တူေမာင္ညဳိ ● “၁၉၈၈ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီး” ကို ျပတိုက္ထဲပုိ႔ၾကေတာ့မည္ေလာ
(မုိးမခ) ၾသဂတ္စ္ ၃၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) ၾသဂတ္စ္ ၃၊ ၂၀၁၆
“၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီး” နဲ႔ပတ္သက္လာရင္ သူတို႔ကသာလွ်င္ အဓိကအေမြ ဆုိင္လုိလုိ၊ ရာသက္ပန္ ကန္ထ ရုိက္ ယူထားတာလုိလိုျပဳမူေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တစုက “၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီ အေရးေတာ္ပံုႀကီး” ကို သမုိင္းဝင္ျပတိုက္ျဖစ္ေရးႀကိဳး ပမ္းေနတယ္ဆုိတဲ့ သတင္းၾကားရဖတ္ရပါတယ္။
သမုိင္းသည္ သူတုိ႔ႏွင့္ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ တိတ္တဆိတ္ နိဂံုးခ်ဳပ္သြားခဲ့ေလၿပီလား။
သုိ႔တည္းမဟုတ္ သမုိင္းလႈပ္ရွားမႈနဲ႔ သူတုိ႔အၾကား သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ပုဒ္မခ်လုိက္ ၾကေလေရာ့သလားမသိပါ။
၁၉၈၈ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီး (၈ ေလးလံုး ဒီမုိကေရစီလႈပ္ရွားမႈႀကီး) ကို သမုိင္းဝင္၊ ျပတုိက္ဝင္၊ တရားဝင္ျဖစ္ခ်င္ၾက တယ္။ ျပတုိက္ဥပေဒနဲ႔အညီ “ဥပေဒေဘာင္” ထဲ သြတ္သြင္းခ်င္ၾကတယ္ဆိုတဲ့သေဘာ။
ဒီေန႔လုိ ဒီမုိကေရစီ ဥမမည္ စာမေျမာက္ ကာလမ်ိဳးမွာ တကယ္တမ္းလုပ္သင့္ လုပ္ထုိက္တဲ့ အလုပ္က “၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီ အေရးေတာ္ပံုစိတ္ဓာတ္” ကို ျပည္သူမ်ားအၾကားနဲ႔ မ်ဳိးဆက္သစ္ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားအၾကားမွာ ထက္ျမက္၊ ရွင္သန္၊ ပြားမ်ားေနေအာင္လုပ္ဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ရမယ့္အစား သူတုိ႔ကလူထုလႈပ္ရွားမႈႀကီး၊ သမုိင္းလႈပ္ရွားမႈႀကီးကို ျပတိုက္ သြင္းေရးအတြက္ အလုပ္မ်ားေနၾကတယ္။
သူတုိ႔ ဘာလို႔ ဒီလိုလုပ္ခ်င္ၾကတာပါလိမ့္ဆုိတာကို စူးစမ္းမိသေလာက္ တင္ျပပါရေစ။
ပထမအခ်က္က “၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီးသမုိင္း” နဲ႔အတူ သူတု႔ိရဲ႕ပုဂၢိဳလ္ေရးအခန္းကို တြဲဖက္တူယွဥ္ အ ထင္အရွားေၾကာ္ျငာႏုိင္မွာမုိ႔ ျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအခ်က္ ဒီသမုိင္းျပတုိက္တရားဝင္ျဖစ္ေပၚတည္ရွိေရးနဲ႔ ေရွ႕မွာ သူတုိ႔ပါဝင္ကျပ လႈပ္ရွားလာမယ့္ ပါတီႏုိင္ငံေရး/လႊတ္ေတာ္တြင္းႏုိင္ငံေရးရည္မွန္းခ်က္ေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ခ်ိန္စက္ၿပီးလုပ္တာလုိ႔ ယူဆပါတယ္။
တတိယအခ်က္ေတာ့ “ဒီခ်ဳပ္ပါတီအစိုးရ” ျဖစ္ေနစဥ္ဟာ ခ်ိန္ခါသင့္ပဲ၊ ခါေတာ္မီပဲဆိုတဲ့တြက္ ခ်က္မႈလည္း ပါႏုိင္ပါတယ္။
