မိုင္လိန္းဟုန္းလိုင္း/Chin World - ေနရပ္ျပန္မလား မေလးရွားေရာက္ ခ်င္းဒုကၡသည္မ်ား
(Myanmar NOW) မိုးမခ၊ ေအာက္တိုဘာ ၁၈၊ ၂၀၁၆
မေလးရွားေရာက္ ခ်င္းဒုကၡသည္မ်ားသည္ တတိယႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ခိုလံႈခြင့္ရေရးေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေမွးမိွန္လာသျဖင့္ ေနရပ္ရင္းျပန္လည္အေျခခ်ျခင္း၊ ေရာက္ေနသည့္
ေနရာတြင္ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ ဆက္လက္ရုန္းကန္ျခင္း စသည့္ နည္းလမ္းႏွစ္ခုအနက္ တစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္ရေတာ့မည့္ အေျခအေနႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရသည္။
မည္သည့္နည္းလမ္းကိုေရြးသည္ျဖစ္ေစ အခက္အခဲမ်ားစြာ ရိွေနသည္ဟု ယခင္လက ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ျပန္လာသည့္ ခ်င္းတိုင္းရင္းသား ကိုမႈန္ပီးက ေျပာသည္။
မေလးရွားတြင္ အလုပ္အကိုင္မေရြးသူမ်ားအတြက္ အလုပ္မရွားေသာ္လည္း ျမန္မာနိုင္ငံရွိ မိဘမ်ားကို ေထာက္ပံ့ေရးမွာ ဂရုတစိုက္စုေဆာင္းႏိုင္မွျဖစ္မည္၊ လမ္းမွား မေရာက္ေစရန္လည္း ကိုယ့္ကိုယ္ကုိယ္ ထိန္းသိမ္းေနရသည္ဟု ျပည္ပတြင္ ၉ ႏွစ္ၾကာ ေနထိုင္ခဲ့သည့္ ကိုမႈန္ပီးက ဆိုသည္။
"တစ္ကိုယ္တည္းသမားေတြက တကယ္စုနိုင္ရင္ တကယ္ပို႔နိုင္မယ္၊ ဒါေပမဲ့ ခ်င္းတိုင္းရင္းသား လူငယ္ေတြက မူးယစ္ေဆးေတြ ခ်လာၾကတယ္၊ အလုပ္လုပ္ဖို႔ ပ်င္းလာၾကတယ္"ဟု ကိုမႈန္ပီးက ရန္ကုန္ရိွ ခ်င္းရိုးရာစားေသာက္ဆိုင္တစ္ခုတြင္ ေျပာျပသည္။
ခ်င္းေတာင္သို႔ ျပန္ၿပီး စိုက္ပ်ဳိးေရး၊ ေမြးျမဴေရးလုပ္ကိုင္သူမ်ား ရိွေၾကာင္း၊ ၎၏ ဇနီးသည္လည္း မေလးရွားတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနရာမွ မၾကာခင္ ျပန္လာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သူက ရွင္းျပသည္။
ကိုမႈန္ပီးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္စဥ္ ေပၚတာ ေခၚ ေရွ႕တန္းစစ္ေျမျပင္ အထမ္းသမားအျဖစ္ ခိုင္းေစခံရမည္ကုိ စိုးရိမ္သျဖင့္ မေလးရွားအထိ တိမ္းေရွာင္သြားသူ ျဖစ္သည္။
ကုလသမဂၢအဖဲြ႔က ၾသဂုတ္လကုန္အထိ ျပဳစုထားေသာ စာရင္းအရ မေလးရွားတြင္ ျမန္မာျပည္မွလာေသာ ဒုကၡသည္ အေရအတြက္မွာ ၁၃၅,၄ဝဝ ခန္႔ ရိွေနသည္။ ၎တို႔အနက္ ၄၂,၇၁ဝ မွာ ခ်င္းတုိင္းရင္းသားမ်ားျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုအေရအတြက္မွာ ကုလသမဂၢအဖဲြ႔က ဒုကၡသည္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထားသူမ်ားျဖစ္သည္။
အသိအမွတ္ျပဳျခင္းမခံရသူမ်ားလည္း အမ်ားအျပား ရိွရာ ထိုအထဲတြင္ မေလးရွားတြင္ ၄ ႏွစ္ၾကာ ေနထိုင္လ်က္ရိွေသာ ဆလိုင္းကီးေလာလည္း ပါဝင္သည္။ ၎သည္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အေရးအတြက္ ဝင္ေငြပိုေကာင္းသည့္မေလးရွားသို႔ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္စဥ္ ခိုလံႈခြင့္ေလွ်ာက္ထားရာ ျငင္းပယ္ခံရသူျဖစ္သည္။ ကုလသမဂၢ၏ ဒုကၡသည္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေၾကာင္း သက္ေသခံ အေထာက္အထားလက္မွတ္ မရိွဘဲ တရားမဝင္ ေနထိုင္ျခင္း ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မေလးရွားအာဏာပိုင္တို႔ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းမည္ကုိ စိုးရိမ္ေနရသည္ဟု သူက ဆိုသည္။ ျမန္မာနိုင္ငံသို႔ ျပန္လာရန္ ဆံုးျဖတ္ထားေသာ္လည္း ေနရပ္ရင္းတြင္ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ မည္သည့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း အလုပ္ကို လုပ္ကိုင္ရမွန္း မသိေသးဟု ဆိုသည္။ မေလးရွားတြင္ အလုပ္ လုပ္ကိုင္ေနေသာ္လည္း ေငြေၾကးစုမိေဆာင္းမိျခင္း မရိွေသးဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားတို႔ မေလးရွားနိုင္ငံသို႔ မိသားစုအလိုက္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ တစ္ဦးခ်င္းျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း သြားေရာက္ခဲ့ၾကသည္။ ဒုကၡသည္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳခံရသူတို႔အနက္ အမ်ားအျပားသည္ ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ားဆိုင္ရာ မဟာမင္းႀကီးရံုး၏ အစီအစဥ္ျဖင့္ တတိယနိုင္ငံသို႔ေရာက္ရွိသြားၾကသည္။
တတိယႏိုင္ငံသို႔ ကူးရန္ မေလးရွားတြင္ ေစာင့္ဆိုင္းေနသည္မွာ ၃ ႏွစ္ရိွၿပီျဖစ္ေသာ အိမ္ေထာင္ရွင္ ခ်င္းအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက မိမိ၏နိုင္ငံကို ျမတ္နိုးေသာ္လည္း သားသမီးပညာေရး၊ ဘဝ တိုးတက္ေရးတို႔အတြက္ ေနရပ္စြန္႔ခြာခဲ့ရသည္ဟု ဆိုသည္။
အမ်ိဳးသားမ်ားမွာ ေဆာက္လုပ္ေရးႏွင့္ ဆက္စပ္လုပ္ငန္းတို႔တြင္ လုပ္ကိုင္ၾကၿပီး အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ စားေသာက္ဆိုင္ဝန္ထမ္း၊ သန္႔ရွင္းေရးဝန္ထမ္းမ်ားအျဖစ္ လုပ္ကိုင္ၾကသည္ဟု အမည္မေဖာ္လိုသူ အဆိုပါ အမ်ဳိးသမီးက ေျပာသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အရပ္သား အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ကုိ စတင္ေဖာ္ေဆာင္သည့္ ၂ဝ၁၁ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာျပည္မွ ထြက္ခြာလာသည့္ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုေသာ ဒုကၡသည္မ်ားသည္ ထိုင္း၊ မေလးရွား၊ အိႏိၵယ စသည့္ ဒုတိယႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ေသာင္တင္ေနၾကၿပီး တတိယႏိုင္ငံတစ္ခုခုသို႔ ကူးေျပာင္း ခိုလႈံေရးလမ္းစ ေမွးမိွန္လာခဲ့သည္။
မေလးရွားေရာက္ ခ်င္းဒုကၡသည္အမ်ားစုသည္ ဘဝလံုၿခဳံေရးအတြက္ တတိယႏိုင္ငံမ်ားသို႔ သြားေရာက္လိုၾကသည္ကို ေတြ႔ရေၾကာင္း ျမန္မာ-အေမရိကန္အသင္း (Burmese American Community Institute - BACI) အမွဳေဆာင္ညႊန္ၾကားေရးမွဴး ဆလိုင္းအီလုိင္ဇာက မၾကာေသးမီက VOA ျမန္မာဌာနသို႔ ေျပာသည္။
"သူတုိ႔ ျပန္သြားရင္ ဘယ္မွာ သြားေနရမလဲ။ သူတုိ႔ အိမ္နယ္ေျမ ဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး။ ထြက္သြားတာလည္း သူတုိ႔ၾကာၿပီ။ တခ်ဳိ ႔ေတြက ဆယ္ႏွစ္၊ အႏွစ္ဆယ္ေလာက္ရွိၿပီ။ သူတုိ႔ မိသားစု၊ သားသမီး အသိုင္းအဝိုင္းလည္း မရွိေတာ့ဘူး။ အစကေန ျပန္စရမယ္"ဟု ဆလိုင္းအီလိုင္ဇာက ေျပာသည္။
