လွေက်ာ္ေဇာ - ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ တကိုယ္ေရ ႀကီးပြားလိုမႈ
(မုိးမခ) ဇြန္ ၂၂၊ ၂၀၁၅
(မုိးမခ) ဇြန္ ၂၂၊ ၂၀၁၅
ေမၿမိဳ႕ ကရင္ေတြလက္ထဲမွာ ညတထိတ္ထိတ္ ေန႔တထိတ္ထိတ္ေနခဲ့ရတယ္လို႔ ေမေမကေျပာခဲ့ေပမယ့္ ႏွစ္လနီးပါး အၾကာမွာ ေမေမဟာ ခလုတ္မထိ ဆူးမၿငိပဲ ရန္ကုန္ကို ျပန္ေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။
အေၾကာင္းကေတာ့ ေမေမ သြားေရာက္ခိုလံႈေနခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္း (ကရင္အမ်ိဳးသားႀကီး) မ်က္ႏွာလည္းပါ။ ေဖေဖ့ မ်က္ႏွာလည္း ပါပံုရပါတယ္။ အဲဒီကာလ ေမၿမိဳ႕ကိုသိမ္းတဲ့ ကရင္တပ္ဟာ ယခင္ဗမာ့တပ္မေတာ္ထဲက တပ္မ်ားကပဲျဖစ္တဲ့ အတြက္ ေဖေဖနဲ႔ တစံုတရာ ဆက္ဆံဖူးသူမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ေဖေဖ့အေပၚ အျမင္ေကာင္းၾကပံုရပါတယ္။ ေမေမက ရန္ကုန္က ေလယာဥ္ပ်ံလာေခၚၿပီ၊ လူနဲ႔ အဝတ္အစား အနည္းအက်ဥ္းပဲယူပါလို႔ မွာလိုက္တဲ့အတြက္ အဝတ္အစားေသတၲာတလံုးနဲ႔ သမီးအငယ္ကိုခ်ီၿပီး သားအမိႏွစ္ေယာက္ ေလယာဥ္ပ်ံကြင္းကို ဆင္းခဲ့ရပါတယ္။ သူ႔ကိုလိုက္ပို႔တဲ့ ကရင္စစ္ဗိုလ္ေလးကို ေမေမက “ဗိုလ္ႀကီးရယ္ ကြၽန္မေတာ့ ရွိသမွ်ပစၥည္း ဒီလိုပဲ ပံုထားခဲ့ရပါတယ္” လို႔ေျပာေတာ့ အဲဒီစစ္ဗိုလ္ေလးက ေမေမ့ကို အစ္မႀကီး စိတ္ခ်ပါ။ အပ္တိုတေခ်ာင္း မေပ်ာက္ေစရပါဘူး။ ဗိုလ္မွဴး (ေဖေဖ့ကို ရည္ၫႊန္းတာပါ) က ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ ဆက္ ဆံတဲ့ေနရာမွာ ဒီလိုဆက္ဆံသူပါ။ (လက္ညႇဳိးကို ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းျပတယ္တဲ့)။ တခ်ိဳ႕စစ္ဗိုလ္ေတြလို ဒီလိုဆက္ဆံသူ မဟုတ္ပါဘူး (လက္ညႇဳိးကို ေကာက္ျပတယ္) လို႔ ဆိုသတဲ့။ တကယ္လည္း ေမေမတို႔ ေဖေဖတို႔ပစၥည္းေတြကို ကားတစင္း နဲ႔တင္ၿပီး မဂၤလာဒံုကိုပို႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီစစ္ဗိုလ္ေလး ကတိေပးခဲ့သလိုပဲ အပ္တိုတေခ်ာင္းေတာင္ မေပ်ာက္ခဲ့ပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ေမၿမိဳ႕ကိုသိမ္းတဲ့ ကရင္တပ္က အမ်ားစုတပ္သားမ်ားဟာ ေဖေဖအေစာပိုင္းက လက္နက္ျဖဳတ္ၿပီး ေမၿမိဳ႕ အခ်က္ျပတပ္ရင္းထဲမွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ေနေနသူမ်ားပါ။ ဗမာ့တပ္မေတာ္ထဲက ကရင္တပ္ေတြ လႈပ္ရွားလာေတာ့ စစ္႐ံုးခ်ဳပ္ က ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းမွဴး ေဖေဖ့ကို လွမ္းၿပီး ကရင္တပ္ေတြကို လက္နက္ျဖဳတ္ခိုင္းပါတယ္။ ေဖေဖက သူတို႔တေတြကို အခ်က္ ျပတပ္ရင္း ေဘာလံုးကြင္းထဲမွာ စုေဝးေစၿပီး ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚအေျခအေနေတြ တိုင္းျပည္အေျခအေနေတြ ရွင္းျပၿပီး ယာယီ သေဘာ လက္နက္ေတြအပ္ဖို႔ ေဟာေျပာတဲ့အတြက္ အသာအတၾကည္ လက္နက္ေတြအပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒီၾကားထဲ သူတို႔ကရင္အမ်ိဳးသား အႀကီးအကဲတဦးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္းကိုယ္တိုင္ ေမၿမိဳ႕ေရာက္လာၿပီး ေဖေဖ့ဆီမွာ ခိုလံႈေနထိုင္ေနတဲ့အခါ ေဖေဖက ဂ႐ုတစိုက္ တေလးတစား ဆက္ဆံေပးေနမႈေတြကိုလည္း သူတို႔က ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္းဟာ အဲဒီကာလက ဗမာ့တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ပါ။ ကႏၵီစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုအၿပီး ဖြဲ႔စည္းတဲ့ ဗမာ့တပ္ မေတာ္ထဲမွာ ပါလာတဲ့ ယခင္ ၿဗိတိသွ်တပ္က စစ္ဗိုလ္မ်ားျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို အသစ္ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းရာ မွာ ေခါင္းေဆာင္အေတာ္ မ်ားမ်ားက ကရင္အမ်ိဳးသားမ်ားပါ။ အားလံုးၿဗိတိသွ်တပ္မ်ားကလာၾကၿပီး အဂၤလန္က စစ္တကၠ သိုလ္ ေက်ာင္းဆင္းေတြပါ။
လြတ္လပ္ေရးရၿပီးခ်ိန္မွာ ဒုဝန္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီးဟာ ဗိုလ္လက်ာ္ျဖစ္ၿပီး၊ ဗမာ့တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္းျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ ျပည္တြင္းစစ္စတင္ၿပီး ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးေတြ ႐ႈပ္ေထြးလာခ်ိန္မွာေတာ့ အခြင့္ေကာင္းေခ်ာင္းေနတဲ့ ဗိုလ္ေနဝင္းနဲ႔ ဆိုရွယ္လစ္တပ္မွဴးမ်ားဟာ ဗိုလ္လက်္ာကို အတင္းဖိအားေပး ႏုတ္ထြက္ခိုင္းၿပီး တျခားကရင္ စစ္အရာရွိႀကီးမ်ားကိုေတာ့ ၿခိမ္းေျခာက္ႏုတ္ထြက္ခိုင္းတာေတြ လုပ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္းလည္း ႏုတ္ ထြက္စာတင္ၿပီး သူ႔ေမြးရပ္ေျမကေလာမွာျပန္ေနဖို႔ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္အဆင္းမွာ အင္းစိန္ေစာ္ဘြားႀကီးကုန္းမွာ ေသနတ္နဲ႔ ေခ်ာင္းေျမာင္းပစ္ခတ္ျခင္း ခံရပါတယ္။ ေဖေဖ့အထင္ကေတာ့ လုပ္ႀကံျခင္းမဟုတ္ဘဲ ၿခိမ္းေျခာက္႐ံုၿခိမ္းေျခာက္ပံုရတယ္တဲ့။ ဒီမွာတင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္းလည္း ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ဗမာအရာရွိႀကီးတေယာက္ေယာက္ဆီမွာ ခိုလံႈေနမွျဖစ္မယ္လို႔ သ ေဘာရၿပီး သူ႔ေလယာဥ္ပ်ံကို ကေလာကိုမပ်ံေစဘဲ ေဖေဖရွိရာ ေမၿမိဳ႕ကိုပ်ံခိုင္းၿပီး ေမၿမိဳ႕ကိုေရာက္လာတာပါ။ ေဖေဖနဲ႔ သူ က သိပ္ရင္းႏွီးလွတာမဟုတ္ေပမယ့္ တပ္ေတြစစ္ေဆးဖို႔ သူလာေရာက္တဲ့အခါတိုင္း ေဖေဖက ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေလး ေလးစားစား ဆက္ဆံထားလို႔ သူက အႏၲရာယ္ၾကံဳရခ်ိန္မွာ အားကိုးတႀကီးနဲ႔ ေဖေဖ့ဆီေရာက္လာတာပါ။
(ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္းဟာ ေကအင္ဒီအိုေခါင္းေဆာင္ ေစာဘဦးႀကီးနဲ႔က ကရင္အမ်ိဳးသားခ်င္းလည္းျဖစ္၊ အဂၤလန္ကို ပညာ ေတာ္သင္ အတူသြားဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားလည္းျဖစ္ေလေတာ့ ေကအင္ဒီအိုလႈပ္ရွားမႈေတြ ျပင္းထန္လာခ်ိန္မွာ စစ္သား စိတ္အျပည့္ရွိတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္း အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအ႐ႈပ္အေထြးထဲ မပါခ်င္ေတာ့ဘဲ စစ္တပ္က အနားယူဖို႔လုပ္ေတာ့တာပါပဲ။ တျခားအေၾကာင္းေတြလည္း ရွိႏိုင္ပါေသးတယ္။)
တကယ္ေတာ့ ေဖေဖတို႔တေတြ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္အျဖစ္ ဟိုင္နန္ကြၽန္းမွာ စစ္ပညာသင္ၾကားခဲ့စဥ္ကတည္းက သခင္ဂိုဏ္း ၂ ဂိုဏ္း (ဆရာႀကီးမိႈင္းအဖြဲ႔နဲ႔ သခင္ဗစိန္၊ သခင္ထြန္းအုပ္အဖြဲ႔) ႏွစ္ဖြဲ႔က လူမ်ားအျဖစ္ ပါဝင္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဂိုဏ္းဂဏ စိတ္ကင္း ရွင္းတဲ့ သခင္ေအာင္ဆန္းဟာ ေရွ႕လြတ္လပ္ေရးခရီးႀကီးအတြက္ တို႔လူငယ္ေတြ ညီညြတ္ဖို႔လိုတယ္ဆိုၿပီး သူေခါင္း ေဆာင္ တဲ့အဖြဲ႔ကို စည္း႐ံုးေျပာဆိုၿပီး တျခားအဖြဲ႔ကလူေတြကိုလည္း ေကာင္းမြန္သင့္တင့္စြာ ဆက္ဆံခဲ့တာပါ။ ဗိုလ္ေနဝင္းဟာ အဲဒီသခင္ဗစိန္အဖြဲ႔ကပါ။ အဖြဲ႔မွဴးဟာ သခင္ထြန္းအုပ္ျဖစ္ေပမယ့္ သူက တိုက်ိဳမွာပဲက်န္ခဲ့ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပညာပဲ ေလ့လာ မယ္လို႔ ဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒုအဖြဲ႔မွဴးကေတာ့ ဗိုလ္စၾကၤာပါ။ သူကလည္း စစ္ေရးစစ္ရာ စစ္ေလ့က်င္းခန္းေတြ ဝါသနာမပါလွတဲ့ အတြက္ ဗိုလ္ေနဝင္းက အဲဒီအဖြဲ႔ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာပါတယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္းကိုယ္တိုင္ကလည္း သခင္ေအာင္ဆန္းကို (အဲဒီကာလက သခင္ေအာင္ဆန္းဟာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တဦးအျဖစ္ပဲ လူေတြသိၾကတာပါ) တေလးတစား ဆက္ ဆံေလေတာ့ ေဖေဖတို႔တေတြကလည္း သူ႔ကို တျခားအဖြဲ႔ကေခါင္းေဆာင္အျဖစ္ ေနရာေပးဆက္ဆံလာခဲ့တာပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ကလည္း သခင္ ၂ ဖြဲ႔ ညီညြတ္ေရးကို အၿမဲဦးထိပ္ထားေလေတာ့ ဗိုလ္ေနဝင္းကိုလည္း အၿမဲေနရာေပး ဆက္ဆံခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အထူးသတိထားလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာကေတာ့ ဗိုလ္ေနဝင္းကို ဘယ္လိုအဆင့္ ေနရာပဲေပးေပး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ လူရင္းလူယံု ဗိုလ္လက်ာ္အထက္မွာေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ ေနရာမေပးမႈပါပဲ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ လက္ ေအာက္ နံပါတ္၂ ေနရာမွာ ဗိုလ္လက်ာ္ကိုပဲ အၿမဲတသမတ္တည္း ေနရာေပးခဲ့တာပါပဲ။
