တူေမာင္ညိဳ - ေတာ္တည့္ေျဖာင့္မွန္ေသာဂ်ာနယ္လစ္ဇင္ ႏွင့္ က်ီးကန္းဂ်ာနယ္လစ္ဇင္
(မိုုးမခ) ။ (၂၀၁၆ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာ ၁၄ ရက္)
က်ီးကန္းတို႔၌ သဘာဝအျပဳအမူတစ္ရပ္ရွိပါသည္။ မိမိတို႔အုပ္ထဲ က်ီးကန္းတစ္ေကာင္အား ထိပါးလာလွ်င္ ဆူညံစြာအာ၍ ထိလာသူအား ဝုိင္းအုံထုိးဆိတ္ၾကသည့္ အျပဳအမူျဖစ္ပါသည္။ က်ီးကန္းတုိ႔သည္ ထုိအျပဳအမူအား သူတုိ႔က်ီးကန္းတစ္ေကာင္ အား ထိခုိက္လာတုိင္း ျပဳမူၿမဲျဖစ္သည္။ တုန္႔ျပန္ၿမဲျဖစ္သည္။ မွားသည္မွန္သည္၊ တရားသည္မတရားသည္ က်ီးကန္းတုိ႔မသိ မိမိအမ်ိဳးအေဆြ အား ထိခိုက္လာသျဖင့္ သဘာဝအရျပဳမူၾကျခင္းသာျဖစ္သည္။ “ဝုိင္းအာၾကျခင္း” သာျဖစ္သည္။
ထန္းပင္၊ ေပပင္၊ အုန္းပင္ေပၚရွိ က်ီးသုိက္အား ႏြားေက်ာင္းသားငယ္က တက္ႏႈိက္၍ က်ီးကန္းတို႔က ဝုိင္းအာလွ်င္ ထုိအျပဳ အမူ၌မူ က်ီးကန္းတို႔၏ အလြန္မဟုတ္ေခ်။ သုိ႔တည္းမဟုတ္ အသားသည္၏ အသားတစ္အား အလစ္ထိုးသုတ္ယူသြားေသာ က်ီးကန္း အားလူအမ်ားက ဝုိင္း၍ေခ်ာက္လွန္႔ေအာ္ဟစ္ပစ္ခတ္ၾကေသာအမႈ၌ က်ီးတို႔က ဝုိင္း၍အာၾကလွ်င္မူ လူတုိ႔၏အလြန္မဟုတ္ေခ်။ က်ီးကန္း တုိ႔၏မုိက္မဲမႈဟုသာ ဆုိရေပလိမ့္မည္။
လူ၌ သင့္/မသင့္၊ မွန္/မမွန္၊ ဟုတ္/မဟုတ္ ပုိင္းျခားႏုိင္ေသာ ေဝဖန္ဆင္ျခင္ႏုိင္ေသာ အသိဉာဏ္ ရွိသည္။ က်ီးကန္းတုိ႔၌ လူကဲ့သုိ႔ သင့္/မသင့္၊ မွန္/မမွန္၊ ဟုတ္/မဟုတ္ ပုိင္းျခားႏုိင္ေသာ ေဝဖန္ဆင္ျခင္ႏုိင္ေသာ အသိဉာဏ္မရွိပါ။ သဘာဝေပးအျပဳအမူ မွ်သာရွိသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔မီဒီယာေလာကသည္ က်ီးကန္းတို႔ဝုိင္း၍ “အာ”သကဲ့သို႔ ျပဳမူေသာ၊ သင့္/မသင့္၊ မွန္/မမွန္၊ ဟုတ္/မဟုတ္ ဆင္ျခင္ပုိင္းျခားျခင္း၊ ေစာေၾကာျခင္း၊ စစ္ေဆးျခင္း အလ်ဥ္းမရွိဘဲ မျပဳမူသင့္ေခ်။ ထိုသုိ႔ သင့္/မသင့္၊ မွန္/မမွန္၊ ဟုတ္/မဟုတ္ ဆင္ျခင္ ပုိင္းျခား၊ ေစာေၾကာ၊စစ္ေဆးျခင္းမရွိဘဲ ျပဳမူသည့္ အျပဳအမူမ်ိဳးကို “က်ီးကန္းဂ်ာနယ္လစ္ဇင္” ဟု အမည္ ေပးခ်င္သည္။
တည့္တည့္တန္းတန္းေျပာရလွ်င္ ႏုိဝင္ဘာ ၁၃ ရက္ေန႔စြဲျဖင့္ မီဒီယာအဖြဲ႔ ၅ ဖြဲ႔၏ သေဘာထားထုတ္ျပန္ခ်က္သည္ တဖက္ သတ္ဆန္လြန္းေနပါသည္။ ေၾကညာခ်က္အခ်က္ ၃ ၌ “ယခုအျဖစ္အပ်က္တြင္ ေရးသားျဖန္႔ခ်ိေသာ အခ်က္အလက္မွားျခင္း ၊ မွန္ျခင္း ကိုေစာေၾကာျခင္းမဟုတ္ဘဲ အေရးယူေျဖရွင္းသည့္နည္းလမ္း မက်ျခင္းကို ေထာက္ျပလိုျခင္းျဖစ္သည္”ဟု ဆုိထားၿပီး အခ်က္ အမွတ္ ၆ တြင္ “မီဒီယာအေနျဖင့္ --- အခ်က္အလက္မွန္ကန္တိက်ေစရန္ႏွင့္ အမွားအယြင္းရွိပါက တာဝန္ယူမႈရွိရွိျဖင့္ ရင္ဆုိင္ေျဖရွင္းကာ လူထု ယံုၾကည္မႈကိုရယူႏုိင္ပါရန္ တုိက္တြန္းပါသည္” ဟု ဆင္ေဝွ႔ရန္ေရွာင္ထားျပန္ပါသည္။
မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ အခ်က္အမွတ္ ၆ ပါသေဘာထားကို က်ေနာ့္အေနျဖင့္ အျပည့္အဝသေဘာတူပါသည္။
ထုိအခ်က္အမွတ္ ၆ ပါ သေဘာထားအတုိင္း မီဒီယာမ်ားသည္ တည့္တည့္မတ္မတ္က်င့္သံုးသင့္လွသည္။ မီဒီယာမ်ားသည္ တိက်ေသာအခ်က္အလက္မွန္မ်ားျဖင့္၊ အမွန္တရားကို ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္တင္ျပၾကကာ ျပည္သူ႔ အဆံုးအျဖတ္ကို ခံယူၾကရမည္သာျဖစ္ သည္။ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ အက်ိဳးအဆက္ႏွင့္ အမွန္ႏွင့္ အမွား သတၱိရွိရွိရင္ဆုိင္ၾကရန္သာျဖစ္ပါသည္။
အခ်က္အမွတ္ ၇ ၏ ေဖာ္ျပခ်က္မွာလည္း တဖက္သတ္ဆန္ေနျပန္ပါသည္။
“သို႔ျဖစ္ပါ၍ ရန္ကုန္တုိင္း ေဒသၾကီး အစိုးရအေနျဖင့္ ယခင္ အစိုးရလက္ထက္က အသံုးျပဳခဲ့သည့္ ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒျဖင့္ သတင္း မီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ၿခိမ္းေျခာက္ေစႏိုင္သည့္ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ားကို အျမန္ဆံုး ရပ္တန္႔ကာ ျမန္မာႏိုင္ငံ သတင္းမီဒီယာေကာင္စီႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ၿပီး သတင္းမီဒီယာ ဥပေဒႏွင့္အညီ အေျဖရွာရန္ တုိက္တြန္းပါသည္”တဲ့။
ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒကို [ပုဒ္မ ၆၆ (ဃ) ကို] မီဒီယာဖိႏွိပ္ေရးကရိယာအျဖစ္ ယခင္ႀကံ့ဖြံ႔အစိုးရက အသံုးခ်ခဲ့သည္။ ထုိ႔ အတူ ယေန႔ ပုဒ္မ ၆၆(ဃ) ျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံေနရသည့္ (EMG) ၏ စီအီးအုိႏွင့္အယ္ဒီတာတုိ႔သည္ ပုဒ္မ ၆၆(ဃ) ကို အျခားသူမ်ားအေပၚ က်င့္သံုး ခဲ့သည့္သာဓကေတြအထင္အရွားရွိသည္မဟုတ္ပါလား။ မိမိ္အလွည့္က်မွ ႏြဲ႔ေနျခင္းမွာ မျဖစ္စေကာင္းပါ။ ယခုမွ ကျပာကယာ ရုပ္သိမ္း ေနသည္မွာ သာ၍ သရုပ္ပ်က္လွပါေသးသည္။
လြတ္လပ္စြာေရးသားေဖာ္ျပခြင့္ကို ခ်ဳပ္ေသာ ကန္႔သတ္ေသာ ဖိႏွိပ္ေသာ မည္သည့္ ဥပေဒ၊ပုဒ္မတစ္ခုကိုမဆုိ မိမိဂုဏ္သိကၡာ ကို ေလးစားၿပီးတည္ၾကည္သည့္ မီဒီယာတစ္ခု၊မီဒီယာသမားတစ္ဦးသည္ တေျဖာင့္တည္းေသာ သေဘာထားျဖင့္ တည့္တည့္ မတ္မတ္ ဆန္႔က်င္ေဝဖန္ရမည္သာျဖစ္ပါသည္။
ထုိ႔အျပင္မီဒီယာမ်ားကို ခရိုနီမ်ားကအျပည့္အဝ ပုိင္ဆုိင္ခ်ဳပ္ကုိင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႕မီဒီယာသမားဆုိသူမ်ားမွာ ခရိုနီမ်ား ၏ စပြန္ဆာႏွင့္မကင္းႏုိင္ၾက။ တခ်ိ႕က သတင္းေထာက္အလုပ္ႏွင့္ သတင္းေပးအလုပ္မကြဲျပားသည့္သူမ်ားျဖစ္သည္။ တဖန္ ခရိုနီမ်ား ကလည္း အုပ္စုိးသူမ်ားႏွင့္မကင္းၾက။ စစ္တပ္ႏွင့္မကင္းၾကေခ်။
သုိ႔ျဖင့္ မီဒီယာအမႈအခင္းျဖစ္လာသည့္အခါ တကယ့္ မီဒီယာသမား သည္ အမွန္တရားဘက္က၊ သူ႔မီဒီယာပညာရပ္ဘက္က အျပည့္အဝရပ္တည္လိုသည္ သုိ႔ေသာ္လည္း ပုိင္ရွင္ခရုိနီကအုပ္စိုးသူႏွင့္ စစ္ဖိနပ္ကိုကုိင္ ၿပီးေတာင္းပန္လုိသည္၊ ထုိအခါ လက္မဲ့ျဖစ္ ေသာ က်ေနာ္တုိ႔မီဒီယာသမားမ်ား၏ဘဝသည္ခံျပင္း နာက်ည္းစရာ ေကာင္းလွသည္။ အခ်က္အလက္အရ၊ မီဒီယာပညာအရမွန္ေသာ္ လည္း အုပ္စုိးသူႏွင့္စစ္တပ္ကို မလြန္ဆန္ဝ့ံေသာ မလြန္ဆန္လိုေသာ ပုိင္ရွင္က ဒူးဖက္ေတာင္းပန္သြားတာကို လက္ပုိက္ၾကည့္ေနရ သည့္အျဖစ္သုိ႔ က်ေရာက္ကုန္ေတာ့သည္။
သုိ႔ပါ၍ မိမိဂုဏ္သိကၡာႏွင့္မိမိယံုၾကည္ေသာ သတင္းစာပညာရပ္ ကိုတည့္တည့္မတ္မတ္စြဲစြဲကုိင္၍သတၱိရွိရွိ လုပ္ကိုင္ေန ေသာမည္သည့္ မီဒီယာသမားကိုမဆို က်ေနာ္ေလးစားတန္ဖုိးထားပါသည္။ “ေတာ္တည့္ေျဖာင့္မွန္ေသာ ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္” ဟု လည္း အမည္တပ္လုိပါသည္။
ထုိ႔အျပင္သတင္းေထာက္အလုပ္ႏွင့္ သတင္းေပး၊ အင္ေဖာ္မာအလုပ္ မကြဲျပားသည့္ အေယာင္ေဆာင္ မီဒီယာသမားမ်ား၊ မီဒီယာအင္ေဖာ္မာမ်ား၊မီဒီယာစြမ္းအားရွင္မ်ားႏွင့္ျပတ္ျပတ္သားသားစည္းျခားလိုပါသည္။
ထုိသို႔ခြဲျခားေစႏုိင္ရန္အတြက္“ က်ီးကန္းဂ်ာနယ္လစ္ဇင္” ဟု ခြဲျခားျပခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါသည္။
အမွန္တရားေဖာ္ထုတ္ေရး၊ ျပည္သူမ်ားထံသတင္းအခ်က္အလက္မွန္မ်ားတင္ျပႏုိင္ေရး၊ မဟုတ္မတရားမႈမ်ားေဖာ္ထုတ္ေရး အတြက္ တက္တက္ႂကြႂကြ ဝုိင္းဝန္းပါဝင္ေဆာင္ရြက္ၾကေသာ မီဒီယာမ်ားကိုုမူ ႀကိဳဆိုရမည္။ ေလးစားဂုဏ္ျပဳရမည္၊ တန္ဖိုးထားရမည္ သာျဖစ္သည္။
“ နာရီအမႈ” ဟူ၍သာ ေယဘုယ်ျပဳ၍ ေရးပါမည္။
