ေမာင္လူေရး ● သႏၲလြင္ျပင္ကို ျမင္ေရာင္ျခင္း
(မုိးမခ) ဇန္နဝါရီ ၉၊ ၂၀၁၇
(မုိးမခ) ဇန္နဝါရီ ၉၊ ၂၀၁၇
ပုဂံကို ဒီတေခါက္ေရာက္တာ ကိုယ္တေယာက္ထဲဆိုေတာ့ အႀကိဳအၾကား သြားခ်င္ရာ ဘုရား သြားျဖစ္တယ္။ ဟိုဘုရားဝင္ ဒီဘုရားတက္ အပ်က္ေတြၾကားသြားေတာ့ ဆူးစူး ဆူးၿငိ ဆူးလုံးကပ္ခံရ၊ တခါတခါ အေပါ့အပါးသြားခ်င္ေပမဲ့ အိမ္သာေလးမ်ား မရွိေတာ့ အေပါ့ျခံဳၾကား အေလးေအာင့္ထား။
ပုဂံျမင္ကြင္းေတြကလဲ တဆူေပၚကတမ်ိဳး ႐ိုးဖို႔ေဝးစြ၊ ၾကည့္မဝ။ ေနဝင္ခ်ိန္ေတြကလဲ ေနရာေျပာင္းတိုင္း အေရာင္အဆင္း ျမင္ကြင္းမတူလို႔ ၾကည့္သူတိုင္း ရင္ၾကည္ စာပီေအာင္ဖြဲ႔ဖို႔လဲမလြယ္ တခ်ိဳ႕မယ္ ဓာတ္ပုံေတာင္မ႐ိုက္ဘဲ မမွိတ္မသုန္ အာ႐ုံ ခံေနၾကရဲ႕။
မနက္အ႐ုဏ္ကို မၾကံဳလိုက္ရတာလဲ ဆုံ႐ႈံးမႈႀကီးပေလ။ မိုးပ်ံပူေဖာင္းႀကီးေတြ မစီးႏိုင္ေသးတဲ့အတြက္ ပုဂံ့အရသာကုံလုံၿပီ လို႔လဲ မဆိုႏိုင္ျပန္။ ေဒၚလာသုံးရာ၊ ျမန္မာေငြ ေလးသိန္းတန္ဆိုေတာ့ ေဝယံအာကာ အဇဋာ႐ႈခင္း ေရွာင္ကြင္းလက္ေလ်ာ့ ျပန္ေပေတာ့ခဲ့ရ။ ကင္မရာေကာင္းတလက္နဲ႔မွလဲ ပုဂံက တန္မွာေလ။ မ်က္စိနဲ႔ဘဲ ႐ိုက္လိုက္တယ္။ ရင္ထဲသိမ္းထားတဲ့ ဂစ္ ေပါင္းေတာ့ မနည္းဘူး။
ဟိုဘုရားၾကား ဒီဘုရားၾကားတိုးေတာ့မွ ျခံဳႏြယ္ပိတ္ေပါင္း မ်ားျပားထူထပ္ပုံကို သတိျပဳမိ။ ဆူးေတြေပါတာကိုလည္း ပြဲ ေတြ႕သိ။ ဘုရားတဆူလုံး ဓာတ္ပုံျမင္ကြင္းထဲေရာက္ဖို႔ ဆူးၾကားတိုးမွ၊ ဆူးၾကားတိုးဖို႔ကလဲ ဖိနပ္က ခြၽတ္ခဲ့ရ၊ ဖိနပ္ပါေပမဲ့ တိုးမရေနရာမ်ိဳးေတြအမ်ားႀကီး။
ၿပီးေတာ့ ေနပူႀကီးထဲ အားႀကိဳးခႏြဲလာ ေသာ့ခေလာက္ႀကီးက ဆီးႀကိဳေနပါေရာ။ ႏိုင္ငံျခားကေတာင္ လာခဲ့ရသူေတြအတြက္ ရက္စက္ရာေတာင္က်ေနမလား။ တခ်ိဳ႕ ႏိုင္ငံျခားသားေတြ ဖိနပ္ခြၽတ္ ေျခအိပ္ခြၽတ္ ဝင္မယ္လုပ္မွ ေသာ့ခတ္ထားတာေတြ႕။
ပုဂံဘုရားတိုင္းနီးပါး အေပၚတက္ဖို႔ ေလွကားပါေပမဲ့ အမ်ားစုက ပိတ္ထားပါတယ္။ ပုဂံအရသာခံဖို႔ မူလတည္သူပုဂံသား ေတြရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္လည္း မထိခိုက္ေအာင္ ဘုရားေတြလဲ မထိခိုက္ေအာင္ ေသာ့ဂေလာက္အစား တျခားနည္းနဲ႔ အစားထိုး စီမံရင္ ေကာင္းမွာဘဲ။
ပုဂံက မေကာင္းေျခာက္လ ေကာင္းေျခာက္လတဲ့။ ခရီးသြားအဆင္မေျပတဲ့လေတြရွိတယ္ေလ။ ေႏြက်လည္း ပူလြန္းတာကိုး။ အဲဒီေတာ့ ပုဂံမွာ ပုံမွန္အလုပ္ျဖစ္ဖို႔ မလြယ္ဘူးေလ။ ပုံမွန္ဘုရားဖူးပို႔သူေတြဆိုရင္ ထင္ရွားတဲ့ဘုရားေလာက္သာ ပို႔တတ္ၾက။ အဲဒီေတာ့ တျခားဘုရားေတြ လူျပတ္ ျခံဳထူ။ တည္းခိုစရာလြယ္လြယ္ကူကူနဲ႔ အခ်ိန္ယူ ဘုရားဖူးေလ့လာခြင့္ရရင္ ပိုျမတ္ႏိုး ဖြယ္ေကာင္းၿပီး ေဒသလုပ္ငန္းေတြလဲ ဖြံ႕ၿဖိဳးမယ္။
