ေက်ာ္ဟုန္း ● နိုင္္ငံေတာ္ ဝမ္းနည္းမႈ
(မုိးမခ) ဇန္နဝါရီ ၂၉၊ ၂၀၁၇
သူ ့အသား မည္းတယ္
သူ ့စကား ဝဲတယ္။
အသားမည္းလည္း အသည္းျဖဴ
စကားဝဲလည္း စကားမေဝ့သူ။
သူဟာ
ဥပေဒဘက္ေတာ္သားႀကီး
ျပည္သူ ့ဘက္ေတာ္သားႀကီးပါ။
"ဦးကိုနီ"
က်ည္ဆံနဲ ့အဓမၼက်င့္ခံလိုက္႐ၿပီလား
ဥပေဒဖက္လို ့
ဥပေဒမ့ဲခံလိုက္႐သတ့ဲလား။
လူမ်ိဳး ဘာသာဆိုတာ
ပညက္ခ်က္ ယုံၾကည္ခ်က္
ေဝါဟာ႐ သတ္မွတ္မႈသာ။
အသားအေ႐ာင္ ဘယ္လိုကြဲကြဲ
ေဖာက္ၾကည့္လိုက္
ေသြးနီေ႐ာင္ တမ်ိဳးတည္းပါ။
ကိုးကြယ္႐ာ ဘယ္လိုကြဲကြဲ
နွလုံးလွဖို ့ အဓိကပါ။
က်ဳပ္တို ့ဗမာျပည္
အလြန္႐ႈပ္တယ္
အလြန္နုပ္တယ္။
တကိုယ္ေကာင္း မ်ားတယ္
မစ ၦ႐ိယ ပြားတယ္။
ဥပေဒတည့္မတ္ခ်င္လြန္းသူ႐့ဲ
ေနာက္ဆုံးခ႐ီး က်ည္တေတာင့္ေနာက္ကြယ္မွာ
အာဏာျပဳတ္တို ့႐့ဲ အညိွဳးအေတး
ေမွာင္ခိုအ႐ႈပ္တို ့႐့ဲ မူးယစ္ေဆး
ခ႐ုိနီသ႐ုပ္တို ့႐့ဲ က်ဴးညစ္ေထး
ဒါေတြ ႐ိွခ့ဲေလသလား
သံသယ ဝင္စ႐ာ။
ဘာသာေ႐း လူမ်ိဳးေ႐း
႐ႈပ္ေအာင္လုပ္ဖို ့
နိုင္ငံေ႐းအေကာက္ႀကံဖို ့
ဘာသာျခားေ႐ွ ့ေနႀကီးကို
လုပ္ႀကံ စေတး႐စ္ၾကသလား
ေတြးခ်င့္စ႐ာ။
ဒီလိုသာ တကယ္ျဖစ္႐င္
ဦးကိုနီ ဆုံးပါးခန္းဟာ
ေနာင္ ႐ႈပ္ေထြးလာမယ့္
နိုင္ငံေတာ္ အက်ပ္အတည္း မီးစ။
ျပည္သူ ့ဘက္ေတာ္ ဥပေဒသမားႀကီး
ဥပေဒမ့ဲ လုပ္ႀကံခံ႐ျခင္းဟာ
နိုင္ငံေတာ္ ဝမ္းနည္းမႈ
ဗမာျပည္ ပူေဆြးမႈပါဗ်ာ။
"ေကာင္း႐ာဘုံဘဝ လားပါေစ ဦးကိုနီ
အာမင္.,."
ေက်ာ္ဟုန္း
၂၀၁၇၀၁၂၉