ေမာင္စြမ္းရည္ ● တင္မုိး ... သူ႔ကုိ ျပန္ပုိ႔လုိက္ပါၿပီ

ေဆးလိပ္လဲတို
ေနလဲညိဳၿပီ
ငါ့ကိုျပန္ပို႔ၾကပါေလ။
တင္မိုး

တင္မိုးရဲ႕နာမည္ကို ၾကားဖူးသူတိုင္း ဒီကဗ်ာေလးကိုရတယ္။ တင္မိုးကေျပာတယ္၊ 'ေထာင္နံရံေတြမွာလဲ ဒီကဗ်ာေလး ေတြ႕ ခဲ့ရသဗ်'တဲ့။

'ဟုတ္တယ္။ ေနရာတကာပဲ။ အိမ္သာေတြမွာလဲ ေတြ႔ဖူးတယ္'ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆဲပါတယ္။ တကယ္က တင္မိုးက လံုးဝမဆဲတတ္ရွာပါ။ 'သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းဆဲနည္း'ဆိုၿပီး 'ေခြးမသား'ဆုိတာေလးပဲ ဆဲတတ္ရွာပါတယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ အေမကို သူ႔အေမလို ခ်စ္ရွာတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဆဲခဲပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီကဗ်ာေလးက ကြၽန္ေတာ္ဆတ္ေဆာ့ကို သူ႔စာအုပ္ထဲပံုႏွိပ္ျဖစ္တာပါ။ သူကကြၽန္ေတာ္ နဲ႔နီးနီးေနခ်င္လို႔ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္ေနတဲ့ မႏၱေလးမီးရထားရပ္ကြက္နဲ႔ နီးတဲ့ေနရာကို ျမင္းၿခံကေဆးေက်ာင္းသားေလးေတြ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္စန္း ေသာ္ (ခင္ေမာင္ရည္) တို႔နဲ႔အတူ လာေနတယ္။ တမာပင္ေလးရွိလို႔ 'တမာရိပ္သာ'လို႔ သူပဲ နာမည္ေပးထားပါတယ္။ တေန႔ ေတာ့ သူရယ္၊ ၾကည္ေအာင္ရယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ရယ္ သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္ တစ္ေနကုန္စကားေျပာၾကၿပီး ေနက်ခ်ိန္ေရာက္ ေတာ့ ၾကည္ေအာင္က ထိုင္ရာကထၿပီး 'ကဲ-ေဆးလိပ္တိုၿပီ၊ ေနလဲညိဳၿပီ ျပန္ေတာ့မယ္ကြာ'လို႔ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။ ဒီမွာတင္ပဲ တင္မိုးက ဝမ္းလ်ားေမွာက္၊ ေဆးလိပ္ေသာက္ေနရာက ဝုန္းကနဲထၿပီး ထုိင္လိုက္ပါတယ္။

'ေဟ့-က်ယ္ေလာင္ ေနဦး ေနဦး'လို႔ တားပါတယ္။ 'က်ယ္ေလာင္'ဆိုတာ ၾကည္ေအာင္ရဲ႕နာမည္ရင္း 'ၾကည္လင္'ကိုဖ်က္ၿပီးေခၚတဲ့ နည္မည္ ေျပာင္ပါ။ ၾကည္ေအာင္က အသံက်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္နဲ႔ စကားေျပာတတ္သူမို႔ ဒီနာမည္ကသူနဲ႔ သိပ္လိုက္တယ္ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ က 'က်ယ္ေလာင္'ပဲ ေခၚၾကတာပါ။

တင္မိုးက ၾကည္ေအာင္ကိုတားၿပီး အနားမွာအသင့္ရွိတဲ့ စကၠဴလြတ္ (ဗလာစာအုပ္ထဲမွာ ထင္ပါတယ္) ထဲမွာ စာေၾကာင္းႏွစ္ ေၾကာင္း၊ သံုးေၾကာင္း ခ်ေရးလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖတ္ျပပါတယ္။

