ထက္ေခါင္လင္း (Myanmar Now) ● ေရအကုန္အက်သက္သာေစတဲ့ အိမ္ေနာက္ေဖးကေစ်းဆိုင္
(မုိးမခ) ဇန္နဝါရီ ၂၄၊ ၂၀၁၇
(မုိးမခ) ဇန္နဝါရီ ၂၄၊ ၂၀၁၇
အပူပိုင္း ေရရွားေဒသမွာ ေရစက္ခ်စိုက္နည္းနဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ဳိးစံု စိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ပါၿပီ၊ စီးပြားျဖစ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္ဖို႔ပဲ က်န္္ပါ ေတာ့တယ္
ျမင္းၿခံ၊ ေတာင္သာ (Myanmar Now) - မိုးနည္းေရရွားရပ္ဝန္း မႏၱေလးတိုင္းေဒသႀကီး၊ ျမင္းၿခံၿမိဳ႕နယ္က ေတာင္သူ တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ကိုေမာင္ႏိုင္က သူ႔ရြာမွာ စိုက္ပ်ဳိးလို႔မရတဲ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ဝယ္ယူ စားသံုးဖို႔အတြက္ ဆိုရင္ ေစ်းရိွတဲ့ အိမ္နီးခ်င္းရြာဘက္ကို သြားခဲ့ရပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ လွည့္လည္ေရာင္းခ်တဲ့ ေစ်းသည္ သူတုိ႔ ေရႊဘံုသာရြာကို ေရာက္လာခ်ိန္အထိ ေစာင့္ခဲ့ရပါတယ္။
အခုေတာ့ အဲဒီလိုလုပ္စရာ မလုိေတာ့ပါဘူး။ အကူအညီေပးေရးအဖဲြ႔တစ္ခုကေနရတဲ့ နည္းလမ္းကိုသံုးၿပီး ေပ ၁ဝဝ ပတ္လည္ဝန္းက်င္ရွိတဲ့ သူ႔အိမ္ဝိုင္းထဲက ေရသန္႔ဘူး အေျချပဳ စိုက္ခင္းထဲမွာ ကန္စြန္းရြက္၊ ပူဒီနာ၊ ဆလပ္္ရြက္၊ နံနံပင္ အပါအဝင္ ဟင္းရြက္မ်ဳိးစံုကို စိုက္ထားပါၿပီ။
“အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ေစ်းဆိုင္တည္ပါ ဆိုတဲ့ စကားပံုအတိုင္း ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ လုပ္လာႏိုင္ၿပီ”လုိ႔ ကိုေမာင္ႏိုင္က သူ႔အပင္ေတြကို ၾကည့္ရင္း ေျပာလိုက္ပါတယ္။
“ေရာင္းတန္း ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြက ဓာတ္ေျမၾသဇာေတြနဲ႔ စိုက္ထားခ်င္ ထားမွာေပါ့။ အခုလို ကြ်န္ေတာ္တို႔ဘာသာ စိုက္ရေတာ့ ဘာဓာတ္ေျမၾသဇာမွ မပါသလုိ လတ္လည္း လတ္ဆတ္တယ္”
ျမင္းၿခံၿမိဳ႕နယ္၊ ေရႊဘံုသာရြာမွာ ေရအစက္ခ်စိုက္ပ်ိဳးနည္းစနစ္ကို အသံုးျပဳၿပီး ေရသန္႔ဘူးစင္နဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးေနတဲ့ ေဒသခံတစ္ဦး
