ေမာင္ဥကၠလာ - သြားေလသူမ်ားေနာက္ ထပ္ၾကပ္မကြာ
(မိုုးမခ) ၾသဂုုတ္ ၃၀၊ ၂၀၁၅
အရင္စာထဲမွာ ဝန္ခံခဲ့သလို ေခြးေတြေခါင္းဖ်ားထက္ ေရာက္ေနတဲ့ ေရႊျပည္ႀကီးကို ေရာက္ေနခဲ့ၿပီး ျပည္သူေတြ အသည္းလိႈက္အူလိႈက္ ေမတၱာထားတဲ့ ေအာက္ျပည္ေအာက္ရြာကို ထြက္ခြါသြားေလသူ ဆရာသမားတဦးရဲ ႔ ေနာက္ဆံုးခရီးမွာ ရင္ထဲကအပူကို ေရခဲငံုၿပီး တိုးတိုးတိတ္တိတ္ လာၾကတဲ့ လူႀကီးေတြကို ယပ္ေတာင္ခတ္ေပး၊ ယပ္ေတာင္ေဝ၊ ဆရာသမားရဲ ႔ အလြန္မာေက်ာတဲ့အရိုး ျပာက်တဲ့အထိ မီးထိုး ကုသိုလ္ယူခဲ့ၿပီးေနာက္၊ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ တုိင္းျပည္ၿငိမ္းေအးဖုိ႔အတြက္ (၂၄) နာရီ - မိုးရြာရြာ ေနပူပူ၊ တႏိုင္ငံလံုး ေရျမဳပ္ေနခ်ိန္ေတာင္ လွည့္မၾကည့္ႏိုင္ - ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ႀကီးရဲ ႔ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္မွန္း မသိေတာ့တဲ့ အပစ္ရပ္ Peace Talk ေဆြးေႏြးပြဲႀကီးကို ေလ့လာသံုးသပ္သူလိုလို၊ ျမန္မာ့အေရး ကၽြမ္းက်င္သူပံုစံနဲ႔ တက္ေရာက္ေလ့လာဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။
အရင္စာထဲမွာ ဝန္ခံခဲ့သလို ေခြးေတြေခါင္းဖ်ားထက္ ေရာက္ေနတဲ့ ေရႊျပည္ႀကီးကို ေရာက္ေနခဲ့ၿပီး ျပည္သူေတြ အသည္းလိႈက္အူလိႈက္ ေမတၱာထားတဲ့ ေအာက္ျပည္ေအာက္ရြာကို ထြက္ခြါသြားေလသူ ဆရာသမားတဦးရဲ ႔ ေနာက္ဆံုးခရီးမွာ ရင္ထဲကအပူကို ေရခဲငံုၿပီး တိုးတိုးတိတ္တိတ္ လာၾကတဲ့ လူႀကီးေတြကို ယပ္ေတာင္ခတ္ေပး၊ ယပ္ေတာင္ေဝ၊ ဆရာသမားရဲ ႔ အလြန္မာေက်ာတဲ့အရိုး ျပာက်တဲ့အထိ မီးထိုး ကုသိုလ္ယူခဲ့ၿပီးေနာက္၊ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ တုိင္းျပည္ၿငိမ္းေအးဖုိ႔အတြက္ (၂၄) နာရီ - မိုးရြာရြာ ေနပူပူ၊ တႏိုင္ငံလံုး ေရျမဳပ္ေနခ်ိန္ေတာင္ လွည့္မၾကည့္ႏိုင္ - ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ႀကီးရဲ ႔ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္မွန္း မသိေတာ့တဲ့ အပစ္ရပ္ Peace Talk ေဆြးေႏြးပြဲႀကီးကို ေလ့လာသံုးသပ္သူလိုလို၊ ျမန္မာ့အေရး ကၽြမ္းက်င္သူပံုစံနဲ႔ တက္ေရာက္ေလ့လာဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။
ဒီတႀကိမ္ သပြတ္အူလိုက္ ရႈပ္ေထြးေနတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲႀကီးကို ျပည္တြင္းမွာ မလုပ္။ အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာ ဟိုေျပးဒီေျပး ပုန္းလွ်ဳိးေနၾကတဲ့ စစ္ေဘးေရွာင္ ဒုကၡသည္ေတြဘဝကို စာနာလို႔လားမသိ၊ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြက ႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ဟိုေရႊ ႔ဒီေရႊ ႔ ေနရာစံုခဲ့ၿပီမို႔ ဒီတႀကိမ္ေတာ့ ႏိုင္ငံတကာ အလွဴရွင္ေတြေပးထားတဲ့ ၂၀၁၅ ဘတ္ဂ်က္ေငြေတြကလည္း က်န္ေနေသးေတာ့၊ ေနာက္ နယ္စပ္တေၾကာ ေလွ်ာက္ေျပးေနတဲ့ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြလည္း အဲဒီေနရာနဲ႔ မစိမ္း၊ ဝန္ႀကီးအႀကံေပးအဖြဲ႔ဝင္ ဆိုသူေတြလည္း အဲဒီၿမိဳ ႔ရြာမွာ တခ်ိန္တခါက ၾကက္စားခဲ့ေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဗိသုကာႀကီး အဂၢမဟာဝဏၰေက်ာ္ထင္ စိန္ေအာင္မင္း က အဲဒီေနရာကို သေဘာတူ ေရြးခ်ယ္လိုက္တာျဖစ္ေၾကာင္း အစိုးရနဲ႔ နီးစပ္တဲ့ အသိုင္းအဝိုင္းရဲ ႔ တီးတိုးေျပာဆိုသံကို ၾကားမိတယ္။
ဂလိုနဲ႔ ဟိုလိုလိုဒီလိုလို ေမာင္ဥကၠလာလည္း ေရွ ႔မ်က္ႏွာေနာက္ထားၿပီး ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ အသိမိတ္ေဆြတခ်ဳိ ႔ဆီက ေငြေခ်းၿပီး တိုင္းေရးျပည္ေရး ကိုယ္က်ဳိးမၾကည့္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစြမ္းအားရွင္ေတြရဲ ႔ စြမ္းစြမ္းတမံ ႀကိဳးပမ္းလုပ္ကိုင္မႈေတြကို အနီးကပ္ေလ့လာၾကည့္ရႈ မွတ္သားၾကားသိခ်င္လို႔ ကိုယ္စရိတ္ကိုယ္စား ထပ္ၾကပ္မကြာ လိုက္သြားခဲ့တယ္။
ႏုိင္ငံတကာအဆင့္မီ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္မွာ အခ်ိန္မွန္တဲ့ ျမန္မာ့ေလေၾကာင္းလိုင္းကို “ပီေက” တျပားညက္ခန္႔ ဝါးစားၿပီး ေစာင့္ေနတုန္း ေဘးနားေရာက္လာတဲ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္ငနဲက ဆိုင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္ ...
“သိသေလာက္ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဒီလိုမ်ဳိး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ေနရာအႀကိမ္ႀကိမ္ေရႊ ႔၊ သေဘာတူညီမႈေတြမရ၊ လက္မွတ္မထိုးႏိုင္ေသးတဲ့ အဓိက ျပႆနာအေၾကာင္းက ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတာေတာင္နယ္စပ္တေၾကာမွာ တိမ္းေရွာင္ပုန္းေအာင္း ေသာင္းက်န္းေနၾကၿပီး၊ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ၿမိဳ ႔ရြာစနစ္နဲ႔ကင္းကြာ၊ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရက စနစ္တက် သင္ၾကားပို႔ခ်ေနတဲ့ ႏိုင္ငံတကာ ျမန္မာဘာသာစကားကို မသင္ၾကားခဲ့တာေၾကာင့္ အခုအခါ ႏိုင္ငံ့အေရး ေသေရးရွင္ေရး ေဆြးေႏြးၾကေတာ့ သူတုိ႔တေတြ (လူနည္းစု တိုင္းရင္းသားေတြ) ျမန္မာစကား ေကာင္းေကာင္းနားမလည္တဲ့ အက်ဳိးဆက္က … တႏိုင္ငံလံုး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး (အစိုးရတပ္ကေတာ့ လိုအပ္ရင္ ပစ္ခ်င္ပစ္မယ္၊ တျခားလက္နက္ကိုင္ အုပ္စုေတြအေနနဲ႔ လက္နက္အကုန္ခ်ၿပီး လံုးဝျပန္မပစ္ခတ္ဖုိ႔)၊ တုိင္းရင္းသားနယ္ေျမ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ စီပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ကိုင္ဖို႔ (အစိုးရ အထူးဦးစားေပး လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပးထားတဲ့ ခရိုနီကုမၸဏီမ်ား၊ ဦးပိုင္မ်ား နဲ႔ ႏုိင္ငံျခားဖက္စပ္ ကုမၸဏီလုပ္ငန္းေတြကို မေႏွာင့္မယွက္ဖုိ႔) အစရွိတဲ့ သေဘာတူညီမႈေတြကို အဓိပၸါယ္အက်အန အေကာက္မွား၊ ဘာသာျပန္ မမွန္တာေၾကာင့္ ေရွ ႔မတိုး၊ ေနာက္ဆုတ္မႈေတြနဲ႔ အဆံုးသတ္ျဖစ္ေနရတယ္”
လုိ႔ ေျပာဆိုၿပီး သူ႔အေပါင္းအသင္းမ်ားျဖစ္မယ့္ အစိုးရအုပ္စုအဖြဲ႔ ထုိင္ေနတဲ့ ေကာ္ဖီဆိုင္ဘက္ ထြက္သြားတယ္။ တကယ့္ အူေၾကာင္ေၾကာင္။
ဒီလုိနဲ႔ ေလယာဥ္စီးသြားရင္ ကြမ္းတယာညက္ေလာက္ဆိုေရာက္တဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံေျမာက္ပိုင္ၿမို ႔ေတာ္ ခ်င္းမိုင္ (ဇင္းမယ္)ၿမိဳ ႔ကို ေရာက္ခဲ့ျပန္တယ္။ အလြန္ေတာ့ ၾကာခဲ့ပါၿပီ၊ ဟိုးေရွ ႔ေရွ ႔တုန္းက လမ္းႀကံဳလို႔ ေခတၱခိုလံႈနားေနခဲ့ဖူးတဲ့ ပေထ့ထိုင္း (ပေထ့ဆိုတာ ထုိင္းလို ႏုိင္ငံလို႔ ေခၚတာ။ ဗဟုသုတ ေခါင္းပါးတဲ့ ဗမာတခ်ဳိ ႔ကေတာ့ အခုအခ်ိန္အခါအထိ ထိုင္းေတြမႀကိဳက္တဲ့ အေခၚအေဝၚ “ယိုဒယား” လို႔ ေခၚေနၾကတုန္း။ က်ဳပ္တို႔ မဟာဗမာတခ်ဳိ ႔က ဒီလုိ သူမ်ားေတြကို မိႈခ်ုိးမွ်စ္ခ်ဳိး ေျပာဆိုေခၚဆိုတတ္တယ္ မဟုတ္လား။) အဲဒီမွာ မဲ့ (အေမ) လို႔ ညားညားေခၚကာ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီရရင္ ေပးပါမယ္ဆိုၿပီး အေႂကြးယူစားေသာက္ခဲ့တဲ့ ခ်င္းမုိင္တကၠသိုလ္နားတဝိုက္ ထမင္းေရာင္းတဲ့ ထိုင္းအဖြားႀကီးလည္း ဆံုးသြားၿပီလို႔ သိရတယ္။ အခုေန သူ အသက္ရွင္ရွိေနေသးရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဒီမုိကေရစီ ရေနၿပီဆိုတာကုိ သိရလို႔ အေတာ္ဝမ္းသာရွာမွာ။ ေမာင္ဥကၠလာလို႔ပဲ အေႂကြးစားခဲ့တဲ့ ေျပးေဒါင္းေတြဆီကလည္း အေႂကြးေတြ အမ်ားႀကီး ျပန္ရေကာင္းရမယ္ မဟုတ္လား။