ေဆးလိပ္လဲတို
ေနလဲညိဳၿပီ
ငါ့ကို ျပန္ပို႔ၾကပါေလ
တင္မိုးတဲ့။

ၾကည္ေအာင္က ေအးကြာ၊ ငါျပန္မယ္။ မင္းတို႔ကဧည့္သည္ကို ဘာမွလဲမေကြၽးဘဲကိုးလို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ ထင္ပါတယ္။ တင္မိုးက ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကို 'ဧည့္သည္ႀကီး'လုိ႔ တပ္လိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က 'ေဟ့-အဲဒါ ငါ့ေပး၊ ငါနဲ႔ဆုိင္တယ္။ ငါက ကဗ်ာစာအုပ္႐ိုက္မယ့္လူကြ'လို႔ဆိုၿပီး ကဗ်ာကိုဆြဲယူလိုက္ပါတယ္။
ဟုတ္တယ္၊ ကြၽန္ေတာ္ကတင္မိုးရဲ႕ ပထမဆံုးကဗ်ာစာအုပ္ျဖစ္တဲ့ ဖန္မီးအိမ္ကဗ်ာစာအုပ္ကို တင္မုိး၊ ေမာင္သိန္းႏိုင္တို႔နဲ႔အတူ ႀကီးၾကပ္႐ိုက္ႏွိပ္ေနတာပါ။ စာအုပ္ကၿပီးပါၿပီ။

အမွာစာလိုေနလို႔ ျမန္မာစာပါေမာကၡကို သြားၿပီး ကဗ်ာစာအုပ္မူၾကမ္းေပးၿပီး အမွာစာေတာင္းပါတယ္။ ေမာင္သိန္းႏိုင္က သူ႔ဆရာႀကီးဆီကို မလိုက္ရဲလို႔ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔တင္မိုးပဲ သြားရပါတယ္။ ဆရာႀကီး က 'မင္းစာအုပ္က စပ္နည္းလဲမစံုဘူး၊ ကဗ်ာလဲ နည္းေသးတယ္။ ေခ်းကလဲ မ်ားလြန္းတယ္၊ ဒါေတြဘာလုပ္ဖို႔ လုပ္ေနတာလဲ၊ စာေတာ့ မႀကိဳးစားဘူး'လို႔ ဆံုးမလိုက္ပါတယ္။ အမွာစာလဲေရးမေပးလိုက္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ဖန္မီးအိမ္စာမူၾကမ္းကိုကိုင္ၿပီး ကြၽန္ ေတာ္ ေမာင္စြမ္းရည္က ရန္ကုန္ကိုသြား၊ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၊ ဆရာမင္းသုဝဏ္တို႔ဆီမွာ အမွာစာေတာင္းဖို႔ တာဝန္ယူလိုက္ရပါတယ္။
ေမာင္းသိန္းႏိုင္က ဆြဲႀကိဳးေလးတစ္ကံုးေရာင္းၿပီး ခရီးစရိတ္ရွာေပးလိုက္တယ္။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၊ ဆရာမင္းသုဝဏ္တို႔က ကဗ်ာ စာမူၾကမ္းကိုဖတ္ၿပီး သိပ္သေဘာက်သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတု႔ိက စာေပဗိမာန္ ကဗ်ာစုေရြး ခ်ယ္ေရးအဖြဲ႔ဝင္ေတြျဖစ္လို႔တဲ့ အမွာစာမေပးလိုက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ အမွာစာထက္ေကာင္းတဲ့ ခ်ီးက်ဴးစာေရးေပးလိုက္ပါတယ္။

ရန္ကုန္မဆင္းမီ တင္မိုးက ပါေမာကၡဆရာႀကီး အႀကံေပးခ်က္နဲ႔အညီ စပ္နည္းစံုေအာင္ ထပ္ျဖည့္ပါတယ္။ 'ႏြယ္သာကီ သံျဖတ္စပ္နည္း'ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္အႀကံေပးတာပါ။ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာ ထိပ္ကေနၿပီး 'ဧည့္သည္ႀကီး'ကဗ်ာ ထဲ့မယ္လို႔ဆိုေတာ့ တင္မိုးက 'ေတာက္တီးေတာက္တဲ့ မလုပ္စမ္းနဲ႔'လို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဟန္႔တားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က 'နင့္ ကဗ်ာေတြအားလံုးထဲမွာ ငါ့အျမင္မွာ ဒီကဗ်ာေလးကိုအႀကိဳက္ဆံုး၊ ဒီကဗ်ာမပါရင္ ရန္ကုန္ကိုငါမသြားဘူး'လို႔ ေစ်းကိုင္ ပါတယ္။ တင္မိုးခမ်ာ သူေျပာတဲ့ 'ကေလးကလား၊ ေတာက္တီးေတာက္တဲ့''ဧည့္သည္ႀကီး'ကဗ်ာေလးကို ညည္းညည္း ညဴညဴနဲ႔ပဲ ထဲ့ခြင့္ျပဳလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီကဗ်ာေလးက သူငယ္ခ်င္းသံုးေယာက္လံုးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လြမ္းစရာျဖစ္ ေနပါတယ္။ ႀကံႀကံဖန္ဖန္ လူသိအမ်ား ဆံုးကဗ်ာလဲျဖစ္ေနပါတယ္။ ေရးသူဖတ္သူ ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာလဲ လူေမးအမ်ားဆံုးပါ။

ဘယ္ျပန္ပို႔ရမွာလဲ၊ ေထာင္ထဲကလႊတ္ၿပီး အိမ္ျပန္ပို႔ခိုင္တာလား။ သံသရာဧည့္သည္၊ လူ႔ေလာကဧည့္ သည္အျဖစ္တင္စားၿပီး ျပန္ပို႔ခိုင္းတာလား။ ဘယ္ကေနလို႔ ဘယ္လိုျပန္ပို႔ရမလဲ၊ စသည္ျဖင့္ေမးၾကပါတယ္။ တင္မိုးကေတာ့ 'ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝလိုက္ရင္း၊ ကဗ်ာဆရာမပိုင္ေတာ့လို႔ စာဖတ္သူေတြႀကိဳက္သလိုယူပါ'လို႔ပဲ ေျဖပါတယ္။

ဒီေန႔ ၂ဝ၁၆ ဒီဇင္ဘာ ၄ ရက္၊ သမီးမိုးခ်ဳိသင္းက ဖုန္းဆက္ေျပာပါတယ္။ ဦးေရ အေဖ့ျပာအိုးကိုယူသြားၿပီး ဇန္နဝါရီ-၂၂၊ သူ ကြယ္လြန္တဲ့ရက္မွာ ျပာအိုးကိုဂူသြင္းဖို႔ ရန္ကုန္၊ ေရေဝးသုႆန္မွာ အေမ့အုတ္ဂူနဲ႔ယွဥ္လ်က္ ေျမဝယ္ၿပီးပါၿပီလို႔ ေျပာပါ တယ္။ အေဖ့ျပာအိုးကို ဗမာျပည္ယူသြားေတာ့မယ့္အေၾကာင္း ဦးကို အေၾကာင္းၾကားတာပါ။ ေအး-ေကာင္းတယ္၊ ေကာင္း တယ္။ အန္တီမာမာေအးတို႔၊ ေဒါက္တာေအာင္ထြန္း (တင္မိုးနဲ႔ေရစႀကိဳမွာ ေက်ာင္းေနဖက္သူငယ္ခ်င္း) တို႔ကိုလဲ အေၾကာင္း ၾကားပါအံုးလို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္းေရ၊ မင္းကိုမင္းခ်စ္တဲ့ ဗမာျပည္ကို ျပန္ပို႔လိုက္ပါၿပီ။ မင္းျပန္ခ်င္လွတဲ့ဗမာျပည္မွာ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေမြ႔ေလ်ာ္စံ ေပ်ာ္ပါေလေတာ့။

ေမာင္စြမ္းရည္