ထက္ေခါင္လင္း (Myanmar Now) ● ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ တတ္ေျမာက္ထားတဲ့ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ေတြလိုပါတယ္ (အင္တာဗ်ဴး)
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၆၊ ၂၀၁၆
ရန္ကုန္ (Myanmar Now) - ရန္ကုန္စီးပြားေရးတကၠသိုုလ္ေက်ာင္းဆင္း ေဒါက္တာျမင့္မိုးခ်စ္ဟာ ၂ဝဝ၂ မွာ မံုရြာစီးပြားေရး တကၠသိုလ္ကေန စီးပြားေရးစီမံခန္႔ခြဲမႈမဟာဘြဲ႔ ရရွိခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ၿဗိတိန္မွာ ဘဏ္လုပ္ငန္းဆိုင္ရာ မဟာဘြဲ႔ သင္တန္း (MSc in Money, Banking and Finance) တက္ေရာက္ကာ ၂ဝဝ၉ မွာ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ ပါရဂူဘြဲ႔ ရခဲ့သူပါ။ လန္ဒန္ Middlesex တကၠသိုလ္ စီးပြားေရးပညာကထိက၊ စကၤာပူ ပုဂၢလိက ပညာေရးအဖြဲ႔တစ္ခုရဲ႕ အႀကီးတန္းကထိကအ ျဖစ္ တာဝန္ထမ္းခဲ့ပါတယ္။ မေလးရွားႏိုင္ငံ Nottingham တကၠသိုလ္မွာ သင္ၾကားေရးနဲ႔ သုေတသနလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကိုင္ ေနတာ ၂ ႏွစ္ ရိွပါၿပီ။
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အစိုးရလက္ထက္ ႏိုင္ငံရဲ႕စီးပြားေရးအေျခအေန၊ အနာဂတ္ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္၊ ကြၽမ္းက်င္လုပ္သား ေမြးထုတ္ေရးတို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေဒါက္တာျမင့္မိုးခ်စ္က မၾကာေသးခင္က Myanmar Now ကို သံုးသပ္ေျပာျပထားပါတယ္။
ေမး - အစိုးရသစ္ရဲ႕ စီးပြားေရးစီမံခ်က္ေတြကို ဘယ္လုိရႈျမင္ပါသလဲ။
ေျဖ - ဇူလိုင္လက ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ စီးပြားေရးမူဝါဒ ၁၂ ခ်က္ဟာ ေယဘူယ်ဆန္ေပမယ့္ တိုင္းျပည္ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ဖုိ႔နဲ႔ ဆင္းရဲမႈ ကို ေလ်ာ့ခ်ေရးအတြက္ အေရးႀကီးတဲ့မူဝါဒေတြဆိုတာကို လက္ခံပါတယ္။ ပိုၿပီးအေရးႀကီးတာကေတာ့ ဒီမူဝါဒေတြကို ထိ ေရာက္ေအာင္ ဘယ္လုိအေကာင္အထည္ေဖာ္မလဲ၊ လိုအပ္တဲ့ အရင္းအျမစ္နဲ႔ စြမ္းေဆာင္ရည္ (resources and capabilities) ေတြကို ဘယ္လိုတည္ေဆာက္မလဲဆိုတဲ့အခ်က္ပဲ။ အရင္းအျမစ္ဆိုတာက မူဝါဒေတြကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ရတဲ့ အစိုးရဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳရင့္က်က္မႈ၊ ပညာဗဟုသုတျပည့္ဝမႈကိုဆိုလိုၿပီး စြမ္းေဆာင္ရည္ကေတာ့ အစိုးရဝန္ထမ္းေတြအပါအဝင္ ျပည္သူတစ္ရပ္လံုးရဲ႕ တာဝန္ယူမႈ၊ တာဝန္ခံမႈကို ဆိုလိုတာပါ။
ေမး - အစိုးရသစ္တက္လာၿပီးေနာက္ပိုင္း ျမန္မာ့စီးပြားေရးအေျခအေန ဘယ္လို ျဖစ္ထြန္းေနတယ္လို႔ သံုးသပ္မိလဲ။
ေျဖ - ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေမွ်ာ္မွန္းသေလာက္ သိသိသာသာ တိုးတင္မႈမရွိေသးဘူးဆိုတာကို ေအာက္တိုဘာ ၂၂ ရက္ေန႔ကျပဳလုပ္တဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုပြဲမွာ အသိအမွတ္ျပဳသြားတာ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ က႑ ေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ လိုအပ္ခ်က္ေတြရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ ရက္ ၁ဝဝ မေျပာနဲ႔၊ တစ္ႏွစ္အတြင္းမွာ သိသာတဲ့အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမႈ တစ္ခုတေလ ျမင္ရရင္ကိုပဲ ေက်နပ္စရာ ထင္ပါတယ္။ စီးပြားေရး သိသိသာသာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ဖို႔ဆိုတာ အစိုးရရဲ႕ လုပ္ ေဆာင္ခ်က္ေတြေပၚပဲ မူတည္ေနတာ မဟုတ္ဘူး၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔အားလံုးက ကိုယ္တိုင္ပါဝင္ၿပီးေတာ့ တစ္ဦးခ်င္း တစ္ ေယာက္ခ်င္း တိုးတက္မႈအတြက္ ေျပာင္းလဲသင့္တာကို ေျပာင္းလဲဖို႔၊ ျဖည့္ဆည္းသင့္တာကို ျဖည့္ဆည္းဖုိ႔လိုအပ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ကေတာ့ အစုိးရသစ္က ဒီ ၅ ႏွစ္သက္တမ္းအၿပီးမွာ တိုင္းျပည္ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာဖုိ႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့ အေျခခံေကာင္းေတြ ဖန္တီးတည္ေဆာက္ထားႏိုင္ၿပီဆိုရင္ ေက်နပ္မိမွာပါ။
ေမး - တိုင္းျပည္စီးပြားေရးမွာ အဓိကက်တဲ့ အလုပ္သမားေရးရာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ထိေရာက္တဲ့လုပ္ေဆာင္မႈမ်ိဳး မေတြ႔ရေသး ဘူးလို႔ ကြၽမ္းက်င္သူတခ်ဳိ႕က မွတ္ခ်က္ျပဳပါတယ္။ ဆရာက ဘယ္လိုသုံးသပ္ခ်င္ပါသလဲ။
ေျဖ - နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံ တိုးတက္ဖို႔အတြက္ဆိုရင္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာရပ္ေတြကို ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ တတ္ေျမာက္ ထားတဲ့ လူ႔စြမ္းအားအရင္းအျမစ္ေတြလိုပါတယ္။ ျပည္ပရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြအေနနဲ႔လည္း သူတို႔လုပ္ငန္းေတြအတြက္ လို အပ္တဲ့ ကြၽမ္းက်င္လုပ္သားေတြ ျပည္တြင္းမွာရနိုင္သလားဆိုတဲ့အခ်က္က ဘယ္နိုင္ငံမွာ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမလဲဆိုတာကို စဥ္းစား တဲ့အခါမွာ အေရးပါတဲ့အခ်က္ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔နိုင္ငံမွာ လိုအပ္တဲ့ကြၽမ္းက်င္လုပ္သားေတြ လုံလုံေလာက္ ေလာက္မရွိေသးဘူးဆိုတာကို အခုေလာေလာဆယ္ျပ႒ာန္းလိုက္တဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈဥပေဒမွာ အသိအမွတ္ျပဳထား တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီဥပေဒပုဒ္မ ၅၁ မွာ ျပည္ပမွ လုပ္ငန္းကြၽမ္းက်င္သူေတြကို ေခၚယူခန္႔ထားခြင့္ေပးထားၿပီး၊ ကြၽမ္းက်င္မႈမလိုေသာလုပ္ငန္းမ်ားမွာေတာ့ နိုင္ငံသားမ်ားကိုသာ ခန္႔ထားရမည္လို႔ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္အျမင္ေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔နိုင္ငံရဲ႕ လက္ရွိအေျခခံပညာေရးစနစ္က တကၠသိုလ္ဝင္တန္းကို ေအာင္ေအာင္ေျဖၿပီး အမွတ္မွီတဲ့ တကၠသိုလ္ ကိုသြားဆိုတဲ့ လမ္းေၾကာင္းကလြဲရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေလးေတြကို ေရြးခ်ယ္စရာ မေပးပါဘူး။ လိုအပ္တဲ့ ကြၽမ္းက်င္လုပ္သား ေတြကို ေမြးထုတ္ေပးဖို႔အတြက္ သိပ္မၾကာေသးခင္က စင္ကာပူနိုင္ငံက အကူအညီနဲ႔ဖြင့္လိုက္တဲ့ သင္တန္းေက်ာင္း၊ လက္ ရွိ စက္မႈလက္မႈအထက္တန္းေက်ာင္းအနည္းငယ္နဲ႔ စက္မႈဝန္ႀကီးဌာနေအာက္က သင္တန္းေက်ာင္းေတြေလာက္နဲ႔ လုံ ေလာက္မယ္မထင္ပါဘူး။ လိုအပ္ေနတဲ့ သင္တန္းေက်ာင္းေတြကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ဖြင့္နိုင္ဖို႔လုပ္ေနတာ မေတြ႔ရသလို၊ ဖြင့္ ခ်င္ရင္ေတာင္မွာ လိုအပ္တဲ့အရင္းအျမစ္ေတြကို အခ်ိန္ယူပ်ိဳးေထာင္ယူရမယ္ထင္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ အေလးအနက္အႀကံျပဳ ခ်င္တာက ၁၉၇၅-၈ဝ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘဝကရွိခဲ့ဖူးတဲ့ စက္မႈလက္မႈနဲ႔ အိမ္တြင္းမႈပညာ ဘာသာ ရပ္ကို အထက္တန္းေက်ာင္းသင္ရိုးမွာ ထိထိေရာက္ေရာက္ ျပန္လည္ျပ႒ာန္းဖို႔ပါ။ အထက္တန္းေက်ာင္းေတြမွာ၊ အေျခခံ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာရပ္ကို စာသင္ခ်ိန္မွာ ထည့္သြင္း၊ တကၠသိုလ္ပညာေရးကိုသြားဖို႔ စိတ္မဝင္စားတဲ့ ေက်ာင္းသား ေတြအတြက္ ေခတ္နဲ႔ေလ်ာ္ညီတဲ့ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ပညာရပ္ေတြျဖစ္တဲ့ ကြန္ပ်ဴတာ၊ မိုဘိုင္းဖုန္းစတဲ့ လၽွပ္စစ္ပစၥည္း ျပဳျပင္နည္း၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္စက္ကိရိယာျပဳျပင္နည္း၊ အိမ္တြင္းလွ်ပ္စစ္မီးႀကိဳးသြယ္တန္းနည္း စတဲ့ပညာရပ္ေတြကို အ ေျခခံကစၿပီး တစ္ပတ္ တစ္ခ်ိန္ ႏွစ္ခ်ိန္ေလာက္ ေက်ာင္းမွာ စနစ္တက်သင္ေပးၿပီး၊ ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြမွာ အ လုပ္သင္အျဖစ္နဲ႔ ေဒသခံလုပ္ငန္းရွင္ေတြထံမွာ ဆက္လက္သင္ယူနိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြဖန္တီးေပးဖို႔ပါ။ လိုအပ္တဲ့ သင္ရိုးညြန္းတမ္းကို တစ္နိုင္ငံလုံးအတြက္ စံသတ္မွတ္ေရးဆြဲ၊ သင္တန္းပို႔ခ်ဖို႔အတြက္ ဆရာမလုံေလာက္ရင္ ေဒသခံ လုပ္ ငန္းရွင္ေတြကို အကူအညီေတာင္းရင္ ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ သင္တန္းေတြၿပီးဆုံးတဲ့အခါမွာ အရည္အခ်င္းျပည့္မီတဲ့ ေက်ာင္း သားေတြကို အသိအမွတ္ျပဳလက္မွတ္ထုတ္ေပးၿပီး လုပ္ငန္းခြင္ဝင္ဖို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ အဆင့္ျမင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ပညာရပ္ေတြဆက္လက္ဆည္းပူးဖို႔ စီစဥ္ေပးမယ္ဆိုရင္ ကြၽမ္းက်င္လုပ္သားလိုအပ္ခ်က္ျပႆနာကိုေျဖရွင္းဖို႔ တဖက္တ လမ္းက အေထာက္အကူျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ေမး - ေရြးေကာက္ပြဲအႀကိဳကာလ ဆရာသုံးသပ္ထားတဲ့ ျမန္မာ့စီးပြားေရးတိုးတက္ဖို႔ လုပ္ငန္းေတြအားလုံး မၽွမၽွတတ ယွဥ္ ၿပိဳင္ခြင့္ကို ေဖာင္ေဆာင္ရမယ္ဆိုတဲ့အခ်က္က ဘယ္အတိုင္းအတာ ေရာက္ေနၿပီလဲ။
ေျဖ - ေရြးေကာက္ပြဲႀကိဳကာလကတင္ျပခဲ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ့အျမင္က ဘ႑ာေရး၊ လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး၊ စက္သုံးဆီ ျဖန္႔ျဖဴး ေရး စတဲ့က႑ေတြကို မိုဘိုင္းဖုန္းက႑လို စားသုံးသူျပည္သူလုထု ပိုအက်ိဳးရွိမယ္ဆိုရင္ ျပည္တြင္းျပည္ပ ကုမၸဏီမခြဲျခားဘဲ မၽွမၽွတတ ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးဖို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ျပည္တြင္းက လုပ္ငန္းရွင္တခ်ိဳ႕ရဲ႕အျမင္က သူတုိ႔လုပ္နိုင္တဲ့ က႑ေတြမွာ နိုင္ငံျခားကုမၸဏီႀကီးေတြကို ဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခြင့္ေပးလိုက္ရင္ နည္းပညာ၊ အရင္းအႏွီးအားနည္းတဲ့့ ျပည္ တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ေတြ ယွဥ္ၿပိဳင္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ စီးပြားေရးသေဘာတရားအရေတာ့ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈရွိမွ တိုးတက္ တီထြင္ဖန္တီးမႈရွိမွာျဖစ္ၿပီး သယံဇာတအရင္းအျမစ္ေတြကို အေလအလႊင့္မရွိ အသုံးခ်နိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔ လုပ္သင့္တာက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ေပးၿပီး၊ နိုင္ငံျခားကုမၸဏီႀကီးေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ရဲ႕နည္းပညာ၊ အရင္းအႏွီး အားသာခ်က္ေတြကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ေစ်းကြက္ကိုလက္ဝါးႀကီးအုပ္ အျမတ္ထုတ္တာေတြ မလုပ္နိုင္ေအာင္ လိုအပ္တဲ့ ဥပေဒေတြျပ႒ာန္းၿပီး ထိန္းေက်ာင္းေပးဖို႔ပါ။ ျမန္မာနိုင္ငံရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈဥပေဒသစ္မွာေတာ့ တည္ဆဲဥပေဒ တစ္ရပ္ရပ္အရ တားျမစ္ထားတဲ့လုပ္ငန္းေတြမဟုတ္ရင္ ျပည္တြင္းျပည္ပ ကုမၸဏီ မခြဲျခားဘဲ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံခြင့္ျပဳမယ့္သေဘာ ျပ႒ာန္းထား တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။
ေမး - ဆရာသုံးသပ္ထားတဲ့ အစိုးရယႏၲရားကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရမယ္ဆိုတာကေရာ။
ေျဖ - သိသာတဲ့အေျပာင္းအလဲ မေတြ႔ရေသးပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တင္ျပခဲ့တာက ရာထူးခန္႔ထားတဲ့ေနရာ၊ ရာထူးတိုးဆုံးျဖတ္ တဲ့ေနရာေတြမွာ အရည္အခ်င္းနဲ႔ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ေပၚမူတည္ၿပီး လူမွန္၊ ေနရာမွန္ ေရြးခ်ယ္ခန္႔ထားဖို႔ အေရးႀကီးတဲ့ အ ေၾကာင္းပါ။ ဒါမွလည္း ျပည္သူ႔ဝန္ထမ္းေတြအေနနဲ႔ လိုအပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ မွန္ကန္တဲ့ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ေတြခ်မွတ္နိုင္မွာျဖစ္ၿပီး တာဝန္ယူမႈ၊ တာဝန္ခံမႈ ပိုရွိလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေမး - ကေလးနဲ႔ မိခင္ေလာင္းေတြရဲ႕ အာဟာရခ်ဳိ႕တဲ့မႈနဲ႔ ႏိုင္ငံဖံြ႔ၿဖိဳးေရးက ဘယ္လိုပတ္သက္ေနပါသလဲ။
ေျဖ - ကြၽန္ေတာ့္အျမင္ကေတာ့ ကေလးေတြနဲ႔ မိခင္ေလာင္းေတြ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈဟာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာနိုင္ငံ ေရရွည္ တိုးတက္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးမွာ အလြန္အေရးႀကီးတဲ့ျပႆနာႀကီးတစ္ခုပါ။ ကမၻာ့စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႕ႀကီးရဲ႕ အဆိုအရ အဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈ မွာ ျမန္မာနိုင္ငံဟာ အေရွ႕ေတာင္အာရွမွာ တတိယအဆင့္မွာရွိၿပီး ျမန္မာနိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ကေလးေတြရဲ႕ သုံးပုံတစ္ပုံေက်ာ္ (၃၅) ရာခုိင္ႏႈန္းခန္႔ဟာ အာဟာရခ်ဳိ႕တဲ့မႈေၾကာင့္ ႀကီးထြားသင့္သေလာက္ မႀကီးထြားတဲ့ ျပႆနာနဲ႔ရင္ဆိုင္ေနရပါတယ္။ သုေတသနေတြ႔ရွိခ်က္ေတြအရ ငယ္ရြယ္စဥ္မွာ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့မႈဒဏ္ခံခဲ့ရတဲ့သူေတြဟာ မခံခဲ့ရတဲ့သူေတြထက္ ပညာေရး ၿပီးေျမာက္မႈနဲ႔ ကုန္ထုတ္စြမ္းအားမွာ နိမ့္က်နိုင္တဲ့ အလားအလာပိုမ်ားၿပီး၊ အက်ိဳးဆက္အေနနဲ႔ အလုပ္အကိုင္ကေနရတဲ့ ဝင္ေငြကိုလည္း ထိခိုက္နိုင္ပါတယ္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ေနစဥ္မွာ အိုင္အိုဒင္းဓာတ္ အျပည့္အဝရခဲ့တဲ့ မိခင္ေလာင္းက ေမြးဖြား လာတဲ့ကေလးတေယာက္ဟာ အိုင္အိုဒင္းဓာတ္အျပည့္အဝမရခဲ့တဲ့ မိခင္ေလာင္းက ေမြးဖြားလာတဲ့ ကေလးနဲ႔ယွဥ္ရင္ စာ သင္ႏွစ္ တစ္ဝက္ေလာက္ ေက်ာင္းမွာ ပိုေနျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ပညာေရးၿပီးေျမာက္မႈမွာ တစ္ႏွစ္ပိုလာတိုင္း ပ်မ္းမွ် ဝင္ေငြ ၈ ရာခုိင္ႏႈန္းတိုးလာတယ္လို႔ သုေတသနတစ္ခုက ဆိုပါတယ္။
ေမး - ေနရာတိုင္းမွာ ဥပေဒစိုးမိုးမႈရွိရမယ္လို႔ ဆရာဆိုထားပါတယ္။ ၿမိဳ႕ျပႀကီးေတြမွာ မႈခင္း ပိုမ်ားလာတယ္လို႔ ယူဆသလား။
ေျဖ - ကြၽန္ေတာ္ေျပာခဲ့တဲ့ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးဆိုတာ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြလုပ္ကိုင္တဲ့ေနရာမွာ တရားသျဖင့္ ယွဥ္ၿပိဳင္ ျခင္းကိုအားေပးတဲ့၊ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြကို အာမခံတဲ့၊ အက်င့္ပ်က္ခ်စားမႈေတြကင္းတဲ့ စီးပြားေရးပတ္ဝန္းက်င္ကို ေဖာ္ေဆာင္ေပး နိုင္တဲ့ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးမ်ိဳးကို ဆိုလိုတာပါ။ ဒီေနရာမွာ စာရင္းအင္းပညာအျမင္အရၾကည့္ရင္ေတာ့ ရာဇဝတ္အမႈအခင္း ေတြ အရင္ကထက္ ပိုမ်ားလာတယ္ဆိုတာ အမွန္တကယ္ပိုမ်ားလာတာ ျဖစ္နိုင္သလို၊ ဆက္သြယ္ေရးနည္းပညာေတြ ပိုမိုတိုး တက္လာတာ၊ လူမႈမီဒီယာကို အသုံးျပဳသူေတြပိုမ်ားလာတာ၊ သတင္းမီဒီယာေတြပိုမိုပြင့္လင္းလာတာ စတဲ့အ ခ်က္ ေတြေၾကာင့္ ရာဇဝတ္ အမႈအခင္းေတြျဖစ္တာကို အရင္ကထက္ ပိုၿပီး သိရွိခြင့္ရွိလာတာလည္း ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။ လုယက္မႈ ေတြ၊ ရာဇဝတ္အမႈအခင္းေတြမ်ားလာတယ္ဆိုတဲ့အျမင္ရွိလာရင္လည္း စီးပြားေရးပတ္ဝန္းက်င္ကို ထိခိုက္ေစႏိုင္တာပါဘဲ။
ေမး - ဥပေဒစိုးမိုးမႈက ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ဘယ္ေလာက္ထိ တိုက္ရိုက္ပတ္သက္မလဲ။
ေျဖ - ကြၽန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကိစၥေတြကို သိပ္မေလ့လာမိပါဘူး။ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈရွိလာၿပီး၊ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ပိုမိုပြင့္လန္းလာရင္၊ စီးပြားေရး ပိုမိုဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာၿပီး၊ ဒီဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈရဲ႕အသီး အပြင့္ေတြကို ျပည္ေထာင္စုသားအားလုံး တရားသျဖင့္ မွ်ေဝခံစားနိုင္ၾကၿပီဆိုရင္ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္မႈ လည္း ေအာင္ျမင္လာမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ။