ေမာင္စြမ္းရည္ - အရွင္ဇဝန(ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း) ေရးခ်ယ္တဲ႔ သံတိုင္ၾကားက ရဟန္းတပါး၏ ပန္းခ်ီကားမ်ား
(မိုးမခ) ေအာက္တိုဘာ ၂၈၊ ၂၀၁၆
ၿဗိတိသွ်ရဲ႕လက္ေအာက္ ကြ်န္ဘဝ ဗမာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈသမိုင္းမွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးႏွစ္ပါးပဲ သမိုင္း ဝင္ နာမည္ေက်ာ္ခဲ႔ပါတယ္။ ဥိးဝိစာရနဲ႔ ဥိးဥတၱမ တဲ႔။ ဗမာျပည္ရဲ႕ ၿမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္မွာ ဦးဝိစာရလမ္းလို႔ ဒီေန႔အထိရွိခဲ႔ၿပီး ဥိးဝိစာရေက်ာက္တိုင္လဲ ဒီေန႔အထိရွိဆဲပါ။
လြတ္လပ္တဲ႔ဗမာျပည္ဘဝဟာ (၁၀)ႏွစ္ေလာက္ပဲ သက္တမ္းၾကာခဲ႔ၿပီး စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းထားခံရ တယ္။ စစ္ကြ်န္ဘဝဟာ တပါးကြ်န္ထက္ ျပည္သူေတြ နစ္နာခဲ႔ၾကရတယ္။ ျပည္သူထဲမွာ အပါအဝင္ျဖစ္ၿပီး ျပည္သူေတြရဲ႕ စားဦးစားဖ်ား ကပ္လွဴျခင္းခံရတဲ႔ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားဟာ မိဘျပည္သူေတြရဲ႕ ဒုကၡခံစား ေနၾကရပံုေတြကို သပိတ္ပိုက္ၿပီး အိပ္ငိုက္ၾကည့္မေနႏိုင္ၾကရွာဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္ ျပည္သူေတြရဲ႕ဘက္က ပါဝင္ လႈပ္ရွားလာၾကတယ္။ စစ္အစိုးရကို ဘုရားေပးတဲ႔ လက္နက္အျဖစ္ ေမတၱာသုတ္ကိုရြတ္ဖတ္ၿပီးေတာ္လွန္ခဲ႔ၾကတယ္။ ျပည္သူေတြနဲ႔အတူ ရွစ္ေလးလံုးလႈပ္ရွားမႈမွာ ပါဝင္ခဲ႔ၿပီး ေနာက္ ရဟန္းသံဃာေတာ္ မ်ားခ်ည္း ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ့လည္း သီးျခားလႈပ္ရွားခဲ႔ ၾကတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ စစ္အစိုးရဟာ သူတို႔က မိစာၦႅဒိဌိေတြလို႔ တေလွ်ာက္လံုးစြပ္စြဲခဲ႔တဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ မလုပ္ရဲ၊ မလုပ္ခဲ႔တဲ႔ အလုပ္ကို လုပ္ခဲ႔တယ္။ ေမတၱသုတ္ရြတ္လာတဲ႔ သံဃာတန္းႀကီးကို ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ခတ္၊ ၿဖိဳခြင္းခဲ႔တယ္။ သံဃာေတာ္ေတြ ေသြးေခ်ာင္းစီးခဲ႔ရပါတယ္။
စစ္သားေတြဟာ ဘုန္းႀကိးေက်ာင္းလို႔ေခၚတဲ႔ ေမတၱာနယ္ေျမအတြင္းကို စစ္ဖိနပ္ေတြ စီးနင္းၿပီး ဘုန္းေတာ္ ႀကီးမ်ား က်ိန္းစက္တဲ႔ အခန္းေတြထဲထိ ဝင္ေရာက္ ေမႊေႏွာက္ခဲ႔တယ္။ သံဃာေတာ္ေတြကို ရိုက္ႏွက္ ဖမ္းဆီးခဲ႔တယ္။ သကၤန္းဆြဲခြ်တ္ၿပီးေထာင္ခ်ခဲ႔တယ္။ တပါးကြ်န္ဘဝမွာ ရဟန္းေတာ္ႏွစ္ပါးသာ အဖမ္းခံရ ေပမဲ႔ ဗုဒၶဘာသာစစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ ရဟန္းေတာ္အပါး ရာခ်ီ၊ ေထာင္ခ်ီ ဖမ္းဆီးသတ္ျဖတ္ခံခဲ႔ရတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကို ေက်ာင္းသားအတုလို႔ စြပ္စြဲသလို၊ ရဟန္းသံဃာေတြကိုလည္း အတုေတြလို႔ စြပ္စြဲဖမ္းဆီး သတ္ျဖတ္ခဲ႔တယ္။ ဖမ္းဆိးသူမ်ားကသာ စစ္တပ္တုျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။
"ေက်ာင္းသားအတု၊ ရဟန္းအတုတဲ့ ...