ထိုအမႈနဲ႔ အပိုင္း ႏွစ္ပုိင္းပါဝင္ပါသည္။ ပထမအပုိင္းမွာ မီဒီယာတစ္ခုက “နာရီ”ႏွင့္ပတ္သက္၍ေရးသားေဖာ္ျပမႈျဖစ္ၿပီး၊ ဒုတိယ အပုိင္းမွာ ထိုေရးသားေဖာ္ျပမႈအေပၚ တစ္ဖက္က (ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီးအစုိးရအဖြဲ႔) ဥပေဒေၾကာင္းအရ တရားစြဲဆိုလာသည့္ အပုိင္း ျဖစ္ပါသည္။
ပထမပုိင္းျဖစ္သည့္ နာရီႏွင့္ပတ္သက္၍ ေရးသားေဖာ္ျပမႈအပုိင္းကို ဦးစြာေဝဖန္ဆန္းစစ္လိုပါသည္။ ဤအမႈ၏ အရင္း မူလ အစသည္ ထုိသုိ႔ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့မႈကေန စတင္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ဦးစြာေဝဖန္ဆန္းစစ္ရျခင္းျဖစ္သည္။ ဥပေဒေၾကာင္းအရ တရားစြဲ ဆို လာသည့္အပုိင္းမွာ ထိုသုိ႔ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့မႈ၏ ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္စဥ္သာျဖစ္သျဖင့္ ထိုအပိုင္းကို ဒုတိယေနရာထား၍ ေဝဖန္ ဆန္းစစ္ ပါမည္။
မည္သည့္ ပညာရပ္၊ နယ္ပယ္၊ လုပ္ငန္းမ်ား၌ သက္ဆုိင္ရာ ကုိယ္ပုိင္ယံုၾကည္ခ်က္၊ ရပ္တည္ခ်က္၊ အျမင္သေဘာထားႏွင့္ က်င့္ဝတ္သိကၡာရွိၾကသည္ခ်ည္းသာျဖစ္သည္။ ယင္းသုိ႔ရွိေသာ သက္ဆုိင္ရာဘာသာရပ္အလိုက္ ယံုၾကည္ခ်က္၊ အယူအဆႏွင့္က်င့္ဝတ္ မ်ားကို ေလးစားၾကသလို ထိပါးလွ်င္လည္း ခုခံကာကြယ္ၾကမည္သာျဖစ္သည္။
မိမိမီဒီယာနယ္ပယ္၊မိမိတစ္ဦးခ်င္း၏ဂုဏ္သိကၡာကို ေလးစားတန္ဖိုးထားေသာစာနယ္ဇင္းတစ္ေစာင္၊ အယ္ဒီတာတစ္ေယာက္၊ သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္သည္ မိမိပုိင္မီဒီယာတစ္ခုခု၌ ေရးသားေဖာ္ျပေသာ အေၾကာင္းအရာ၏ တိက်ခုိင္မာမႈကို ပထမဦးစားေပး အျဖစ္ထိပ္တန္းထားရမည္။ အေၾကာင္းအရာတစ္္ရပ္ကုိ မိမိပုိင္မီဒီယာတစ္ခုခု၌ ေရးသားေဖာ္ျပထုတ္လႊင့္လုိက္ၿပီးၿပီဆုိလွ်င္ ထိုေဖာ္ျပမႈ ႏွင့္ပတ္သက္၍ သက္ေရာက္လာမည့္ မည္သည့္အက်ိဳးဆက္မွန္သမွ်ကိုမဆုိ ရင္ဆုိင္ဖို႔ ပိုင္းျဖတ္ထားရမည္။ တာဝန္ယူရမည္။ တာဝန္ခံ ရဲရမည္။ သတိၱရွိရွိရင္ဆုိင္ဖုိ႔လုိသည္။
ယခုအမႈနဲ႔ (EMG)အလဲဗင္းမီဒီယာအုပ္စု၏ စီးအီးအိုႏွင့္အယ္ဒီတာတို႔သည္ထိုသတၱိမ်ိဳးရွိပံုမရေခ်။ သိကၡာရွိရွိရင္ဆိုင္ဖုိ႔ေကာင္း သည္။ ယခုေတာ့ ထိုသုိ႔မဟုတ္။ မတတ္သာေတာ့တဲ့အဆံုးမွ ရဲစခန္းသြားၿပီး ရင္ဆုိင္လုိက္ၾကသည့္သေဘာကိုေတြ႔ရသည္။
မိမိေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ေသာ သတင္းအခ်က္အလက္ႏွင့္ပတ္သက္၍ တိက်ခိုင္လံုေသာ အခ်က္အလက္ေတြကို အမ်ားျပည္သူ သိေအာင္ထုတ္ေဖာ္ျပသရမည့္တာဝန္ရွိသည္။ စြပ္စြဲေဖာ္ျပခဲ့သည္မွာ ဘယ္လိုတိက်ခုိင္လံုေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို အကိုးအကားျပဳ ၍ ေဖာ္ျပခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းျပသရမည္။ ဥပေဒေၾကာင္းအရ ခုခံေခ်ပရမည္။ သုိ႔တည္းမဟုတ္ မိမိေဖာ္ျပခ်က္ မွားယြင္းေနလွ်င္ လည္း ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ ေတာင္းပန္ရလိမ့္မည္။ မိမိစတင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ ကိစၥကို မိမိကုိယ္တိုင္တာဝန္ယူရမည္သာျဖစ္သည္။
မီဒီယာအသုိင္းအဝုိင္းအေနျဖင့္လည္းမိမိနယ္ပယ္အတြင္းကျဖစ္ရပ္မ်ား၊ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားကို သင့္/မသင့္၊ မွန္/မမွန္၊ ဟုတ္/မဟုတ္ ဆင္ျခင္ပုိင္းျခား၊ ေစာေၾကာ၊စစ္ေဆးျခင္း ရွိကိုရွိရမည္။ ထုိသုိ႔ လိုအပ္သလို စိစစ္ေဝဖန္၊ေစာၾကာၿပီးမွသာ လိုအပ္သလို သေဘာထားေပးၾကရမည္။ က်ီးကန္းမ်ားကဲ့သုိ႔ အသလြတ္ မအာသင့္ေခ်။
ဒုတိယပုိင္းကိုေဝဖန္ၾကည့္ၾကပါစို႔။
နာရီကိစၥ စြပ္စြဲေဖာ္ျပမႈကို ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒ၊ ပုဒ္မ ၆၆ (ဃ) ကို အသံုးျပဳ၍ တရားစြဲဆုိျခင္းမွာ လံုးဝမျဖစ္သင့္။ ပထမျဖစ္ သင့္သည္မွာ မည္သည့္အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားအရစြပ္စြဲသည္ကိုေဖာ္ျပသည့္မီဒီယာထံမွ ထုေခ်ရွင္းလင္းခ်က္ကို ဦးစြာေတာင္းယူရမည္ သာျဖစ္သည္။ ေရြးခ်ယ္ခံအစိုးရသည္ ျပည္သူက ေမွ်ာ္လင့္တႀကီးေရြးခ်ယ္ေပးခဲ့ေသာ အစိုးရသည္ ျပည္သူမ်ား၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အား ထိခုိက္ေစသည္အျပဳအမူမ်ားကို သတိထားသင့္သည္။ ေရွာင္ရွားသင့္သည္။
ကုိယ့္လိပ္ျပာ ကုိယ္ယံုၾကည္ေသာ အစုိးရတစ္ရပ္သည္ “ တစ္ခ်က္ခ်ရင္ႏွစ္ခ်က္ျပန္ခ်မယ္/ ပါးကုိက္ရင္နားကုိက္မယ္” ဆုိတဲ့ သေဘာထားမ်ိဳးျဖင့္ မတုန္႔ျပန္သင့္ပါ။
ျပႆနာ၏အစမွ နာရီကိစၥ စြပ္စြဲေရးသားေဖာ္ျပမႈျဖစ္သည္။ ထုိစြပ္စြဲေဖာ္ျပမႈသည္ တစ္ဦးခ်င္းသုိ႔မဟုတ္ အဖြဲ႔၏ဂုဏ္သိကၡာကို ထိပါးသည္ဟု ယံုၾကည္၊ ယူဆလွ်င္ ထုိထိပါးမႈအတြက္ ျပ႒ာန္းထားေသာ ဥပေဒကို သုံးစြဲ၍သာ ေဆာင္ရြက္ရမည္။
