တူေမာင္ညဳိ ● မသာေတာ္ရာျပည့္အုိးထဲက “ခါေတာ္မီ အမ်ဳိး သားေရး” ေဘာင္ဘင္ခတ္မႈ
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၉၊ ၂၀၁၆
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၁၉၊ ၂၀၁၆
သမိုင္းပါေမာကၡႀကီး ဆရာေဒါက္တာသန္းထြန္းရဲ႕“သမိုင္းသင္တာ မအ,ေအာင္” ဆုိတဲ့ ေျပာဆုိခ်က္ကို အမ်ားကအေလးထား ကိုးကားေလ့ရွိၾကပါတယ္။ အမွန္ပါပဲ သမုိင္းသင္တာ၊ သမုိင္းေလ့လာတာဟာ မအဖို႔အျပင္ မေမ့ၾကဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ မ်ဳိးဆက္ေဟာင္းေတြက သမုိင္းအေတြ႔အႀကံဳနဲ႔သင္ခန္းစာေတြကို ေနာင္မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြထံ မွန္မွန္ကန္ကန္လက္ဆင့္ကမ္းဖို႔လည္း လိုအပ္ပါတယ္။ မ်ဳိးဆက္သစ္မ်ားကလည္း မ်ဳိးဆက္ေဟာင္းမ်ားရဲ႕ သမုိင္းအေတြ႔အႀကံဳနဲ႔သင္ခန္းစာ ေတြကို ေလးနက္တဲ့အသိနဲ႔ ေလ့လာနာယူဖုိ႔လိုအပ္ပါတယ္။
ဒီလိုလက္ဆင့္ကမ္းတယ္ဆုိတဲ့ေနရာမွာအခ်က္အလက္အရတိက်မွန္ကန္ဖုိ႔လိုသလိုသမုိင္းအျမင္ရလည္းမွန္ကန္ဖုိ႔ သိပ္အေရး ႀကီးပါတယ္။ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အခ်က္အလက္ေလာက္ကိုသာ ဆြဲထုတ္ၿပီး ကုိယ္လုိခ်င္တဲ့ သမိုင္းအျမင္ေလာက္သာ ကြက္ၿပီး လက္ဆင့္ ကမ္းေနမယ္ဆိုရင္လည္း ဆႏၵစြဲသမုိင္းအျမင္ကိုသာ လက္ဆင့္ကမ္းေနတာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
သမုိင္းအခ်က္အလက္နဲ႔သမုိင္းအျမင္မွာ အဓိကဘက္ဟာ သမုိင္းအျမင္ပဲ။
သမုိင္းကို ဘယ္အျမင္နဲ႔ၾကည့္မလဲ၊ ေဝဖန္သံုးသပ္မလဲ။ ေျပာဆုိမလဲ၊ ေရးမလဲဆုိတာက အခရာပဲ။ အဆံုးအျဖတ္က်တဲ့ အ ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူလူထုသာ သမုိင္းကိုဖန္တီးတဲ့တြန္းအားျဖစ္တယ္ဆုိတဲ့ အျမင္ကိုစြဲကုိင္စုိက္ထူထားမွသာ မွန္ကန္ တဲ့သမုိင္း အျမင္ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ရရွိႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအျမင္နဲ႔ ဒီကေန႔ေခတ္အထိ လူသားသမုိင္းျဖစ္ေပၚတုိးတက္မႈ ျဖစ္စဥ္ကို ၾကည့္လုိက္ရင္ “သမုိင္းဆိုတာ ကုန္ထုတ္လုပ္ေရး တိုက္ပြဲ - သိပၸံညာစမ္းသပ္မႈတိုက္ပြဲ - လူတန္းစားတိုက္ပြဲသာျဖစ္တယ္” ဆိုတဲ့အခ်က္ကို ရွင္းရွင္းျပတ္ျပတ္ျမင္ႏုိင္မွာျဖစ္ တယ္။