ကိုေမာင္ႏိုင္တို႔ ေက်းရြာမွာ အသံုးျပဳေနတဲ့ စနစ္က ေရစက္ခ်စိုက္ပ်ဳိးေရးနည္းစနစ္ပါ။ ဒါက ေရအနည္းငယ္သာ လိုအပ္တဲ့ မိုးေခါင္ေရရွားေဒသမွာ ေနထိုင္တဲ့ သူတုိ႔အတြက္ အလြန္ အဆင္ေျပေနပါၿပီ။ ကုိယ့္အိမ္ဝန္းက်င္မွာ စိုက္ပ်ဳိးတဲ့ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္ကိုပဲ စားသံုးတဲ့အတြက္ အိမ္ရဲ႕ ကုန္က်စရိတ္ အင္မတန္ သက္သာလာပါၿပီ။ တစ္ႏိုင္တစ္ပိုင္လုပ္ကိုင္ ရာကေန စီးပြားျဖစ္လုပ္ကိုင္ဖို႔အတြက္ပဲ နည္းလမ္းေတြ လိုအပ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
● ေရအစက္ခ်စိုက္နည္းစနစ္
ကိုေမာင္ႏိုင္ၿခံထဲက ေရစက္ခ်စိုက္နည္းအတြက္ ဖင္ေဖာက္ၿပီး အတန္းလိုက္ ဆက္ထားတဲ့ ေရသန္႔ ပုလင္းခံြတန္းကို စင္ထိုးပါတယ္။ ပုလင္းေဘးမွာ အေပါက္ေဖာက္ထားတာကေတာ့ ေျမေဆြးထည့္ၿပီး အပင္ စိုက္ႏိုင္ဖို႔ အတြက္ပါ။ ေျမေဆြး၊ မီးကြ်မ္းရံုတင္ေလး ရိႈ႕ထားတဲ့ စပါးခံြတို႔ကို ေရာစပ္အသံုးျပဳတာေၾကာင့္ ေရစိမ့္လြယ္ပါတယ္။ ပုလင္းေတြထဲ ေရဝပ္မေန ေစဖို႔လည္း စိုက္ခင္းစင္ကို တစ္ဘက္ေစာင္းထားပါတယ္။
လူတစ္ရပ္ခန္႔အျမင့္ရိွတဲ့စင္ေပၚမွာေတာ့ ေရတိုင္ကီအေသးေလး ေတြ႔ရပါတယ္။ တိုင္ကီနဲ႔ စိုက္ခင္းစင္ကို ဆက္သြယ္ထားတဲ့ ပိုက္လိုင္းတစ္ေလွ်ာက္ ေဖာက္ထားတဲ့အေပါက္ေတြကေန ေရစက္က်တဲ့အတြက္ အပင္ေတြ ေရရိွပါတယ္။ ပုလင္းခံြ အသီးသီးကေန ေရပိုလွ်ံလို႔ စိမ့္ထြက္က်လာတာကို စိုက္ခင္း ေအာက္ေျခမွာ ပံုးခံၿပီး ျပန္စုထားပါတယ္။ ဒီေရကိုပဲ စင္ေပၚက တိုင္ကီထဲ ျပန္ျဖည့္ၾကတာပါ။
ဒီလိုစိုက္ခင္းမ်ိဳးကို ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ကစၿပီး မႏၱေလးတိုင္းေဒသႀကီးထဲက ျမင္းျခံနဲ႔ေတာင္သာ ႏွစ္ၿမိဳ႕နယ္မွာ Terre des hommes Italia (TDH Italia) အဖြဲ႕က မိတ္ဆက္ေပးခဲ့တာပါ။ ဒါဟာ ကုလသမဂၢက ႀကီးၾကပ္တဲ့ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းမႈႏွင့္ စားနပ္ရိကၡာဖူလံုေရး ရန္ပံုေငြရဲ႕ အစီအစဥ္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။
ျမင္းၿခံၿမိဳ႕နယ္၊ ေရႊဘံုသာရြာမွာ ေရအစက္ခ်စိုက္ပ်ိဳးနည္းစနစ္ကို အသံုးျပဳၿပီး ေရသန္႔ဘူးစင္နဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးေနတဲ့ ေဒသခံတစ္ဦး
ပုလင္းခံြစိုက္ခင္းအျပင္ ေျမစိုက္ စိုက္ခင္းေတြလည္း ဒီရြာမွာ ရိွပါတယ္။ ေျမစိုက္ၿခံကေတာ့ ေျမကိုဆြၿပီး မီးကၽြမ္းရံုလုပ္ထားတဲ့ စပါးခြံနဲ႔ေရာသမကာ သီးပင္စားပင္ေတြကို အတန္းလိုက္ စိုက္ပ်ိဳးရပါတယ္။ ေရကိုပိုက္နဲ႔ သြယ္တန္းကာ အပင္ရဲ႕ ေအာက္ေျခကို တစ္စက္ခ်င္းစီခ်ေပးတဲ့ နည္းနဲ႔ စိုက္ရတာပါ။ အပင္ရဲ႕ အာဟာရအတြက္ ႏိုက္ထရိုေဖာ္စကာကို တစ္ပတ္ တစ္ႀကိမ္ အနည္းငယ္ထည့္ေပးရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
