ေမာင္ေမာင္စုိး - ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေလာ စစ္ပြဲေလာ - အပိုင္း (၃)
(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၊ ၂၀၁၅
• လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းေရး(မုိးမခ) စက္တင္ဘာ ၂၊ ၂၀၁၅
ျမန္မာစစ္ဖက္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ သေဘာထားျဖစ္ေသာ NCA လက္မွတ္ထိုးျပီးေနာက္ လက္မွတ္ထိုးသည္အဖြဲ႕ေရာ လက္မွတ္မထိုးသည့္ အဖြဲ႕ပါ DDR/SSR ႏွင့္လက္နက္ ျဖဳတ္ရမည္ ဆိုျခင္းသည္၎ MNDAA/TNLA/AA ႏွင့္ KIA တပ္မဟာ ၄ တုိ႔လက္နက္ခ်ရမည္ဆိုသည္မွာ လက္ေတြ႕ျဖစ္နိုင္ေခ်အရ မလြယ္ကူလွေပ။
တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားတင္ျပသည့္ SSR လုံျခံဳေရးဆိုင္ရာျပန္လည္ေပါင္းစည္းမႈဆိုရာ၌ ၎တုိ႔၏တပ္မ်ားအား သင့္ေလ်ာ္သည့္ဖြဲ႕စည္းမႈအျဖစ္ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းရန္ ရည္ရြယ္သည္။ ျပည္နယ္တပ္ သုိ႔မဟုတ္ စစ္ရဲတပ္ရင္းမ်ားစသည့္ ပုံစံတမ်ိဳးမ်ိဳးျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းနိုင္ေရးကို ရည္ရြယ္သည္။ သုိ႔အတြက္ ဖြဲ႕စည္းပုံဆိုင္ရာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကိုျပဳလုပ္သြားလိုသည္။ ထုိ႔ျပင္ စစ္တပ္လက္ရွိပါဝင္ေနသည့္ အခန္းကိုလည္း ေလ်ာ့ခ်ဘ္ို႔လိုသည္ဟု သူတုိ႔သေဘာထားကို အရိပ္အႁမြက္ဆို ထားသည္။
သို႔ျဖစ္ရာ NCA လက္မွတ္ထိုးျပီးေနာက္ မလႊဲမေရွာင္သာ နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ေတြ႕ရမည္အခ်က္ျဖစ္သည္။ တိုင္းရင္း သားလက္နက္ ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားရွိေနသ၍ စစ္တပ္အေနႏွင့္ ျမန္မာ့နိုင္ငံေရးမွ ေနာက္မဆုတ္နိုင္ဟု ဆိုထားသည္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားကလည္း SSR အရ စစ္တပ္အခန္းကိုေလ်ာ့ခ်နိုင္မွ တိုင္းရင္းသားတုိ႔ အခြင့္အေရးရနိုင္မည္ဟု ယူဆ ထားေပရာ ၾကက္ဥႏွင့္ ၾကက္ ဘယ္ကအရင္စသနည္းဟူေသာ အျငင္းအခုံမ်ိဳး ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
လက္ေတြ႕က်က်စဥ္းစားလွ်င္ လက္ရွိ MNDAA/AA/TNLA/ KIA တပ္မဟာ ၄ တုိ႔အား လက္နက္ခ်ခိုင္းျခင္းသည္လည္းေကာင္း၊ တဖန္ NCA လက္မွတ္ထိုးရန္ျငင္းပယ္ထားသည့္ UWSA ႏွင့္မိုင္းလားအဖြဲ႕တုိ႔ကုိ လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းျခင္းသည္လည္းေကာင္း လြယ္ကူလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ ျဖစ္နိုင္ေခ်အလြန္နည္းသည္။ ျမန္မာစစ္တပ္အေနႏွင့္ မိမိရည္မွန္းခ်က္ကို စစ္ အင္အားႏွင့္ ရယူခ့ဲသက့ဲ့သုိ႔ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားအဖို႔ သူတုိ႔၏အခြင့္အေရးကို လက္နက္ကိုင္၍ ကာကြယ္ ရမည္ဆိုသည့္အျမင္မွာ ရွည္ၾကာခ့ဲေသာျပည္တြင္းစစ္အတြင္း အရိုးစြဲလာေသာ အယူအဆ ျဖစ္သည္။
