လွေက်ာ္ေဇာ ● ဦးေလး ကိုႀကီးျမင့္
(မုိးမခ) ေမ ၂၁၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) ေမ ၂၁၊ ၂၀၁၆
ေဖေဖ့မွာ ဘီအိုင္ေအကာလကတည္းက ရင္းႏွီးခင္မင္ခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ႀကီးတေယာက္ရွိပါတယ္။ သခင္ႀကီးျမင့္တဲ့၊ ပဲခူးဘက္က ပါ၊ ဘီအိုင္ေအကာလမွာ ေဖေဖဖြင့္ခဲ့တဲ့ မဂၤလာဒံု စစ္သင္တန္းေက်ာင္းကို လာတက္ခဲ့တဲ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းသားတဦးျဖစ္ၿပီးေနာက္ ပုသိမ္ခရိုင္မွာ တာ၀န္ခံတပ္မွဴးႀကီး ျဖစ္လာပါတယ္။ ၁၉၄၂ ဘီအိုင္ေအဖ်က္ၿပီး ဘီဒီေအ(ဗမာ့ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္) အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖြဲဩစည္းတဲ့အခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက လွ်ဴိ႕၀ွက္ညႊန္ၾကားခ်က္ တခုေပးပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဘီအိုင္ေအတပ္ကလူေတြအားလံုး ဘီဒီေအထဲမ၀င္ဘဲ တခ်ဳိ႕လူေတြကို အရပ္သားအျဖစ္ အျပင္မွာေနရစ္ေစၿပီး ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ရန္ဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္နက္မ်ားကိုလည္း သုိ၀ွက္ ထားႏိုင္သမွ်ထားဖို႔လည္း မွာပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ေဖေဖက သခင္ႀကီးျမင့္ကိုေျပာျပေတာ့ ဒီလိုဆိုရင္ သူအျပင္မွာ ေနခဲ့မယ္ဆိုၿပီး တပ္ကထြက္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔အျပင္ တျခားလူတခ်ဳိ႕ (ဒလဗိုလ္ထြန္းစိန္၊ သထံုသခင္ေဖညြန္႔ စသူမ်ား)လည္း ဒီလိုပဲ တပ္ျပင္မွာေနခဲ့ၾကပါတယ္။ ေဖေဖကေတာ့ သူ႔ အဲဒီရဲေဘာ္တစုကို ကရုဏာသက္ဟန္တူပါတယ္။ သူ႔စာအုပ္ ထဲမွာ “သူတို႔တေတြ တပ္ျပင္မွာ အရပ္သားအျဖစ္ ဆင္းဆင္းရဲရဲေနၾကၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္တာ၀န္ေပးခ်က္မ်ားကို လွ်ဳိ႕၀ွက္စြာ လုပ္ကိုင္ေနခဲ့ပါသည္။ တပ္တြင္းဆက္ေနၾကလွ်င္ တပ္မွဴးႀကီးမ်ား ျဖစ္လာႏိုင္သည့္သူမ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္” လို႔ ေရးထားပါ တယ္။
သခင္ႀကီးျမင့္ (ကြၽန္မတို႔ေမာင္ႏွမေတြအေခၚ ဦးေလးကိုႀကီးျမင့္) ဟာ ကြၽန္မတို႔ မဂၤလာဒံု အိမ္ႀကီးကို ၁၉၅၁ ခုမွာ ေရာက္ လာပါတယ္။ ေဖေဖကိုယ္တိုင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းကိုေျပာၿပီး ေထာင္က သြားထုတ္လာတာပါ။ သူက ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီး ၁၉၄၈ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ အတူ ေတာခိုသြားၿပီး တိုက္ပြဲတပြဲမွာ ဖမ္းမိပါတယ္။ အဲဒီကေန ေထာင္က်သြားတာပါ။
