ၿငိမ္းခ်မ္းေအး ● အေျပာင္းအလဲဟာ စာသင္ခန္းက စရပါမယ္ (၂)
(Education Digest / The Ladies News / မိုးမခ) ေအာက္တိုဘာ ၁၉၊ ၂၀၁၆
(Education Digest / The Ladies News / မိုးမခ) ေအာက္တိုဘာ ၁၉၊ ၂၀၁၆
“အေျပာင္းအလဲဟာ စာသင္ခန္းက စရပါမယ္” ပထမ အပုဒ္မွာ ပညာေရးစနစ္၊ ျပ႒ာန္းစာနဲ႔ ေက်ာင္းစာသင္ခန္းေတြဟာ ႏီုင္ငံေရး၊ လူမ်ိဳးစု တိုင္းရင္းသားေရးရာ၊ စစ္ဝါဒ၊ က်ား-မ လူမႈ ေရးရာမ်ားကို ႀကီးႀကီးမားမား သက္ေရာက္မႈ ရွိေနၿပီး တိုင္းျပည္ရဲ႕ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ ရင္ၾကားေစ့ေရးနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ပညာေရး ေျပာင္းလဲမႈ အေရးႀကီးေၾကာင္း တင္ျပ ေဆြးေႏြးခဲ့ပါတယ္။ စာဖတ္သူမ်ားရဲ႕ အျပဳသေဘာတံု႔ျပန္မႈနဲ႔ ျပန္လည္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ားလည္း ရခဲ့ပါတယ္။ Education Digest က ေအာက္တိုဘာ ၄ ရက္ေန႔မွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ “၂၁ ရာစု ပင္လံု အလြန္ ျမန္မာ့ပညာေရးကို ေဆြးေႏြးျခင္း” စကားဝိုင္းမွာလည္း ဦးေဆာင္ေဆြးေႏြးသူ ပညာရွင္ေတြက ေဆာင္းပါးပါ အေၾကာင္းအရာထဲက တခ်ိဳ႕ကို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကလို႔ ဝမ္းသာေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။ အမွန္တကယ္ အေျပာင္းအလဲ ေတြ ျဖစ္ေပၚလာေစဖို႔ မူဝါဒ ခ်မွတ္ႏိုင္သူ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္စြမ္း ရွိသူမ်ား ပါတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ ပညာေရး ေဆြးေႏြးမႈေတြ ေရွ႕မွာ ျမင္ရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။
အခု ေဆာင္းပါးမွာေတာ့ ေက်ာင္းပညာေရးကေန စာဖတ္ျခင္း ဓေလ့ ေမြးျမဴေပးဖို႔နဲ႔ စာသင္ခန္းယဥ္ေက်းမႈ ေျပာင္းလဲဖို႔ ေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။
■ ပညာေရးနဲ႔ စာဖတ္ျခင္း
က်ေနာ္ သိပ္မၾကာခင္တုန္းက စာေရးဆရာ၊ ျမန္မာစာ ဆရာ တခ်ိဳ႕နဲ႔ စာေပ စကားဝိုင္း တခု ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ယေန႔ေခတ္ လူေတြ စာမဖတ္ၾကေတာ့ဘူးလား၊ ဒါမွမဟုတ္ ပံုႏွိပ္စာအုပ္ ပံုသဏၭာန္ မဟုတ္ဘဲ ေခတ္နည္းပညာ အျခား နည္းလမ္းမ်ားနဲ႔ စာေပကို သြယ္ဝိုက္ေသာနည္းနဲ႔ ေလ့လာေနၾကသလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္း ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ Digital Platform အြန္လိုင္းအသံုးခ် ပစၥည္းမ်ားနဲ႔ ေခတ္သစ္မွာ ေျပာင္းလဲတဲ့ ပံုစံနဲ႔ စာဖတ္လာၾကတယ္ ဆိုတာ အျပည့္အဝ မွန္တယ္ မဆိုႏိုင္ပါဘူး။ ရသစာေပေမြ႕ေလ်ာ္သူေတြ အပါအဝင္ သူသူ ကိုယ္ကိုယ္ ဟာ အြန္လိုင္းမွာ စိတၱ အာဟာရ ရသ ဆိုတာေတြထက္ အခ်က္အလက္နဲ႔ သတင္းကို အေျခခံ စားသံုးၾကတာ မ်ားပါတယ္။ စာဖတ္နည္းလာျခင္း၊ အထူးသျဖင့္ ရသစာေပ ခံစားမႈ ေလ်ာ့လာျခင္းမွာ ဖန္တီးသူမ်ားရဲ႕ အရည္အေသြး၊ စားသံုးသူမ်ားရဲ႕ လူမႈ-စီးပြား ေနာက္ခံ၊ အခ်ိန္ ရွားပါး လွ်င္လွ်င္ျမန္ျမန္ လႈပ္ရွား သြားလာ ရုန္းကန္ ေနရတဲ့ ေခတ္သစ္ လူမႈ ဘဝမ်ား၊ မ်က္ေမွာက္ ေစ်းကြက္ အေျခအေန၊ ျဖန္႔ခ်ိေရး ျပႆနာ အစံုစံု ရွိပါတယ္။
စာေပေဆြးေႏြးပြဲမွာလည္း ဆိုခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြ အေျခခံ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသလို ဦးေဆာင္ ေဆြးေႏြးသူ တဦးျဖစ္တဲ့ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ အေျခခ် ေနထိုင္ေနတဲ့ ျမန္မာစာ ဆရာမလည္း ျဖစ္၊ ရသစာေရးဆရာမလည္း ျဖစ္သူ ဆရာမ ေမၿငိမ္းက အေမရိကားမွာ ကေလးေတြ ရသ၊ သုတစာအုပ္ေတြဖတ္ခိုင္းၿပီး စာအုပ္ေဝဖန္သံုးသပ္ခ်က္ စာတမ္းျပန္ေရးခိုင္းပံုနဲ႔ စာၾကည့္တိုက္ကို အသံုးခ်တတ္ေအာင္ စနစ္တက် စီမံထားတဲ့ စနစ္ အေၾကာင္းကို ထည့္သြင္း ေျပာျပၿပီး ဒါမ်ိဳးေတြ အတုယူသင့္တယ္လို႔ ေထာက္ျပပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ဆီက ပုဂၢလိကေက်ာင္းေတြမွာလည္း ျမန္မာစာ စာေပကို အေျခခံၿပီး ေလ့လာတာမ်ိဳး မဟုတ္ေပမယ့္ စာဖတ္ျခင္းဓေလ့ကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးတာေတြ ရွိပါတယ္။ အစိုးရေက်ာင္းေတြမွာလည္း အမ်ားစုမွာ စာအုပ္ စာတမ္းနဲ႔ အျခား အြန္လိုင္း အင္တာနက္လို ပညာေရးအေထာက္အကူ ပစၥည္းေတြ ျပည့္စံုမႈ မရွိေပမယ့္ ေက်ာင္းတိုင္းလိုလိုမွာ စာၾကည့္တိုက္ေတြ (အျဖစ္သေဘာဆိုေစဦး) ရွိၾကပါတယ္။ အထိုက္အေလ်ာက္လည္း စာသင္ကေလးငယ္ေတြ စာၾကည့္တိုက္ကို စိတ္ဝင္းစားမႈ ရွိၾကပါတယ္။
က်ေနာ္က “ပညာေရးနဲ႔စာဖတ္ျခင္း” ေခါင္းစဥ္မွာ ေနာက္ခံ လူမႈ-စီးပြား ခ်ိဳ႕တဲ့မႈနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးရာ ျပႆနာေတြကို အဓိက အသားေပး ေထာက္မျပလိုပါဘူး။ ျပ႒ာန္းစာအုပ္၊ စာသင္ၾကားပံုစနစ္နဲ႔ စာသင္ခန္း ယဥ္ေက်းမႈ ေျပာင္းလဲဖို႔ကိုပဲ တင္ျပခ်င္ပါတယ္။ ရုပ္ဝတၳဳပစၥည္း ပံ့ပိုးမႈက လုပ္ရတာလြယ္ပါတယ္။ အခု လုပ္ အခု ျဖစ္ပါတယ္။ ခက္တာက စာဖတ္လိုစိတ္ ျဖစ္ေအာင္ ႏိႈးဆြေပးဖို႔နဲ႔ ကေလးေတြကို ျပန္လည္ ေဆြးေႏြး ေမးခြန္းထုတ္ခြင့္ လမ္းဖြင့္ေပးရမယ့္ စာသင္ၾကားမႈ စနစ္နဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ ေဆာက္တည္ဖို႔ပါပဲ။
