 |
| ဓာတ္ပုံ - မအတာ |
စီစီသြယ္ (S/OKA -089818) - အေမ၏ ရက္ေပါင္း တေသာင္းေက်ာ္
(မိုးမခ) ၾသဂုတ္ ၃၁၊ ၂၀၁၆
အေမ ၊ အေမ့အိမ္ ၊ ၈ ရက္အတြင္း အထင္ကရ အျဖစ္အပ်က္ ၂ ခုု၊ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ရပ္ ၂ ခုု၊ အင္အားျပင္းေသာ ငလ်င္ဒဏ္ႏွင့္ အင္အားၾကီးမားေသာ စုုစည္းမႈ၊ (မနက္ျဖန္တြင္ က်င္းပေတာ့မည့္ ၂၁ ရာစုု ပင္လုုံညီလာခံ) ၊
အသက္ဆုုံးရႈံးမႈမ်ားနဲ႔ အတူ ျပိဳက်ပ်က္စီးသြားခဲ့ရေသာ ပုဂံဘုုရားမ်ား၊ က်မတိုု႔ ဖူးခ်င္ေသာ ပုုဂံဘုုရားမ်ား၊ က်မတိုု႔လည္း ပုုဂံေျမကိုု ေျခခ်ခြင့္ မရရွိေသး၊ က၀ိအိုုလည္း အေမ့အိမ္ကိုု ေျခခ်ခြင့္ မရရွိေသး၊
အေမ၏ ရက္ေပါင္း တေသာင္းေက်ာ္ … ဤစာစုုကိုု စနစ္တခုုေၾကာင့္ စနစ္တခုုအတြက္ အသက္ ၁၇ ႏွစ္ အရြယ္တြင္ မိခင္ရင္ခြင္မွ ထြက္ခြာခဲ့ရေသာ မအတာ (ႏိုုင္ငံ့အေရးအတြက္ ႏွစ္ အေတာ္ၾကာ ေတာျဖတ္ခဲ့ရေသာ ၈၈ ေက်ာင္းသူ) ရိုုက္ကူးေသာ ဓာတ္ပုုံျဖင့္ အားျဖည့္ထားပါသည္။
အေမ၏ ရက္ေပါင္း တေသာင္းေက်ာ္
ျပီးျပည့္စံုျခင္းမရွိေသးတဲ႕ စနစ္တခုအေရာက္မွာပါ၀င္ပတ္သက္ေပးဆပ္ေနဆဲသူေတြလည္း ဒုတိယအရြယ္၊ ဒုတိယအရြယ္လြန္ တတိယအရြယ္ေရာက္ကုန္ျပီေပါ့။ ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့ခရီးက "၈.၈.၈၈"ကေရတြက္ရင္ေတာင္ လေပါင္းသံုးရာသံုးဆယ့္ေျခာက္။ ရက္ေပါင္းတေသာင္းေက်ာ္။ အေမ၏ ညေနခင္းမ်ားလည္း ျပီးျပည့္စံုျခင္း မရွိေသး။
သားျပန္လာရာလမ္းကိုေမွ်ာ္ေနတဲ့ အေမရဲ႕ ညေနခင္းမ်ား (၈.၈.၈၈မွ ၈.၈.၂၀၁၆) ထိ ရက္ေပါင္း တေသာင္းနွစ္ရာနွစ္ဆယ့္ခုနွစ္ရက္) လည္းမရပ္တံ့ေသး။ အေမကေတာ့ ျပန္မလာနိုင္တဲ့ သားကိုေရာ၊ ျပန္လာနိုင္တဲ့သားကိုေရာ ေမွ်ာ္ေနဆဲ။
စံနစ္တခုေၾကာင့္ ၊ စံနစ္တခုအတြက္ အေမ့အိမ္မွ ျပန္႕က်ဲစြာထြက္ခြာခဲ့ရတဲ့ သားေတြလည္း ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ အိမ္မေရာက္နိုင္ေသး။
ကမၻာအနွံ႕ျပန္႕က်ဲေနတဲ့အေမ့သားေတြ (က၀ိအိုေတြ၊ နိုင္ငံ့အေရးအတြက္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ "ေတာျဖတ္၊ ေထာင္ျဖတ္"ခဲ့ရသူေတြ ၊ အေတြးေရာအလုပ္ေရာအမိေျမအတြက္ေပးဆပ္ေနသူေတြ) စံနစ္တခုကုိေရာက္ဖုိ႕ေရာက္ရာအရပ္မွာ (တခ်ဳိ႕လဲ ခံယူခ်က္န ဲ့အမိေျမနယ္စပ္ကမခြာပဲ) က်ရာတာ၀န္ကို ဆယ္စုနွစ္သံုးစုနီးပါး ("၈၈"က စတြက္ရင္ ၂၈နွစ္ၾကာ) ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ အေမ့သားေတြရဲ႕ အိမ္ျပန္လမ္းဟာ ေခ်ာေမြ႕ျခင္းမရွိေသး။
