ဖုိးထက္ - ဟိုေဆးရီေဇာ္ မျပင္ႏိုင္ခဲ့တာေတြ
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၂၄၊ ၂၀၁၅
(မုိးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၂၄၊ ၂၀၁၅
တရုတ္ေတြကေတာ့ဘယ္ေနရာ ေရာက္ေရာက္ အစားေကာင္း အေသာက္ေကာင္း မက္သည္။ အစားတစ္လုပ္အတြက္ မပ်င္းမရိ ခ်က္ဟယ္၊ ျပဳတ္ဟယ္ျဖင့္ အခ်ိန္ေတြ အကုန္ခံတတ္သည္။ အလုပ္မွာေတာ့အနည္းငယ္ အပ်င္းၾကီးသည္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ့္ အေတြ႕အႀကံဳေလးျဖင့္ မွတ္ခ်က္ျပဳခ်င္သည္။
ကိုရီးယားေတြကေတာ့ အလုပ္ၾကိဳးစားသည္။ ေနပူပူ မိုးရြာရြာ အလုပ္ပ်က္ခဲသည္။ အလုပ္ရွင္သူေဌး ဘယ္ေလာက္လူ၀ါး၀ ပါေစ ပါးစပ္က တျပစ္ေတာက္ေတာက္ျဖင့္ အျပစ္ေျပာေနေသာ္လည္း ခိုတာ၊ ကပ္တာ မရိွသေလာက္ ရွားၾကသည္။ ဘာဘဲ လုပ္လုပ္ ပါလိ..ပါလိ။ ျမန္ျမန္ ျမန္ျမန္။ စိတ္ျမန္ လက္ျမန္ေတြဆိုေတာ့ တစ္ခါတစ္ရံ ရိုင္းသလိုလို ျဖစ္ေနတတ္သည္။
စလံုးေတြကေတာ့အေပၚယံေလးေလာက္ဘဲ အလုပ္ကို လုပ္ခ်င္သည္။ သုိ႔ေသာ္ အလုပ္လုပ္သည့္ေနရာတြင္ စာရြက္စာတမ္း အတိအက်နဲ႔လုပ္တတ္သည္။ အလုပ္ႏွင့္ပတ္သက္သည့္ဥပေဒကို ခ်ိဳးေဖာက္ဖုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွမၾကိဳးစား။ ဥပေဒေဘာင္အ တြင္းကဘဲ စကားအၾကီးၾကီးေတြ ေျပာၿပီး အလုပ္လုပ္တတ္ၾကသည္။ ရပိုင္ခြင့္ေတြကို အျပည့္အ၀ယူတတ္ေသာ သူမ်ား လည္း ျဖစ္ေနတတ္သည္။ ေစာဒကတက္ဖုိ႔ ဘယ္ေသာအခါမွ အားနာမွာမဟုတ္။ အနည္းငယ္ခန္႔လည္း တကိုယ္ေကာင္းဆန္တတ္ၾကသည္လုိ႔သတ္မွတ္ေသာ္ ရေကာင္း၏။
ဂ်ပန္ေတြကေတာ့အလုပ္လုပ္သည့္ ေနရာမွာ ၾသခ်ယူရသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕ဖူးသည့္ ဂ်ပန္မ်ားဆိုလွ်င္ အခ်ိန္အလြန္တိ က်သည္။ မနက္ ႏွစ္နာရီ၊ သံုးနာရီေလာက္မွာ အလုပ္ႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ အီးေမးလ္ေတြ ပို႔ထားတတ္သည္။ စားသုတ္သုတ္၊ လာသုတ္သုတ္ အလုပ္လုပ္ေတာ့လည္း ျမန္က ျမန္။ တိက တိက်သည္။ စာအုပ္ၾကီးေတြအတိုင္း တေရြးသားမွ အေလွ်ာ့ မေပးတတ္ေသာသူမ်ား ျဖစ္သည္။ သူတို႔လို အလုပ္လိုက္လုပ္သည့္ ႏိုင္ငံျခားသားဆိုလွ်င္လည္း အလြန္သေဘာက်တတ္ သလို ငပ်င္းမ်ား၊ ဖင္ေလးၾကီးမ်ားကိုလည္း နည္းနည္းမွ သည္းမခံခ်င္တတ္ေသာ လူမ်ိဳးလုိ႔ဆိုရေခ်မည္။ အလုပ္ကို ေနာက္ ဆံုး မိနစ္အထိဆြဲထားၿပီး မတတ္သာသည့္အဆံုးမွ ထလုပ္တတ္သည့္သူမ်ားဆိုလွ်င္ ဂ်ပန္မ်ားႏွင့္ အဆင္မေျပႏိုင္။
