 |
| ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတုုန္းက ကာတြန္းေစာငိုု ဆြဲခဲ့တဲ့ ကာတြန္းပါ |
ထက္ျမက္ - ဘာေၾကာင့္ မဲေပးၾကမွာလဲ
(မိုုးမခ) စက္တင္ဘာ ၁၃၊ ၂၀၁၅
“ ဘာေၾကာင့္ မဲေပးၾကမွာလဲ” ေမးခြန္းအေပၚ ဒီမုိကေရစီလုိခ်င္၍ မဲထည့္ၾကရမည္ဟု ေျပာသူမ်ားက ေျပာသလုိ၊ လူူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္အဝရခ်င္၍ ဟု ေျပာသူကလည္းေျပာ၏။ တခ်ိဳ႕က တုိင္းျပည္ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ ေရးအတြက္၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း မိမိဘဝ သာယာေျဖာင့္ျဖဴးေရးအတြက္၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း လြတ္လပ္မႈအတြက္ စ သည္ စသည္ျဖင့္ မိမိတုိ႔ သန္ရာသန္ရာ၊ မိမိတုိ႔ ဆႏၵရွိသမွ်ႏွင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ထားရွိမႈအေပၚ မူတည္ၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာၾကေလသည္။
ကၽြန္ေတာ္ကမူ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ မိမိႏုိင္ငံမွ လံုးဝကင္းစင္သြားေစဖုိ႔ မဲထည့္ရမွာ ျဖစ္ သည္ဟု ေယဘူယ်သေဘာျဖင့္ ေျဖလုိက္ေလသည္။
မဲထည့္ရုံျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ေပ်ာက္သြားမွာလား၊ မ ေပ်ာက္ႏုိင္ပါ။
၉၀ ျပည့္ႏွစ္ကလည္း မဲထည့္ခဲ့၏။ သုိ႔ေသာ္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ေပ်ာက္မသြား၊ ပုိ၍ပင္ ဆုိးရြား ခဲ့၊ ရက္စက္ခဲ့ေလသည္။ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ကလည္း မဲထည့္ခဲ့သည္။ စစ္အစုိးရေခတ္ကထက္ အလ်င္သိမ္ေမြ႔လာ သည္ဟု ဆုိရသည္။ သုိ႔ေသာ္ ဟန္ျပဆက္ဆံေရးသာ ျဖစ္ပါသည္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္မွာ ဂ်ပန္ေခတ္မွီသူမ်ား က ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တုိ႔ အုပ္ခ်ဳပ္သည့္အတုိင္းပင္ ျဖစ္သည္ဟုဆုိသည္။ ထစ္ခနဲ႔ရွိ ေထာင္ထဲထည့္ျခင္းမ်ိဳး၊ အကန္႔ အသက္မရွိ ေထာင္ခ်ခံရျခင္းမ်ိဳးျဖင့္ ျပည္သူလူထုမွာ ဂ်ာမနီေျမမွ ဟစ္တလာထံ ေရာက္သြားသလုိ ျဖစ္ေန သည္။ ဗုိလ္ေနဝင္းေခတ္က ဗုိလ္ေနဝင္းက ေမာက္မာသည္။ ဗုိလ္သန္းေရႊေခတ္တြင္မူ ဗုိလ္သန္းေရႊက ကုိယ္ တုိင္မေမာက္မာပဲ လူယံုတပည့္မ်ားကို ခုိင္းေစကာ ေမာက္မာေလသည္။ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္တြင္ ျပည္သူမ်ား မွာ ထမင္းဝလင္ေအာင္ မစားရသလုိ စကားကုိလည္း ဝလင္ေအာင္ မေျပာၾကရေပ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မ်ိဳးဆက္မွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ခါးခါးသီးသီး