ဖိုုးထက္ - နာမည္ေပးခ်င္သလို ေပးၾကလို႔
(မိုုးမခ) စက္တင္ဘာ ၇၊ ၂၀၁၅
အခ်ိဳ႕ေသာ မိဘ၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ားသည္ မိမိတို႔၏ မ်ိဳးဆက္သစ္ကေလးမ်ားကို နာမည္ေပး၊ ကင္ပြန္းတပ္ရာတြင္ လွတ၊ ပတ ခပ္ဆန္းဆန္း နာမည္ေလးမ်ားကို ရွာေဖြၾကံဖန္ၿပီး ေပးတတ္ၾကသည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ေမာင္ႏွမနာမည္မ်ားကို နာမည္ ေပးရာတြင္ ကလ်ာဏီ၊ ကလ်ာသီ စသည္ျဖင္႔ ကဗ်ာဆန္ဆန္ စီးရီးက်က် နာမည္မ်ားကို ေရြးခ်ယ္ၾကသည္။ ဒါက အမ်ိဳး အေဆြေတြထဲမွာ အလုပ္အကိုင္သိပ္မရိွတတ္ဘဲ ႀသဇာအာဏာ အေတာ္အသင္႔ရိွတတ္သည္႔ ေဗဒင္ ယႀတာကို ယံုၾကည္ေသာ ကဗ်ာဆန္ခ်င္သူ (သူမ်ား)၏ အားအား လ်ားလ်ား အခ်ိန္ကုန္ခံျခင္း၏ အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားတည္း။
လူတစ္ေယာက္၏ နာမည္သည္ ထိုလူ၏ ဘ၀သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လြန္စြာမွ အေရးၾကီးေလ၏။ နာမည္တစ္လံုးႏွင္႔ လူလုပ္ၾကရေသာ လူမ်ားအတြက္ နာမည္သည္ အေရးပါေလသည္။ နာမည္ မရိွေသာ လူမ်ား လူရာမ၀င္။ မြတ္ဆလင္ဘာသာ ကိုးကြယ္သူမ်ားက တမန္ေတာ္ မိုဟာမက္၏ အမည္ကို ဘံုထုတ္ၿပီး နာမည္ေတြထဲမွာ မၾကာခဏ ထည္႔သြင္း အသံုး ျပဳၾကသည္။ ဗုဒၶဘာသာမွာေတာ႔ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္၏ အမည္နာမကို ထည္႔သြင္း အသံုးျပဳလွ်င္ မသင္႔ေတာ္ဟု ယူဆၾကဟန္ရိွသည္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကာစက ရန္ကုန္ျမိဳ႕လည္ေခါင္တြင္ “ေဂါတမ” ဆိုသည္႔ အိႏိၵယဆရာ၀န္ တစ္ေယာက္ ရိွဘူးသည္ဟု ဆိုၾက၏။ ဥေရာပ လူမ်ိဳးမ်ားႏွင္႔ အခ်ိဳ႕ေသာ လူမ်ိဳးမ်ားတြင္ အိမ္ေထာင္မက်ခင္က အဖ၏ နာမည္ကို နာမည္၏ ေနာက္ဆံုးတြင္ ထည္႔သြင္းေခၚေ၀ၚသည္။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးပါက လင္၊ ေယာကၤ်ားျဖစ္သူ၏ နာမည္ကို အဖ၏ နာမည္ေနရာတြင္ အစားသြင္းေလ၏။
ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားက ဒီကိစၥတြင္ အေတာ္လြတ္လပ္သည္။ ဦးလွ၏ သားက ေမာင္စြမ္းေမာင္ ျဖစ္သည္။ ဦးေဖ၀င္း၏ သားက ေမာင္ဇင္ဘိုဟိန္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္သြား၏။ ဦးေ၀ျဖိဳး ၏ သမီးက မခင္သႏၱာ၀င္း ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္၏။ ထိုကဲ႔သို႔ေသာ အက်င္႔က ေကာင္းလဲ ေကာင္းသည္။ မေကာင္းလဲ မေကာင္း။ ေကာင္းတာက အထက္က ဆိုခဲ႔သလို လြတ္လပ္သည္႔ လူမ်ိဳးဆိုတာကို ျပျခင္း ျဖစ္သည္။ ေမြးကတည္းက လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ရွင္သန္ခြင္႔ ေပးသည္႔ ျမန္မာလူမ်ိဳး စရိုက္ကို ေဖာ္ျပသည္။ မေကာင္းတာက ေနာင္ မ်ိဳးဆက္ ေလး၊ ငါးဆက္ ၾကာေသာ အခါ ကိုယ္႔ အမ်ိဳးသည္ ဘာအမ်ိဳးမွန္း မသိေတာ႔။ ဆိုၾကပါစို႔။ ဆရာၾကီး ပီမိုးနင္း၏ နာမည္ကိုသာ ဆရာၾကီး၏ သား၊ သမီးမ်ား၏ နာမည္ ေနာက္ဖ်ားႏွင္႔ သူတို႔မွ ေပါက္ဖြားေသာ သား၊ သမီးမ်ားအထိပါ ယူေဆာင္ခဲ႔ပါက နာမည္ေနာက္က “ပီမိုးနင္း” ကိုေတြ႔တာႏွင္႔ ဆရာၾကီး၏ မ်ိဳးဆက္မ်ားဆိုတာကို အလြယ္တကူသိႏိုင္၏။
ထို႔ျပင္ အျခားနည္းအရလည္း ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား အမ်ားစုက ေန႔နံႏွင္႔ အစပ္တည္႔ေအာင္ မွည္႔ေခၚၾကသည္။ ေန၀င္းထြန္း ဟု ျမင္တာႏွင္႔ စေနသား။ ခင္ေမာင္၀င္းဟု ျမင္တာႏွင္႔ တနလၤာသား။ စိုး၀င္းႏိုင္ဟု ေခၚတာႏွင္႔ အဂၤါသား။ ဒါေပမယ္႔ ဒါကလဲ အခ်ိန္တိုင္း တစ္သက္မွတ္ၾကီး သတ္မွတ္လို႔ ရတာ မဟုတ္။
ဥပမာအားျဖင္႔ ကိုေသာင္းျမင္႔တို႔ ညီအစ္ကို ႏွစ္ေယာက္။ ကိုေသာင္းျမင္႔တို႔ မိဘေတြက ေခတ္ပညာတတ္ အလယ္အလတ္တန္းစား မိဘေတြ ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း သားႏွစ္ေယာက္ ေမြးျပန္ေတာ႔ ေသာင္းျမင္႔ႏွင္႔ ေသာင္းတင္႔ ဟု အမည္ေပးသည္။ ကိုေသာင္းျမင္႔က ေသာၾကာသားေပမယ္႔ သူ႔ညီ ေသာင္းတင္႔က စေနသား။ တကယ္႔ ေရတက္၊ ေနတက္မွာ ေမြးေသာသူျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ အစ္ကို ျဖစ္သူ ေသာင္းျမင္႔ဆိုသည္႔ နာမည္ကို ရက္သမ္မိေစဖို႔ စေနသားက ေသာၾကာနာမည္ ေသာင္းတင္႔ ျဖစ္ခဲ႕ရ၏။
