 |
| ကာတြန္းသရုုပ္ေဖာ္ - ဖိုုးငရစ္ |
ဖိုုးထက္ - ဖိုးတစ္ေခတ္ကို ဖိုးထက္နဲ႔ မတုနဲ႕
(မိုုးမခ) ဒီဇင္ဘာ ၂၅၊ ၂၀၁၅
ဘုရား …ဘုရား…
ကေလာင္ အမည္ေလးေျပာင္းရ ေကာင္းမလားလို႔ ဖိုးထက္ ေတြးမိသည္။ ေျပာင္းမယ္လို႔သာ ေတြးရတာ ကိုယ္႔ ကေလာင္က ဘယ္သူမွ သိပ္မသိေသာ ကေလာင္။ အမ်ိဳး အရင္းၾကီးေတြ၊ မိတ္ေဆြ အရင္းၾကီးေတြပင္ ကိုယ္႔ကေလာင္ အမည္ “ဖိုးထက္” ကို မသိၾက။ ကိုယ္ဘာစာေတြ ေရးမွန္းလဲ မသိၾက။ အနည္းအက်င္း ေရးတယ္လို႔သိထားသူေတြၾကေတာ႔လဲ ဒီလို အေကာင္ ဘာေရးတတ္မွာလဲ လို႔ ေတြးၾကဟန္တူသည္။ အင္း…အဲ..ေတာင္ လုပ္ေဖာ္ရၾကတာ မဟုတ္။ ဒီအတြက္ ၀မ္းမနည္း။ အားလဲ မငယ္။ ငါစာေရးတာ ငါ႔အတြက္ေရးတာလို႔ သတ္မွတ္ထားၿပီး အားတင္း ေရးရသူေလးဆိုေတာ႔ စိတ္ေလး ခ်မ္းသာဖို႔ လိုရင္း မို႔လား။
အခုေတာ႔ မရေတာ႔…ဖိုးထက္ ဖိုးထက္ ဆိုသည္႔ ကေလာင္ အမည္သည္ အြန္လိုင္းေပၚမွာ နာမည္ၾကီးေနသည္႔ ပုဂိၢဳလ္ၾကီး ဖိုးတစ္ေခတ္ နဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ သြားတူေနသည္။ ဖိုးထက္ နဲ႔ ဖိုးတစ္ေခတ္ ဘာတူသလဲ။ တူတာ တစ္ခုေတာ႔ ရိွသည္။ အမ်ားေျပာၾကသလို ေၾကာင္တာေတာ႔ တူႏိုင္သည္။ သူလဲ ေၾကာင္ဟန္ တူသည္။ ဖိုးထက္လဲ ေၾကာင္တတ္သည္ မဟုတ္လား။ တစ္ခါတစ္ရံ ေၾကာင္သည္သာ မက။ သြက္သြက္ခါေအာင္ ရူးေနတာဟု အေျပာေတာင္ ခံရေသးသည္။ ဒီကိစၥမွာေတာ႔ ဖိုးတစ္ေခတ္ထက္ ဖိုးထက္က သာဟန္ရိွသည္။
မတူတာကေတာ႔ အမ်ားၾကီး။ ဖိုးတစ္ေခတ္က “ေျမၾကီးကို မနင္း” ဟူသတတ္။ ဖိုးထက္က ေျမၾကီးကို နင္းရလြန္းလို႔ ဘယ္ဘက္ ေျခဖေႏွာင္႔က နာက်င္ကိုက္ခဲ ေနတတ္သျဖင္႔ ညေနတိုင္း ပရုတ္ဆီ ပြတ္ယူရသည္။ ေနာက္ၿပီး ၀တ္ပံု စားပံု မတူ။ ဖိုးထက္က တီရွပ္တစ္ထည္။ ေဘာင္းဘီ တစ္ထည္ ႏွင္႔ ေအာက္ခံ ေဘာင္းဘီ တစ္ထည္ဆိုလွ်င္ ဘယ္ကို သြားသြား သြားႏိုင္သည္။ မဂၤလာေဆာင္သြားလဲ တီရွပ္နဲ႔ ေဘာင္းဘီ။ အလုပ္သြားလဲ ဒီတီရွပ္နဲ႔ ဒီေဘာင္းဘီဆိုေတာ႔ ေကာင္းေကာင္း ဧည္႔မခံသည္႔ မဂၤလာဧည္႔ခံသူေတြ ေတြ႔ရသည္။ ဖိုးတစ္ေခတ္ကေတာ႔ ပခုကၠဴေစာင္ေတြလား၊ ဘာဘူေစာင္ေတြလား ဘာေတြလား မသိ အမ်ားၾကီး ပါတ္ထားသည္။ သူ႔ေစာင္ေတြက အေရာင္အေသြးစံုသည္။ ေတာက္ေတာက္ ေျပာင္ေျပာင္ ရိွသည္။ ဖိုးထက္ တီရွပ္ေတြက အေရာင္မြဲမြဲ။ အေရာင္လြင္႔ လြင္႔ေတြ။ ေလွ်ာ႔ေစ်းနဲ႔ရမွ တိုက္ေဆြးေတြ ၀ယ္၀တ္တတ္သူဆိုေတာ႔ ဖိုးထက္နဲ႔ ဖိုးတစ္ေခတ္ အ၀တ္အစား အေရာင္ေသြးက အပံုၾကီး ကြာသည္။
ေနာက္ၿပီး ဖိုးတစ္ေခတ္က ေခါင္းေပါင္း ေပါင္းထားသည္။ ဒါေတာ႔ ဖိုးထက္နဲ႔ တူသလိုလို ရိွေသာ္လည္း ကြဲျပန္သည္။ ဖိုးထက္က ဆံပင္ ရွည္လာလို႔ ဆံပင္ သြားညွပ္ရမွာ ပ်င္းေနေသးလွ်င္ ေတြ႔ကရာ ဦးထုပ္ ယူယူေဆာင္းသည္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ဦးထုပ္ ဘုန္းဘုန္းၿပီး ေဆာင္းကာ ေဖ်ာက္ျပစ္တတ္သျဖင္႔ မိတ္ေဆြ ညီေလးတစ္ေယာက္က ေနာက္ထပ္ သူ႔ဦးထုပ္ေတြ မထိပါနဲ႔လို႔ ေတာင္းပန္ၿပီး အပိုင္ေပးထားသည္႔ သေဘာၤေဆးေတြ ေပေနသည္႔ ဦးထုပ္ အစုတ္ေလး တစ္လံုးသာ ရိွသည္။ ဖိုးတစ္ေခတ္ကေတာ႔ အေရာင္စံုစံု၊ အေရာင္ေတာက္ေတာက္ တပက္လိုမ်ိဳး အစေတြ ပါတ္ထားသည္။ ဖိုးထက္နဲ႔ ဖိုးတစ္ေခတ္တူေအာင္ ဒီတစ္ေခါက္ ဦးထုပ္ အစုတ္ကေလး ေပ်ာက္သြားလွ်င္ ေရေလွ်ာ္ရမွာ ပ်င္းသျဖင္႔ သိမ္းထားသည္႔ ကရင္ ပုဆိုး အနီကြက္ၾကီးကို ကပ္ေၾကးျဖင္႔ ကိုက္ကာ ေခါင္းမွာပါတ္ရ ေကာင္းမလား ေတြးမိသည္။ အသားမည္း အရဲဆင္ လွလိုက္မည္႔ ျဖစ္ျခင္း။
ဖိုးတစ္ေခတ္က စီးေတာ္ယာဥ္ေတြ အစံု စီးသည္။ ဆိတ္၊ သမင္၊ ကၽြဲ၊ ဒရယ္၊ ဆင္၊ ႏြား စံုသည္။ ဖိုးထက္ကေတာ႔ သက္ရိွ အေကာင္ပေလာင္ေတြ မေျပာႏွင္႔ သက္မဲ႕စက္ဘီးေတာင္မွ စားစရာ ပိုက္ဆံ မရိွသျဖင္႔ ေအာက္ေစ်းနဲ႔ ျပန္ေရာင္းထားရသည္။ ဘတ္စ္ကား တိုးစီးရသည္။ ရထား တိုးစီးရသည္။ “လား” စီးပါလားလို႔ လုပ္လာမည္႔ မိတ္ေဆြ အရင္းေတြ ရိွေသာေၾကာင္႔ အသက္ရွိေနသေရြ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ကလြဲၿပီး ဘာအေကာင္မွ မစီးဘူးဟု သံဓိဌာန္ခ် ထားသူ ျဖစ္သည္။ တစ္ခုေတာ႔ ရိွသည္။ ကုလားအုတ္ေတာ႔ စီးဘူးသည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္စီးသည္႔ ကုလားအုတ္က အထီးမွန္း အမမွန္း မသိေသာ္လည္း ကိုယ္႔အလွည္႔က်မွ ဘယ္မွ မသြားေတာ႔ဘဲ ေပကတ္ကာ လွဲအိပ္သျဖင္႔ လက္ေလွ်ာ႔ခဲ႔ရသည္။ ဖိုးတစ္ေခတ္ကေတာ႔ အေကာင္ ပေလာင္ေတြသာ မကေသး။ ေတြ႕ကရာ လူေက်ာကုန္းေပၚ တက္စီးသည္တဲ႕။ ဖိုးထက္ကေတာ႔ သူမ်ား ေက်ာကုန္း တက္စီးဖို႔ မေျပာႏွင္႔ ကိုယ္႔ ေက်ာေပၚ တက္စီး ခ်င္ေသာ လူေတြ မ်ားေနသျဖင္႔ ငါဟဲ႕ လူ။ ငါ ဟဲ႕ လူလို႔ ခဏ ခဏ လူသံ ေပးေနရသည္။
ေနာက္ထပ္ အလြန္ကြဲျပား ျခားနားသည္႔ ကိစၥၾကီး ရိွသည္။ ဖိုးတစ္ေခတ္က ေနာက္လိုက္ ၅၀၀၀ ေလာက္ ရိွသည္ဟု ဆိုသည္။ ဖိုးထက္က ငါးေထာင္ မေျပာႏွင္႔ ငါးေယာက္ မေျပာႏွင္႔ ငါးမူးဖိုးေတာင္ ေနာက္လိုက္ ရိွသူ မဟုတ္။ ရိွခဲ႕ဘူးသည္႔ ေနာက္လိုက္ေလးမ်ားက မၾကာခင္ကမွ ဗိုလ္သင္တန္းတက္ကာ စီမံခန္႔ခြဲေရး ဘြဲ႕ယူလာႀကသျဖင္႔ ဖိုးထက္က သူတို႔ ေနာက္ကိုလိုက္ရတာဘဲ ရိွသည္။ ဖိုးတစ္ေခတ္အတြက္ ပိုက္ဆံ ဆယ္သိန္းရေအာင္ အလွဳခံေပးမည္႔ သူေတြ ရိွသည္။ ဖိုးထက္ကေတာ႔ ပိုက္ဆံ ေခ်းလြန္းသျဖင္႔ အေတြ႔မခံသည္႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားၾကီး ရိွသည္။
ဖိုးတစ္ေခတ္ကို အသက္ေပးရ ေပးရ ယံုၾကည္ ၾကည္ညိဳသူေတြ ရိွသည္။ ရိုက္သတ္ရင္ေတာင္ မ်ိဳးတုန္း သတ္ပြဲၾကီး ျဖစ္သြားႏိုင္သျဖင္႔ ႏုရင္ဘတ္ ျမိဳ႕သို႔ အခ်ဳပ္ႏွင္႔ အပို႔ခံရႏိုင္သည္။ ဖိုးထက္ကို ယံုၾကည္သူဆိုလို႔ မွန္ထဲက အေကာင္ေတာင္ သူ႔ကို ယံုခ်င္တာ မဟုတ္။ ဖိုးထက္ကလဲ ရွင္ေတာ္ ဗုဒၶဘုရားေသာ္မွ ရံဖန္ရံခါ တစ္ထြာ တစ္မိုက္ ဥာဏ္ေလးျဖင္႔ ေစာဒကတက္ၿပီး ယံုၾကည္သူ ျဖစ္သည္။ ဖိုးတစ္ေခတ္ကို ေနာက္လိုက္တပည္႔ တပန္းေတြ မ်ားေစဖို႔ ရုပ္တည္ၾကီးနဲ႔ ေန၊ ရွဴတူတူၾကီး ေနဖို႔ ၾကိဳးစားၾကည္႔ခ်င္ေသာ္လည္း ေမြးကတည္းက ပါလာသည္႔ မ်က္ႏွာရူးကို ဘယ္လိုမွ ျပင္လို႔ ရမည္ မထင္။ ၾကိဳးစားေနၾကည္႔လို႔ ရသည္ထားအံုး..မရိွမဲ႔ ရိွမဲ႔ မိတ္ေဆြမ်ားက ဒီအေကာင္ ဘ၀င္ရူး၊ ငေၾကာင္၊ ေအာက္ေျခလြတ္ေနတာလို႔ ထင္ၾကေပမည္။ အခုေတာင္ သူတို႔ကို ဘာမွ မလုပ္ပါဘဲ အသားလြတ္ၾကီး ဘ၀င္ျမင္႔ေနသည္လို႔ ထင္ေနၾကေသးသည္ မဟုတ္လား။ မေခၚမေျပာႏိုင္ေအာင္ မ်က္မုန္းက်ိဳးေနၾကသည္ မဟုတ္လား။