ျပ႒ာန္းစာအုပ္က ဖတ္စာေတြဟာ ယေန႔ေခတ္ ကေလးေတြ၊ လူငယ္ေတြကို စာဖတ္ခ်င္စိတ္ ျဖစ္ေစေအာင္ အျမဲတမ္း အသစ္-အသစ္ေတြ ထည့္သြင္းေနရပါမယ္။ ကိုယ့္ေခတ္နဲ႔ အလွမ္းေဝးတဲ့ စာေပ အေရးအသားနဲ႔ အေၾကာင္းအရာ ေတြကို ဘယ္ ကေလးမွ အစမွာ စိတ္ဝင္စားမွာ မဟုတ္ပါ။ ပထမအဆင့္ ျပ႒ာန္းစာ မွာ ရင္းႏွီးၿပီး ေခတ္ၿပိဳင္ အေၾကာင္းအရာမ်ားနဲ႔ စာေပပံုစံမ်ားကို အလြယ္သေဘာ မိတ္ဆက္ၿပီး ကေလးေတြကို စာဖတ္လိုစိတ္၊ စာၾကည့္တိုက္ေတြကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ သြားေရာက္ ရွာေဖြ ဖတ္ရႈ စူးစမ္းလိုတဲ ့အက်င့္ေတြကို ပ်ိဳးေထာင္ေပးရပါမယ္။
ပိုၿပီး အေရးႀကီးၿပီး အဓိက က်တဲ့ အျပင္ ျပဳျပင္ဖို႔လည္း ခက္ခဲႏိုင္တဲ့ အခ်က္ကေတာ့ ကေလးေတြကို ေမးခြန္းထုတ္ဖို႔၊ ျပန္လည္ေဆြးေႏြး ျငင္းခုံ ခြင့္ေပးဖို႔ လြတ္လပ္မႈ အေျခခံ ေက်ာင္းသား ဗဟိုျပဳ စာသင္ခန္း ယဥ္ေက်းမႈ တည္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ပါပဲ။ စာသင္ခန္းက ဆရာ-တပည့္ ဆက္ဆံေရးဟာ အျမဲတမ္း အျပန္အလွန္ ျဖစ္ရပါမယ္။ ဆရာ ေျပာတာ နားေထာင္၊ လိုက္ကူး၊ လိုက္ေရး ခ်ည္း သက္သက္ မျဖစ္ေစရပါဘူး။
ဒါေပမယ့္ လက္ရွိ စာသင္ခန္းေတြမွာေကာ၊ အတိတ္က က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ေက်ာင္းသား တဦး အေနနဲ႔ ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းခန္းေတြမွာပါ ျပန္လည္ေဆြးေႏြးခြင့္၊ သမားရိုးက်နဲ႔ခြဲထြက္ၿပီး မတူညီ ကြဲျပားတဲ့ အျမင္ေတြကို တင္ျပခြင့္ အင္မတန္ အားနည္းေန၊ အားနည္းခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာစာ၊ အဂၤလိပ္စာ၊ သမိုင္း၊ ေဘာဂေဗဒ စတဲ့ ဘာသာေဗဒနဲ႔ စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈ လူ ပုဂၢိဳလ္ ႏိုင္ငံ စီးပြားေရးရာ အေၾကာင္းေတြ ေလ့လာရာမွာ ဆရာ/မ ထုတ္ေပးတဲ့ မွတ္စုေတြကို ကူး၊ က်က္၊ ျပန္ရြတ္၊ စာေမးပြဲမွာလည္း ၏-သည္ မလြဲ ခ်ေရးမွ အတန္းေအာင္၊ အမွတ္ေကာင္း၊ ဂုဏ္ထူးထြက္တဲ့ ပညာေရး စနစ္ဆိုးကို ျပင္ရမွာ ျဖစ္သလို ေက်ာင္းသား လူငယ္ ကေလးကို စကားေျပာခြင့္၊ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ ေဖာ္ထုတ္ခြင့္ေပးတဲ့ ေၾကာက္ရြံ႕မႈ ကင္းေဝးတဲ့ စာသင္ခန္း ယဥ္ေက်းမႈ ကိုလည္း တည္ေဆာက္ေပးႏိုင္ဖို႔ လိုေနပါတယ္။