ဟိုး မေဝသဏီက ဘုရင္ေနာင္မင္းတရား နယ္ခ်ဲ ႔သိမ္းပိုက္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ ဇင္းမယ္ၿမိဳ ႔အေၾကာင္း ကုသိုလ္ကံနည္းလို႔ မေရာက္ဘူးၾကတဲ့ စာဖတ္ပရိသတ္ သိရေအာင္၊ မ်က္စိထဲျမင္ေအာင္ လွ်ာရွည္ၿပီး ေျပာရမယ္ဆိုရင္ … ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ေနာက္ပိုင္း ဒီမိုကေရစီ အရပ္သားအစိုးရလက္ထက္မွာ ေကာက္ရိုးမီးလို တဟုန္းထိုး ေျပာင္းလဲလာတဲ့ ၿမိဳ ႔ေတာ္ေဟာင္းရန္ကုန္ၿမိဳ ႔လို လူေတြနဲ႔ တိုးႀကိတ္စည္းကားေနျခင္း မရွိ၊ လမ္းေပၚမွာ ေမာင္းခ်င္သလို ေမာင္းေနတဲ့ ကားေတြ၊ သြားခ်င္သလို ေနခ်င္သလိုေနၾကတဲ့ ေခြးေတြ၊ ႂကြက္ေတြနဲ႔ မရႈပ္ေန၊ အမိႈက္ေတြကို ဟိုပံုဒီပံု လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ပံုထားတာ မေတြ႔၊ ကြန္ဒိုတိုက္ အေဆာက္အဦးသစ္ေတြလည္း ဘုရား၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေရႊ ႔၊ က်ဴးေက်ာ္ေတြဖ်က္ ေဆာက္ခ်င္သလို ေဆာက္လုပ္ေနတာ မရွိေသး၊ ပြင့္လင္းျမင္သာေအာင္ဆုိၿပီး ရန္ကုန္လို ရွိသမွ်အပင္ေတြကိုလည္း ခုတ္ထြင္ရွင္းလင္းထားျခင္းလည္း မရွိ။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ ဟိုးအရင္ ႏွစ္ (၂၀) က အတိုင္း ဘာဆိုဘာမွ သိသိသာသာ တုိးတက္ေျပာင္းလဲလာမႈ မရွိေသး။
ထူးထူးျခားျခား ေျပာင္းလဲမႈ မရွိတဲ့ ခ်င္းမိုင္ၿမိဳ ႔ကို ၾကည့္ၿပီး တဝုန္းဝုန္း စည္းကားတိုးတက္ေနတဲ့ polluted ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔ကေန ေရာက္လာတဲ့ ေမာင္ဥကၠလာအဖို႔ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိ။ စိတ္ထဲမွာလည္း ေရႊျပည္လို စည္းကမ္းရွိေသာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ တည္ေဆာက္ေနတဲ့ အရပ္သားအစိုးရမ်ဳိး မရွိ၊ အာဏာသိမ္း စစ္အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ ရွိေနေသးေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံလို႔ ၿမိဳ ႔ရြာ၊ တိုင္းျပည္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးေတြကို မ်ားစြာမလုပ္ႏိုင္ေသးတာလို႔ ေတြးထင္စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိတယ္။
ဂလုိနဲ႔ သမုိင္းဝင္ (xx) အႀကိမ္ေျမာက္ ေဆြးေႏြးပြဲႀကီး က်င္းပျပဳလုပ္မယ့္ ေနရာကို ေရာက္ခဲ့တယ္။ အစည္းအေဝးခန္းမ အျပင္ဘက္ Lobby နားေနခန္းထဲမွ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္အတိုင္း ေရာက္ရိွလာမယ့္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ၊ တိုင္းရင္းသား ကိုယ္စားလွယ္ႀကီးေတြကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကတဲ့ မီဒီယာသတင္းသမားေတြ ေျခခ်င္းလိမ္ ပြက္ေလာရိုက္ ဗီဒီယိုကင္မရာ၊ အသံဖမ္းစက္ေတြ ေနရာခ် ျပင္ဆင္ေနၾကတာ အေတာ္ေလး မ်က္စိေနာက္စရာ။ အဲဒီ ေျဗာင္းဆန္ခတ္ ဆူဆူညံ့ညံ့ အသံေတြကို နားမခံႏိုင္လို႔ လူရွင္းတဲ့ ေထာင့္တေနရာရွာၿပီး အုိင္ေပါ့ (iPod) ထုတ္၊ free download (တရားဝင္ ခိုးကူးခဲ့တဲ့) ဒီေန႔ ေရႊျပည္မွာ hot ျဖစ္ေနတဲ့ အမွန္ေတာ့ ကိုယ့္သမီးအရြယ္ေလာက္ရွိတဲ့ နီနီခင္ေဇာ္ရဲ ႔ “အာရုံစားတယ္၊ ဝါးတားတား” သီခ်င္းကို (စာသားႀကိဳက္လို႔ပါ) ေအးေအးေဆးေဆး နားေထာင္ေနတုန္း က်န္းမာေရးဌာနကို ေျပာင္းေရႊ ႔ဖို႔ႀကံခဲ့တဲ့ စစ္ဗိုလ္ေတြလို ဘာမေျပာညာမေျပာ ျဗဳန္းဆိုေပၚလာတဲ့ မိုးက်ေရႊကိုယ္တပါးက သူ႔လက္ထဲမွာ ကိုင္ထားတဲ့ စာအုပ္ကိုျပၿပီး …
