 |
| 2012 November 19th - File Photo |
ေမာင္ရစ္ - အိုုဘားမားနဲ႔ ကလင္တန္တိုု႔ဆီက သင္ခန္းစာနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္
(မိုုးမခ အယ္ဒီတာ့လက္ေရး) ဒီဇင္ဘာ ၂၅၊ ၂၀၁၅
၂၀၁၆ ႏွစ္သစ္ကူးအတြက္ ေရးရမယ့္ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ဆိုုေတာ့ ေခါင္းစဥ္ကိုု ဖမ္းစားမလားလိုု႔ တတ္လိုုက္တာပါဗ်ာ။ ၂၀၁၅ ကိုု ျပန္ၾကည့္မယ္ဆိုုရင္ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ မဲေပးသူ ျပည္သူေတြကိုု အကယ္ဒမီေပးရမယ္ ထင္ပါတယ္။ အဲသည္ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ မဲဆႏၵရွင္ျပည္သူေတြကိုု အကယ္ဒမီရေအာင္ ဖန္တီးရွင္ ဒါရိုုက္တာကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔ အင္န္အယ္ဒီပါတီ ေပါ့ခင္ဗ်ား။ သူတိုု႔ေတြ အကယ္ဒမီရေအာင္ အစြမ္းကုုန္ဇာတ္ပုုိ႔သူေတြက ဘယ္သူလဲ … ျပည္ခိုုင္ျဖိဳး အစုုိးရ၊ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ပါတီ၀င္ေတြ လိုု႔ ဆိုုရမွာပါ။
ျမန္မာျပည္ဟာ တကယ္ကိုုပဲ ပါတီစုုံစနစ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲစနစ္၊ အေျခခံဥပေဒက ျပဌာန္းထားသည္ႏွင့္အညီ စည္းကမ္းတက်နဲ႔ အေျပာင္းအလဲေခတ္ကိုု ေရာက္ရွိေနျပီလားလိုု႔ ဆိုုရေတာ့ မလိုုျဖစ္ေနပါျပီ။ ဒါဆိုုရင္ သူမ်ားပါတီစုုံနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲႏိုုင္ငံေတြနဲ႔ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ရ ေကာင္းမလား မသိပါဘူးဗ်ာ။
ႏႈိင္းမယ့္ႏႈိင္းေတာ့လည္း အေမရိကန္ျပည္ၾကီးနဲ႔ ႏႈိင္းၾကတာေပါ့။ ၂၀၀၈ ခုုႏွစ္က ဒီမိုုကရက္ပါတီက အုုိဘားမား ၄၅ ႏွစ္ေက်ာ္က အေမရိကန္သမတအျဖစ္ အေရြးခံခဲ့ရတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၉၉၀ ခုုႏွစ္ ေဒၚစုု အသက္ ၄၅ ေက်ာ္ အရြယ္တုုန္းကလည္း ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုုင္ရခဲ့ျပီး သမတၾကီး ျဖစ္ခဲ့ဖိုု႔ ပါပဲ။ သိုု႔ေသာ္လည္း အဆိုုပါကံၾကမၼာ လြဲေခ်ာ္ခဲ့၊ သမိုုင္းမိုုးေမွာင္ၾကခဲ့ျပီးေနာက္ ၂၅ ႏွစ္ အၾကာ၊ ၂၀၁၅ ခုုႏွစ္ ေဒၚစုု အသက္ ၇၀ ၀န္းက်င္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုုင္ရခဲ့ျပန္ပါျပီ။ ေရြးေကာက္ပြဲႏိုုင္ ႏိုုင္ငံေခါင္းေဆာင္ၾကီးတဦးအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဖုုိ႔ အေၾကာင္းရွိလာပါျပီ။ အဲသည္အခ်ိန္မွာ အိုုဘားမားကေတာ့ သမတသက္တမ္း ၈ ႏွစ္ ထမ္းေဆာင္ျပီးလိုု႔ အသက္ ၅၅ နဲ႔ အနားယူေတာ့မယ့္ အခ်ိန္ ေရာက္ပါေတာ့မယ္။ သူတိုု႔ေတြ အ၀င္အထြက္မွာ ေနာက္ တိုုက္ဆိုုင္သူတဦးကေတာ့ မစၥစ္ ကလင္တန္ပါ။ ၁၉၉၃ - ၂၀၀၁ အထိ သမတကေတာ္ ျဖစ္ခဲ့သူ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ (၂၀၀၁-၂၀၀၉) ၊ ႏိုုင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီး (၂၀၀၉ - ၂၀၁၃) အထိ ႏိုုင္ငံ့တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ၊ အခုု အသက္ ၆၈ အရြယ္မွာ အေမရိကန္သမတေလာင္းအျဖစ္ အေရြးခံဖိုု႔ ေဆာ္ၾသ ၾကိဳးပမ္းေနပါျပီ။ ၁၉၉၃ ခုုႏွစ္ တုုန္းက အက်ယ္ခ်ဳပ္ခံ ေဒၚစုု ႏိုုဘယ္ဆုု ရခ်ိန္မွာ မစၥစ္ကလင္တန္ဟာ အသက္ ၄၆ ႏွစ္နဲ႔ သမၼတကေတာ္အျဖစ္ ထမ္းေဆာင္ေနခဲ့ပါျပီ။ အဲသည္တုုန္းကတည္းက အေမရိကန္က ပိတ္ဆိုု႔မႈ အေရးယူမႈ ႏိုုင္ငံေရးနည္းမ်ဳိးစုုံနဲ႔ ျမန္မာ့အေရး၊ ေဒၚစုု လြတ္ေျမာက္ေရးကိုု ၾကိဳးပမ္းခဲ့ၾကဘူးပါရဲ့။ တိုုက္တိုုက္ဆိုုင္ဆိုုင္ဆိုုသလိုု ၂၀၁၆ မွာ ေဒၚစုု ျမန္မာျပည္ရဲ့ တရား၀င္ ေရြးခ်ယ္ခံ ႏိုုင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ တာ၀န္ယူေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာ မစၥစ္ကလင္တန္ကေတာ့ အေမရိကန္ျပည္ကိုု ဦးေဆာင္ဖိုု႔ သမၼတျပိဳင္ပြဲ၀င္ဖိုု႔ ျပင္ဆင္ေနတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ေနတာပါပဲ။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ ၂၀၁၂ ဧျပီမွာ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲ အႏိုုင္ရျပီး လႊတ္ေတာ္အမတ္ျဖစ္လာေတာ့ ၀ါရင့္ႏိုုင္ငံေရးသမားၾကီးျဖစ္သူ ႏိုုင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီး ကလင္တန္က အခုုလိုု အၾကံေပးခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ “တေလ်ာက္လုုံး စံျပပုုဂၢဳိလ္ (icon) အျဖစ္ ရပ္တည္ေနခဲ့ရာကေန ႏိုုင္ငံေရးသမား (politician) အျဖစ္ ဘ၀ကိုု ေျပာင္းရတာ လြယ္တဲ့ခရီးေတာ့ မဟုုတ္ဘူး” လိုု႔ ကလင္တန္က ေဒၚစုုကိုု ေျပာခဲ့ပါတယ္။ “ကိုုယ္နဲ႔ သေဘာခ်င္းမတူတဲ့ လူေတြနဲ႔ အလုုပ္ တြဲလုုပ္ႏိုုင္ရမယ္၊ ဒီမိုုကေရစီ ခရီးစဥ္မွာ ဒါဟာ အစိတ္အပိုုင္းျဖစ္တယ္။ အလြန္ သိမ္ေမြ႔ႏူးညံ့တဲ့ ထိရွလြယ္တဲ့ တိုုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူေတြအတြက္လည္း လက္ခံေပးရမယ့္ ကိစၥလည္း ျဖစ္တယ္” လိုု႔ ကလင္တန္က ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ကဲ … ကလင္တန္ေျပာခဲ့သလိုုေတြ ျမန္မာျပည္မွာ “ထိလြယ္ ရွလြယ္ေတြ” ေတာက္ေလ်ာက္ ျဖစ္ေနခဲ့ ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္ေနဦးမယ္ ဆိုုတာ ထင္ရွားပါတယ္ မဟုုတ္ပါလားခင္ဗ်ား။
ကလင္တန္ကိုုယ္တိုုင္ဟာ ႏိုုင္ငံေရးသမားအျဖစ္ အတက္အက် အတိုုက္အခိုုက္ အနိမ့္အျမင့္ေပါင္းစုုံနဲ႔ ၾကံ့ၾကံ့ခံ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခ်ီတက္ေနသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၃ မတိုုင္ခင္ကလည္း ကလင္တန္တိုု႔ ေမာင္ႏွံဟာ အေမရိကန္တက္ၾကြလႈပ္ရွားသူေတြျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၈ သမတေရြးေကာက္ပြဲမွာတုုန္းက ဒီမိုုကရက္ပါတီရဲ့ သမတေလာင္းအျဖစ္ အိုုဘားမားနဲ႔ ယွဥ္ျပိဳင္ခဲ့ရာ ဒီမိုုကရက္ပါတီက ကလင္တန္ကိုု ျငင္းပယ္ျပီး အိုုဘားမားကိုု ေရြးခဲ့ပါတယ္။ ကလင္တန္ကိုု သမၼတအိုုဘားမားက ႏိုုင္ငံျခားေရး၀န္ၾကီးအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ရာမွာ လက္ခံျပီး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း လႊတ္ေတာ္နဲ႔ အတိုုက္အခံ ရီပတ္ဘလစ္ကန္ပါတီတိုု႔ရဲ့ ေတာက္ေလ်ာက္ တိုုက္ခိုုက္ ေမးခြန္းထုုတ္ျခင္း အေရးယူဖိုု႔ ၾကိဳးစားျခင္းမ်ား ရင္ဆိုုင္ရသူပါ။ အခုုလည္း အိုုဘားမားအလြန္ အေမရိကန္သမတေလာင္းျဖစ္ဖိုု႔ အစြမ္းကုုန္ ၾကိဳးပမ္းေနရာမွာလည္း ၾကီးစြာေသာ တဖက္ပါတီရဲ့ အတိုုက္အခိုုက္ကိုု ေတာက္ေလ်ာက္ ၾကံ့ၾကံ့ခံေနရဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သည္ေတာ့ ကလင္တန္ရဲ့ ႏိုုင္ငံေရး အေရထူမႈ၊ သက္လုုံ၊ အေတြ႔အၾကံဳ၊ နက္၀ပ္၊ အသိုုင္းအ၀ိုုင္း၊ သဘာနဲ႔ ပညာေတြဟာ သက္တမ္းအလြန္ရင့္တယ္ဆိုုတာ ၀န္ခံရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မီဒီယာေတြ မ်က္စိေရွ႔မွာ ႏိုုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ ျမင္ကြင္းသက္တမ္းခ်ည္းပဲ တြက္ရင္ေတာင္ ၁၉၉၃ ကေန ၂၀၁၅ အထိဆိုုရင္ အႏွစ္ ၂၃ ႏွစ္ ရွိပါတယ္။
