 |
| photo - AFP/Getty |
တူေမာင္ညိဳ - အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ေလွ်ာက္ေသာလမ္း အပိုင္း (၁၀)
(သင့္ျမတ္ေရးျမဴပဝါေအာက္က ပင္လံုသမုိင္း )
(မိုးမခ) ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၆၊ ၂၀၁၇
သမုိင္းဆုိတာ အတိတ္မွာျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြပါပဲလို႔ ေျပာမယ္ဆုိလည္း ေျပာလုိ႔ရႏုိင္တာပါပဲ။
မၾကာေသးခင္ကေတာ့ အတိတ္ကို အတိတ္မွာထားခဲ့၊ အတိတ္သံဆူးႀကိဳးမွာ ညွိတြယ္မေနၾကနဲ႔လို႔ လမ္းညြန္ခဲ့ဖူးေသးတာပဲ မဟုတ္ပါလား။
အခုေတာ့ “သမုိင္းကေန ဘယ္သူမွ မလြတ္ေျမာက္ႏုိင္ပါဘူး” လုိ႔ ေျပာေနျပန္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ “ သမုိင္းဆုိတာ ဘယ္ေတာ့မွရပ္မေနပါဘူး၊ ဆက္ၿပီးေတာ့ လႈပ္ရွားသြားေနတာျဖစ္ပါတယ္”လုိ႔ လည္း ေျပာပါတယ္။ ဒီလိုေျပာေတာ့ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ဟာ ပါေမာကၡ ဖူကူယာမရဲ႕ “သမုိင္းနိဂံုး” ဆိုတဲ့ ကေမာက္ကမ အယူအဆကို လက္ခံႏုိင္သူေတာ့ မဟုတ္ပါလားဆုိတဲ့အခ်က္ကို သတိျပဳလိုက္မိပါတယ္။
သံုးစြဲသြားတဲ့ မထိတ္သာမလန္႔သာ စကားလံုး အသံုးအႏႈန္းတစ္ခုက “ျပည္သူလူထုရဲ႕ခံုရံုးေရွ႕မွာ” တဲ့။
ဒီခံုရံုးကို စစ္အုပ္စုကို သမုိင္းတရားခံအျဖစ္ စြဲခ်က္တင္ဖို႔ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။ အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ဟာ “တပ္မေတာ္” အေပၚ သံေယာဇဥ္ႀကီးလြန္းရွာသူျဖစ္ပါတယ္။
(ခံုရံုးဆုိရင္ ေသြးလန္႔တတ္တဲ့ စစ္အုပ္စုေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲ မသိပါဘူး။ မွတ္မိၾကအံုးမွာပါ “ႏူရင္ဘတ္ခံုရံုး” ဆုိတဲ့အသံ ၾကားကတည္းက စစ္အုပ္စုက ဖ်ားခ်င္သလိုလို နာခ်င္သလိုလုိျဖစ္ေနတာမဟုတ္လား)
ဒါ့အျပင္ “အမ်ားကို တစ္ခဏလွည့္ျဖားလု႔ိရပါလိမ့္မယ္၊ အားလံုးကို ထာဝရ ဘယ္ေတာ့မွ လွည့္ျဖားလို႔မရပါဘူး” ဆုိတဲ့ စကား ကို ကိုးကားေျပာဆုိပါေသးတယ္။ ဒီစကားကို၊ ဒီၾသဝါဒကို အတုိင္ပင္ခံက ႏွစ္သက္ပံုရပါတယ္။ မၾကာခဏ ကိုးကားတတ္ပါတယ္။ ခက္ေနတာက ဒီစကားက ဘယ္သူ႔ကို ရည္ညြန္းေျပာဆုိေနမွန္းမသိတာပါ။
အခုလို ေႏြဦးေပါက္ေတာ့မယ့္အခ်ိန္ အညာဘက္မွာ ေတြ႔ရေလ့ရွိတဲ့“သင့္ေၾကာင့္ မီးမေလာင္ပါေစႏွင့္” ဆုိတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္လို အားလံုးကို ရည္ညြန္းေနပံုရပါတယ္။ အခ်ိန္အခါကလည္း “အားလံုးပါဝင္ေရးမူ” ေရပန္းစားေနတဲ့ ေခတ္ကာလ မဟုတ္လား။
“ ေခတ္အဆက္ဆက္ ကမၻာတည္သေရြ႕ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕လုပ္ရပ္ေတြကို မ်ိဳးဆက္ေတြ တစ္ဆက္ၿပီးတစ္ဆက္ ကသံုးသပ္ၿပီး စီရင္ခ်က္ခ်သြားမွာျဖစ္ တယ္ ”လုိ႔လည္း ေျပာပါတယ္။ အခု မ်က္ေမွာက္မွာပဲ ေလ့လာဆန္းစစ္သံုးသပ္ေနၾကပါၿပီ။
