 |
| ပန္းခ်ီ - သန္းေဌးေမာင္ |
ေမာင္စြမ္းရည္ - မႏၱေလးတုိင္း အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ လူငယ္လုပ္ငန္းအဖြဲ႕က စုစည္းထုတ္ေဝတဲ့ - “ ဆန္းရာျပည့္”
[ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွစ္တစ္ရာျပည့္ အထိမ္းအမွတ္ ကဗ်ာမ်ား ]
(မိုးမခ) စက္တင္ဘာ ၅၊ ၂၀၁၅
“ မန္းရာျပည့္” ၊ “ မႈိင္းရာျပည့္” ၊ “ ဆန္းရာျပည့္” - ဆုိၿပီး ရာျပည့္ပြဲႀကီး သံုးပြဲကို အမွတ္တရ ျဖတ္သန္းခဲ့ ရဖူးပါတယ္။ သူ႔ပံုစံနဲ႔သူ ႀကီးက်ယ္တဲ့ ပြဲႀကီးေတြျဖစ္လုိ႔ အမွတ္တရ ျဖစ္ရပါတယ္။
ဆရာႀကီး သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းနဲ႔ သခင္ေအာင္ဆန္းတုိ႔ဟာ ႏုိင္ငံေရးသမုိင္းအရ ခြဲျခားၾကည့္ျမင္လို႔ မရ ေပဘူး။ ကဗ်ာဆရာႀကီးလဲျဖစ္၊ စာေပသမုိင္းပညာရွင္ႀကီးလဲျဖစ္တဲ့ ဆရာေဇာ္ဂ်ီက ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးသမုိင္း ကုိ ေျပာျပရာမွာ အလြန္ထိမိတိက်တဲ့ မွတ္ခ်က္တစ္ခုကို ေပးခဲ့ဖူးတယ္။ ႏႈိင္းယွဥ္ခ်က္ကလည္း ေကာင္းလြန္း လုိ႔ တစ္ခါဖတ္မိတာနဲ႔ မေမ့ႏုိ္င္ေတာ့ပါဘူး။ သေဘာက ဒီလုိပါ။ အိႏၵိယျပည္ လြတ္လပ္ေရးသမုိင္းမွာ ကဗ်ာ ဆရာႀကီး ရဝိႏၵရာနတ္တဂုိးဟာ အိႏၵိယလူမ်ိဳးတုိ႔ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးရယူလုိခ်င္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ကို အခုိင္အမာ စု စည္းေပးခဲ့ၿပီး ဂ်ဝါမာလာေနရူးဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးက လတ္တေလာအားျဖင့္ လြတ္လပ္ေရးကို ရယူေပးခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္ျပည္မွာလဲ လူရႊန္းဆိုတဲ့ ကဗ်ာစာဆိုႀကီးက တရုတ္လူမ်ိဳးတို႔ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးစိတ္ဓာတ္ကို ေရွးဦးစြာစုစည္း ခိုင္မာေစၿပီးမွ ေမာ္စီတုံးက တရုတ္ျပည္ရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး လတ္တေလာအားျဖင့္ ရယူေပးခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ အလားတူပဲ ဗမာျပည္မွာလဲ ကဗ်ာစာဆိုႀကီးဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းက ဗမာအမ်ိဳးသားတရပ္လံုးရဲ႕ လြတ္လပ္ေရးရယူလိုတဲ့စိတ္ဓာတ္ကို ဦးစြာလံႈ႔ေဆာ္စုစည္းခိုင္မာ ေစၿပီးမွ လတ္တေလာအားျဖင့္ သခင္ေအာင္ဆန္းက ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးကို အရယူေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးကို အရယူေပးခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္တဲ့။ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရး သမိုင္းႀကီး တခုလံုးအတြင္းမွာ ဗမာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ရဲရဲရင့္ရင့္စြန္႔စားခဲ့ၾကသူေတြ ေထာင္ေသာင္းခ်ီရိွခဲ့ၾကေပတယ္။ ဒီသမိုင္းႀကီးကို အႏွစ္ခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ အထူးျခားအေရးပါဆံုးပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္ဦး အတြဲလိုက္ ဆန္ခါတင္က်န္ရိွပါတယ္။ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းနဲ႔ သခင္ေအာင္ဆန္း ဆရာတပည့္ႏွစ္ဦး။
ဆရာေဇာ္ဂ်ီဆိုတာ ကဗ်ာစာဆိုလဲျဖစ္ ၊သမိုင္းပညာရွင္လဲ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကဗ်ာႏွလံုးသားရဲ႕ခံစားမႈ မ်က္စိနဲ႔ ေရွးပညာရွင္ရဲ႕ သိပၸံနည္းက် သမိုင္းမ်က္စိနဲ႔ေရာ မ်က္စိႏွစ္စံုနဲ႔ သမိုင္းတခုလံုးကို ၾကည့္တာပါ။ အံ့ဩစရာ၊ ဝမ္းေျမာက္စရာေကာင္းတာက ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ေကာက္ခ်က္နဲ႔ ျပည္သူလူထုႀကီးရဲ႕ ေရြးခ်ယ္ခ်ယ္တို႔ဟာ တထပ္တည္းလာက်ေနတာပါပဲ။ မိႈင္းရာျပည့္ပြဲ နဲ႔ ဆန္းရာျပည့္ပြဲတို႔ကို ျပည္သူလူထုကပဲ ေရြးခ်ယ္ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတာ မဟုတ္ပါလား။
မႏၱေလးကေတာ့ မိႈင္းရာျပည့္နဲ႔ ဆန္းရာျပည့္အျပင္ “ မန္းရာျပည့္ ” ပြဲႀကီးကိုလဲ မႏၱေလးသမိုင္းမွာ ဘယ္တုန္းကနဲ႔ မတူေအာင္ ႀကီးက်ယ္တဲ့ ပြဲေတာ္ႀကီးအျဖစ္ ႏိုင္ငံေတာ္ပြဲႀကီး ျဖစ္ေအာင္ က်င္းပခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။ မိႈင္းရာျပည့္ ပြဲကေတာ့ မိႈင္းရဲ႕သမိုင္းမွတ္တိုင္ႀကီးကို ႏႊဲလို႔တဲ့ စစ္အစိုးရရဲ႕ ေႏွာင့္ယွက္မႈေၾကာင့္ လူငယ္တို႔ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲႀကီးသ႑ာန္ ျဖစ္ပြားသြားခဲ့ရပါတယ္။တကယ္ေတာ့ မိႈင္းရာျပည့္၊ဆန္းရာျပည့္ ဆိုတာ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရကိုယ္တိုင္က ဂုဏ္ရိွရိွနဲ႔ ျပည္သူကို ဦးေဆာင္က်င္းပ သြားရမယ့္ ပြဲေတာ္ႀကီးေတြ ျဖစ္ရမွာပါ။ ျပည္သူလူထုကေတာ့ သမိုင္းကို စာအုပ္ထဲမွာသာမက ႏွလံုးသားထဲပါ ေရးထိုးထားတဲ့အတြက္ တာဝန္မပ်က္ ေလးနက္ပီျပင္ေအာင္ က်င္းပသြားခဲ့ၾကပါတယ္။