ဤသို႔ ေရးေနသျဖင့္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” အပါအဝင္၊ အျခားတည္ဆဲဥပေဒမ်ားကို လိုလားႏွစ္ၿခိဳက္၍ ေျပာေနျခင္းမဟုတ္။ ဥပေဒလမ္းေၾကာင္းႏွင့္အညီေျဖရွင္းရသည့္သေဘာအရ ေျပာျခင္းျဖစ္သည္။
တကယ္ေတာ့ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ” သည္ မတရားသည့္ဥပေဒမ်ားအနက္မွ မတရားဆံုးဥပေဒတစ္ခုျဖစ္သည္။ မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာ၊ ဥပေဒမွန္သမွ် ဆန္႔က်င္တုိက္ဖ်က္ၾကရမည္သာျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”အပါအဝင္၊ မတရား တဲ့ အမိန္႔ဥပေဒမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ အလွ်ဥ္းသင့္သလို ဆန္႔က်င္၊ကန္႔ကြက္၊ေဝဖန္ေရးသားခဲ့သည္။ ဖ်က္သိမ္းပစ္ရမည္ဟုလည္း ယူဆ ထားသည္။
ယခုျဖစ္ရပ္ကလည္း “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ”ေဘာင္ထဲမွာ ၊ စည္းကမ္းျပည့္ဝတဲ့ဒီမုိကေရစီေဘာင္ထဲမွာ၊ စစ္အုပ္စုက ေပးထား တဲ့ ဘုရားစူးဒီမုိကေရစီအခြင့္အေရးဆုိတာထဲမွာ ေရြးေကာက္ပြဲႏုိင္အစိုးရတစ္ရပ္၏ အစိတ္အပိုင္း (တုိင္းေဒသႀကီးအစိုးရ) ႏွင့္ မီဒီယာ တို႔ ခြပ္ေနၾကျခင္းသာျဖစ္သည္။ ၾကက္ျခင္းထဲက ၾကက္မ်ား အခ်င္းခ်င္းခြပ္ေနၾကသကဲ့သုိ႔ပင္။
ဆဲဗင္းေဒးသတင္းစာႏွင့္စစ္တပ္ျဖစ္ေသာ ကိစၥ၌ မီဒီယာဘက္က မွန္ေသာ္လည္း မလြန္ဆန္ဝံ့ေသာေၾကာင့္ ေတာင္းပန္လိုက္ ၾကရသည္ မဟုတ္သေလာ။ ထုိကိစၥ၌မူ ဆဲဗင္းေဒးသတင္းစာပုိင္ရွင္၏ သူရဲေဘာေၾကာင္မႈမွာထင္ရွားသည္။ ထုိကိစၥသည္ ဗိုလ္ေရႊမန္း၏ ေမတၱာမြန္ စာလႊာဆိုတဲ့ေရးသားေဖာ္ျပခ်က္ကို မူတည္၍ျဖစ္ပြားျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိကိစၥ၌ အဓိကတာဝန္ရွိသူမွာ စတင္ေရးသားေဖာ္ျပသူ ဗိုလ္ေရႊမန္း ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ေရႊမန္းကိုမကုိင္ဘဲ။တဆင့္ခံေဖာ္ျပသည့္မီဒီယာကိုအႏုိင္က်င့္ျခင္းျဖစ္သည္။ တဖက္သတ္ဖိႏွိပ္ျခင္းျဖစ္သည္။
ဗိုလ္ေရႊမန္း၏ အေရးအသားကို ဆဲဗင္းေဒးဂ်ာနယ္က တဆင့္ေဖာ္ျပျခင္းသာျဖစ္သည္။ စစ္တပ္က ရာဇသတ္ႀကီးပုဒ္မ ၁၃၁ နဲ႔ေခ်ာက္သည္။ တကယ္တန္းအေရးယူျခင္း ယူမည္ဆုိလွ်င္ စတင္ေရးသား ေဖာ္ျပသူ ဗိုလ္ေရႊမန္း ကိုသာအေရးယူရမည္ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဆံုး ေတာ့ စစ္တပ္ပုိင္ ျမဝတီသတင္းစာထဲကေန “ သဖန္းသီးပုပ္” လို႔ေရးလုိက္တာနဲ႔ သူတုိ႔ သဖန္းသီးပုပ္အခ်င္းခ်င္း ၿပီးသြားၾက သည္။ ၾကားက မီဒီယာသမားက မွန္ေသာ္လည္းေတာင္းပန္လုိက္ရသည္။