စတုတၱအခ်က္ကေတာ့ “၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုစိတ္ဓာတ္” ျပည္သူလူထုနဲ႔ မ်ဳိးဆက္ သစ္ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရဲ႕အသည္းႏွလံုးနဲ႔ ဦးေႏွာက္ထဲေရာက္သြားမွာကို သိပ္စုိးရိမ္ၿပီး ျပတုိက္မွန္ခန္းထဲမွာ အစဥ္ထာဝရ လံုလံုျခံဳျခံဳသိမ္းထား ခ်င္ဟန္ တူပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ “၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုစိတ္ဓာတ္” ဆိုတာဟာ ျပတိုက္မွန္ခန္းထဲမွာ သိမ္းထားဖို႔မဟုတ္ပါဘူး။
“၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုစိတ္ဓာတ္” ကို မ်ိဳးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြထဲ၊ ျပည္သူလူထုေတြထဲေရာက္ရွိေန ေစဖို႔ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ႀကိဳးပမ္းေနရမွာပါ။ ဒီတာဝန္ဟာ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံုႀကီးထဲမွာ မိမိစြမ္းရာကေန (လက္ခုပ္နဲ႔ျဖစ္ေစ) ပါဝင္ႏုိင္သေလာက္ ပါဝင္ခဲ့ၾကတဲ့ “၈၈မ်ဳိးဆက္” မ်ား အားလံုးရဲ႕မူလတာဝန္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘာလို႔လဲ။ ၁၉၈၈ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီးက ခရီးဆံုးပန္းတုိင္ မေရာက္ေသးလုိ႔ပါပဲ။
ပန္းတုိင္ေရာက္ေအာင္ မ်ဳိးဆက္တဆက္ၿပီးတဆက္ ဆက္လက္ခ်ီတက္ႏုိင္ဖို႔ “၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုစိတ္ဓာတ္” နဲ႔ ဆက္လက္သယ္ေဆာင္ရမွာမဟုတ္ပါလား။
ရန္ကုန္တုိင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဆုိသူကေတာ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြနဲ႔ေတြ႔ဆံုပြဲတခုမွာ အခုလို ၾသဝါဒ လက္ခ်ာေႁခြပါတယ္။
- “တခုခုျဖစ္ရင္ဆႏၵျပမယ္ဆိုတဲ့လႈပ္ရွားမႈမ်ဳိးေတြနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီးေတာ့ အနည္းငယ္ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္ တိုင္လည္း သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားအေနနဲ႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ထဲက ထြက္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္”
- “ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ေပးဆပ္ခဲ့မႈေတြအတြက္ ဒီမ်ဳိးဆက္ေတြကိုထပ္ၿပီး ဒီလိုပဲအက်ဥ္းေထာင္ ထဲသြားရဦးမယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လမ္းျပေနစရာမလိုေတာ့ဘူး”
- “တပါတီအာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာလည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာလည္း မဟုတ္ေတာ့ ဘူး” တဲ့။
ကိုၿဖိဳးမင္းသိန္းသည္ တုိင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္းျဖစ္လာခဲ့ၿပီ။ အုပ္စုိးသူျဖစ္လာေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း “အုပ္စုိးသူေလ - အုပ္ခ်ဳပ္သူအသံ” နဲ႔ ေက်ာသပ္၍ တရားျပျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။
“စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာလည္း မဟုတ္ေတာ့ဘူး”တဲ့လား။ ဒါ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္း ျပတဲ့လမ္းလား၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးၿဖိဳးမင္းသိန္းအတြက္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ မဟုတ္ေတာ့တာျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။
ျပည္သူမ်ားအဖို႔ကေတာ့ “ဒီမိုကေရစီအေရၿခံဳထားတဲ့စစ္အာဏာရွင္စနစ္” ျဖစ္ၿမဲျဖစ္ေနဆဲလို႔ ေျပာရမွာပါ။ ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒ တည္ၿမဲေနသမွ်ကာလပတ္လံုး ဒီမိုကေရစီအေရျခံဳစစ္အာဏာရွင္စနစ္သာျဖစ္ၿမဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒီမိုကေရစီအေရျခံဳစစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို မဲဆႏၵနဲ႔ ေခ်ာ့ေမာ့ေျပာင္းလဲယူလုိ႔ ရႏုိင္ေကာင္းရဲ႕ဆုိတဲ့မိႈင္း သူတုိ႔ျဖန္႔ျဖဴးေနၾကပါ ကလား။
“ကိုဝ” ဆုိတဲ့ေဆာင္းပါးရွင္ကေတာ ့အခုလို ေရးတာဖတ္ရပါတယ္။
- “တပ္မေတာ္ဖြဲ႔စည္းလႈပ္ရွားပံုေဆာင္ရြက္စနစ္ ထက္ေအာက္ အဆင့္ဆင့္အမိန္႔ေပး နာခံရတဲ့စနစ္မ်ဳိးပါ၊ တပ္မေတာ္ ယႏၱ ယားမွာ အထက္ကေပးလုိက္တဲ့အမိန္႔ကို ေအာက္အဆင့္က မျဖစ္မေနလိုက္ရပါတယ္” တဲ့။
- “က်လာတဲ့ အမိန္႔ကို ျငင္းပယ္ဖို႔ဆုိတာ တပ္မေတာ္ယႏၱယားမွာ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး” တဲ့။
- “ျမန္မာႏုိင္ငံမွာစစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို အုတ္ျမစ္ခ်ခဲ့တဲ့၊ တိုင္းျပည္ကို ႏွစ္ေပါင္း ၂၆ ႏွစ္ၾကာ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္ရဲ႕ေမြး စားဖခင္လို႔ရည္ညြန္းၾကတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနဝင္းကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊက အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ် အေရးယူလိုက္တဲ့အခါမွာ တပ္မေတာ္အတြင္းမွာ သိသာတဲ့ ဘယ္လိုဂယက္ရုိက္ခတ္မႈမ်ဳိးကိုမွ မေတြ႔ခဲ့ရပါဘူး” တဲ့။ (သားမက္နဲ႔ ေျမးေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈ ကိုေတာ့ ေခြးေလွးခုန္တာမုိ႔ စာရင္းမသြင္းတာလားမသိ)
ဒီေတာ့ လူထုအံုႂကြမႈေတြကို စစ္တပ္က ပစ္ခတ္ေခ်မႈန္းတာကို နားလည္ေပးရမယ့္သေဘာပဲ။ သည္းခံခြင့္လႊတ္ရမယ့္ သ ေဘာထင္ပါရဲ႕။ တပ္မေတာ္ကို စိတ္နဲ႔ေတာင္မျပစ္မွားနဲ႔လို႔ မေျပာတာမေရးတာကိုပဲ ႀကံဖန္ေက်းဇူးတင္ရအံုးမလုိပါပဲ။
အဆိုပါအာေဘာ္ဖန္တီးခ်င္သူေျပာခ်င္တဲ့ အဓိကသေဘာထားက စစ္တပ္ဆုိတာ အထက္က အမိန္႔က်လာရင္ အလုပ္ သမား၊ လယ္သမား၊ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ၊ ဘုန္းႀကီးသံဃာမေရြး ပစ္ရမွာပဲ။ ဒါအထက္အမိန္႔ပဲျငင္းပယ္လုိ႔မရဘူး။ “စစ္တပ္ဆုိတာ ပစ္ရင္တည့္တည့္ပစ္တယ္ မိုးေပၚေထာင္ေဖာက္တာမပါဘူး” ဆုိတဲ့ သြားေလသူဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ စကားကုိမ်ား ပဲ့ တင္ထပ္လိုက္ေလေရာ့သလား။