ေထာင္ထဲကေန ခါးရိုးတီဘီေရာဂါ ရလာပါတယ္။ အဲဒီေရာဂါကို ေဖေဖက သူနဲ႔ရင္းႏွီးတဲ့ ဆရာ၀န္ႀကီး ကာနယ္မင္းစိန္နဲ႔ျပၿပီး ကုသေပးပါတယ္။ ဦးေလးရဲ႕ဇနီး ေဒၚေဒၚမခင္ၾကည္နဲ႔ သမီးအငယ္ ေဆြေဆြ၀င္းတုိ႔လည္း ပဲခူးကလိုက္လာၿပီး မိသားစုသံုး ေယာက္ေပါင္း ကြၽန္မတို႔ မဂၤလာဒံုအိမ္မွာပဲ ေနၾကပါတယ္။ ကေလးအႀကီးႏွစ္ေယာက္ (သားတေယာက္၊ သမီး တေယာက္) ကေတာ့ ပဲခူးမွာ အဘိုးအဘြားနဲ႔ က်န္ခဲ့ပါတယ္။
ကြၽန္မတို႔ မဂၤလာဒံုအိမ္ႀကီးဟာ အလြန္ႀကီးၿပီး က်ယ္လည္းက်ယ္၀န္းပါတယ္။ အိပ္ခန္းလည္း အႀကီးႀကီး ေလးခန္းေလာက္ ရွိပါတယ္။ Suite လို႔ေခၚတဲ့ အစံုလုိက္ အခန္းႀကီးမ်ားပါ။ အိပ္ခန္း၊ အ၀တ္လဲခန္းနဲ႔ ေရခ်ဳိးခန္း အိမ္သာတစံုလံုး ပါပါတယ္။ ဦးေလးတို႔ မိသားစုက အဲသလို အခန္းႀကီးတခုမွာ ေနပါတယ္။ အခန္းေတြထဲမွာလည္း နံရံကပ္ဘီရိုအႀကီးႀကီးေတြ ရွိပါ တယ္။
အဲဒီဘီရိုႀကီးတခုအေၾကာင္း ေျပာျပရဦးမယ္။ ကြၽန္မတို႔ကေလးမ်ားတသိုက္ တေန႔ ဘီရိုႀကီး တခု ဖြင့္ေဆာ့မိပါတယ္။ (တူတူပုန္းတန္းကစားၾကတာပါ၊)။ ဘယ္လိုက ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး ဘယ္ခလုပ္ ႏွိပ္မိတယ္မသိပါဘူး။ တခါတည္း ေ၀ါ- ေ၀ါဆိုတဲ့ အသံႀကီးနဲ႔ ဘီရိုႀကီးရဲဩ ေက်ာနံရံႀကီး ပြင့္ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္မတို႔ကေလးအုပ္လည္း လန္႔ဖ်တ္ ေအာ္ဟစ္ေျပးၾက ပါတယ္။ ေနာက္မွ လူႀကီးေတြက ကင္းတပ္ကရဲေဘာ္ေတြေခၚၿပီး စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့ အတြင္းမွာ ေလွကားနဲ႔ ေျမေအာက္ လိုဏ္ေခါင္းတူးထားၿပီး အဲဒီလိုဏ္ေခါင္းကိုဆက္လိုက္တဲ့အခါ မဂၤလာဒံုေလယာဥ္ကြင္းမွာ သြားေပါက္ပါတယ္။
အဂၤလိပ္အရာႀကီးမ်ားအေနနဲ႔ (ဆရာစံအေရးေတာ္ပံုလည္း ႀကံဳထားရလို႔) ကိုလိုနီ ႏိုင္ငံမ်ားမွာေနတဲ့အခါ လံုၿခံဳေရးအတြက္ လိုအပ္တဲ့အစီအစဥ္ေတြ လုပ္ထားဟန္ရွိပါတယ္။ အေရးအေၾကာင္းျဖစ္လာရင္ အဲဒီလိုဏ္ေခါင္းမ်ားကတဆင့္ ေလယာဥ္ ကြင္းထဲေရာက္ၿပီး ေလယာဥ္နဲ႔ေျပးရန္ ျပင္ဆင္ထားဟန္ရွိပါတယ္။
ကြၽန္မတို႔ အဲဒီအိမ္ႀကီးေရာက္စက အခန္းေတြထဲက လူမရွိဘဲ အသံဗလံေတြ ၾကားရတတ္တယ္။ တေစၦေျခာက္သလား မသိဘူးဆိုၿပီး ေျပာသံဆိုသံေတြ ၾကားဖူးပါတယ္။ ၾကည့္ရတာေတာ့ အဲဒီလိုဏ္ေခါင္းေတြကတဆင့္ ေတာေၾကာင္ေတြ ၀င္လာတတ္ဟန္တူတယ္လို႔ ေမေမတို႔က ေျပာၾကပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက မဂၤလာဒံုက အခုလို မစည္ကားေသးပါဘူး။ ေတာသာသာပါပဲ။
ကြၽန္မတို႔ ၁၉၅၃ ေမၿမိဳ႕ေျပာင္းရေတာ့ ဦးေလးတို႔မိသားစု ကြၽန္မတိုနဲ႔မလိုက္ေတာ့ဘဲ ပဲခူးျပန္သြားပါတယ္။ ၁၉၅၇ ေအာင္မာ ဃ စစ္ဆင္ေရးအၿပီး ေတာထဲကမိလာတဲ့ ဖိုင္တြဲမ်ားအရဆိုၿပီး ဦးေလးလည္း အဖမ္းခံရ၊ ေဖေဖလည္း တပ္ကထြက္ လုိက္ ရပါတယ္။