“ေဟ့ ခင္မ်ား ဟိုဒင္း မဟုတ္လား။ ခင္မ်ား သိမွာပါ။ က်ေနာ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဒီဘာသာရပ္ကို ေလ့လာခဲ့တယ္။ အေနာက္ႏိုင္ငံ အဆင့္ျမင့္ တကၠသိုလ္တခုမွာ တႏွစ္ေက်ာ္ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ၿပီး၊ ကိုယ္ေတြ႔ျဖတ္သန္းမႈနဲ႔ ေပါင္းစပ္ၿပီး ျပဳစုေရးသားခဲ့တဲ့ စာအုပ္ပါ။ သိတဲ့အတိုင္း က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြမွာ ဒိုင္ႏိုေဆာ ယဥ္ေက်းမႈ မရွိေသးဘူး (သူ ေျပာတဲ့စကားကို အာရံုမထား၊ သီခ်င္းသံေၾကာင့္ သဲသဲကြဲကြဲ မၾကားရေတာ့ ဒိုင္ႏိုေဆာ ယဥ္ေက်းမႈ ဆုိၿပီး ၾကားမိတယ္။ ေနာက္မွ စာအုပ္မ်က္ႏွာဖံုးကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ သူေျပာတာ ဒိုင္ယာေလာ့ ဆိုတာကို သိရတယ္)။ ေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္ ဒီ Dialogue စာအုပ္ကို ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး အခ်ိန္ကုန္ခံ ေရးသားျပဳစုခဲ့တာပါ။”
ေျပာေနရင္ ေလခ်ဥ္တခ်က္တက္၊ အသက္တခ်က္ရွဳၿပီးေတာ့ “အခုဆိုရင္ ဒီ စာအုပ္ကို ေလ့လာဖတ္ရႈ ႔ထားတဲ့ တိုင္းျပည္ေကာင္းက်ဳိး အၿမဲစဥ္းစား လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္ေနၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြက ျမန္မာျပည္မွာ မီွတင္ေနထုိင္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံေတာ္သံုး ျမန္မာစကားကို ေကာင္းစြာသိနားမလည္၊ ေလ့လာသင္ၾကားမႈ အားနည္းၾကတဲ့ တုိင္းရင္းသားေဒသေတြမွာလည္း ဒီစာအုပ္အေၾကာင္းကို ေဟာၾကားသင္ၾကားပို႔ခ်ဖို႔ တိုက္တြန္းေျပာဆုိလာတယ္။ ဒီအတြက္ ရွိတဲ့လူမ်ုိးအုပ္စု (၁၃၅) အျပင္၊ ဟို ဘဂၤလီ ေခၚမလား၊ ရိုဟင္ဂ်ာ ေျပာမလား (လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေခၚခ်င္သလိုေခၚေပါ့)။ … အားလံုး ဖတ္ႏိုင္ေလ့လာႏိုင္ေအာင္ သက္ဆုိင္ရာ ဘာသာစကားေတြနဲ႔ ဘာသာျပန္ထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ေနတယ္။ ေနာက္ဆို ေက်ာင္းေတြမွာလည္း မယူမေနရ ဘာသာတခုအေနနဲ႔ သင္ၾကားပို႔ခ်သြားဖို႔ စီစဥ္ေနပါတယ္။” ဆိုၿပီး သူေျပာခ်င္ရာကို ရိုက္ေမးစရာမလို ေျပာဆိုကာ၊ စာအုပ္တအုပ္ေပး လစ္သြားတယ္။
ေနာက္မွ အႏီွးပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္က ေနာင္ခါလာ ေနာင္ခါေစ်းနဲ႔ ျပည္တြင္းကိုျပန္ေျပးၿပီး တုိင္းက်ဳိးျပည္က်ဳိးအတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္-ဝန္ႀကီးမ်ားထံ အခစားဝင္သြားခဲ့ၿပီး၊ ထိပ္တန္းအႀကံေပး၊ အက်န္စား ျဖစ္သြားသူတေယာက္ဆိုတာကို ေဘးကတေယာက္ေျပာလို႔ သိရတယ္။ တိုင္းႏိုင္ငံလူမ်ဳိးအတြက္ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားလုပ္တာ ေကာင္းေလစြ။
အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ လစ္သြားၿပီး ခဏအၾကာမွာ မီဒီယာအုပ္စုေတြ လႈပ္လႈပ္ရြရြျဖစ္၊ အေျပးအလႊာသြားတဲ့ဘက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေျခြအရံတသင္း ဝိုင္းရံကာ၊ က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္၊ ႂကြေစာင္းေစာင္း ေျခလွမ္းနဲ႔ ဝင္ေရာက္လာသူက ႏိုင္ငံတကာသတင္းေထာက္ေတြ ဓါတ္ပံုရိုက္၊ သတင္းေမးဖို႔ ေမွ်ာ္တလင့္လင့္ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့တဲ့ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသမားႀကီး ဝဏၰေက်ာ္ထင္ စိန္ေအာင္မင္း ျဖစ္ေလတယ္။
ဓါတ္ပံုေတြ တဖ်တ္ဖ်တ္ရိုက္၊ ေမးခြန္းေတြ ေအာ္ေမးေနတာကို ငါးဇင္ရိုင္းအၿပံဳးနဲ႔ လက္ျပႏႈတ္ဆက္ၿပီး သူ႔ အႀကံေပးလား၊ ေဘာ္ဒီဂတ္လား၊ ေျပာဆိုခြင့္ရွိသူေတြလား မသိ … ဝန္ႀကီးျဖစ္သူကို ေရွ ႔ေနာက္ဝဲယာ လက္ခ်င္းခ်ိတ္ဝိုင္းရံၿပီး လမ္းပိတ္ေနတဲ့ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ သတင္းသမားေတြ (ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးရဲ ႔ အသံုးအႏႈန္း) ကို လမ္းဖယ္ေပးဖို႔၊ ေနာက္မွ ေမးခြန္းေတြကို ေမးျမန္းဖုိ႔၊ ဓါတ္ပံုကို အတင္းတိုးမရိုက္ဖို႔ စတဲ့ အလြန္ႀကီးမားတဲ့ တာဝန္ကို ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံ ထမ္းရြက္ၿပီး လိုက္ပါလာၾကတယ္။
“ေဒါင္း ကေန က်ီး ျဖစ္သြားသူေတြကို မွတ္တမ္းတင္ ဓါတ္ပံုရိုက္ခ်င္လုိ႔ တစိတ္ေလာက္ နည္းနည္းဖယ္ေပးပါ” ဘာညာဆုိၿပီး ဘယ္မီဒီယာအုပ္စုရဲ ႔ သတင္းေထာက္လဲမသိ လူကိုအတင္းတိုးခြေက်ာ္ၿပီး တရစပ္ ဓါတ္ပံုေတြ ရိုက္ယူေနေတာ့တယ္။ သူေျပာတဲ့ ေဒါင္းကေန က်ီး ျဖစ္သြားတဲ့ စကားကုိ ခ်က္ခ်င္းသေဘာမေပါက္။ ငယ္ငယ္တုန္းက ဖတ္ဖူး၊ ၾကည့္ဖူးတဲ့ “ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္ေသာ က်ီး” ကိုေတာ့ အမွတ္ရမိတယ္။
အဲဒီ မ်က္စိေေနာက္စရာ ျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ၿပီး ရန္ကုန္မွာရွိေနတုန္း အဲဒီ ဝန္ႀကီးဗိုလ္ဆရာသခင္နဲ႔ နီးစပ္သူတဦး ေဖာက္သည္ခ်တာကိုလည္း ျပန္သတိရမိတယ္ (အသက္ႀကီးလာေတာ့ စိတ္က ဂနာမၿငိမ္ ဟိုေရာက္ဒီေရာက္) …
“ျမန္မာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ခ်ိန္အထိ ႀကိဳစားလုပ္ကိုင္၊ ေတာင့္တသြားခဲ့တဲ့ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း အခုေန သက္ရွင္ရွိေနရင္၊ က်ဳပ္တို႔ဝန္ႀကီးကို အိမ္ေခၚထမင္းေကၽြး၊ ေလးခ်ဳိးႀကီးနဲ႔ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳမွာ ေသခ်ာတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ႏုိင္ငံတဝွမ္း ေသနတ္သံေတြ ရပ္စဲဖို႔၊ ျမန္မာျပည္သူေတြ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း စိတ္ေအးလက္ေအး ေနႏိုင္ဖို႔ ဆရာသမားက အကုန္စြန္႔ၿပီး လုပ္ကိုင္ေနတာ။ တခ်ိန္လံုး ဆူဆူပူပူ ေသာင္းက်န္းေနၾကတဲ့၊ ေျပာရဆုိရ အလြန္လက္ေပါက္ကတ္၊ အျမင္က်ဥ္းလွတဲ့ တိုင္းရင္းသားအုပ္စုေတြနဲ႔ ေျပရာေျပေၾကာင္း ေဆြးေႏြးေျပာဆိုႏိုင္မယ့္လူကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးသမားႀကီး ႏုိင္ငံဥေသွ်ာင္ သမၼတႀကီးက ရွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ အေျပာအဆို၊ အရႊန္းေဖာက္ေတာ္၊ စည္းရံုးေရးေကာင္းတဲ့ က်ဳပ္တို႔ဆရာသမား မီးရထားဝန္ႀကီးကို ေတြ႔ရွိေဘာၾကၿပီး၊ အမိန္႔ေတာ္နဲ႔ ရာထူးေျပာင္းလႊဲ တာဝန္ေပးခဲ့တာ။”
“အဲ့ဒီလို သမၼတႀကီး အတင္းအၾကပ္ ခိုင္းေစမႈေၾကာင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ ႔ပတ္ရထားကို နယူးေရာ့ခ္၊ ဝါရွင္တန္ဒီစီ ေျမေအာက္ရထား စနစ္မ်ဳိး၊ ဘန္ေကာက္ မိုးပ်ံစနစ္မ်ဳိးေတြနဲ႔ ေဆာက္လုပ္ေျပးဆြဲဖို႔ ေရးဆြဲထားတဲ့ စီမံကိန္း (Blueprint) နဲ႔ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံက ေနာက္ဆံုးေပၚ က်ည္ဆန္ရထားေတြကို ေလ့လာအတုယူၿပီး၊ ေရႊျပည္မွာ ေပါမ်ားလွတဲ့ က်ည္ဆန္ေတြနဲ႔ စက္မႈဇုန္မွာ က်ည္ဆံရထားေတြ တည္ေဆာက္ဖုိ႔ စီစဥ္ထားတာေတြကို ရပ္ဆုိင္းခဲ့ၿပီး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥေတြကို ေန႔ညမအား လုပ္ေနရတယ္။ ႏို႔မဟုတ္ရင္ အခုဆိုရင္ က်ဳပ္တုိ႔ ရန္ကုန္နဲ႔ ၿမိဳ ႔ႀကီးေတြမွာ အဆင့္ျမင့္ ေျမေအာက္ေကာင္ကင္၊ က်ည္ဆန္ရထားေတြကို ျပည္သူေတြ သက္ေတာင့္သက္သာ စီးႏုိင္ေနေလာက္ၿပီ။ ဆရာမရွိေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔လည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။”
လို႔ မခ်ိ ႔တင္ကဲ ေျပာဆိုတယ္။
အႏီွးတပည္ေက်ာ္ရဲ ႔ ေျပာဆိုခ်က္အရ “ဒီမွာတမ်ဳိးေျပာ ဟိုမွာတမ်ဳိးအာ၊ တရုတ္ကို အလြန္ေၾကာက္၊ ေက်းဇူးရွင္လို႔ တဖြဖြ ေျပာဆိုတတ္တယ္” လို႔ မလိုသူ ပုဆိန္ရိုးေတြ စြပ္စြဲပုတ္ခတ္ ေျပာဆိုခံရတဲ့ သူ႔ဆရာသမားကို ႏွလံုးစက္တပ္ၿပီး ႏိုင္ငံ့အေရး၊ မိဘျပည္သူမ်ားအက်ဳိးကို ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အထိ သမၼတႀကီးရာထူး (“အဘ” ဘဝရွင္မင္းတရားႀကီး အမိန္႔အရ) နဲ႔ ဆက္လုပ္သြားမယ့္ ႏုိင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲရဲ ႔ အမိန္႔အာဏာေၾကာင့္ သူ႔အေနနဲ႔ လူႀကီးေတြရဲ ႔ ေစတနာမွန္ကို နားမဝင္၊ ေက်းဇူးတင္ရေကာင္းမွန္မသိ၊ တသက္လံုး ပုန္ကန္ျခားနားၿပီး တိုင္းျပည္ၿပိဳကြဲေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ ေရာင္စံုလက္နက္ကိုင္အုပ္စုေတြကို ဥပါယ္တံမ်ည္နဲ႔ ေက်ာသပ္ေျဖာင့္ဖ်ၿပီး လက္နက္ခ်ေအာင္ ေျပာဆိုစည္းရံုးဖို႔ တာဝန္ေပးအပ္ခဲ့ရတာေၾကာင့္ ဒီတာဝန္ကို ဦးေဆြးဆံျမည့္ ထမ္းေဆာင္ေနေၾကာင္း။ တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆုရွင္က ဒီကိစၥအေရးကို စိတ္မဝင္စား၊ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈ မရွိဘဲ၊ ကန္႔သတ္မႈေတြကိုေက်ာ္ၿပီး သမၼတျဖစ္ေရးကို အားစိုက္ေနတာေၾကာင့္လဲ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးအေနနဲ႔ ဝင္ေငြပိုေကာင္းတဲ့ မီးရထားဝန္ႀကီးရာထူးကို