မိုုက္ခဲစိန္ - စားသုုံးသူယဥ္ေက်းမႈကိုု အာခံၾကဖိုု႔
(မိုုးမခ) ႏိုု၀င္ဘာ ၁၄၊ ၂၀၁၆
လြန္ခဲ့တဲ့ တပတ္က စားသုုံးသူယဥ္ေက်းမႈကိုု တြန္းလွန္ၾကဖိုု႔ ဆိုုတာ ေရးမိတယ္။ အယ္ဒီတာအဖြဲ႔က ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုုတာထက္ ယဥ္ေက်းမႈ၀ါဒ ဆိုုတာမ်ဳိး သုုံးရင္ မေကာင္းဖူးလားေမးတယ္။ ၀ါဒဆိုုေတာ့ အာေဘာ္တခုုခုုကိုု ျဖန္႔ခ်ိတာ ၀ါဒျဖန္႔တာ လုုပ္တာမ်ဳိးေပါ့လိုု႔ ဆိုုလာတယ္။ မိမိကေတာ့ စားသုုံးသူ၀ါဒထက္ စားသုုံးသူယဥ္ေက်းမႈလိုု႔ ေျပာခ်င္တယ္။ သူက ၀ါဒျဖန္႔စရာ မလုုိေတာ့ဘူး၊ လူေနမႈစနစ္တိုုင္းမွာ ယဥ္ေက်းမႈတခုုလိုု စီး၀င္ေနျပီေလ။ “စားသုုံးသူ အျမဲမွန္တယ္” လိုု႔ အရင္းရွင္(၀ါဒ) က ေဆးဆိုုးလိုုက္ေတာ့ ျပည္သူေတြဟာ သူတိုု႔ကိုုသူတုုိ႔ စားသုုံးသူလိုု႔ အထင္ေရာက္ျပီး ငါတိုု႔ ျပည္သူေတြ အျမဲမွန္တယ္လိုု႔ စိတ္ၾကီး၀င္ေနၾကတာ အလႊာတိုုင္းမွာ ျဖစ္ေနျပီ။ စားသုုံးသူယဥ္ေက်းမႈကိုု လူထုုက ျပန္စဥ္းစားေစခ်င္လိုု႔ ေရးတာပါ။ ျပီးေတာ့ အထူးသျဖင့္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ ထိုုးေဖာက္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြအတြက္ ခုုခ်ိန္မွာ စားသုုံးသူယဥ္ေက်းမႈကိုု စဥ္းစားေနေစဖိုု႔ ေရးတာပါ။
စားသုုံးသူယဥ္ေက်းမႈကိုု အာခံႏိုုင္ဖိုု႔က အယင္ေဆာင္းပါးမွာ ေဖာ္ျပခဲ့သလိုု စားသုုံးသူေတြက ျခိဳးျခံေခၽြတာတဲ့ အက်င့္ကိုု ေမြးျမဴက်င့္သုုံးၾကဖိုု႔နဲ႔ အာဏာပိုုင္ေတြ အုုပ္ခ်ဳပ္သူေတြကလည္း စားသုုံးသူေတြအတြက္ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးစနစ္ကိုု ထူေထာင္ေပးၾကဖိုု႔ လိုုပါတယ္။
လက္ရွိမွာ တိုုင္းျပည္ျပျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ အားလုုံးက ၀ိုုင္း၀န္းလုုပ္ကိုုင္ အျပင္းအထန္ ၾကိဳးစားေနရခ်ိန္ျဖစ္တာမိုု႔ အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးဟာ သင္တန္းေတြ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ အသိပညာေပးလုုပ္ငန္းေတြ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ လုုပ္ကိုုင္ေနၾကတယ္။ ဘယ္မွာ သူတိုု႔ လုုပ္ကိုုင္ က်င္းပၾကသလဲ။ အမ်ားဆုုံးကေတာ့ ဟိုုတယ္ေတြ၊ ဧည့္ခံ ခန္းမေဆာင္ေတြ၊ စားေသာက္ဆိုုင္ေတြ … စတဲ့ ေနရာေတြမွာ ေငြကုုန္ေၾကးက်ခံ ေကၽြးေမြး ဧည့္ခံျပီး က်င္းပေနၾကတာပါ။ အစည္းအေ၀းေတြ ေဆြးေႏြးပြဲေတြအတြက္ ကုုန္လိုုက္မယ့္ ပုုိက္ဆံေတြ အမ်ားၾကီးပဲဆိုုတာ ခန္႔မွန္းၾကည့္ႏိုုင္တယ္။ သည္လိုုမွ မလုုပ္ရင္လည္း ႏိုုင္ငံတကာ တန္းမမီဘူး၊ ပုုံစံမက်ဘူး၊ ရုုပ္မထြက္ဘူးလိုု႔ သူတိုု႔ေတြက ေျပာၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ဒီမိုုကေရစီေရး အေျပာင္းအလဲလည္း ျဖစ္ျပီ ဆိုုေရာ ဟိုုတယ္ေတြ ခန္းမေဆာင္ေတြအားလုုံး စီးပြားျဖစ္ကုုန္ေတာ့တာပဲ လိုု႔ ေျပာစမွတ္ ရွိပါတယ္။ အရင္တုုန္းက အာဏာရွင္ေတြ ပြဲ၊ အခုုက်ေတာ့ အာဏာရွင္ေတြေကာ အတိုုက္အခံေတြေကာပါ ဟိုုတယ္၊ ခန္းမ၊ စားေသာက္ဆိုုင္ေတြေပၚတက္ျပီး ပြဲေတြ ပြဲေတြ က်င္းပလိုုက္ၾကတာ လုုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ စီးပြား ၂ ဆ ျဖစ္တယ္လိုု႔ ရယ္သြမ္းေသြးၾကတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ စားသုုံးသူယဥ္ေက်းမႈကိုု အျပင္းအထန္ လႈံေဆာ္တာေနတာကိုု ေထာက္ျပရရင္ ကုုမၼဏီေတြ ၀န္ေဆာင္မႈလုုပ္ငန္းေတြက ေန႔စဥ္ ရက္ဆက္ ဖိတ္ၾကားျပသ မိတ္ဆက္ေနၾကတဲ့ ကုုန္ပစၥည္းတိုု႔ ၀န္ေဆာင္မႈတိုု႔ စြမ္းေဆာင္ရည္တိုု႔ ထုုတ္ေဖာ္ျပသရွင္းလင္းပြဲေတြ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္းမွာ ကုုန္ပစၥည္းမ်ဳိးစုုံ ၀န္ေဆာင္မႈမ်ဳိးစုုံ စြမ္းေဆာင္ရည္မ်ိးစုုံ တေန႔ျပီး တေန႔ မရိုုးရေအာင္ ထိုုးေဖာက္ ၀င္ေရာက္ ေနရာယူေနတယ္။ ျပည္တြင္းထုုတ္ေတြ မဟုုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။ ျပည္တြင္းလုုပ္ငန္းေတြက ျပည္ပက ၀င္ေရာက္လာတဲ့ မိတ္ဆက္ေတြေလာက္ ေငြအရင္းအႏွီး မရွိေသးေတာ့ သူတိုု႔လည္း စိတ္ၾကိဳက္ အစြမ္းျပ မိတ္ဆက္ပြဲ မလုုပ္ႏိုုင္ေသးလိုု႔သာေပါ့။