ကဲ ... ထားပါေတာ့ ကလင္တန္ကိစၥ။ တကယ္ၾကီးကိုု သမတျဖစ္ခဲ့သူက အုိဘားမားပါ။ လူမည္းကျပား တဦးဟာ အေမရိကန္ျပည္မွာ တကယ္ကုုိ သမတျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အိုုဘားမားသမတျဖစ္တာနဲ႔ သူ႔ကုုိ ေပးအပ္လိုုက္တဲ့ဆုုက ေဒၚစုုရခဲ့ဖူးတဲ့ ျငိမိးခ်မ္းေရး ႏိုုဘယ္ဆုုပါခင္ဗ်။ တုုိက္ဆိုုင္ပုုံမ်ား။ ႏိုုင္ငံေရးနယ္ထဲ၀င္ခါစ အက်ယ္ခ်ဳပ္က် ေဒၚစုုကိုု ပူပူေႏြးေႏြးေပးသလိုု အိုုဘားမားကိုုလည္း သမတျဖစ္ခါကတင္ ပူပူေႏြးေႏြးေပးလိုုက္တာပါ။ အုုိဘားမား သမတ တက္ျဖစ္ေတာ့ သူတိုု႔ ဒီမိုုကရက္ပါတီအစုုိးရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ဟာ ေျဖာင့္ျဖဴးေသာပန္းခင္းလမ္းခင္ဗ်။ အထက္ ေအာက္ လႊတ္ေတာ္ ၂ ရပ္စလုုံး ဒီမိုုကရက္ေတြခ်ည္းပဲ။ အစိုုးရကလည္း အိုုဘားမားစိတ္တိုုင္းက် လူေတြခ်ည္းပဲ။ (ကလင္တန္ေတာင္ ပါလိုုက္ေသး)။
အိုုဘားမားရဲ့ ေပၚလစီနဲ႔ ကတိေတြကေတာ့ အတက္လမ္းၾကမ္းေတြခ်ည္းျဖစ္ပါတယ္။ ခၽြတ္ျခဳံက်ေနတဲ့ စီးပြားေရး နလံျပန္ထူရန္၊ လူတုုိင္း က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈရရန္၊ အသားအေရာင္ လိင္တူ လိင္ခြဲ မေရြး တန္းတူညီမွ်မႈ ရွိရန္၊ လူတိုုင္း တန္းတူေသာ ၀င္ေငြ ရရွိရန္၊ အနည္းဆုုံး၀င္ေငြ ျမွင့္တင္ရန္၊ မညီမွ်တဲ့ စီးပြားေရး၊ ေငြေၾကး၊ ဘဏ္လုုပ္ငန္းမ်ား ဥပေဒ နည္းဥပေဒမ်ား ျပင္ဆင္ ျပဳျပင္ရန္၊ က်ဆင္းေနတဲ့ အေမရိကန္ႏိုုင္ငံျခားေရး ဆက္ဆံေရး တိုုးတက္ျမွင့္တင္ ထူေထာင္ရန္ စတာေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ သည္ၾကားထဲ အဓိကအတိုုက္အခံကိစၥကေတာ့ စစ္ေရးအရ ျပည္ပမွာ စြက္ဖက္ေနတာေတြကိုု ေလ်ာ့ခ်တာ၊ ရုုတ္သိမ္းတာေတြ၊ အစြန္းေရာက္အၾကမ္းဖက္သမားေတြ အဖြဲ႔အစည္းေတြကိုု ႏွိမ္ႏွင္းရာမွာ တကုုိယ္ေတာ္ လူစြမ္းေကာင္းမလုုပ္ဘဲ ဥေရာပ၊ အာရပ္၊ အာဖရိက သမဂၢႏိုုင္ငံေတြနဲ႔ အတူ ခြဲေ၀လုုပ္ကိုုင္တာေတြ ျဖစ္ပါတယ္ ခင္ဗ်။ (ဒါေတြကလည္း စကားခ်ပ္အျဖစ္ ေကာက္ႏုုတ္ေရးတာပါ၊ ဒါေတြ ေျပာခ်င္လိုု႔ မဟုုတ္ပါဘူး)