စစ္တပ္အတုက ပစ္ခတ္ရာ ...
က်ည္ဆန္အတု မဟုတ္ပါ"တဲ႔။
ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္က ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေရးထုတ္ေၾကညာခဲ႔ဖူးပါတယ္။
အဖမ္းခံရတဲ႔ သံဃာေတာ္မ်ားဟာ အႏွစ္ ၂၀-၃၀ စသည္ အက်ဥ္းခ်ခံရၿပီးေနာက္ ေထာင္က လြတ္တဲ႔အခါမွာလဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနထိုင္ သတင္းသံုးလို႔မရေအာင္ အၿမဲေႏွာင့္ယွက္ေလ႔ရွိပါတယ္။ ေနာက္ထပ္လႈပ္ရွားေအာင္၊ ေနာက္ထပ္အဖမ္းဆီးခံရေအာင္ လံႈ႔ေဆာ္ေနသလိုပါပဲ၊ ဒီလိုနဲ႔ ေထာင္ထြက္ ဘုန္းႀကီးတခ်ိဳ႕ဟာ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္ေတြကို စြန္႔စားထြက္ေျပး တိမ္းေရွာင္ေနခဲ႔ၾကရပါတယ္။
တခ်ိဳ႕ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားဟာအေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုကို ေရာက္လာၾကပါတယ္။ အရွင္တို႔ရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳေတြဟာ ... ဗုဒၶဘာသာဝင္ ေတြရဲ႕ေလာကမွာသာမက၊ အျခားဘာသာသာသနာ ေလာကမွာပါ ထူးျခားဆန္းျပားတဲ႔ အေတြ႔အႀကံဳေတြျဖစ္ေနပါတယ္။ သတင္းသမားေတြသာမက သာမန္အရပ္သား ေတြကလည္း စိတ္ဝင္တစားျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေထာင္ထြက္ အက်ဥ္းသားေဟာင္း ရဟန္းသံဃာမ်ားကို အရွင္တို႔ရဲ႕အေတြ႔အႀကံဳေတြ ေျပာျပ၊ ေဟာျပဖို႔ ေမးျမန္းၾကရင္း စာနဲ႔ေပနဲ႔ပါ ေရးသားေျပာျပပါလို႔ ေတာင္းဆို ပန္ၾကားၾကပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ စာေရးေလ႔မရွိတဲ႔ ကိုယ္ေတာ္မ်ားပါ ကိုယ္ေတြ႕အက်ဥ္းသားဘဝမွတ္တမ္းေတြကို ေဆာင္းပါး အတိုအထြာ အျဖစ္ ေရးသားလာၾကတာကို စာနယ္ဇင္းေတြမွာ ဖတ္ရႈလာၾကပါတယ္။
စာအုပ္အျဖစ္ထုတ္ေတာ့ အဂၤလိပ္လိုေတာင္ ဘာသာျပန္လိုက္ပါေသးတယ္။ ၂၀၁၁-၁၂ ေလာက္က ထုတ္ခဲ႔ပါတယ္။ အရွင္ပညာနႏၵစီစဥ္ ထုတ္ေဝခဲ႔တာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္မွာ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံရတဲ႔ သံဃာေတာ္စာရင္းတစ္ခု ပါရွိပါတယ္။ သံဃာအပါး (၂၀ဝ) ေလာက္ကို ေနရပ္ဇာတိ၊ အဘအမည္။ အက်ဥ္းသားအမွတ္စဥ္ နံပါတ္၊ အက်ဥ္းခ်ခံ ရတဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း-စသျဖင့္ ပါရွိပါတယ္။ ရသေလာက္စာရင္းမွာ သံဃာေတာ္အပါး (၂၀ဝ) ကိုေတာ့ ကိုလိုနီ ေခတ္က သမိုင္းဝင္ (၂) ပါးနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ အဆ (၁၀ဝ) မ်ားပါတယ္။ အာဂ စစ္အစိုးရပါတကား၊ (ပ်ံလြန္ေတာ္စာရင္းႏွင့္ ေပ်ာက္ကြယ္စာရင္းမပါ)။