ဗိုလ္ေနဝင္း စိုင္ေကာ္လို႔ ခ်ံဳေပၚေရာက္ရတဲ့အျဖစ္ကို ပိုသိလာရတာကေတာ့ ကိုကိုေမာင္ႀကီး (ဦးခ်စ္လိႈင္) အခုတေလာ ေရးသားထုတ္ေဝလိုက္တဲ့ တရံေရာအခါမ်ားက စာအုပ္ထဲမွာ ဂ်ပန္သြားဖို႔ ေရြးခ်ယ္ခံရသူဟာ သခင္ညီ (ဗိုလ္ေနဝင္း-ဦး ေလး) ျဖစ္ေပမယ့္ သြားခါနီး သခင္ညီဖ်ားသြားလို႔ ဗိုလ္ေနဝင္းက အစားသြားခဲ့ရတာျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ပါပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မတို႔အရင္က ၾကားဖူးတဲ့ “သခင္႐ႈေမာင္ဆိုတဲ့နာမည္ဟာ ဂ်ပန္သြားဖို႔ သေဘၤာေပၚတက္မွ ဗိုလ္ေနဝင္းယူခဲ့ တဲ့နာမည္ပါ” ဆိုတဲ့ ဆိုစကားဟာ အမွန္ျဖစ္ဖို႔မ်ား သြားပါတယ္။
ဗိုလ္ေနဝင္းဟာ အဲဒီကာလတေလွ်ာက္ အေတာ္ေသေသဝပ္ဝပ္ေနခဲ့ေပမယ့္ ဂ်ပန္ေခတ္ေရာက္ေတာ့ ရာထူးဌာနႏၲရေတြ ခိုင္ၿမဲလာတဲ့အခါ သူ႔မူရင္းစ႐ိုက္ေတြေပၚၿပီး အေပ်ာ္အပါးလိုက္စား စာရိတၲေတြယိမ္းယိုင္လာပါတယ္။ ဒီလိုကိစၥေတြအျပင္ ႏိုင္ငံေရးအရ ထူးျခားခ်က္ေတြလည္း ေတြ႔လာရပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ ဂိုဏ္းဂဏလုပ္ဟန္ေတြပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ဗမာ့တပ္မေတာ္ကို ေခတ္မီတပ္မေတာ္တရပ္အျဖစ္ တည္ေထာင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ၁၉၄၂ ခုႏွစ္ မွာ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ (ဘီဒီေအ) ကို ဖြဲ႔ၿပီး ပညာတတ္အေျမာက္အျမား စစ္တပ္ထဲဝင္လာေအာင္ စည္း႐ံုး လုပ္ေဆာင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီကာလမွာ ပညာတတ္ေတြ လွိမ့္ဝင္လာပါတယ္။ အဲဒီလူေတြထဲမွာ ေနာင္ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံု ပါတီ (ဆိုရွယ္လစ္ပါတီ) ကို ဖြဲ႔စည္းတည္ေထာင္ၾကမယ့္ လူအုပ္စုေတြပါလာတယ္။ အဲဒီမွာ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးတို႔ ဗိုလ္ေမာင္ ေမာင္တို႔ ပါလာတာပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္ကို သိပ္သေဘာက်ပါတယ္။ ဉာဏ္ပညာထက္ျမက္ၿပီး လုပ္ရည္ကိုင္ရည္ရွိတဲ့အတြက္ အေတာ္အားထားၿပီး ေမြးျမဴပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အဲဒီပညာတတ္အုပ္စုဟာ ေဖေဖတို႔အပါအဝင္ ဂ်ပန္ျပန္ေတြကိုေရာ၊ ဘီအိုင္ေအကာလက ရဲေဘာ္အမ်ားစုကိုပါ (သူတို႔လို တကၠသိုလ္ပညာတတ္ေတြမဟုတ္တဲ့အတြက္) အေတာ္အထင္အျမင္ေသးခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႔နဲ႔ ဗိုလ္ေနဝင္း ေပါင္းမိၾကပါတယ္။ ပထမေတာ့ ဂ်ပန္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ဖို႔ အားမရလို႔ ေလွ်ာက္ေျပာေနၾကတာပဲလို႔ထင္ရေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဆန္႔က်င္ေရးပါ ပါလာပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကိုယ္တိုင္ ဒီကိစၥ ဝင္ေရာက္ေျဖရွင္းခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းေတြကို ေဖေဖက သူ႔စာအုပ္ထဲမွာ ေရးၿပီးပါၿပီ။