သည္ေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲ။ အတိုုက္အခံ ေရွးရိုုးစြဲ၊ အမ်ဳိးသားေရး၊ မ်ုဳိးခ်စ္ မ်ဳိးေစာင့္အေရး ေရွ႔တန္းတင္သူ ရီပတ္ဘလစ္ကန္ပါတီက အစြမ္းကုုန္ အသာရဖိုု႔ ျပန္လည္ၾကိဳးပမ္းခဲ့ၾကတယ္။ အုုိဘားမားနဲ႔ ဒီမုုိကရက္ေတြရဲ့ အမွားေတြ အားနည္းခ်က္ေတြကိုု ရွာေဖြ ေ၀ဖန္ ျပစ္တင္ တိုုက္ခိုုက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီမိုုကရက္အစုုိးရနဲ႔ ဒီမိုုကရက္လႊတ္ေတာ္က အေကာင္အထည္ေဖာ္ခ်င္တဲ့ လုုပ္ငန္း၊ ဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒေတြကိုု ကန္႔သတ္ တားဆီးဖိုု႔ အစြမ္းကုုန္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကတယ္။ မဲဆႏၵရွင္ေတြကိုုလည္း ဒီမုုိကရက္ေတြအေပၚ အယုုံအၾကည္နည္းလာေအာင္ စည္းရုုံး လႈံေဆာ္ၾကပါတယ္။ ဒီမိုုကရက္ကိုု စိတ္ပ်က္လိုု႔ ေထာက္ခံသူေတြ မဲမေပးၾကေသာ္လည္း ရီပတ္ဘလစ္ကန္မဲဆႏ̔ၵရွင္ေတြကိုုေတာ့ အျပည့္အ၀ မဲရုုံကိုု အေရာက္ ပိုု႔ႏိုုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သည္ေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲ။ ၂၀၀၈ မွာ ေတာင္ျပိဳကမ္းျပဳ ႏိုုင္တဲ့ အိုုဘားမားနဲ႔ ဒီမုုိကရက္ပါတီ ၂၀၁၀ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ကိုု လက္လႊတ္ခဲ့ရပါတယ္။ အတိုုက္အခံ ရီပတ္ဘလစ္ကန္က အမတ္အား အသာရသြားပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ၂၀၁၂ ေရြးေကာက္ပြဲၾကီးမွာ အုုိဘားမား သမတ ဒုုတိယအၾကိမ္ အႏိုုင္ရေသာ္လည္း ေအာက္လႊတ္ေတာ္မွာ အတိုုက္အခံ ရီပတ္ဘလစ္ကန္ေတြက အားေကာင္းေမာင္းသန္ ျဖစ္က်န္ရစ္ပါတယ္။ ဆီးနိတ္လုုိ႔ေခၚတဲ့ အထက္လႊတ္ေတာ္မွာသာ ဒီမိုုကရက္က အမတ္အင္အားအနည္းငယ္ အသာနဲ႔ တည္းတည္းေလး က်န္ပါတယ္။ အေမရိကန္ျပည္နယ္ ၅၀မွာ ျပည္နယ္ ၃၅ ခုုေက်ာ္က ျပည္နယ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္အျဖစ္ အေရြးခံရသူေတြ အားလုုံးက အတိုုက္အခံ ရီပတ္ဘလစ္ကန္ပါတီ၀င္ေတြခ်ည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၄ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ဘာျဖစ္သလဲ …။ အေမရိကန္က ေအာက္လႊတ္ေတာ္ေကာ အထက္လႊတ္ေတာ္အားလုုံးနီးပါးမွာ အတိုုက္အခံ ရီပတ္ဘလစ္ကန္အမတ္ေတြ အႏိုုင္ရပါတယ္ခင္ဗ်ား။ ကဲ … သည္လိုုနဲ႔ အေမရိကန္က ေရြးေကာက္ပြဲဒီမုုိကေရစီရဲ့ ဇာတ္ခုုံ ျဖစ္ပုုံ ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ ျဖစ္ပါတယ္။