အက်ဥ္းခ်ခံရၿပီး ဗမာျပည္မွာေနလို႔မရလို႔ အေမရိကားကိုေရာက္ရွိလာတဲ႔ ရဟန္းတစ္ပါးကေတာ့ အရွင္ဇဝန ျဖစ္ပါတယ္။ ယခင္က စိုးမိုးသူ (ဒိုက္ဦး) ကေလာင္အမည္နဲ႔ ကဗ်ာေရးဖြဲ႔ခဲ႔သူျဖစ္ပါတယ္။ ရွစ္ ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုမွာ စစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေရး၊ (မတရားမႈဆန္႔က်င္ေရး) မွာ ဘုရားသားေတာ္ေတြ လည္း တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ခံယူၾကတဲ႔အတိုင္း အျခားရဟန္းသံဃာမ်ား နည္းတူ ျပည္သူေတြဘက္က ရပ္တည္ ပါဝင္ခဲ႔ပါတယ္။ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုရဲ႕ေနာက္ဆက္တြဲ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ ေတြမွာ ပါဝင္ခဲ႔လို႔ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံရပါတယ္။ ၁၉၉၃ ႏိုဝင္ဘာမွာ ေထာင္ ၂၉ ႏွစ္က်ခံေစဖို႔ စစ္အာဏာရွင္က အမိန္႔ ခ်မွတ္ ခဲ႔ပါတယ္။
အင္းစိန္၊ သာယာဝတီ၊ ေတာင္ငူေထာင္မ်ားမွာ ေရႊ႕ေျပာင္းထားခဲ႔ၿပီး (၁၆)ႏွစ္ အၾကာ ၂၀ဝ၉ စက္တင္ဘာမွာ ေထာင္ကလြတ္ခဲ႔ေပမဲ႔ ေနလို႔မရေအာင္ ေႏွာင့္ယွက္မႈကိုခံရတဲ႔အတြက္ ျပည္ပကို ထြက္ခဲ႔ရာက ေနာက္ဆံုးအေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ေရာက္လာခဲ႔ပါတယ္။
အက်ဥ္းေထာင္အေတြ႔အႀကံဳ ေတြဟာ ကဗ်ာနဲ႔ ေရးဖြဲ႔ရံုနဲ႔ မလံုေလာက္ေတာ့တဲ႔အတြက္ စကားေျပနဲ႔ ေျပာင္းလဲေရးသားရပါတယ္။ အမွာစာေရးသူ အက်ဥ္းသားေဟာင္း စာေရးဆရာမ စမ္းစမ္းႏြဲ႕ (သာယာဝတီ)က အရွင္ဇဝနရဲ႕ သံတိုင္ေနာက္က မွတ္တမ္းကို 'ေရႊပုရပိုက္'လို႔ ဂုဏ္ျပဳ ေခၚေဝၚလိုက္ပါတယ္။ သိၾကားမင္းႀကီးက မသူေတာ္ေတြကို ေခြးပုရပိုက္နဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ၿပီး အေရးယူေလ႔ရွိတယ္လို႔ ဆိုရိုးရွိတယ္မဟုတ္လား။ အရွင္ဇဝနကေတာ့ သံမဏိသူရဲေကာင္း၊ သူေတာ္ေကာင္းေတြကို မွတ္တမ္းတင္တဲ႔အတြက္ 'ေရႊပုရပိုက္'နဲ႔ မွတ္တမ္းတင္ၿပီး စာစီခ်ယ္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။
"ဆရာေတာ္မွတ္တမ္းတင္ ေရးဖြဲ႔အပ္ေသာ ဤစာအုပ္ပါ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား၏ ပံုရိပ္မွာ ေလးစား အပ္ေသာ ဂုဏ္သေရရွိပုဂၢိဳလ္မ်ားခ်ည္းျဖစ္ေၾကာင္း ခံစားနားလည္ခြင့္ရေစသည္ျဖစ္ရာ ..."အာဂႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား"ဟု ကြ်န္မ ဆိုခဲ႔လွ်င္ စိုးစဥ္းမွ် မလြန္ကဲႏိုင္ပါ။ ယံုၾကည္ခ်က္ၿမဲၿမံသူမ်ား၊ စရိုက္လွပသူမ်ား၊ ခ်စ္ခင္ေလးစားအားထားထိုက္သူမ်ား၊ သူတို႔တေတြ ရွင္သန္ခဲ႔ဖူးပါသည္။ ဂုဏ္သိကၢၡာ ႀကီးစြာရွင္သန္ခဲ႔ဖူးပါသည္ ..."တဲ႔။ စမ္းစမ္းႏြဲ႔ (သာယာဝတီ)ရဲ႕ မွတ္ခ်က္ပါ။
