ထြန္းဝင္းၿငိမ္း ● အမ်ဳိးသားေအာင္ပြဲေန႔နဲ႔ ဆရာႀကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္ မႈိင္းရဲ႕ ေနရွင္နယ္ေဒးဘြဲ႕ေလးခ်ဳိးႀကီး
(မုိးမခ) ႏုိဝင္ဘာ ၂၆၊ ၂၀၁၆
● အေရးႀကီးလွ်င္ျဖင့္၊ ေသြးနီးရာပါစၿမဲေပမုိ႔
၁၉၂ဝ မွာ ကိုလုိနီအစုိးရက တကၠသုိလ္အဆင့္ျမင့္တုိးျမႇင့္ေပးဖုိ႔ ယူနီဗာစီတီအက္ဥပေဒေရးဆဲြပါတယ္။ အဲဒီဥပေဒအရ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ တကၠသုိလ္တစ္ခုနဲ႔ လက္ေအာက္ခံေကာလိပ္ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းသာ ရွိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလက္ေအာက္ ခံေက်ာင္းကလည္း ရန္ကုန္ၿမဳိ႕မွာသာ ရွိရမွာပါ။ ေက်ာင္းသားအားလုံး ေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစား ေနရမယ္။ ေန႔ ေက်ာင္းသား မရွိေစရ။ ျပင္ပမွ စာေမးပြဲ ေျဖဆုိခြင့္မျပဳ။ ဆယ္တန္းေအာင္တဲ့ ေက်ာင္းသားတုိင္း တကၠသုိလ္တက္ခြင့္မရွိ။ အထူးတန္းတြင္ တစ္ႏွစ္ေနရမယ္ စသည္ျဖင့္ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းလုိက္ပါတယ္။
ယူနီဗာစီတီအက္ဥပေဒဟာ ျမန္မာတုိင္းရင္းသားအမ်ားစုအတြက္ ပညာေရးပိတ္ပင္ရာ ေရာက္ပါတယ္။ ဥာဏ္ထက္ၿပီး ေငြ ေၾကးမျပည့္စုံတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ အထက္တန္းပညာသင္ၾကားခြင့္ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေတြက မခံမ ရပ္ႏုိင္ျဖစ္ကာ အုံႂကြလာပါတယ္။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုိလုိနီအစုိးရက လက္မ ခံပါဘူး။ ဒီဇင္ဘာလ တစ္ရက္ေန႔မွာပဲ ယူနီဗာစီတီ အက္ဥပေဒကုိ ဇြတ္အတင္း အတည္ျပဳလုိက္ပါတယ္။
ျမန္မာႏွစ္ ၁၂၈၂ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁၀ ရက္ (ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၂ဝ ျပည့္ ဒီဇင္ဘာလ ၅ ရက္) ေန႔မွာ ရန္ကုန္ေကာလိပ္နဲ႔ ယုဒသန္ ေကာလိပ္တုိ႔က ေက်ာင္းသားေတြ သပိတ္ေမွာက္ၾကပါတယ္။ ေရႊတိဂုံဘုရားအေရွ႕ဖက္က ဦးအရိယေက်ာင္းမွာ သပိတ္စခန္းဖြင့္ပါတယ္။ စာနယ္ဇင္းေတြကလည္း ဝုိင္းဝန္းေထာက္ခံၾကပါတယ္။ သူရိယသတင္းစာဆရာ မစၥတာေမာင္မႈိင္း ဘြဲ႕ခံ ဆရာလြန္းက ထိပ္ဆုံးကေထာက္ခံခဲ့ ပါတယ္။ ''ေဝးခရီးကေပမဲ့၊ အေရးႀကီးလွ်င္ျဖင့္၊ ေသြးနီးရာပါစၿမဲေပမုိ႔''ဆုိၿပီး ဖြဲ႕ဆုိကာ လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲႀကဳိဆုိခဲ့ပါတယ္။ အၿမဳိ႕ၿမဳိ႕အနယ္နယ္ရွိ ေက်ာင္းေတြကလည္း တညီတၫြတ္တည္း သပိတ္ ေမွာက္ၾကပါတယ္။ ျပည္သူလူထုကလည္း