အိုုဘားမားကိုု အကဲခတ္ေတြ ေ၀ဖန္ၾကတာကေတာ့ သူႏိုုင္ေနတုုန္းက အမတ္အင္အားအသာနဲ႔ တုုိင္းျပည္ကိုု စိတ္တိုုင္းက် ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ အုုပ္ခ်ဳပ္ ထိန္းေၾကာင္းမႈေတြ မလုုပ္ခဲ့ဘူးဆိုုပဲ။ အတိုုက္အခံ ရီပတ္ဘလစ္ကန္နဲ႔ အျခားတဖက္က ႏိုုင္ငံေရးအင္အားေတြကိုု သူ႔ဖက္ပါေအာင္ အခ်ိန္ေတြ အကုုန္ခံျပီး စည္းရုုံးေနတာက အက်ဳိးမရွိျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ တဲ့။ မီဒီယာေတြ တဖက္ႏိုုင္ငံေရးအင္အားစုုေတြက တိုုက္ခိုုက္ ေ၀ဖန္တာေတြကိုု အလြန္ ဂရုုစိုုက္ျပီး ေတြေ၀ တုုန္႔ေႏွးတာေၾကာင့္ အခြင့္အေရးေတြ လက္လႊတ္ခဲ့ရတာ မ်ားပါသတဲ့။ ဒီမိုုကရက္အမတ္ေတြ ကိုု္ယ္တိုုင္ကလည္း သမတၾကီးဖက္က ဘက္လိုုက္ျပီး ရပ္တည္ၾကမယ့္အစား မိမိျမိဳ့နယ္မွာ မဲအႏိုုင္ရေအာင္ ကိုုယ္လြတ္ရုုန္းၾကတာေၾကာင့္ ပါတီတြင္း ညီညြတ္မႈလည္း ဖရိုုဖရဲ ျဖစ္ရပါသတဲ့။ တဖက္က အိုုဘားမားဆန္႔က်င္သူေတြကိုုယ္တိုုင္ကလည္း သူတိုု႔ရဲ့ ႏိုုင္ငံေရးလူပါး၀မႈေတြ၊ အေတြ႔အၾကဳံ ရင့္က်က္မႈေတြ၊ ေငြေၾကး ၾသဇာ ၾကီးမားမႈေတြ အစြမ္းကုုန္ အသုုံးခ်၊ ဥပေဒေတြ အားလုုံးကိုု လက္တလုုံးျခား ကိုုယ့္ဖက္ကိုုယ္ယက္ဖိုု႔ ဆြဲယူ အသုုံးခ်ႏိုုင္ၾကတာေၾကာင့္ ႏိုုင္ငံေရးကစားပြဲေတြမွာ ဒီမိုုကရက္ေတြကိုု အထိနာေအာင္ ကစားႏိုုင္ခဲ့ၾကတာေတြက အေရးပါခဲ့တယ္လိုု႔ ဆိုုပါတယ္။ အိုုဘားမားဆိုုတာ ပညာတတ္တေယာက္ျဖစ္ေနေလေတာ့ အမွားကိုု သင္ခန္းစာယူျပီး ျပင္လြယ္ ေျပာင္းလြယ္ ကစားတယ္လိုု႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ျပင္လြယ္ ေျပာင္းလြယ္ မျဖစ္ေတာ့တာက အခ်ိန္နဲ႔ အခြင့္အေရးပါ။ အခ်ိန္နဲ႔ ဒီေရက တခါပဲ စီးတာကိုုး။ ခုုေတာ့ အိုုဘားမားလည္း အနားယူရမယ့္ အခ်ိန္ ေရာက္ပါေတာ့မယ္။ ႏိုုင္ငံေရးကေတာ့ စီးျမဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