■ ပညာေရးနဲ႔ စာသင္ခန္း ယဥ္ေက်းမႈ
ဒါေၾကာင့္ ပညာေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးမွာ ပညာေရးဥပေဒ၊ သင္႐ုိးညႊန္းတမ္း၊ အုပ္ခ်ဳပ္မႈဆိုင္ရာ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမ်ား၊ အမွီအခိုကင္း ရပ္တည္ ႏိုင္မႈ၊ ပညာေရးအသံုးစရိတ္ေတြအျပင္မွာ ယဥ္ေက်းမႈေခါင္းစဥ္ေအာက္က စံတန္ဖိုးေတြ၊ အစြဲ ဓေလ့ေတြကို ႐ုိက္ခ်ိဳးတဲ့ အတြင္း အႏွစ္ သာရ ေျပာင္းလဲေတာ္လွန္ျခင္းကိုလည္း မ်က္ေမွာက္ ျပဳရပါမယ္။
ကိုယ့္ အျမင္ အေတြး ကို ဖြင့္ဟ ခြင့္သာ ရၾကမယ္ ဆိုရင္ ကေလးတိုင္းဟာ ျပ႒ာန္းစာေတြကို ပိုမို စူးစူးနစ္နစ္ ေလ့လာၾကမွာပါ။ ဒါ့အျပင္ ကေလးငယ္ဟာ စာသင္ခန္းမွာ၊ ဒါမွမဟုတ္ စာေမးပြဲမွာ အေၾကာင္းအရာတခုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကုိယ့္ အယူအဆ ခိုင္မာေၾကာင္း သက္ေသျပႏိုင္ဖို႔ရာ ေက်ာင္းျပ႒ာန္းစာ ျပင္ပကို ထြက္ၿပီး စာၾကည့္တိုက္မွာ အကိုးအကား ရွာေဖြမႈေတြ သူ႔အလိုလို လုပ္လာၾကမွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။
Curiosity enhances learning -- စူးစမ္းလိုစိတ္ဟာ ေလ့လာသင္ၾကားမႈကို က်ယ္ျပန္႔ေစပါတယ္။ ျပ႒ာန္းစာအုပ္၊ အေၾကာင္းအရာ၊ သင္ၾကားသူနဲ႔ စာသင္ခန္း ယဥ္ေက်းမႈကသာ ေက်ာင္းသူ၊ ေက်ာင္းသား ကို စူးစမ္းလိုစိတ္ ႏိႈးဆြေပးလိုက္ပါ၊ သင္ယူသူ ကေလးဟာ အလိုလို ရွာေဖြ ေလ့လာလာမွာ ျဖစ္သလို၊ ေမးခြန္းေတြလည္း အေျမာက္အျမား ေမးလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
စာသင္သား လူငယ္ကေလးမ်ားရဲ႕ အေျခခံလြတ္လပ္ခြင့္ကို စာသင္ခန္းထဲမွာ၊ ေက်ာင္းဝန္းထဲမွာ အာမ မခံႏိုင္ရင္ ပညာေရး အက်ိဳးေက်းဇူးကို တိုင္းျပည္နဲ႔မ်ိဳးဆက္သစ္ဟာ အျပည့္အဝ အေပါင္းလကၡဏာ အျပည့္ စံစားႏိုင္မွာ မဟုတ္ေသးပါ။ ေခတ္မီ အဆင္ျမင့္ အတတ္ပညာသင္ခြင့္ရသူခ်င္း အတူတူမွာ အေျခခံ လြတ္လပ္ခြင့္ အျပည့္အဝရသူေတြကသာ ကိုယ္ပိုင္ ေတြးေခၚ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ၾကံဆ လမ္းသစ္ေဖာက္ႏိုင္ကာ တကိုယ္ေရကေန လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတခုလံုး၊ ကမၻာႀကီးတခုလံုး ေျပာင္းလဲေအာင္၊ ႀကီးပြားေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္စြမ္းေၾကာင္းကို