သုိ႔ျဖစ္ရာ ထိုအဖြဲ႕မ်ား လက္နက္မခ်လွ်င္ လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းရန္လက္မခံလွ်င္ မည္သုိ႔ေဆာင္ရြက္မည္နည္း။ စစ္မွအပ အ ျခားနည္းလမ္း မရွိေတာ့ေပဘူးေလာ။ ထိုသို႔ အျခားလမ္းကိုမေရြးနိုင္ပါက တျပည္လုံး အပစ္ရပ္ေရးဆိုသည္မွာ ျဖစ္ႏိုင္ ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ။ လက္ရွိ ခ်န္ထားမည့္အဖြဲ႕မ်ားကိုၾကည့္လွ်င္ပင္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းသည္ ျငိမ္သက္ဘြယ္ မျမင္ေပ။ ဤမီးစသည္ တ႐ုတ္နယ္စပ္တေလ်ာက္ ထိမ္းသိမ္းရန္ခက္ခဲသည့္အေျခအေနမ်ိဳး ဆိုက္ေရာက္နိုင္သည္ကို ဂရုျပဳရန္ လိုေပ လိမ့္မည္။
• နိုင္ငံေရးျပႆနာ
တကယ္ေတာ့ နိုင္ငံေရးျပႆနာသည္ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕ျပႆနာထက္ ပိုအေရးႀကီးသည္။ နိုင္ငံေရးျပႆနာ ေျဖရွင္း နိုင္မွ လက္နက္ကိုင္တပ္ျပႆနာအပါ က်န္ျပသနာမ်ားကို ေျဖရွင္းနိုင္ေပလိမ့္မည္။ ထို႔ျပင္ တိုင္းရင္းသားတုိ႔ႏွင့္ျပႆနာမွာ ဒီမိုကေရစီျပႆနာမဟုတ္ေပ။ တန္းတူေရးျပႆနာျဖစ္သည္။ တိုင္းရင္းသားတို႔ေတာင္းဆိုေနသည့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ဆိုသည္မွာ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ ကိုယ္ပိုင္ဥပေဒျပဌာန္းခြင့္တုိ႔ ပါဝင္သည္။ တိုင္းရင္းသားျပည္နယ္မ်ားမွ သယံဇာတ မ်ား အား ကိုယ္ပိုင္စီမံခန္႔ခြဲခြင့္ပိုင္ခြင့္တုိ႔ ပါဝင္သည္။သူတုိ႔အားကာကြယ္ေပးမည့္ ျပည္နယ္အလိုက္ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕ မ်ားပါသည္။
ဤနိုင္ငံေရးျပႆနာသည္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ဘို႔လိုသည္ကို ရည္ညႊန္းသည္။ လက္ရွိ အစိုးရကလက္ခံသည္ ဆိုသည္ ဖက္ဒရယ္ပုံစံႏွင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားလိုလားသည့္ ပုံစံၾကားကြာဟမႈမ်ား ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ ထိုအေျခအေနေအာက္ တြင္ NCA စာခ်ဳပ္တြင္ေက်ာ္လႊားခ့ဲသည့္အခ်က္မ်ားသည္္ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ထိပ္ေရာက္လာေပမည္။ အစိုးရဖက္က ၂၀၀၈ အတိုင္းကိုင္တြယ္ရန္ ၾကိဳးစားပါက ျဖစ္နိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္မ်ားက ၂၀၀၈ အေျခခံ ဥပေဒကို လက္မခံဟု ေစာစီးစြာ ေျပာခ့ဲျပီးျဖစ္သည္။ ၂၀၁၅ ဇူလိုင္၁၈ ရက္ေန႔ ဧရာဝတီသတင္းဌာနႏွင့္ ျပဳလုပ္ေသာအင္တာ ဗ်ဴးတြင္ SD အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ေနာ္စီဖိုးရာစိန္က ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို လက္မခံဟု ထပ္မံေျပာဆိုခ့ဲေသးသည္။