အမွာစာေရးသူ ေနာက္တေယာက္ကလည္း "သူ႔မွတ္တမ္းကို ဖတ္ၾကည့္လွ်င္ အင္းစိန္ေထာင္၊ သာယာဝတီေထာင္၊ ေတာင္ငူေထာင္တို႔မွ ဖိႏွိပ္မႈစာရင္းရွည္ႀကီးကို ဖတ္ရႈရလိမ့္မည္။ တစ္ျပည္လံုးက ေထာင္ေတြပါ ထည့္ေပါင္း စာရင္းျပဳစုရမယ္ဆိုလွ်င္ေတာ့ ဒီစာရင္းက ေပေပါင္းမ်ားစြာထပ္မံ ရွည္လ်ား သြားဦးမည္။ တကယ့္ကို ကမာၻအရပ္ရပ္ၾကားလို႔မွ မေတာ္ စာေရးသူ၏ ယခုမွတ္တမ္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ၾကည့္ပါ။ အနစ္နာခံ စြန္႔လႊတ္သြားသူမ်ားအေၾကာင္း အနမတဂၢ" ... ေအာင္ေမာ္ရဲ႕အမွာစာပါ။ ေအာင္ေမာ္က ေမာင္ခိုင္မာရဲ႕ မမုန္းေကာင္းေသာ သံုးေၾကာင္း ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကိုလည္း လက္ေဆာင္ ပါးလိုက္ေသးတယ္။
ေရွာ္ထဲက ထြက္ေတာ့မယ္၊
အေဖာ္လဲမကြဲေစနဲ႔
ေခ်ာ္လဲ မလဲေစနဲ႔။
(ေမာင္ခိုင္မာ)
အရွင္ဇဝန(ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း)က အရွင္ ေထာင္သံုးေထာင္ကို လွည့္ပတ္ေနထိုင္လည္း ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ၊ စာေပသမားေတြနဲ႔ အမ်ားႀကီး ေတြ႔ဆံုရင္းႏွီးခဲ႔ရၿပီး ဘဝအေတြ႔အႀကံဳသင္ခန္းစာေတြ အမ်ားႀကီးရခဲ႔တဲ႔အျပင္ သက္ရွိသမိုင္းစာအုပ္ သက္ရွိစြယ္စံုက်မ္းႀကီးေတြနဲ႔ ေတြ႔ႀကံဳရင္းႏွီးခဲ႔ရလို႔ စစ္အစိုးရ ရည္ရြယ္သလို တံုးအ၊ ႏံုခ်ာမသြားခဲ႔ဘဲ "သမိုင္းပါရဂူ"ဘြဲ႕ "ႏိုင္ငံေရးပါရဂူ"ဘြဲ႕ေတြရသလို ဘဝတကၠသိုလ္က ရရွိခဲ႔တယ္လို႔ဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ဒီလိုေျပာတာမ်ိဳးကို အာဏာပိုင္ေတြက မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္ၿပီး လူစုခြဲ၊ တိုက္ပိတ္စသျဖင့္ ညစ္ပတ္ခဲ႔ပါတယ္။ အစားအေသာက္အေနအထိုင္ကို လူတန္းေစ့မထား၊ ေထာင္ဥပေဒနဲ႔ အညီ မေကြ်းေမြးမေစာင့္ေရွာက္ဘဲ က်န္းမာေရးခ်ိဳ႕တဲ႔ၿပီး အသက္တိုေအာင္၊ စိတ္ဓါတ္က် ေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွိပ္စက္ရံုမက ရိုက္ႏွက္ညဥ္းပန္းတာကိုလည္း ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ လုပ္ခဲ႔ၾကပါတယ္။
ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ကိုဆိုလွ်င္ ဝမ္းဗိုက္၊ ရင္ဘတ္၊ ဦးေခါင္းတို႔ကို ရိုက္ႏွက္ရံုမက ငယ္ပါကိုရိုက္ေသး တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ေထာင္က လြတ္ရက္ေစ့ၿပီးလို႔ေျပာၿပီး အႀကိမ္ႀကိမ္ လိမ္ညာ ေနာက္ပုဒ္မတစ္ခုနဲ႔ ထပ္ဖမ္း စသျဖင့္ ကလိမ္ကက်စ္ ရုပ္ေရာ နာမ္ပါ ညွဥ္းဆဲနည္းစံုေအာင္ ညွဥ္းဆဲခဲ႔ၾကပါတယ္။
ဦးဝင္းတင္ကစ ၾကည္တင္ဦးအဆံုး အားလံုး ... အရွင္ဇဝနဆံုခဲ႔ရသူေတြက ႏိုင္ငံေက်ာ္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ စာေရးဆရာေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿမိဳ႕မ ဦးတင္ေအးဆိုတာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား သမဂၢေဟာင္း ဥကၠဌေဟာင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၿမိဳ႕မဦးတင္ေအးလို႔ ေခၚရတာက အျခားအမည္တူ ဦးတင္ေအးေတြလဲ ရွိလို႔ပါတဲ႔။ ဒီဦးတင္ေအးက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မေက်ာင္းထြက္ ၊ ဦးတင္ေအးက အေက်ာ္အေမာ္ျဖစ္ပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာ အက်ဥ္းသား ေဟာင္း "တင္မိုး"နဲ႔လဲ ဇနီးခ်င္း ညီအစ္မအရင္းေတြျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေခတ္မွာ အညတရ ႏိုင္ငံေရးသမားပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ မႏၱေလးတကၠသိုလ္က ေမာင္သာရ၊ ေမာင္သာလွ အစရွိတဲ႔ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ တစ္ဖြဲ႔တည္းေပါ့။ စစ္အစိုးရေခတ္မွာ ဘာႏိုင္ငံေရးမွ လုပ္မရလို႔ မလုပ္ေတာ့မွဘဲ အဖမ္းခံရပါတယ္။
ေက်ာင္းသားသမဂၢသမိုင္း ျပဳစုသူေက်ာင္းသားက ဦးတင္ေအး ေဆာင္ရြက္ခဲ႔ရတဲ႔ ေက်ာင္းသားသမဂၢ (တကသ) ဥကၠဌအေၾကာင္းကို ေမးတာေျဖလို႔တဲ႔။ အဖမ္းခံရတာပါ။ အဖမ္းခံရေတာ့ အရိုးက်ီးေပါင္းတက္တဲ႔ ေဝဒနာအႀကီးအက်ယ္ ခံစားေနရရွာပါၿပီ။ ဒီလိုခံစားေနရတဲ႔ ၾကားထဲ အင္းစိန္ ေထာင္မွ ေတာင္ငူေထာင္သို႔ပို႔ၿပီး အသက္ငင္ေနေတာ့မွ လႊတ္လိုက္တဲ႔သေဘာပါပဲ။ ေထာင္ထဲမွာ ကြယ္လြန္တယ္လို႔ အေျပာလြတ္ေအာင္ေပါ့။
ၿမိဳ႕မဦးတင္ေအးရဲ႕ညီေတာ္ေမာင္ - အက်ဥ္းသားေဟာင္း ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုးကလည္း သူ႔ေနာင္ေတာ္ ႀကီး ကို တဖြဲ႔တႏြဲ႔ကဗ်ာဖြဲ႔ၿပီး ေမာ္ကြန္းတင္ခဲ႔ပါတယ္။
ဦးတင္ေအးႏွစ္ေယာက္လံုးက ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြခ်ည္း ပါ။ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္အားလံုးဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ေခတ္ကလည္း 'ဘယ္ေက်ာ္'လက္ဝဲသမား ေတြခ်ည္းပါပဲ။ အရွင္ဇဝနနဲ႔ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ဆံုခဲ႔ရသူ ဦးေအာင္ေမသုဆိုတာလည္း ကြ်န္းျပန္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းတစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ စမ္းစမ္းႏြဲ႔(သာယာဝတီ)တို႔ ငယ္စဥ္ ေက်ာင္းသူ ဘဝကတည္းက ဦးေအာင္ေမသုဟာ သာယာဝတီက ထင္ရွားတဲ႔ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္တဲ႔။ အရွင္ဇဝနနဲ႔ ဘာသာေရး ယံုၾကည္ခ်က္ခ်င္း မတူညီေပမဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္တဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္ခ်င္း တူညီလို႔ မရွိရင္း၊ ရင္းႏွီးႏွီးကြ်မ္းဝင္ခဲ႔ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ကြ်န္းတိုက္ပြဲ ေငြရတုအထိမ္းအမွတ္ေန႔ကို ေထာင္ထဲမွာ က်င္းပေတာ့ ဦးေအာင္ေမသုက သံုးရက္ တိုင္တိုင္ ဇာတ္ေၾကာင္းျပန္ခဲ႔တယ္လို႔ ဦးဇင္းက မွတ္တမ္းတင္ပါတယ္။ ရက္(၅၀)ေက်ာ္ အစာငတ္ခံတိုက္ပြဲမွာ အက်ဥ္းသားေတြ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ က်ဆံုးခဲ႔ရရွာတယ္။ ဒါေပမဲ႔ အားလံုးေသသည္တိုင္ေအာင္ တိုက္ပြဲဝင္ၾကဖို႔ သစၥာျပဳထားၾက ပါတယ္။ စာေရးဆရာ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္တို႔၊ ျမသန္းတင့္တို႔၊ ေဖႀကီးဦးအုန္းေမာင္တို႔လည္းပါၾကတယ္။ မန္းတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားထဲက ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔ကဗ်ာေရးဖက္က ၿမိဳ႕လုပ္သား၊ ကဗ်ာဆရာ ေလးေမာင္ (ျမင္းၿခံ)ဆိုတာ အဲဒီကြ်န္းတိုက္ပြဲမွာ အသက္ေသခဲ႔ရပါတယ္။ လူထုဖိုုးသံေခ်ာင္းတို႔ကေတာ့ မေသလို႔ က်န္သူေပါ့။
ကိုကိုးကြ်န္းရဲ႕ ကြ်န္းဖ်က္သိမ္းရတဲ႔ စခန္းသိမ္းတိုက္ပြဲဟာ ညီညြတ္မႈ စြန္႔လႊတ္ စြန္႔စားမႈတို႔ေၾကာင့္ ေအာင္ပြဲခံခဲ႔ရပံု သမိုင္းသင္ခန္းစာႀကီးတစ္ရပ္ကို ႏိုင္ေအာင္ေမသုက ပို႔ခ်ခဲ႔တာပါပဲ။ ကိုကိုးကြ်န္းကို ဝန္ႀကီးတစ္ပါးကိုယ္တိုင္ ေရာက္လာၿပီး က်ဆံုးသူမ်ားကို ေလးေလးစားစားနဲ႔ အေလးျပဳသြားခဲ႔ပါတယ္လို႔ "သင္ခန္းစာ"ကို နိဂံုးခ်ဳပ္ခဲ႔ပါတယ္။
ကြ်န္းကျပန္၊ ေထာင္ကထြက္ေတာ့လည္း ႏိုင္ငံေရးကို တသက္ လုပ္သြားခဲ႔တယ္။ ေထာင္ထဲကိုပဲ ျပန္ေရာက္သြားခဲ႔ရွာပါတယ္။ ကိုကိုးကြ်န္းမွာ အက်ဥ္းသားေတြဟာ ကြန္ျမဳနစ္ေတြခ်ည္း လိုလိုပါပဲ။ ဦးေအာင္ေမသုကေတာ့ ဘာပါတီဝင္မွ မဟုတ္ဘဲ အားလံုးနဲ႔လက္တြဲၿပီး ဒီမိုကေရစီအေရး တိုက္ပြဲဝင္ခဲ႔ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဦးေဆာင္တဲ႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ေပၚေပါက္လာမွ ပါတီဝင္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။
"က်ဳပ္တစ္သက္လံုးႏိုင္ငံေရးလုပ္မယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေထာက္ခံတယ္။ ဒီလို ေထာက္ခံလို႔ေထာင္ခ်ထားမယ္ဆိုရင္ တစ္သက္လံုး ေထာင္ထဲမွာပဲေနမယ္"လို႔ ေမးလာသူတိုင္းကိုေျဖခဲ႔တယ္။ ေထာင္ထဲမွာ ေရာဂါေဝဒနာခံစားရဆဲ လြတ္ရက္ေစ့တယ္။ ေရာဂါက အျပင္မွာကုရင္ေပ်ာက္ႏိုင္တဲ႔ ေရာဂါမ်ိဳးပါပဲ။ ဒါေပမဲ႔ လြတ္ရက္ေစ့ၿပီး ေနာက္တစ္မႈနဲ႔ ျပန္ေထာင္ခ်ၿပီး ေထာင္ထဲမွာပဲ ဆံုးရွာေတာ့ စစ္အစိုးရက 'ကင္ဆာေရာဂါနဲ႔ ကြယ္လြန္တယ္"လို႔ေၾကညာသတဲ႔။ ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးက 'ဦးသု ကင္ဆာနဲ႔ ေသရွာၿပီ။ ကင္ဆာက်ဆံုးပါေစ'လို႔ ကဗ်ာဖြဲ႔သတဲ႔။ ဦးသု (ဦးေအာင္ေမသု) သတ္တာ "ကင္ဆာ"ပဲ၊ အဲဒီကင္ဆာဆိုတဲ႔ 'လူသတ္သမား'က်ဆံုးပါေစ။ ဒါက အက်ဥ္းသားအားလံုးရဲ႕ ဆႏၵ၊ ေၾကြးေၾကာ္သံျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။