ေနရပ္ရင္းျပန္သူမ်ားအတြက္ ေနရာျပန္လည္ခ်ထားေပးေရးကို အစိုးရ သို႔မဟုတ္ ကုလသမဂၢက တာဝန္ယူရမည္ဟု မၾကာေသးမီက ဗဟိုအစုိးရ၊ ခ်င္းျပည္နယ္အစုိးရ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေတြ႔ဆံုစဥ္ ေဆြးေႏြးေျပာဆိုခဲ့သည္ဟု သူက ဆိုသည္။
ဒုကၡသည္မိသားစု အမ်ားအျပားတြင္ ကေလးငယ္မ်ား ရိွေနေသာ္လည္း ၎တို႔သည္ အစုိးရစာသင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ တက္ေရာက္ႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရး မရိွေပ။
မေလးရွားႏိုင္ငံၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္ ခ်င္းလူမ်ဳိးအသိုင္းအဝိုင္းက အလွဴေငြရွာေဖြၿပီး ဖြင့္ထားေသာ စာသင္ခန္း၊ စာသင္ေက်ာင္းငယ္တခ်ဳိ႕ ရိွေနသည္။ ရံပံုေငြ အကန္႔အသတ္ရိွေသာ ထိုေက်ာင္းမ်ားတြင္ အေျခခံပညာ သင္ၾကားေပးေနေၾကာင္း သိရသည္။
ျမန္မာျပည္သား ဒုကၡသည္၊ အလုပ္သမား အမ်ားအျပား၏ ကြမ္းတံေတြးေထြးျခင္း၊ အမိႈက္ပစ္ျခင္းကဲ့့သို႔ေသာ စည္းကမ္းမဲ့ အျပဳအမူမ်ားေၾကာင့္ ေဒသခံတို႔၏ အထင္ေသးျခင္းႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရသည္။ ေဒသတခ်ဳိ႕တြင္ ျမန္မာျပည္သားတို႔က အမိႈက္ေကာက္လုပ္အားေပးျခင္းျဖင့္ ေဒသခံ မေလးလူမ်ဳိးတို႔ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ေနလိုေၾကာင္း ျပသခဲ့ၾကသည္။
ရပ္ကြက္အတြင္း အမိႈက္ေကာက္၊ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္အားေပးျခင္းအလုပ္တို႔ကုိ အစျပဳ လုပ္ကိုင္သူတို႔မွာ ကြာလာလမ္ပူၿမိဳ႕ေတာ္ရိွ ခ်င္းတုိင္းရင္းသား ဒုကၡသည္မ်ားျဖစ္သည္ဟု ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ထုတ္ ကုလသမဂၢ သတင္းတစ္ပုဒ္တြင္ ေတြ႔ရသည္။
ေနရပ္စြန္႔ခြာေနထိုင္ေသာ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားတို႔သည္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံတခ်ဳိ႕တြင္လည္း ေရာက္ရိွေနၾကၿပီး အမ်ားအျပားသည္ ခိုလႈံခြင့္ေလွ်ာက္ထားကာ ဒုကၡသည္အျဖစ္ ခံယူထားၾကသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံရိွ ျမန္မာျပည္သား ဒုကၡသည္ ႏွစ္သိန္းဝန္းက်င္တြင္ ခ်င္းတုိင္းရင္းသားတခ်ဳိ႕လည္း ပါဝင္သည္။ အိႏၵိယတြင္လည္း ကုလသမဂၢ အသိအမွတ္ျပဳ ခ်င္းဒုကၡသည္အေရအတြက္ ၇,ဝဝဝ ခန္႔ ရိွသည္ဟု လြန္ခဲ့ေသာ ၃ ႏွစ္က ထုတ္ျပန္သည့္ ကုလသမဂၢသတင္းတစ္ပုဒ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။ ။
---------------
(မိုင္လိန္းဟုန္းလိုင္းသည္ Chin World မီဒီယာမွျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕Myanmar Now သတင္းေအဂ်င္စီရံုးတြင္ အလုပ္သင္ သတင္းေထာက္အျဖစ္ တစ္လၾကာ လုပ္ကိုင္စဥ္ အထက္ပါသတင္းကုိ ေရးသားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။)
---------------
ကြာလာလမ္ပူၿမဳိ႕ရိွ ဒုကၡသည္အမ်ဳိးသမီးမ်ား စြမ္းအားျမွင့္ဌာနတစ္ခုရိွ ရက္ကန္းစင္တြင္ ေတြ႔ရေသာ ခ်င္းအမ်ဳိးသမီးဒုကၡသည္တစ္ဦး (ဓာတ္ပံု - UNHCR/Ted Adnan)
ကိုယ့္အားကိုယ္ကုိး စာသင္ေက်ာင္းတစ္ခုတြင္ ေတြ႕ရေသာ ခ်င္းတိုင္းရင္းသား ကေလးမ်ား (ဓာတ္ပံု - UNHCR/M Liboiron)