ဖိုးထက္က ဖိုးတစ္ေခတ္ကို လိုက္တုခ်င္ေသာ ကိစၥေတာ႔ ရိွသည္။ ဖိုးတစ္ေခတ္က အပ်ိဳေလးမ်ားကို ေခၚေခၚၿပီး ႏို႔ေသာက္သည္ဟု အတင္းေျပာသံ ၾကားရသည္။ ဒါေတာ႔ ဖိုးထက္နဲ႔ ၀ါသနာ တူသည္။ လက္၀ါးခ်င္းရိုက္ Hi Five လုပ္ခ်င္သည္။ ဟုတ္တာ မဟုတ္တာ အပထား ဒီလို တိမ္ျမဳပ္ေနေသာ ပုဂံေခတ္အေစာပိုင္း ပန္းဦးလႊတ္ယဥ္ေက်းမွဳႏွင္႔ ဆင္တူသည္႔ ယဥ္ေက်းမွဳ ျပန္လည္ဆန္းသစ္ ေဖာ္ထုတ္သူကို အားက်သည္။ ေလးစားရသည္။ ခက္တာက ဘယ္အပ်ိဳမွ ႏို႔ထြက္မည္ မထင္။ သူ ဘယ္လို ႏို႕ရေအာင္ ညွစ္သလဲ စိတ္၀င္စားဖို႔ ေကာင္းသည္။ ဒီအတြက္ ဖိုးထက္က ဖိုးတစ္ေခတ္ဆီသို႔ ကၽြန္ခံ သင္ရ သင္ရ၊ ဆယ္ႏွစ္ ဆယ္မိုး သင္ရ သင္ရ သင္ခ်င္သည္။ ဖိုးတစ္ေခတ္ကို ၾကည္ညိုသူေတြဆိုေတာ႔ သူ႔ဘာသာ ဘယ္လိုနည္းလမ္းသံုးသံုး ႏို႔ထြက္ေအာင္ အညွစ္ခံၾကမွာ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဖိုးထက္သာ သူ႔နည္း လိုက္သံုးလွ်င္ သံုးခြန္ေျခာက္ျဖင္႔ ျငိႏိုင္ျပန္သည္။ ေနာက္တက္မည္႔ အစိုးရကလဲ မုဒိန္းသမားေတြကို အရင္အစိုးရေတြလိုမ်ိဳး ျပန္လႊတ္ေတာ႔မည္ မထင္။ ဒီေတာ႔ ဆႏၵကို သိကၡာနဲ႔ ထိန္းသင္႔သည္လို႔ ေတြး၊ တံေတြးမ်ိဳခ်ကာ ဖိုးတစ္ေခတ္ကို ဆရာက ဆရာပါဗ်ာလို႔ ေတြးၿပီး ခိုက္ရသည္။
ဖိုးထက္က ဖိုးတစ္ေခတ္ကို လိုက္တုၿပီး သူ႔လို ေနလို႔ရႏိုင္သည္ ထားအံုးေတာ႔။ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ေသာ ကိစၥၾကီး ရိွျပန္ေသးသည္။ သူက ႏွဳတ္ခမ္းနီ၊ ပါးနီ ဆိုးသည္။ ဖိုးထက္က ႏွဳတ္ခမ္းနီ မေျပာႏွင္႔ ေနေလာင္လြန္းသျဖင္႔ မ်က္ႏွာေပၚရိွ အဖုအပိန္႔ေတြ သက္သာေစဖို႔ ဆရာ၀န္ ညႊန္းသည္႔ မ်က္ႏွာေခ်ေသာ္မွ လိမ္းၿပီး မွန္ထဲ ကိုယ္႔ ရုပ္ကိုယ္ ျပန္ၾကည္႔ကာ ထမင္း သံုးနပ္ေလာက္ လြတ္ေအာင္ ရြံဘူးသည္။ ႏွဳတ္ခမ္းေမႊး၊ ပါးသိုင္းေမႊးႏွင္႔ ႏွုတ္ခမ္းရဲရဲ မိတ္ကပ္အေဖြးသား မ်က္ႏွာၾကီးက ဖိုးတစ္ေခတ္လို လွခ်င္တိုင္း လွဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္။