သမုိင္းကို ဧကရာဇ္ဘုရင္ေတြ၊ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္္ေတြသာ ဖန္တီးတယ္ဆုိတဲ့ သမုိင္းအျမင္ဟာ ျပန္မလာစတမ္းနိဂံုးခ်ဳပ္သြားခဲ့ပါ ၿပီ။ ဘယ္ေတာ့မွ နိဂံုးမခ်ဳပ္ဘဲ၊ ထာဝစဥ္သစ္လြင္ေနမယ့္ သမုိင္းစာမ်က္ႏွာေတြကို မ်ဳိးဆက္တဆက္ၿပီးတဆက္ ခမ္းနားႀကီး က်ယ္စြာ ဆက္လက္ဖြင့္လွစ္ေနအံုးမယ့္သမုိင္းအျမင္ကေတာ့ “လူထုသာ သမုိင္းဖန္တီးသူျဖစ္တယ္” ဆုိတဲ့ သမိုင္းအျမင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလိုသမုိင္းအျမင္ကိုကုိင္စြဲၿပီးသမိုင္းကို ေလ့လာၾကည့္ျမင္ၾကရလိမ့္မယ္၊ ေဝဖန္ဆန္းစစ္ရလိမ့္မယ္၊ အကဲျဖတ္ၾကရပါလိမ့္ မယ္။
အုပ္စုိးသူေတြဟာ သမုိင္းအခ်က္အလက္ေတြကုိသာ ကေျပာင္းကျပန္ျဖစ္ေအာင္ အခုိက္အတန္႔အားျဖင့္၊ ယာယီအားျဖင့္ လုပ္ႏုိင္ေကာင္း လုပ္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ လူထုသာသမုိင္းဖန္တီးသူျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ သမုိင္းအျမင္ကိုေတာ့ ကေျပာင္းကျပန္ျဖစ္ ေအာင္လုပ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ပိရမစ္ကိုပဲျဖစ္ေစ၊ မဟာတံတုိင္းႀကီးကိုပဲျဖစ္ေစ၊ ဒီကေန႔ေခတ္ စက္မႈကုန္ထုတ္ပစၥည္းေတြ ကိုပဲျဖစ္ေစ လက္ေတြ႔တီထြင္ ခဲ့၊ ဖန္တီးတည္ေဆာက္ခဲ့ၾကသူေတြဟာ အလုပ္လုပ္တဲ့ လုပ္သားျပည္သူေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။
● သီေပါမင္းကြယ္လြန္ျခင္း ႏွစ္တစ္ရာျပည့္ကိစၥ
အသံုးအႏႈန္းက “နတ္ျပည္စံသက္ ႏွစ္တစ္ရာျပည့္” လို ႔ေရးတယ္။
ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စစ္တပ္ပုိင္ျမဝတီသတင္းစာ (၁၉-၁၂-၂၀၁၆) အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္မွာ သမုိင္းအခ်က္အလက္အရ လြဲမွား ေနတာနဲ႔ သမုိင္းအျမင္အရ လိုရာဆြဲေဖာ္ျပသံုးသပ္ထားတဲ့ “အေလးအနက္ထားရမည့္ သမိုင္းသင္ခန္းစာ” ဆုိတဲ့အခ်က္ေတြ ပါဝင္ေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ အခ်က္အလက္အရလြဲမွားေနတယ္ဆုိတာ တကယ္ေတာ့ သာမန္ကိစၥေလးပါ။ ဒီေလာက္ေတာ့မွန္ေအာင္ေရးသင့္တာပါ။
ျမဝတီသတင္းစာမွာ ေဖာ္ျပထားတဲ့အတုိင္း လုိသေလာက္ပဲ ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါ့မယ္။