ဗုိလ္ေနဝင္းလို စစ္အာဏာရွင္ ထိပ္သီးကိုျဖဳတ္ပစ္တာ “ဘယ္လို ဂယက္ရိုက္ခတ္မႈမ်ဳိးကိုမွ မေတြ႔ခဲ့ရပါဘူး” ဆုိပဲ။
ဗိုလ္ေနဝင္းကို ဗုိလ္သန္းေရႊက တပ္တြင္းဂယက္မထဘဲ အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်ႏုိင္တာဟာ “၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီး” က ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ အစြယ္ရုိက္ခ်ဳိးပစ္လိုက္လို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ အဓိကအေၾကာင္းအခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။
“၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံုႀကီး” သာမရွိရင္ ဗိုလ္ေနဝင္းကို ဗိုလ္သန္းေရႊ အခုလို ဘယ္ျဖဳတ္ႏုိင္လိမ့္မလဲဆိုတာ လူၿပိန္းေတာင္ စဥ္းစားႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႕“အခန္းကုန္သြားၿပီ”ဆုိတာကို အကြက္ေခ်ာင္းေနတဲ့ ဗိုလ္သန္းေရႊသိပ္သိမွာေပါ့။ ခ်ိန္ကုိက္အသံုးခ်သြားႏုိင္တာသာျဖစ္ပါတယ္။
ဗိုလ္ေနဝင္းနဲ႔ (မဆလ) ပါတီရဲ႕အရႈံးက ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံုမွာတင္ အရႈံးႀကီး ရံႈးတာမဟုတ္ ပါဘူး။ “၁၉၉၀ ဒီမုိကေရစီ ေရြးေကာက္ပြဲ” မွာပါ ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ ရံႈးသြားတာပါ။ ႏွစ္ထပ္ကြမ္း အရံႈးျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္း ႏိုင္ငံေရးဘယ္လိုမွ နာလံမထူေတာ့ဘူးဆိုတာ ႏုိင္ငံေရးေလ့လာသူတုိင္း တြက္ခ်က္မိၾကပါတယ္။ စကားအလြန္အကြၽံေတြေျပာခဲ့တဲ့ ကာခ်ဳပ္ ဗိုလ္ေစာေမာင္ရဲ႕အျဖစ္က ငဝက္ဒဏ္ခံရတဲ့အျဖစ္မ်ဳိး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္ေတြက စစ္အုပ္စု အတြင္းစည္းထဲမွာ ဒုကာခ်ဳပ္ လုပ္ေနတဲ့ ဗိုလ္သန္းေရႊအတြက္ အခြင့္သာခ်က္ေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒါေတြကို အသံုးခ်ႏုိင္လိုက္ေတာ့ စစ္အုပ္စုထဲမွာ နံပါတ္ဝမ္းကို ၿဖိဳႏုိင္သူဟာ နံပါတ္ဝမ္းျဖစ္လာတာပါပဲ။ ဘာမွမဆန္းက်ယ္ပါဘူး။
ဗိုလ္ခင္ညြန္႔နဲ႔ ေထာက္လွမ္းေရး ဘက္ကလက္ဦးမႈရခဲ့ၿပီး ဗိုလ္သန္းေရႊ ရႈံးနိမ့္ခဲ့ရင္ ဘယ္လိုမ်ဳိးသံုးသပ္မလဲ မသိပါဘူး။
“ကိုဝ” ေဆာင္းပါးထဲကသတိျပဳမိတဲ့ ေနာက္တခ်က္က “ရွစ္ေလးလံုးဒီမိုကေရစီလူထု အေရးေတာ္ပံုအစပ်ဳိးအားယူပံု၊ ဒီအ ေရး ေတာ္ပံုႀကီးကေန လက္ဆင့္ကမ္းေဖာ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဒီမိုကေရစီေရး အဆင့္ဆင့္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ပံုေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြက အစုိးရနဲ႔တပ္မေတာ္ တာဝန္ရွိအဖြဲ႔အစည္းေတြ လက္ထဲမွာပဲရွိတာပါ” တဲ့။