ယခုလည္း နာရီအမႈ မည္သုိ႔အဆံုးသတ္မည္ကို စိတ္ဝင္စားပါသည္။ စြပ္စြဲခ်က္ႏွင့္ေခ်ပခ်က္မ်ားကို အမ်ားျပည္သူသိရိွၿပီး မည္သူမွန္ၿပီး မည္သူမွားသည္ကို ေဝဖန္ေစာၾကာႏုိင္ရန္ အက်ယ္တဝင့္ ထုတ္ျပန္ေပးဖို႔လုိပါသည္။ ထိုသို႔ထုတ္ျပန္ေပးရန္ အစိုးရ၌ တာဝန္ရွိသည္။
အႏုပညာလြတ္လပ္ခြင့္၊ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္၊ သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္တုိ႔ဆုိသည္မွာ အရင္းစစ္လုိက္လွ်င္ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာ၊ ဒီမုိကေရစီျပႆနာပင္ျဖစ္ပါသည္။ လြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ဒီမုိကေရစီ၏ အတိုင္းအတာဆုိသည္မွာ အုပ္စိုးသူတုိ႔၏ လူတန္းစားအေနအထား ေပၚမူတည္၍ ကြာဟခ်က္ရွိပါသည္။
“ ၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ” ေအာက္က ပါလီမန္ဒီမုိကေရစီအခြင့္အေရးကို “၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒေဘာင္”ထဲက စည္းကမ္းျပည့္ ဝေသာဒီမုိကေရစီႏွင့္ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီး “အႏုပညာလြတ္လပ္ခြင့္၊ စာေပလြတ္လပ္ခြင့္၊ သတင္းစာလြတ္လပ္ခြင့္” ရွိပါေပသည္ဟု ဆုိလွ်င္ လူထုဦးလွ၊ ဒဂုန္တာရာ၊ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္၊ သခင္ျမသန္း၊ ျမသန္းတင့္တုိ႔က သူတုိ႔ျဖတ္သန္းမႈအရ လက္ခံလိမ့္ၾကမည္မဟုတ္ေခ်။
နာရီအမႈက မည္သူသည္မည္သည့္မီဒီယာသည္ “ေတာ္တည့္ေျဖာင့္မွန္ေသာဂ်ာနယ္လစ္ဇင္” ကိုက်င့္သံုးသလား - “က်ီးကန္း ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္လား” ဆိုသည္ကုိ ျပတ္သားစြာ ပုဒ္ျဖတ္ခ်ေပးလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္မိသည္။
ထုိ႔အတူ တၿပိဳင္နက္တည္းမွာလည္း ျပည္သူကေရြးခ်ယ္ေသာ အစိုးရ၏ သေဘာထားနဲ႔လကၡဏာလည္း အထင္အရွားသရုပ္ ေပၚလာလိမ့္မည္ ဟုယူဆပါသည္။ နာရီအမႈကို ေစာင့္ၾကည့္ေနပါမည္။
(မိုုးမခ အယ္ဒီတာ မွတ္ခ်က္ - စာမူကိုု ေပးပိုု႔ခဲ့ေသာ ရက္စြဲအရ တင္လိုုက္ပါသည္)
Photo credit - http://moddeydoo.deviantart.com/art/The-Peacock-and-the-Crow-191137502