ကိုေသာင္းျမင္႔က မသူဇာႏွင္႔ အိမ္ေထာင္က်ၿပီးေသာ္ မသူဇာကို “သူဇာေသာင္းျမင္႔”ဟု အမည္ေျပာင္းဖို႔ တိုက္တြန္းဖူးသည္။ မသူဇာ၏ မ်က္ခံုးပင္႔ေသာ အၾကည္႔ တစ္ခ်က္ႏွင္႔ပင္ သူ႔အဆိုကို သူဘဲ ျပန္ရုပ္သိမ္းလိုက္ရ၏။ ကၽြႏ္ုပ္စာေရးသူ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ေရးခဲ႔သလို မသူဇာႏွင္႔ ကိုေသာင္းျမင္႔က မတည္႔ အတူေန။ မျမင္ရ ေခ်ာင္းၾကည္႔ စံုတြဲျဖစ္သည္။ ကိုေသာင္းျမင္႔က ဆရာၾကီး လုပ္ေနရမွ ေက်နပ္သည္။ ေရွ႕မၾကည္႔ ေနာက္မၾကည္႔ ေဘးမၾကည္႔ ဘီမၾကည္႔ ေကာက္ခ်က္ ရဲရဲၾကီးေတြကို ႏိုင္ငံေရး၊ လူမွဳေရး၊ စီးပြားေရးေတြမွာ ေပးတတ္သည္။ မသူဇာက သူ႔လင္ေတာ္ေမာင္ကို ေလးစားခ်စ္ခင္ေသာ္လည္း ထိုကဲ႕သို႔ မေလ႔မလာဘဲ ေကာက္ခ်က္ ခ်ေစာလြန္းသည္႔ သူ႔ကို ေထာက္ျပသည္။ တိုက္ခိုက္သည္။ ေ၀ဖန္သည္။
ထိုအခါ အြန္လိုင္းေပၚမွာ လူတကာ ေလးစားရသည္႔ ေသာၾကာသား ကိုေသာင္းျမင္႔သည္ စေနသား သူ႔ညီ ေသာင္းတင္႔၏ ေဒါသမ်ားကိုပါ ေခ်းငွားၿပီး စိတ္ၾကီးေတာ႔သည္။ အခဲ မေၾက ျပန္ပက္တတ္သည္။ ဘယ္အေၾကာင္းအရာႏွင္႔ ပါတ္သက္ၿပီး အဘယ္ကဲ႔သို႔ စကားမ်ားခဲ႔ၾကသည္ကို မမွတ္မိၾကေတာ႔ေသာ္လည္း ယေန႔မွာလဲ ထိုစံုတြဲမွာ စကား မေျပာၾက။ ကိုေသာင္းျမင္႔ညီ ေသာင္းတင္႔ ေရာက္လာသည္ အထိ အႏီွစံုတြဲမွာ အျပန္အလွန္ စိတ္ေကာက္လို႔ ေကာင္းေနၾကဆဲ။
ေသာင္းတင္႔က ကိုေသာင္းျမင္႔ႏွင္႔ဆိုလွ်င္ ဆယ္႔ငါးႏွစ္ခန္႔ အသက္ကြာျခားေလသည္။ ကိုေသာင္းျမင္႔တို႔ အေဖ ေျပာစကား အရသာဆိုလွ်င္ ကိုေသာင္းျမင္႔ ဆယ္႔ငါးႏွစ္သား လူပ်ိဳေပါက္ ေလာက္မွာ သိၾကားမင္းက သူ႔အေမ၏ ခ်က္ေတာ္ကို လက္ေတာ္ႏွင္႔ ရစ္ဆိုလား၊ ဘာဆိုလား လုပ္သည္ႏွင္႔ ေသာင္းတင္႔ေမြးသည္တဲ႕။ ကိုေသာင္းျမင္႔က သူ႔မိဘေတြ ေနာက္က်မွ ေမြးထားသည္႔ သူ႔ညီကို ခ်စ္ေသာ္လည္း မိသားစုထဲတြင္ ေယာက္က်ၤားေလး တစ္ေယာက္တည္းဆိုသည္႔ သူ၏ ဂုဏ္ပုဒ္ကို ေျခဖ်က္သြားသျဖင္႔ သိပ္မၾကည္။ မသူဇာကေတာ႔ သူ႔လို မဟုတ္။ ေသာင္းတင္႔ကို ေမာင္ေလးအရင္းေလးလို၊ သားေလး တစ္ေယာက္ ခ်စ္သလို ခ်စ္ရွာသည္။ ေသာင္းတင္႔ ဘြဲ႔႔ရၿပီး စကၤာပူကို အလုပ္ထြက္လုပ္မယ္ဆိုေတာ႔ မသူဇာကပင္ အလံုးစံုေသာကုန္က်စရိတ္ကို စိုက္ထုတ္ကုန္က်ေပးခဲ႔သည္။ ကိုေသာင္းျမင္႔တို႔ အမ်ိဳးေတြဆိုလွ်င္ မသူဇာက အလုပ္မရိွ၊ အကိုင္မရိွ၊ ပြဲစားလိုလို၊ ဘာလိုလို၊ လက္ေၾကာမတင္း၊ ဘာ၊ ညာဟု ေပၚေပၚတင္တင္ ေ၀ဖန္ေသာ္လည္း ေသာင္းတင္႔ဆိုလွ်င္ေတာ႔ သဒၵါသည္။ ႀကည္ျဖဴသည္။