စစ္တပ္မွတ္တမ္းေတြ (ေထာက္လွမ္ေရးမွတ္တမ္းေတြ) ထုတ္ေပးခါမွ (ဗကပ) ယူဂ်ီေတြရဲ႕ ခ်ိတ္ဆက္လႈပ္ရွားတြန္းတင္သြား မႈေတြက အဓိကအခန္းကပါေနတယ္ဆိုရင္လည္း အရွိအရွိအတုိင္း သာအသိအမွတ္ျပဳၾကရမွာပဲထင္ပါရဲ႕။
(သတိေတာ့ထားရမွာေပါ့၊ စစ္တပ္က မလိုရင္မလိုသလို သမုိင္းအခ်က္အလက္ေတြကို မွိန္ ေဖ်ာ့ ေဖ်ာက္ဖ်က္ခဲ့တာေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒးမဟုတ္လား၊ သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတုိ႔လို ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြရဲ႕ သမုိင္းကုိေတာင္ ခ်မ္းသာေပးတာ မဟုတ္ပါဘူး)
“ဒီမိုကေရစီအေရၿခံဳထားတဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္” (၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ) တည္ရွိေနသမွ် လူထုလႈပ္ရွားမႈ အဆက္မျပတ္ ေပၚေနမွာျဖစ္ပါတယ္။ “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒ” နဲ႔ မည္သူပင္ အုပ္ခ်ဳပ္ ေနပါေစလူထုလႈပ္ရွားမႈေတြဆက္လက္ေပၚေပါက္ေနမွာျဖစ္ပါတယ္။ အခုလည္းေပၚေနသည္မဟုတ္ပါလား။ “အေရးေပၚကာလစီမံခန္႔ခြဲေရးဗဟိုေကာ္မတီ” (rapid response committee) ဆုိတာ ႀကိဳတင္ဖြဲ႔ထားသည္မဟုတ္ပါလား။ ထိုေကာ္မတီလုပ္ငန္းေတြထဲမွာ “မီဒီယာကို မီဒီယာနဲ႔၊ လူထုကို လူထုနဲ႔တုိက္မယ္” လို႔ပါရွိ ပါတယ္ ။
“၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီး” ဆိုတာ အုပ္စိုးသူကို ထိပ္တိုက္ရင္ဆုိင္ တဲ့၊ လမ္းမေပၚ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ထြက္လာတဲ့ လူထုလႈပ္ ရွားမႈ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိလႈပ္ရွားမႈႀကီးထဲမွာ ျပတိုက္လုပ္ခ်င္ေနသူေတြလည္း ေရွ႕ဆံုးတန္းကပါခဲ့ၾကပါတယ္။ သမုိင္းလႈပ္ရွားမႈ တိုင္းမွာ သမုိင္းေခတ္အလိုက္၊ မ်ဳိးဆက္ အလိုက္ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြဟာ လႈပ္ရွားမႈရဲ႕“လွံသြားအခန္း” က ပါခဲ့ၾကတာ ခ်ည္းပါပဲ။
ဒီလိုပါဝင္လာဖို႔ဘယ္သူကမွဇြတ္အတင္းခုိင္းေစလို႔မရႏုိင္သလုိ၊ တားျမစ္ပိတ္ပင္လုိ႔လည္း မရႏုိင္ပါဘူး။ ေက်ာင္းသားလူငယ္ ဆုိတာ သူ႔သမုိင္းေခတ္တာဝန္ကို သူ႔ကုိယ္ပုိင္ႏုိးၾကားမႈနဲ႔ ထမ္းရြက္ၿပီး သူ႔လမ္းေၾကာင္းကို သူတို႔ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကတာမဟုတ္လား။ “ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ ေပးဆပ္ခဲ့မႈေတြ” ဆုိတဲ့ စကားလံုးေတြကေတာ့ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈဆန္လြန္းတယ္၊ စီးပြားေရးနံ႔နံ လြန္းပါတယ္။