ေနာက္ထပ္စိတ္ဝင္စားစရာအက်ဥ္းသားတစ္ဦးကေတာ့ ျပည္သူတိုးတက္ေရးပါတီ (ပီသံုးလံုး) အဖြဲ႔ထဲက ကဗ်ာဆရာ ဦးၾကည္တင္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။ လူခ်စ္လူခင္လဲမ်ားပါတယ္။ လူပံုက ဝ၀လံုးလံုး 'ဘဲဥ'လို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက နာမည္ေပးထားေပမဲ႔ ဘဲဥလိုေတာ့ မျဖဴပါ။ သူ႔ဇနီးကဗ်ာဆရာမ မရီေဝလဲ ညိဳညိဳတုတ္တုတ္ပါပဲ။ သူႏွိပ္စက္ခံရပံုဟာ မၾကားဝံ႔မနာသာပါပဲ။ ကဗ်ာဆရာ အႏွိပ္စက္ခံရပံုေတြက ကဗ်ာမဆန္ပါ။ ရိုက္ႏွက္တာေတြအျပင္ ဟိုေျပာင္း ဒီေျပာင္းလဲ လုပ္ပါေသးတယ္။ ကဗ်ာဆရာကို ပုဆိုးခြ်တ္ၿပီး ငယ္ပါကိုရိုက္၊ ေဆးလိပ္မီးနဲ႔တို႔သတဲ႔။ ခုေတာ့သူကြယ္လြန္ရွာၿပီ။ သူ႔သားသူ႔ေျမးေတြက ႏိုင္ငံေရးဆက္လုပ္ေနၾကေၾကာင္းနဲ႔ သူ႔ဇာတ္လမ္းကို သိမ္းလိုက္ပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္အဖို႔ေတာ့ သူဆိုေနက်ဆိုတဲ႔ 'ပင္လံုထိပ္ထားဦး'သီခ်င္းသံကိုပဲ ပဲ႔တင္ထပ္ ၾကားေယာင္ေနမိပါတယ္။ သူခ်စ္ခင္ ေလးစားတဲ႔ ရုပ္ရွင္မင္းသားကိုျမတ္ေလးရဲ႕ သီခ်င္းပါ။
အရွင္ဇဝနေတြ႔ႀကံဳခဲ႔ရတဲ႔ အက်ဥ္းသားႀကိးေတြထဲမွာ ဦးေအာင္ပြင့္၊ ဦးေစာဝင္း၊ ဦးၾကည္ဝင္းတို႔လို ဦးတင္ေအးတို႔လို လူႀကီးေတြပါေတာ့ သူတို႔ အေတြ႔အႀကံဳေတြက တဆင့္ ဘယ္တကၠသိုလ္မွာမွ ဆည္းပူးလို႔ မရႏိုင္တဲ႔ ပညာဗဟုသုတေတြရရွိပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ေထာင္ထဲမွာ အစားအေသာက္အေနအထိုင္၊ က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီညြတ္ေအာင္ မထားတဲ႔အျပင္ ရုပ္ေရာစိတ္ပါ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္ၿပီး ေရာဂါရေအာင္၊ ဒီေရာဂါနဲ႔ မေသေသေအာင္ ႏွိပ္စက္တာေတြဟာ မယံုႏိုင္စရာေတြပါပဲ၊
ဦးေအာင္မင္းဆိုရင္ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔အတူ ျဖစ္ပြားခဲ႔တဲ႔ ျပည္တြင္းစစ္မွာ ပါဝင္ခဲ႔သူ ကြန္ျမဴနစ္စစ္သားႀကီးျဖစ္ပါတယ္။ ပါတီဗဟိုကင္းတပ္မွဴးဘဝထိ အေတြ႔အႀကံဳ စုံခဲ႔သူပါ။ ဗိုလ္ခင္ညြန္႔တို႔က စစ္ေထာက္လွမ္းေရးကို ေအာက္တန္းက်ဉာဥ္နဲ႔ ဦးေအာင္မင္းကို ကြန္ျမဴနစ္သစၥာေဖာက္အသြင္ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေအာင္ သရုပ္ေဆာင္ ေစခဲ႔သူပါ။ ပါတီက အထင္မွားၿပီး ေသဒဏ္ေပးခဲ႔သတဲ႔။ ဒါေပမဲ႔ ရဲေဘာ္ႀကီးေအာင္မင္းဟာ ရွစ္ေလးလံုးႀကံဳေတာ့ ကိုယ္ဘာသာ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ဖြဲ႔ၿပီး ပါဝင္ဆင္ႏႊဲဖို႔ ျပင္ဆင္ခဲ႔သတဲ႔။ အစိုးရက သူ႔ကို ဖမ္းၿပီးေထာင္ခ်လိုက္တယ္။ စစ္အစိုးရရဲ႕ ေထာင္စနစ္က 'ရည္ရြယ္ခ်က္ မေအာင္ျမင္'လို႔ အရွင္ဇဝနက မွတ္ခ်က္ခ်တယ္။
"တကယ္ေတာ့ ေထာင္ထဲေရာက္လာသူတို႔ ေထာင္မက်ခင္ဘဝထက္ ႏိုင္ငံေရးအသိ အျမင္ ပိုလာၾကသည္ခ်ည္းျဖစ္သည္"တဲ႔။ ဦးေအာင္မင္း၊ ဦးတင္ေအး၊ ဦးေအးဝင္း၊ ဥိးၾကည္ဝင္း၊ ဦးေအာင္ေမသုတို႔က သူတို႔ဘဝသင္ခန္းစာေတြ သင္ၾကား ပို႔ခ်ေပးလိုက္ၾကတာကို။ ဒါေပမဲ႔ အဲ႔လူႀကီးေတြမွာ ေထာင္တြင္းေရာဂါကြ်မ္းမွ ေထာင္ကလႊတ္ေပးလို႔။ မေသသင့္ဘဲ ေသခဲ႔ၾကရတာမ်ားပါ တယ္။
ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြလဲ ေထာင္ထဲမွာ ဒီလိုပဲ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈပံုစံမ်ိဳးစံုခံၾကရပါတယ္။ အသဲေရာဂါကို ဗိုက္နာေရာဂါဆိုၿပီး ဂ်ဲလမက္၊ ဆိုဒါေပးလို႔ ေသရတာလဲရွိတယ္။ ဆရာဝန္ရဲ႕ ေပါ့ဆမႈလဲ ပါသေပါ့။ ေထာင္ဆရာဝန္တို႔ စစ္ေထာင္မွဴး ေထာင္ပိုင္တို႔ဆိုတဲ႔ ေထာင္ဝန္ထမ္းေတြထဲမွာ တခ်ိဳ႕က စစ္အာဏာရွင္ အလိုက် မ်က္ႏွာလိုအားရ က်င့္ႀကံသူေတြရွိသလို ရိုးသားၾကင္နာတတ္သူေတြလဲ အမ်ားႀကီးပါရွိေၾကာင္း ဦးဇင္းက မွတ္တမ္းတင္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကို ခိုးဆိုးလုႏိႈက္ေတြၾကား ပို႔ၿပီး ေရာဂါကူးေအာင္ လုပ္တာလဲရွိသတဲ႔။ ေရာဂါဆိုးေတြကူးလို႔ အေသဆိုးေသၾကရရွာသူ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြရွိပါတယ္။ ဦးေစာဝင္း ခမ်ာမွာေတာ့ ထမ္းစင္ေပၚမွာ ပိုက္တန္းလန္းနဲ႔ ေထာင္ျပင္ေဆးရံု၊ ေထာင္တြင္းေဆးရံု အျပန္ျပန္ အလွန္လွန္ကူးတာနဲ႔ ေသရတာပါပဲ။ လံုၿခံဳေရးေၾကာင့္ တဲ့။ ဝန္ႀကီးလာလို႔ တဲ႔။ ဒီလူမမာ အပ္တန္းလန္းက ဘယ္သူကို ဘယ္လို ဘာနဲ႔ လုပ္ႀကံမွာလဲမသိ။ ဦးေစာဝင္းေသေတာ့လဲ ေစာင္ပတ္ၿပီး ေလွခါးကေန ဒရြတ္ဆြဲခ်သလို ဆြဲခ်သယ္ယူၾကသတဲ႔။
သူ႔အတြက္ ကဗ်ာကေတာ့ ...
သူေသရွာၿပီ။
သူေသေသာ္ျငား၊ သူ႔ေသြးသားတို႔
လႈပ္ရွားမပ်က္၊ တိုက္ပြဲဆက္ေသာ္၊
သူ႔သက္ေသၿပီမဆိုႏိုင္ ။ တဲ႔
သူ႔သားေျမးေတြက ဆက္လက္တိုက္ပြဲဝင္ေနၾကတယ္လို႔လဲ ဦးဇင္းက သတင္းေကာင္းပါးတယ္။ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြကေတာ့ ကိုစည္သူတို႔ ကိုဂ်င္မီတို႔ ကိုျမတ္စံတို႔ စသည္ ကိုေအာင္ေက်ာ္မိုးကေတာ့ ေထာင္တြင္းအစာငတ္ခံတိုက္ပြဲမွာ က်ဆံုးသတဲ႔။ အစာငတ္ခံသူရဲ႕ ဦးေခါင္းမွာ ရိုက္ႏွက္ခံရတဲ႔ ဒဏ္ရာလဲေတြ႔ရသတဲ႔။ စစ္အစိုးရေခတ္မွာ အစာငတ္ခံသူဟာ ဦးေခါင္းမွာ ဒဏ္ရာလဲေတြ႔ ရ သတဲ႔။ စစ္အစိုးရေခတ္မွာ အစာငတ္ခံသူဟာ ဦးေခါင္းမွာ ဒဏ္ရာနဲ႔ ေသရပံုကိုလဲ အရွင္ဇဝန မွတ္တမ္း တင္ပါတယ္။
ကဗ်ာဆရာကံထြန္းသစ္နဲ႔ ကဗ်ာဆရာမင္းေအာင္ (ရဲေဘာ္တိုက္ေမာင္း) တို႔ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲနဲ႔ ဆက္စပ္ၾကပံုကလဲ ရုပ္ရွင္ ရိုက္ဖို႔ပဲ ေကာင္းေသးေတာ့။ ဒီၾကားထဲေဒါက္တာေအးခ်မ္းကလဲ ေထာင္တြင္းမွာ ဇာတ္လိုက္တစ္ေယာက္ ျဖစ္လို႔ ဂ်ပန္ျပန္ သမိုင္းပါရဂူကလဲ တတ္သည့္ပညာမေနသာဆိုသလိုပါပဲ။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားက တရားျပ သလို သမိုင္းဆရာမ်ားက သမိုင္းပို႔ခ်ၾကေလရဲ႕။ သံတိုင္ၾကားက ပန္းခ်ီကားေတြကလဲ အေရာင္ကိုစံုလို႔ အနီေရာင္ကလဲရဲလို႔။ ဗိုလ္မွဴးသူပုန္၊ ကြန္ျမဴနစ္၊ ကဗ်ာဆရာ၊ ဘုန္းႀကီး၊ ေရွ႕ေန၊ ပါေမာကၡ၊ ဆရာဝန္ ... ။
၂၀၁၆ ေအာက္တိုဘာ ၁၉