ဝန္းရံခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီသပိတ္ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံလြတ္လပ္ေရး ႀကဳိးပမ္းမႈသမုိင္းမွာ ေက်ာင္းသားေတြ ပထမဦးဆုံး နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး၊ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ ျပန္႔ ဆင္ႏႊဲလုိက္ တဲ့ တုိက္ပြဲျဖစ္ပါတယ္။
● ဟုန္းဟုန္းေတာက္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ား
“အမိဗမာျပည္ကိုခ်စ္ရန္ လူမ်ိဳး၏ ပိုမိုအရာေရာက္ေသာအေရးကိစၥမ်ားတြက္ ကိုယ္က်ိဳးကိုျဖဳတ္ပစ္နိုင္ရန္နွင့္ ေသေသာ္ လည္း မိမိအမ်ိဳးကို ခ်စ္ေသာစိတ္နွင့္ ေသနုိင္ရန္တို႔သည္ ဗဟန္းရွိ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမ်ား၏ ဟုန္းဟုန္းေတာက္ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားျဖစ္သည္” ဟု သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားေတြက ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ပါတယ္။
သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားမ်ားေကာင္စီဟာ ယူနီဗာစီတီအက္ဥပေဒကိုျပင္ဆင္ေပးဖုိ႔ ဆိုင္ရာအာဏာပိုင္မ်ားထံ တင္ျပ ေတာင္းဆိုခဲ့ေပမယ့္ မရရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသားေတြအဖုိ႔ အမ်ိဳးသားေကာလိပ္နဲ႔ အမ်ိဳးသားေက်ာင္း ေတြ ထူေထာင္ဖုိ႔ ေရြးခ်ယ္ရပါေတာ့တယ္။
၁၉၂ဝ၊ ဒီဇင္ဘာလ (၂၉) ရက္ေန႔မွာ ျပဳလုပ္တဲ့ ဂ်ီစီဘီၤေအအသင္းခ်ဳပ္ၾကီးက အစည္းအေဝးတရပ္ျပဳလုပ္ၿပီး တကၠသိုလ္ သပိတ္ကိစၥကို တင္ျပေဆြးေႏြးကာ ေအာက္ပါဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။
၁။ ဗမာနိုင္ငံအရပ္ရပ္ရွိ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမ်ား ထည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ရန္။
၂။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕၌ အမ်ိဳးသားတကၠသိုလ္ေက်ာင္းၾကီးတေက်ာင္းတည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ရန္။
၃။ အသင္းခ်ဳပ္ၾကီးနွင့္ဆက္သြယ္ထားေသာအသင္းခြဲမ်ားက တည္ေထာင္ထားေသာစာသင္ေက်ာင္းမ်ားကိုလည္း အမ်ိဳး သားေက်ာင္းမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲရန္။
