သန္းေဆြမုိး (ကေလာ) ● ၿငိမ္းခ်မ္းေရးၾကယ္ပြင့္

(မုိးမခ) ေမ ၁၃၊ ၂၀၁၆

ေသနတ္ေမာင္းျဖဳတ္တဲ႔
ခလုပ္ေတြေပၚက
လက္ေခ်ာင္းေတြထက္စာရင္
စႏၵရားခလုပ္ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလးေတြေပၚမွာ
ေျပးလႊားေဆာ့ကစားရင္း
ဂီတသံစဥ္ေလးေတြ ဖိတ္စဥ္က်လာေစတဲ့
လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ခ်စ္တတ္သူပါ။
တုတ္ေတြ ဒိုင္းေတြ လႊားေတြ၏ကိုင္ထားတဲ႔
လက္ေတြထက္စာရင္
စုတ္တံနဲ႔ ျဖဴနီဝါေဆးေတြေပက်ံေနတဲ့
ပန္းခ်ီဆြဲတဲ့လက္ေတြကို ခ်စ္တတ္သူပါ။

အခုိးအေငြ႔ေပါင္းစုံနဲ႔ မိႈင္းညိဳ႕မည္းေမွာင္ေနတဲ့
ရွမ္းေတာင္ကုန္းေတြေပၚမွာ
စိန္ပန္းျပာလိႈင္လိႈင္ပြင့္လို႔
မိုးေကာင္းကင္ႀကီးကိုလည္း သူ႔ရဲ႕ "ေဝါ႔ဒစၥေနအျပာ"လို
ၾကည့္ခ်င္ေနသူပါ ။

ဒီမွာ …."လွည္းရိုး"
ဟိုး …. မွာ "သာမိုင္းခမ္း"
ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာေတာ့ "ျမင္မထိ"
ဘယ္ကိုပဲၾကည့္လိုက္ၾကည့္လိုက္
ျမင္ျမင္သမွ် အစိမ္းေတြ ထူပိန္းပိန္း
ေတာေတြစိမ္းစိမ္း ေတာင္ေတြစိမ္းစိမ္း
အစိမ္းေတြၾကားမွာ
ေဒလီယာပန္း
ေနၾကာပန္း
သစၥာပန္ေတြပြင့္တဲ႔
ေဟာဒါ …"ေအာင္ပန္း "။
"ေအာင္ပန္း"မွာ
ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုခ်စ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာ
ငါတို႔ခ်စ္တဲ့ ကဗ်ာဆရာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး မရေသးတဲ့ ကမၻာႀကီးမွာ
ၿငိမ္းခ်မ္းမႈမရႏိုင္ေသးတဲ့ ငါတို႔ကို ထားခဲ့ၿပီးေတာ့
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္စက္အနားယူသြားၿပီကို …။

"ေအာင္ပန္း"မွာေတာ့
မိုးစက္ကေလးေတြ သယ္ေဆာင္လာတဲ့
ေလႏုေအးကေလးကေတာ့ ေနာ့ဆဲကို… ။ ။

သ႐ုပ္ေဖာ္ပန္းခ်ီ သန္းေဌးေမာင္