“ကၽြန္မတို႔ရဲ႕လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားဟာ ပင္လံုသမုိင္းကို စတင္ၿပီးေတာ့ ထူေထာင္ခဲ့တယ္။ ဒီသမုိင္းဟာ ေအာင္ ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔နိဂံုးခ်ဳပ္ဖို႔အတြက္ တာဝန္ကေတာ့ ကၽြန္မတို႔ အေပၚမွာ က်ေရာက္လာၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ” တဲ့။
ဒီအခ်က္ကေန အစျပဳၿပီး ဆန္းစစ္ၾကပါစုိ႔။
“ပင္လံုသမုိင္း” ကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ ဘယ္လိုနိဂံုးခ်ဳပ္ၾကမလဲ။ တာဝန္က်ေရာက္လာၿပီ တဲ့။
သမုိင္းကို သင္တာ မအ ဖို႔လို႔ ၾသဝါဒေပးၾကပါတယ္။ သမုိင္းကေန ဘယ္သူမွ ဘယ္ေတာ့မွ မလြတ္ေျမာက္ႏုိင္ဘူး လုိ႔လည္း ဆိုေနၾကတယ္မဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ မၿပီးဆံုးေသးတဲ့ (ဝါ) အတိုင္ပင္ခံေျပာတဲ့စကားလံုးအတိုင္းဆိုရင္ ပင္လံုသမုိင္းကို ေအာင္ေအာင္ ျမင္ျမင္ နဲ႔ ဘယ္လိုနိဂံုးခ်ဳပ္ၾကမလဲ။
ပင္လံုသမုိင္းဟာ သူ႔သမုိင္းေနရာမွန္ကို မေရာက္ေသးဘူး။
ဒီလိုမေရာက္ေသးတာဟာ ႏွစ္အပိုင္းအျခားနဲ႔ေျပာရရင္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀ ျပည့္ခဲ့ၿပီ။ မိ်ဳးဆက္ ၃ ဆက္တုိင္ခဲ့ၿပီ၊ ဒီသမုိင္းေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နိဂံုးခ်ဳပ္ေအာင္ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။ ေအာင္ျမင္ဖုိ႔ဆိုရင္ မွန္ကန္တဲ့နည္းလမ္းျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။ နည္းလမ္း နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးလည္း ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္ဖို႔ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္က အၿမဲတန္းသတိေပးသူ၊ အေလးထားသူျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအတြက္ သမုိင္းကို ဘယ္လိုဆက္ခံမလဲ။ ဘယ္သမုိင္းကို ဆက္ခံမလဲ ဆိုတဲ့ အေရးႀကီးတယ္လုိ႔ ျမင္ပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို တိက်ရွင္းလင္း၊ ၾကည္လင္စြာ သိျမင္နားလည္ထားဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ပုိးႀကိဳးကို ပုိးႀကိဳးခ်င္းပဲ ခ်ိတ္ဆက္ရမွာမဟုတ္လား။ မ်ိးဆက္ သစ္ကို ဘယ္လို သမုိင္းအေမြဆက္ခံေစခ်င္တာလဲ။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၇၀ သမုိင္းကာလကို ပုိင္းျခားၾကည့္ လုိက္မယ္ဆုိရင္ -