အိမ္ေျခ ၉ဝ ေက်ာ္ရွိတဲ့ ကိုေမာင္ႏိုင္တုိ႔ ေရႊဘံုသာရြာမွာ ေရသန္႔ဘူးနဲ႔စိုက္တဲ့ ၁၂ စင္၊ ေျမေပၚမွာ တိုက္ရိုက္ စိုက္ပ်ိဳးတာ၂၂ ၿခံ ရွိပါတယ္။ ရြာမွာေနၾကတဲ့သူ အခ်ိဳ႕ဟာ ပဲစိုက္ခင္း အနည္းငယ္သာ ပိုင္ဆိုင္ၾကၿပီး တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ယာစိုက္ရာသီမွာ အငွားလုပ္သား လုပ္လုိက္၊ က်န္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ရြာကေန ၃ မိုင္ေလာက္ေဝးတဲ့ ေနရာကိုသြားၿပီး ထင္းခုတ္၊ မီးေသြးဖုတ္ေရာင္းၾကတဲ့အလုပ္ေတြ လုပ္ကိုင္ၾကတဲ့သူေတြပါ။
ျမင္းၿခံၿမိဳ႕နယ္၊ ေရႊဘံုသာရြာမွာ ေရအစက္ခ်စိုက္ပ်ိဳးနည္းစနစ္ကို အသံုးျပဳၿပီး ေရသန္႔ဘူးစင္နဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးေနတဲ့ ေဒသခံတစ္ဦး
ေတာင္သာၿမိဳ႕နယ္ထဲက အိမ္ေျခ ၂ဝဝ ဝန္းက်င္ရွိတဲ့ ကန္ႀကီးေက်းရြာမွာ ေရသန္႔ဘူးသံုးစိုက္ခင္း ၁၁ ခု၊ ေျမစိုက္ၿခံ ၉ ခု ရိွပါတယ္။ TDH အဖြဲ႕က ေရသန္႔ဘူးစင္ေတြမွာ အရြက္စားအပင္၊ ေျမစိုက္ၿခံေတြမွာ အသီးစားအပင္ စိုက္ပ်ိဳးဖို႔ အႀကံေပးေၾကာင္း ေဒသခံ ကိုျမင့္ေဇာ္က ေျပာပါတယ္။
“ေရသန္႔ဘူးစင္နဲ႔စိုက္တာကေတာ့ ကိုက္လန္၊ မုန္ညင္း၊ ကန္စြန္း စတဲ့ အရြက္ကိုပဲစားရတယ္။ ေျမစိုက္ၿခံၾကေတာ့ ခရမ္း၊ ရံုးပတီတုိ႔လုိ အသီးကို စားရတယ္။ အရင္တုန္းက သူမ်ားေတြ ရြာထဲကိုလာေရာင္းမွ စားရတာကို အခုေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ အလြယ္တကူ ခူးစားလုိ႔ရတာကေတာ့ အက်ိဳးေက်းဇူးတစ္ခုလို႔ ကြ်န္ေတာ္ထင္တယ္” လုိ႔ သူက ဆိုပါတယ္။
ျမင္းၿခံၿမိဳ႕နယ္၊ သိန္ကုန္းရြာမွာ ေရအစက္ခ်စိုက္ပ်ိဳးနည္းစနစ္ကို အသံုးျပဳၿပီး ေရသန္႔ဘူးစင္နဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးေနတဲ့ ေဒသခံတစ္ဦး
ေျမစိုက္ၿခံေတြထဲမွာ သမားရိုးက်ေရဖ်န္းစိုက္ပ်ိဳးမယ္ဆိုရင္ အက်ယ္ ၁ဝ ေပ၊ အနံ ၆ ေပဝန္းက်င္ရွိတဲ့ စိုက္ခင္းကို တစ္ေန႔မွာ ေရတစ္ေပပါကုန္မယ္၊ ေရအစက္ခ်စိုက္ပ်ိဳးနည္းနဲ႔ဆိုရင္ ေပပါဝက္ သက္သာတယ္ လုိ႔ ကိုျမင့္ေဇာ္က ဆိုပါတယ္။
● နည္းပါးေနတဲ့ ေရအား၊ လူအား
