မိုုးဇက္ (ဒီဇိုုင္း) - မိဘမဲ့ ယုဇနဥယ်ဥ္ၿမိဳ႕ေတာ္ေလးကို ဘယ္သူေတြကယ္မွာလဲ

(မိုုးမခ) ေအာက္တိုုဘာ ၂၊ ၂၀၁၆

“အာဆီယံၿမိဳ႕ေတာ္” ဆိုၿပီး ကင္ပြန္းတပ္ ေမြးဖြားလိုက္တဲ့ ယုဇနဥယ်ဥ္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ အခုဆို အစိုးရ စီမံကိန္းနဲ႔ ငမိုးရိပ္ဆည္ေရကို ေရေပးေ၀ေရးဌာနက အားတဲ့အခါ၊ စိတ္လိုလက္ရ ရွိသည့္အခါ ရရွိေနသလို အရင္က ေႏြဆိုဖုန္ထူ၊ မိုးဆို ဒူးျမဳတ္တဲ့ လမ္းေတြဟာလည္း ကြန္ကရစ္လမ္းႀကီးေတြျဖစ္လို႔ေပါ့။ (ခၽြင္းခ်က္။ ။ ေအဘေလာက္ႏွင့္ ဘီ ဘေလာက္ၾကား ကငါးစိမ္းတန္း ျဖစ္ေနတဲ့ မိန္းလမ္းမႀကီးမပါ၊ ဘီ ဘေလာက္ ပတ္လမ္းမွ တနွစ္ပတ္လံုး ေရျမဳတ္ေနေသာ လမ္း(ငါးေမြကန္အျဖစ္ ေလလံျပစ္ရန္ အစီအစဥ္ရွိမရွိမသိ) မပါ။ အေနာက္ဘက္မုခ္ သို႔ ဆက္သြယ္ထားေသာ ေျခာက္လမခံ ကတၱရာ လမ္း(မပ်က္မခ်င္း ၾကက္ေခ်းပါသလို အဖာတရာ ျပင္ေပးရေသာလမ္း) မပါ။) စသျဖင့္ေပါ့ေလ . . .။ စတည္ကာစကနဲ႔ စာရင္ ေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲ စည္ကားလာတဲ့ၿမိဳ႕ပါ။

ဘယ္ေလာက္စည္သလဲဆို လမ္းထဲလမ္းေလွ်ာက္သြားရင္ မ်က္စိကို လွ်င္လွ်င္ထားရတယ္။ စိတ္တထင့္ထင့္နဲ႔ေပါ့။ ဘယ္အခ်ိန္မ်ား ေျမညီထပ္ ဆန္းရွိတ္နဲ႔ မ်က္စိ ထိုးမိမလဲ၊ ဘယ္ေစ်းသယ္ရဲ႕ ေစ်းဘန္းကို တက္နင္းမိမလဲ နဲ႔ သတိေလး အၿမဲကပ္ ရတယ္။ ေစတနာေကာင္းတဲ့ ရပ္မိရပ္ဖေတြက ဒီလိုစည္ကားဖို႔ လမ္းသာယာေရးမွဴး ေနရာ ခဏခဏ လုၾကဆိုပဲ။

ည ဆို သတိေလးကပ္ ေရသံေလးနားေထာင္၊ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ လႈပ္ရွားမႈကို ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာ၊ ေရလာရင္ အ၀တ္ေတြထေလွ်ာ္၊ ေရခ်ဳိးေပါ့။ အဲဒီလိုမွ သတိမကပ္ႏိုင္ရင္ မနက္ ေရသန္႔ ၀ယ္ၿပီး ဖင္ေဆးရမယ္။ (အဆင္ေျပရင္ မ်က္ႏွာပါ တၿပိဳင္နက္သစ္ေပါ့)။ ေရေပးေ၀ေရး ဌာနက ေရလွည္းတြန္းေရာင္းသူမ်ား ၊ ေရခ်ဳိး၊ အ၀တ္ေလွ်ာ္၊ ေရစည္ဒိုင္မ်ားႏွင့္ တျခားရပ္ကြက္မွ ထရပ္ကားမ်ားျဖင့္ တိုက္ခန္းေပၚထိ ေရတြန္းတင္ေပးၿပီးေရာင္ခ် ေနသူမ်ားကို စာနာသနားညွာတာတ့ဲအေနနဲ႔ အေရးေပၚ ေရျဖန္ေပးရန္ကားသံုးစီးအား ဌာနတြင္ ၀ွက္ထားေပးတယ္။ အဲဒီကားမ်ားမွာ ဖုန္အလိမ္းလိမ္းနဲ႔ တာယာေတြေတာင္ ေဆြးေျမ႕ေနေလာက္ၿပီ။

အစိုးရစီမံကိန္းနဲ႔ ေရငံေရေနာက္ကေန ေရၾကည္ေရသန္႔ရေတာ့ ေပ်ာ္တာေပါ့။ ေရဖိုးတစ္သိန္းခြဲကို အေျပးအလႊားသြင္း၊ ပိုက္ေတြလာတပ္ဆင္ေတာ့ေပ်ာ္၊ ေရကန္ေတြ ျပန္သန္စင္ၿပီး ေရစလြတ္မယ့္ရက္ကိုေစာင့္ၾကတာေပါ့။ ေရလည္းစလြတ္ေတာ့ ေလးလႊာကို ေရကတက္မလာ။ ဌာနေမးေတာ့ ေမာ္တာတပ္မထားဘူးလားတဲ့ ျပန္ေမခြန္းထုတ္တယ္။ ဒါနဲ႔ သခိုးေၾကာက္ၿပီး ေမာ္တာကို ေရခ်ဳိးခန္းမွာတပ္တယ္။ ဌာနကတြန္းအားက ပထမထပ္ေတာင္မေရာက္ေတာ့ တခါ ေအာက္ျပန္ေရႊ႕တယ္၊ အဆင္ေျပမယ္ႀကံကာရွိေသး မနက္ခင္းေလး ေရလႊတ္ေနတယ္ဆိုလို႔ ၀မ္းသာအားရ ေမာ္တာေျပးဖြင့္တယ္ မီးအားက တရာေတာင္မျပည့္ေတာ့ ေမာ္တာကဖြင့္မရ။ ေၾသာ္ . . ယုဇန . .။

ကေလးေတြအတြက္ ကစားကြင္းမရွိလည္း ခဏခဏေပ်ာ္ရတဲ့ၿမိဳ႕ပါ။ က်ဳပ္သမီး ၁ ႏွစ္နဲ႔ ၄ လက စကားမေျပာတက္ေသးတဲ့အရြယ္က မီး လာရင္ လက္ခုပ္တီးၿပီး ေအာ္ျမဴးၿပီး ခုန္ပါတယ္။ သမီလည္း ခဏခဏေပ်ာ္ရပါတယ္။ မေပ်ာ္ႏိုင္တာက က်ဳပ္။

အိမ္မွာ မိန္းဘုတ္ေလာင္၊ ေဆာင္းေဘာက္ ေလာင္၊ ေအာ္တိုဗု႔ိရိတ္ေတြပ်က္နဲ႔ ပိုက္ဆံကုန္တယ္။ တရက္မေတာာ့ ၂၀ ၀ပ္ရွိတဲ့ ဖန္ေကြးမီးသီးေလးေတာင္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေလးေလာက္ ျဖစ္သြားတယ္။ ေဘးအခန္းေတြလွမ္းၾကည့္ေတာ့ အနီးတိုက္တခ်ဳိ႕နဲ႔ အခန္းအခ်ဳိ႕ပဲ ျဖစ္တာ။ အရင္ကဆို ေအာ္တိုဗို႔ရိတ္က တေနကုန္ တေတာက္ေေတာက္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနတာ။ ေအာ္တိုဗို႔ရိတ္က အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္သြားတာနည္းနည္းၾကာေတာ့ ကယ္တင္မွျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး . . . လမ္းသာယာေရးမွဴးမရွိတာနဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးဆီသြားေမးၾကည့္တယ္။ 

လမ္းအတြင္း ေရႊနန္းဆြဲ လုပ္ငန္းက ၁၀ ခု ၁၅ ခုမက၊ တျခား ၀၇ိန္ေဆာ္သူ ၊ တျခားလုပ္ငန္းသံုးသူေတြရွိေတာ့ က်ဳပ္တို႔အတြက္ မီးေရးအတြက္ စိတ္မခ်ရဘူး ။ ၀ါယာေရွာ့ေတြျဖစ္ ႏိုင္တယ္ေျပာေတာ့ . . . ဘီရိုထဲက တိုင္စာေတြတထပ္ႀကီး ထုတ္ျပၿပီး . . .ခင္ဗ်ားလည္း “တိုင္” ပါတဲ့။ က်ဳပ္မွာ ဓားမေပါက္တဲ့ ဗိုက္ဖံုးအက်ၤ ီ မရွိဘူး ဆိုေတာ့ . . . . . မေပါက္ၾကားေစရပါဘူးတဲ့ ေရွ႕ ၇ အိမ္၊ ေနာက္ ၇ အိမ္ပဲ လက္မွတ္ထိုးခိုင္း . . . ဒါဆို ရပါၿပီတဲ႔။ ေကာင္းေရာဗ်ာ . . .။

ဒီကိစၥက မွဴးႀကီးတို႔၊ လမ္းသာယာေရးတို႔ အေရးမပိုင္ပါဘူး . . . မီးႀကိဳးဂိ်ြဳင္းေပးတာ . . . မီတာရံုးကပါတဲ့ . . .။

မီတာရံုးက တာ၀န္ရွိသူကို ေမးၾကည့္ေတာ့ . . . သူတို႔ အေရးမပိုင္ပါဘူး . . .အိမ္မီး၊ လုပ္ငန္းမီး က စည္ပင္ဌာနက ခြဲျခားတာပါ။ သူတို႔ က မီးခ်ိတ္ေပးရံုပါတဲ့ . . .။ ဒါေပမယ့္ မစိုးရိန္ပါနဲ႔ ေထြအုပ္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ညိွႏိႈင္ေနပါတယ္တဲ့ . . ။ အခုကိစၥ အတြက္ကေတာ့ က်ေနာ္ အခုလုပ္ေပးပါမယ္ ခဏေစာင့္ပါ . . .ဆိုၿပီး မီး တစ္မိနစ္ေလာက္ပ်က္သြားတယ္။ ျပန္လာေတာ့ လင္းထိန္ေနတာပဲ။

က်ဳပ္သမီးလည္း လက္ခုပ္ေတြတီးၿပီး ခုန္ေအာ္ေတာ့တာပဲ။

ဟိုတေလာ မနက္ခင္းတခုမွာ ေတာ့ . . . . Channal 7 က ဒဂံုဆိပ္ကမ္း ၉၄ ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးအား ေမျမန္းခန္းမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးက “ယုဇနဥယ်ဥ္ၿမိဳ႕ေတာ္ဟာ အိုးအိမ္လက္ထဲမွာလား၊ စည္ပင္လက္ထဲမွာလား၊ ဘယ္သူ႔လက္ေအာက္မွာလဲ မသိပါဘူးတဲ့”

ကဲ . . . . .ေကာင္းေရာဗ်ာ . . . ။