- “၁၈၈၅ ခုႏွစ္တြင္ ၿဗိတိသွ်တို႔က ျမန္မာဘုရင္ သီေပါမင္းတရားႀကီးႏွင့္ မိဖုရားေခါင္ႀကီး စုဖုရားလတ္၊ ညီမေတာ္ စုဖုရား ကေလးႏွင့္သမီးေတာ္ေလးပါးတို႔အား ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားၿပီး ရတနာဂီရိၿမိဳ႕တြင္ အက်ဥ္းခ်ထိန္းသိမ္းထားစဥ္ သီေပါမင္း ကံေတာ္ကုန္သည္” တဲ့။
- သီေပါနဲ႔စုဖုရားကို ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕သမားကဖမ္းသြားေတာ့ သမီးေတာ္ႏွစ္ေယာက္ပဲပါသြားတာပါ။ သမီးေတာ္ေလးပါး မ ဟုတ္ပါဘူး။ ပထမသမီးေတာ္နဲ႔ ဒုတိယသမီးေတာ္ပဲပါသြားတာပါ။ က်န္ႏွစ္ေယာက္က အိႏၵိယေရာက္မွာ ေမြးတာပါ။
- ပထမသမီးေတာ္ ထိပ္စုျမတ္ဖုရားႀကီး (၁၈၈၂-၁၉၄၇)
၁၈၈၂ မွာေမြးပါတယ္။ ပါေတာ္မူေတာ့ ၃ ႏွစ္သမီး။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ရတနာဂီရိမွာ ကြယ္လြန္တယ္။
- ဒုတိယသမီးေတာ္ ထိပ္စုျမတ္ဖုရားလတ္ (၁၈၈၄ - ၁၉၅၆)
၁၈၈၄ မွာေမြးပါတယ္။ ပါေတာ္မူေတာ့ အခါလည္သမီးေပါ့။ ၁၉၅၆ မွာ ကြယ္လြန္တယ္။
- တတိယသမီးေတာ္ ထိပ္စုျမတ္ဖုရား (၁၈၈၆ မတ္ ၇ - ၁၉၆၂)
၁၈၈၆ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၇ ရက္ေန႔မွာ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ မဒရပ္ၿမိဳ႕မွာေမြးဖြားပါတယ္။ ၁၉၆၂ ဇူလုိင္လ ၂၁ ရက္ ေမၿမိဳ႕ (ယခုျပင္ဦး လြင္) မွာ ကြယ္လြန္ပါတယ္။
- စတုတၱသမီးေတာ္ အရွင္ထိပ္စုျမတ္ဖုရားကေလး (၁၈၈၇ - ၁၉၃၅)
၁၈၈၇ ခုႏွစ္၊ ဧၿပီ ၂၇ ရက္မွာ ၊ အိႏၵိယႏုိင္ငံ၊ ရတနာဂီရိ၌ ေမြး - ၁၉၃၅ ခုတြင္ ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕မွာ ကြယ္လြန္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ “သမီးေတာ္ေလးပါးတို႔အား ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြား” တယ္ဆုိတာ အခ်က္အလက္အရလြဲေနပါတယ္။ ထားေတာ့။
ျမဝတီသတင္းစာအယ္ဒီတာ့အာေဘာ္က လုိရာဆြဲၿပီးသံုးသပ္ေဖာ္ျပထားတဲ့ “အေလးအနက္ထားရမည့္ သမိုင္းသင္ခန္းစာ” ဆုိတဲ့ ကိစၥေတြကို ေျပာၾကပါစုိ႔။ ျမဝတီကေဖာ္ျပထားတဲ့ အတိုင္းေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။
- “မင္းမိဖုရားအရွင္ႏွစ္ပါးတို႔ကို ၾကက္ကေလး ငွက္ကေလးဖမ္းသလို နယ္ခ်ဲ႕တို႔က အလြယ္တကူဖမ္းေခၚသြားႏုိင္သည္ မွာ ျပည္တြင္းအင္အားစုမ်ားစည္းလံုးညီၫြတ္မႈေလ်ာ့နည္းေနျခင္းႏွင့္စနစ္တက်ေလ့က်င့္ထားေသာ ေခတ္မီတပ္မေတာ္ မရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္းသမိုင္းသင္ခန္းစာယူကာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္လြတ္လပ္ေရးျပန္လည္ မဆံုး႐ႈံးေစေရး တုိင္းရင္းသား ျပည္သူအားလံုးတို႔က အေလးထားၾကပါရန္ ျမဝတီကတိုက္တြန္း ႏႈိးေဆာ္လိုက္ရပါသည္” တဲ့။
အခ်က္က ၂ ခ်က္ထဲပါ။
- ျပည္တြင္းအင္အားစုမ်ား စည္းလံုးညီၫြတ္မႈေလ်ာ့နည္းေနျခင္း
- စနစ္တက်ေလ့က်င့္ထားေသာ ေခတ္မီတပ္မေတာ္ မရွိျခင္း
တခ်က္ခ်င္းေလ့လာၾကည့္ၾကပါစို႔
●ျပည္တြင္းအင္အားစုမ်ား စည္းလံုးညီၫြတ္မႈေလ်ာ့နည္းေနျခင္း
“တတိယစစ္ပြဲ” လို႔သာေရးၾကတာပါ တကယ္ေတာ့ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕သမားက စစ္တံခြန္လႊင့္ၿပီး ဧရာဝတီေၾကာင္းကေန ေအးေအးေဆးေဆး ခ်ီတက္သိမ္းပိုက္သြားတာပါ။ ဒါကလည္း ပေဒသရာဇ္စနစ္ဟာ ကမၻာ့ဘယ္ေနရာမွာမဆုိ အရင္ရွင္စနစ္ ကို အရံႈးေပးသြားၾကရတဲ့အတုိင္း အ႐ႈံးေပးသြားရျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္။ ေခတ္စနစ္အရ ပိုမိုတိုးတက္တဲ့ အရင္းရွင္စနစ္ (နယ္ ခ်ဲ႕စနစ္ကို တက္လွမ္းေနၿပီ ျဖစ္တဲ့အရင္းရွင္စနစ္)ကို ပေဒသရာဇ္စနစ္က ဒူးေထာက္ရတာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ၁၈၂၄ မွာ တႀကိမ္၊ ၁၈၅၃ မွာတႀကိမ္ ဗမာျပည္ကို အဂၤလိပ္တို႔ သိမ္းယူခဲ့ၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ပေဒသရာဇ္ဗမာျပည္ဟာ ပေဒသရာဇ္အ ေမွာင္တိုက္ထဲမွာ အိပ္ေမာက်ေနခဲ့တာပါ။ ဒါကို အဂၤလိပ္ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႕သမားက အတင္းလႈပ္ႏိႈးသြားတာပါပဲ။ ပေဒသရာဇ္ စနစ္ကို နယ္ခ်ဲ႕သမားက ပလႅင္ေပၚက ဆြဲခ်သြားတာပါ။
ျပည္တြင္းအင္အားစုမ်ား စည္းလံုးညီညြတ္မႈေလွ်ာ႔နည္းေနတယ္ဆိုတာ ဘုရင့္နန္းေတာ္ထဲက ထီးေမြနန္းေမြလုတာေတြကို ေျပာခ်င္တာပဲ ထင္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ အခ်ဳပ္တန္းဆရာေဖေရးတဲ့ဆုိတဲ့ “ျမန္မာေတြစည္းကမ္းေဖာက္လုိ႔ ထီးနန္းေပ်ာက္ၿပီ၊ ညစ္ပလီလူမ်ဳိး၊ မိပစ္လို႔ ဖေရွာင္ေသြသည္၊ ဂြေကာင္ေတြ ေခြးျဖစ္ေပါ့ဗ်ိဳး” ဆုိတဲ့ ျပည္သူတရပ္လံုးကို အျပစ္ပံုခ်ဆဲေရးထားတဲ့ ေတးထပ္မ်ဳိး ကို ရြံပါတယ္။