ေဖေဖ့အျမင္ကေတာ့ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးတို႔ ဂိုဏ္းဟာ တပ္တြင္းအာဏာကို ေက်ာ္လႊားယူလိုၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ထင္ရွားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ကို မွီခိုဖို႔လိုလို႔ ဗိုလ္ေနဝင္းကို ေျမေတာင္ေျမ‡ာက္ေပးၿပီး ဗိုလ္ေနဝင္းအရိပ္ခိုကာ တပ္ထဲဗိုလ္က်လာ ခဲ့တာ၊ ဗိုလ္ေနဝင္းကိုယ္တိုင္ကလည္း သူ႔ရဲ႕အရည္အခ်င္းမရွိမႈ၊ အက်င့္စာရိတၲအားနည္းမႈတို႔ေၾကာင့္ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္နဲ႔ တပ္တြင္းအမ်ားစုရဲ႔ ေလးစားျခင္းမခံရလို႔ မိမိရပ္တည္ေရး၊ တိုးတက္ေရးအတြက္ ဒီလူေတြကို မွီခိုအားထား ဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ တြက္ခ်က္ၿပီး ေပါင္းဖက္ဂိုဏ္းဖြဲ႔ခဲ့ၾကတာပဲလို႔ ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခန္းတခုမွာ ေျပာဖူးပါတယ္။
“ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးအၿပီး ရန္ကုန္မွာ ေတာ္လွန္ေရးေခါင္းေဆာင္ေတြ ျပန္လည္စုေဝးမိေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ဗိုလ္ေနဝင္းအေပၚ အေတာ္မေက်မနပ္ေတြ ျဖစ္ေနၿပီး တပ္ကထုတ္ပစ္ဖို႔ေတာင္ စိုင္းျပင္းခဲ့ဖူးေသးတယ္။ တိတိက်က် အ ေၾကာင္းရင္းေတြေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မသိဘူး” လို႔လည္း ေဖေဖက ေဆာင္းပါးတေစာင္မွာ ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ “ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ အႏၲရာယ္ကို အေစာဆံုးသိရွိသူဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းပဲျဖစ္တယ္။ ဗိုလ္ေနဝင္းက ေနာင္အခြင့္အေရးရရင္ နယ္ခ်ဲ႕သမားနဲ႔ ေပါင္းၿပီး စစ္အာဏာရွင္ လုပ္လာႏိုင္တယ္။ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးေတြ ထိခိုက္နစ္နာႏိုင္တဲ့ ဂိုဏ္းခြဲေရး၊ ေသြးခြဲေရး ဆိုးဆိုးဝါးဝါး ကိစၥေတြ လုပ္လာႏိုင္တယ္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကျမင္ၿပီး တပ္က ထုတ္ပစ္ဖို႔လုပ္ခဲ့တာ” လို႔ ေဖေဖေရးဖူး ေျပာဖူးတာေတြ ရွိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ အကင္းပါးၿပီး ေကာက္က်စ္လွည့္စားႏိုင္မႈေတြက သူ႔ရဲ႕တကိုယ္ရည္ ႀကီးပြားလိုမႈအိပ္မက္ကို အ ေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးခဲ့ႏိုင္ပါတယ္။ သူဟာ ဘယ္သူ႔ကို ဘယ္အခ်ိန္မွာေပါင္းရမယ္၊ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ခြာရမယ္၊ ဘယ္သူ ေတြကို နင္းပစ္ရမယ္၊ ဘယ္သူေတြကို ေရရွည္ထား ဆက္ဆံရမယ္ဆိုတာေတြကို ေကာင္းေကာင္းတြက္ခ်က္ႏိုင္သူပါ။