နိုင္ငံေရးျပႆနာ တန္းတူေရးျပႆနာသည္ လက္နက္တပ္ဖြဲ႕ျပႆနာေျဖရွင္းေရးအတြက္ အခရာျဖစ္သည္။ နိုင္ငံေရးျပ ႆနာ မေျဖရွင္းနိုင္ဘဲ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕တုိ႔ လက္နက္ကိုင္တပ္ကိုအထိပါးခံမည့္ပုံမေပၚေခ်။
• NCA အျမန္ထိုးနိုင္ေရးေလာ
NCA အား လက္မွတ္အျမန္ထိုးနိုင္ေရးႏွင့္ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးအျမန္ရရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေရးသည္ တူသလိုလို ရွိေသာ္ လည္းကြဲလြဲမႈရွိသည္။ လက္ရွိ NCA လက္မွတ္ထိုးျခင္းသ ည္ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးပြဲတခါးဖြင့္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ လက္ရွိ NCA တြင္ပါဝင္သည့္ အခ်က္မ်ားမွာ ယခင္ကက့ဲသုိ႔ အခုအပစ္ရပ္ နိုင္ငံေရးျပႆနာ ေနာက္မွေဆြးေႏြးမည္ဆိုသည္ ထက္ပိုပါသည္။
ယခု NCA တြင္ နိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲအတြက္ အေျခခံအခ်က္မ်ား တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕မ်ားအဆိုအရ နိုင္ငံေရးအာမခံခ်က္မ်ား ထည့္သြင္းလိုသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း ၾကန္႔ၾကာေနျခင္းျဖစ္သည္။ အမွန္ေတာ့ ဤက့ဲသုိ႔ေသာ အေျခခံအခ်က္မ်ားကိုထည့္သြင္းနိုင္မွသာ အစေကာင္း၍ အေႏွာင္းေသခ်ာေပလိမ့္မည္။ ျပီးစလြယ္ မေက်ာ္လႊားသင့္ေပ။ ေသခ်ာစြာ ဂရုစိုက္ဘို႔ လိုေပ လိမ့္မည္။
NCCT ႏွင့္ UPWC တုိ႔၏ ၇ ႀကိမ္ေျမာက္ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ NCA မူၾကမ္းအားေရးဆြဲႏိုင္ခ့ဲသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထိုမူၾကမ္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားညီလာခံ တြင္ ျပန္လည္တင္ျပျပီး ျပန္လည္ျဖည့္စြက္ ျပင္ဆင္သင့္သည္မ်ားကို ျပင္ဆင္ မည္ဟု ေဆြးေႏြးပြဲြတြင္ ဂတိကဝတ္ထားခ့ဲၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္ အစိုးရဖက္မွ ဦးစီး၍ အစိုးရဝန္ထမ္းအမ်ားစုပါေသာ NCA လက္မွတ္ထိုးေရးလႈပ္ရွားမႈ ျပဳလုပ္လာသည္။ EAOs ညီလာခံအျပီး SD ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းကာ NCA မူၾကမ္းပါအခ်က္မ်ားကုိ ျပန္လည္ေဆြးေႏြးမည္ျပဳေသာအခါ အစိုးရဖက္က အင္တင္တင္ျဖစ္ခ့ဲသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ နိုင္ဟံသာက မူၾကမ္းေရးဆြဲ အတည္ျပဳစဥ္က ျပင္ဆင္သင့္ သည္မ်ားကုိ ျပန္လည္ညိႇႏႈိင္းမည္ဟူေသာ ကတိကဝတ္ကို အစိုးရႏွင့္ UPWC ကပ်က္ကြက္၍ ပ်က္ ကြက္၍ ေရွ႕ဆက္ဘယ္လိုယုံၾကည္မႈႏွင့္ သြားရမလဲဟူ၍ ေမးခြန္းထုတ္ခ့ဲသည္။