လူေတြ ဘယ္လို ေျပာခ်င္ရာ ေျပာၾကပါေစ။ ေငါ႔ခ်င္ရာ ေငါ႔ၾကပါေစ။ ဖိုးတစ္ေခတ္ သာသနာ ေပၚေလၿပီဟု ဆိုရေခ်မည္။ ျမန္မာ႔ သမိုင္း မေျပာႏွင္႔ ကမာၻ႕သမိုင္းမွာပင္ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္မွဳဆိုင္ရာ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ရိွခဲ႔ၾကသည္။ မိုဟာမက္ အရွင္၊ ေယရွဴ အရွင္၊ ဗုဒၶ ျမတ္စြာ ဘုရား၊ မဟာ၀ိရ၊ ေဇာ္ေရာ႔ အက္စတာ၊ မနိ တို႔လို ပုဂၢိဳလ္ေက်ာ္ၾကီးေတြ ရိွခဲ႔သည္ မဟုတ္ပါလား။ အခုလဲ ဖိုးတစ္ေခတ္က အျခားေသာ ဘာသာတရားမ်ား အခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ၿပီး ေသကုန္ၾကလွ်င္ သူ႔ဘာသာ တရားဘဲ က်န္ခဲ႔မည္လို႔ ေျပာေနသည္။ ေပါ႔ေသးေသးမဟုတ္။ ေပါ႔ၾကီးၾကီးသာ ျဖစ္ရေခ်မည္။ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်လဲ ရိွသည္။ ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္ရာ ကြဲသည္ႏွင္႔ စိတ္၀မ္းကြဲၿပီး အခ်င္းခ်င္း သတ္ကုန္ ျဖတ္ကုန္ေအာင္ လုပ္ေနၾကသည္႔ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ရိွေနသည္ မဟုတ္လား။ ေနာက္ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေထာင္ခန္႔ ၾကာေသာ္ ဖိုးတစ္ေခတ္သာသနာ ေနလို လလို ေရာင္၀ါ မထြန္းဘူးဟု မည္သူ ေျပာႏိုင္ပါအံ႔နည္း။ ဘယ္သူမွ မေျပာႏိုင္။ မေျပာႏိုင္လို႔ မေျပာႏိုင္။
ထို႔ေၾကာင္႔ ဖိုးထက္ဆိုေသာ ကေလာင္ ေပါက္စိေကြး အမည္ေလးကို ဖိုးတစ္ေခတ္နဲ႔ ကြဲေစဖို႔ အမည္ဆင္တူယိုးမွား မျဖစ္ေစဖို႔ ေျပာင္းမည္လားဟု အေတြကို အျမန္ရုပ္သိမ္းသင္႔သည္။ ဖိုးထက္နဲ႔ ဖိုးတစ္ေခတ္ ေရွ႕က “ဖိုး” ပါတာခ်င္း တူေနတာကိုဘဲ ကၽြ္ႏ္ုပ္ဖိုးထက္က ဂုဏ္ယူမဆံုး ရိွေခ်သည္ တမံု။
ဖိုးထက္