သူ႔အတြက္ အခြင့္ေကာင္းေတြ ေပၚလာတာကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း က်ဆံုးသြား ရတာရယ္၊ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီးေနာက္ တိုင္းျပည္အာဏာကို ဖဆပလ လက္ယာဂိုဏ္း ဆိုရွယ္လစ္ပါတီက အုပ္စီးမိလိုက္တာရယ္၊ ဗမာျပည္ရဲ႕ ကိုလိုနီအရွင္ေဟာင္း ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕တို႔က တပည့္သစ္ရွာလာတာရယ္ စတာေတြျဖစ္ပါတယ္။
ဒီမွာတင္ ဗိုလ္ေနဝင္းဟာ ဆိုရွယ္လစ္ဂိုဏ္းနဲ႔ေပါင္းၿပီး မတည္မၿငိမ္ျဖစ္စျပဳေနတဲ့ တိုင္းျပည္အေျခအေနကို ပိုမိုတင္းမာ ပိုမို ေပါက္ကြဲလာေအာင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ေကအင္ဒီအိုကိစၥေတြမွာလည္း သူတို႔လက္ခ်က္ အမ်ားအျပားပါဟန္ရွိပါတယ္။ (ေမေမ့ကို ေလယာဥ္ကြင္းလိုက္ပို႔တဲ့ ကရင္စစ္ဗိုလ္ေလးေျပာတဲ့ သူတို႔ကို ေကာက္ေကာက္ေကြ႔ေကြ႔ ဆက္ဆံတဲ့သူေတြ ဆိုတာ အဲဒီဆိုရွယ္လစ္တပ္မွဴးေတြကို ဆိုလိုတာပါ။) အခုအခ်ိန္ထိေတာ့ သက္ေသသက္ကန္ရ ေပၚေပၚထင္ထင္ ေျပာ ႏိုင္ျပႏိုင္တဲ့အခ်က္ေတြ မရွိေသးေပမယ့္ တခ်ိဳ႕အစအနေတြကေတာ့ တျဖည္းျဖည္းေပၚလာေနပါၿပီ။ သြယ္ဝိုက္ အေထာက္ အထားမ်ားလည္း ရွိေနပါၿပီ။
နဝတအစိုးရလက္ထက္ကထုတ္ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္သမိုင္း စတုတၴတြဲမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြေတာခိုၿပီး ေကအင္ဒီအိုျပႆနာ ေပၚ ေပါက္လာတဲ့အခါ အဲဒီကာလ ကာကြယ္ေရးဝန္ႀကီး ဗိုလ္လက်ာ္ကို ဒီျပႆနာေတြ မေျဖရွင္းႏိုင္မႈကိုအေၾကာင္းျပၿပီး ဗိုလ္ ေနဝင္းရဲ႕အေပါင္းပါ ဗမာအရာရွိမ်ားက ေဝဖန္ေျပာဆိုၿပီး ဗိုလ္လက်္ာႏုတ္ထြက္ေပးေရး ေတာင္းဆိုခဲ့တယ္လို႔ ေရးထား ပါတယ္။ ဗိုလ္လက်္ာကို ႏုတ္ထြက္ခိုင္း႐ံုမက ေကအင္ဒီအိုလႈပ္ရွားမႈ ေပၚေပါက္ေနတာေတြကိုအေၾကာင္းျပၿပီး ဗမာ့တပ္ မေတာ္ထဲက ထိပ္ပိုင္းရာထူးေတြ ရရွိထားတဲ့ ကရင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို ႏုတ္ထြက္ခိုင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဒီမွာတင္ ဗိုလ္ေနဝင္း စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာတာပါ။
သူ စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာတာနဲ႔ ေကအင္ဒီအိုလႈပ္ရွားမႈေတြကို အေၾကာင္းျပၿပီး ဗမာ့တပ္မေတာ္ထဲရွိတဲ့ ကရင္တပ္ရင္းေတြကို လက္နက္ျဖဳတ္ခိုင္းပါေတာ့တယ္။ တခ်ိဳ႕တပ္ေတြ (ဥပမာ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္း) က အသာတၾကည္ လက္နက္အျဖဳတ္ခံ ေပ မယ့္ တခ်ိဳ႕တပ္မ်ားကေတာ့ လက္နက္ျဖဳတ္မခံဘဲ အစိုးရကို ပုန္ကန္ေတာ္လွန္ၿပီး ေကအင္ဒီအိုေတြနဲ႔ ေပါင္းသြားပါေတာ့ တယ္။ ဒီတင္ ဗမာျပည္ရဲ႕ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီးဟာ ပိုမိုနက္႐ိႈင္းက်ယ္ျပန္႔သြားပါေတာ့တယ္။
ဒီေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ဗမာ့တပ္မေတာ္မွာပဲ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္အဆင့္ရထားတဲ့ ဦးတင္ထြဋ္ လုပ္ႀကံသတ္ျဖတ္ ခံရ ပါတယ္။ ဒါလည္း ဗိုလ္ေနဝင္းတို႔ဂိုဏ္းက လုပ္ေဆာင္ပံုရပါတယ္။ ေဖေဖကေတာ့ အဲဒီဆိုရွယ္လစ္တပ္မွဴးအုပ္ထဲက “ဗိုလ္ ---” ကို အခိုင္အမာလုပ္ေဆာင္သူလို႔ထင္ေၾကာင္းကို ကြၽန္မကို ေျပာဖူးပါတယ္။ “အဲဒီကာလေတြတုန္းက သူတို႔ ဆိုရွယ္လစ္ ေတြၾကားမွာ “ဗိုလ္ ---” ကေတာ့ သိပ္ေသြးေအးတာ၊ လုပ္တာကိုင္တာ သိပ္ပိရိတာနဲ႔ အႀကီးအက်ယ္ ခ်ီးက်ဴးေနသံေတြ ၾကားရတယ္” လို႔ ဆိုပါတယ္။ အဂၤလိပ္လူရင္း ဦးတင္ထြဋ္ဟာ သူတို႔ရဲ႕တက္လမ္းမွာ ပိတ္ဆို႔ေနပံုရပါတယ္။
ဗိုလ္ေနဝင္းကိုယ္တိုင္ကလည္း မဆလေခတ္ကပြဲတခုမွာ သူမေက်မလည္ျဖစ္ေနတဲ့ မိုးႀကိဳးဦးအုန္းခင္ (ဖဆပလေခတ္မွာ တုန္းကေတာ့ ဗမာ့ေခတ္ဦးအုန္းခင္) နဲ႔ ေတြ႔ေတာ့ စကားေျပာေနရင္းက “ေဟ့ ကိုအုန္းခင္ မင္း ဦးတင္ထြဋ္ ဘယ္လိုေသ သြားလဲ သိရဲ႕လား” လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ေျပာဆိုဖူးေၾကာင္း ကြၽန္မၾကားဖူးခဲ့ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ျပည္တြင္းစစ္အတြင္းမွာ ဗိုလ္ေနဝင္းဟာ ႏိုင္ငံျခား (အထူးသျဖင့္) အဂၤလန္ကိုထြက္ၿပီး ျပည္တြင္းစစ္တိုက္ဖို႔ လက္နက္မ်ားဝယ္ယူရာမွာ အံ့ၾသစဖြယ္ေတာင္းတာေတြ အကုန္လံုးရလာခဲ့တယ္လို႔ ေဖေဖက သူ႔စာအုပ္မွာေရးထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။
ၿဗိတိသွ်နယ္ခ်ဲ႕သမားေတြဟာ ဗမာျပည္က ဆုတ္ခြာသြားရေပမယ့္ ဗမာျပည္ထဲမွာရွိတဲ့ သူတို႔ အက်ိဳးစီးပြားေတြကို ကာကြယ္ေပးမယ့္ သူတို႔အလိုေတာ္ရိလုပ္မယ့္လူမ်ိဳးေတြကို ရွာေဖြသိမ္းသြင္းခဲ့ပါတယ္။ ဗမာ့လူထုမ်က္စိထဲမွာ ပြင့္က်ၿပီး သား လူေဟာင္းေတြကို မသံုးေတာ့ဘဲ ဗမာျပည္သူလူထုမ်က္စိထဲမွာ အျမင္ေကာင္းေနေသးတဲ့ ေတာ္လွန္ေရးေတြထဲမွာ တစံုတရာ ပါဝင္ခဲ့ဖူးတဲ့ လူသစ္ေတြကို ရွာတာပါ။
ဒီလိုနည္းနဲ႔ ဗမာ့ေခတ္သစ္ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲက ဦးႏုတို႔၊ ဗိုလ္ေနဝင္းတို႔ကို ရွာေဖြ ေတြ႔ရွိသြားတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဗိုလ္ေန ဝင္းဟာ ဘယ္ေတာ့မွ တလက္ကိုင္မလုပ္ဘဲ တျခားနယ္ခ်ဲ႕သမားမ်ား၊ ေဖာက္ျပန္ေရးသမားမ်ားနဲ႔လည္း ဆက္ဆံပူးေပါင္းခဲ့ တာပါပဲ။ မဆလေခတ္မွာ အေနာက္ႏိုင္ငံေပါင္းစံုက သူ႔ကို အားေပးခဲ့တာေတြကိုပဲၾကည့္ပါ။
တိုင္းျပည္ႀကီးကို သူ႔ပုဂၢိဳလ္ေရး ကိုယ္က်ိဳးအတြက္ ဒီလိုအသံုးခ်ၿပီး ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအနိမ့္ဆံုးႏိုင္ငံျဖစ္ေအာင္ လုပ္သြားခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ေန ဝင္းကို အခုအခါ တခ်ိဳ႕က ေက်းဇူးရွင္အျဖစ္ ျပန္ပံုေဖာ္ေနတာေတြကို အံ့ၾသဖြယ္၊ ရြံရွာဖြယ္ ေတြ႔ေနရပါတယ္။ ေၾသာ္ ရည္ ရြယ္ခ်က္ေတြရွိပံုရပါတယ္။ တိုင္းျပည္အတြက္ေတာ့ ေကာင္းတဲ့နိမိတ္မဟုတ္ပါဘူး။