“ထီးသုဥ္း နန္းသုန္း၊ ၿမိဳ႕သုဥ္း သုည သံုးသုဝႏွင့္ သုညေခတ္ဝယ္၊ ေသေသာ္မွတည့္ ေၾသာ္ေကာင္း၏” ဆုိတဲ့ အရႈံးေပးေရး သံေဝဂကိုလည္း ျပတ္ျပတ္သားသား ဆန္႔က်င္ပါတယ္။
● စနစ္တက်ေလ့က်င့္ထားေသာ ေခတ္မီတပ္မေတာ္ မရွိျခင္း
ျမဝတီရဲ႕ “အေလးအနက္ထားရမည့္ သမိုင္းသင္ခန္းစာ” နဲ႔ မေန႔က (၁၈ ဒီဇင္ဘာ) ရန္ကုန္မွာလုပ္သြားတဲ့ “ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ႏွင့္ တရားေသာစစ္ေအာင္ျမင္ေစေၾကာင္း ေထာက္ခံပြဲ” က လက္ကုိင္ပုိစတာေတြေပၚက ေႂကြးေၾကာ္သံေတြက တထပ္ထဲတ သေဘာထဲ ကိုက္ညီေနပါေပါ့လား။ “စစ္တပ္ သရဏံဂစၦာမိ”။ “စစ္အုပ္စုမွတပါး ကိုးကြယ္ရာမရွိ”
ဒုတိယသမၼတနဲ႔ ကာခ်ဳပ္တုိ႔က ရတနာဂီရိမွာ သီေပါဂူကို ရွိခိုးၿပီး “အမ်ဳိးသားေရး” ကို ထုတ္ေဖာ္တယ္။ ျမဝတီသတင္းစာက အာေဘာ္ေရးၿပီးဝါဒျဖန္႔တယ္။ ဗိုလ္လွေဆြတို႔ ေဒၚခင္ဝုိင္းၾကည္တုိ႔က ပုိစတာေတြကုိင္ၿပီး လမ္းေပၚထြက္ဆႏၵျပၾကတယ္။
ႀကံ့ဖြံ႔ပါတီနဲ႔တစည ဦးစီးတဲ့ ၁၃ ပါတီေၾကညာခ်က္၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ထဲက “အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႔မ်ား အျဖစ္သတ္မွတ္ေပးေရး” အဆို။ သီတဂူဆရာေတာ္ရဲ႕ “က်ီးကန္းနာဂ်စ္ပံုပမာ တရားေတာ္” တို႔ဟာ တဆင္ထဲတကြက္ထဲ ျဖစ္ေနတာကို သတိျပဳမိပါတယ္။
အသားလိုလို႔ အရိုးေတာင္းထားတဲ့ သံုးသပ္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ လိုရာဆြဲၿပီး သံုးသပ္ထားတာျဖစ္ပါတယ္။ အဓိကေျပာခ်င္တာက “တပ္မေတာ္” မရွိလို႔မျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့အခ်က္ကိုတင္ခ်င္လို႔သာ ဒီလိုလုိရာဆြဲသံုးသပ္ထားတာပါ။ ဒီလိုလုိရာဆြဲသံုးသပ္တဲ့ အခ်က္ကပဲ “သီေပါဘုရင္ကြယ္လြန္ျခင္းရာျပည့္” ဘာေၾကာင့္လုပ္တယ္ဆုိတဲ့အခ်က္ကို ေဖာ္ျပေနပါတယ္။
လြတ္လပ္ေရးႀကိဳပမ္းမႈမွာ ဦးေဆာင္ခဲ့ၾကတဲ့ တုိင္းျပည္ခ်စ္ျပည္ခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ားရဲ႕မဂၤလာရွိတဲ့ “ေမြးေန႔ရာျပည့္ပြဲ” အထိမ္း အမွတ္ေတြျပဳလုပ္ေနတာကို မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္လုပ္ၿပီး၊ ၾကက္ကေလးငွက္ကေလးသဖြယ္ ဖမ္းဆီးခံသြားရရွာတဲ့ ပေဒ သရာဇ္ဘုရင္တစ္ပါးရဲ႕ “မသာရာျပည့္” ကိုပြဲလုပ္ၿပီး ဂုဏ္ခံေနၾကတာျဖင့္ အံ့ၾသကုန္ႏုိင္ဖြယ္ရာပါပဲ။
ေမးလုိက္အံုးမယ္။