က်မတို႕ရဲ႕ "၈၈ ေက်ာင္းသား"ထဲကတေယာက္၊ အျမဲ ပိုက္ဆံမရွိေသာ(အမ်ား၏ တူညီေသာ မွတ္ခ်က္)၊ ကဗ်ာက၀ိအို(ဆရာၾကီး ဦးတင္မိုး) ကို ကာလ ရွည္စြာျပဳစုခဲ့ေသာ၊ အေၾကာင္းအရာတခုကိုစိတ္၀င္တစား၊ စီကာပတ္ကံုးေျပာတတ္ေသာ၊ အျမဲတက္ၾကြလန္းဆန္းေနေသာ ကိုမိုးသီး တေယာက္လည္း အေမ႕အိမ္ေရာက္ဖို႕ သံရံုး ၊ တရံုး၀င္ တရံုးထြက္ ျပည္၀င္ခြင့္ေလွ်ာက္လို႕ေပါ့။
အေမကေတာ့ သားလာမယ့္လမ္းကိုၾကည့္ျပီး ေမွ်ာ္ေနေလရဲ႕။ ေတြ႕တဲ့လူတိုင္းကိုလည္း သူ႕သားနဲ႕တူလို႕တဲ့။ ၂၀၁၃အိမ္ျပန္တုန္းကသတင္းသမားေတြက "ကိုမိုးသီး နိုင္ငံေရးဆက္လုပ္မလား "ေမးရင္ အေမက "နုိင္ငံေရးမလုပ္ခိုင္းေတာ့ဘူး ၊ အိမ္အလုပ္ေတြ ခိုင္းစရာရွိေသးတယ္"တဲ့။
အျပင္လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လို႕ နွဳတ္ဆက္သူေတြမ်ားလာရင္ "နင့္အသိေတြမ်ားလိုက္တာ၊ ျပန္ၾကမယ္"တဲ့။
"နင့္မိုးသီးဇြန္ နာမည္ကိုေျပာင္းလိုက္၊ မိ်ဳးသန္းထြဋ္ပဲေကာင္းတယ္"တဲ့။
အိပ္ခန္းတံခါးပိတ္အိပ္ရင္လဲ တံခါးကိုတဒံုးဒံုးထုျပီး "နင္တခုခုျဖစ္ရင္ ငါတို့လုပ္ေပးလို ့မရဘူး ၊ တံခါးဖြင့္အိပ္"တဲ့။ တစ္ညေတာ့ ေခြ်းေတြနဲ႕ ရႊဲျပီး နိုးလာတာ (သူ႕အေပၚမွာ ေစာင္အထပ္ထပ္ ျခံဳေပးထားတာတဲ့)
"အေမသနားပါတယ္ဗ်ာ၊ တခ်ိန္က သိပ္ထက္ခဲ့တာ "
အေမ၊ အေမပီသတဲ့အေမ၊ သူ႕ရင္ခြင္ထဲက သား မိ်ဳးသန္းထြဋ္ကို တခိ်န္လံုးသတိရေနတဲ့အေမ။
(မိုးသီးဇြန္နာမည္နဲ႔ နိုင္ငံ့အေရးလုပ္တဲ့၊ ကမၻာေက်ာ္တကၠသိုလ္က မဟာဘြဲ႕ယူထားတဲ့ သားအတြက္ ဂုဏ္ယူမွာပါ)
ရက္ေပါင္းတေသာင္းနီးပါး၊ လေပါင္း သံုးရာနွစ္ဆယ္ေက်ာ္ သားကိုေမွ်ာ္ခဲ့၊ စိုးရိမ္စိတ္ေတြနဲ႕ေနခဲ႕ရတဲ့အေမ၊
၂၀၁၃ အိမ္ျပန္အေရာက္မွာ သားရဲ႕ေနာက္ကိုအရိပ္လိုလိုက္ရင္း ေပ်ာ္ခဲ့တဲ့အေမ ( ထမင္းစားရင္လဲ ထမင္းထပ္ထည့္ေပးဖို႕ အဆင္သင့္၊ ေရခ်ဳိးရင္လဲ မ်က္နွာသုတ္ပု၀ါကိုင္ျပီး ေစာင့္ေန)
သားအသိေတြနဲ႕ စည္ကားေနတဲ့အိမ္ကို သေဘာက်ေပ်ာ္ေနခဲ့တဲ့အေမ၊ အခုေတာ့ ေတြ႕တဲ့လူတိုင္းဟာ သူ႕သားနဲ ့တူလို႕ေပါ့။
