လွေရႊ - အေမရိကားက ဒုကၡသည္ အာဂလူေတြ

(သစ္ခက္သံလြင္၊ မိုုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၄၊ ၂၀၁၆  

-အေမရိကားမွာ ပညာမတတ္ရင္ ငရဲျပည္မွာ ေနရသလိုပဲလို႔ ျမန္မာျပည္က အထက္တန္းစားတဦး ေျပာခဲ့ ဖူးတာမွတ္မိေသးတယ္။

အေမရိကားမွာ ဘြဲ႔ဒီဂရီေတြပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မွ၊ ကမၻာေက်ာ္ တကၠသိုလ္ႀကီးေတြက ဒီဂရီပိုင္ဆိုင္ႏို္င္ မွ ေအာင္ျမင္ တဲ့ လူသားတဦးအျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္တာမဟုတ္။ ေအာင္ျမင္ျခင္းဆိုတဲ့အရာကို ေျပာတဲ့အခါ ပစၥည္းဓန ဥစၥာ အရ ေျပာမလား၊ ဘြဲ႔ဒီဂရီနဲ႔ ေျပာမွာလား…. စတဲ့စတဲ့ ရႈေထာင့္ေတြက မ်ားသား။

အဂၤါၿဂိဳလ္ကိုသြားဖို႔ျပင္ေနတဲ့ Elon Reeve Musk ကေတာ့ အေမရိကားဆိုတာ မရွိခဲ့ရင္ လူသားမ်ဳိးႏြယ္ဆို တာ ဒုတိယကမၻာစစ္ကတည္းက တခုခုျဖစ္ခဲ့ၿပီလို႔ ေျပာခဲ့သူပါ။ သူက အေမရိကားဆိုတာကမၻာမွာ အေကာင္းဆုံးႏိုင္ငံ၊ မိမိစိတ္ကူးရွိတာ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခြင့္ရွိတဲ့ႏိုင္ငံလို႔ အင္တာဗ်ဴးတခုမွာေျပာခဲ့ ဖူးတယ္။ သူလည္း သူလည္း ကေနဒါကေန ေျပာင္းလာတဲ့သူ။ ၁၁ ဘီလီယံေလာက္ ခ်မ္းသာတယ္။
က်ေနာ္တို႔လို အေမရိကားကို ျခဴးတျပားမွပါမလာတဲ့သူေတြ ဘဝကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္ၾကသလဲ ... က်ေနာ့္အျမင္ ကိုယ္ေတြ႔ေလးေတြကို မွ်ေဝတင္ျပခ်င္ပါတယ္။

အေမရိကားကို တရားဝင္ေရာက္လာ အေျခခ်တဲ့လူတေယာက္အေနနဲ႔ မိမိဘဝကိုဘယ္လိုဘယ္ပုံ တည္ေဆာက္မလဲ စဥ္းစားဆုံးျဖတ္ရပါတယ္။  ဝင္ေငြ နည္းနည္းေလးရတဲ့အလုပ္ကိုလုပ္၊ အစိုးရဆီက အစားေသာက္ေပးတဲ့(Food Stamp)ေတြေလွ်ာက္ ဝင္ေငြနည္းတဲ့အတြက္ မိသားစုဝင္ေငြအလုိက္ ငွားေပးတဲ့ တိုက္ခန္းမွာေနမလား၊ က်ေနာ္သိတဲ့ ကရင္ မိသားစုတစုဆို တလကို (၁၀၀) ေဒၚလာသာေပးရတဲ့တိုက္ခန္းမွာ ေနခြင့္ရတယ္။ အဲဒါမွမဟုတ္ တပတ္ကို နာရီ (၇၀) လုပ္ၿပီး ကာယလုပ္သားေကာင္းျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီးဘ၀ကို တည္ေဆာက္မလား။ မိမိစိတ္ႀကိဳက္ ေရြးလို႔ရတဲ့ႏိုင္ငံ။ စိတ္ကူးေကာင္းတဲ့သူက ထိပ္ဆုံးေရာက္တဲ့ ႏိုင္ငံ။

ဒုကၡသည္ စခန္းက လာတဲ့ စာမတတ္တဲ့ ကရင္ မိသားစုက “ ကိုလွေရႊ အစိုးရဆီက ေတာင္းစားမေနနဲ႔ ၊ ရွက္စရာ ေကာင္းတယ္၊ က်မတို႔လင္မယား စာမတတ္ေပမတတ္ လုပ္တာ တႏွစ္ဝင္ေငြ ေဒၚလာ (၇၀၀၀၀) ခုႏွစ္ေသာင္း ေက်ာ္တယ္လို႔ေျပာေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္၀င္စားမိတယ္။ သူ႔အကို က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ ကရင္ေတာ္လွန္ေရးက အရာရွိ၊ တိုက္ပြဲမွာ က်သြားတယ္။ ကရင္ေတြဆိုေတာ့ ေျပာလိုက္ရင္ ဒဲ့ ။ ဟုတ္လည္း ဟုတ္တယ္။ သူတို႔က ေဒၚလာ (၁၅၀,၀၀၀) တစ္သိန္းခြဲ ေက်ာ္တန္တဲ့ အိမ္၊ ေဒၚလာ (၄၀,၀၀၀) ေလးေသာင္းေလာက္တန္တဲ့ ကားကို စီးေနတာသတိေတာ့ ထားမိတယ္။