စာဖတ္သူတခ်ဳိ႔ကေတာ့ ေျပာခ်င္မယ္။ အေမရိကားမွာ တမတ္သားဆိုုတာ ရွိလိုု႔လားဆိုုျပီးေတာ့ေလေနာ္။ ျမန္မာျပည္မွာ က တမတ္သား၊ ခရိုုနီ နဲ႔ အာဏာရွင္မ်ဳိးဆက္ေတြ လက္ေ၀ခံေတြ ရွိတယ္။ လက္နက္ကိုုင္ တိုုင္းရင္းသားေတြ အဖြဲ႔ေတြ ရွိတယ္။ အေမရိကားမွာကေတာ့ ေခတ္အဆက္ဆက္ ႏိုုင္ငံေရးၾသဇာၾကီးတဲ့ ကိုုယ္က်ဳိးစီးပြား ကာကြယ္ဖိုု႔ ဦးစားေပးတဲ့ ကုုမၼဏီၾကီးေတြ၊ သမဂၢၾကီးေတြ၊ အုုပ္စုုေတြ၊ မ်ဳိးဆက္ေတြ ရွိတယ္။ သူတိုု႔ၾသဇာခံတဲ့ ႏိုုင္ငံေရးသမားေတြ၊ အမတ္ေတြ၊ ဥပေဒသမားေတြ၊ ေလာ္ဘီေတြ၊ ေဘာ္ဘီတိုု႔ ဂုုတ္က်ားတိုု႔တေတြ ရွိပါတယ္။ လူတိုုင္း လက္နက္ကိုုင္ ကာကြယ္ခြင့္ ရွိတယ္ဆိုုလိုု႔ လိုုင္စင္ရ တပ္မေတာ္၊ ျပည္နယ္စစ္တပ္၊ ရဲတပ္ဖြဲ႔ေတြအျပင္ ကိုုယ္ပိုုင္စစ္အဖြဲ႔ မီလီရွာ (militia) ေတြလည္း ရွိပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ သည္ေတာ့ ဘာျဖစ္သလဲ။ ဒီလိုု မိုုႏိုုပိုုလီ ရႈပ္ေထြးေပြလီတဲ့ အေမရိကန္ႏိုုင္ငံေရးက ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး။ သည္အတိုုင္း ႏိုုင္ငံေရးကေတာ့ စီးျမဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အိုုဘားမားနဲ႔ ကလင္တန္ ဆီက ဘာသင္ခန္းစာ ယူၾကရမွာတုုန္းလိုု႔ ေရးခဲ့ထားသမွ်မွ အႏွစ္ခ်ဳပ္ရမည္ ဆိုုေသာ္ … အကယ္၍မ်ား လက္ရွိျပဌာန္းထားေသာ အေျခခံဥပေဒမ်ား၊ ဥပေဒမ်ား၊ နည္းဥပေဒမ်ား အေျခခံလ်က္ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းမွ စည္းကမ္းေသ၀ပ္ေသာ ဒီမိုုကေရစီနည္း၊ ပါတီစုုံနည္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲနည္းတိုု႔ျဖင့္ ေခတ္ေျပာင္း ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ ဆန္းသစ္ေရးကိုု ေဆာင္ရြက္ၾကမည္ရွိေသာ္ … ဒီမိုုးနဲ႔ ဒီေရစီးက အရွိန္အဟုုန္ၾကီးမားလိုု႔ အလြန္တရာ အားထုုတ္ျပီး ေရဆန္လမ္း ခ်ီတက္ၾကရမွာ ျဖစ္တယ္လိုု႔ ဆိုုခ်င္မိတာပါ ခင္ဗ်ာ။
အိုုဘားမားက ဘာေပးႏိုုင္ခဲ့လိုု႔လဲ။ လက္ေတြ႔အေျပာင္းအလဲ ၾကီးၾကီးမားမား ေအာင္ျမင္ျဖစ္ထြန္းတာကိုုေတာ့ မေပးႏိုုင္ခဲ့ပါ။ ႏိုုင္ငံေရးမ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကိုု အေျပာင္းအလဲအတြက္ “ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္” ကိုု ေပးခဲ့ပါတယ္လိုု႔ ဆိုုခ်င္ပါတယ္။ အေမရိကန္ရဲ့ ႏိုုင္ငံေရးေရစီးဟာ သီးျခားေသာ အခြင့္ထူးခံ လူတစုု လူတန္းစားအတြက္သာလိုု႔ စိတ္ပ်က္လက္ေလ်ာ့ေနၾကသူ လူငယ္ေတြကိုု အိုုဘားမားက အေျပာင္းအလဲအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကိုု ေပးခဲ့ျပီး သူကိုုယ္တိုုင္လည္း ေျပာင္းလဲေပးဖိုု႔ အေကာင္းဆုုံး ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ခုုခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ႏိုုင္ငံေရးမွာ အသစ္န႔ဲ အေဟာင္းတိုု႔ ျပင္းျပင္းထန္ထိန္ ရင္ဆိုုင္ေတြ႔ေနရတာ ရုုန္းကန္ေနၾကတာ ေတြ႔ရျပီ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ရီပတ္ဘလစ္ကန္ဖက္က သမတေလာင္းျဖစ္ခ်င္သူေတြထဲမွာ ျမန္မာျပည္က ဘူးလက္လွေဆြလိုု ဦးအုုန္းျမင့္လိုု အာေစာင္းထက္လွတဲ့ ေဒၚနယ္ထရန္႔ ဆိုုတဲ့ ဘီလ်ံနာၾကီးက ဒီမုုိကရက္ေတြ၊ အသားအေရာင္ ဘာသာလူမ်ဳိး ကြဲျပားသူေတြကိုု နင္ပဲ ငဆ မႈိခ်ဳိးျမွစ္ခ်ဳိး ေျပာျပီး ဖိႏွိပ္ နင္းေခ် မဲဆြယ္စည္းရုုံးေနတာေတြ ျမင္ေတြ႔ၾကားသိေနၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမုုိကရက္ေတြဘက္ကဆိုုရင္လည္း ကလင္တန္ နဲ႔ ဘာနီဆင္ဒါးဆိုုတဲ့ ၀ါရင့္ႏိုုင္ငံေရးသမားၾကီးေတြက လူငယ္ေတြ မ်ုုိးဆက္သစ္ေတြကိုု အျမင္က်ယ္ေအာင္ အေတြးအေခၚ ရင့္က်က္ေအာင္ ေဆြးေႏြး လႈံေဆာ္ျပီး လူငယ္ လူရြယ္တိုုင္း လူတန္းစားေပါင္းစုုံ မဲေပးျပီး တုိုုင္းျပည္အေရး ဆုုံးျဖတ္ၾကဖိုု႔ မဲဆြယ္ေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကလင္တန္ဟာ ႏိုုင္ငံေရးေရစီးထဲ ေျခစုုံပစ္၀င္လုုိက္ကတည္းက အခုု ၆၈ ႏွစ္ တိုုင္ေအာင္ မဆုုပ္မနစ္ ရုုန္းကန္ တိုုက္ပြဲ၀င္ေနဆဲ။ ႏိုုင္ငံေရးမွာ အသက္အရြယ္ ၾကီးသည္၊ ငယ္သည္ဆိုုတာ မရွိလိုု႔ အစြမ္းကုုန္ ရုုန္းကန္ ကူးခတ္ေနသူ ကလင္တန္က ျပဆိုုေနပါတယ္။
ေခါင္းစဥ္က အိုုဘားမားနဲ႔ ကလင္တန္တိုု႔ဆီက သင္ခန္းစာနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္ … လိုု႔ ဆိုုထားေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုၾကည္နဲ႔ ဘာဆိုုင္လိုု႔တုုန္းလိုု႔ ေမးခ်င္ၾကမယ္ ထင္ပါရဲ့။ ဘာမွ မဆိုုင္ပါဘူးခင္ဗ်ာ။ ၂၀၁၆ ႏွစ္သစ္ကူးအတြက္ ေရးရမယ့္ အယ္ဒီတာ့အာေဘာ္ဆိုုေတာ့ ေခါင္းစဥ္ကိုု ဖမ္းစားမလားလိုု႔ တတ္လိုုက္တာပါ။ ဒီေလာက္ပါပဲ။