သုိ႔ေသာ္ ျပီးခဲ့ေသာျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ၁၂ ႀကိမ္ေျမာက္ အစည္းအေဝးတြင္ ဦးေအာင္မင္းက ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလုပ္ငန္းစဥ္အား လာေရာက္တင္ျပရာတြင္ ၂၀၁၅ မတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔က NCA မူၾကမ္းအား အတည္ျပဳနိုင္ခ့ဲေၾကာင္း သုိ႔ေသာ္ တိုင္းရင္းသားတုိ႔လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ား၏ ေလာ္ခီးလာညီလာခံမွ အခ်က္ ၁၁ ခ်က္ကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္ေဆြးေႏြးရန္ တင္ျပလာသျဖင့္ တိုင္းျပည္အက်ဳိး ျငိမ္းခ်မ္းေရးအက်ဳိးေရွး႐ႈၿပီး အစုိးရမွ ထပ္မံေဆြးေႏြးရန္ ဆုံးျဖတ္ခ့ဲဟု တင္ျပသြားသည္ကိုေတြ႕ရသည္။
သုိ႔ျဖစ္ရာ UPWC အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ဦးေအာင္မင္း၏ ေျပာၾကားခ်က္ႏွင့္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္တုိ႔၏ နားလည္မႈလုံးဝ မတူေပ။ NCCTအေနႏွင့္ အဆိုပါ NCA မူၾကမ္းအား တိုင္းရင္း သားေခါင္းေဆာင္ေဆာင္မ်ားညီလာခံတြင္ ျပန္လည္တင္ျပျပီး ျပင္ဆင္သင့္သည့္အခ်က္ အခ်က္မမ်ားအားထပ္မံေဆြးေႏြးမည္ဆိုသည္မွာ ႏွစ္ဖက္သေဘာတူျပီးသားျဖစ္သည္။ အသစ္ ျပန္လည္တင္ျပမႈမ်ိဳးမဟုတ္ေပ။ တကယ္ေတာ့ NCA ေဆြးေႏြးပြဲ ႏွစ္ဖက္သေဘာတူထားၾကေသာ အခ်က္မ်ားကြဲလြဲစြာ ေဖၚျပေနျခင္း ေဆြးေႏြးဖက္မ်ားၾကားနားလည္မႈ အျပည့္အဝမရသည္ကို ေဖၚျပေနျခင္းျဖစ္သည္။ ဤသုိ႔ေသာ နားလည္မႈ လြဲမွားေနသည့္အေျခအေနမ်ိဳးႏွင့္ NCA လက္မွတ္ထိုးနိုင္ေရးမွာသဟာဇာတမျဖစ္ဟု ဆိုရေပမည္။
နွစ္ဖက္သေဘာတူ လက္မွတ္ထိုးျခင္းမွာ နားလည္မႈ အျပည့္အဝရွိရန္ လိုေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအျမန္ရရွိ ရန္လိုအပ္ေသာ္လည္း ႏွစ္ဖက္ေက်ေက်လည္လည္ရွိရန္ နားလည္မႈအျပည့္အဝရွိရန္က ပိုအေရးႀကီးသည္ဟု ဆိုရေပမည္။ နားလည္မႈအျပည့္အဝမရွိဘဲ အေလာသုံးဆယ္လုပ္ေနျခင္းသည္ ေရရွည္အက်ိဳး မရွိနိုင္ေပ။
တဖန္ NCA လက္မွတ္အျမန္ထိုးေရးအတြက္ ဤအစိုးရက်န္သည့္သက္တမ္းအတြင္း မထိုးနိုင္ပါက ေနာင္အစုိးရသက္တမ္း ေရာက္ပါက တစ္ကျပန္စေနရလိမ့္မည္ဟူေသာ အေျပာမ်ိဳးသည္လည္း အဓိပၸါယ္မရွိေခ်။ ေနာက္သက္တမ္း တက္လာမည့္ အစိုးရသည္ ယခင္အစိုးရလုပ္ေဆာင္ခ့ဲသည္မ်ားကို ဆက္ခံရသည္သာျဖစ္သည္။ ေျပာရလွ်င္ေနာက္အစိုးရ ယခုအစိုးရေခ်း ထားေသာ နိုင္ငံတကာေခ်းေငြမ်ားကို မဆပ္ဘဲေရွာင္လႊဲ၍ မရ။ အလားတူ ယခုအစိုးရကလည္း ကိုယ္ေခ်းငွားသည့္ေခ်းေငြ ကိုယ့္သက္တမ္းမကုန္မွီ ဆပ္မည္ဟူ၍မရွိေပ။