ေသာင္းတင္႔ကလဲ ေသာင္းတင္႔။ ႀကိဳးစားသည္။ ေအာက္သက္ေၾကသည္။ လက္ေၾကာတင္းသည္။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး ေျပျပစ္သည္။ မာန္မာန နည္းၿပီး ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းေတြကို ကူညီသည္။ မိသားစုထဲမွာ အငယ္ဆံုးဆိုေပမယ္႔ ဒီအတြက္လဲ ဘာအခြင္႔အေရးမွ ယူရွာတာ မဟုတ္။ အခုလဲ စကၤာပူမွာ အလုပ္လုပ္ရင္း သူတို႔မိသားစု၏ မိအို၊ ဖအိုၾကီး ႏွစ္ပါးကို သူကဘဲ အဓိက ေထာက္ပံ႔ထားသူ ျဖစ္သည္။ ဒီေတာ႔ မသူဇာက ေသာင္းတင္႔ဆိုလွ်င္ မရီး ႏွင္႔ မတ္ဆိုေသာ္လည္း ေမာင္ေလး အရင္းေလး တစ္ေယာက္ကို ၾကင္နာ သနားသလို ခ်စ္ခင္ ရွာ၏။ သံေယာဇဥ္ ရိွရွာ၏။
အခုလဲ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ အဆင္သင္႔ ျဖစ္ေအာင္ ေပ်ာက္ထားေသာ မွတ္ပံုတင္ကို ျပန္လာ လုပ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေသာင္းတင္႔က လူငယ္ပီပီ Facebook ေတြ ဘာေတြ သံုးၿပီး ဒီမိုကေရစီေရးရာ တိုက္ပြဲ၀င္ ေအာ္ဟစ္တတ္သူ ျဖစ္ေသာ္လည္း ပါးစပ္သာ ပါၿပီး လက္မပါေသာ သူ မဟုတ္။ ရွင္းရွင္း ေျပာရလွ်င္ သူ႔ အစ္ကို ကိုေသာင္းျမင္႔လို မဟုတ္။ ကိုေသာင္းျမင္႔က Facebook ေပၚမွာ က၀ိ ပညာရိွၾကီးလို ဟိုလို လုပ္ပါလား၊ ဒီလို လုပ္ပါလား ေ၀ဖန္ေသာ္လည္း သူ႔နာမည္ မဲစာရင္းထဲ မပါတာကို မသူဇာက လုိုက္ၿပီး နာမည္ စာရင္းပါေအာင္ လုပ္ထားရသည္။ ၿပီးေတာ႔ NLD လဲ မေကာင္း၊ ႀကံဖြဲ႔လဲ မေကာင္း၊ တုိင္းရင္းသားပါတီေတြလဲ မေကာင္းေသာေၾကာင္႔ လာမည္႔ ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ေတာ႔မလိုလို ေလသံက ပစ္ေသး၏။ ဒီအတြက္ မသူဇာႏွင္႔ ေနွာင္ဂ်ိန္သတ္ရတာ မေရ မတြက္ႏိုင္ေတာ႔။ မသူဇာက NLD ကလြဲၿပီး လက္ရိွ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြထဲမွာ ဘယ္ပါတီကိုမွ သူ႔မဲတစ္ျပားကို မသဒၵါ။