ဒုကၡသည္ စခန္းကလာၿပီး ဆရာဝန္ျဖစ္ေနတဲ့သူေတြလည္းရွိတယ္။ ပါေမာကၡ ျဖစ္ေနတဲ့သူေတြ၊ လုပ္ငန္း ရွင္ျဖစ္ေနတဲ့သူေတြ မ်ားမွမ်ား။

အေမရိကားမွာ ကား၀ယ္စီးတာ "အထင္ႀကီးမေနနဲ႔ အေႂကြး၊ အိမ္ဝယ္တာ အထင္ႀကီးမေနနဲ႔ အေႂကြး ..."လိုု႔  ေျပာတဲ့သူ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ေတြ႔ဖူးတယ္။ အဲဒီအေႂကြးကို ေခ်းေပးတာ ဘဏ္ေတြပါ။ ဘဏ္ေတြက လူျမင္တိုင္း ေဒၚလာသိန္းခ်ီ၊ ေသာင္းခ်ီ ေခ်းေပးတာမဟုတ္။ ကား၀ယ္မယ္၊ အိမ္ဝယ္မယ္ဆို သူတို႔ ေတာင္း တာ (pay check) လို႔ေခၚတဲ့ လစာ၀င္ေငြ၊ (Tax Return) လို႔ေခၚတဲ့ ဖက္ဒရယ္ အစိုးရကို တႏွစ္ဝင္ေငြ ဘယ္ေလာက္ အခြန္ေဆာင္ထားတဲ့ စာရြက္ေတြကို အရင္ ေတာင္းတာ။ ေဒၚလာ တစ္သိန္း တန္၊ ေဒၚလာ တစ္သန္းတန္ မွာေနတဲ့၊ စာမတတ္တဲ့ ျမန္မာျပည္က ဒုကၡသည္ေတြမ်ားမွမ်ားသား။

အေမရိကားမွာ ဓာတ္ဆီဆိုင္ အေသးေလးေတြကို အိႏၵိယေတြ ထိမ္းထားတယ္။ လက္သည္း အလွျပင္ တဲ့လုပ္ငန္းကို ဗီယက္နမ္ေတြ ထိမ္းထားတယ္။ တႏွစ္၀င္ေငြ (၅) ဘီလီယံ ေလာက္ရွိတဲ့ ဆူရွီ လုပ္ငန္း ႀကီးကို တို႔ ေရႊဒုကၡသည္ေတြ ထိမ္းထားတယ္။ တပတ္ကို ေဒၚလာ (၂၀၀၀) ေလာက္ ေရာင္းရတဲ့ အေသးဆုံး ဆူရွီဆိုင္တခုရဲ႕ တႏွစ္ဝင္ေငြက ေဒၚလာ ( ၅၀,၀၀၀) ငါးေသာင္း နီးပါး ရွိတယ္။ အေမရိကားက ဘြဲ႔ရ မန္ေနဂ်ာတဦးနဲ႔ သူမသာ ကိုယ္မသာ ဝင္ေငြပါ။

စာမတတ္တဲ့ဒုကၡသည္ သားသမီးေတြ ခုေတာ့ အေမရိကန္ေတြေတာင္ အထင္ကရ သားသမီးေတြ၊ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္တဲ့သူေတြသာ တက္ခြင့္ရွိတဲ့ ဟားဗတ္၊ မန္ဆာခ်ဴးဆက္၊ ပရင္စတန္၊ ကိုလံ ဘီယာ၊ ေယးလ္၊ ဂၽြန္ေဟာ့ပကင္း စတဲ့ တကၠသုိလ္ေတြမွာ ပညာသင္ယူေနတာ ေတြ႔ရေတာ့ ဝမ္းသာ ပိတိ ျဖစ္မိတယ္။

ဒုကၡသည္ေတြ စာမတတ္လို႔ ဆူရွီလိပ္တယ္ေျပာရင္ အဲဒီ ဆူရွီ လုပ္ငန္းဆိုတာ အေမရိကားမွာ တႏွစ္ ဝင္ေငြ(၅) ဘီလီယံေလာက္ရွိတဲ့ လုပ္ငန္းႀကီးဆိုတာပဲ။

ျမန္မာေတြ အခ်င္းခ်င္း ဆူရွီလိပ္တယ္ေျပာရင္ အထင္ေသး မ်က္လုံးေလး ကလပ္လပ္ ျဖစ္ေနၾကေပမယ့္၊ အေမရိကန္လူျဖဴေတြက ဆူရွီဆိုတာနဲ႔ နားရက္မရွိ၊ တေန႔ကို ၁၂ နာရီေက်ာ္လုပ္တဲ့ ဇြဲေကာင္းတဲ့ အာဂလူေတြလို႔ ျမင္တယ္။

လွေရႊ