၄။ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းမ်ား စုေပါင္းအုပ္ခ်ဳပ္ရန္ လိုအပ္ေသာစီစဥ္ညႊန္ၾကားခ်က္စသည္တို႔ကို ျပဳလုပ္နိုင္ရန္ အမ်ိဳးသားပညာ ေရးအဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္းရန္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အမ်ိဳးသားေက်ာင္းအျမဳေတေတြကို အျမိဳ႕ျမိဳ႕မွာ သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားၾကီး ေတြရဲ႕ ေစတနာ့ဝန္ထမ္းအားေပးတာေတြ၊ အျမိဳ႕ျမိဳ႕မွာရွိၾကတဲ့ ျမိဳ႕မိျဖိဳ႕ဖ ဝံသာနုၾကီးမ်ားရဲ႕ ေစတနာသဒၶါတရားေတြကို ခံယူရရွိၿပီး တမဟုတ္ခ်င္း ပ်ံ႕နွံ႔ေပၚ ထြက္လာပါတယ္။ ေႏြရာသီစာေမးပြဲမ်ားအမီ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြ ဆက္လက္ပညာသင္ၾကားခြင့္ရရွိခဲ့ပါတယ္။
၁၉၂၃ ခုႏွစ္မွာ ယူနီဗာစီတီအက္ဥပေဒကုိ ျပင္ဆင္ေပးခဲ့ရပါတယ္။ ၁၉၃၄ ခုႏွစ္တြင္ အမ်ဳိးသားေန႔ကုိ ေက်ာင္းပိတ္ရက္အျဖစ္ သတ္မွတ္ေပး ရပါတယ္။ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္မွေတာ့ အမ်ားျပည္သူ႐ုံးပိတ္ရက္အျဖစ္ ေၾကညာေပးရပါတယ္။ အမ်ဳိးသားေန႔ကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ျမန္မာတမ်ဳိးသားလုံး ႏုိင္ငံေရးႏုိးၾကား လာခဲ့ၾကပါတယ္။ စာေပအႏုပညာအခင္းအက်င္းေတြ ထင္သာျမင္ သာ တုိးတက္လာပါတယ္။ ျမန္မာေတြရဲ႕ မီးခဲျပာဖုံး အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ေတြ ပုိမုိတက္ၾကြလာခဲ့ပါတယ္။ ပုိမုိျပင္းထန္ လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း မ်ဳိးခ်စ္စာဆုိကဝိႀကီးက အမ်ဳိးသားေန႔ကုိ ''ေအာင္ပြဲအစ ပထမ မဂၤလာေဒး''ဆုိၿပီး ေမ်ာက္ ဂဏၰိထဲက “ေနရွင္နယ္ေဒးဘြဲ႕ ေလးခ်ဳိးႀကီး” မွာ ဖြဲ႕ဆုိတင္ျပခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။
“ေနရွင္နယ္ေဒးဘြဲ႕ ေလးခ်ဳိးႀကီး”
ေအးဆုျမတ္လႈံ ယမုန္ေသာင္ေရကမ္းေပပ
ေလးဆူ႔ဓာတ္ပုံ ဒဂုန္ေတာင္ေျခစခန္းတြင္မွ
ေနာင္အရွည္မႏြမ္း
ေျပာင္သေရ လွ်မ္းေဝေသာရယ္လုိ႔
ေဇာစိတ္ပတၴနာ
ေအာင္ေျမဗဟန္းဆီက ေညာင္သေျပပန္းေတြနဲ႔
ေအာင္ေစမွန္းပါတဲ့ ''ေကာလိပ္''ပါ။
အေၾကာင္းျပရမွာျဖင့္
တေကာင္းက စပါလုိ႔
ေခတၱရာသည္တစ္ေလွ်ာက္ကဲ့ျပင္
ျပည္ေပါကၠန္ ေရႊျမင္စုိင္းမွာေတာ့
သမုိင္းစာရင္းအရ သတင္းလွခဲ့တဲ့
မင္းမ်ာ့ဘုန္းတန္ေဆာင္ မဟာသမၼတေတြႏွင့္
စစ္ကုိင္း ပင္းယ အင္းဝ ကုန္းေဘာင္
အခါလွစဥ္ကေတာ့
သာသနာ့ ဒါယကာေတြ ေထာင္ေရာင္ျခည္ေၾကာင့္
ေမွာင္မသီ ေျပာင္ၾကည္လုိ႔ ရႊန္းတဲ့ျပင္
ေတာင္ဒီမွာ ေအာင္စည္ရြမ္းခဲ့တယ္
ထြန္းလွည့္အခါေတြေနာ္ရွင္
တစ္ဝန္းတစ္ဖြဲ႕ ၫႊန္းသနဲ႔သာပ
လြမ္းတဲ့စရာ။
ေနနန္းအိမ္ ရာဟုဖမ္းသည္သုိ႔
ျပည္မန္းႏွစ္ႀကိမ္ ျမန္မာဇမၺဴ႕ၾကငွန္းတြင္မွ
ကမၻာဥဒါန္းမွာျဖင့္ အ႐ုိးအစဥ္ကြာ