ပင္လံုသမုိင္းကို စတင္ခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြရဲ႕သမုိင္းဟာ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္တဲ့၊ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္တဲ့၊ လြတ္လပ္ေရးႀကိဳးပမ္းတဲ့ တုိင္းျပဳျပည္ျပဳသမုိင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဗုိလ္ေနဝင္းစစ္အုပ္စုရဲ႕သမုိင္းကေတာ့ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ကေမာက္ကမျဖစ္ေအာင္၊ သရုပ္မပ်က္ပ်က္ေအာင္ ဖ်က္လိုဖ်က္ ဆီးလုပ္ၾကသူမ်ားရဲ႕သမုိင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီသမုိင္းကာလဟာ ၁၉၆၂ ကေန ေရတြက္ရင္ ႏွစ္ေပါင္း (၅၀) ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ျဖတ္သန္းလာတဲ့ သမုိင္းရဲ႕ ေလးပံုသံုးပံုရွိတဲ့ကာလျဖစ္ပါတယ္။ (၁၉၄၈ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၆၀ ခုႏွစ္မ်ားထိ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ၁၀ ႏွစ္ ေက်ာ္ၾကာကာလတုိ အတြက္ေတာ့ (ဖဆပလ) အုပ္စုိးသူမ်ားမွာတာဝန္ရွိပါတယ္)။
“ဖက္ဒရယ္” ဆုိတာ ခြဲထြက္ေရးလုိ႔ သပုတ္ေလလြင့္သရုပ္ဖ်က္ၾကၿပီး၊ အတုအေယာင္ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ လွည့္ျဖားအုပ္စိုးခဲ့ၾကတဲ့ သမုိင္းလုိ႔ လည္းေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ “၁၉၄၇ အေျခခံဥပေဒ” ဆုိတာလည္း တျပည္ေထာင္စနစ္ဖြဲ႔စည္းပံုပါလို႔ ဒီအေျခခံဥပေဒကို ျပဳစုသူ ကုိယ္တုိင္က အတိအလင္းဝန္ခံထားခဲ့ၿပီပဲ။
ဒါေၾကာင့္ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္မ်ားအေနနဲ႔ ဘယ္သမုိင္းကို လက္ခံရမယ္ဆုိတာ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္အေနနဲ႔ တိက်ရွင္းလင္းၿပီး မွန္ကန္စြာ ညြန္ျပေပးဖုိ႔ တာဝန္ရွိပါတယ္။ မိန္႔ၾကားေပးဖုိ႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ျမဴလုိလို၊ ႏွင္းလိုလို ဝုိးတိုးဝါးတား မလုပ္သင့္ပါဘူး။
a leader must lead လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက မိန္႔ၾကားခဲ့ဖူးတာပဲ။ ေခါင္းေဆာင္နဲ႔ေခါင္းေဆာင္မႈဟာ ရွင္းလင္း၊ တိက်၊ ျပတ္သားဖို႔လိုပါတယ္။ ႏွစ္ ၇၀ ျပည့္၊ ျပည္ေထာင္စုေန႔က အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္မိန္႔ၾကားသြားတာေတြထဲမွာ လွံလိုဓားလို ျပတ္ျပတ္ သားသား ရွိတာဆုိလို႔ (NCA)စာခ်ဳပ္ကို သတိၱရွိရွိလက္မွတ္ထုိးလုိက္ၾကပါလို႔ တုိက္တြန္းေျပာဆုိလိုက္တဲ့ အခ်က္ကလြဲၿပီး တျခားဘာမွ ထူးထူးျခားျခား မေတြ႔ မိ၊ မျမင္မိ၊ မၾကားမိပါဘူး။
