မင္းကုိႏုိင္ ● လူရာဝင္သူကေလးေတြ
(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၁၀၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) ေအာက္တုိဘာ ၁၀၊ ၂၀၁၆
ကုိမင္းကုိႏုိင္ လူမႈကြန္ရက္စာမ်က္ႏွာေပၚမွ ျပန္လည္ကူးယူပါသည္။
“ျပန္လာၿပီလား....မတူတဲ့အေၾကာင္းေတြ ေျပာျပဦးမယ္ဆုိ”
“ျပန္လာၿပီေပါ့။ ဘာမတူတာေတြ ေျပာရမွာလဲ”
“ရာသီဥတုေတြ၊ တိရစာၦန္ေတြ သဘာဝ မတူတာေတြေပါ့”
“လူေတြ မတူတာေရာ မသိခ်င္ဖူးလား”
“လူေတြ မတူတာလည္း ေျပာျပေပါ့”
“လူကေလးေတြ မတူတာ ရွာၾကည့္ရင္ ပုိမေကာင္းဖူးလား။ ခု သားတုိ႔ သမီးတုိ႔က ကေလးေတြဆုိေတာ့”
“ေကာင္းတာေပါ့ ေျပာျပပါ”
“ေအး တူတာလည္းရွိမယ္၊ မတူတာလည္း ရွိမယ္ နားေထာင္ၾကည့္ေပါ့။ တခါက ဆရာမတေယာက္ဟာ သူ႔ကုိ လက္ထပ္ခြင့္ ေတာင္းထားသူေတြအေၾကာင္း ကေလးေတြကုိ ေျပာျပတယ္”
“ဟားဟား… ဟုတ္လုိ႔လား ..၊ တကယ္လား”
“တကယ္ေပါ့ကြ ၊ တေယာက္ျခင္းအေၾကာင္း ေျပာျပတာ”
“ေနပါဦး ဆရာမက လွသလား”
“ေအး…ကေလးေတြ မ်က္စိထဲေတာ့ သူတုိ႔ခ်စ္တဲ့ဆရာမပဲ လွမွာေပါ့”
“ႏွေျမာစရာႀကီး”
“လုပ္ၿပီ…သမီးကေတာ့။ ထားစမ္းပါ သဘာဝပဲေလကြာ။ ဒါနဲ႔ ကေလးေတြက ဝုိင္းေရြးၾကတာ တေယာက္တမ်ဳိး ေရြးေပးၾက တာပဲ”
“အဲဒီေတာ့ - ဆရာမက ဘယ္သူကုိ ေရြးရမွာလဲ”
“ၾကည့္ရတာ သူ႔ဟာသူေရြးၿပီးသားလည္း ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္မွာေပါ့။ ကေလးေတြကုိ စဥ္းစားရတာ ေပ်ာ္စရာဆုိတာ သင္ေပးခ်င္ တယ္ ထင္တာပဲ။”
“ဟာ…သားတုိ႔ကေလးေတြ စဥ္းစားေပးတာကုိ မေလးစားဖူးလား”
“ေလးစားလုိ႔ပဲ တုိင္ပင္တာေပါ့။ ဒီဇာတ္လမ္းက မၿပီးေသးဘူးေလကြာ။ ဆရာမ မဂၤလာေဆာင္ဖုိ႔ကိစၥက်ေတာ့လည္း ထပ္ တုိင္ပင္ေသးတယ္”
“အုိး..ေပ်ာ္စရာႀကီး။ ကေလးေတြက ဘယ္လုိစဥ္းစားလဲ။ ကုိယ္တုိင္က်ေတာ့ မဂၤလာမေဆာင္ဖူးပဲနဲ႔ ဘယ္လိုအၾကံ ေပးမ လဲ”
“ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲကြာ မလုပ္ဖူးေပမယ့္..စိတ္ကူးေကာင္းေတာ့ ရွိတတ္တာပဲ မဟုတ္ဖူးလား။ အခုဟာကအၾကံ ယူရုံမက ဘူးကြ။ အကူအညီပါ ေတာင္းတာ”
“ဟုတ္လား…ဘာကူညီၾကရမွာမ်ဳိးလဲ”
“အဲဒီဧည့္ခံပြဲမွာ ကေလးေတြ ဖိတ္ၾကားေရး၊ ဧည့္ခံၾကဳိဆုိေရးစသျဖင့္ တာဝန္ယူခုိင္းတာကြ။”
“တကယ္…ကေလးေတြက တာဝန္ယူရမွာ ေပ်ာ္စရာႀကီး”
“တုိ႔ဆီမွာလုိဆုိ ဆပ္ေကာ္မတီေတြ ဖြဲ႕သလုိ ျဖစ္မွာေပါ့ကြာ..ဟားဟား”