တန္ခုိးအၾကင္ အာဏာရယ္ႏွင့္
မထင္သမၻာေသး၊
အမ်ဳိး''အင္ပါယာ''တြင္မွ အဝင္အပါေထြး။
မေျဖာင့္စြာေလေလ့ မေျဖာင့္စြာ
တစ္ေမွာင့္ တစ္အာဏာႏွင့္
ေထာင့္ႏွစ္ရာ ရွစ္ဆယ္ႏွစ္ဟာက
တစ္ေခတ္တစ္ခါ ထခ်ိန္ထင့္
ျမန္မာ့ေဘာင္ ေပ်ာ္ဖြယ္အခ်က္ေတြႏွင့္
လတန္ေဆာင္ေက်ာ္ ဆယ္ရက္တြင္မွ
ေပၚထြက္ကာ တစ္မူၿပီတဲ့
ယူနီဗာစီတီ အက္ကယ္လုိ႔
အဆက္ႏြံတြင္ မကြာဖုိ႔
တစ္သက္ ဝန္တင္စရာပ
ကြၽန္ပညာ နိသ်ည္းကုိျဖင့္
ဟိတ္ႀကီး တစ္ဟန္မထင္လုိ႔မုိ႔
ျမန္ခြင္မွာ ကုိင္း ေယာက်္ားဟဲ့လုိ႔
မခံခ်င္ရွာသူ ''ဘြိဳင္းေကာက္တား''ေတြ မျဖင့္
စြန္႔စားကာ ႐ုန္းညာတန္းခဲ့သမုိ႔
စံခန္းျမန္မာပလႅင္မေလ
''မွန္နန္းရာဇဝင္''ကလဲ သစ္ခ်ိန္ႏွင့္
ပါရမီေျပာင္ေျပာင္ အကဲရယ္ႏွင့္
မၾကာမီ အေခါင္စြဲရေအာင္ဟာ
အေႏွာင္မၿမဲစရ ေမွာင္ထဲကထရမယ့္
ျမန္မာ့သဘင္အခါ ေရြးၾကတဲ့
ေခ်ာင္ထဲက ဒကာမေတြေတာင္မွ
ေနာင္အကဲလွေစမယ့္
ေအာင္ပြဲအစ ပထမ မဂၤလာေဒး။ ။
ဇာတိမာန္စာဆုိ ဆရာႀကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းဖြဲ႕ဆုိခဲ့တဲ့အတုိင္း အမ်ဳိးသားေန႔ဟာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ျမန္မာတစ္မ်ဳိးသားလုံးရဲ႕ ေအာင္ပဲြအစ ပထမမဂၤလာေန႔ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေန႔ကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ျမန္မာတို႔ ႏုိးၾကားလာခဲ့တယ္။ ပညာေရးအျမင္ က်ယ္လာခဲ့တယ္။ အမ်ဳိးသား စိတ္ဓာတ္တရွိန္ရွိန္ ျမင့္တက္လာခဲ့တယ္။ အဲဒီစိတ္ဓာတ္ေတြေၾကာင့္ပဲ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕နဲ႔ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္ေတြကုိ တြန္းလွန္တုိက္ဖ်က္ႏုိင္ခဲ့ ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ တုိးတက္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ဖိႏွိပ္မႈမွန္သမွ်ကုိ ေခါင္းငုံမခံတြန္းလွန္သြားၾကမွာျဖစ္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ကုိလုိနီကြၽန္ဘဝက လြတ္ ေျမာက္လာခဲ့ၾကတာျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။
ထြန္းဝင္းၿငိမ္း
၂၂၊ ၁၁၊ ၂ဝ၁၆
ကုိးကား
၁။ ဆရာႀကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းေလးခ်ဳိးတရာ ေမာင္တင္ေရႊ
၂။ ေဒါင္းအုိးေဝနဲ႔ ဆရာႀကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းေမာင္ေမာင္ေအး (စစ္ကုိင္း)
၃။ ျမန္မာႏုိင္ငံေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈသမုိင္း ေအာင္ထြန္း