ဦးေလးေထာင္ကလြတ္လာၿပီးေနာက္ ကြၽန္မတို႔ စမ္းေခ်ာင္းအိမ္ေလးကို မၾကာခဏ လာေရာက္လည္ပတ္တတ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕အငယ္ဆံုးသားေလး (ကြၽန္မတို႔နဲ႔ ခြဲသြားၿပီးမွ ေမြးတာ)လည္း ေခၚေခၚလာတတ္ပါတယ္။ ေဖေဖနဲ႔ ကြၽန္မတို႔တေတြ ၁၉၇၆ ေတာခိုၿပီးေနာက္ ေမေမတေယာက္တည္းက်န္ေနခ်ိန္မွာ ဦးေလးဟာ အန္ကယ္ဦးအုန္းျမင့္ (သခင္အုန္းျမင့္) နဲ႔အတူ မၾကာခဏ ေမေမ့ဆီလာၿပီး အားေပးစကားေျပာတတ္တယ္။ က်န္းမာေရးအေျခအေန၊ ေနေရးထိုင္ေရးအေျခအေနေတြ အၿမဲလာေမးျမန္းတတ္တယ္လို႔ ေမေမက ျပန္ေျပာျပဖူးပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ဦးေလးဟာ ၀ါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားေဟာင္းႀကီးမ်ား အစုအေ၀းထဲပါ၀င္ၿပီး သခင္အုန္းျမင့္၊ ဗိုလ္အုန္းေမာင္ (ေလထီး) တို႔နဲ႔အတူ အခါႀကီးေန႔ႀကီးမ်ားနဲ႔ အထိမ္းအမွတ္ပြဲေတြ ျပဳလုပ္တာ သမိုင္းေနာက္ေၾကာင္းေတြ ေျပာဆိုေဆြးေႏြးတာ ေတြ လုပ္ၾကတယ္လို႔ ၾကားရပါတယ္။ ေနာင္မ်ဳိးဆက္ေတြအတြက္ သမိုင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို မွတ္တမ္းအျဖစ္ က်န္ရစ္ ေစဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ဟန္ရွိပါတယ္။
အဲဒီမွတ္တမ္းမ်ားထဲက တခုျဖစ္တဲ့ ၁၉၈၆ ၾသဂုတ္လ ၁၆ ရက္ေန႔ ဗိုလ္မွဴးဘသစ္အိမ္မွာ ျပဳလုပ္တဲ့ဗိုလ္မွဴးဘသစ္၊ သခင္ ႀကီးျမင့္၊ သခင္အုန္းျမင့္တို႔ရဲ႕ေဆြးေႏြးပြဲမွတ္တမ္း ကြၽန္မတို႔ဆီ ေရာက္လာဖူးပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ဖတပလနိဒါန္းအစ ပဲခူး ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္စိုးနဲ႔ သခင္သန္းထြန္းတို႔သံုးဦး ပါ၀င္ေဆြးေႏြးတယ္လိ႔ု ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အဲဒီ စာတမ္း ကြၽန္မတို႔ဆီေရာက္လာေတာ့ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္လြန္မ်ားက်မွပါ။
တကယ္ေတာ့ အဲဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေဖေဖက အေစာႀကီးကတည္းက မွတ္တမ္းေရးထားၿပီးသားပါ။ ပထမဆံုးအျပည့္အစံု ေဆာင္းပါးအျဖစ္ ၁၉၉၅ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး အႏွစ္ ၅၀ ျပည့္အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ထုတ္ေ၀တဲ့ “ ျပည္သူ႔အာဏာဂ်ာနယ္”မွာ ေဖာ္ျပၿပီးသားပါ။ ေခါင္းစဥ္က “ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ရန္ (ဖတပလ) အမ်ဳိးသားတပ္ေပါင္းစု အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီး ဖြဲ႔စည္းျခင္း” တဲ့။ တခါ ၂၀၀၇ ခုမွာ ထုတ္ေ၀တဲ့ေဖေဖကုိယ္တိုင္ေရး အတၳဳပၸတိၱစာအုပ္မွာလည္း တခါ ထပ္ေရးထားတာေတြရွိပါတယ္။ “ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၀င္ျဖစ္လာျခင္း” နဲ႔ “ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရးနဲ႔ ဖတပလနိဒါန္း” ဆိုတဲ့အခန္းႏွစ္ခန္းပါ။