“ကေလးေတြ လုပ္ႏုိင္ၾကလား ဦးဦး”
“အဲဒါ သူတုိ႔အရည္အခ်င္းေပၚ မူတည္တာေပါ့။ေလာေလာဆယ္ေတာ့ သူတုိ႔အိပ္ေတာင္မေပ်ာ္ၾကဖူး။အေကာင္းဆုံး ျဖစ္ေအာင္ ဘာလုပ္မယ္ဆုိၿပီး တုိင္ပင္ေနၾကတာ၊ အိမ္မွာလဲ မိဘေတြကုိ ျပန္ႂကြားရတာအေမာ”
“ဒါေပါ့ ဦးဦးရဲ႕ - လူရာသြင္းေတာ့ ေပ်ာ္တာေပါ့”
“ေအးေပါ့ - လူရာဝင္တယ္လုိ႔ ခံစားရတဲ့ ကေလးဟာအစြမ္းရွိသမွ် ေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ထုတ္တာေပါ့”
“အဲဒီေတာ့ မဂၤလာေဆာင္က ဘယ္လုိျဖစ္သြားလဲ ထူးဆန္းလုိက္တာေနာ္”
“မသိပါဘူးကြာ ဦးေျပာခ်င္တာ ဒါမွမဟုတ္တာ”
“လုပ္ၿပီ…အျမင္ကုိ ကပ္တယ္”
- *-*-*-*-
“ဦးေျပာခ်င္တာက ကေလးေတြကုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယုံၾကည္မႈ တက္ေအာင္ လုပ္ေပးေနတဲ့ ေက်ာင္းေတြအေၾကာင္းေလကြာ။ သူတုိ႔ဆီမွာ အားလုံးဟာေခါင္းေဆာင္ပဲ”
“ဟာ…ေနာက္လုိက္မရွိပဲ ဗုိလ္ေတြခ်ည္းပဲ ဘယ္ျဖစ္မလဲ”
“ဒီလုိမဟုတ္ေပါင္ဗ်ာ…ကိစၥတစ္ခုျခင္းစီမွာ ေျပာတာ။ ဥပမာကြာ ဦးသူငယ္ခ်င္းရဲ႕သားဟာ ေသြးက်ဲေနတဲ့ေရာဂါတစ္မ်ဳိးရွိတယ္။ က်န္းမာေရး မေကာင္းဖူးပဲေျပာပါေတာ့။ အားကစား မထူးခြၽန္ဖူး၊ တျခားစာေတြမွာလည္း သင့္ယုံပဲ ရတာ။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာင္းကသူ႔ကုိ ေခါင္းေဆာင္ခုိင္းတယ္ ဘယ္မွာလဲဆုိေတာ့ စိမ္းလန္းစုိေျပေရးမွာ (Green Leader) လုိ႔ သူ႔ကုိေခၚရတယ္”
“ေအာ္…ဒီလုိလား သေဘာေပါက္ၿပီ။ သူက စိမ္းလန္းစုိေျပေရး ထူးခြၽန္တယ္ေပါ့”
“မဟုတ္ေသးဘူးေလ။ သူ႔ကုိ ေခါင္းေဆာင္ခုိင္းလုိက္ေတာ့သူက ၾကဳံးရုန္းၿပီး ေလ့လာရေတာ့တာ။ ေက်ာင္းကျမက္ခင္းေတြ၊ အပင္ေတြ စိမ္းလန္းေရးက သူ႔တာဝန္လုိ႔ခံယူလုိက္တာ”
“သူတစ္ေယာက္ထဲ ႏုိင္ပါ့မလား”
“တျခားအတန္းက အစိမ္းေရာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔တြဲလုပ္ရမွာေလကြာ။ အတန္းတတန္းမွာ အမ်ဳိးအစားတခုစီအတြက္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္စီ ေရြးေပးထားတာေပါ့။”
“သားနားလည္ၿပီ။ တေက်ာင္းလုံးအတြက္ေတာ့ အဲဒီအစိမ္းေရာင္ေခါင္းေဆာင္ေတြ စုေပါင္းလုပ္ရမွာေပါ့ေနာ္”
“ဒါေပါ့ သားရယ္။ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနေတာ့ ငါ့မွာတာဝန္ပုိႀကီးတယ္လုိ႔ ေလးနက္ေနမွာလည္း ပါတာေပါ့”
“သားတုိ႔ဆုိရင္လည္း ပုိၾကဳိးစားမွာပဲ ဦးဦးရဲ႕”
-*-*-*-*-.