ထိ့ုျပင္ အပစ္ရပ္ေရးသေဘာတူညီခ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ေနာ္စီဖိုးရာစိန္ႏွင့္ နိုင္ဟံသာတုိ႔၏ေျပာဆိုခ်က္အရ လက္မွတ္ထိုးျခင္း မထိုးျခင္းမွာတိုင္းရင္းသားမ်ားအတြက္ နိုင္ငံေရးအာမခံခ်က္သေဘာတူမႈႏွင့္သာ သက္ဆိုင္သည္။ ယေန႔သေဘာတူမႈရလွ်င္ ေနာက္ေန႔လက္မွတ္ထိုး၍ရသည္ဟု ဆိုၾကပါသည္။ အခ်ိန္ျပႆနာမဟုတ္။ ႏိုင္ငံေရးအာမခံခ်က္သာ အခရာက်ေပသည္။အျပန္အလွန္နားလည္မႈႏွင့္ ယုံၾကည္မႈက အဓိကက်ေပသည္။ သုိ႔ေသာ္ ျမန္ေလေကာင္းေလျဖစ္သည္ ဆိုသည္ကိုေတာ့ ျငင္းပယ္ရန္မရွိပါ။
• တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕မ်ားအေပၚအျမင္
တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕မ်ားအေပၚအျမင္သည္ ျပႆနာ ေျဖရွင္းေရးအတြက္အေရးၾကီးသည္။ တိုင္းရင္းသားတဖြဲ႕ (သုိ႔မဟုတ္) လူတေယာက္၏ အားနဲခ်က္ေပၚ ႐ႈျမင္ျပီး လက္နက္ကိုင္ စစ္ဘုရင္မ်ား၏တပ္ဟု ႐ႈျမင္လွ်င္ ျပႆနာေျဖရွင္းရန္ လမ္းေပ်ာက္ သြားေပမည္။ နယ္ခံဗိုလ္က် စစ္ဘုရင္ဟု ႐ႈျမင္သုံးသပ္သည္ႏွင့္ ထိုအဖြဲ႕အား အင္အားသုံး ေခ်မႈန္းသာျဖစ္ေပေတာ့မည္။ အပစ္ရပ္ေရး ျငိမ္းခ်မ္းေရး တန္းတူေရး ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျပႆနာမ်ား ေဘးေရာက္သြားေပလိမ့္မည္။ ဤသုိ႔ျဖစ္ပါက တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားေရာ သူတုိ႔အား ေထာက္ခံသည့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားပါ လက္ခံႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။
တိုင္းရင္းသားတို့၏ျပသနာကို ေျဖရွင္းရာတြင္ သူတုိ႔၏အမ်ိဳးသားလကၡဏာကို မပ်က္မကြက္ထည့္သြင္းစဥ္စားရန္လိုေပ သည္။ သီေပါဘုရင္ သည္ တဦးခ်င္းအရ အရည္အေသြးည့ံေကာင္း ည့ံမည္။ ပေဒသရာဇ္စနစ္သည္ ေခတ္ေနာက္က်ေကာင္း ေနာက္က်မည္။ သုိ႔ေသာ္ သီေပါႏွင့္ ရတနာပုံမင္းေနျပည္ေတာ္သည္ ျမန္မာတုိ႔အတြက္ေတာ့ အမ်ိဳသားလကၡဏာကို ေဖၚ ညႊန္းသည္ကိုျပသည္။ အလားတူပင္ တိုင္းရင္းသားမ်ား အတြက္လည္း သူတုိ႔လူမ်ိဳးမ်ား၏ အမ်ိဳးသားလကၡဏာမ်ားရွိသည္ကို သတိျပဳသင့္သည္။
ယခုႏွစ္ဆန္းပိုင္းက ျမန္မာစစ္ဖက္၏ စစ္အင္အားအလုံးအရင္းျဖင့္ ထိုးစစ္ဆင္ျခင္းခံရေသာ္လည္း ကုိးကန္႔အဖြဲ႕ျပဳတ္မ သြားဘဲ ကိုးကန္႔ေဒသနဲ႔အနီးပတ္လည္တြင္ ကုတ္ကပ္ေနနိုင္ျခင္းသည္ ကိုးကန္႔တုိ႔၏ အမ်ိဳးသားစိတ္က ေတာင့္ခံအားေပး ထားျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ မည္သည့္လူမ်ိဳးတြင္မဆိုရွိေသာ အမ်ိဳးသားစိတ္ဆိုသည္မွာ အင္မတန္ျပင္းထန္ေသာ တုန္႔ ျပန္မႈ ခြန္အားႏွင့္ ေပါက္ကြဲမႈကို ေပးနိုင္စြမ္းရွိသည္ဟု ဆိုရမည္။ သတိျပဳရန္လိုအပ္သည္။
ဆက္လက္ေဖၚျပပါမည္