စြန္႔လႊတ္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံတကာအလွဴေငြနဲ႔ ေရွ ႔ထိုးေနာက္ငင္ ရွန္တိန္ လုပ္ေနတဲ့ ဘယ္ဘူတာ၊ ဘယ္အရပ္ ထိုးရပ္မလဲဆိုတာကို မေျပာႏိုင္မသိႏိုင္တဲ့ ဒီ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိစၥကို တာဝန္အရ လုပ္ကိုင္ေနရေၾကာင္း။ အမွန္ေတာ့ သူ႔ဆရာသမားအေနနဲ႔ ပလိုင္းေပါက္နဲ႔ ဖားေကာက္ေနရတဲ့ ဒီအလုပ္အစား အထက္မွာေျပာခဲ့သလို ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္မီ မီးရထားေတြ၊ မီးရထားလမ္းေတြ တည္ေဆာက္ဖုိ႔ အားခဲစိတ္ကူးထားတယ္ဆိုတာကို စိတ္မေကာင္းႀကီးစြာနဲ႔ ေျပာရွာတယ္။ သူက not to be identified လုပ္ဖုိ႔ ေျပာတာေၾကာင့္ ဘယ္သူဘယ္ဝါဆိုတာကို အခုအခ်ိန္မွာ မေျပာႏိုင္ေသးပါ။
ထားလုိက္ေတာ့ ဒီေလာက္ဆို ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး အစိတ္စိတ္အမြားမြား မၿပိဳကြဲမပ်က္စီးေအာင္ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ေလးစားအားကိုးရတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးအေၾကာင္းကို သိသင့္သေလာက္ သိရၿပီ။ ဒီလို ရတတ္မေအးစရာ ႏိုင္ငံ့အေျခအေနကို တည္ၿငိမ္းေအးခ်မ္းေအာင္ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသမားႀကီး နဲ႔ အႀကံေပးအဖြဲ႔ကို အားကိုးတႀကီးနဲ႔ ေငးေမာၾကည့္ရင္ ေတြးမိတာက က်ဳပ္တို႔ သာကီႏြယ္ မဟာဗမာေတြရဲ ႔ လက္သံေျပာင္ခ်က္က ၾသခ်စရာ … တႏိုင္ငံလံုးမွာရွိတဲ့ တန္းခိုးႀကီးလွတဲ့ ဘုရားေတြကို အားမနာ၊ အားေပါက္ေအာင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေနတဲ့ ကိုယ့္အမ်ဳိးကို စပယ္ရွယ္ ခ်စ္လွတဲ့ ဆရာေတာ္ဦးဝိရသူတုိ႔လို အထင္ကရ ဘုန္းဘုန္းေတြရဲ ႔ ေမတၱာတရားေတာ္ ဘာဘာညာညာကိုမွ သတိမရ၊ ႏွလံုးမသြင္းၾကဘဲ ေသြးခ်င္းသားခ်င္းေတြ တျဗုန္းျဗုန္း၊ တဝုန္းဝုန္း မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေဆာ္ပေလာ္တီးခဲ့တာ ဟိုးပေဝသဏီ တေကာင္းအဘိရာဇာေခတ္ကေန ဒီေန႔ မင္းက်င့္တရား (၁၀) ပါး plus နဲ႔ ဥပေဒအထက္ကေန တရားနည္းလမ္းက်က် အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ စစ္ရွင္မင္းမ်ားလက္ထက္အထိ။ တိုင္းတပါးေတြကို ေျပာျပရင္ အံ့ဖြယ္သရဲ ျဖစ္ၾကတယ္။
အဲ့ဂလို ခုန္ေပါက္ဝင္လာတဲ့ စိတ္မေကာင္း ဝမ္းနည္းေၾကကြဲစရာေတြကို ျဖတ္ေတာက္ၿပီး၊ ေဆြးေႏြးပြဲခန္းမထဲကို ဝင္ဖုိ႔ႀကိဳးစားေတာ့ ဖိတ္ၾကားခံထားရသူ မဟုတ္ - စာရင္းမရွိ။ ကမာၻေက်ာ္ မိုးမခမဂၢဇင္းမွာ တခါတခါ စာေရးပါတယ္၊ ဝါရွင္တန္ဒီစီ က RFA, VOA ရံုးေတြ ေရာက္ဖူးပါတယ္၊ ဧရာဝတီသတင္း အယ္ဒီတာႀကီးကို သိပါတယ္၊ (အလြတ္သတင္းေထာက္လုိ႔ မေျပာရဲ) အႀကံေပးပုဂၢိဳလ္တခ်ဳိ ႔ကို သိသလိုလိုရွိတယ္ ဘာဘာညာညာ ကေမာက္ကမ ေလွ်ာက္ရႊီးတာကို လက္မခံ၊ ဝင္ခြင့္မေပး။
အဲ့ဂလို ေအာက္လမ္းအထက္လမ္းနဲ႔ ဝင္ခြင့္ရဖို႔ ႀကိဳးစားေနခ်ိန္မွာ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီးက ေဆြးေႏြးပြဲခန္းမ တံခါးမႀကီးနားအေရာက္မွာ ေျမေခြးလည္ျပန္အၾကည့္နဲ႔ သနားစရာ တစာစာေမးေနတဲ့ သတင္းေထာက္ေတြကို ...
