခ်င္တိုင္း ခိုးၾကသည့္အစိုးရကို အျပစ္ေပး၊ ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ေရးရိွသည့္ ဒီမိုကေရစီမ်ိဳး ျဖစ္မည္ ထင္ပါသည္။
တိုင္းျပည္မ်က္ႏွာ မၾကည့္၊ ျပည္သူလူထုကို ကြၽန္လိုျမင္သည့္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစားကို ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဆဲႏိုင္ခြင့္ အျပည့္ ရိွသည္။ အထူးသျဖင့္ အခုလို ဆိုရွယ္နက္၀ပ္ခ္ေခတ္ၾကီးမွာ ေခတ္လုပ္ၿပီးလဲ ဆဲႏိုင္သည္။ လက္ခုပ္သံ ခ်ဴၿပီးေတာ့လဲ ဆဲႏိုင္သည္။ ေခတ္မွီသူတိုင္း ဆဲၾကသည္လုိ႔ ဆိုၿပီးလဲ ဆဲႏိုင္သည္။ နားစြန္ နားဖ်ားၾကားၿပီး မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ ထမိန္စြန္ ေတာင္စြဲကာ ေရွ႕ကို တက္လာႏိုင္သည္။ ရင္ထဲကကို မုန္းလြန္းလုိ႔ဟု ေျပာၿပီးလဲ ဆဲႏိုင္သည္။ ႀကိဳက္သလို ကေလာ္ တုပ္ ႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အဖြားၾကီးက သူ႔ေနာက္လိုက္ေတြက ဆဲဘဲ ဆဲတတ္ၿပီး အလုပ္ မလုပ္သူေတြ၊ မဲစာရင္း သြားမစစ္သူေတြ၊ ကိုယ့္ရပိုင္ခြင့္ကို မေတာင္းရဲသူေတြ ျဖစ္ေနမွာကိုေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာမည္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ မထင္ပါ။
“ဘာလဲ…ခင္ဗ်ားက…စာေလးေရးတာ မေတာက္ တေခါက္နဲ႔ ဟိုလူ႔ေစာင္းသလိုလို၊ ဒီလူ႔ေစာင္းသလိုလို သူ႔ပေထြး အဆို ေတာ္ေလးဘဲ ကာကြယ္ေပးခ်င္တာလိုလို” ဟု အဆိုမ်ားရိွလာေသာ္ ကြၽန္ေတာ္ေျပာခဲ့ေသာစကားကို သတိရပါေလ။ My skin so thick ဗ်။
ဒါေပသိ ငါနဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူ၊ ငါတုိ႔ ျဖဴရင္ ျဖဴ၊ တေပါက္ေတာင္ အျခားအေရာင္ မစြန္းနဲ႔ဟုဆိုသည့္ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္ သားမ်ား၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေနာက္လိုက္မ်ားဆိုလွ်င္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္အေရျပားေတြက မထူႏိုင္ပါ။ My skin စပ္ဖ်ဥ္း ဖ်ဥ္းေပါ့ဗ်ာ။
ဖိုးထက္