ရင္ဆုိင္ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ မ်ိဳးဆက္ျဖစ္ ၏။ ဂ်ပန္ေခတ္၌ လူမွန္းသိတက္စအရြယ္ မဟုတ္၍ ဖိႏွိပ္မႈကို မခံစားခဲ့ရေသာ္လည္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို လူ မွန္းသိတက္သည့္အရြယ္ျဖစ္၍ ခါးခါးသီးသီး ခံစားခဲ့ရပါသည္။ ဗမာႏုိင္ငံေရာက္လာေသာ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တုိ႔ သည္ လုိခ်င္သမွ်ကို အတင္းအဓမၼယူသည္။ အာခံေျပာဆုိလွ်င္ ပါးရုိက္နားရုိက္ လုပ္သည္။ သူတုိ႔ကို ဆန္႔က်င္ ပုန္ကန္လွ်င္ အခ်ဳပ္ထဲထည့္ကာ ေရေႏြးပူေလာင္းသည္၊ လက္သည္းခြံ ေျခသည္းခြံ ခြာသည္၊ ေရနွစ္သည္၊ ေျခ သလံုးအေပၚ ျမင္းလံုးျဖင့္ လွိမ့္သည္၊ စသည္စသည္ျဖင့္ ရက္စက္စြာ ျပဳလုပ္ေလသည္။ ဖက္ဆစ္တုိ႔၏ ရက္စက္ ပံုကို ကုိယ္တုိင္ခံစားခဲ့ရသူမ်ား၏ အေတြ႕အႀကံဳအရ သိရွိခဲ့ရသလုိ စာေတြ႕အရလည္း သိရွိခဲ့ရသည္
။ ဂ်ဴးလူမ်ိဳး ၆ သန္းခြဲ အသက္ခံရေသာ နာဇီတုိ႔၏ ရက္စက္ပံုကုိလည္း ရုပ္ရွင္မ်ားထဲ ၾကည့္ရသည္။ စာမ်ားထဲ ဖတ္ရႈခဲ့ရ ေလသည္။ ဂ်ဴးမ်ားကိုဖမ္း၊ ဓါတ္ေငြ႔ျဖင့္ အေဆာက္အဦးထဲထည့္ကာ သတ္ပစ္သည္။ ဆံပင္မ်ား ျဖတ္ယူၿပီး ေမြ႕ ရာမ်ား၊ ဆုိဖာမ်ားတြင္ အသံုးျပဳ၏။ ေရႊသြားမ်ား၊ လက္စြပ္မ်ားကို ျဖဳတ္ယူကာ လူေသထံမွ အျမတ္ထုတ္ၾက သည္။ ဖက္ဆစ္စနစ္၏ အလြန္ရက္စက္မႈမ်ားကို သိရွိၾကသလုိ တရုတ္ျပည္တြင္ နန္ကင္းလူသက္ပြဲမွာ ထင္ရွား ၏။ ထုိ နန္ကင္းလူသတ္ပြဲကို ဂ်ပန္က ယခုအထိ ျငင္းေနသည္။ သမုိင္းအမွန္ရွိေနရက္ႏွင့္ ေနာင္ဖက္ဆစ္အုပ္ ခ်ဳပ္ေရးမဟုတ္ပဲ ဒီမုိကေရစီအုပ္ခ်ဳပ္ေရး ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ဂ်ပန္တုိ႔မွာ အမ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓါတ္ျဖင့္ ျငင္းေန၏ ဆဲျဖစ္ပါသည္။
ဖက္ဆစ္စနစ္၏ဒဏ္ကုိ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် မခံစားခဲ့ရေသာ္လည္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္၏ ရက္စက္မႈ ဒဏ္ကုိကား တမလြန္ဘဝအထိ မေမ့ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ခံစားခဲ့ရပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘာေၾကာင့္မဲထည့္ရမွာ လည္း ဆုိသည့္အခါ ဒီမုိကေရစီလုိခ်င္၍ မဲထည့္ျခင္းလည္း မွန္သည္၊ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္အဝလိုခ်င္၍ မဲ ထည့္ျခင္းလည္း မွန္သည္၊ လြတ္လပ္လုိ၍ မဲထည့္ျခင္းလည္း မွန္သည္။ ထုိအေျဖမွန္မ်ား၏ အႏွစ္ခ်ဳပ္တြင္ စစ္ အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္ျဖတ္ေရး ပါေနပါေတာ့သည္။ ဒီမုိကေရစီေပးမွ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္ျပတ္ေပမည္။