“မိႈင္းရာျပည့္” ကို လက္ရွိစစ္အုပ္စုရဲ႕ မိဘအရင္းေတြျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ေနဝင္းနဲ႔ (မဆလ) ပါတီက ဘယ္လိုသေဘာထားၿပီး ဘာ ေတြ လုပ္ခဲ့ၾကသလဲ။
ကုိယ့္တြက္ကိန္းနဲ႔ကုိယ္တြက္ၿပီး သီေပါအလြမ္းသယ္တာမွာ မဆီမဆုိင္ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းကို ဆြဲထည့္ထားေသး တယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးအျမင္၊ အယူအဆနဲ႔ လက္ေတြ႔လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြဟာ သူတုိ႔လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ ႏိႈင္း အပ္၊ ယွဥ္စရာကို မရွိပါဘူး။ (မိုးႀကိဳးနဲ႔ အီးသံလို ခရီးမွန္ကြာလြန္းလုိ႔ေလး)
တကယ္ေတာ့ (မဆလ)(နဝတ-နအဖ) စစ္အုပ္စုရဲ႕“နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး”ဆိုတာ သူတုိ႔ အုပ္စုိးမႈကိုဆန္႔က်င္လုိ႔၊ ဖိအားေပး လုိ႔သာရန္လုပ္တဲ့ “ယာယီႏုိ္င္ငံျခားမုန္းတီးေရး” သက္သက္မွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ သူတုိ႔အုပ္စုိးမႈကို အသိအမွတ္ျပဳသြားၿပီဆုိရင္ သူတုိ႔ရဲ႕ ခါေတာ္မီ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြကို သူတုိ႔ဘာသာသူတုိ႔ ရုတ္သိမ္းသြားတာပါပဲ။
ဆရာႀကီးမိႈင္းကုိလည္းသူတုိ႔ကလြတ္လပ္ေရးရတဲ့အထိပဲ လက္ခံတယ္ဆုိတဲ့ သေဘာေပၚေအာင္ေရးထားပါတယ္။
“ဆရာႀကီးေရးဖြဲ႕ခဲ့ေသာ ကဗ်ာမ်ားသည္ ေပ်ာ္ရ႐ံု၊ လြမ္းရ႐ံု၊ ကာရန္အလွအပ သက္သက္မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ား အတြက္ လြတ္လပ္ေရးရသည္အထိ ေက်းဇူးျပဳျခင္းျဖစ္သည္” တဲ့ (သေဘာကေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတဲ့ေနာက္ ေက်းဇူး မျပဳဘူးလုိ႔ ဆုိလိုခ်င္တဲ့သေဘာေပါ့)
ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းကိုင္စြဲတဲ့ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးသေဘာထားနဲ႔မူဝါဒရဲ႕အႏွစ္သာရက ျပည္သူလူထုဘက္က အစဥ္ရပ္တည္ၿပီး တန္းတူရည္တူ ညႇိႏိႈင္းေဆြးေႏြးၾကဖို႔ျဖစ္တယ္။ စစ္အုပ္စု အေသကုိင္စြဲထားတဲ့မူက အျပဳတ္တုိက္ေရးျဖစ္ တယ္။ ဒီေတာ့ ျပဒါးတလမ္း သံတလမ္းျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သီေပါဘုရင္ရဲ႕မသာရာျပည့္ပြဲကို ႂကြက္ေသတစ္ခုအသံုးခ်သလို စစ္အုပ္စုက ခါေတာ္မီအသံုးခ်ခဲ့တာသာ ျဖစ္ၿပီး၊ ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းကိုလည္း သူတုိ႔အက်ိဳးအတြက္လိုတဲ့အခ်က္ေလာက္ကြက္ယူၿပီး ျမဝတီသတင္းစာ အယ္ဒီ တာ့အာေဘာ္ အသံုးခ်ခဲ့တာထင္ရွားပါတယ္။