မွန္ကန္တဲ့သမုိင္းကို အေမြဆက္ခံမွသာ မွန္ကန္တဲ့သမုိင္းတာဝန္ကို အခ်ိတ္အဆက္မိမိ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေစႏုိင္မွာပါ။ “ႏုိင္ငံျပဳသမုိင္း”ကို ဆက္ခံရမွာလား။ “ႏုိင္ငံဖ်က္သမုိင္း” ကို ဆက္ခံရမွာဆုိတာ ကြဲျပားဖို႔လိုပါတယ္။ ရွင္းလင္းလြယ္ကူေအာင္ေျပာရရင္ “ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းသမုိင္း” ဟာ ႏိုင္ငံျပဳသမုိင္း၊ တန္းတူေရးနဲ႔ေသြးစည္းေရးသမုိင္း၊ ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးတဲ့သမုိင္းျဖစ္ပါတယ္။
“ ဗုိလ္ေနဝင္းသမုိင္း” ကေတာ့ ႏုိင္ငံဖ်က္သမုိင္း၊ အတုအေယာင္ျပည္ေထာင္စုနဲ႔ေသြးခြဲမိႈင္းတုိက္တဲ့သမုိင္း၊ အျပဳတ္တုိက္ ေခ်မႈန္းတဲ့ သမုိင္း၊ “တပ္ၿငိမ္းမူ ၆ ရပ္” ကို အဓမၼလက္ခံခိုင္းတဲ့သမုိင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္းဟာ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ထဲက အဖြဲ႔ဝင္တစ္ ေယာက္ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူေနသြား၊ ေသသြား၊ အေမြထားသြားတဲ့သမုိင္းက တုိင္းျပည္နဲ႔အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူလူထုအေပၚဖိႏွိပ္ဗိုလ္ က်တဲ့ သမုိင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ မိဆိုင္ဖဆုိင္ ဒီအေမြဆုိးကို ဒီကေန႔ စစ္အုပ္စုက ဆက္ခံ၊ ထိန္းသိမ္း၊ ကာကြယ္ထားပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဒီအေမြဆိုးကို “၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ အညီ၊ ေခတ္စနစ္နဲ႔အညီ” စစ္အုပ္စုက တုိးခ်ဲ႕ထားတယ္မဟုတ္လား။
ဒါေၾကာင့္လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြဟာ ဒီသမုိင္းအေမြႏွစ္ရပ္အနက္ ဘယ္သမုိင္းကိုဆက္ခံရမယ္ဆုိတာကို ရွင္းလင္းေနဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါမွလည္း သမုိင္းေပးတာဝန္ကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္က ပင္လံုသမုိင္းကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နိဂံုးခ်ဳပ္ရမယ့္တာဝန္ဟာ ကၽြန္မေတာ့ အေပၚက်ေရာက္ လာၿပီလို႔ ဆုိခဲ့ပါတယ္။ နိဂံုးခ်ဳပ္ေပးရမယ္။ ေအာင္ျမင္ၿပီးဆံုးေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးရမယ့္ သမုိင္းတာဝန္ ဘာလဲဆုိတာ ကို ၾကည္လင္ရွင္းလင္း လာေအာင္လုပ္ေပးရပါအံုးမယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ပင္လံုသမုိင္းဟာ စစ္အုပ္စုက ႏွစ္ေပါင္းမ်ား ထူထပ္ညစ္ပတ္တဲ့ ရြံပုပ္ေတြနဲ႔ ပက္ၿပီး သရုပ္ဖ်က္ခံထားခဲ့ရတဲ့ သမုိင္းျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ပါပဲ။
ႏွစ္ ၇၀ ျပည့္၊ ျပည္ေထာင္စုေန႔က အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေျပာသြားတဲ့ မိန္႔ခြန္းဟာ ေဆာင္းအကုန္ေႏြအကူး ျမဴေတြႏွင္းေတြေဝ တတ္တဲ့အခ်ိန္ မႏၱေလးေတာင္ေပၚတက္ၾကတဲ့ တူဝရီး ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕အျဖစ္နဲ႔သြားတူေနပါတယ္။