မွတ္ပံုတင္လုပ္ဖို႔ သက္သက္ျဖင္႔ အလုပ္က ခြင္႔ယူ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျပန္လာၿပီးမွတ္ပံုတင္ လာလုပ္သည္႔ ေသာင္းတင္႔ကို ကိုေသာင္းျမင္႔ႏွင္႔ မသူဇာတို႔ စံုတြဲက လိုအပ္တာေတြကို လိုက္ပါ လုပ္ေဆာင္ေပးသည္။ ရပ္ကြက္ရံုး ေထာက္ခံစာ။ ရဲစခန္း၊ ျမိဳ႕နယ္….အို ရွဳပ္ေနေအာင္ သြားရ၊ လာရ၊ ေတြ႔ရ၊ ေျပာရ ဆိုရသည္။ ေသာင္းတင္႔က ပါးစပ္က ေျပာလဲ ေျပာသလို လက္ေတြ႔လဲ လိုက္နာခ်င္သူ ျဖစ္သည္။ ဘယ္ဌာန၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အပိုပိုက္ဆံ မေပးခ်င္။ လၻက္ရည္ဖိုး ေပးပါလို႔ ေျပာလို႔ ဘယ္ဆိုင္က လၻက္ရည္ ေသာက္ခ်င္သလဲ ေျပာ။ ၀ယ္ေပးမယ္လို႔ ဘုေတာသျဖင္႔ ေန႔ျခင္းၿပီး ကိစၥတစ္ခုက ၂၄ နာရီ ၾကာေအာင္ အညစ္ခံလိုက္ရသည္။ မသူဇာကေတာ႔ သူ႔ေမာင္ ေသာင္းတင္႔၏ ခြင္႔ရက္ အေတာအတြင္း အခ်ိန္မီွ မၿပီးမွာ စိုးသျဖင္႔ မရွက္မေၾကာက္ သူေတာင္စားမ်ားလို မသဒၵါေရစာ ေတာင္းသည္မ်ားကို ခ်က္ခ်င္း မေပး။ ဘာေၾကာင္႔လဲ။ ဘာအတြက္လဲ။ ဘာလုိ႔လဲ။ စသည္႔ ဘာ…ဘာ…ဘာ ဆိုသည္႔ စကားလံုးကို တြင္တြင္သံုးၿပီး မေၾကနပ္ေၾကာင္းေလးေတာ႔ ျပသည္။ ေျပာသည္။
ကိုေသာင္းျမင္႔ကေတာ႔ စကားနည္း ရန္စဲ။ သူ႔ညီေလး အဆင္ေျပေျပၿပီးသြားေစခ်င္သည္။ အရာရာကို ေငြလမ္းခင္းသြားခ်င္သည္။ ထို႔ေၾကာင္႔ မသူဇာကို မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္၊ သူ႔ညီ ေသာင္းတင္႔ကို ေက်ာကုတ္လုိက္ႏွင္႔ ေလာေဆာ္သည္။ ေနာက္ဆံုး အဆင္႔ လက္ေဗြႏိွပ္၊ က်မ္းက်ိန္ဆိုသည္႔ အဆင္႔ေတြ လုပ္ဖို႔ လ၀က ရံုးကို သြားေတာ႔ မသူဇာတို႔ စံုတြဲက မထူးဆန္းေသာ္လည္း ေသာင္းတင္႔ အတြက္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင္႔ အံ႔ႀသလုိ႔ မဆံုးႏိုင္ေတာ႔။
ေျမစိုက္တဲၾကီးသာသာ ေပါက္ျပဲေနသည္႔ သြပ္ေတြမိုးထားသည္႔ တဲၾကီးက လူ၀င္မွဳ ၾကီးၾကပ္ေရး ရံုးဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မယံုႏိုင္။ သူ႔ဖိုင္တြဲကို ျပန္ရွာေပးသူကို ေလးေထာင္က်ပ္တဲ႔။ တစ္ရက္ကို လူဆယ္ေယာက္ဘဲ လာရွာတယ္ထား။ ျမန္မာေငြ ေလးေသာင္း။ တစ္လကို ဘယ္ေလာက္။ စသည္႔ျဖင္႔ ေသာင္းတင္႔က တြက္ခ်က္မိေနသည္။ ဖုန္အလိမ္းလိမ္း၊ ေခ်းအထပ္ထပ္ စကၠဴေတြ ထပ္တင္ထားသည္႔ စင္ၾကီးေပၚက အမွဳတြဲ ဖိုင္တြဲေတြကို