ပုဂံတနယ္လုံးဟာ ဘုရားေတြခ်ည္းရွိေပမဲ့ အၿငိမ္းဓာတ္ အေအးဓာတ္ အျပည့္မရ။ ဖုံထူထူ ေနပူပူကိုး။ ကားတစီးျဖတ္သြားတိုင္း ဖုံလုံးႀကီးေတြ။ ဘုရားေစ်းသည္တေယာက္ကို ေစ်းဆစ္ေတာ့ မစစ္ပါနဲ႔တဲ့၊ ေျပာရတာလဲ ေမာလြန္းလို႔၊ ညေန အိမ္ျပန္ေရာက္ ရင္ ပါးစပ္ထဲက ဖုံက အခဲလိုက္ထြက္တယ္လို႔ ျပန္ေျပာတယ္။ ပထမေတာ့ အလြန္အကၽြံေျပာတယ္ထင္ေနတာ။
ညပိုင္းမွာ ဘုရားႀကီးေတြကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း ပုဂံရဲ႕သႏၲထဲ ပူးဝင္ခ်င္မိတယ္။ ေနပူပူထဲမွာ ဖူးျမင္ရွဳေမွ်ာ္ရတာနဲ႔ ညေရာင္မွာ ခံစားရတဲ့အရသာက တျခားစီ။၊ ညပုဂံပုထိုးေတြရဲ႕သမထရိပ္မွာ စ်ာန္ဝင္စားခ်င္သူေတြ၊ ေယာဂက်င့္လိုသူေတြ၊ တရားထိုင္ လိုသူေတြရွိမွာပ။ ႏွလုံးစိတ္ဝမ္း ေအးခ်မ္းၾကည္လင္စြာနဲ႔ေလ။ လုံျခံဳစိတ္ခ်စြာနဲ႔ေလ။
ကေလးေတြလဲ လူငယ္ေတြလဲ ပုထိုးရင္ခြင္ထဲ ျမက္ခင္းစိမ္းကမၺလာထဲ လူးလွိမ့္ေပ်ာ္ပါး ကစားေျပးလႊား။
ေဆာက္ထားတဲ့ရဲကင္းေလးေတြမွာလဲ ရဲအခ်ိန္ျပည့္။
လမ္းေတြကလဲ ဖုံထစရာမရွိေအာင္ခင္းထား ဘုရားတိုင္းကိုလဲ သြားလို႔ရ။
ပုဂံဘုရားေတြလဲ မိးစလိုက္ေတြနဲ႔ ေကာင္းကင္နက္ႀကီးထဲ သမာဓိႀကီးႀကီး။
ဧရာဝတီရစ္ေခြထားတဲ့ပုဂံႀကီးကို ျမစ္ေရေတြဖ်န္း ျခံဳေတြအစား ျမက္ခင္းစိမ္းအလန္းႀကီးေတြဖုံးလႊမ္း။
ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းႀကီးေတြေပၚ ပက္လက္လွဲၿပီး ပုထိုးေတာ္ႀကီးေတြ ခ်ိပ္ဆြဲထားတဲ့ ေကာင္းကင္ထဲေပ်ာ္ဝင္။
လူေတြ လူေတြ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ ပုဂံဝိညဥ္ေတြကို ေပြ႕ဖက္။
ပုဂံတခုလုံးလည္ပတ္ဖို႔အတြက္ ဝင္ေၾကးေတြေကာက္ခံ။
လုံျခံဳေရး၊ သန္႔ရွင္းေရး၊ စိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ထိမ္းသိမ္းေရး စတဲ့စတဲ့ဝန္ထမ္းေတြအမ်ားႀကီး။
နယ္ခံေတြ ကိုယ့္ဘိုးဘြားဂုဏ္သိကၡာေတြနဲ႔ အလုပ္အကိုင္ေတြ ေဝစည္လို႔။
သာေမာဖြယ္ သႏၲလြင္ျပင္ႀကီးကို ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရင္း ပုဂံ့ဝိညာဥ္ကို ရွင္သန္ေစၿပီ။
ေရွးပုဂံသားေတြရဲ႕ရင္ခြင္မွာ ေခတ္သစ္လူသားမ်ား ဓာတ္ကူးခြင့္ ပလပ္ထိုးခြင့္ရေလၿပီ။
ေမာင္လူေရး