ျမင္းၿခံၿမိဳ႕နယ္၊ သိမ္းကုန္းေက်းရြာမွာေနတဲ့ ကိုသိန္းတန္က ေရသန္႔ဘူး စင္ထိုးစိုက္ၿခံငယ္တစ္ခုဟာ အိမ္စားဖို႔ လံုေလာက္တဲ့အျပင္ ပိုလွ်ံတဲ့အတြက္ ျပန္ေရာင္းခ်မယ္ဆို ရင္ တေန႔ကို ဝင္ေငြ က်ပ္ ၅ဝဝ ေလာက္ေတာ့ ရိွတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ေျမစိုက္ၿခံရဲ႕ ဝင္ေငြကလည္း အသီးသီးခ်ိန္မွာ အထက္ပါ ပမာဏထက္ မနည္းပါဘူး။
ေျမစိုက္ စိုက္ခင္းတစ္ခုကို အရင္းအႏွီး က်ပ္တစ္သိန္းေက်ာ္၊ ေရသန္႔ဘူးစိုက္စင္တစ္ခုကို တစ္သိန္း နီးပါး ကုန္က်တာေၾကာင့္ ဒီေငြပမာဏဟာ ေဒသခံအမ်ားအျပားအတြက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံဖုိ႔ အဟန္႔အတား ျဖစ္ေစတယ္လုိ႔ ကုိသိန္းတန္က ဆက္ေျပာျပပါတယ္။
ျမင္းၿခံၿမိဳ႕နယ္၊ သိန္ကုန္းရြာမွာ ေရအစက္ခ်စိုက္ပ်ိဳးနည္းစနစ္ကို အသံုးျပဳၿပီး ေရသန္႔ဘူးစင္နဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးေနတဲ့ ေဒသခံတစ္ဦး
ေျမယာနည္းတဲ့ ေတာင္သူေတြ၊ ေျမယာမဲ့ ေတာင္သူေတြကို အဓိကဦးတည္ၿပီး အိမ္တြင္း စားသံုးဖုိ႔ အာဟာရျပည့္ဝတဲ့ စားပင္၊ သီးပင္ေတြကို စိုက္ပ်ိဳးေရအသံုးျပဳမႈ သက္သာေစတဲ့ ေရအစက္ခ်စိုက္ပ်ိဳး နည္းပညာကို ျမင္းၿခံ၊ ေတာင္သာၿမိဳ႕နယ္တို႔မွာ ေက်းရြာ ၂၂ ခုမွာ TDH ရဲ႕ စီမံကိန္း ေရာက္ေနပါၿပီ။
၂ဝ၁၅ ေအာက္တုိဘာမွာ TDH ဝန္ထမ္းေတြရဲ႕ ေကာက္ယူခဲ့တဲ့ စစ္တမ္းအရ လုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ ႏွစ္ၿမိဳ႕နယ္မွာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္စားသံုးမႈ ၂၃ ရာခိုင္ႏႈန္းတိုးတက္လာေၾကာင္း သိရပါတယ္။ စုစုေပါင္း အိမ္ေထာင္စု ၉၃၄ ခုဟာ ေျမမဲ့စိုက္ပ်ိဳးနည္း၊ အိမ္ေထာင္စု ၅ဝ၄ ခု ေရအစက္ခ်စိုက္နည္းကို စတင္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့တယ္လုိ႔ LIFT အဖြဲ႕ရဲ႕ ၂ဝ၁၅ ခုႏွစ္ ႏွစ္ပတ္လည္ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ေႏြရာသီမွာ လတ္ဆတ္တဲ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ၄၊ ၅ မ်ိဳးကို ေန႔စဥ္စားသံုးရၿပီး အသက္ ၅ ႏွစ္ေအာက္ ကေလး ငယ္ေတြဟာ လတ္ဆတ္္တဲ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကို ေႏြရာသီအပါအဝင္ တစ္လကို ၁ဝ ႀကိမ္မွ အႀကိမ္ ၃ဝ အထိ စားသံုးရတယ္၊ အိမ္ေထာင္စုတစ္စုက လစဥ္ထုတ္လုပ္လိုက္တဲ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ရဲ႕ ပ်မ္းမွ်တန္ဖိုးဟာ က်ပ္ ၂,ဝဝဝ ကေန ၁၄,ဝဝဝ အထိ ရိွတယ္လုိ႔ ၎အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