စဥ္းစားစရာက ျမန္မာျပည္က ခုုမွ အဆင္းရဲဆုုံးႏိုုင္ငံအျဖစ္ကေန ရုုန္းထြက္ဖိုု႔ ၾကိဳးစားေနတုုန္း။ ျပည္သူေတြဟာ သူတိုု႔ကိုုယ္သူတိုု႔ စားသုုံးသူ လိုု႔ အထင္ေရာက္ျပီး သုုံးမယ္ စြဲမယ္ ျဖဳံးမယ္ ၀ယ္မယ္ ဘယ္လိုုလုိ႔ လုုပ္ႏိုုင္မွာတုုန္း။ ျခိဳးျခံေခၽြတာသူေတြ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးလမ္းစဥ္ လိုုက္သူေတြအျဖစ္ ျပင္ဆင္ေတြးေခၚရမယ့္ အေလ့အက်င့္ေတြ မလုုပ္ႏိုုင္ၾကေတာ့ဘူးလားလိုု႔ ေမးခြန္းထုုတ္ခ်င္စရာပါ။
“အင္တာနက္နဲ႔ နည္းပညာဟာ သင့္ကိုု လြတ္ေျမာက္ေစမယ္” လိုု႔ ၀ါဒျဖန္႔ၾကတယ္ ေၾကြးေၾကာ္ၾကတယ္။ အခုုခ်ိန္မွာ ျပည္သူေတြဟာ ဖုုံးဘီလ္ေတြ အင္တာနက္ဘီလ္ေတြ တယ္လီဖုုံးေစ်းေတြေအာက္မွာ ပိေနၾကတယ္။ ဘယ္လိုုလုုပ္ သူတိုု႔ လြတ္ေျမာက္ကုုန္ၾကတာလဲလုုိ႔ ေမးျမန္းခ်င္စရာပါ။ ဖုုံးဘီလ္ျဖည့္ရင္းနဲ႔ အြန္လိုုင္းေပၚက ၀ယ္စရာေတြ သြားစရာေတြ စားစရာေတြ ေၾကာ္ျငာေတြေကာ၊ အခ်င္းခ်င္း လက္တိုု႔တာေတြေကာ အမ်ားၾကီးပါ။ တကယ္တန္း ေျပာရရင္ အင္တာနက္နဲ႔ နည္းပညာဟာ သင့္ကိုု လြတ္ေျမာက္ေစတယ္ ျပီးေတာ့ စားသုုံးသူအျဖစ္ အက်ဥ္းက်သြားေစတယ္လိုု႔ ေျပာရင္ ပိုုမွန္မယ္။
ဘာေၾကာင့္ သည္လိုုေျပာရသလဲဆိုုေတာ့ ျမန္မာျပည္ဟာ စစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္မွာ ပိျပား ျငိမ္၀ပ္ေနရစဥ္က အင္တာနက္နဲ႔ နည္းပညာကိုု သုုံးစြဲျပီး ဒီ/လႈပ္ေတြက တြန္းလွန္တိုုက္ပြဲ ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။ သူတိုု႔ေတြဟာ ရွိစုုမဲ့သူ ေငြေၾကး၊ နည္းပညာေတြနဲ႔ အင္တာနက္ကိုု အသုုံးခ်ျပီး စစ္အာဏာရွင္ေတြ စစ္အုုပ္စုုကိုု ေတာ္လွန္ခဲ့ၾကတယ္။ ကိုုမင္းကိုုႏိုုင္တိုု႔လိုု႔ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေတြ၊ ကိုုဇာဂနာတိုု႔လိုု႔ အႏုုပညာရွင္ေတြကိုု ေထာင္ဒါဏ္ အႏွစ္ ၅၀၊ ၆၀ နဲ႔ စစ္အုုပ္စုုေတြက ဖမ္းခ်ဳပ္ နင္းေျချခင္း ခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲသည္တုုန္းက စားသုုံးသူယဥ္ေက်းမႈဆိုုတာ ဘယ္ေခ်ာင္နား ေရာက္ေနမွန္းေတာင္ မသိရပါဘူး။ သည္လုုိနဲ႔ အင္တာနက္နဲ႔ နည္းပညာဟာ သင့္ကိုု (စစ္အုုပ္စုုရဲ့ လက္၀ါးၾကီးအုုပ္မႈ) ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ေစျပီးတဲ့ေနာက္ပိုုင္းမွာ ျပည္သူေတြအားလုုံးဟာ စားသုုံးသူယဥ္ေက်းမႈေအာက္မွာ အက်ဥ္းက်သြားတယ္ဆိုတာ အခုုလက္ရွိ အေျခအေနဟာ သက္ေသပဲ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။
စစ္အုုပ္စုုရဲ့ လက္၀ါးၾကီးအုုပ္ ဖိႏွိပ္မႈ နင္းေျခမႈေအာက္က လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ရုုန္းကန္ေနရဆဲ ျမန္မာျပည္သူလူထုုဟာ လက္ရွိအေျခအေနမွာ စားသုုံးသူယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ေတြေ၀ မိန္းေမာ သာယာေနၾကတာကိုု သတိျပဳမိေစခ်င္လိုု႔ သည္စာကိုု ေရးရတာျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အုုပ္စုုလက္ေအာက္မွာ ျမန္မာေတြဟာ ျခိဳးျခံေခၽြတာျပီး မိသားစုုေတြကိုု ေထာင္၀င္စာ ပိုု႔ခဲ့ၾကရတာပါ။ ကိုုယ္ခ်င္းစာနာသူ မိမိပတ္၀န္းက်င္ဟာ ဒုုကၡခံစားေနရသူေတြ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေစဖိုု႔ ၀ုုိင္း၀န္းျပီး တေယာက္တလက္ ကူညီေနခဲ့ၾကတာပါ။ ဆက္လက္ျပီးေတာ့လည္း သည္သေဘာထားမ်ဳိးနဲ႔ ခ်ိန္ထိုုးျပီး မိမိတိုုင္းျပည္အေျခအေနကိုု ရင္ဆိုုင္ၾကရမလဲဆိုုတာ ေမးမိပါတယ္။
စစ္လက္နက္ က်ည္ဆံ အသက္အိုုးအိမ္ စည္းစိမ္ေတြ ျဖဳန္းတီးျပီးေတာ့ ျပည္တြင္းစစ္ေတြ ျဖစ္ေနဆဲ၊ ယခင္အစုုိးရအဆက္ဆက္ရဲ့ အလြဲသုုံးစားမႈေတြ ဖ်က္ဆီးျဖိဳဖ်က္မႈေတြ အဂတိမႈေတြ၊ လုုပ္ၾကံမႈေတြ အေျမာက္အမ်ားရဲ့ ဒဏ္ေတြ အၾကီးအက်ယ္ သင့္ေနတဲ့ ျမန္မာျပည္ဟာ ဆင္းရဲမြဲေတေနဆဲ၊ သည္ၾကားထဲ “စားသုုံးသူေတြ အျမဲမွန္တယ္၊ စားသုုံးသူဟာ ဘုုရင္ပဲ” ဆိုုတဲ့ “ေဆးဆိုုးထားတဲ့ အစာေတြ” စားသုုံးျပီး မိမိတိုု႔ကိုုယ္တိုုင္ေကာ တိုုင္းျပည္အတြက္ပါ ျခဳိးျခံ ေခၽြတာေရး သက္သာ ေခ်ာင္ခ်ိေရးကိုု ဦးစားေပး အေတြးအေခၚ လႈပ္ရွားမႈအျဖစ္ က်ေနာ္တိုု႔ ျမန္မာေတြ မစဥ္းစားေသးတာ၊ မူ၀ါဒ ခ်မွတ္ျခင္း မျပဳႏိုုင္ၾကေသးတာ ၀မ္းနည္းစရာပါခင္ဗ်ား။