နိဂံုးခ်ဳပ္လုိက္ေတာ့ ဘယ္ပေဒသရာဇ္ဘုရင္စနစ္မွာ စနစ္တက်ေလ့က်င့္ထားတဲ့ ေခတ္မီတပ္မေတာ္ရွိလို႔လဲ။ အခုေခတ္ ဗမာျပည္မွာေရာ “ေခတ္မီတပ္မေတာ္” ရွိေနၿပီလား။ ဒိတ္လြန္ေတြ၊ တပတ္ရစ္ေတြ ေအာက္ေစ်းနဲ႔ဝယ္တပ္ဆင္ၿပီး “ေခတ္မီ တပ္မေတာ္” လို႔ ႂကြားဝါေနတာလား။ အိမ္နီးခ်င္း (ေလာႏုိင္ငံမွအပ) နဲ႔ ေဒသတြင္းႏုိင္ငံေတြကေတာ့ ဟားတုိက္ ရယ္ ေမာေနၾကပါလိမ့္မယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ကို စစ္ရွိန္ျမင့္ဖုိ႔ ေခတ္မီတပ္မေတာ္ လိုအပ္ပါသလား။
“နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး” သို႔မဟုတ္ “လြတ္လပ္ေရး” ဆိုတာ ရုိးရုိးရွင္းရွင္းကေလးေျပာရရင္ အမွီခုိကင္းမႈပဲ။ အမွီခုိ ဘယ္ ေလာက္ ကင္းသလဲ၊ ကင္းသေလာက္ လြတ္လပ္ေရးရဲ႕ေဘာင္က က်ယ္ျပန္႔မွာပဲ။ သူတပါးက တနည္းနည္းနဲ႔ စိုးမိုးေနမယ္။ သူတပါးကို တနည္း နည္းနဲ႔ မွီခိုေနရတယ္၊ လက္ျဖန္႔ေတာင္းေနရတယ္ ဆုိရင္ မလြတ္လပ္ေတာ့ဘူး။ အမွီခုိကင္းတယ္ဆုိတာ တနည္းအားျဖင့္ မိမိကုိယ္ပုိင္စြမ္းအားကို အစြမ္းကုန္ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္တာနဲ႔ ဒီလိုေဖာ္ထုတ္ႏုိင္စြမ္းရွိတာကို ထုတ္ေဖာ္ျပသတာ လည္းျဖစ္တယ္။
ဒီလိုေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ဖို႔ဆိုရင္ပထမဆံုးအခ်က္က ျပည္တြင္းစစ္ကို ခ်က္ခ်င္းနဲ႔အျမန္ဆံုးရပ္စဲပစ္ရလိမ့္မယ္။
အခုေတာ့ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဘာပဲလုပ္လုပ္ ျပည္ပႏုိင္ငံေပါင္းစံု အကူအညီ၊ ပံ့ပုိးမႈ၊ မစမႈဆုိတာေတြကို နာမည္လွလွမ်ဳိးစံုတတ္ၿပီးရယူေနၾကရတာပဲ မဟုတ္လား။
စစ္အုပ္စုရဲ႕ “ခါေတာ္မီအမ်ဳိးသားေရး” အတြက္ တရုတ္ အကူအညီလိုတယ္၊ ဂ်ပန္ အေထာက္အပံ့လိုတယ္၊ ေနာ္ေဝက မစဖုိ႔ လိုပါတယ္။ စစ္အုပ္စုရဲ႕ “စည္းကမ္းျပည့္ဝတဲ့ ဒီမုိကေရစီ” ကိုထုတ္ပုိးဖို႔ အေမစုရဲ႕ “ပဝါစ” လည္း လိုပါတယ္ေလ။
ညႊန္း
- ေတာင္သမန္ေရြအင္းက ေလညင္းေဆာ္ေတာ့ - ျမသန္းတင့္
- ျမဝတီသတင္းစာအယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ (၁၈ - ၁၂ -၂၀၁၆)