ေဖေဖ့ေရးသားခ်က္မ်ားမွာ သခင္စိုးကိုသြားေရာက္ေခါင္ေဆာင္တဲ့ခရီစဥ္မွာေရာ၊ ျပန္ပိ႔ုတဲ့ခရီးစဥ္မွာေရာ၊ အားလုံးကို သခင္ထြန္းက အေသးစိတ္စီစဥ္ေပးေၾကာင္းေတြ ေရးထားတာေတြ ေတြ႔ရပါတယ္။ ေဖေဖတို႔အုပ္စု သခင္စိုးေခၚဖို႔ သြားစဥ္ က သေဘၤာဆိပ္အထိ သခင္သန္းထြန္းက ဆင္းလာေတြ႔တဲ့အေၾကာင္းေတြပါ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပဲခူးေဖေဖ့အိမ္မွာျပဳလုပ္ တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲမွာေတာ့ သခင္စိုးနဲ႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွစ္ဦးတည္းသာျဖစ္ေၾကာင္း ပါပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သခင္ႀကီးျမင့္တို႔ရဲ႕ေဆြးေႏြးပြဲမွတ္တမ္း (လက္ေရးမူ) ဆုိတာ ကြၽန္မရေတာ့ ကြၽန္မေဖေဖကိုဖတ္ျပၿပီး သခင္သန္း ထြန္း ပါ မပါ ထပ္ရွင္းဖို႔ေဖေဖ့ကို ေမးပါတယ္။ ေဖေဖက ဒီလိုေျပာပါတယ္။
“သခင္သန္းထြန္း အဲဒီ့ေဆြးေႏြးပြဲမွာ မပါပါဘူး။ အဲဒီကာလက သခင္သန္းထြန္းနဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ႏွစ္ဦးလုံးက ဂ်ပန္ ေခတ္အစိုးရ၀န္ႀကီးေတြေလ၊ ဂ်ပန္ရဲ႕မ်က္ခုံးေမႊးေပၚ စၾကၤန္ေလွ်ာက္ၿပီး ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရး ႀကိတ္လုပ္ေနၾကတာ။ တၿပိဳင္ ထဲ ၀န္ႀကီးႏွစ္ဦးလုံးေပ်ာက္သြားလို႔ ဘယ္ျဖစ္မလဲ။ အလြန္လွ်ဳိ႕၀ွက္လုပ္ေနရတာ။ ဒါေပမဲ့ ဒီခရီးစဥ္အားလုံးကို အေသးစိတ္ စီစဥ္ေပးတာကေတာ့ သခင္သန္းထြန္းပဲ” တဲ့။
ဒီအေၾကာင္းကို ကြၽန္မအေနနဲ႔ နီးစပ္သူမ်ားကိုသာ ေျပာျပထားခဲ့ပါတယ္။။ ေဖေဖအခုိင္အမာေရးခဲ့တာေတြလည္း ရွိၿပီးျဖစ္လုိ႔ ဘာမွေရးႀကီးခြင္က်ယ္လုပ္ၿပီး ရွင္းလင္းေျပာၾကားတာေတြ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။
ဒါေပမ့ဲ တခ်ဳိ႕လူေတြက အဲဒီသခင္ႀကီးျမင့္တို႔ရဲ႕ မွတ္တမ္းဆုိတာကိုကိုင္စြဲၿပီး ေျပာဆုိတာေတြ လုပ္လာပါတယ္။
တခါတျခားလူေတြ ေရးသားတဲ့စာအုပ္မ်ား (ဥပမာ-ကိုကိုေမာင္ႀကီးရဲ႕ “ တရံေရာအခါမ်ား”) မွာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္စိုးနဲ႔ သခင္သန္းထြန္းသံုးဦး ေဆြးေႏြးပြဲဆိုတာမ်ဳိး အေရးအသားေတြ ေတြ႔လာရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ၁၉၆၀-၇၀ ခုႏွစ္မ်ားမွာ ထုတ္ေ၀ခဲ့တဲ့ သခင္တင္ျမရဲ႕ “ဘံုဘ၀မွာျဖင့္္” နဲ႔ “စစ္တိုင္းႀကီး ၁၀ တိုင္း” စာအုပ္မ်ားမွာကတည္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၊ သခင္စိုး၊ သခင္သန္းထြန္း၊ သခင္ဗဟိန္း ေလးဦးေဆြးေႏြးပြဲလို႔ေတာင္ ေရးထားတာေတြရွိပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ေရးသားသူမ်ားက အဲဒါကို ကိုးကားၿပီး ေရးသားၾကတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။
၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ ၄ ရက္မွ ၇ ရက္ေန႔အထိ ပဲခူးစံျပတပ္ရင္းအတြင္းက ေဖေဖအိမ္မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ လွ်ဴိ႕၀ွက္ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ပါ၀င္သူေတြဟာ ႏွစ္ဦးပဲျဖစ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ သခင္စိုးသာျဖစ္ပါတယ္။
ေဖေဖရဲ႕ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္က ေရးခဲ့တဲ့ေဆာင္းပါးမွာ-
“သခင္စိုးကို စစ္ယူနီေဖာင္း၀တ္နဲ႔ ပဲခူးစံျပတပ္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ကို ကားျဖင့္ ေခၚသြားသည္။ ေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လည္း ပဲခူးကို ဇနီးေဒၚခင္ၾကည္ပါကားနဲ႔ ေခၚလာၿပီး ၿမိဳ႕တြင္း ရပ္ကြက္တခုရွိ အိမ္တအိမ္မွာ မူလစီစဥ္ထားသည့္အတိုင္း လည္ပတ္အနားယူ တည္းခိုေနသည့္ အေနျဖင့္ ေရာက္လာသည္။”
“ေနာက္တေန႔နံနက္ ၈ နာရီေလာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက သူ႔ကားနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ကို ေရာက္လာၿပီး သခင္စိုးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ခန္းတြင္ သမိုင္း၀င္ေဆြးေႏြးပြဲႀကီး စတင္ပါေတာ့သည္။ ညေန ၄ နာရီေလာက္က်မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သူ႔ကားျဖင့္ တည္းခိုအိမ္သို႔ ျပန္သည္။ ေန႔စဥ္ ၃ ရက္ေလာက္ ဒီအတိုင္း ေဆြးေႏြးၾကသည္။”
“ထိုေဆြးေႏြးပြဲ လံုၿခံဳေရးအတြက္ အျပင္ကင္းအတြက္ မသိမသာ လွ်ဳိ႕၀ွက္စြာ ယံုၾကည္ရသူ တခ်ဳိ႕ႏွင့္ကင္းေစာင့္ရန္ ဗိုလ္ ေအာင္မင္းႏွင့္ တပ္မွဴးတခ်ဳိ႕ႏွင့္ စီစဥ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္အိမ္တြင္ ကြၽန္ေတာ္ တဦးတည္းေစာင့္သည္။ ေနာက္ဆံုးေန႔ ဗိုလ္ ရန္ေအာင္ ေရာက္လာသျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္အတူ ေစာ့္ၾကသည္။ စားေသာက္ေရးကို ကြၽန္ေတာ့္အား ဘီဒီေအ တေခတ္လံုး ခ်က္ျပဳတ္ေစာင့္ေရွာက္ေကြၽးေမြးျပဳစုသည့္ ကြၽန္ေတာ့္ ရဲေဘာ္လူငယ္ကိုပါ (ကြယ္လြန္) ကို တဦးတည္း ခ်က္ျပဳတ္ေကြၽးေမြးေစခဲ့သည္။ ”