သုိ႔ေသာ္ ထုိ ဒီမုိကေရစီမွာ ၂၀၁၀ တုန္းက အေျပာင္းအလဲဆုိေသာ ဒီမုိကေရစီကား မဟုတ္ေပ။ ထုိ ဒီမုိကေရစီ သည္ အထက္ပါအေျဖမ်ားအားလံုးႏွင့္ အက်ံဳးဝင္ေသာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အေငြ႔အသက္ တစ္စက္မွမပါေသာ ဒီမုိကေရစီျဖစ္မွသာလွ်င္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္ျဖတ္ႏုိင္ေပမည္။ ဘာေၾကာင့္ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို အျမစ္ ျဖတ္ခ်င္ပါသလဲ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဘဝတြင္ ၁၉၆၂ ခုနွစ္မွစၿပီး လူမဆန္ေအာင္ ေနခဲ့ၾကရေလသည္။ စစ္ယူနီေဖာင္းဝတ္မ်ား မွတပါး အရပ္ဝတ္ ဝတ္ထားေသာ ျမန္မာျပည္သူမ်ားမွာ လူမုိက္၊ လူရမ္းကားမ်ား အုပ္ခ်ဳပ္ေသာႏုိင္ငံတြင္ ေနရ သလုိ ျဖစ္ေန၏။ တစ္နည္းေျပာရလွ်င္ ဘီလူး၊ သဘက္လုိ လူမ်ိဳးမ်ား ၊ လမ္းေပၚတြင္ ဗုိလ္က်စုိးမုိးေနေသာ လူ မုိက္ လူရမ္းကားမ်ား၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ ေနခဲ့ရေလသည္။
အသင္းအဖြဲ႕ ဖြဲ႕စည္းခြင့္မရွိ၊ မိမိလုိအင္ဆႏၵ ကို တင္ျပေတာင္းဆုိခြင့္မရွိ၊ တစ္ခ်ိန္တည္းတြင္ မိမိစားခ်င္ေသာ အစာကို စားခြင့္မရွိၾက၊ မိမိသြားခ်င္သည့္ ေနရာကို သြားခြင့္မရွိၾက။ တစ္ျခားတုိင္းျပည္ထား၊ မိမိတုိင္းျပည္တြင္ပင္ သြားသည့္ေနရာ၌ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး ထံ မိမိဘယ္ေနရာသြားသည္ကို တုိင္ၾကားရသည္။ တည္းသည့္ေနရာကိုလည္း ညအခ်ိန္မေတာ္ သန္းေခါင္စာ ရင္း စစ္ေလသည္။ လံုးဝလြတ္္လပ္ခြင့္မရွိ။ ကုလသမဂၢပဋိညဥ္စာတမ္းကို လံုးဝခ်ိဳးေဖာက္ထား၏။ ထုိအခ်ိန္က စစ္အာဏာရွင္တုိ႔၏ ပါးကြက္သားမ်ားျဖစ္ေသာ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားသည္ ဒီမုိကေရစီဘက္ေတာ္သားမ်ား ကို ညဥ့္နက္သန္းေခါင္ျဖစ္ေစ၊ ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ျဖစ္ေစ ဖမ္းခ်င္သည့္သူကို လာေရာက္ဖမ္းခြင့္ရွိသည္။ သိမ္းခ်င္သည့္ပစၥည္း လာသိမ္းေလသည္။ အထူးသျဖင့္ သူတုိ႔ကို ပုန္ကန္ျခားနားသည္ဟု ယူဆပါက စာအုပ္ မ်ား၊ စာရြက္စာတမ္းမ်ား လာေရာက္သိမ္းယူေလသည္။ စစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ သူတုိ႔ေမးသည္ကို မေျဖပါက ေသသည္အထိ စစ္ေဆးခြင့္ရွိသည္။