ရွာေဖြ ေပးရသည္႔ ထိုလူကို ျမန္မာေငြ ေလးေထာင္ ဘာအေၾကာင္းနွင္႔မွ် မသဒၵါစရာ အေၾကာင္းမရိွ။ သုိ႔ေသာ္ ဘာအေၾကာင္းႏွင္႔မ်ား ဒီလို အင္တာနက္ေခတ္၊ Facebook ေခတ္ၾကီးမွာ ကြန္ျပဴတာ စနစ္ေတြကို မသံုးစြဲေသးသနည္း။ ဘတ္ဂ်က္မရိွလို႔။ မီးပ်က္လို႔။ ကၽြမ္းက်င္သူ မရိွလို႔။ အေဆာက္အဦး မျပည္႔စံုလို႔ စသည္႔ ဆင္ေျခေတြကို ေပးၾကအံုးမည္ ထင္သည္။ ကမာၻေပၚမွာ ဘယ္ႏိုင္ငံမွ ဒီလို အလုပ္လုပ္ေနၾကတာ မရိွေတာ႔ႏိုင္ေတာ႔ေသာ စာရြက္အေဟာင္းအေျမ႕ၾကီးမ်ား၊ လယ္ဂ်ာစာအုပ္ ထူထူရွည္ရွည္ၾကီးမ်ားျဖင္႔ အလုပ္ လုပ္ေနသည္႔ လူ၀င္မွဳ ၾကီးၾကပ္ေရး ၀န္ၾကီး ဌာနေအာက္မွ ၀န္ထမ္းမ်ားကို စကၤာပူတြင္ အလုပ္ လုပ္ေနသည္႔ ေသာင္းတင္႔က ပါးစပ္ထဲ ဆင္ဆယ္ေကာင္ ၀င္သြားႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ပါးစပ္ အေဟာင္းသားျဖင္႔ အံ႔ႀသေနမိသည္။
သူတို႔ သံုးေယာက္ သြားခဲ႔သည္႔ ရဲစခန္းေတြ၊ ရပ္ကြက္ရံုးေတြအားလံုးမွာလဲ လယ္ဂ်ာစာအုပ္ၾကီးေတြ၊ လယ္ဂ်ာစာအုပ္ၾကီးေတြ။ ေခတ္မွီတာဆိုလို႔ တယ္လီဖုန္းႏွင္႔ ပြတ္ၿပီး Facebook သံုးေနတာဘဲ ရိွသည္။ ဒီေလာက္ အေရးၾကီး၊ ၾကီးက်ယ္သည္႔ အလုပ္ေတြကို လယ္ဂ်ာစာအုပ္ ကိုယ္စီျဖင္႔ အလုပ္ ၿပီးေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေနၾကေသာ ၀န္ထမ္းမ်ား၊ သူေတာင္းစားသာသာ သူခိုး၊ၾကီးၾကပ္သူ အရာရိွမ်ားကို ေသာင္းတင္႔က စိတ္လဲ မရွည္။ ေဒါသလဲ ထြက္ခ်င္ခ်င္။ ကိုေသာင္းျမင္႔က သူ႔ညီကို လိုက္ဆြဲရသည္။ မသူဇာက ရွင္းစရာ ရိွတာရွင္း။ ေမးစရာ ရိွတာ ေမးၿပီး အျမန္ၿပီးဖို႔ လုပ္ရသည္။ ၾကာလွ်င္ ေသာင္းတင္႔ လုပ္ပံုႏွင္႔သာ ဆိုလွ်င္ ျမန္မာျပည္မွ ရံုးပိုင္းဆိုင္ရာ လူမ်ား ညစ္တြန္းတြန္းၾကသည္႔ စရိုက္မ်ားႏွင္႔ အခ်ိန္ကုန္၊ လူပန္း၊ ေငြကုန္ၿပီး အလုပ္ မၿပီးဘဲ ရိွေတာ႔မည္။ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ နည္းနည္းထဲက ႀသဇာ အာဏာကို ရသေလာက္ အကုန္ထုတ္ျပခ်င္သည္႔ အက်င္႔ဆိုးမ်ားက အေပါက္ေစာင္႔ ဒရ၀မ္ က အစ မ.ဘ.သ အဆံုး ။