စီးပြားျဖစ္ စိုက္ခင္းအျဖစ္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ဖုိ႔ရာမွာေတာ့ ေရရရွိမႈအေျခအေနက အဓိက စိန္ေခၚမႈႀကီးအျဖစ္ ရွိေနဆဲျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။
မိုးေရကေန စုေဆာင္းထားတဲ့ေသာက္သံုးေရကန္ဟာ မိုးမ်ားတဲ့ႏွစ္ ဆိုရင္ တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးသံုးစြဲဖုိ႔ ေလာက္ငွႏိုင္တယ္ဆိုေပမယ့္ ခုလို အစက္ခ် စိုက္ခင္းေတြကို တစ္ရြာလံုး အိမ္တိုင္း စိုက္ပ်ိဳးမယ္ဆိုရင္ ေရျပတ္လပ္မႈကို မလြဲမေသြ ေတြ႕လာမယ္လုိ႔ ကိုေမာင္ႏိုင္က ယူဆပါတယ္။
ေရသန္႔ဘူးစင္၊ ေရအစက္ခ် နည္းပညာတို႔ကို သံုးထားတဲ့ ဆလပ္ရြက္ စိုက္ခင္း
DTH အဖဲြ႔ မႏၱေလးတိုင္းေဒသႀကီးတာဝန္ခံ ေဒၚခင္မာဦးက မိုးေခါင္ေရရွားေဒသ စိမ္းလန္းစိုျပည္ေရးအတြက္ ယခင္ကတည္းက ျပည္တြင္းျပည္ပ အဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးဟာ လာေရာက္လုပ္ကိုင္ၾကေပမယ့္ တခ်ိဳ႕ေဒသေတြမွာ တစ္ဖြဲ႕နဲ႔တစ္ဖြဲ႕ ခ်ိတ္ဆက္မႈအားနည္းတာကို ေလ့လာေတြ႕ရွိရတယ္လုိ႔ သံုးသပ္ပါတယ္။
စီမံကိန္းတစ္ခု အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနတဲ့ကာလမွာ ေဒသခံေတြ အက်ိဳးခံစားရေပမယ့္ အဲ့ဒီစီမံကိန္း ၿပီးဆံုးသြားတဲ့ေနာက္မွာ ထပ္မံပံ့ပိုးကူညီမႈေတြ အဆက္ျပတ္သြားတတ္တဲ့အတြက္ ေဒသခံေတြမွာ ယခင္ကအေျခအေနကို ျပန္ေရာက္သြားတာကို ေတြ႕ရတယ္လုိ႔ သူက ေျပာျပပါတယ္။
“အစုိးရတစ္ခုတည္းရဲ႕တာဝန္ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ လူတိုင္းမွာ တာဝန္ရွိတယ္။ အစိုးရ၊ INGO NGO အားလံုးက ခ်ိတ္ဆက္မႈ အားေကာင္းဖုိ႔လိုမယ္။ ေနာက္ၿပီး ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးမႈေတြ လိုတယ္။ အဲ့ဒီလုိ ေတြ႕ဆံု ေဆြးေႏြးေနမယ္ ဆုိရင္ ဘယ္သူက ဘာလုပ္ေနတယ္ကို တစ္ၿပိဳင္တည္းသိမယ္။ ဒါမ်ိဳးေတြ မျဖစ္ေအာင္ ေရရွည္စီမံခ်က္ေတြ လိုတယ္။ အကုန္လံုးခ်ိတ္ဆက္ၿပီးမလုပ္ရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲႏွစ္ေတြ ၾကာၾကာ နဂိုအတိုင္း ျပန္ျဖစ္သြားတာေပါ့။ အကုန္လံုး ခ်ိတ္ဆက္ၿပီး ေျပာင္းလဲေအာင္လုပ္ဖုိ႔လိုတယ္လုိ႔ ကၽြန္မ ျမင္တယ္” လို႔ ေဒၚခင္မာဦးက သံုးသပ္တယ္။