သားကိုေစာင္ျခံဳေပးဖို႕အထမွာ ဟင္းလင္းျဖစ္ေနတဲ့ သားရဲ႕အခန္းကိုၾကည့္ျပီး ျပန္အိပ္မရတဲ့ညေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားေနျပီလဲ။ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ႕အိမ္ထဲကေန သားအိမ္ျပန္လမ္းကို ၾကည့္ေနတဲ့အေမ။
သားအိမ္ျပန္လမ္းကိုၾကည့္ရင္း ေမွ်ာ္ေနရွာတဲ့အေမရဲ႕ ညေနခင္းေတြ ဘယ္ေတာ့ျပီးျပည့္စံုပါ့မလဲ။
ျမန္မာျပည္သူေတြက အေမလို့ေခၚေနျပီျဖစ္တဲ့ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံု (၈.၈.၈၈) မွာရလိုက္တဲ့ က်မတို႕ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္၊ ကမၻာ့ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေလးစား ေနရာေပးရေလာက္ေအာင္ ထိုက္တန္စြာဘဲ ကမၻာ့အလည္မွာ ထည္၀ါ ေနေသာ၊ လက္မလည္ေအာင္ အလုုပ္မ်ားေနေသာ၊ က်မတို႕ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္လည္း သားေတြ ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ အိမ္ေရာက္ေရးကို ေမွ်ာ္ေနမွာပါ။
၈၈ မွသည္ ရက္ေပါင္း တေသာင္းေက်ာ္ ၊ အေမဆႏၵမ်ား ျပီးျပည့္စုုံျခင္း မရွိေသး၊ တက္ညီလက္ညီျဖင့္ ၀ိုုင္း၀န္း ရိုင္းပင္းၾကရင္ျဖင့္ အျမန္ဆံုး အေမ၏ ညေနခင္းမ်ား ျပီးျပည့္စံုမွာပါ။
စနစ္တခုအတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ရသူမ်ား၊ ေပးဆပ္ေနဆဲျဖစ္သူမ်ားကို ဦးညႊတ္အေလးျပဳရင္း အျမန္ဆံုး အေမ႕အိမ္ကို ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ ျပန္နိုင္ေရးအတြက္ က်ိဳးစားလွ်က္။
စီစီသြယ္ (S/OKA -089818)
ေခတၱ-အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု
စာၾကြင္း။ ။ ျပည္ပမွာ တရား၀င္ေနထိုင္ခြင့္ရွိသူမ်ားက အေမ့အိမ္ျပန္ခ်ိိန္တြင္ ခံ၀န္ခ်က္မထိုးရေရး ၾကိဳးစားေနခ်ိန္တြင္ မိမိတို႕၏ ခံယူခ်က္ေၾကာင့္ အမိေျမ၏ နယ္စပ္မ်ားမွ မခြာသူမ်ားတြင္ မည္သည့္ တရား၀င္ေနထိုုင္ခြင့္ကဒ္မ်ား မရွိ၍ မျပန္နိုင္ၾကပါ။
ကဗ်ာက၀ိအိုအား လအတန္ၾကာ ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ပါသည္ (မုန့္ေ၀စားတတ္ေသာ ကိုမိုးသီးဇြန္ (တခါတခါ ထင္ရာျမင္ရာ ထေရးတတ္ေသာ) နွင့္ ဆရာၾကီးအား ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ခ်က္ျပဳတ္ ဧည့္ခံခဲ့ေသာ အနစ္နာခံစိတ္ရွိေသာ ကိုေအာင္သူျငိမ္းတိုု႔ေၾကာင့္)။