မႏၱေလးေတာင္ေပၚေရာက္ေတာ့ “ႀကီးေတာ္”က “တူေလး” ကို ညြန္ျပတယ္။ ဟုိးမွာေတြ႔လား “ေဘာ္ေငြေရာင္စစ္ကိုင္း တံတားႀကီး” တဲ့။ ႀကီးေတာ္ လက္ညွိဳးညြန္တဲ့ အေနာက္ေတာင္ဘက္ယြန္းယြန္းဆီကို လွမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ ျမဴေတြမႈန္ေနတာကလြဲလုိ႔ ဘာဆို ဘာမွ မျမင္ရပါဘူး။ “ႀကီးေတာ္ရဲ႕ ဘာမွမျမင္ရပါလား”လုိ႔ လူငယ္ပီပီ ဘြင္းဘြင္းပဲေျပာရွာပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ႀကီးေတာ္ခမ်ာ အသက္ကလည္း ႀကီးရွာၿပီ၊ အေဝးမႈန္သူလည္း ျဖစ္ျပန္၊ ဒါ့အျပင္ မ်က္မွန္ကလည္း အိမ္မွာေမ့က်န္ရစ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ႀကီးေတာ္ လက္ညိွဳးညြန္ျပေနတဲ့အရပ္မွာ စစ္ကုိင္းတံတားႀကီး မရွိဘူးလားဆုိေတာ့၊ အဟုတ္ရွိ၊ တကယ္ရွိ၊ အမွန္ပဲရွိပါတယ္။ စစ္ကုိင္းတံတားႀကီး က ဘယ္မွေရြ႕မသြားပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ စစ္ကုိင္းတံတားႀကီး ဟာ ေဆာင္းမင္းသမီးရဲ႕ ျမဴပဝါေနာက္မွာ ေပ်ာက္ကြယ္ေနတာပါ။
ဒီကေန႔ လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြအေနနဲ႔လည္း ဆက္ခံရမယ့္ သမုိင္းတာဝန္ကုိ “သင့္ျမတ္ေရး ျမျမဴပဝါ ကြယ္ေနလို႔ မႈန္မႈန္ ဝါးဝါး၊ ရီရီ၊ ေဝေဝပဲ ျမင္ေန၊ သိေနရမယ္ဆိုရင္ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး၊ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေအာင္ထမ္းရြက္ႏုိင္မွာလဲ။
“ ဘယ္သူမွ မလြတ္ေျမာက္ႏုိင္တဲ့ သမုိင္း” ကို သင့္ျမတ္ေရးအျမင္နဲ႔ၾကည့္ေနရင္ ၾကည္လင္ျပတ္သားစြာ ျမင္ႏုိင္၊ ေတြ႔ႏုိင္ ပါ့မလား။ ဒါေၾကာင့္ ေနေရာင္ျခည္နဲ႔တူတဲ့ ရွင္းလင္း၊ တိက်၊ ျပတ္သားတဲ့ညြန္ျပမႈမ်ိဳး လိုကို လိုအပ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပတ္သားတဲ့ ဆန္းစစ္ ေဝဖန္မႈမ်ိဳးနဲ႔ ညြန္ျပေပးပါလုိ႔ အတုိင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ကို ေလးစားစြာပန္ၾကားလုိက္ပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ တာဝန္၊ တာဝန္ရွိမႈ၊ တာဝန္သိမႈကို ညြန္ျပေလ့ရွိတတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္မွာလည္း ရွင္းလင္း၊ တိက်၊ျပတ္သားစြာ ညြန္ျပရမယ့္ တာဝန္လည္းရွိေနျပန္တယ္မဟုတ္ပါလား။
အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္က ပင္လံုသမုိင္းေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္နဲ႔ နိဂံုးခ်ဳပ္ဖို႔ေျပာေနေတာ့။
ပင္လံုသမုိင္း ရဲ႕ “ နိဒါန္း နဲ႔ စာကုိယ္” က ဘာလဲ။
ဒီအပိုင္းကို ဆက္ေရးပါအံုးမယ္။