မႏၱေလးရတနာပံုေျပည္ေတာ္ႀကီးဟာ မညီညႊတ္လို႔ ျပည္လႊတ္ခဲ့ရတဲ့ သမိုင္းဒဏ္ရာႀကီး၊ သမိုင္းသင္ခန္းစာႀကီး ရိွခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မႏၱေလးဟာ လုပ္ေဆာင္စရာရိွရင္ အခ်င္းခ်င္း စည္းရံုးၿပီး လုပ္ေဆာင္သြားတတ္ၾကတယ္ ထင္ပါတယ္။ ခုၾကည့္ “ ဆန္းရာျပည့္ ” ကဗ်ာစာအုပ္ႀကီး။ မန္းစိတ္ဓာတ္နဲ႔ စုစည္းညီညႊတ္စြာ အေကာင္အထည္ေဖာ္လိုက္ခဲ့ပါၿပီ။ မန္းဝန္းက်င္ကဗ်ာဆရာေတြသာမက ဗမာတႏိုင္ငံလံုးက ကဗ်ာဆရာေတြကို စုစည္းပါဝင္ေစကာ ေတြ႔ရပါမယ္။ ကဗ်ာဆရာ ၂၀၀။ ကဗ်ာပုဒ္ေရ ၂၀၀။ ဆရာႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းအစ - ေဇာ္ေဝ အဆံုး။စာမ်က္ႏွာ ၃၅၉ (၃၆၀ ဆိုပါေတာ့)။ ဒါေပမဲ့ ကေလာင္သစ္ေတြက အမ်ားႀကီးဆိုေတာ့ ေအာက္ျပည္ေအာက္ရြာက ဘယ္ကဗ်ာဆရာေတြ ပါဝင္ၾကသလဲဆိုတာ အေသအခ်ာ မသိႏိုင္ပါ။ အညာသားကဗ်ာဆရာေတြကေတာ့ မႏၱေလး၊ မံုရြာ၊ အင္းဝ၊ ျမင္းၿခံ၊ ပခုကၠဴ ၊ ေခ်ာက္၊ ေရဦး၊သာစည္၊ ေတာင္တြင္း ၊ ထီလာ စသျဖင့္ ကေလာင္နာမည္ေနာက္က ၿမိဳ႕ရြာနာမည္ေတြပါ ထည့္တာမ်ား ၾကပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေဇာ္ဂ်ီ၊မင္းသုဝဏ္၊ ႏုယဥ္၊ မင္းယုေဝ၊ ေငြတာရီ… စသျဖင့္ ေအာက္ျပည္က အဆိုေက်ာ္ေတြ ေရွ႕တန္းက ပါေနၾကပါတယ္။ ထူးဆန္းတာက - ေဒါင္းႏြယ္ေဆြ ၊ၾကည္ေအာင္တို႔နဲ႔ ပ်ဥ္းမနားကဗ်ာဆရာေတြ အမည္မေတြ႕ရပါလား။ ရိွေစေတာ့- ကဗ်ာဆရာ ၂၀၀ ထဲမွာပါၾကမွာပါ။
အံ့ဩဂုဏ္ယူစရာေကာင္းတာက မ်က္ေမွာက္ေခတ္ကဗ်ာဆရာေတြထဲမွာ မဟာေလးခ်ိဳး၊ ထပ္ကြန္႔မဟာေတးထပ္၊ ကာခ်င္း၊ တန္းခ်င္းစတဲ့ ေရွးရိုးကဗ်ာစပ္နည္းေတြနဲ႔ ေရးဖြဲ႕ၾကသူေတြကို ေတြ႕ရျခင္းပါပဲ။ သူတို႔ဟာ “ ျဖစ္ရံု ”ေရးဖြဲ႕ထားၾကတာမဟုတ္ပဲ ပီပီသသ၊ ပံုစံက်က် ေရးဖြဲ႔ႏိုင္တာကို ေတြ႕ရတဲ့အတြက္ ဒါဟာျဖင့္ မႏၱေလးလကၡဏာေလး တခုအျဖစ္နဲ႔ ဂုဏ္ယူရမလားလို႔ ေတြးမိတာကိုလဲ (ဟုတ္ေသာ္ရိွ၊မဟုတ္ေသာ္ရိွ ) ထုတ္ေဖာ္တင္ျပလိုက္မိပါတယ္။
ေနာက္ထပ္ထူးျခားခ်က္ကလဲ ေတာ္ရံုတန္ရံုလွန္ေလွာၾကည့္ၿပီး ေျပာတမဟုတ္ပါ။ ၃-၄ ေခါက္အစအဆံုး အၿမီးျပန္ေခါင္းျပန္ ဖတ္ၿပီးမွ ေျပာတာပါ။ အဲဒီထူးျခားခ်က္ကေတာ့ - ဒီကဗ်ာစာအုပ္ကို ဘယ္နားကပဲ ဘယ္လိုလွန္ၾကည့္ၾကည့္၊ေတြ႕မိတဲ့ ကဗ်ာကို ဖတ္လိုက္ရင္ “ ဟင္-ဒါျဖင့္ ၊ သိပ္မဟုတ္လွပါဘူးလို႔ ” ေျပာလိုက္မိႏိုင္တဲ့ကဗ်ာမ်ိဳး တပုဒ္မွ မပါတဲ့အခ်က္ပါပဲ။ ဒါ ဘာျဖစ္လို႔လဲလို႔ က်ေနာ္စဥ္းစားၾကည့္ပါတယ္။ ပထမ ဆင္ျခင္သံုးသပ္မိၾကမယ္။ တခ်က္ကေတာ့ ကဗ်ာဆရာေတြအားလံုးဟာ “ ေအာင္ဆန္း ”ကို ေလးေလးနက္နက္၊ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ခ်စ္ၾကည္ညိဳၾကလို႔ပဲ။ တကယ့္ႏွလံုးသားထဲက ေပါက္ဖြားလာၾကတဲ့ ေစတနာေတြ ျဖစ္လို႔ ဘယ္လိုၾကည့္ၾကည့္ လွေနၾကတာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ကဗ်ာေတြ အားလံုးကို အျပန္အလွန္ဖတ္ၾကည့္မိေတာ့ ေနာက္ထပ္အံ့ဩမိတာက ဒီကဗ်ာဆရာေတြ (ေရွ႕ဆံုးကဗ်ာဆရာ ၁၀ ဦးေလာက္ကလြဲလို႔ ) သခင္ေအာင္ဆန္းကို သိမီ သူမရိွဘူးလို႔ထင္ပါတယ္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ၁၉၄၇ ခုႏွစ္က ကြယ္လြန္ခဲ့တယ္။ ခုေရးၾကတဲ့ ကဗ်ာဆရာေတြထဲမွာ အသက္(၇၀) အရြယ္ေတြ ပါဝင္တယ္ ထားဦးေတာ့ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို ျမင္ဖူးေလာက္သူပါမယ္မဟုတ္ပါဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို မသိမျမင္ဖူးၾကေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုျဖင့္ အားလံုးဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သိသေလာက္သိကၽြမ္းေနၾကပံုရပါတယ္။ သူတို႔ဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ အတၳဳပတၱိ၊ကဗ်ာ၊ေဆာင္းပါး၊လံုးခ်င္းစာအုပ္ေတြ ၊ေဆာင္းပါးေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္ေတြ အားလံုးေလာက္ကို စြဲစြဲလန္းလန္း ဖတ္ဖူးထားၾကတဲ့ ပံုစံအေနအထားနဲ႔ ေရးဖြဲ႕ထားၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အကို ဦးေအာင္သန္း ၊ တကၠသိုလ္ေနဝင္း၊ ေမာင္ထင္၊ ဒဂုန္တာရာ စသျဖင့္ ေရးၾကသမွ်ေတြကို ဖတ္ၿပီးမွ ခံစားနားလည္မႈအျပည့္နဲ႔ ေရးၾကဟန္ရိွတယ္လို႔လဲ ေတြ႔ရိွသံုးသပ္မိပါတယ္။ သူတို႔ဟာဘယ္သူ႔အေၾကာင္းကို မသိသိ၊ သိသိ၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုေတာ့ ေျပာရေအာင္ ေလ့လာထားၾကပံုရပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကို ေတြ႕ရတဲ့အတြက္ ငါတို႔ဗမာေတြ ေနာက္ထပ္ကၽြန္ျဖစ္မွာ မဟုတ္ေသးဘူးလို႔လဲ စိတ္ခ်ဂုဏ္ယူႏိုင္ေလာက္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းအစ၊ ကိုေလး(အင္းဝဂုဏ္ရည္) အလယ္၊ ေဇာ္ေဝအဆံုး ႏွစ္ေပါင္း၁၀၀ အတြင္း ကဗ်ာဆရာေပါင္း ၂၀၀က ဂုဏ္ျပဳဖြဲ႕ဆိုျခင္းခံရတဲ့ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ဘယ္ ႏွစ္ေယာက္ရိွသလဲ။ လူတိုင္းက ခ်က္ျခင္းေျဖႏိုင္မယ္။“ တေယာက္တည္းရိွတယ္” လို႔။ အဲဒီ တေယာက္တည္းေသာပုဂၢိဳလ္ကလဲ အထူးေဖာ္ျပစရာမလို။ သခင္ေအာင္ဆန္း၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း မွန္းလူတိုင္းသိၾကပါတယ္။ ဒီစာအုပ္မွာ က်ေနာ္ အထူးႏွစ္သက္တဲ့ ကဗ်ာေတြကို ေရြးႏႈတ္ျပခ်င္ေပမဲ့ အားလံုးေလာက္ ႏွစ္သက္ေနလို႔ ေရြးရခက္ပါတယ္။ ဒီထဲက - တင္ျပပံုနဲ႔ စိတ္ကူးပံု ထူးျခားလို႔ နမူနာထုတ္ျပခ်င္တာပဲရိွပါတယ္။ ၾကည္မိႈင္းေအာင္(ျမင္းၿခံ) ရဲ႕ ကဗ်ာဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ဟံသာဝတီဦးဝင္းတင္ နဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ေတြ႕ပံုကို ႏိုင္ငံေရးအျမင္တရပ္အျဖစ္ တင္ျပထားတာကိုသေဘာက်မိတယ္။ ေမာင္ဝင္းတင္က ေက်ာင္းသားငယ္သူေလး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ကိုယ္တိုင္ေတြ႕ၿပီး စစ္ထဲဝင္ခ်င္လို႔ စာရင္းေပးသတဲ့။ စစ္သားက ေပါတယ္။ ပညာတတ္က ပိုၿပီး လိုမယ္။ ပညာတတ္ေအာင္သင္လို႔ ေျပာလိုက္သတဲ့။ အဲဒါေလးကို ကဗ်ာဖြဲ႕ထားတာ။ ေနာက္တပုဒ္က ခရမ္းျပာထက္လူက “ ဟင္းခ်က္နည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးကို မင္းတို႔ အသည္းအသန္ေတြးေနခ်ိန္မွာ သူပုန္ထနည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးကို ထိန္လင္းက အႀကိတ္အနယ္ စဥ္းစားေနတယ္ ” ဆိုတာမ်ိဳးေလးကိုလဲ တင္ျပပံု သေဘာက်မိတယ္။
ေနာက္တပုဒ္က ၿငိမ္း(ေရႊလီ)။ ေခတ္သရုပ္ကို အေဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ထံ ေဖာ္ထုတ္တိုင္တည္ကာ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ၅ မ်က္ႏွာရိွတယ္။ အဲဒီကဗ်ာ ထဲမွာ “ ေနျပည္ေတာ္၊ ေကဇ၊ မဟာသႏၱိဒုကၡ ၊ တိုက္ပြဲ၊ စစ္ေျပး ၊ ေဆြးေႏြးပြဲ ဆိုတာ အေဖနားစိတ္ ေနမွာပါ"ဆိုတာေလးကို အထူးသေဘာက်မိပါတယ္။ ေနာက္ ၄-၅ ပုဒ္ေက်ာ္လိုက္ေတာ့ ” ေရာသြားမွာစိုးတယ္ ” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ကို သေဘာက်မိတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခ်င္း ေရာသြားမွာ စိုးတဲ့ အေတြးအေခၚေတြ အေတာ္မ်ားပါတယ္။ ဒါက စီးျမစ္ (R.R) ေရးတာပါ။ သူ႔ေနာက္ကပ္လ်က္က စိုင္းဆိုင္ဝမ္းတစ္ ေရးတဲ့ ” ဗုိလ္ခ်ဳပ္မရိွပါ ” ကဗ်ာ။ “ ခင္ဗ်ားတို႔ သိထားဖို႔က ေအာင္ဆန္းဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျဖစ္ေနလို႔ ၾကည္ညိဳတာ မဟုတ္ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဟာေအာင္ဆန္း ျဖစ္ေနလို႔ ၾကည္ညိဳတာ ”တဲ့။ “ စီးျမစ္ ” ရဲ႕ ကဗ်ာနဲ႔ ဆက္ၾကည့္ဖို႔ ေကာင္းတယ္။
ေနာက္တပုဒ္ကေတာ့ စံညိမ္းဦးရဲ႕ ကဗ်ာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ မိန္႔ခြန္းေတြထဲက ေလသံအတိုင္း ေခတ္သစ္မိန္႔ခြန္းတခုကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္စား ကဗ်ာဖြဲ႕ထားတာ။ စိတ္ကူးေကာင္းလို႔ စိတ္ဝင္စားစရာပါပဲ။ ေနာက္တပုဒ္အထူး သေဘာက်မိတာက “ ရာဇဝင္ထဲက အာဇာနည္ ” တဲ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ေျပာဖူးတဲ့ စကားေတြကို တန္းစီၿပီး စိတ္ကူးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ကဗ်ာျဖစ္ေအာင္ဖြဲ႕ထားတာပါ။ “ ဆန္းရာျပည့္ ” အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ဝါက် ၁၀၀ ဖြဲ႕ထားေလရဲ႕။ ဇာဏီေဇာ္(အိမ္မဲ )တဲ့။ ဆန္းစာေပေက်ညက္ၾကပံုကို သိသာႏိုင္ပါတယ္။
ေနာက္ ၄-၅--၆ပုဒ္ေက်ာ္လိုက္ေတာ့ “ ခရီးအျပန္ ”ဆိုတဲ့ကဗ်ာ။ ၿဖိဳးဟံသာ ” ေရးတာ။ “ ခရီးအျပန္ မွာ၊ အိမ္သူမွာတဲ့ အက်ၤီစ မပါေပမဲ့၊ ျပည္သူအတြက္ေတာ့ ၊ ဆန္းအက္တလီ ပါခဲ့တယ္ ”ဆိုတဲ့ စာတပိုဒ္ ၿငိသြားမိျပန္တယ္။ ဘိလပ္ျပန္ဝန္ႀကီးဦးေအာင္ဆန္းက ဇနီးအတြက္ ဘာမွမပါခဲ့ႏိုင္ရွာဘူး။ ေစ်းေလွ်ာက္ၿပီး မွန္ျပတင္းက ေခ်ာင္းၾကည့္၊ ဇနီးမွာတာ သတိရေပမဲ့ .. ေငြ မေလာက္လို႔တဲ့။ ဒီေန႔ဝန္ႀကီးေတြ ႏိုင္ငံျခားကို တမင္တကာ “ ေရွာ့ပင္ ” ထြက္ၾကတာၾကားဖူးေတာ့ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ခ်င္း မႏိုင္းေကာင္း ႏိုင္းေကာင္း ႏိႈင္းယွဥ္မိလိုက္ရျပန္ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေနာက္စာမ်က္ႏွာ အျမန္ေက်ာ္လိုက္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုမ်ား ကဗ်ာဆရာက ေခၚလိုက္ပံုက “ ေဟ့လူ ”တဲ့။ “ ခင္ဗ်ား အသက္ ျပန္မရွင္ပါနဲ႔ ” တဲ့။ ဒီမွာ ဂဠဳန္ဦးေစာေတြ မ်ားတယ္တဲ့။“ ဒီမွာ အသက္ ၉၀ ေက်ာ္ေတြ ၊အခုထိ ေသနတ္ကိုင္ၿပီး ၊ သမၼတလုပ္ခ်င္သူေတြ အမ်ားႀကီးတဲ့။ ေရးသူက “ ဘုန္းလကၤာ ”တဲ့။ သူ႔ေစတနာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို “ အသက္ျပန္မရွင္နဲ႔” ဆိုေတာ့ .. စိတ္ဆိုးရမလိုေပါ့။“ ဂဠဳန္ေစာေတြ အမ်ားႀကီး ”ဆိုေတာ့ လဲ ဟုတ္ေပသားပဲလို႔ သက္ျပင္းခ်မိပါတယ္။
ဒီေန႔လူငယ္ေတြ သိမီွလိုက္တဲ့အထဲမွာ ကိုေအာင္ဆန္းရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ဦး ထင္ရွားတယ္။ “ အင္းလ်ားေက်ာင္းေဆာင္သူမအမာ ” နဲ႔ ဒဂုန္တာရာ ေခၚတဲ့ ေဌးၿမိဳင္ ပါ။ “အင္းလ်ားေက်ာင္းေဆာင္သူ မအမာ ” နဲ႔ “ ပဲခူးေက်ာင္းေဆာင္သား ကိုေအာင္ဆန္းတို႔ အဓိပတိလမ္းေပၚမွာ ဆံုမိၾကပံုကို ေမာင္ၾကည္သစ္ (ေကာလင္း) က ရုပ္ရွင္ျပကြက္ကေလးတခုလို တင္ျပထားတာ တကယ့္ကိုလွတဲ့ အကြက္ကေလးပါ။ ေအာင္ဆန္းရုပ္ရွင္ ရိုက္ရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဒီကဗ်ာေလးတပုဒ္ကုိပဲ သီးျခားသရုပ္ေဖာ္ ရိုက္ျပလို႔ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၾကည့္ရရင္ တကယ့္ကို စိတ္ဝင္စားစရာျဖစ္မွာပါပဲ။ဆရာ ဒဂုန္တာရာရဲ႕ “ ေအာင္ဆန္းသို႔မဟုတ္ အရိုင္း ” စာေပရုပ္ပံုလႊာကို ကိုးကားၿပီး ေရႊေနာင္ရိုး(မႏၱေလး) ေရးဖြဲ႕လိုက္တဲ့ ကဗ်ာကလဲ ေကာင္းဘိျခင္း။ စာေရးဆရာငယ္တေယာက္က အာဏာအရိွဆံုး ဗိုလ္ခ်ဳပ္တေယာက္ကို “ အရိုင္း” လို႔ လူသိရွင္ၾကား ေခၚလိုက္မိတယ္ ။ဒါေပမဲ့ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်မခံခဲ့ရဘူးတဲ့။ ေအာင္ဆန္း တကယ္ရိုင္းမရိုင္း၊ သမိုင္းအေျဖက ဒါပါပဲတဲ့။ သူ႔ကဗ်ာကလဲ လွပါေပတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ အဲသလို ေဖာ္ျပခ်င္တဲ့ ကဗ်ာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ေနာက္ဆံုးတပုဒ္က တကယ့္ကိုယ္ေတြနဲ႔တူပါရဲ႕။ စိတ္ကူးယဥ္ၿပီးဖြဲ႕ဖို႔ မလြယ္တဲ့ ကဗ်ာပါ။ မ်က္မျမင္သူေတာင္းစားႀကီးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရုပ္ပံုကားခ်ပ္ကို ေစ်းမဆစ္ဘဲ ဝယ္သြားပံုအေၾကာင္း ကဗ်ာပါ။“ တနပ္စာေလ်ာ့သြားလဲ ဘာအေရးလဲ၊ ငါတို႔ေက်းဇူးရွင္ႀကီး ” လို႔ ေျပာၿပီးဝယ္သြားေတာ့ ရုပ္ပံုေရာင္းသူကလဲ အံ့အားသင့္၊ ေစ်းမ်ားဆစ္ဖို႔ႀကံေနတဲ့ မိန္းမႀကီး(သူေတာင္းစားႀကီးရဲ႕ ဇနီး) ကလဲ အံ့အားသင့္။ ၾကားက ကဗ်ာဆရာကေတာ့ ဒီျမင္ကြင္းကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္ရည္လည္မိလို႔ “ အမွတ္တရ ” ကဗ်ာဖြဲ႕မိပါသတဲ့။
ဆက္လက္ၿပီး အထူးဖတ္ေစခ်င္တာေတြကေတာ့ ေမာင္ခင္မိႈင္း(ေခ်ာက္)ရဲ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သာရိွရင္၊ ခိုင္မြန္ ရဲ႕ “ အတြင္းေၾက”၊ ေမာင္သစ္ေဝ(ျမင္းၿခံ) ရဲ႕ “ က်ည္ဆ့ ၁၃ေတာင့္ေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မေသခဲ့ဘူး ”၊ ေမာင္စိမ္းသစ္ ရဲ႕ “ သူငယ္ခ်င္း ”၊ မျခဴးအထက၁ (ေက်ာက္မဲ) ေရးတဲ့ “ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဝတ္စံု ၊ ႏိုင္မြန္ေအာင္သြင္ ရဲ႕ “ အာဇာနည္အလံေတာ္ ”၊ ညီညီမင္း (ေက်ာက္မဲ)ရဲ႕ “ ေခတ္သစ္ေကးဝဋ္ပုဏၰားမ်ား ” ၊ ေမာင္လြမ္းဏီ ရဲ႕ “ ေျမလတ္သား ေလာဘ ” စတဲ့ စတဲ့ ကဗ်ာမ်ား။ မလြတ္တမ္း ဖတ္ၾကည့္ပါ။
အမွာစာကေတာ့ ဦးတင္ဦး နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႔ပါ။ ဦးတင္ဦးက ကဗ်ာဆရာ ေတြရဲ႕ ဂုဏ္ေရာင္ေျပာင္တဲ့ လုပ္ရပ္မ်ားကို ဂုဏ္ျပဳေျပာၾကားၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က “ ကဗ်ာဆိုတာ ” ကို ဖြင့္ဆိုထားပါတယ္။ အမွာစာေတြေရာ၊ ကဗ်ာေတြေရာ ဖတ္လို႔မဝ။ ဖတ္သာၾကည့္ၾကေပေရာ့။ ဆန္းရာျပည့္ေပကိုး။
ေမာင္စြမ္းရည္ ၂၀၁၅ စက္တင္ဘာ ၂