ၿငိမ္းခ်မ္းေအး ● ဆိုင္းဘုတ္ကေလးေတြ ျဖဳတ္ၾကရေအာင္
(The Ladies News Journal / မိုးမခ) ႏိုဝင္ဘာ ၁၇၊ ၂၀၁၆
Myanmar Now သတင္းေအဂ်င္စီက “ထြန္းကားေနေသာ အမ်ဳိးသမီးတားျမစ္နယ္ေျမယဥ္ေက်းမႈ” သတင္းေဆာင္းပါး ဖတ္ရလို႔ ဝမ္းသာမိပါတယ္။ က်ေနာ္ဟာ သာသနိက အေဆာက္အအံုေတြက “အမ်ိဳးသမီးမဝင္ရ” ဆိုင္းဘုတ္ေတြကို ျဖဳတ္ႏိုင္ဖို႔ သုေတသန အေသးစားေလးတခု တႏိုင္ လုပ္ေနပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္း ကို မူတည္ၿပီး တရားဝင္ ထုတ္ျပန္တဲ့ စာရင္းအရ ဗုဒၶ ဘာသာ ဝင္ လူဦးေရက ၈၇.၉ % ရွိၿပီး အမ်ားစု ျဖစ္တာမို႔ ဗုဒၶဘာသာဆက္စပ္ ဘာသာေရး အေဆာက္အအံု နယ္ေျမေတြမွာ တားျမစ္ထားတဲ့ “အမ်ိဳးသမီးမဝင္ရ” ဆိုင္းဘုတ္ေတြ အတြက္ သေဘာထား စစ္တမ္း ေကာက္ယူၿပီး ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္မယ့္ အခြင့္အေရး နည္းလမ္း ရွိမရိွ ဆန္းစစ္လိုတဲ့ စိတ္ဆႏၵ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နီးစပ္ရာ မိတ္ေဆြေတြကတဆင့္ စကားေျပာဆို ေဆြးေႏြးႏိုင္မယ့္ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ တခ်ိဳ႕နဲ႔ ေတြ႕ဆံု စကားေျပာ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံရဲ႕ ပံုရိပ္ အထင္ကရ ဘာသာႀကီး တခုျဖစ္တဲ့ ဗုဒၶ ဘာသာ ၿပီးရင္ ျပည္ေထာင္စု အတြင္း မွီတင္းေနထိုင္ေနတဲ့ တျခား ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မႈမ်ား၊ နတ္ကိုးကြယ္မႈမ်ားက က်ား-မ ခြဲျခားမႈ သေဘာ သက္ေရာက္တဲ့ တားျမစ္ခ်က္ေတြ၊ သတ္မွတ္ခ်က္ေတြကိုလည္း ဆက္လက္ တို႔ထိ ဖို႔ စဥ္းစားထားပါတယ္။
ဗုဒၶဘာသာ အတြက္မွာေတာ့ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၲ ေဒါက္တာ နႏၵမာလာဘိဝံသ . လို က်င့္ဝတ္သီလပိုင္းအတြက္ ၾသဇာရွိသူ ဆရာေတာ္ႀကီး ကိုယ္တိုင္က “အမ်ိဳးသမီးမဝင္ရ ဆိုင္းဘုတ္ေတြဟာ ဗုဒၶဘာသာက တားျမစ္တာမဟုတ္ဘူး၊ ဒါေတြက ရိုးရာယဥ္ေက်းမႈ ဆက္စပ္ေတြပါ” ဆိုၿပီး ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့လို႔ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ဖို႔ လမ္းစ ျဖစ္ႏိုင္မလား ဆိုၿပီး က်ေနာ္ ေတြးမိရင္းနဲ႔ “ဆိုင္းဘုတ္ကေလးေတြ ျဖဳတ္ၾကရေအာင္” အတြက္ လႈပ္ရွားမႈေဖာ္ေဆာင္မယ္၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ပိုင္းနဲ႔ အမ်ားျပည္သူ (မ + က်ား ႏွစ္ဘက္စလံုး ) ရဲ႕ တံု႔ျပန္မႈကို ေလ့လာမယ္ ဆိုၿပီး စီစဥ္ထားတာပါ။ စာနယ္ဇင္းကေန သတင္းေဆာင္းပါး၊ အျမင္အာေဘာ္ေဆာင္းပါးေတြနဲ႔ အားျဖည့္ ေပးႏိုင္ရင္လည္း ပိုၿပီး အသိအမွတ္ျပဳမႈ ရလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶ ဘာသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး တခ်ိဳ႕ကို ဒီကိစၥ က်ေနာ္ တင္ျပခ်ိန္မွာ တားျမစ္ ဆိုင္းဘုတ္ျဖဳတ္ခ်ျခင္းဟာ အေပၚယံ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ သေဘာသက္သက္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ေခတ္ေရစီးေၾကာင္း ေပၚပင္ မဟုတ္ေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဆို အေတြးအေခၚ အယူအဆ ခံယူခ်က္ေတြဟာ ရုပ္ပံုေဖာ္မႈေတြမွာ ကိန္းေအာင္းစြမ္းပါတယ္။ အတြင္း အဇၥ်တ ၱသႏၱာန္ ကို လႊမ္းမိုးႏိုင္စြမ္းပါတယ္။ ကိုယ္ျမတ္ႏိုး တန္ဖိုးထားတဲ့ ေနရာတခုခုကို မဝင္ရဘူးဆိုတာဟာ မသိစိတ္မွာ သိမ္ငယ္စိတ္၊ နိမ့္က်စိတ္ကို စြဲျမဲ ေစပါတယ္။ ဒီလို တားျမစ္ခ်က္ သေကၤေတေတြနဲ႔ ရုပ္သေဘာ ပိတ္ပင္ေနမႈေတြကို တိုက္ဖ်က္ႏိုင္ရင္ က်ား-မ လူမႈ စီးပြား က်န္းမာ ပညာ ႏိုင္ငံေရးရာ ကြဲျပားမႈ၊ ခြဲျခားမႈေတြကို ပေပ်က္ေစဖို႔ အေျခခံေကာင္း (Ground) တခုကို ရလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလး ေတြးၾကည့္ရင္လည္း သဒၶါ တရား ကိုးကြယ္ယုံၾကည္မႈရွိသူ တဦးဟာ သူၾကည္ညိဳတဲ့ အထြတ္အျမတ္ ထားရာ ေနရာတခုကို ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် သြားခြင့္ရသင့္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ထင္ရွား ရွိစဥ္တုန္းကေတာင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဘုရားေရွ႕ေတာ္ေမွာက္ သြားေရာက္ ဖူးေျမာ္ခြင့္ရခဲ့ေသးတာပါပဲ။ အမ်ိဳးသား သာသနာ့ဝန္းထမ္းမ်ားနည္းတူ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိလည္း ရဟန္းမ (ဘိကၡဳနီ) ျပဳခြင့္ေပးခဲ့တာပါပဲ။ တရားထူးတရားျမတ္မ်ားရႏိုင္၊ ဉာဏ္အလင္းပြင့္ႏိုင္၊ ေသာတပန္ ျဖစ္ႏိုင္၊ နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏိုင္ေသးတာ အခုက်မွ ဘာလို႔ တန္းတူ ၾကည္ညိဳခြင့္၊ ပူေဇာ္ခြင့္ ဆံုးရံႈးေနရတာလဲ။ မေကာင္းတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ တခုခုနဲ႔ ေစာ္ကားဖို႔ ဘုရား ေပၚ တက္လာတာမွမဟုတ္ဘဲ ခင္ဗ်ာ..။
ယဥ္ေက်းမႈမွာ ရိုးရာ (Custom/Tradition) ဓေလ့ ထံုးတမ္း (Culture) ဆိုတာအျပင္ လူသား ရဲ႕ ျဖစ္ေပၚ တိုးတက္ ေျပာင္းလဲ ယဥ္ေက်းလာျခင္း ဆိုတဲ့ “Civilisation” ျဖစ္စဥ္ကိုပါ ထည့္သြင္း စဥ္းစားရပါမယ္။ ဆိုခ်င္တာက ယဥ္ေက်းမႈပဲ ဆိုတိုင္း ေရွးရိုးစြဲ ခ်င္လို႔ မရပါ။ လူသား အေနနဲ႔ ပိုမို လူပီသ လာျခင္း လူသားဆန္လာျခင္း “Humanity and Decency” ဖြံ႔ၿဖိဳးလာျခင္းဟာလည္း ယဥ္ေက်းမႈကို ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း တည္ေဆာက္ျခင္း မည္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ယဥ္ေက်းမႈ ဆိုတာမွာ အသိ အျမင္၊ ဉာဏ္ပညာ အလိမၼာတိုးကာ ဆင္ျခင္တံုတရား ပိုမို ရွိလာျခင္း နဲ႔အတူ စဥ္ဆက္မျပတ္ ေျပာင္းလဲ ျဖစ္ထြန္း တိုးတက္ေနရတဲ့ “ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္စဥ္ -- Change” ဆိုတဲ့ အႏွစ္္သာရ ပါရပါမယ္။ ဥပမာ - ေရွးတုန္းက ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ အျဖစ္ လက္ခံခဲ့တဲ့ လူသား ယစ္ပူေဇာ္ျခင္း၊ ကၽြန္စနစ္၊ အသားအေရာင္ ခြဲျခားမႈ စတဲ့ အေလ့အထေတြဟာ ယေန႔ေခတ္ ယဥ္ေက်းတဲ့ လူသား ပီသမႈကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရတဲ့ အခ်ိန္မွာ လက္သင့္မခံႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။
