 |
| ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး လိႈင္သာယာၿမိဳ႕နယ္မွ က်ဴးေက်ာ္ရပ္ကြက္ ျမင္ကြင္းတစ္ခု (ဓာတ္ပံု - ခြန္းလတ္ / Myanmar Now) |
ေက်ာ္လင္းထြန္း (Myanmar Now) - ဒဏ္ရာရ က်ဴးေက်ာ္ရပ္ကြက္
စက္တင္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၅
Myannmar Now တြင္ ေဖာ္ျပသည့္ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။
စက္တင္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၅
Myannmar Now တြင္ ေဖာ္ျပသည့္ ေဆာင္းပါးျဖစ္ပါသည္။
ဇြန္လ၏ ေန႔လယ္ခင္းတစ္ခု၌ မူလတန္းေက်ာင္းသားေလးမ်ား၏ စာအံသံက စီစီညံညံ ထြက္ေပၚေနသည္။ အဘယ္သို႔ေသာ စာသင္ေက်ာင္းမ်ိဳးက ဤရပ္ကြက္အတြင္း တည္ရွိေနပါသနည္း။
လိႈင္သာယာၿမဳိ႕နယ္ရွိ က်ဴးေက်ာ္ရပ္ကြက္တစ္ခုသို႔ သတင္းရယူရန္ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ရွိေနျခင္း ျဖစ္၏။
ဤရပ္ကြက္ႀကီးမွာ ပန္းလိႈင္ျမစ္နံေဘး ေညာင္ေက်းရြာအုပ္စုပိုင္ ေျမႏုကၽြန္းထက္တြင္ တည္ရွိသည္။ ဧက ၆ဝ ခန္႔ က်ယ္ သည့္ ဤေနရာတြင္ အိမ္ေထာင္စုေပါင္း ၂,ဝဝဝ ဝန္းက်င္ရွိသည္။ ဤေနရာသို႔ အေစာဆံုး က်ဴးေက်ာ္ ဝင္ေရာက္လာသူမ်ား၏ ေျပာစကား အရမူ ၂ဝဝ၈ နာဂစ္ဆိုက္ကလုန္း မုန္တိုင္း မတိုက္ခတ္မီက အိမ္ေခ် ၄ဝ သာရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ဝါးေက်ာင္းေလးတြင္ အသံက်ယ္က်ယ္ စာအံေနၾကသည္။ ဤေက်ာင္းမွာ ေအာင္ပရဟိတ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ေက်ာင္း၏ တြဲဖက္ျဖစ္ၿပီး ဘြဲ႔ရ ေစတနာ့ဝန္ထမ္း ဆရာမ ႏွစ္ဦးက သင္ၾကားျပသေပးလ်က္ရွိသည္ဟု ရပ္မိရပ္ဖတစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးဉာဏ္ လင္းက ဆိုသည္။
“အရင္ႏွစ္ေတြကဆို ကေလးေတြဟာ အေဝးႀကီးကို ေက်ာင္းသြားတက္ၾကရတယ္” ဟု သူက ရွင္းျပသည္။
သို႔ရာတြင္ ဤ ဘကတြဲဖက္ေက်ာင္းေလးမွာ ေက်ာင္းသားဦးေရ ၅ဝ သာ ဆံ့သည္ျဖစ္၍ က်ဴးေက်ာ္ရပ္ကြက္ႀကီးအတြင္း ေနအိမ္မ်ားတြင္ ေဆာ့ကစားေနရေသာ ကေလး အမ်ားအျပားက ေက်ာင္းတက္ႏုိင္သည့္ အခြင့္အေရး မရေသးဟု ဆုိရမည္။
လိႈင္သာယာ ေျမႏုကြၽန္း က်ဴးေက်ာ္မ်ားက ကြၽန္ေတာ့္ကို ၎တို႔၏ တီးတိုးေဖာ္တဦးသဖြယ္ ရင္ဖြင့္ၾကသည္။ ဆိုက္ကားဆရာ လည္း ျဖစ္သည့္ ဦးဉာဏ္လင္းက သူ၏ ေျမးတစ္ဦး လြန္ခ့ဲေသာ ၄ ႏွစ္က လမ္းေပၚတြင္ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားစဥ္ ေသဆံုးခဲ့ရ ေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပသည္။
တက္တတ္သည့္ သူ႔ေျမးက မုိးရာသီအတြင္း ေရႀကီးလာခ်ိန္ ႐ုတ္တရက္ တက္ခ်က္ သတိလစ္ လဲက်သြားၿပီး ေရနစ္သြားျခင္း ျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။
သက္ႀကီးဘိုးဘြား က်ဴးေက်ာ္မ်ားကလည္း သူတို႔နယ္ေျမအေၾကာင္း ေျပာျပသည္။
“ဒီမွာ ေႁမြဆိုးေတြ ရွိတယ္” ဟု သူတို႔က သတိေပးသည္။
ေျမြေတြၾကား ေနထုိင္ၾကသည္ဟူေသာအခ်က္က ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္ဖြယ္ေတာ့ မဟုတ္ေသး။ ေနာက္ထပ္ အျခားျဖစ္ ရပ္တခုေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ မခ်ိတင္ကဲ ခံစားလုိက္ရသည္။
ဤရပ္ကြက္ကို ဖ်က္သိမ္းမည့္အေၾကာင္း လြန္ခဲ့ေသာ ၂ ႏွစ္က အာဏာပိုင္တို႔ သတိေပးစာ ကပ္သြားၾကၿပီး ေနာက္ပိုင္း မၾကာခဏ ေရာက္လာတတ္ေသာ လူမိုက္ ၂ဝ ခန္႔က အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္ၾကသည္ဟု အမ်ဳိးသမီးသံုးဦး ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရခ့ဲေသာ အိမ္တစ္အိမ္မွ မသီတာက သူ၏ ညာဘက္လက္မွ ဓားဒဏ္ရာ အမာရြတ္ကိုျပၿပီး ေျပာျပသည္။
“အိမ္ေတြကို မသိမ္းဖို႔ ေျပာမိတာနဲ႔ ကြၽန္မတို႔ တိုက္ခိုက္ခံခဲ့ရတာပါ” ဟု မသီတာက ရွင္းျပသည္။
ထုိရပ္ကြက္မွ မဟုတ္ေသာ တိုက္ခုိက္ေရးသမား ထိုလူမိုက္မ်ား သူတို႔ဆီ မၾကာခဏဆိုသလို ေရာက္လာတတ္ၾကေသာ္လည္း အျမဲတိုက္ခိုက္ၾကသည္ေတာ့ မဟုတ္ဟု ဆုိသည္။ သူတုိ႔က လူမိုက္မ်ားအေၾကာင္းကုိ ၿမိဳ႕နယ္ ရဲတပ္ဖြဲ႕ႏွင့္ အာဏာပို္င္မ်ားထံ တိုင္တန္းမႈ မျပဳရဲၾက။ အာဏာပိုင္မ်ား၏ အကာအကြယ္ေပးမႈလည္း သူတို႔ မရရိွဟု သိရသည္။
လူမိုက္မ်ား၏သတင္းက အာဏာပိုင္တို႔ထံ ေရာက္သည္ မေရာက္သည္ မေသခ်ာေသာ္လည္း အနီးအနားမွ ရပ္ကြက္ေက်းရြာ မ်ားႏွင့့္ တျခားၿမိဳ႕နယ္မ်ားသို႔ ေရာက္ခ့ဲသည္။
ဒီမုိကေရစီစနစ္သို႔ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးအတြက္ အရိွန္ယူေနဆဲျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးကလည္း အရွိန္ယူေနရဆဲျဖစ္သည္။
က်ဴးေက်ာ္ေနထိုင္ျခင္းမွာ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးႏွင့္ ဖီလာဆန္႔က်င္ေနျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း သူတုိ႔ကုိ ႏွင္ထုတ္ရာတြင္ နည္းလမ္းတက် ျဖစ္သင့္သည္။
ပင္ပန္းႀကီးစြာ လုပ္ကိုင္ၿပီးမွ ရလာေသာ အနိမ့္ဆံုး ဝင္ေငြက အိမ္တစ္လံုး ငွားၿပီး ေနႏိုင္ေလာက္သည့္ အေျခအေန မေပး။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈက သူတို႔ဘဝအတြက္ နံပါတ္တစ္ တရားခံျဖစ္ပါမူ ဒုတိယတရားခံက အဘယ္သူနည္း။ သူတို႔ ကိုယ္တိုင္လား သို႔မဟုတ္ အျခားသူမ်ားလား ဆိုတာ စဥ္းစားစရာ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။