“ေျပာခ်င္တာကေတာ့ကြာ။ ဂဏန္းတြက္ စာက်က္ခုိင္းရုံ မဟုတ္ဘူး။ စာမထူးခြ်န္တဲ့ ကေလးေတြကိုလည္းဘယ္ေနရာအားသန္လည္းဆုိတာ ဆရာ/ဆရာမေတြက ဝုိင္းရွာေပးတယ္။ မိဘေတြနဲ႔လည္း တုိင္ပင္တယ္။ အဲဒီကေလးေတြက ကုိယ္ဘာလဲ ဆုိတာကုိယ္တုိင္သိေအာင္ ငယ္စဥ္ကထဲက ေလ့က်င့္ေပးေနတာ”
“သူတုိ႔မိဘေတြကလည္း စိတ္ဝင္စားလား၊ သေဘာတူလား၊ စာမက်က္ပဲ အပုိေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတယ္လုိ႔မဆူ ဘူးလား။”
“ဟင့္အင္း…အဲဒီလုိ ပညာေရးစံနစ္ကုိ သေဘာေပါက္ေနၾကတယ္ေလ၊ တခါတေလ ကေလးက မိဘကုိျပန္ရွင္း ျပရတာေတြ ေတာင္ ရွိတယ္။”
“ဟုတ္လား…ဘယ္လုိဟာမ်ဳိးလဲ”
“သူတုိ႔ေက်ာင္းေတြမွာ Assembly ေခၚတဲ့ ေက်ာင္းကအစည္းအေဝးခန္းမွာ ေန႔စဥ္ ကမာၻႀကီးမွာ ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့အထဲက အေရးႀကီးမယ္ထင္တာေတြ ေျပာျပတာေလ။ တခါတရံ အိမ္ကမိဘေတြေတာင္ မသိေသးတာေတြ ကေလးေတြက သိလာ ၿပီး ျပန္ေျပာျပၾကတာ။”
“သတင္းထူးေတြ ရလာတာေပါ့”
“မဟုတ္ဘူး သမီး.. သတင္းတင္မကဘူး။ စဥ္းစားေတြးေခၚတာပါ ပါေနတာ။ ကိစၥတစ္ခုကုိကြာ အရင္မ်ဳိးဆက္ေဟာင္း မိဘ ေတြက လူမ်ဳိးစြဲ၊ ေဒသစြဲ၊ ဘာသာစြဲနဲ႔ စဥ္းစားတယ္ဆုိပါေတာ့။ က်ား-မ ဆုိတဲ့အစြဲနဲ႔ စဥ္းစားတယ္ဆုိပါေတာ့။ ကေလးက ျပန္ရွင္းျပတယ္။ အဲဒီအစြဲ ေတြနဲ႔ဆုိတဲ့ ေဘာင္ေတြေက်ာ္ၿပီး ဒီလုိစဥ္းစားတာရွိေသးတယ္ဆုိတာမ်ဳိးေပါ့”
“သား သိပ္မရွင္းေသးဘူး ဦးဦးရာ”
“ေအးပါကြာ ဒါေၾကာင့္ အမ်ားႀကီး မေျပာေသးတာေပါ့။ အစြဲေတြနဲ႔ စဥ္းစားတဲ့အေၾကာင္း ေနာက္မွေျပာၾကည့္ၾကမယ္ေလ ဟုတ္လား”
“သမီးကေတာ့ ..သမီးတုိ႔လုိ ကေလးေတြကုိ လူရာဝင္ေအာင္ လုပ္ေပးတာ သိပ္ႀကဳိက္ပဲ။ အဲဒါ ႏုိင္ငံျခား ဘယ္တုိင္းျပည္မွာလဲ ။ သမီးတုိ႔ဆီမွာေကာ ရွိေနၿပီလား”
“ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ဆက္ရွာစုံစမ္းေပါ့ ။ ေတာ္ေသးၿပီ …တာ့တာ”
“လုပ္ျပန္ၿပီ….အျမင္ကုိ ကပ္တယ္”
- #မင္းကုိႏုိင္
[ ျပည္သူ႔အေရးဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၂ ၊ အမွတ္ ၁ဝ၃ ေဆာင္းပါး ]