ဒါဟာ အသိအျမင္၊ အေတြးအေခၚ၊ ခံယူခ်က္၊ က်ယ္ျပန္႔ ျမင့္မားလာျခင္းနဲ႔ အတူ စံသတ္မွတ္မႈေတြ ေျပာင္းလဲလာၿပီး လူသား အားလံုး ရဲ႕ တန္းတူညီမွ် ျဖစ္တည္မႈ ကို အသိအမွတ္ျပဳ ေျပာင္းလဲ လာတဲ့၊ တနည္းအားျဖင့္ ေျပာင္းလဲ ခံယူ က်င့္သံုးတတ္ ရမယ့္ လူသား ယဥ္ေက်းမႈ သေဘာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈ၊ အေတြးအေခၚ၊ ခံယူခ်က္၊ စံ ေတြ ဟာ ေျပာင္းလဲယူ ရပါတယ္၊ လူသားရဲ႕ ေမြးရာပါ အခြင့္အေရးကို ေလးစားတန္ဖိုးထားမႈကို ေရွးရႈရပါတယ္။
လိင္ကြဲျပားမႈ၊ လြတ္လပ္စြာ လိင္ တိမ္းညြတ္မႈ၊ ေရြးခ်ယ္မႈ၊ ဓေလ့၊ အယူဝါဒ၊ က်င့္သံုးမႈနဲ႔ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ အသားအေရာင္ ကြဲျပားမႈေတြဟာ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းကို၊ တျခား လူ အုပ္စု တခုခု ကို (သို႔မဟုတ္) တဦးတေယာက္ကို အႏၱရာယ္ ျပဳ မထိခိုက္သေရြ႕ မတားဆီး မပိတ္ပင္ ဖိႏွိပ္ ခြဲျခားမႈ မလုပ္သင့္ပါဘူး။
ဒီေနရာမွာ ဘာသာေရး ဆက္စပ္ အေဆာက္အအံုတခ်ိဳ႕က အမ်ိဳးသမီး မဝင္ရ တားျမစ္နယ္ေျမ သတ္မွတ္ျခင္းမွာ အမ်ိဳးသမီးဝင္လို႔ ဘယ္သူကို ထိခိုက္နစ္နာေစသလဲ၊ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း အတြက္ ဘာ အက်ိဳးယုတ္ေစသလဲ ဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္ အေျဖရွာ ဖို႔ လိုပါတယ္။ ေယာက္်ားသာ အႀကီးအမွဴး၊ အရာရာ အသာရ၊ မဟာဖိုဝါဒ ႀကီးစိုးတဲ့ (Patriarchy) လူ႔အဖြဲ႕အစည္းက က်ားေတြရဲ႕ အတၱ မာန ကို ထိခိုက္ေစရံုသက္သက္ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီလို တားျမစ္မႈေတြဟာ မျဖစ္သင့္ပါဘူး။ ဒီလို တားျမစ္ခ်က္ေတြဟာ ဘာသာေရး အေဆာက္အအံု သက္သက္မွာ တင္ မဟုတ္ပါဘူး။
ဥပမာ - မိတၳီလာကန္က ဘုရားမွာဆိုရင္ နဂါးရွိတဲ့ ဘက္ကို အမ်ိဳးသမီး မဝင္ရတဲ့ ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ိဳးက ရိုးရာ အစြဲအလမ္း ယံုၾကည္မႈ ဆိုၿပီး အေၾကာင္းလံုးလံုးျပႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလို ေနရာမ်ိဳးမွာ အမ်ိဳးသမီးဝင္လို႔ လူမႈရပ္ရြာမွာ ဘယ္လို အတိဒုကၡေဘးေရာက္ေစသလဲ ဆိုတဲ့ အစဥ္အဆက္ ယံုၾကည္လာခဲ့တဲ့ ထံုးတမ္းမ်ိဳးကို ဒါဟာ ခြဲျခားမႈ ပဲ ဆိုၿပီး ေဒသခံေတြကို နင္ပဲငဆ ဖိနင္း နင္းႏွိမ္ မေျပာဆိုအပ္ဘူး ဆိုတာလည္း က်ား-မ လူမႈေရးရာ တန္းတူညီမွ်ေရး လိုလားသူေတြ သတိျပဳအပ္ပါတယ္။ ရိုးရာအစြဲေတြ ခၽြတ္ဖို႔ ေျပာင္းလဲယူတတ္ဖို႔ကို ပညာေပးမႈ၊ ေဆြးေႏြးမႈ အစီအစဥ္ေတြ အရင္ လုပ္မွ ရပါမယ္။