လူသည္ လူသာ ျဖစ္သည္။ သူ႔ဘာသာ ဘာလူမ်ိဳး ျဖစ္ျဖစ္ ပ်င္းသူက ပ်င္းသည္။ ဖ်င္းသူက ဖ်င္းသည္။ ႀကိဳးစားသူက ႀကိဳး စားသည္။ စိတ္ေနစိတ္ထား ေကာင္းမြန္သူက ေကာင္းမြန္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း လူမ်ိဳး အက်င့္စရိုက္ေလးမ်ားကေတာ့ အ နည္းနဲ႔အမ်ား ရိွတတ္ၾကသည္။ ကြၽန္ေတာ္ ေတြ႕ႀကံဳဘူးေသာ လူမ်ိဳးေတြထဲမွာ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္အခံျဖင့္ သိပ္ဓာတ္မတည့္သည့္ လူမ်ိဳးေတြလည္း ရိွသည္။ ဘယ္လူမ်ိဳးကိုမွ ႏိွမ္ခ်ိဳး မွတ္ခ်က္ေပးဖုိ႔ သင့္လည္း မသင့္ေတာ္သလို ျဖစ္လည္း မျဖစ္သင့္ဘူး ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိပါသည္။ ဒါေပသိ အခ်ိဳ႕လူမ်ိဳးမ်ား၏ ေယဘုယ်အက်င့္စရိုက္မ်ားကို ကြၽန္ေတာ္တဦးတည္းသေဘာ အရ မႀကိဳက္တာေတြ ရိွသည္။ ဥပမာ ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳးမ်ား။ ကြၽန္ေတာ္တို႔အေခၚ ဖားမ်ား။
ဖားေတြ၏ (အမ်ားစု) ကြၽန္ေတာ္ မႀကိဳက္ႏိုင္ဆံုးေသာ အက်င့္စရိုက္မွာ အလွအပ အလြန္မက္လြန္းျခင္း ျဖစ္သည္။ သူ႔ပိုက္ ဆံနဲ႔ သူ၊ သူ႔ ၀င္ေငြနဲ႔သူ၊ သူ႔ စိတ္နဲ႔သူ သူလုပ္ခ်င္တာ သူလုပ္ႏိုင္ေသာ္လည္း သူတို႔၏ ရုပ္၀တၳဳေတြအေပၚ စြဲမက္လြန္းသည့္ စိတ္ဓာတ္ကို ကြၽန္ေတာ္မႀကိဳက္။ နာရီ G Shock ဆိုလွ်င္ စီးရီးလိုက္မွ။ ကင္မရာဆိုလွ်င္ အသစ္ေပၚတိုင္း အေဟာင္း နဲ႔လည္းခ်င္သည္။ အ၀တ္အစား သပ္သပ္ရပ္ရပ္၀တ္တတ္တာ ေကာင္းေသာ္လည္း အ၀တ္အစားအေပၚမွာ အလြန္အကြၽံ အေလးအနက္ထားလြန္းသည္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ ျမင္သည္။ အေကာင္းၾကိဳက္လြန္းသည္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္သည္။ အလုပ္ လုပ္ေတာ့နည္းနည္းေလး ေရသာခိုခ်င္သည္။ ပါးပါးနပ္နပ္ ေရွာင္ထြက္တတ္သည္။ သူတို႔အေခၚ Smart ျဖစ္တယ္လုိ႔သတ္မွတ္လုိ႔ရႏိုင္ေသာ္လည္း တာ၀န္ယူမႈက်ေတာ့ ေမးခြန္းထုတ္သင့္သည္လုိ႔ထင္သည္။
ဖားေတြအတြက္ အထက္ပါ ကြၽန္ေတာ့္မွတ္ခ်က္မ်ားသည္ မိုက္မဲလြန္းရာေရာက္သလို၊ မဆင္မခ်င္ႏိုင္လြန္းတာလည္း ျဖစ္ ႏိုင္ပါသည္။ အလွအပ၊ အ၀တ္အစား၊ အစားအေသာက္အတြက္ အခ်ိန္ေတြ အရမ္းေပးလြန္းေသာသူေတြကို ကြၽန္ေတာ္ မႀကိဳက္သည့္ စိတ္အခံေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ ဖားေတြ၏ ေကာင္းကြက္ေတြမရိွဘူးလားဆိုေတာ့ ရိွပါသည္။ ေဖာ္ေရြ သည္။ ခင္မင္တတ္သည္။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရတာ ေကာင္းသည္။ အလုပ္လုပ္သည့္ေနရာတြင္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ရိွသည္။ မဆိုင္တာကို ၀င္မ႐ႈပ္။ ၀င္မပါ။ သူမ်ားအလုပ္ကို ၀င္မကူတတ္ေသာ္လည္း ကိုုယ့္အလုပ္ကိုယ္ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ လုပ္ႏိုင္ၾကသူ မ်ားပါသည္။ အဂၤလိပ္စကားေျပာရာမွာလည္း အဆင့္အတန္းရိွရိွ ေျပာႏိုင္ၾကတာ မ်ားပါသည္။ ဘြဲ႕ရပညာတတ္မ်ား မဆို ထားႏွင့္ ကာယအားကိုး အလုပ္လုပ္သည့္ ဖိလစ္ပင္းမ်ားသည္ပင္လွ်င္ အဂၤလိပ္လို ေရးႏိုင္၊ ခြၽတ္ႏိုင္၊ ေျပာႏိုင္၊ ဆိုႏိုင္သည္။
တကယ္က်ေတာ့ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံသည္လည္း ကံသိပ္ေကာင္းခဲ့တာမဟုတ္။ စပိန္ကိုလိုနီအျဖစ္ ႏွစ္ေပါင္းသံုးရာခန္႔ ေနခဲ့ရ သည္။ ၿပီးေတာ့ အေမရိကန္ေတြလက္ေအာက္မွာ ႏွစ္ေပါင္းေလးဆယ္ခန္႔။ ၿပီးေတာ့ ဂ်ပန္ေတြေအာက္မွာ ျပားျပား၀ပ္ အဖိ အႏိွပ္ခံခဲ့ရသည္။ ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ေရး အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာရဖုိ႔ ဖိလစ္ပိုင္အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီး ေဒါက္တာ ဟိုေဆး ရီေဇာ္တို႔လို ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြက တိုက္ယူ၊ ေတာင္းယူခဲ့ရသည္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွႏိုင္ငံေတြမွာ ကိုလိုနီစနစ္ကလြတ္ဖုိ႔ ေရွ႕ ေဆာင္ ေရွ႕ရြက္ျပဳခဲ့ၾကေသာ အမ်ိဳးသားေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြ ရိွခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာက အဂၤလိပ္ကိုေတာ္လွန္ဖုိ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း။ ဗီယက္နမ္မွာ ျပင္သစ္ေတြကိုခံခ်လာသည့္ ဟိုခ်ီမင္း။ ဖိလစ္ပိုင္မွာ ေဒါက္တာ ဟိုေဆးရီေဇာ္။
ေဒါက္တာဟိုေဆးရီေဇာ္က စပိန္အစိုးရႏွင့္ ဘာသာေရးဗန္းျပၿပီး ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ိဳးေတြကို ဖိႏိွပ္ထားသည့္ အက်င့္ပ်က္ ခရစ္ ယာန္ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတြကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ရသည္။ သူက စာေရးေကာင္း၊ မ်က္စိေရာဂါ အကုေကာင္းသည့္ ဆရာ၀န္။ ေတာ္ လွန္ေရးသမား။ လက္ႏိုင္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးကို အားမေပးေသာေခါင္းေဆာင္။