ရန္ကုန္မွ ဦးေမာင္ကုိမွာ စစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ အသတ္ခံရ၏။ ၄၈၂၈ မွ ရဲေဘာ္ေမာင္ကိုလည္း မႏၱေလးစစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ အသတ္ခံရသည္။ ထုိနွစ္ဦး အသတ္ခံရမႈမွာ ထင္ရွား ေလသည္။ ထုိကဲ့သုိ႔ သတ္ခြင့္ရွိေၾကာင္းလည္း စစ္အာဏာရွင္မ်ားက စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ားကို လုိင္စင္ေပး ထား၏။ ဂ်ိမ္းစ္ဘြန္းလုိ “ Licence to Kill” ခြင့္ျပဳထားသကဲ့သုိ႔ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးကိုလည္း ထုိသုိ႔ပင္ ခြင့္ျပဳ ထားေလသည္။ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္တုိ႔၏ ကင္ေပတုိင္မ်ား၊ နာဇီတုိ႔၏ ဂက္စတာပုိမ်ားမွာလည္း ထုိသုိ႔ပင္ ခြင့္ျပဳခံ ထားရသူမ်ား ျဖစ္သည္။ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးစခန္းမ်ားတြင္ ကင္ေပတုိင္စခန္းမ်ား၌ ႏွိပ္စက္ခံရသလုိ လက္ သည္းမ်ားလည္း အခၽြတ္ခံရသည္၊ ထုပ္တြင္ ေဇာက္ထုိးဆြဲကာ အရုိက္ခံရသည္၊ ေျခသလံုးတြင္ ျမင္းလံုးလွိမ့္ ကာ ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ထြက္သည္အထိႏွိပ္စက္ၾကသည္။ ၾကာပြတ္ျဖင့္ရုိက္သည္၊ က်င္စက္ျဖင့္ တုိ႔ၾကသည္။ ထုိ က်င္စက္တုိ႔ျခင္းေၾကာင့္ တခ်ိဳ႕မွာ လူျဖစ္ရႈံးကုန္ၾကသည္။ တခ်ိဳ႕ ေထာင္ထဲေသဆံုးၾကသလုိ အျပင္ေရာက္ သည့္အခါ ေသဆံုးကုန္ၾကပါသည္။
စစ္အာဏာရွင္ေခတ္တြင္ စစ္တပ္ကုိ တုိးခ်ဲ႕သထက္ တုိးခ်ဲ႕၊ တုိင္းျပည္ဘ႑ာေငြမ်ားကို စစ္အသံုးစ ရိတ္တြင္ထည့္ကာ စစ္လက္နက္ဝယ္ယူၾကသည္။ စစ္ဘက္အရာရွိမ်ားကိုလည္း အရပ္ဘက္ဌာနမ်ားတြင္ တာ ဝန္ယူ ေနရာခ်ထားသည္။ ယခု ဒီမုိကေရစီကို သြားသည္ဟုဆုိေသာေခတ္၌ပင္ စစ္ဗုိလ္ဆရာဝန္မ်ားအား အ ရပ္ဘက္ေျပာင္းကာ တာဝန္ေပးလာသျဖင့္ ဆရာဝန္အားလံုးလုိလို ဖဲႀကိဳးနက္တပ္ကာ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခဲ့ၾက သည္။ စစ္အာဏာလႊမ္းမုိးမႈကို တုိင္ပင္ထားျခင္းမရွိပဲ အားလံုးလုိလုိ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
စစ္တပ္ လႊမ္းမုိးမႈကို ျပည္သူက မႏွစ္ၿမိဳ႕ေၾကာင္း သိသာပါသည္။ ပညာတက္မ်ားၾကား၌ ထုိမွ်ေလာက္ျဖစ္ေနၿပီဆုိလွ်င္ ပို၍ဖိႏွိပ္ခံ၊ ေသြးစုပ္ခံရေသာ ေက်းလက္ေဒသမ်ားႏွင့္ တုိင္းရင္းသားေဒသမ်ားတြင္ မည္ကဲ့သုိ႔ခံစားရမည္ကို သိ ရွိႏုိင္ပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဘာေၾကာင့္မဲထည့္ရမွာလဲဟု ေမးလာသည့္အခါ စစ္အာ ဏာရွင္စနစ္ အျမစ္ျဖတ္ေရးအတြက္ ယခင္အစုိးရထက္ပို၍ ေရးေရးသာရွိေသာ ဒီမုိကေရစီအခြင့္အလမ္း ရရွိ ေရးအတြက္ စစ္ဗုိလ္မဟုက္ေသာ၊ စစ္တပ္ကမဟုက္ေသာ အရပ္သားမ်ားႏွင့္ လူထုကေမွ်ာ္လင့္ေသာသူမ်ား ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိလာဖုိ႔အတြက္ မဲေပးရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေျဖၾကားလုိက္ရပါေတာ့သည္။