ေနာက္တခ်က္ မလုပ္အပ္တာကေတာ့ မင္း အမိန္႔အာဏာနဲ႔ ဥပေဒ ထုတ္ ဆိုင္းဘုတ္ေတြျဖဳတ္ေစျခင္းလို႔မ်ိဳးေတြပါ။ လူေတြရဲ႕ ရိုးရာယံုၾကည္မႈကို ဥပေဒက မတားႏိုင္ပါဘူး။ “Law and force cannot change the hearts.” ပါ၊ ဥပေဒနဲ႔ ဖိအားေပးမႈေတြက လူေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားကို ယဥ္ေက်းေအာင္ အဆံုးတိုင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ ပံုစံခြက္ထဲ အသားက်ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတခ်ိဳ႕နဲ႔ က်ားႀကီးဝါဒီ အမ်ိဳးသားေတြကို ဆြဲေဆာင္သိမ္းသြင္းႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ပညာေရး၊ စာေပနဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲ ေတြကေနသာ လူေတြရဲ႕ အေလ့အထဆိုး၊ အမူအက်င့္ဆိုးနဲ႔ အသံုးမဝင္တဲ့ အစြဲအလမ္းေတြကို ေျဖေဖ်ာက္ေစရပါမယ္။
ဥပမာ - အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ လစဥ္ ရာသီစက္ဝန္း ေသြးဆင္းျခင္းက ယုတ္ညံ့တယ္ ဆိုတာမ်ိဳးကိုပါ။ ဒါေၾကာင့္ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ေနရာေတြကို တက္ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး ဆိုတဲ့ ေရွးရိုးစြဲ အယူအဆမ်ိဳးကိုပါ။ ဒါကို ယထာဘူတက်က် စဥ္းစားသံုးသပ္ရင္ မမွန္ဘူးဆိုတာ လြယ္လြယ္ကူကူ ရွင္းျပႏိုင္ပါတယ္။ ဒါဟာ ဓမၼတာ သဘာဝ ကိစၥပါ။ မ်ိဳးပြားျခင္းဆိုင္ရာ ခႏၶာေဗဒ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ဇီဝကမၼ ျဖစ္စဥ္သက္သက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျဖစ္စဥ္မွာ နာမ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အက်င့္သီလ ပိုင္းဆိုင္ရာ ျမင့္ျမတ္ျခင္း၊ ယုတ္ညံ့ျခင္း ဘာမွ မရွိသလို ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အရလည္း နိမ့္က်မႈ မရွိပါဘူး။ အညစ္အေၾကးလို႔လည္း ယူဆလို႔ မရပါဘူး။ လူမႈ-စီးပြား အလႊာအစံု က အမ်ိဳးသမီးေတြကို မ်ိဳးပြားအဂၤါဆက္စပ္ က်န္းမာေရးအသိျမင့္မားေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးႏိုင္ဖို႔ပဲလိုပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ကုိယ္၀န္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္း (သားသမီးေမြးဖြားႏိုင္ျခင္း) နဲ႔ ၊ လစဥ္ ဓမၼတာ ရာသီေသြးဆင္းျခင္း ကို ဒုကၡအေနနဲ႔ မယူဆအပ္ပါဘူး။ ေရွးအတတ္ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ အပို ဒုကၡေတြ ထမ္းပိုးေနရျခင္းလို႔ မဆိုသင့္ပါဘူး။ လူသားမ်ိဳးႏြယ္ ရွင္သန္ တည္တံ့ ေရးအတြက္ အခြင့္အေရး တခု အျဖစ္သာ ယူဆမေပးႏိုင္ၾကဘူးလား ခင္ဗ်ာ။