ေခါင္းေဆာင္ေတြသည္ အခ်ိဳ႕က ေမြးရာပါ ေခါင္းေဆာင္အရည္အခ်င္းရိွၿပီးသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ။ အခ်ိဳ႕က ေတာ္လွန္ေရး ႏွင့္ ဖိႏိွပ္မႈမ်ားက ထိုသူကို ေခါင္းေဆာင္ အရည္အခ်င္းေတြ ရိွလာေအာင္ သင္ေပးသြားသည့္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ။ ႏိုင္ငံေရး တိုက္ပြဲေတြ၊ ဘ၀တုိက္ပြဲေတြထဲကမွ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေတာ္တည့္ မွန္ကန္ေအာင္ေနရင္း ျပည္သူလူထု အားထားရာ အမ်ိဳး သား ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာခဲ့ၾကသည္။ ေဒါက္တာဟိုေဆးရီေဇာ္သည္ ထိုကဲ့သုိ႔ ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳး ျဖစ္သည္။
သူ႔ဘ၀ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မႈမ်ားတြင္ ေတြေ၀သြားခဲ့သည့္ အခ်ိန္ေတြရိွသည္။ အားမလို အားမရျဖစ္ဖုိ႔ ေကာင္းသည့္ လုပ္ရပ္ေတြ ရိွသည္။ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ အားနည္းခ်က္ေတြ ရိွသည္။ သုိ႔ေသာ္ မတရား ဖိႏိွပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားကို ေတာ္လွန္ ဆန့္က်င္ရာမွာေတာ့ေဒါက္တာ ဟိုေဆးရီေဇာ္က သူ႔ ယံုခ်က္ၾကည္ခ်က္ကို ေသသည္အထိ တစ္ဖ၀ါးမွ ေနာက္မတြန္႔ခဲ့ေသာ သူျဖစ္သည္။
သူ႔ကို စပိန္အစိုးရကေသဒဏ္ေပးၿပီး ေသနတ္ႏွင့္ပစ္သတ္ဖုိ႔လုပ္ေတာ့ ေသနတ္သမားေတြကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရပ္ၿပီး အပစ္ သတ္ခံဖုိ႔ တာ၀န္က်အရာရိွထံ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ အရာရိွက ခြင့္မေပး။ အထက္အမိန္႔အရ ေနာက္ေက်ာေပး ရပ္ေနေစသည္။ သူ႔ကို ပင္လယ္ၾကီးဖက္သုိ႔ မ်က္ႏွာမူေစသည္။ ပစ္သတ္မည့္ ေသနတ္သမားေတြက သူ႔ေနာက္က ေနရာယူသည္။ သူ ေတာင္းဆိုတာကိုမရေတာ့ ေဒါက္တာ ဟိုေဆးရီေဇာ္က ေနာက္တစ္ခုေတာင္းဆိုသည္။ ေခါင္းကိုမပစ္ဘဲ အဆုတ္ကို ခ်ိန္ ပစ္ဖုိ႔။ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္က ေခါင္းကိုပစ္သတ္လွ်င္ သူေမွာက္လ်က္ၾကီး ေသမွာစိုးသည္။ ေခါင္းကို ေသနတ္မွန္လွ်င္ သတိ လြတ္သြားမွာ စိုးရိမ္သည္။ အဆုတ္ကိုပစ္လွ်င္ သတိေလး တစ္ခ်က္ေတာ့ထားႏိုင္ၿပီး ပက္လက္လွန္ ေသခ်င္လုိ႔ျဖစ္သည္။ ကိုလိုနီအစုိးရ ဖိႏိွပ္သူ စပိန္ေတြကို ေသသည္အထိ လက္ေျမႇာက္ အ႐ႈံးးမေပးဘူးဆိုသည့္သေဘာသာ ျဖစ္သည္။ ဒါကို နား မလည္ရွာေသာ အရာရိွက အခြင့္ေပးခဲ့ၿပီး ေဒါက္တာဟိုေဆးရီေဇာ္သည္ ကမာၻ႕သမိုင္းမွာ အသက္ထြက္သည္အထိ ဒူးမ ေထာက္၊ လက္မေျမႇာက္ေသာ ဖိလစ္ပိုင္ အမ်ိဳးသားသူရဲေကာင္းၾကီး ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေသျခင္းတရားကို တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ သတိၱရိွရိွ ရင္ဆိုင္ခဲ့သည္။ အမွန္တရားဟာ ေသျခင္းတရားထက္ ပိုတန္ဖိုးရိွတယ္ဟု ျပသခဲ့သည္။