“က်ေနာ္တို႔ ဒီမွာ အေၾကအလည္၊ အႀကိတ္အနယ္ ေဆြးေႏြးၾကပါမယ္။ သေဘာတူညီမႈေတြ မရခဲ့ရင္၊ (အတင္း) လက္မွတ္ထိုးဖို႔ မျဖစ္ႏုိင္ေသးရင္။ ရန္ကုန္၊ ေနျပည္ေတာ္၊ မႏၱေလး၊ ျမစ္ႀကီးနား၊ ျမဝတီ တႏိုင္ငံလံုး လည္ပတ္ၿပီး သေဘာတူညီမႈ ရရွိေအာင္၊ လက္မွတ္ ထိုးႏုိင္ေအာင္ (အနည္းဆံုး လက္သီးနဲ႔ ထိုးႏုိင္ေအာင္၊ ႏိုင္ငံတကာ အလွဴေငြေတြ ရေနသေရြ ႔) ဆက္လက္ေဆြးေႏြးသြားပါမယ္ (က်ေနာ္ ဒီရာထူးမွာ ၿမဲေနသေရြ ႔ အလြန္ထက္ျမတ္တဲ့ အတိုက္အခံေတြရဲ ႔ အေျခအေနေတြကို အတြင္းက်က်သိတဲ့ က်ေနာ့္ အႀကံေပးေတြ တီးတိုးကပ္ေျပာတဲ့ အႀကံဥာဏ္ေတြအတိုင္ ႀကိဳးစားလုပ္သြားပါမယ္။ အဲ .. အပစ္ရပ္ဖုိ႔၊ နယ္ေျမေတြ ခြဲေဝပိုင္ဆိုင္ေရး၊ ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ဖို႔ကေတာ့ က်ေနာ့္အထက္က ႀကီးႀကီးမာစတာ လူႀကီးေတြ ဆံုးျဖတ္ပါလိမ့္မယ္)။ ကြင္းစကြင္းပိတ္ထဲက စကားေတြက ဝန္ႀကီးအတြင္းစိတ္ကို တယ္လီပသီ - telepathy (တယ္လီေနာ္ မဟုတ္) နဲ႔ ဖတ္ၿပီး ေမာင္ဥကၠလာ ျဖည့္စြက္ေျပာထားတာပါ။
သူ ဆက္ေျပာတာက “က်ေနာ္တုိ႔ ဒီမိုကေရစီအစိုးရက တျပည္လံုး ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေစတနာအျပည့္နဲ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ လုပ္ကိုင္ေနပါတယ္။ လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာေတာ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းေတြ မျပတ္ေသးလို႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သံေယာဇဥ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားတယ္။ ကယားျပည္နယ္ကို ေက်းဇူးဆပ္ခ်င္လို႔ ကယားျပည္နယ္၊ မဲဆႏၵနယ္ အမွတ္(၇) က ဝင္ေရာက္အေရြးခံပါမယ္။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။” လုိ႔ ေျပာဆုိၿပီး ေမွ်ာ္ေတာ္ေယာင္ပတ္ပ်ဳိးေတးသံ ဖြင့္ထားတဲ့ အစည္းအေဝးခန္းမထဲကို ဝင္သြားေလေတာ့တယ္။
ေမ်ာက္သစ္ကိုင္းလြတ္ က်န္ခဲ့တဲ့ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ေမာင္ဥကၠလာအဖို႔ ဝင္ခြင့္မေပးတဲ့ ခန္းမအျပင္ဘက္မွာ ဟိုလူေခၚမလား၊ ဒီလူေခၚမလား ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ဟိုေယာင္ဒီေယာင္ အခ်ိန္ျဖဳန္းခဲ့ေပမယ့္၊ ေနာက္ဆံုး မွန္းခ်က္နဲ႔ ႏွမ္းထြက္မကိုက္တဲ့ အေျခအေနကေန ဆန္ျပဳတ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အရႈံးထဲက အျမတ္ကေတာ့ ဝန္ႀကီးစကားေၾကာင့္ အရိပ္ျပ ေဂၚဇီလာျမင္တဲ့ ေမာင္ဥကၠလာလည္း အခ်ိန္မေႏွာင္းခင္ ၿမိဳ ႔ေတာ္ရန္ကုန္ကို ျပန္္ေျပးၿပီး ဒီေန႔ စည္းကမ္းရွိတဲ့ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကို ေစတနာမွန္မွန္နဲ႔ တည္ေဆာက္ေပးခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြ၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔အနစ္နာခံ၊ အခ်ိန္ယူၿပီး အလြန္သမာသမတ္က်က် ေရးဆြဲေပးခဲ့တဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒနဲ႔အညီ က်င္းပျပဳလုပ္မယ့္ Free and Fair (စစ္အစိုးရပါတီ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ႀကိဳတင္မဲ Free ရမယ္။ အတိုက္အခံေတြ Fair အသင့္အတင္ ထုိက္သင့္သေလာက္ ေနရာရမယ္) ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးမွာ “က်ေနာ္က ရွစ္ပူးပါ အေမ” ဆိုၿပီး အမတ္တေနရာေလာက္ ဝင္ေရြးခံေကာင္းမလားဆိုတဲ့ အေတြးတခ်က္ ရလိုက္တယ္။
တကယ္ပါ မဲဆြယ္စကား မဟုတ္ … အကယ္လို႔မ်ား ေမာင္ဥကၠလာ လူမၾကည့္ပဲ မဲေပးမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲႀကီးမွာ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္ခံရၿပီး အမတ္ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္ခဲ့ရင္ ရရွိမယ့္ ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာ လစာေငြနဲ႔ ေမာင္ဥကၠလာေနာက္ တေကာက္ေကာက္ လိုက္ေနတဲ့ အေႂကြးရွင္ေတြကို အေႂကြးျပန္ဆပ္ႏိုင္မွာပါ။
နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာက လက္ရွိ ေရေအာက္ႏိုင္ငံ ျဖစ္ေနတဲ့ ေရႊျပည္ႀကီးကို ျပန္ေရာက္ခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံတကာက ေပးပို႔လာတဲ့ အလွဴပစၥည္းေတြကို ေရေဘးဒုကၡသည္တဝက္ ကိုယ္တဝက္ သြားေရာက္ကူညီေနၾကတဲ့ သက္ဆုိင္ရာလူႀကီးေတြနဲ႔အတူ ေရျမဳပ္ေဒသမ်ားကို ရဟတ္ယာဥ္စီး၊ စစ္သေဘၤာစီးၿပီး ဓါတ္ပံုအရိုက္ခံသြားဖို႔ စဥ္းစားထားပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲဆြယ္ဖုိ႔အတြက္ ေရေဘးဒုကၡသည္ေတြနဲ႔ တြဲရိုက္ထားတဲ့ ဓါတ္ပံုေတြကို မ်က္ႏွာစာအုပ္ (facebook) ေပၚမွာ တင္ေပးသြားပါမယ္။ Like လုပ္ေပးၾကပါ။
Cartoon credit: Peace is Stronger Than All the Tools of War by Fadi Abou Hassan