၈၈ မ်ိဳးဆက္ဆုိသူေတြလည္း တခ်ိန္က သူတုိ႔ပခံုးေပၚက်ေရာက္လာတဲ့ သမုိင္းေခတ္တာဝန္ကိုထမ္းခဲ့ၾကၿပီပဲ။ ဒီလိုထမ္းခဲ့ တာဟာအက်ိဳးေမွ်ာ္ၿပီး ထမ္းခဲ့ၾကတာမွမဟုတ္တာ။ ကိုယ္ပုိင္အသိစိတ္ဓာတ္၊ ကုိယ္ပုိင္ႏုိးၾကားမႈနဲ႔ ထမ္းရြက္ခဲ့ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။ အဘယ္သူ တဦးတေယာက္ရဲ႕ေသြးထုိးလႈံ႕ေဆာ္မႈ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္မႈနဲ႔မွ မဟုတ္ပါဘူး။
လူထုလႈပ္ရွားမႈတိုင္းမွာ သမုိင္းေခတ္အလိုက္၊ မ်ိဳးဆက္အလိုက္ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြဟာ လႈပ္ရွားမႈရဲ႕“လွံသြားအခန္း” က ပါဝင္ခဲ့ၾကေပမယ့္၊ သမုိင္းရဲ႕အဓိကဇာတ္လုိက္ကေတာ့ ျပည္သူ လူ ထုႀကီးပဲျဖစ္ၿမဲျဖစ္ပါတယ္။
ျပည္သူလူထုႀကီးတရပ္လံုးမပါဝင္ဘဲနဲ႔ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ သမုိင္းေမာ္ကြန္းကမၺည္းကို ေရးထိုး ႏုိင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။
“၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုႀကီး” ဆုိတာဟာ ၁၉၆၂ - ၁၉၇၄ - ၁၉၇၅-၇၆ - ၁၉၈၇ စတဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြရဲ႕အဆက္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေရျမင့္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ “၁၉၈၈ ဒီမိုကေရစီအေရး ေတာ္ပံုႀကီး” ေနာက္မွာလည္း ၁၉၉၆ - ၂၀၀၇ ေရႊဝါ ေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး - လက္ပံေတာင္း - ေက်ာင္းသားသပိတ္ခ်ီတက္မႈကေန - စစ္ကုိင္းအလုပ္သမားခ်ီတက္မႈ စသျဖင့္ လူထုလႈပ္ရွားမႈေတြ၊ သမုိင္း လႈပ္ရွားမႈေတြဟာျမစ္မေရလို အဆက္မျပတ္တသြင္သြင္ စီးဆင္းေနတာပါ။ စီးဆင္းေနဆဲပါ။ လူထု လႈပ္ရွားမႈသမုိင္းေရစီးေၾကာင္း ကို တဦးတေယာက္စိတ္ဆႏၵနဲ႔ တားျမစ္ပိတ္ပင္လို႔မရႏုိင္ပါဘူး။
“ရွစ္ေလးလံုးဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံုေငြရတုေၾကညာစာတမ္း” ထဲမွာေတာ့ အခုလို ေဖာ္ျပပါ ရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။
“ဤစိန္ေခၚမႈမ်ားသည္ တစ္ဦးေကာင္း၊ တစ္ေယာက္ေကာင္း၊ တစ္ဖြဲ႔ေကာင္းျဖင့္ ေျဖရွင္းႏုိင္ မည္မဟုတ္၊ လြန္ခဲ့ေသာ ၂၅ ႏွစ္က တုိင္းရင္းသားျပည္သူတစ္ရပ္လံုး တညီတညြတ္တည္းပါဝင္ ဆင္ႏႊဲခဲ့ၾကသည့္ ရွစ္ေလးလံုးဒီမုိကေရစီစိတ္ဓာတ္ျဖင့္သာ ေျဖရွင္းေက်ာ္လႊားႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။ ဤ သည္မွာနယ္ပယ္အသီးသီး၊ ေနရာေဒသအသီးသီးတြင္ ျပန္႔က်ဲေရာက္ရွိေနၾကေသာဒီမုိကေရစီ အင္ အားစုမ်ားအားလံုး၏ တူညီေသာယံုၾကည္ခ်က္ပင္ျဖစ္သည္” တဲ့။
မွန္ေပစြ။ ေကာင္းေလစြ။
ယခုလို “ျပည္တြင္စစ္ရပ္စဲေရး - ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရး - ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတည္ ေဆာက္ေရး” စတဲ့စိန္ေခၚမႈႀကီး ေတြကို ရင္ဆုိင္ရာမွာ “၁၉၈၈ ဒီမုိကေရစီအေရးေတာ္ပံု စိတ္ဓာတ္” ပုိၿပီးေတာင္ လိုအပ္ေနပါေသးတယ္။