ကမၻာ့ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႀကီးေတြက ပညာရွင္ Genius ေတြ အမ်ားစုသာ ေခတ္သစ္ သိပၸံ၊ ဝိဇၨာ၊ အာကာသ နည္းပညာနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာအိုင္တီ က႑ ေတြ မွာ ဦးေဆာင္ေနျခင္းက သက္ေသပါ။ ဉာဏ္ႀကီးရွင္ Genius ျဖစ္ဖို႔က ပင္ကိုယ္ဗီဇနဲ႔ ေမြးရာပါ ပါရမီ မျဖစ္မေန လိုေကာင္းလိုႏိုင္ေပမယ့္ အဲဒီလို ထူးခၽြန္သူ အဆင့္ ေရာက္ဖို႔ရာ လြတ္လပ္မႈ စံခ်ိန္မီတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ စနစ္ေကာင္း တခု ဖန္တီးေပးထားဖို႔က အဓိကပိုက်ပါတယ္။
ပိတ္ဆို႔ထားတဲ့ ေရခံေျမခံမွာ ပညာရပ္ဝန္း မရွင္သန္၊ မစိမ္းလန္းႏိုင္ေၾကာင္း က်ေနာ္ အပါအဝင္ ၿပီးခဲ့တဲ့ မ်ိဳးဆက္မ်ား ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ သမိုင္းဆိုးက သက္ေသျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။ ဆန္းသစ္တဲ့စိတ္ကူး Innovative နည္းပညာနဲ႔ Entrepreneurship ျဖစ္ စြန္႔ဦးတီထြင္ၾကံဆလိုစိတ္ဟာ ပိတ္ဆို႔ထားတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ မရွင္သန္ မထြန္းကား အျမင့္ဆံုး မေရာက္ပါဘူး။ ပန္းပင္ေတြ ရွင္သန္ေစခ်င္ရင္ ေပါင္းသင္၊ ေရေလာင္း ေရခံေျမခံေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေျမေတာင္ေျမွာက္ေပးဖို႔ လိုသလို လြတ္လပ္မႈ ေနေရာင္ျခည္ အလင္းဓာတ္ကိုလည္း ေပးရပါတယ္။ ဒါမွ စိမ္းလန္းစိုေျပတဲ့ ပန္းမန္စံု ဥယ်ာဥ္ ရပါမယ္။
ဒါေၾကာင့္ လူႀကီး၊ မိဘ၊ ဆရာ အပါအဝင္ ဘယ္သူနဲ႔မဆို ကိုယ္ယံုၾကည္ရာကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ေျပာဆိုဝံ့၊ ကိုယ့္ အေတြးအျမင္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေဖာ္ထုတ္ဝံ့တဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ကို က်ေနာ္တို႔ စာသင္ခန္းေတြကေန ေမြးထုတ္ႏိုင္ဖို႔ လိုေနပါတယ္။ ေၾကာက္စိတ္၊ အငံု႔စိတ္ကိုေပ်ာက္ဖို႔ရာမွာ ေက်ာင္းသားဗဟိုျပဳ စာသင္ၾကားစနစ္ဆိုၿပီး စကားအရာ ေျပာင္းလဲမႈ သက္သက္နဲ႔ မရပါ။ လက္ရွိ အျမစ္တြယ္ေနၿပီး ျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္း သား-ဆရာ ဆက္ဆံေရးက အေပၚယံ အပိုဆာဒါး ယဥ္ေက်းမႈစံႏႈန္း တခ်ိဳ႕ကို ေလွ်ာ့ခ်ပစ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ဥပမာ- အလြန္အကၽြံ အရိုအေသျပဳရတာ၊ အျမဲတမ္း ဟုတ္ကဲ့ မွန္ပါ့ သေဘာ လုပ္ေနရတာ၊ ဆရာမို႔ မွားသည့္တိုင္ေအာင္ ျပန္ေျပာခြင့္ မသာ ျဖစ္ေနရတဲ့ အေနအထား စတာေတြပါ။