“ေဆြးေႏြးပြဲအစ ပထမေန႔အၿပီးတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေရာ သခင္စိုးပါ ရႊင္လန္းေက်နပ္ ေနၾကပံု ထင္ရွားစြာ ျမင္ေတြ႔ေန ရသည္။ သခင္စိုးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေပၚ အားရေက်နပ္ေနပံုရသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျပန္သြားၿပီးေသာအခါ သခင္စိုးက အေျခအေန နည္းနည္းပါးပါး ျပန္ေျပာတတ္သည္။ ၎ေျပာခ်က္အရ ဖက္ဆစ္တိုက္ဖ်က္ေရး တပ္ေပါင္းစုႀကီး ဖြဲ႔ေတာ့မည္သိရ၍ ကြၽန္ ေတာ္ ၀မ္းသာသြားသည္။”
“ေဆြးေႏြးပြဲအတြင္း ပဲခူးတြင္ ေဒၚခင္ၾကည္ကလည္း ႏို႔စားႏြားမ၀ယ္ရန္ ဟန္ျပစီစဥ္ေသးသည္။ ေဆြးေႏြးၿပီးေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တို႔ ရန္ကုန္ျပန္ၾကၿပီျဖစ္သည္။”
“ကြၽန္ေတာ္တို႔ တာ၀န္ေပးထားေသာ လံုၿခံဳေရးတာ၀န္ခံမ်ားလာေျပာသည္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ပဲခူးလာတာဟာ အိႏိၵ ယမွ ကုိသိန္းေဖေလထီးျဖင့္ ပဲခူးအနားဆင္းၿပီး ကုိသိန္းေဖနဲ႔ လာေဆြးေႏြးသည္ဟု သံသယရွိ၊ ယခုမၾကာခင္ ပဲခူးမွာ ၀ိုင္းၿပီး ၿမိဳ႕တြင္းရွာေဖြေတာ့မည္၊ ယခုၿမိဳ႕၀င္ၿမိဳ႕ထြက္ဂိတ္ေတြ ဂ်ပန္ကင္းစၿပီးခ်ၿပီဟု ဆိုသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သခင္စိုးကို ထိုေန႔ ေန႔ လယ္ ခ်က္ခ်င္းပင္ ရန္ကုန္ျပန္ပို႔ရန္ အျမန္စီစဥ္ရသည္။ သခင္စိုးမိသြားရင္ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ႀကီးစြာထိသြား ႏိုင္သည္”
“ရန္ကုန္ေရာက္ၿပီး ေအာင္ျမင္စြာ တာ၀န္ၿပီးဆံုးကာ ေတာ္လွန္ေရးအတြက္လည္း အားလံုး အဆင္ေျပၾကမည္ျဖစ္၍ စိတ္ လက္ေပါ့ပါးစြာ ပဲခူးျပန္ရန္ ကြၽန္ေတာ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းထံ သတင္းသြားပို႔သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က မ်က္ႏွာမေကာင္းစြာျဖင့္ပဲ ပဲခူးတြင္ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္မွကိုပါကို ဂ်ပန္ဖမ္းသြားၿပီဟု စိုးရိမ္စြာျဖင့္ ေျပာသည္။ ကြၽန္ေတာ္ကမစိုးရိမ္။ ၎ကိုပါ အေၾကာင္း ေျပာျပသည္။ ”
“ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ကိုပါသားအဖညီအစ္ကိုကဲ့သို႔ ခ်စ္ခင္ၿပီး တေလွ်ာက္လံုး ျပဳစုလာတာ ေနာက္ႏိုင္ငံေရး အသိ၀င္လာၿပီး ေတာ္လွန္ေရးသမားကေလးစိတ္ရွိလာသူျဖစ္သည္။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ရမယ္ဆိုတာ သူလည္း ရိပ္မိသိရွိေနသူျဖစ္ ေၾကာင္း သူဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ကိုလည္းမ်ားစြာ ေလးစားသူျဖစ္သည္။ ဘယ္လိုမွ ေဖာ္ေျပာမွာမဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့သည္။ ”