ရြာကေန တစ္မိုင္ေက်ာ္၊ ႏွစ္မိုင္ေဝးတဲ့ ေရကန္ေတြဆီကို ႏြားလွည္းနဲ႔ သြားၾကၿပီး ေသာက္ေရ သံုးေရ ခပ္ယူၾကပါတယ္
DTH အဖဲြ႔က ကမကထျပဳထားေပးတဲ့ နမူနာစိုက္ခင္းေတြဟာ မိသားစုထမင္းဝိုင္းအတြက္ပဲျဖစ္တယ္၊ ဒီစိုက္ခင္းေတြကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္အားထက္ထက္သန္သန္ လုပ္ကိုင္မယ့္သူေတြ ေပၚလာမယ္လို႔ ေဒၚခင္မာဦးက ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
"ကြ်န္မတို႔ စီမံခ်က္ရွိတဲ့ ေတာင္သာၿမိဳ႕နယ္က ေအးရြာ ဆိုတဲ့ရြာက ေဒသခံတစ္ဦးက ၿခံ ၅ ၿခံ ေလာက္ကို တိုးခ်ဲ႕ၿပီး ေစ်းကြက္အထိ ထိုးေဖာက္ႏိုင္ေသးတယ္။ သူတုိ႔ ဆက္လုပ္ဖုိ႔ ဆိုတာ သူတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ဝင္စားမႈေပၚလည္း မူတည္တယ္"လို႔ ေဒၚခင္မာဦးက ေျပာပါတယ္။
သင့္ေလ်ာ္တဲ့ စိုက္ပ်ဳိးေရ ရရိွဖို႔ အခက္အခဲျဖစ္ေနတာကိုလည္း သူတုိ႔အဖဲြ႔က သေဘာေပါက္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
“ ဒီေဒသ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေရကို အခ်ဥ္နဲ႔ အငန္ဓာတ္ တိုင္းၾကည့္လိုက္ရင္ လိုအပ္တာထက္ ေတာ္ေတာ္ မ်ားေနတာကို ေတြ႕ရတယ္။ ေရေကာင္းမွ ဒီလိုစိုက္ခင္းေတြက စိုက္လုိ႔ရမွာ” လို႔ ေဒၚခင္မာဦးက ရွင္းျပပါတယ္။
မိုးေခါင္ေရရွားေဒသျဖစ္တာေၾကာင့္
ေနာက္ထပ္ အခက္အခဲတစ္ခုကေတာ့ အလုပ္လုပ္မယ့္ လူငယ္အင္အားစု ရွားပါးလာမႈပါ။ ၿမိဳ႕ျပကို၊ သို႔မဟုတ္ ႏိုင္ငံျခားကို ေရႊ႕ေျပာင္း သြားေရာက္ လုပ္ကိုင္သူေတြမ်ားလာပါၿပီ။
ျမင္းၿခံေဒသခံ ကိုေမာင္ႏိုင္ကေတာ့ သူတုိ႔ေရႊဘံုသာရြာမွာ လူဦးေရ ၉ဝဝ ေက်ာ္ေလာက္ရွိရာကေန လူငယ္ ၃ဝဝ နီးပါး ဟာ ၿမိဳ႕ျပကို သြားကုန္ၿပီလုိ႔ ခန္႔မွန္းပါတယ္။ သြားၾကတဲ့ထဲမွာ သူ႔ရဲ႕ သားသမီးသုံးေယာက္စလံုးလည္း ပါဝင္ေနတာပါ။
မိသားစုထမင္းဝိုင္းအတြက္ပဲ စိုက္ပ်ိဳးတဲ့အေနအထားကေန စီးပြားျဖစ္စိုက္ပ်ိဳးၾကမယ္၊ ေရေကာင္းေရသန္႔ ရရွိမယ္ဆိုရင္ ေဒသခံေတြ အက်ိဳးမ်ားလာမွာျဖစ္တယ္လုိ႔ သူက ဆိုပါတယ္။
“အဓိကက စီးပြားျဖစ္စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့အထိ ေရေကာင္းေရသန္႔ကိုရေအာင္ ပံ့ပိုးကူညီေပးဖုိ႔ပဲ။ တကယ္သာစီးပြားျဖစ္ေစေလာက္တဲ့ စိုက္ပ်ိဳးေရးက႑ ျဖစ္လာရင္ ထြက္သြားသူေတြ ကိုယ့္မိသားစုနဲ႔ အတူတူေနရင္း ဒီစိုက္ပ်ိဳးေရးကို လာျပန္လုပ္ၾကမွာပဲ” လုိ႔ ကိုေမာင္ႏိုင္က ဆိုပါတယ္။