တင္းက်ပ္ေနတဲ့ စံတခ်ိဳ႕ကို ခ်ိဳးဖ်က္လာႏိုင္ရင္ စာသင္ေပးသူနဲ႔ သင္ၾကားသူ ၾကားမွာ ပိုမိုေပ်ာ့ေပ်ာင္း စီးဆင္းမႈျမန္တဲ့ ဆက္ဆံေရးပံုစံ ရလာပါမယ္။ မြန္းက်ပ္ေနတဲ့ စာသင္ခန္းေတြဟာ လြတ္လပ္လာပါမယ္။ တင္းမာေအးစက္ေနတဲ့ ဆက္ဆံေရးေတြ ေႏြးေထြး ေပ်ာင္းႏြဲ႔ လာမယ္။ စာသင္ခန္းမွာ ဒီလို ယဥ္ေက်းမႈ အသစ္တည္ေဆာက္ႏိုင္ရင္ ဆရာနဲ႔ေက်ာင္းသားၾကား၊ မိဘနဲ႔ သားသမီးၾကား၊ လူႀကီးနဲ႔ လူငယ္ၾကားက အရံအတားအဆီး တံတိုင္းေတြေတာင္ ကြာခ်လာႏိုင္ပါမယ္။ အက်ိဳးဆက္ အေနနဲ႔ လူမႈေရးရာ ျပႆနာတခ်ိဳ႕နဲ႔ ၊ စိတ္က်န္းမာေရးရာျပႆနာတခ်ိဳ႕ကို လည္း ေလွ်ာ့ခ်လာပါႏိုင္မယ္။
ဖိအားေပး၊ အမိန္႔ေပးပံုစံ၊ ေရဘူးေပါက္တာမလိုခ်င္၊ ေရပါတာပဲလိုခ်င္ဆိုတတ္တဲ့ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အရပ္ဘက္မွာပါ အရိုးစြဲေနတဲ့ ႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္ က်င့္သံုးလာခဲ့တဲ့ စစ္တပ္ထံုးေတြကိုကို ပညာေရးစနစ္ အထူးသျဖင့္ စာသင္ခန္းထဲ မွာ မျဖစ္မေန ေပ်ာက္ေစရပါေတာ့မယ္။ ငါခိုင္းသလို လုပ္၊ ငါေျပာတာနားေထာင္၊ ျပန္မေျပာနဲ႔၊ ငါလုပ္သလို လုိက္မလုပ္နဲ႔ေတြ ကို အတိတ္ေခတ္ေဟာင္း၊ စနစ္ေဟာင္းမွာ ထားခဲ့သင့္ပါၿပီ။ စာသင္ခန္းဟာ ေၾကာက္စရာ လန္႔စရာ၊ စိတ္ေတြ တင္းက်ပ္ ခ်ဳပ္ေလွာင္ထားရာ “အပိတ္” ေနရာ တခု ဘယ္လိုမွာ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ရင္ဘတ္ေတြ ဖြင့္ ဦးေႏွာက္ေတြ ပြင့္ေနတဲ့ “အပြင့္” ေနရာ ျဖစ္ကို ျဖစ္ရပါမယ္။
ေခါင္းစဥ္ႏွစ္ခုကို ျပန္ခ်ဳပ္ရရင္ စာဖတ္ျခင္း ဓေလ့ ေလ့က်င့္ေပးဖို႔ ေက်ာင္းစာသင္ခန္း၊ ျပ႒ာန္းစာက အေရးပါပါတယ္။ စာေတြ အမ်ားႀကီး ဖတ္ ေလ့လာ စူးစမ္း စပ္စု ေမးခြန္းေတြ အမ်ားႀကီးေမးေစဖို႔ရာကလည္း လြတ္လပ္တဲ့ စာသင္ခန္း ယဥ္ေက်းမႈ လိုပါတယ္။ ဆရာ-တပည့္၊ ေပးသူ-ယူသူ၊ သင္ၾကားသူ သင္ယူသူ၊ မွာၾကားသူ-နာခံသူ တဖက္သတ္ ဆက္ဆံေရး မဟုတ္ဘဲ ပညာရပ္ တခု ခုကို၊ အေၾကာင္းအရာတခု ခုကို အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးသူ၊ ပူးေပါင္း ေလ့လာသူ အျဖစ္ ပံုေဖာ္ေစတဲ့ စာသင္ခန္း ယဥ္ေက်းမႈ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ အေရးတႀကီး လိုအပ္ေနပါတယ္။
■ နိဂံုး
ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ဆန္းသစ္ေတြးေခၚမႈ အသီးအပြင့္ေတြ၊ ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မႈ သုေတသန ေတြ၊ အႏုသုခုမနဲ႔ အားကစား က႑ေပါင္းစံု ေဝဆာေနတဲ့ စိတၱ၊ ကာယ၊ ႏွလံုး အဘက္ဘက္ ကံုလံုၾကြယ္ဝ ရင့္က်က္တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းၿပီး က်င့္ဝတ္၊ သိကၡာ၊ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ ျပည့္စံုေစဖို႔ က်င့္ၾကံအားေပးတဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ စာသင္ေက်ာင္း ပညာ အဝန္းအဝိုင္းမ်ိဳး အသိုင္းအဝန္းမ်ိဳး၊ ပညာရပ္ဝန္းမ်ိဳးပဲ မ်ိဳးဆက္သစ္ကို ရေစခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ မ်ိဳးဆက္ မရခဲ့သမွ် “လြတ္လပ္ျခင္း၊ တရားမွ်တျခင္း” ေလာကပါလတရားေတြ အျပည့္နဲ႔ ေက်ာင္းစာသင္ခန္းေတြကို လက္ရွိနဲ႔ အနာဂတ္ လူငယ္ေတြကို ရရွိ ခံစားေစခ်င္ပါတယ္။ စာအုပ္ေတြမ်ားမ်ားဖတ္၊ စာၾကည့္တိုက္နဲ႔ အြန္လိုင္းမွာ အကိုးအကားေတြ မ်ားမ်ား ရွာ၊ ဆရာေတြနဲ႔ အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးျငင္းခံု တတ္တဲ့ ေတာ္လွန္ ပုန္ကန္ ေဖာက္ထြက္ မတူကြဲျပားတဲ့ လူငယ္မ်ားရဲ႕ အသံသစ္၊ အေတြးသစ္၊ အလုပ္သစ္မ်ားနဲ႔သာ တိုင္းျပည္အနာဂတ္ကို တည္ေဆာက္လိုေၾကာင္း တာဝန္ရွိသူအေပါင္း စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္ေစဖို႔ရာ တင္ျပလိုက္ေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ား။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
ေအာက္တိုဘာ ၁၅၊ ၂၀၁၆
(ဆက္သြယ္ရန္ႏွင့္ ေဝဖန္ရန္ - nyeinchanaye81@gmail.com)
မွတ္ခ်က္ -
Education Digest (ပညာပေဒသာ) အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္ အတြဲ-၅၊ အမွတ္-၄၁ တြင္ မူလ ပံုႏွိပ္ခဲ့ပါသည္။
https://www.facebook.com/TheNewEducationDigestJournal/posts/1114145762003347:0
The Ladies News Journal တြင္လည္း ထပ္မံ ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။
http://theladiesnewsjournal.com/articles/tue-2016-10-18-1143/3884
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး ● အေျပာင္းအလဲဟာ စာသင္ခန္းက စရပါမယ္ (၁) ျပန္ဖတ္လိုပါက --
http://moemaka.com/archives/54035
http://blog.moemaka.com/2016/10/blog-post_74.html
https://www.facebook.com/TheNewEducationDigestJournal/posts/1099509546800302:0
http://theladiesnewsjournal.com/articles/mon-2016-10-03-1334/3674