“ေနာက္ကိုပါ လြတ္လာၿပီသိရေတာ့သည္။ ၎ကို အေတာ္အတန္ ေျခာက္လွန္႔ ညႇဥ္းပန္းၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္အိမ္မွာ ဘယ္သူနဲ႔ ေတြ႔သလဲဟု အႀကိမ္ႀကိမ္ေမးရာ ၎က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အိမ္လာနားတဲ့အခါ (ဗိုလ္မွဴးေက်ာ္ေဇာ) ႏွင့္သာ ႏွစ္ဦး တည္း ေဆြးေႏြးေျပာဆိုၾကတာ ေတြ႔ရေၾကာင္း သတမတ္တည္း အခိုင္အမာေျပာ၍ လႊတ္လိုက္သည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုး စိတ္ေအးခ်မ္းသာသြားၾကသည္။”
ဒါေတြကေတာ့ ေဖေဖ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္က ေရးခဲ့တဲ့ ေဆာင္းပါးထဲက အခ်က္အလက္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေဖေဖရဲ႕ ကုိယ္တိုင္ေရး အတၳဳပၸတၱိေရးထားတာေတြလည္း ရွိပါေသးတယ္။
“ကြၽန္ေတာ္ ပဲခူးၿမိဳ႕အိမ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ သခင္စိုးတို႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေနမႈကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ထမင္းခ်က္ျပဳတ္ ေကြၽးေမြးေနေသာ ကြၽန္ေတာ့္ကုိယ္ရံရဲေဘာ္ ကိုပါ ဟူေသာ ကုလား ကျပားကေလးသာ သိေပသည္။ ထိုကိုပါမွာ အလြန္ပါး နပ္လိမ္မာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အေပၚ အလြန္သစၥာ ရွိေသာ ရဲေဘာ္ကေလး ျဖစ္သည္။ ကိုပါမွာ သခင္စိုးကိုေတာ့ ဘယ္သူမွန္းမ သိေခ်။” (ႏွာ-၆၉)
“ေန႔လယ္ထမင္းစားေတာ့မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ သခင္စိုးတို႔ကို ေစာေစာက ဗိုလ္ရန္ေအာင္လာတဲ့ အေၾကာင္းႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ သခင္စိုးတို႔ ေဆြးေႏြးေနတဲ့အေၾကာင္းေျပာေတာ့ သူ ေခတၱေနၿပီး ျပန္သြားေၾကာင္း ေျပာရပါသည္။ သခင္စိုးက ဗိုလ္ရန္ေအာင္ကို ေတြ႔ခ်င္ေနပံုရသည္။ သို႔ေသာ္ သခင္စိုးအေၾကာင္း အထူးလွ်ဴိ႕၀ွက္ရသျဖင့္ ဗိုလ္ရန္ေအာင္ႏွင့္ ေတြ႔ရန္ စီစဥ္မေပးႏိုင္ ေတာ့ပါ၊” (ႏွာ-၇၀)
“ကြၽန္ေတာ့္အိမ္တြင္ သခင္စိုးေရာက္ကတည္းက အေရးေပၚသံုးရန္ လူစီးကားတစီး ဓာတ္ဆီအျပည့္ႏွင့္ အရံသင့္ထားပါသည္။ ကိုႀကီးျမင့္ႏွင့္ ကိုထြန္းစိန္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကိုလည္း သူတို႔အိမ္တြင္ အၿမဲအသင့္ ေစာင့္ေနရန္မွာၾကားထားရာကိုႀကီးျမင့္ႏွင့္ ကုိထြန္းစိန္တို႔ကို အျမန္လူလႊတ္ေခၚခိုင္းၿပီး ကြၽန္ေတာ္ပါသံုးေယာက္ႏွင့္ သခင္စိုးကိုလိုက္ပို႔ရန္ ထိုကားျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ရန္ကုန္ဘက္ကို ခ်က္ခ်င္းထြက္ၾကပါသည္။” (ႏွာ-၇၁)
“ကိုပါမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုသာကယ္တင္လုိက္႐ုံမက ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးႀကီးကိုပါ လံုး၀မထိခိုက္ ေအာင္ ကယ္တင္လုိက္ရာက်သျဖင့္ ကိုပါကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ အလြန္ေက်းဇူးတင္ရပါေတာ့သည္။ ကိုပါကို ကြၽန္ေတာ္တို႔သာမက တိုင္းျပည္ကပါ ေက်းဇူးတင္သင့္ေပသည္။ ” (ႏွာ-၇၂)
ဒါေတြမွာ ေဖေဖေရးထားတာေတြကိုၾကည့္ရင္ အလြန္လွ်ဳိ႕၀ွက္စြာနဲ႔ ေဘးအႏၱရာယ္အမ်ဳိးမ်ဳိး အၾကား ဘယ္လိုလုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾက ရသလဲဆိုတာ သိႏိုင္ပါတယ္။ ဒီပဲခူးက ေတြ႔ဆံုမႈဟာ သာမန္ ေတြ႔ဆံုမႈ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဖေဖေရးပံုၾကည့္ရတာ ဘယ္သူမွ ဘာမွ ေရေရရာရာ သိပံုမရပါဘူး။ ေဖေဖေတာင္မွ သခင္စိုးရိပ္ဖမ္းသံဖမ္း ေျပာသေလာက္ကေလးပဲ သိပံုရပါတယ္။ အလြန္လွ်ဳိ႕၀ွက္သိုသိပ္စြာလုပ္ခဲ့ရတာ ရွင္းပါတယ္။
တခါ သခင္တင္ျမရဲ႕ဘံုဘ၀မွာျဖင့္္မွာေရးထားတာေတြကိုၾကည့္ရင္ ဒီဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ဘယ္ေလာက္ လွ်ဳိ႕၀ွက္ရ တယ္။ စကားဖြာတဲ့လူေတြ၊ ေျမေအာက္စည္းကမ္း မလုိက္နာသူေတြကို သခင္စိုးက ဘယ္လုိအဆက္ျဖတ္ ပစ္တယ္ဆိုတာ ေတြ ပါပါတယ္။ သခင္သန္းထြန္းက ၀န္ႀကီးရုံးခန္းမွာ ထိုင္ၿပီး ဂ်ပန္ေတြေရွ႕မွာပဲ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးအတြက္ ဘယ္လုိစာ ေစာင္ေတြ ဘယ္လိုေရးတယ္။ ဘယ္လိုထုတ္တယ္။ ဘယ္လုိစီစဥ္တယ္ဆိုတာေတြ ပါပါတယ္။
ဒါေတြအားလံုးကုိ ၿခံဳၾကည့္ရင္ ေဖေဖေျပာတဲ့ ဂ်ပန္ေခတ္၀န္ႀကီးႏွစ္ဦးစလံုး တၿပိဳင္နက္ ေပ်ာက္သြားလို႔ဘယ္ျဖစ္မွာလဲဆိုတာဟာ ဘယ္ေလာက္အေရးပါေၾကာင္း သိႏိုင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ပဲခူးစံျပတပ္ရင္းအတြင္း ေဖေဖအိမ္ခန္းအတြင္း ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့”ဖတပလ” ရဲ႕ ကာလလေရၾကည္ သေႏၶတည္ ျပည္တည္ခန္းဆိုတဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔ သခင္စိုးတို႔ႏွစ္ေယာက္သာ ပါခဲ့ေၾကာင္း ထပ္ေလာင္းေရးသား အပ္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းအရ ၿခံဳငံုေျပာၾကဆိုၾကရာမွာေတာ့ ဖတပလ တပ္ေပါင္းစုအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ႀကီး ကို စတင္ဖြဲ႔စည္းရာမွာ
၁။ ႏိုင္ငံေရးအရ ေခါင္းေဆာင္မႈက သခင္စိုး
၂။ စစ္ေရးအရေခါင္းေဆာင္မႈက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနဲ႔
၃။ ႏိုင္ငံျခားဆက္သြယ္ေရးက သခင္သန္းထြန္းတို႔ ေခါင္းေဆာင္သံုးဦးက ဦးေဆာင္ကာ တာ၀န္ေတြခြဲေ၀ၿပီး လုပ္ေဆာင္ တယ္ဆိုတာကေတာ့ ပိုသင့္ေတာ္မွန္ကန္ပါတယ္။
၂၀-၁-၂၀၁၄
လွေက်ာ္ေဇာ။
မွတ္ခ်က္။ ကြၽန္မဆက္၍ေရးခ်င္ေသာ ေဖေဖအေၾကာင္းမ်ား။ အတြဲ(၁)။ ၿဖိဳးေမာက္သာစာေပ။