ေဒါက္တာ ဟိုေဆးရီေဇာ္တို႔ ရိုက္သြင္းေပးခဲ့သည့္ နယ္ခ်ဲ႕ေတြကို ေတာ္လွန္ပုန္ကန္ရမည္ဆိုသည့္ စိတ္ထားေတြေၾကာင့္ ဘယ္ႏိုင္ငံကမွ ဖိလစ္ပိုင္ကို ကိုလိုနီအျဖစ္ ဆက္ထားလုိ႔မရေတာ့တာ သေဘာေပါက္ခဲ့ၾကသည္။ ဖိလစ္ပိုင္နိုင္ငံ၏ အခ်ဳပ္ အခ်ာအာဏာကို အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ၾကရသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဖိလစ္ပိုင္သည္လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံလို ကံမေကာင္း။ ကိုယ္က်ိဳးရွာ အာဏာ႐ူး ကိုယ္ပိုင္အစိုးရေတြ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ၾကသည္။ တန္ဖိုးၾကီး ဖိနပ္အရံေပါင္း သိန္းခ်ီ၀ယ္စု ေဆာင္းသည့္ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ မိသားစု၀င္ေတြ ေတြ႕ခဲ့ၾကရသည္။ အက်င့္ပ်က္ လာဘ္စား၊ လက္သင့္ရာ စားခြက္ေပးႏႈိက္ သည့္ အစိုးရေတြ၏ အက်ိဳးဆက္က အခုထက္ထိ ခံေနရဆဲ ျဖစ္သည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးက ေလ်ာ့တိ ေလ်ာ့ရဲ။ အက်င့္ပ်က္ ခ်စားမႈေတြက ေတာင္လိုပံုဆဲ။
ဖိလစ္ပင္းေတြ အလွအပႀကိဳက္လြန္းတာ၊ အေကာင္းၾကိဳက္လြန္းတာ၊ ရုပ္၀တၳဳကို မက္ေမာလြန္းတာ စသည့္ ကြၽန္ေတာ့္ မွတ္ခ်က္ေတြသည္ အနည္းငယ္ မွန္သည္ထားပါစို႔။ ဒါဆိုလွ်င္ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံသားေတြ၏ အျပစ္မဟုတ္။ ႏိုင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ သူေတြက အက်င့္ပ်က္ အေကာင္းႀကိဳက္ ခိုးခ်င္တိုင္း ခိုး၊ ၀ွက္ခ်င္တိုင္း၀ွက္ၿပီး ႏိုင္ငံကိုဦးေဆာင္ေနၾကပါလွ်င္ ႏိုင္ငံသား ျဖစ္သူတို႔က ကိုယ့္လုပ္အားႏွင့္ ကိုယ္အေကာင္းႀကိဳက္တာ အျပစ္လုိ႔မယူေသာ္ ရေကာင္း၏။
ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕ ႏို္င္ငံသားေတြ၏ အက်င့္စရိုက္ေတြ အဆိုးအေကာင္းအုပ္ခ်ဳပ္သူအစိုးရ၏ ေရာင္ျပန္ဟပ္မွဳေတြ အမ်ားၾကီး ရိွပါသည္။ လူ႔အက်င့္စရိုက္ကို ျပင္ဖုိ႔ မလြယ္ေသာ္လည္း အေကာင္းဘက္ကို အမ်ားၾကီးပါလာဖုိ႔ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားက ဦးေဆာင္ ဦးရြက္ ျပဳသင့္သည္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ ထင္သည္။ လူတစ္ဦးခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း၏ အက်င့္ဆိုးမ်ား၊ အပ်င္းၾကီးမႈမ်ား၊ လူ၀ါး ၀မႈမ်ား၊ အလြယ္လိုက္ခ်င္သည့္ ေမြးရာပါ စရိုက္ေတြကို စနစ္မ်ားက၊ အုပ္ခ်ဳပ္မႈပံုစံမ်ားက အမ်ားၾကီး ျပဳျပင္သြားလုိ႔ရသည္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္ ထင္သည္။
ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြမွာေရာ မေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတြ ဘာရိွသလည္း။ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတြ ဘာရိွသလည္း ရံဖန္ရံခါ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားမိသည္။ ဉာဏ္ေကာင္းသေလာက္၊ အတတ္ျမန္သေလာက္ ၿပီးၿပီးေရာ အလုပ္ လုပ္တတ္ၾကသည္။ စိတ္ထား ျဖဴစင္ေကာင္းမြန္သေလာက္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္၊ တဖြဲ႕ႏွင့္ တဖြဲ႕ညိႇမရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အညိႇဳးအ ေတးၾကီး တတ္ၾကသည္။ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ ရိွသေလာက္၊ လုပ္တတ္ကိုင္တတ္သူကို ဆရာတင္လိုက္ဖုိ႔ ၀န္မေလးသ ေလာက္ ကိုယ္နဲ႔တန္းတူ ရည္တူ တစ္ေယာက္ေယာက္ဟု သတ္မွတ္ထားေသာသူက မဆိုစေလာက္ေလး ေရွ႕ေရာက္လာ လွ်င္ မနာလို ၀န္တိုစိတ္ ရိွတတ္ၾကသည္။ ေပးကမ္း စြန္႔ႀကဲဖုိ႔ ၀န္မေလးသေလာက္ မိမိလွဴတန္းေသာ ေငြေၾကး၊ ပစၥည္းက တကယ္ ထိထိေရာက္ေရာက္ ရိွရဲ႕လားလုိ႔မေတြးသူမ်ား ျဖစ္ေနတတ္သည္။ ဘုရားမွာ ေရႊငါးက်ပ္သား အျပားႀကီးလွဴဖုိ႔ ၀န္မေလးေပမယ့္ အိမ္က အိမ္ေဖာ္ကို ထမင္း၀၀ မေကြၽးခ်င္သူမ်ား ျဖစ္ေနတတ္ၾကသည္။ မနက္ခင္းတိုင္း ေမတၱာသုတ္ ရြတ္ဖတ္ရေကာင္းမွန္းသိေပမယ့္ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ေသာ္လည္း အမ်ားဆဲလွ်င္ လိုက္ဆဲတတ္ၾကသည္။ ႏွလံုးသားက ဦး ေဏွာက္ထက္ အေရွ႕ကို ေရာက္ေရာက္ေနတတ္သည္။
လူတိုင္းတြင္ အက်င့္ဆိုး၊ အက်င့္ေကာင္းမ်ား ဒြန္တြဲေနတတ္ၾကသည္။ ထို႔အတူ လူမ်ိဳးတိုင္းတြင္လည္း အတူတူသာျဖစ္ သည္။ ေကာင္းတာေတြ ရိွသလို မေကာင္းတာေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒး။ အခ်ိဳ႕အက်င့္မ်ားက ေသသည္အထိ ေျပာင္းလည္းဖုိ႔ မရ။ ကိုယ္ပိုင္ အမူအက်င့္ဆိုးေတြကို ေျပာင္းလည္းဖုိ႔၊ အက်င့္ေကာင္းေတြကို ဆက္လက္ေမြးျမဴဖုိ႔ ေဒါက္တာဟိုေဆးရီေဇာ္ လည္း မတတ္ႏိုင္။ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေရွ႕ေဆာင္ေရွ႕ရြက္ နည္းေပးလမ္းျပ လမ္းသစ္ေဖာက္ေပးခဲ့ႏိုင္ေသာ္လည္း ကါၽန္ေတာ္တို႔ဘုရားရွင္ေျပာခဲ့သလို မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာမဟုတ္ပါလား။