မႏွစ္က ၂၀၁၀ ေဆာင္းတြင္းမွာ ေဖေဖ အသည္းအသန္ မက်န္းမမာျဖစ္ပါတယ္။ အဆုတ္ေရာင္ၿပီး ခြ်ဲေတြက်ပ္လာ အပူေတြတက္လာနဲ႔ အသက္ကယ္ခန္းသြင္းၿပီး ႏွစ္ခါ အသက္ကယ္ယူရပါတယ္။ ရာသီဥတုေႏြးလာေတာ့မွ နာလန္ထူပါ တယ္။ ေဖေဖ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ရွိေအာင္ဆိုၿပီး ကြၽန္မက ဗမာျပည္က အခုေနာက္ပိုင္းထုတ္လာတဲ့ စာေစာင္ေတြ (ကြၽန္မေမာင္ ေအာင္ေက်ာ္ေဇာက ေရႊလီမွာေနလို႔ အဲဒီကေန မျပတ္ပို႔ေပးေနပါတယ္။ အင္တာနက္ကလည္း တခါတေလ ရပါတယ္။) ထဲက ေဖေဖစိတ္ဝင္စားမယ့္ ေဆာင္းပါးေတြ၊ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေရးထားတာေတြကို ဖတ္ဖတ္ျပပါတယ္။ တခါေတာ့ အသက္ ၈၀ တန္း ႏိုင္ငံေရးသမားေဟာင္းႀကီးေတြစုၿပီး မဆလေခတ္အေၾကာင္း၊ ၈ ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံု အေၾကာင္း စုေဆြးေႏြးတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို မွတ္တမ္းတင္ထားတဲ့ေဆာင္းပါးကို ေဖေဖ့ကို ဖတ္ျပမိပါတယ္။ ျမန္မာ့ဆိုရွယ္လစ္လမ္းစဥ္အေၾကာင္း စတာေတြလည္း အေတာ္မ်ားမ်ား ပါပါတယ္။ အဲဒီေဆာင္းပါးဖတ္ၿပီးေတာ့ ကြ်န္မက “ေဖ ေဖရယ္ ဗိုလ္ေနဝင္းက ဆိုရွယ္လစ္စကားေတြေျပာေတာ့ သူတို႔တေတြလည္း မ်က္စိလည္သြားဟန္တူပါတယ္” လို႔ ေျပာမိ ပါတယ္။
အသားျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္နဲ႔ ေဆး႐ံုးခုတင္ေပၚပက္လက္လွဲၿပီး ေအာက္ဆီဂ်င္ ပိုက္တန္းလန္းနဲ႔ ေဖေဖက “မဟုတ္ပါဘူး သမီး ရယ္၊ သူတို႔လက္နက္ခ်တာမွန္ေၾကာင္း တရားထူေထာင္ေနတာပါ။ အဲဒီေခတ္ အဲဒီကာလကို ျဖတ္သန္းလုပ္ကိုင္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြအားလံုး ဗိုလ္ေနဝင္း ဘယ္လိုလူမ်ိဳးဆိုတာ သိၾကပါတယ္”လို႔ အသံေပ်ာ့ေပ်ာ့နဲ႔ ဆိုပါတယ္။
ကဲ ေဖေဖက လူတန္းစားအျမင္ အဲသေလာက္ ျပတ္သားတာပါ။
၅-၁၀-၂၀၁၁
• မွတ္ခ်က္
• အမွားျပင္ဆင္ခ်က္
ကြၽန္မေဆာင္းပါးမွာ ယခင္ဗမာ့တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ (၁၉၄၆-၄၉) ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္းရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမကို ကေလာ လို႔ ေရးမိပါတယ္။ ရဲေဘာ္တေယာက္က ေထာက္ျပၿပီး အမွန္ျပင္ဆင္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္စမစ္ဒြန္းရဲ႕ ဇာတိဟာ ဧရာဝ တီတိုင္း၊ က်ံဳေပ်ာ္ၿမိဳ႕နယ္၊ အင္းရဲကြၽန္းရြာျဖစ္ပါတယ္။ ပိုးကရင္ဘာသာနဲ႔ အန္းရဲကလံုးလို႔ ေခၚပါတယ္။ သူတပ္က အနားေပး ျခင္းခံရၿပီးေနာက္ေတာ့ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္း ကေလာၿမိဳ႕မွာ အသက္ထက္ဆံုး ေနထိုင္သြားတာျဖစ္ေၾကာင္းပါ။ ကြၽန္မအမွား အတြက္ ေတာင္းပန္အပ္ပါတယ္။
လွေက်ာ္ေဇာ
ကြၽန္မ ဆက္၍ေရးျခင္ေသာေဖေဖအေၾကာင္းမ်ား ေဆာင္းပါးအမွတ္ (၂၄)