(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၃၊ ၂၀၁၆
ဂါရ၀ျပဳတယ္
အေပးအယူလုပ္ရတယ္
အဘေတြ ကန္ေတာ့ရတာကုိ
“ ဂါ ” တယ္လုိ႔ ေခၚတဲ့ေခတ္။
ဂါခ်ီေဘာက္လုိ႔ ေျပာၾကတဲ့
ေဂါက္ဆုိတာ
ရူးေၾကာင္ေၾကာင္
ေပါေၾကာင္ေၾကာင္
ဘ၀င္ေၾကာင္ေတြကုိေခၚတာ
ဒါလည္း “ ဂါ ”ဘဲေပါ့။
ဆုိပါေတာ့
အခြင့္အလမ္းဆုိတာ “ဂါ” မွ
လုပ္ပုိင္ခြင့္ဆုိတာ “ဂါ” မွ
“ဂါ” ဆုိတာ အလႊာတခု
ျပဳစုမထားတဲ့
ေ၀ါဟာရ တခုေပါ့။
“ဂါ” “ဂါ” ခ်င္း ထပ္ေတာ့
ျမတ္သတဲ့။
“ဂါ” အခ်င္းခ်င္း
“ဂါ” သတင္းေလြ႔ေလြ႔ေပါ့။
“ဂါ” လမုိင္းကပ္ၿပီး
“ဂါ” တံတုိင္းပတ္ကာ
“ဂါ” သမုိင္းအထပ္ထပ္
ေရးၾကေရာ့မယ္။
“ဂါ” ေတြဟာ နပုိလီယံ၀တ္ရုံနဲ႔
အန္ကယ္ဆမ္ ဇာတ္ရုံႀကီးမွာ
ဓါတ္ပုံသတင္းနဲ႔
ဇာတ္စုံခင္းလုိ႔ ရသြားၿပီ။
“ ဂါ ” ၿပီးရင္း “ ဂါ ”
အာ ၿပီးရင္း အာ
ေဟာဒီက
ျပည္ျမန္မာဆုိတာ
“ ဂါ ” တုိ႔ ရြာေပါ့။
“ ဂါ ” အတင္းအဖ်င္းေတြနဲ႔
“ ဂါ ” အျပင္းေျပေစဖုိ႔
“ ဂါ ” န၀င္းေၾကစရာ
“ ဂါ ” သတင္းပေဒသာတုိ႔
“ ဂါ ” တခြင္လုံး ျဖာေခ်ၿပီ။
“ ဂါ ” အတိတ္
“ ဂါ ” နမိတ္ေတြနဲ႔
“ ဂါ ” တံဆိပ္ေတြ ခတ္ႏွိပ္ၿပီး
“ ဂါ ” စိတ္ေတြသြင္းထားတဲ့
“ ဂါ ” ယင္း ေတြ ထၾကေတာ့မယ္။
အရင္ကလည္း “ ဂါ ” ရ
အခုလည္း “ ဂါ ” ရ
“ မဂါ ” ဘဲနဲ႔ ဘာမွ မလာခ်င္နဲ႔
ဆီ မလာ ျပား မလာဆုိတာ
“ ဂါ ” ဘာသာစကားေပါ့။
ဒီလုိနဲ႔
“ ဂါ ” ၾကားေစ့ေရးကာလႀကီးမွာ
“ ဂါ ” ကုိေရခ်ဳိး
“ ဂါ ” ရုိးမီးလႈံ
“ ဂါတာတာ” နဲ႔
“ ေဂါက္ေတာက္ေတာက္” ေတြသာ
ေတာင္လုိပုံခဲ့ေပါ့။
ထြန္းဝင္းၿငိမ္း
၂၊ ၁၁၊ ၂၀၁၆
၀ုိင္းစုခုိင္သိမ္း ရဲ႕ “ ဂါ ” သီခ်င္း ဆက္စပ္အေတြးမ်ား