မွတ္ပံုတင္ လာထုတ္ဖို႔ ရက္ခ်ိန္းေပးေတာ႔ ေသာင္းတင္႔ ဘယ္လိုမွ ျပန္လာ ထုတ္ႏိုင္ေသာ ရက္စြဲ မဟုတ္။ ကိုေသာင္းျမင္႔က သူ႔အစ္ကို အရင္းပါဆိုသည္႔ စာတစ္ေစာင္ႏွင္႔ ထုတ္ယူေပးထားရမည္တဲ႕။ ဒီလိုႏွင္႔ သူတို႔ သံုးေယာက္ စိတ္ေမာ လူေမာျဖင္႔ လ၀က ရံုးမွ ျပန္လာၿပီး လမ္းမွာ ထမင္း ၀င္စားၾကသည္။ ထမင္း၀ိုင္းမွာ ထိုင္ေတာ႔ ေသာင္းတင္႔က ဟင္းပန္းကန္ထဲက ၾကက္ျမစ္တစ္ဖတ္ကို ကိုေသာင္းျမင္႔ကို အရင္ဆံုး ဦးခ်သည္။ ၿပီးေတာ႔ မသူဇာ။ မသူဇာက သိတတ္လိမၼာသည္႔ သူ႔ေမာင္ ေခတ္ပညာတတ္ၾကီးကို အားရ ဂုဏ္ယူလို႔ မဆံုး။
“ေအးကြယ္ က်န္းမာ၊ ခ်မ္းသာပါေစ။ ေသာင္းတင္႔ နဲ႔ ေသာင္းျမင္႔ဆိုၿပီး နာမည္ဆင္ေပမယ္႔ အလိုက္သိ၊ လိမၼာပံုျခင္းေတာ႔ ကြာသေဟ႔” ဟု တိုက္ပြဲ ေခၚသံ ျပဳသည္။ ကိုေသာင္းျမင္႔က ဟင္းခြက္ေတြ စိတ္ေရာက္ေနတာႏွင္႔ သူ႔မိန္းမ မသူဇာ ေျပာသံကို မၾကား။
ေသာင္းတင္႔ကို သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင္႔ ေတြ႔ဖို႔ ျမိဳ႕ထဲကို သူတို႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ လိုက္ပို႔ေပးေသာ လမ္းမွာ ေသာင္းတင္႔က ျမန္မာႏိုင္ငံက ရံုးေတြ စနစ္မက်တာေတြကို အျပစ္မတင္ေသာ္လည္း အားမရသည္႔ ေလသံျဖင္႔ ေ၀ဖန္သည္။ အခ်ိန္မၾကာသင္႔တာေတြကို မၾကာ႔ ၾကာေအာင္ လုပ္ေနၾကသည္႔ စနစ္ဆိုးေတြကို ေထာက္ျပ ေ၀ဖန္သည္။ မသူဇာက ေထာက္ခံသည္။ ၿပီးေတာ႔ စကၤာပူက ရံုးေတြ ဘယ္လို အလုပ္ လုပ္တယ္ဆိုတာ စကၤာပူပါး၀ေနသည္႔ ေသာင္းတင္႔ကို ေမးသည္။ ေသာင္းတင္႔က စကၤာပူမွာ လူေတြ အက်င္႔ပ်က္ ခ်စားခ်င္ေသာ္မွ System (စနစ္) ေတြက ေကာင္းသျဖင္႔ လုပ္လို႔ မရေၾကာင္း၊ ေငြကို လူက ျမင္လွ်င္ ေလာဘတက္တတ္သည္႔ လူ႔ သဘာ၀ကို သိသည္႔ စလံုးအစိုးရက ေငြတျပားမွ ၀န္ထမ္းေတြ မကိုင္ရပါဘဲ quotation ေတြ၊ delivery ordear ေတြ၊ Invoice ေတြျဖင္႔သာ အလုပ္ေတြ လုပ္ၾကေၾကာင္း။ သို႔ေၾကာင္႔ စလံုးမွာ လူေတြက စနစ္ကို ထိန္းျခင္း မဟုတ္ဘဲ စနစ္က လူေတြကို ျပန္ၿပီး ထိန္းေၾကာင္းေမာင္းႏွင္သြားသျဖင္႔ အစစ အရာရာ အဆင္ေျပေနေၾကာင္း သူ႔ အစ္ကိုႏွင္႔ မရီးကို ရွင္းျပသည္။ စလံုးမွာ ႏိုင္ငံျခားသား ျဖစ္သည္႔ သူ႔ရဲ႕ ေနထိုင္ခြင္႔ ကဒ္ျပားအတြက္ ေန႔တစ္၀က္သာ အခ်ိန္ေပးရေၾကာင္း။ ကိုယ္႔ ႏိုင္ငံ ကိုယ္ျပန္လာၿပီး ႏိုင္ငံသားကဒ္ လုပ္ခါမွ တစ္ရက္လဲ မၿပီး၊ ႏွစ္ရက္လဲ မၿပီးေၾကာင္း ျငီးျငဴသည္။ ကိုေသာင္းျမင္႔ကေတာ႔ သူ႔ညီကို “မင္းၾကီးက်ယ္ မေနနဲ႔။ မင္းလဲဒီႏိုင္ငံထဲမွာ ပညာသင္၊ လူျဖစ္လာတဲ႔ေကာင္။ အျပစ္တင္ရံုနဲ႔ ဘာမွ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ဘူး” ဘာ၊ ညာျဖင္႔ ျပန္လွန္ ေ၀ဖန္သည္။ မသူဇာႏွင္႔ ေသာင္းတင္႔က တစ္ဖက္။ ကိုေသာင္းျမင္႔က တစ္ဖက္ ျငင္းခံု လာၾကသည္။
ေသာင္းတင္႔ ကားေပၚက ဆင္းေတာ႔ စကား စစ္ထိုးပြဲ အင္အားက ရာခိုင္ႏွဳန္း အညီအမွ် ျပန္ျဖစ္သြားသည္။ ေသာင္းတင္႔၏ ကားေပၚက မဆင္းခင္ ေျပာသြားသည္႔ “ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ား နာမည္ေပးရင္ေတာင္ ျဖစ္သလို ၾကံဳရာ က်ပန္းေပးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေဖ ဦးထြန္းတင္ ဆိုတ႔ဲ နာမည္ ကိုကို႔မွာလဲ မပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္႔မွာလဲ မပါဘူး။ အဲဒီ နာမည္ေပး စနစ္ဇယား မက်တာၾကီးက အခု ရံုးေတြမွာ အလုပ္လုပ္တာ စနစ္မက်တာၾကီးနဲ႔ တိုက္ဆိုင္မယ္ ထင္တယ္ေနာ္။ မမၾကီး ဘယ္လို သေဘာရသလဲ” ဟု မသူဇာကိုပါ စကား၀ိုင္းထဲ ဆြဲသြင္း၊ ခၽြန္တြန္းလုပ္ကာ ကားေပၚမွ ေကာ႔ေကာ႔ ေကာ႔ေကာ႔ႏွင္႔ ဆင္းသြား၏။
တကယ္ေတာ႔ ေသာင္းတင္႔က ျမန္မာလူမ်ိဳး နာမည္ေပးတာႏွင္႔ ျမန္မာအစိုးရ ရံုးမ်ား အလုပ္လုပ္ပံု စနစ္ ဇယား မက်တာ ဘာမွ မသက္ဆိုင္တာ သိသည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳး နာမည္ေပးျခင္းသည္ ခ်စ္စရာ လြတ္လပ္သည္႔ လူမ်ိဳးလို႔ အေကာင္းဘက္က လွည္႔ယူေသာ္ ရေကာင္း၏။ အစိုးရ ရံုးဌာနမ်ား၏ လယ္ဂ်ာဖိုင္တြဲၾကီးမ်ားျဖင႔္ စနစ္မက်မန အလုပ္ လုပ္သည္ကား အစိုးရ အသံုးမက်ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူ႔အစ္ကိုႏွင္႔ သူ႔အမကို စခ်င္ေသာေၾကာင္႔ မဆိုင္တာ ႏွစ္ခုကို ဇြတ္ဆြဲယွဥ္ေတြးကာ ခၽြန္တြန္း လုပ္ေပးခဲ႔ျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ဒါကို ထိုစံုတြဲက မသိ။ နားမလည္ဘဲ စည္းကမ္း မက်နစြာ ရန္ျဖစ္ရင္း အိမ္ျပန္သြားၾကေလေတာ႔သည္။
ဖိုးထက္