ရန္ကုုန္ျမိဳ့ေတာ္ၾကီးမွာ ဘတ္စ္ကားေတြ ၾကပ္ပါတယ္။ လမ္းေတြလည္း ပိတ္ဆိုု႔လွပါတယ္။ ယာဥ္လုုပ္သားေတြကလည္း ၾကမ္းတမ္း ရိုုင္းစိုုင္းလွပါတယ္။ အဲသည္ရဲ့ မြန္းၾကပ္မႈေဘးထြက္ ဆိုုးက်ဳိးေတြက မ်ားျပားလွပါတယ္။ စာရိတ္ေတြကလည္း တက္ျပီးရင္း တက္ဆဲပါပဲ။ အဲသည္အတြက္ စားသုုံးသူေတြက ဘယ္လိုု ျခိဳးျခံေခၽြတာေရး လမ္းကိုု ေရြးရမွာလဲ။ လမ္းေလွ်ာက္ၾကရမွာလား။ စက္ဘီး စီးၾကရမွာလား။ အုုပ္ခ်ဳပ္သူေတြ အာဏာပိုုင္ေတြကေကာ ဘယ္လိုု သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး နည္းလမ္းေတြ ထုုတ္သုုံးၾကမွာလဲ။ ဘတ္စ္ကားလိုုင္းေတြ တိုုးခ်ဲ႔ဖိုု႔လား၊ ကားလမ္းေတြ ယာဥ္ေၾကာပိတ္တာ ေလ်ာ့ခ်ေပးဖိုု႔လား၊ လမ္းေပၚက ကားေတြ ေလ်ာ့ခ်မွာလား၊ ခရီးသည္ေတြ ေလ်ာ့ခ်မွာလား။ ဘာလဲ၊ ဘယ္လဲ။ စားသုုံးသူေတြကိုုယ္တိုုင္ကေကာ ဘတ္စကားလိုုင္းေတြကိုု တြင္တြင္ၾကီး စားသုုံးေနတာကိုု ဘယ္လုုိ ေလ်ာ့ခ်ၾကမွာလဲ။ စဥ္းစားစရာေတြပါ။
အထက္က ေရးခဲ့မိသလိုုပါပဲ။ သတင္းေထာက္အသစ္ကေလးက ျမိဳ့သစ္ကေန ျမိဳ့ထဲကိုု အၾကိမ္ၾကိမ္ ဘတ္စကားနဲ႔ စီးျပီး ဆရာၾကီးမ်ား က်င္းပတဲ့ သင္တန္းေတြ ၀ပ္ေရွာ့ေတြ တက္ျပီး ပညာရွာတယ္။ ျပီးေတာ့ ဟုုိတယ္ၾကီးမွာ က်င္းပတဲ့ ကုုန္စည္မိတ္ဆက္ပြဲကိုု တက္ျပီး ေၾကာ္ျငာသတင္းေရးလိုုက္တယ္။ ေၾကာ္ျငာသတင္းက မိတ္ဆက္တဲ့ ကုုန္စည္ကိုု တင္ထားတဲ့ ေရွာ့ပင္ေမာလ္ၾကီးေတြကိုု စားသုုံးသူအျဖစ္ စိတ္ၾကီး၀င္ေနသူေတြက ဘတ္စကားအဆင့္ဆင့္စီးျပီး သြားၾကတယ္၊ ေလ့လာၾကတယ္။ ျမည္းစမ္းၾကတယ္။ အဲသည္ ျဖစ္ရပ္မွာ ျခိဳးျခံေခၽြတာေရးနဲ႔ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးကိုု ဘယ္လိုုမ်ဳိး ညီမွ်ျခင္း ဆြဲၾကရမွာလဲ။
အင္တာနက္နဲ႔ နည္းပညာက သင့္ကိုု လြတ္ေျမာက္ေစတယ္၊ ျပီးေတာ့ စားသုုံးသူအျဖစ္ အက်ဥ္းက်သြားေစတယ္။