က်ေနာ္ အခုေလာေလာဆယ္ အထိ တကိုယ္ေရ ဆန္းစစ္မႈေတြ အရ၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ရဟန္းတခ်ိဳ႕၊ လူ ပုဂၢိဳလ္ တခ်ိဳ႕နဲ႔ ေတြ႕ဆံု စကားေျပာၿပီး ေလ့လာခဲ့မႈအရေတာ့ အမ်ိဳးသမီးမဝင္ရ ဆိုင္းဘုတ္ ေတြ ျဖဳတ္ႏိုင္ဖို႔က အင္မတန္ ခက္ခဲေနပါေသးတယ္။ ပထမဆံုးကေတာ့ ပံုစံခြက္ထဲက အမ်ိဳးသမီး အမ်ားစုရဲ႕ ခံယူခ်က္ အျမင္ေတြကို သိမ္းသြင္း ေျပာင္းလဲယူရပါမယ္။ ေနာက္ မဝင္ရ တားျမစ္တဲ့ ေနရာကို ဝင္မိရင္ အစြဲနဲ႔ ဥပါဒါန္ ေၾကာင့္ ဥပါဒ္ မျဖစ္ေစဖို႔ နည္းလမ္းမွန္ ကိုင္တြယ္ႏိုင္ရပါမယ္။ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းရဲ႕ ေနရာတကာ အရာရာမွာ ဗိုလ္က် ေနရာယူထားတဲ့ က်ား မ်ားရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈ Power ကိုလည္း ထိန္းညွိ ယူႏိုင္ရပါမယ္။ ဘာသာေရး ဓမၼ တရား ေဟာေျပာခ်က္ေတြကို ကိုယ္လိုရာဆြဲ ေကာက္ခ်က္ဆြဲထားတဲ့ Interpretation ဘာသာျပန္ခ်က္ေတြကိုလည္း ၾသဇာ တိကၠမႀကီး သိကၡာေတာ္ရ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားရဲ႕ သြန္သင္ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြနဲ႔အတူ အမ်ားလူထု လူၿပိန္း နားဝင္ နားလြယ္ လက္ခံေအာင္ လုပ္ႏိုင္ရပါမယ္။ သံဃာ အစုအေဝး အထူးသျဖင့္ သက္ေတာ္ အလယ္အလတ္ရွိတဲ့ ေလာကီ ေလာကုတၱရာ ႏွစ္ျဖာ ႏွံ႔စပ္တဲ့ ေခတ္ပညာတတ္ ရဟန္းပ်ိဳမ်ား၊ သီလရွင္ဆရာ ႀကီးမ်ားရဲ႕ အသံအား ပံ့ပိုးမႈလည္း လိုပါတယ္။
နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ေတာ့ လူသားရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ အေလ့အထ Culture ဟာ အေကာင္းဘက္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ယူႏိုင္စြမ္းရပါမယ္။ ပိုမိုေကာင္းမြန္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတခုကို လိုခ်င္ရင္ လက္ေတြ႕ အသံုးမဝင္တဲ့ အျပင္ အျပစ္လည္း ျဖစ္ေစတဲ့ အစြဲစိတ္ အေျခခံ ခြဲျခားမႈေတြကို ေဖ်ာက္သင့္ပါတယ္။ ငါ၊ သူတပါး၊ ေယာက်္ား၊ မိန္းမ၊ ကုလ မ်ိဳးႏြယ္၊ ဇာတိ၊ အသားအေရာင္ ဆိုတဲ့ တကယ္ စစ္မွန္မႈ ပရမတ္တရား မဟုတ္တဲ့ ပညတ္ခ်က္ေတြကို ထည့္သြင္း မစဥ္းစားဘဲ ရုပ္ နာမ္ ႏွစ္ပါးနဲ႔သာ ဖြဲ႕စည္း တည္ရွိတဲ့ လူသားအခ်င္းခ်င္း တန္းတူညီမွ် ျပဳမူဆက္ဆံကာ ဉာဏ္ပညာနဲ႔ ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာ တရားေတြ ပြားမ်ားတဲ့ ဗုဒၶ ဝါဒ လမ္းစဥ္ စစ္စစ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳသင့္လွေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ာ..။
ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
ႏိုဝင္ဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၆
(ဆက္သြန္ရန္ႏွင့္ ေဝဖန္ရန္ nyeinchanaye81@gmail.com)
မွတ္ခ်က္ --
The Ladies News Journal မွာ မူလ ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။
http://theladiesnewsjournal.com/articles/wed-2016-11-16-1601/4207